Angel Locsin 1

Huwebes last week, alanganing araw, at hatinggabi na noon. Paisa-isa nang nagsisipagsara ang mga shops sa Bonifacio High Street sa Taguig nang dinala ako ng aking mga paa para magkape sa Starbucks. Siguro dala na rin ng pagod ko ng araw na "yon dahil sandamakmak na deadlines ang kinailangan kong bakahin—mga scripts sa tv ads at pailan-ilang mga press releases para sa kung sinu-sinong mga politiko. Mula Serendra kung saan natapos ang pinakahuling meeting ko ng araw na "yon, tila hinahatak akong pumunta sa High Street na nasa kabila lang ng kalsada. May mga bahagi ng High Street na pinatay na ang mga ilaw kung kaya sa kalahatan medyo malamlam na ang paligid. Dala na rin siguro ng pagod at pagnanais na maglakadlakad, napunta ako sa dulo ng High Street kung saan naroon ang Starbucks. Malimit, kapag inaabot ako ng hatinggabi sa bandang ito ng Metro Manila dahil na rin sa mga meetings, ang branch na "yon ang nagiging pahingahan ko bago ako tuluyang umuwi sa condo ko sa Mandaluyong.Maswerte na lang nang gabing "yon at iilan na lamang ang nagkakape at walang nakaupo sa paborito kong spot. Sa spot na "yon, kita ko ang lahat ng customer, ngunit hindi nila kita kung ano ang ginagawa ko sa aking MacBook dahil dingding na ang nasa likod ko.Matapos kong makuha ang aking order, naupo ako, nagbukas ng laptop at nakisagap ng signal ng WiFi ng Starbucks. Nakagawian ko nang news sites muna ang buksan, tsinitsek kung naipasok ng mga diyaryo ang mga press releases na ipinadala sa kanila at kung anu-ano pa. Pagkatapos naman ay kung anu-ano na—siyempre, isa sa nangunguna ang pantasya(dot)com.Kung nakatalikod ako sa mga tao, tiyak na kita nilang pantasya(dot)com ang bina-browse ko dahil sa signature sky-blue color ng site nito at obvious naman ang large-size ng type ng header. Mabuti na lang libre ang favorite spot ko.Mga ilang minuto na ang nakakatagal, naninigas na rin ang alaga ko dahil sa mga kahayukang nababasa sa website, nang may pumasok na babaeng hindi puwedeng hindi makilala ng mga nandun—si Miss Angel Locsin. Pati mga barista ng Starbucks tuloy, kahit araw-araw silang nabibisita ng mga artista, e medyo nataranta din sa kustomer na pumasok.Fresh na fresh ang hitsura ni Angel ng gabing "yon. May dala itong maliit na backpack na kung hindi ako nagkakamali ay Crumplers at may lamang laptop. Parang galing lang ito nga bahay at napalabas lang para mag-coffee. Ilang beses ko na rin siyang nakita ngunit laging sa malayuan, hindi kita ang detalye ng kagandahan niya, mas mabuti pang tumitig ka sa mga pictures niyang nagkalat sa mga bangketa ng Kamaynilaan.Maganda pala talaga si Angel. Ang mukha niya'y "yong tipong hindi ka magsasawa katititig. At dahil simpleng pastel-colored wide-collared tshirt at shorts lang ang kanyang suot, kitang-kita ang korte ng kanyang seksing-seksing katawan. Totoo pala ang sabi ng girlfriend ko na malaki ang boobs ni Angel, dahil naging cover girl na ito sa magazine kung saan contributing editor ang gf ko. Bilugan ang boobs ni Angel, malaking boobs na pam-Pinay, hindi naman tulad ng mga foreigners na parang boobs na tinubuan ng katawan. Tamang-tama lang, medyo lalampas ng konti sa nakabukas kong palad kung lalamasin ko ang mga "to. (Naku, nagsimula nang magpantasya!) Nagko-complement naman sa boobs niya ang bilugan din niyang puwet. Perpekto ang katawan ni Angel sa kahinaan ko—"yong hindi patpating payat kundi malaman. Ayoko kasi ng patpatin, parang wala kang mahahawakan kung gusto mong romansahin.Nag-order si Angel. Tila gutom yata at may balak tumagal dahil naulinigan kong umorder ito ng venti-sized na kape at isa sa mga malalaking sandwiches ng Starbucks. Nang makuha ang order niya, suwerte ko namang naupo siya sa bakanteng table na nasa unahan ko lang—kumbaga, abot kamay ko lang ang anghel!Naglabas din ng laptop si Angel. Parang napakislot ako ng nakita kong MacBook din ang gamit niya. Naisip ko tuloy na puwede ngang may mapag-usapan kami ng napakagandang artistang nasa harap ko. Nang nai-settle niya ang laptop niya sa table, luminga-linga ito na nagbigay sa akin ng idea na naghahanap siya ng saksakan ng kuryente. Naglakas-loob akong magtanong dahil nasa tabi ko ang saksakang pinakamalapit sa kanya."Looking for power source?" sabi ko."Yeah, lowbatt na kasi ako," nakangiting sabi niya.""Ay dito, abot mo sa akin ang plug," sabi ko naman. Di lang alam ni Angel na na-eexcite ako sa mga sandaling iyon."Oh, yey," masayang tugon ni Angel at iniabot niya sa akin ang plug ng extension wire ng adaptor. Nasagi ko ang braso niya at naramdaman ang taglay na kinis nito. Sa isip ko noo'y parang nananalangin na sana girlfriend ko "to!Nang sumindi ang malilit na ilaw sa kabilang dulong plug ng adaptor na nakakabit sa MacBook ni Angel, napangiti siya at tumingin sa akin."Malakas ba ang WiFi?" tinanong niya ako. Sinagot ko naman ng oo, sinundan ng paliwanag na baka dahil konti na lang ang mga kustomer na gumagamit."Buti naman," buntong-hininga ni Angel, "kasi sa condo biglang nawalan ng connection kanina kailangang-kailangan ko pa namang mag-send ng mga emails," sambit niya habang nagtitipa sa keyboard ng kanyang laptop. "Hmm, ayan, connecting… ay bakit nagtatime-out?"Heto naman ako, nag-volunteer. Sa totoo lang, nagsasamantala ng pagkakataon. "Can I see it?" tanong ko."Sige nga pleeease," sabi niya, "pareho naman tayong Mac users," sabay ngiti.Lumipat ako sa table niya at tiningnan ko ang laptop niya."Hmm, naka-Tiger OS ka pa pala," sabi ko."Ummm, ano yun? Hihihi! Sorry, hindi ako techy e," pabirong sambit ni Angel. Nakadungaw siya sa laptop niya at tinitingnan kung ano'ngginagawa ko. Tiyempo namang kumikiskis ang braso niya sa braso ko. Parang glorya ang pakiramdam. Ang isa sa pinakamagandang artista sa panahong ito karubbing elbows ko sa gabing "yon!
"Naku, mahabang paliwanag, operating system yun, Snow Leopard na kasi ngayon. Kailangan mo lang ipa-install sa shop. Pero, anyway, as for your connection, ayan may connection ka na," sagot ko sa kanya. Tumayo ako at lumipat na siya sa kanyang upuan, tiningnan ko muna kung maayos na. Nang ilapit ni Angel ang kanyang mukha sa monitor ng laptop, bahagyang bumaba ang collar niya at nasilip ako ang bahagi ng boobs niya na naging sanhi ng walang-simbilis na lalong pagtigas ng aking alaga.Ilang saglit din akong nakatitig dun. Maputi, bilugan. Naglaro tuloy sa isip ko kung anong kulay ng nipples ni Angel. Napako ang tingin ko sa dibdib niya hanggang binasag ito kanyang mahinang ngisi dahil sa nakakaconnect na siya sa internet. Nagpasalamat siya at bumalik naman ako sa aking puwesto. Ilang saglit lang at narinig ko siyang muli."Hey, nakalimutan ko, hindi ko nakuha name mo," nakangiting sabi niya."Haha! No problem, I'm Vic, and yes, I know you.""Thanks, Vic, ha, Can I get you something?" offer niya."Ay naku, busog na ako. Haha! Ok lang."Bumalik naman ako sa pagbabrowse ng mga kuwento sa pantasya(dot)com. Paminsan-minsang tumitingin kay Angel. Paminsan-minsan din naman niya akong nahuhuli at sinusuklian ng ngiti. Ang hindi lang alam ni Angel ay halos nasa pantasya ko na siya sa tulong ng mga nababasa kong kuwento. Nasa kalagitnaan ako ng isang kuwentong sobrang libog ng biglang tinawag ni Angel ang aking pansin."Vic, wala na naman, huhuhu," magaan ang loob ni Angel sa akin ng sandaling "yon, "nasa kalagitnaan pa naman ako ng pagsend ng attachments. Pano kaya?"Tinanong ko siya, "are you in a hurry? You can use my laptop if you want.""Naku nakakahiya naman, naiistorbo na nga kita," sagot niya."No, walang problem, okay lang, walang kuwenta naman ang mga binabrowse ko, nagpapalipas na lang talaga. Save mo lang sa flash drive ang mga kailangan moniattach, tapos dito ka na mag-email," sabi ko."E, di ko dala yung flash drive ko e," kamot-ulong sabi niya, nakangiti na parang nahihiya."Hahaha! That's why maybe I'm here with all the things you need," dinukot ko mula sa aking bulsa ang isang flash drive, "o ayan, you can use this, "wag ka nang mahiya ha, I know how it feels pag may mga important matters kang kailangang i-email pero hindi masend-send.""Naku, salamat ha," kinuha niya ang flash drive at sinaksak sa laptop niya, pagkatapos ng ilang sandali lumipat siya sa table ko at pinagamit ko ng aking laptop. Nilipat ko sa table ko ang laptop pati na rin ang bag niya at coffee, nang sa gayon isang table na lang kami. Tiyak kong pinagmamasdan kami ng mga nasa paligid, mabuti na lang at walang paparazzing naali-aligid.Habang tinitingnan ko ang laptop niya, paminsanminsan ko pa rin siyang tinitingnan. Napansin kong habang nakatutok ang tingin niya sa monitor ng laptop ko ay may kakaibang ngiti sa mukha ni Angel, ngiting tila may malisya."Anong tinitingnan mo at nakangiti kang parang hmmm," wika ko."Wala! Hihi! Ikaw ha," sagot niyang parang nananadya."Bakit nga?" pagkatapos ng tanong ko, noon ko lang narealize na nakaminimize lang ang webpage ng pantasya(dot)com na binabasa ko. Bigla akong kinabahan, nanlamig na parang binuhusan ng nagyeyelong tubig."Oh my God! Nakuuuuuu, nakakahiya!" sabay takip ng aking mukha.Tumawa si Angel, tiningnan ko siya, napakaganda niya talaga. Nakakaginhawa ang tawa niya, kaya unti-unti ring napawi ang hiya ko."Sorry ha, no, I'm just browsing," pagtatanggol ko sa sarili."Ano ka ba? Haha! Para "yan, natural kaya "yan. Tumitingin din ako diyan paminsanminsan," walang pag-aalinlangang sagot niya.Nabigla ako sa sinabi ni Angel. Nagbabasa rin pala ang seksing-seksing aktres na ito ng mga kuwento ng kalibugan. Itutuloy…..