Lyka's Diary: Ang Muli Kong Pagtataksil (Part 1)

Ang kabanata na ito ay nangyari nuong ako'y 43 years old nang mamuhunan ang asawa kong si Heinz sa isang construction business dahil retired engineer ang asawa ko dito sa Germany.

May bahay kami dito sa Metro Manila na tinitirahan namin tuwing nandito sa Pilipinas. Kung maliit at mabilis lang ang project ng aking asawa, di na ako sumasama sa kanya. Ngunit kung malaking projects naman, sumasama ako dahil ako ang nagsu-supply ng pagkain sa kanyang mga tauhan, nagpapaload, at nagpapautang. Kaltas sa sahod nila tuwing Sabado ng hapon.

Ma'am Lyka ang tawag sa akin bilang asawa ng kanilang boss. Ngunit mas nakasanayan ng mga tauhan ng aking asawa sa construction na tawagin akong Mama Ly.

Minsan nakakuha ng project ang asawa ko sa bandang Cavite, two-storey na bahay. Matagal na gawaan kaya sumama ako. Sayang ang kita dahil hindi na pinapakialaman ng aking mister kung anuman ang kinikita ko.

Dahil malaking project, nagdagdag siya ng 5 tauhan lahat kakilala lang ng mga regular niyang tauhan.

Kung sumasama ako, nagtatayo sila ng 2 barracks. Isang malaki na kasya ang lima hanggang sampung tao at isang maliit para sa amin ni Heinz. Ngunit isa lang ang CR. Hindi naman ako maselan. Sa totoo lang, galing din naman ako sa kahirapan. Alam ninyo ito kung nabasa na ninyo ang mga nakaraang kabanata ng aking buhay. Kaya nga ako pumatol ako kay Heinz na kahit matanda na, na kahit hindi na ako kayang paligayahin sa kama, naiahon ko naman ang pamilya ko sa hirap.

Isa sa limang nadagdag na tauhan ay ngayon ko lang nakita sa ilang taon na rin namin sa negosyong ito. Ang pangalan nya ay Jun, pinsan ng isa sa mga regular na tauhan. Si Jun ay 21 anyos lang, galing probinsya at naghahanap ng asenso sa Maynila. Matangkad ito, malamang 5'11", matikas at batak ang pangangatawan nito halatang sanay sa mabibigat na gawain. Dahil dito maganda ang hubog ng katawan niya. Higit sa lahat nabiyayaan ito ng gwapong mukha, kahawig siya ni Tony Labrusca na mas moreno lang kasi ang kulay ng balat dahil laging nasa arawan.

Mag-iisang buwan ang construction, unti-unti kong napapansin si Jun. May pagkamisteryoso at iba kung makatitig parang malibog na wild na ewan. Ngunit hindi ko ito binibigyan ng kahulugan dahil sa agwat ng aming edad. Baka naman ako ay malisyosa lang talaga. Eh sa gwapo ni Jun ay kahit sinong babae ay pwedeng mahumaling sa kanya. Nakakahiya rin na isipin ko na may gusto siya sa akin.

Minsan makahulugan ang kanyang mga salita. Isang umaga nagtitinda ako ng pang-almusal. Minsan tuyo, itlog, hotdog, longganisa, kape at kanin ay laging mayroon.

"Mama Ly, anong almusal?" tanong ni Gardo, ang pinsan ni Jun. Maingay at makulit si Gardo pero sanay na ako sa kanya. At ok lang siya sa akin dahil pogi rin naman ito at macho rin.

"Hotsilog para sa mga walang itlog!" pabiro kong sagot. Kasama niya si Jun na ngingiti-ngiti lang at nakakaantig ang titig nito, makalaglag panty talaga!

"Mama Ly, may dalawa ako, alam mo yan, hahaha!" malakas nyang tawa.

"Wala namang silbi! Hahaha!" biro ko. "Di ba iniwan ka ng asawa mo dahil… hay naku, Gardo, kumain kana at gutom lang yan." Di ko na tinuloy ang sasabihin ko at baka ma-bad trip lang si pogi.

"Isang order, Mama Ly… na mahilig sa hotdog na maliit. Ilang taon na, hindi pa rin na-upgrade itong hotdog nyo! Mama Ly, mag-jumbo kana, hahaha…" asar niyang tawa, halatang gumaganti sa akin.

"Heh.. 45 pesos nga lang minsan binabayad mo kahit alam mong 50 isang order, tapos gusto mo pa upgrade." Pabiro kong sabi sabay abot ng order nya at tumalikod na din.

Ngumiti lang si Jun sabay titig sa akin. Binawi ko agad ang tingin sa kanya at nagtanong kung ilang order.

"Pinsan mo talaga, makulit." Ang aking puna pero di parin ako nakatingin.

"Tama naman si pinsan, Mama Ly… Bakit nga ba ayaw mong sumubok ng jumbo hotdog?" Sabay palihim nyang hawak sa kanyang harapan.

Buti nalang walang ibang tao. Hindi ako nakakibo sa sinabi at ikinilos ni Jun. Halos biglang nanlambot ang aking mga tuhod. Buti na lang napigil ko ang kilig na nadama ko. Inabot ko na lang ang kanyang order at tumalikod narin siya.

Buong araw kong naisip ang sinabi ni Jun. Hindi mawaksi sa aking diwa ang saglit na tagpong yun. Nakakapag-init at nakakautog. Ilang beses din akong nagsarili habang ginugunita ang iniasal ng gwapong construction boy. Ngunit hiyang-hiya ako sa aking sarili pag-alpas ng aking pagnanasa sa batambatang binata.

Simula noon umiiwas na ako ng tingin sa kanya. Ayaw kong magkasalang muli sa asawa kong si Heinz, nung pinatulan ko ng lihim yung anak niya na si Stefan, na naging stepson at naging kaulayaw ko nuon. Ayaw ko na sana maulit yun at tuluyang matuklasan ang kataksilan ko. Ngunit, talagang sumisiklab ang mahalay kong diwa dahil sa nakakatuksong binata na si Jun.

Itutuloy.