Babawiin Ko Ang Lahat (Part 5)

*** Warning: Violence, Rape & Manipulation ahead. Feel free to skip the entire series if you're not into this kind of theme.

Adonis' point of view

Lumipas ang mga araw at dumating na ang pinakahihintay ng lahat… ang contract signing namin with Mr. Villarin.

Habang abala ang mga staff dito sa loob ng ballroom hall, ang mata ko ay nakatingin lamang kay Magdalena. Pinagmamasdan ko siya habang nagmamando at nagchecheck ng lahat ng mga nagaganap dito sa loob.

Mula kasi sa design ng venue hanggang sa iba't ibang logistics para sa araw na ito ay asawa ko ang in-charge. Nagdesisyon kasi kami na imbis na sa conference room ng aming kumpanya gawin ang contract signing ay gawin ito sa isang magandang venue upang maimbitahan namin ang mga shareholders ng aming kumpanya at maging ang kay Mr. Villarin. Makakapag imbita rin kami ng mga malalapit na kaibigan upang masaksihan ang matagumpay na araw na ito.

Hindi lang iyon, kukuhanin ko rin ang pagkakataon na ito upang masaksihan ng lahat ang sorpresang inihanda ko para sa aking mahal na asawa.

Habang pinagmamasdan si Magdalena ay hindi ko maiwasan ang mapangiti… at makunsensya. Naiisip ko kasi ang lahat ng kanyang efforts dahil pinagsasabay niya ang pagiging ina, asawa, at ang pagtatrabaho. Alam kong hindi biro pagsabayin ang lahat ng ito at siguradong matinding pressure at pagod ang nararamdaman niya. Marahil ay isa iyon sa mga dahilan kung bakit siya nag collapse sa theme park noong nakaraan.

And I really felt bad about it.

Pero magkaganun man ay masaya ako dahil alam kong napaka swerte ko kay Magdalena. Mapagmahal, maasikaso, mahusay na ina at asawa – halos perpekto na siya sa aking paningin. Kaya ngayong araw, sana'y magustuhan niya ang aking munting pasasalamat para sa lahat ng kanyang ginagawa.

Patuloy lang ako sa pagtingin sa aking misis, hanggang sa hindi ko namamalayan na nakalapit na pala siya sa akin.

"Baka matunaw ako niyan?" pang-aasar nito.

"Tsk! Ganda mo kasi eh" sagot ko sabay kindat.

Namula ito at pinigilan ang ngiti.

"Konti na lang matatapos na ang lahat ng preparation for today's event. I will make sure that everything is going to be smooth and hindi pagsisihan ni Mr. Villarin na nakipag partnership siya sa atin" anito.

"Thank you for your efforts, babe. All of this won't be possible without your help. The company is so lucky to have you. Lahat ng narating at nagawa ng kumpanya, even our partnership with Mr. Villarin, won't happen if not because of your untiring support. So, thank you so much" ani ko. "And by the way, don't push yourself too much, okay? Ayokong ma-ospital ka na naman. If you feel tired, just rest dun sa suite natin sa taas and allow your staff to do the work for you" utos ko.

"I'm fine, babe. And you have nothing to thank for. I'm just doing my responsibilities as part of the company. Ikaw lahat ang may gawa ng ito and I'm just here to support you. Hindi lang kita boss, asawa rin kita, kaya anuman ang gawin mo at maging desisyon ay asahan mong kasama mo ako" nakangiting sambit nito. "Oh siya I'll go back to work na for the final touches and preparations dito. See you later!" paalam nito at bumalik sa trabaho.

Napailing na lang ako dahil sa tuwa. Wala akong pinagsisihan sa desisyon kong pakasalan si Magdalena. Wala ng ibang babae ang pwedeng pumantay sa kanya.

Nagmasid muna ako uli dito sa loob ng venue bago nagdesisyon na bumalik sa aming executive suite. Pumasok ako sa loob ng kwarto at nagtungo sa aking working table upang magtrabaho. Binasa ko ang aking speech at nireview rin ang ilang mga presentations na ipapakita mamaya.

Nasa kalagitnaan ako ng trabaho ng bigla akong may maalala.

Kinuha ko ang aking cellphone at tinawagan si Simon – ang aking private investigator.

"Hello, pre" bungad ko. "May balita ka na ba sa pinapagawa ko?" tanong ko.

"Naku pare wala pa rin akong balita tungkol kay Sophia. Chineck ko na rin yung CCTV dun sa theme park pero walang Sophia ang nagpakita. Marahil ay guni guni lang talaga ni Magdalena yung nakita niya" anito.

"Chineck mo bang maigi yung CCTV?"

"Oo pare, kaso wala talaga. Medyo nagtagal nga ako kasi isa isa kong tinitingnan yung mga taong napasok noong araw na nagpunta kayo doon pero ni anino ni Sophia ay hindi nagpakita"

Huminga ako ng malalim.

"Siguro nga pagod lang ang asawa ko noong araw na iyon" ani ko. "Sige pare, just continue searching and let me know immediately if may mabalitaan ka. Kahit na konting detalye na magkokonekta kay Sophia ay sabihin mo sa akin. I don't want her to bother us again"

"Sige pare, sasabihan kita agad kapag may malaman ako" sagot nito. "Tsaka congratulations sa contract signing ninyo today. Big time yan si Mr. Villarin kaya tiba tiba ang kumpanya niyo.hehe"

"Hahaha! Salamat, pare. Punta ka mamaya dito sa venue ha, join us in the celebration"

"Oo ba. Gusto ko rin makita si Addy.hehe. Sige pre, see you later" anito at ibinaba ang tawag.

Muli akong napahinga ng malalim.

Sana ay tama ang sinasabi ni Simon. Sana ay wala na talaga si Sophia at hindi na manggulo pa. Ngunit kung sakaling dumating ang araw na iyon ay hindi niya magugustuhan ang maaring gawin ko sa kanya.

Tok! Tok! Tok!

Tumayo ako at nagtungo sa pintuan upang tingnan kung sino ang kumatok. Sumilip ako sa peephole at nakita ang anak ko habang kalong ni Mommy.

Nagmadali akong buksan ang pinto at kinuha si Addy.

"Dadaaaaaa!!!" sigaw ng aking anak. "Congwachuweyon, Dada!" pag-congratulate nito sa akin.

"Thank you, Li'l Princess! Dada is so happy that you're here" ani ko at kiniss ito sa pisngi. "Nasaan si Veronica? She should be carrying Addy. Mabigat na itong apo ninyo baka sumakit ang braso niyo" nag-aalala kong sambit kay Mommy.

"Ano ka ba na man? Anong tingin mo sa akin lumpo? Matanda man ako pero mas malakas pa ako sa kalabaw. Kaya kong buhatin ang napakaganda kong apo kahit buong maghapon pa yan" ani Mommy. "Your Daddy is still in the parking. Kasama niya doon si Veronica to help him carry the baggages kung saan nakalagay yung mga isusuot namin mamaya. Gusto ko sobrang ganda at fresh ko today because pupunta ang mga amiga ko at ibang mga friends ng Daddy mo to witness the biggest day for our company" proud na sambit ni Mommy.

Pumasok kami sa loob at nagtungo sa kwarto na nilaan namin para kay Addy at Veronica. Inilapag ko ang aking anak sa kama at binuksan sa TV upang hayaan itong manood ng kanyang paboritong cartoon, ang PAW Patrol.

"You want coffee?" tanong ko sa aking ina.

"Just do your thing, I can manage" naupo ako sa kama upang samahan ang aking anak na manood ng TV. Ang sarap nitong tingnan habang nakatutok ang mga mata sa TV. Sinusubukan kong kuhanin ang kanyang atensyon pero hindi niya ako pinapansin dahil enjoy na enjoy siya sa pinapanood.

Natawa ako.

"Any news about the bitch?" tanong ni Mommy.

"Mom, langguage!" nagulat ako sa kanyang tanong at agad itong sinaway.

"Ooops! I'm sorry. Let me rephrase… any news about that garbage?" napatingin ako kay Addy at buti na lamang ay abala pa rin ito sa panonood at mukhang hindi naman naririnig ang mga tanong ni Mommy.

"No news about her. Maybe she's really gone" sagot ko.

"She should be. Bitch like her doesn't have any space in this town. Wag na wag siyang magpapakita uli lalong lalo na sa akin dahil ako mismo kakaladkad sa kanya palabas ng San Alcantara. Ang basurang katulad niya dapat manatili na lang sa pusaling kinabibilangan niya"

Napailing na lang ako dahil wala na akong nagawa sa sinabi ni Mommy. Simula kasi ng marinig niya ang nangyari kay Magdalena ay tila isa itong tigre na handang sumakmal ng tao dahil sa galit. Halatang galit na galit pa rin ito kay Sophia kahit na ilang taon na namin siyang hindi nakikita.

"Relax, Mom! Sophia will no longer bother us. Tsaka sabi naman ng doctor ay dehydrated ang asawa ko noong nasa theme park kami then she saw a woman who looks like Sophia kaya nag-alala siya. So you have nothing to worry about. Sophia is not here and I'm pretty sure na hindi na yun babalik pa dito"

Umirap naman si Mommy.

"Let's stop talking about her. She doesn't deserve it" anito. "How's everything? Are you ready for the contract signing? How about your surprise for your wife?"

"Magdalena is on top of everything. She's already monitoring the final touches of the preparation downstairs. Naprepare ko naman na rin ang surprise ko sa kanya, so everything is set" sagot ko. "Thank you, Mom, for agreeing with me. She's definitely going to be so happy for our surprise"

"You know what, Ramon and I were also thinking about that. Magdalena has been working with our company for three years and with that span of time, she'd contributed so much compared to others who worked for a decade. Kaya noong sinabi mo sa amin about your plans, we didn't disagree. She deserves it!" masayang sambit nito.

Ilang sandali pa ay dumating sina Daddy at Veronica bitbit ang mga luggage na kung saan nakalagay ang isusuot nila para mamaya. Niyakap ako Daddy at cinongratulate ako. Ganun din si Veronica.

At dahil executive suite ang aming kinuha ay may naka-allot na sariling kwarto kanya Mommy at Daddy, Veronica at Addy, at sa amin ni Magdalena.

Nang makitang okay na silang lahat sa kanikanilang kwarto ay iniwan ko muna sila at bumalik sa aking working table upang ipagpatuloy ang aking ginagawa.

Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa excitement.

Today is going to be unforgettable.

Cheers to the company!

And cheers to our family!

===

Magdalena's point of view

Pagkatapos ng pag-aayos dito sa venue ay nagpasya na akong umakyat sa suite namin ni Adonis upang magpahinga saglit. Titingnan ko na rin kung andun na ang anak ko at maging sina Tita Olivia at Tito Romano. Napagusapan kasi namin nag mag-stay kami lahat sa isang suite upang sama samang mag handa para sa araw na ito.

Gusto rin kasi nila na kapag nakita kami ng mga shareholders at ibang mga imbitado ay magkakasama kami bilang isang pamilya.

Nagtungo ako sa elevator at umakyat papunta sa aming suite. Kumatok ako at si Adonis ang nagbukas ng pintuan.

"Is Addy here?" tanong ko at pumasok sa loob.

"Yes! She's in her room kasama si Veronica. Ayaw magpaistorbo nanonood kasi ng favorite niyang cartoon" sagot nito.

"Eh sina Tito and Tita?"

"If they hear you say that again masesermonan ka na naman.hehe."

"Ooops! Sina Mom and Dad pala.hehe"

"They are also in their room preparing for the event" sagot nito. "So that means…we are just us… minding our own business" anito at hinatak ang aking likuran papalapit sa kanya sabay halik sa aking labi.

Sinubukan kong kumawala ngunit mas idiniin pa ni Adonis ang kanyang kamay sa aking likuran.

Naglakad kami papunta sa aming kwarto ng hindi inaalis ang aming mga labi sa isat isa.

Nang makarating sa loob ay nilock niya ang pinto habang patuloy akong hinahalikan. Wala na akong nagawa sa kanyang pagiging agresibo. Ayoko rin naman siyang huminto dahil gusto ko rin na makaniig ang asawa ko ngayon.

Marahan niya akong inihiga sa kama at isa isang hinubad ang aking damit. Parang nagaapoy ang kanyang mata dahil sa pagkasabik at … pagmamahal.

Nang tuluyan na niyang mahubad ang aking damit ay pumwesto siya sa aking paanaan. Hinawakan niya ang aking kanang paa at dinampian ito ng halik bago ipinatong sa kanyang balikat. Marahan niyang hinimas ang aking hita at legs bago niya ito tuluyang pasadahan ng dila.

Napaigtad ako dahil sa sensasyon.

"Hmmmmmmmmmmmmmmm" ungol ko.

Pagkatapos trabahuhin ang kanan ay itinaas naman niya ang aking kaliwang paa at iyong hinalikan at dinilaan.

"Uuhhhhhhhhh!" patuloy kong ungol.

Nang matapos siya doon ay hinawakan niya ang aking magkabilang hita at pinaghiwalay iyon. Ibinaba niya ang kanyang ulo at itinapat ito sa aking lagusan na natatakpan ng panty.

"You smell so good, babe!" aniya ng amuyin ito. Gamit ang kanyang bibig ay ibinaba niya ang aking panty. Nang tuluyan na niya itong mahubad ay muli niyang pinasadahan ng dila ang aking hita at legs.

"Shit!" pigil kong ungol.

Naramdaman ko na lamang na may malambot at mainit na bagay na dumadampi sa aking lagusan. Tiningnan ko si Adonis at nakapikit ito habang dinidilaan ang aking pagkababae.

"Mmmmmmmm sluuuurrrrppppp hmmmm" anito habang dinidilaan ang aking lagusan. Para itong bata na enjoy na enjoy ang pagkain sa kanyang harapan.

Habang kinakain niya ang aking pagkababae ay naramdaman kong may pumasok na kung ano sa butas ng aking pwet. Napaiktad ako ng maramdamang ipinasok ni Adonis ang kanyang daliri doon.

"Oooooo babeeee! Aaaaahhhhhhh!"

"Hmmmmmmmm mmmmmmmm ahhhmmmmmmmmm" mas binilisan niya ang pagdila sa aking lagusan. Unti unti kong nararamdaman ang kanyang panggigigil dahil bumibilis ang kanyang paglamutak sa aking pagkababae habang humaharurot rin ang paglabas masok ng kanyang daliri sa aking pwet.

Nagsimulang bumigat ang aking puson hanggang sa maramdaman kong ilang sandali pa ay lalabsan na ako.

"Ooohhh shit! Babe!!! I'm cumming! Babeeeee!!! I'm cummmiiingggg!!!" mahina kong ungol. "Eto na babeeee! Eto naaaa! Aaaaaaaaahhhhhhhh!" ani ko at napasubunot sa bedsheet habang nilalabasan.

Ramdam ko ang daliri ni Adonis na wala pa ring tigil sa paglabas masok sa aking pwet. Kaya naman halos hindi ko alam kung saan ipapaling ang aking katawan dahil sa sarap na nadarama.

Hindi ko alam kung gaano katagal akong nilabasan dahil sa dami ng katas na aking pinakawala. Pero nang bumalik ako sa aking ulirat ay nakita ko si Adonis na nagtanggal ng polo at pantalon. Ibinaba niya ang kanyang brief at tinutok ang kanyang pagkalalaki sa aking hiwa.

"Wait, babe! Sandali lang" hingal kong pakiusap.

Pero nakangisi lang ito at tila walang narinig. Ipinasok niya ang ulo ng kanyang pagkalalaki sa aking lagusan at marahang isinagad sa loob.

Pumatong ito sa akin at tumingin sa aking mukha.

"Mahal na mahal kita, Magdalena" bulong nito bago nagsimulang umulos. Kahit na mag-asawa na kami ni Adonis ay hindi pa din ako masanay sanay sa kanyang burat. Talaga naman kasing kapag kumayod ito ay ramdam ko ang haba at taba nito sa aking kaloob looban.

Hanggang ngayon ay tila binabanat pa din niya ang aking lagusan na talaga namang nagpapabaliw sa akin.

Ngunit nakakailang ulos pa lamang ang aking asawa ng marinig naming may kumatok sa pintuan.

"Dadaaaaaaaa!!! Mamaaaaaaaa!!! Open da dooooorrrr!" sigaw ni Addy. Agad akong napatingin sa pinto at tinulak si Adonis palayo.

"Babe si Addy!" ani ko.

"Mamaya na, babe! We are in the middle of something" medyo inis na sambit nito.

"Ano ka ba, babe! We can continue this later, baka kailangan tayo ni Addy"

"Dadaaaaaaaaa!!! Maaaamaaaaaaa!!!" mas lumakas ang sigaw nito at mas kumatok ng maraming beses sa pintuan.

"Tsk! Adelaida naman, istorbo!" sambit nito habang kinakamot ang ulo. Hindi ko napigilang matawa dahil sa kanyang ipinapakitang dismaya.

Nagmadali kaming magsuot ng damit at pinunasan ang anumang bakas ng katas sa sahig at sa bedsheet.

Nang makitang okay na ang lahat ay binuksan ko na ang pinto.

"Mamaaaaa! I wanna pweyyyy!" ani Addy na gusto makipaglaro. Itinaas nito ang kanyang kamay at gusto magpakarga. Kinuha ko ang anak ko mula kay Veronica at kinalong.

"Good morning, Maam Magdalena. Good morning din po, Sir Adonis. Pasensya na po kung naistorbo namin kayo, ayaw po kasi magpaawat ni Addy at gustong gustong magpunta sa kwarto ninyo" masayang bati nito.

"Good morning! It's fine! Sige iwan mo na kami dito, Veronica. Kami na muna ang bahala kay Addy" utos ko at umalis naman ito agad. "I thought you were watching TV?" tanong ko sa anak ko.

"Yeeethhh! But I don't wanna watch already. I wanna pweeeeyyyy!" sagot nito.

"What do you wanna play?"

"Aaaahhhhhmmmmm hide and theeeeckkk" sagot ng bata.

"No, Addy! Dada and Mama have a lot of work to do now. You have to go back to your room" seryoso at mariing sambit ni Adonis.

Kita ang pagbabago sa itsura ni Addy. Ang kaninang excitement ay napalitan ng disappointment at takot dahil sa boses ng kanyang ama.

Hindi nagsalita si Addy at maya maya pa ay parang iiyak na ito. "Don't cry Li'l Princess. Dada and I just have work right now but we can play hide and seek later when we get home, is that okay?" agad kong panunuyo.

Pero mukhang hindi ito effective dahil nagsimula itong humikbi. Sinamaan ko ng tingin si Adonis at minwestrang patahinin si Addy.

Napahinga na lamang ito ng malalim at lumapit sa aming anak.

"Sssshhh don't cry na! Dada is not mad" anito. Kinuha nito si Addy mula sa akin at niyakap. Dinala niya ito patungo sa kama at doon inupo. "We cannot play hide and seek now because we are working. But how about this, you can stay here in our room while watching TV. Mama and Dada will also watch with you"

Tila naman kinagat ni Addy ang alok ng kanyang ama kaya unti unting bumalik ang excitement sa kanyang itsura. Tumango ito bilang pagsangayon.

Binukan ko ang TV at hinanap ang kanyang paboritong cartoon. Nang makita seryoso itong nanonood ay tinabihan namin ito at sinamahan.

Sumusulyap ako kay Adonis at hindi ko mapigilang matawa dahil nakasimangot ito at halatang nabitin. Pero wala naman na kaming magagawa dahil hindi na kami ang boss, kundi si Addy.

===

Pagkatapos ng mahaba at maraming preparation ay nandito na kaming lahat sa loob ng ballroom hall kung saan kasalukuyang dinaraos ang contract signing nina Adonis at Mr. Villarin.

Nasa stage ngayon ang dalawa kasama ang mga shareholders ng kumpanya. Nakaupo sila sa likod ng isang mahabang table kung saan nakapatong ang folder na naglalaman ng kontrata ng partneship ng aming mga kumpanya.

Bukod sa kanila ay makikita din sa loob ng venue ang malalapit na kaibigan ng aming pamilya at ibang mga naimbitahan bisita.

Kung titingnan ang mga tao dito sa loob ay akala mo nagpapaligsahan ng yaman ang lahat dahil mamahalin ang suot at nagniningning ang mga alahas. Tila ba isang awards night ang dadaluhan ng mga nandito dahil sa ganda ng mga suot na dress at suits.

Ako ngayon ay nakasuot ng isang red na off shoulder na gown habang si Adonis ay nakasuot ng burgandy na suite. Hinayaan niya kasi akong magdesisyon sa kulay na isusuot namin at napili ko ang shade ng red dahil nagsisimbulo ito ng kapangyarihan at lakas - perpekto pasa sa araw na ito.

"Ladies and Gentlemen, good afternoon!" panimula ni Adonis na nasa podium ngayon at nagsasalita.

"Salvacion Enterprises Inc. started with a very humble beginning. It was once handled by these very humble but intelligent and hard-working people, Ramon and Olivia, my mom and dad. The first few years for the company were so hard and challenging, to the point that they were considering giving up everything. But do you know what kept them going? PANGARAP. It's their dream that made them continue to fight for the company. It's their dream that fueled the company to strive harder and reach the unreachable. It's their dream that made Salvacion Enterprises Inc. a successful business in the country" nagpalakpakan ang mga tao.

"And today marks another important milestone for the company. But not just because of the partnership that we are about to witness, but because we are taking BUSINESS to a new level. This partnership will open a lot of opportunities not just for our employees but for the dreamers out there who want to be part of this big company. That's why I am so thankful to Mr. King Villarin, for allowing his successful company to be part of Salvacion Enterprises Inc. I promise that our companies will prosper and will be the biggest corporations in the Philippines" muling pumalakpak ang mga tao.

"And lastly, this is what I want to impart to you, don't be afraid to dream. Dream as big as you can, because with resilience, hardwork, and innovation, you will succed in life. Sabay sabay nating abutin ang tagumpay na ating inaasam, para sa ating pamilya, mahal sa buhay, at higit sa lahat para ating mga sarili. Thank you!" pagkasabi niya nito ay tumayo ang lahat at pumalakpak ng malakas.

Halos mapaluha ako dahil sa tuwa at proud na nararamdaman. I am so proud of my husband and I so proud to be part of this company. At pinapangako ko rin ibibigay ko ang lahat para suportahan si Adonis sa lahat ng plano niya para sa kumpanya.

Pagkatapos ng ilang minutong palakpakan at hiyawan ay tinawag ni Adonis si Mr. Villarin.

"Mr. Villarin, any words?" imbitasyon ni Adonis kay Mr. Villarin.

Ngumiti lang ito ang umiling.

Bumalik na ito sa long table at naupo sa tabi ni Mr. Villarin. Binuksan nila ang folder at sabay sabay na pinirmahan ang kontrata. Pagkatapos pumirma ay tumayo sila para sa isang handshake.

Muling nagpalakpakan ang mga tao.

Bumalik sa pagkakaupo sina Adonis at Mr. Villarin at pinanood ang isang video presentation na pinalabas sa LED Screen. Ipinapakita rito ang mga proyekto na gagawin ng aming mga kumpanya. Nandyan ang import at export, hotel and resorts, at restaurants.

Nang matapos maipalabas ang video ay bumalik si Adonis sa podium at muling nagsalita.

"Everyone, may I have your attention, please? Aside from the partnership, I would like to take this opportunity to announce that Salvacion Enterprises Inc. has its new Chief Operations Officer. And that person will be in charge of all the transactions within the company, including Villarin Enterprises Inc." anito.

Nagtaka ako sa kanyang sinabi. Wala kasi siyang nabanggit sa akin na anuman tungkol dito.

"I know this is big news to everyone but may I call on my very beautiful wife? Can you please join us here on stage?" tanong nito.

Napatingin ako sa paligid at nakita sina Tita Olivia at Tito Romano na nakangiti.

Tumango ako at naglakad paakyat ng stage.

"Without further ado, let us all give a round of applause to the new COO of Salvacion Enterprises Inc. the one and only, my very beautiful wife, Magdalena Salvacion" pagkasabi niya nito ay halos napanganga ako sa pagkabigla. Hindi ko inasahan ang balitang ito.

"Congratulations, babe! I hope you are happy with my surprise. You deserve it!" anito.

"I-I-I don't know what to say. Hindi ko inexpect ito babe" sagot ko.

Napatingin ako sa mga tao at nagpapalakpakan rin sila.

Nakita ko ang anak ko na pumapalakpak din.

Halos lahat ay masaya sa ibinalita ni Adonis.

Nangilid ang luha ko dahil sa tuwa.

"Congratulations, Mrs. Salvacion. I've heard a lot of good things about you, especially your contributions to the company. My team will be excited to work with you" ani Mr. Villarin at nakipagkamay.

"Thank you, Mr. Villarin" sagot ko.

"Please, starting today you may call me King. Masyadong formal ang Mr. Villarin and I prefer first name basis" anito.

Tumango naman kami ng aking asawa at sinabing pwede rin niya kaming tawagin sa aming pangalan.

"By the way, I will be out of town for a few months due to some business trips, so I invited today my substitute that you will be working with. Okay lang ba iyon?" tanong nito.

"Of course, nandito na ba siya? Excited na kami makilala siya" ani ng aking asawa.

"I think she's on her way now"

"She? Tell me, is she your girlfriend?"

Napangiti si Mr. Villarin.

"Not yet. But soon she'll be my girlfriend. And she will be my wife. I'm just taking things slowly"

"I'm sure maswerte ang babaeng iyon"

"Mas maswerte ako because she is a strong woman. She's kinda mysterious dahil sabi niya hindi daw maganda ang nakaraan niya and she's not telling anything to me. Pero what I admire about her is she is a good person. Pursigido, masipag, napaka busilak ng puso at syempre maganda. She's actually my angel" anito. "Oh here she is" napatingin ito sa entrance ng ballroom hall.

Maging kami ay napatingin din doon.

Pumasok ang isang pamilyar na babae na nakasuot ng isang puti at eleganteng dress. Nakalugay ang buhok nito at may suot na necklace at hikaw.

Marahan itong naglalakad papasok ng ballroom hall.

Tila ba natahimik ang buong venue dahil sa pagpasok ng babae.

Ang lahat ay nakatingin sa kanya at kita ang bakas ng pagkabighani ng lahat dahil sa angkin nitong ganda at awra.

Nanginig ang aking buong katawan. Sinubukan kong kumilos ngunit para akong estatwa na hindi makagalaw.

Pinilit kong tumingin kay Adonis at kita rin ang pagkabigla sa kanyang itsura.

"Sophia" bulong ko dahil siya ang babaeng nasa harapan naming lahat.

Nandito na siya. Nagbalik na siya.

Bumalik na si Sophia.

Itutuloy…