Pamana

Pagbalik ni Mila sa bahay ng kanyang yumaong ina, hindi niya inaasahan na makakasama niya ang kanyang stepfather na si Gary. Hindi maganda ang naging ugnayan nila ni Gary dahil sa nakaraang pang-aabuso nito sa kanyang ina. Pero dahil sa hiling ng kanyang ina, kailangan niyang pagsilbihan si Gary sa loob ng dalawang taon.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ni Mila kay Gary.

"Yan din ang tanong ko sa'yo, anong ginagawa mo dito sa bahay na 'to?" sagot ni Gary.

"Nandito ako para tuparin ang hiling ng ina ko na pagsilbihan ka sa loob ng dalawang taon."

"Ha! Hindi ko kailangan ng tulong ng batang katulad mo. At higit sa lahat, hindi kita kailangan dito sa bahay na 'to."

"Kasama sa last will and testament ng ina ko na tumira sa bahay na 'to para makuha ang parte ng mana ko. Kailangan ko ring tuparin ang hiling ng ina ko na pagsilbihan ka sa loob ng dalawang taon para makuha ang mana ko."

"Ah, ganun ba? Kaya pala nandito ka. Pero huwag kang magpakaloko sa hiling ng ina mo. Wala akong balak pakinabangan ka. Hindi kita kailangan dito."

"Gusto ko lang malinaw na alam ko ang tungkulin ko dito at gagawin ko 'yon. Kaya mag-adjust ka na lang dahil hindi ako aalis dito hangga't hindi ko natutupad ang hiling ng ina ko."

Hindi nagkaintindihan sina Mila at Gary kaya't napilitan silang magtiis sa isa't isa sa loob ng bahay. Hanggang isang araw, may nakapukaw sa pansin ni Mila. Dumating ang kanyang kababata na si Mick. Malapit silang magkaedad at halos magkasabay ang paglaki nila. Hindi nila nagawang magkita dahil sa mga pagkakataong pumili ang pamilya ni Mila na iwasan si Mick dahil sa kanyang antecedents.

"Kamusta ka na, Mila?" bati ni Mick.

"Okey lang naman. Buhay pa rin naman." sagot ni Mila.

"Uy, hindi ka na nakapagpaalam sa akin nung umalis ka dito ng sampung taon na ang nakalipas. Bakit?"

"Marami kasing nangyari"

"Oo nga eh. Pero okay lang 'yon. Pero, bakit ka nandito? Dito ka ba nakatira ngayon?" tanong ni Mick.

"Naku, hindi. Pumunta lang ako dito para tuparin ang hiling ng ina ko na pagsilbihan si Gary sa loob ng dalawang taon para makuha ang parte ng mana ko."

"Kailangan ko siyang pagsilbihan sa loob ng dalawang taon, kaya kailangan kong magtiis sa kanya."

"Wow, ang hirap naman nun. Pero, kaya mo yan. May support system ka naman di ba? Ako, nandito lang ako para sa'yo."

"Oo, salamat sa offer."

Napangiti si Mila sa suporta na ibinigay ni Mick sa kanya. Sa mga sumunod na araw, naging malaking tulong si Mick sa kanya sa pagtitiis sa pagsilbi kay Gary.

Sa loob ng ilang linggo, nagpatuloy ang pagtitiis ni Mila sa pagsilbi kay Gary. Sa simula ay tahimik naman ito at hindi nagpakita ng anumang motibo sa kanya. Ngunit, sa mga sumunod na araw ay nagsimulang magpakita ng mga senyales si Gary.

Napapansin ni Mila na tila palaging nasa harapan niya si Gary, kahit na walang dahilan. Madalas din itong magtanong tungkol sa personal na buhay niya at kung mayroon na ba siyang boyfriend. Sa simula ay hindi pa ito ganun kahalata, ngunit sa tuwing nag-iisa sila ay tila may mga matipid na pagsulyap si Gary sa katawan ni Mila na nagpapakita ng kanyang interes sa kanya.

Naging uncomfortable si Mila sa mga advances ni Gary at hindi na siya kumportable sa pagsilbi sa kanya. Pero dahil sa pangangailangan niya para sa mana na nakataya sa pagsilbi sa kanyang stepfather, ay hindi siya magawang umalis sa bahay.

Isang araw, habang nagluluto si Mila, napansin niya na nasa likod niya si Gary at pabulong na nagsasalita.

"Ang ganda mo Mila, hindi ko 'to napansin dati." sabi ni Gary.

Napaigtad si Mila at napakunot-noo. "Anong sinasabi mo, Gary? Kailangan mo ba akong sabihan ng ganyan?"

"Totoo naman. Bakit ba? May masama ba sa pagsasabi ko ng totoo?"

"Nakakainis ka, Gary. Hindi ko kailangan ng mga ganyang komento mula sa'yo. Sana matapos na itong dalawang taon para matapos na rin itong pagsilbi ko sa'yo."

"Nakakapagod kasi yung pagsilbi, di ba? Pero sabihin mo sa akin, may nararamdaman ka ba sa akin?" tanong ni Gary na may kasama pang ngiti.

"Tama na, Gary. Hindi ako interesado sa'yo. Maawa ka naman sa akin at tigilan mo na yan." tigas ng loob na sabi ni Mila.

Napakurap-kurap si Gary at nag-iba na ang kanyang tono ng boses. "Tama, tama. Pasensya na. Hindi ko na uulitin." sabi niya habang patuloy na nakatingin kay Mila.

Matapos ang pangyayaring iyon, hindi na nakapagpakalma si Mila. Hindi niya maalis sa isip niya ang mga sinabi ni Gary at hindi na niya kaya pang magtiis sa pagsilbi sa kanya. Nagdesisyon si Mila na kausapin ang kanyang ibang kamag-anak para humingi ng tulong upang magkaroon ng solusyon sa sitwasyon.

Sa loob ng bahay, hindi nakakatulong sa sitwasyon si Gary dahil lalo pa itong nagpapakita ng hindi kanais-nais na kilos kay Mila.

"Gary, hindi dapat ganyan ang ginagawa mo!" sigaw ni Mila.

"Bakit? Hindi naman tayo magkakamag-anak. At bilang stepfather mo, wala akong nakikitang masama kung maging malapit tayo sa isa't isa." sagot ni Gary.

"Magmula ng dumating ako dito, sinubukan kong mag-adjust at sumunod sa kahilingan ng ina ko na pagsilbihan ka sa loob ng dalawang taon. Pero hindi kasama sa kasunduan na magkaroon tayo ng ganyang relasyon. Kung gusto mo ng makakatulong sa iyo, hindi ako ang dapat mong lapitan."

"Wala naman akong sinabing magkaroon tayo ng relasyon. Kaya lang, bakit ka ba naiilang sa akin? Hindi ba't tayo naman ang magkasama sa bahay na 'to?"

"Gary, hindi ko na kailangan magpaliwanag sa'yo. Basta hindi ko gusto ang ginagawa mo at 'wag mong subukan pang lumapit sa akin."

"Lalabanan ko ito, kahit ano pa ang mangyari." ang pagsang-ayon ni Mila sa kanyang sarili.

Ngunit paano niya haharapin ang mga kahirapan sa harap ng lalaking nananakot sa kanya?

Sa tuwing mag-isa si Mila sa bahay, mas lumalala ang pagpapakita ni Gary ng kanyang malaswang motibo. Hindi na siya nakokontrol sa kanyang mga kilos, halik, at haplos kay Mila.

"Gary, tama na yan!" sigaw ni Mila habang pinipigilan ang kamay ni Gary na nasa kanyang braso.

"Anong tama na? Alam kong gusto mo rin ito, Mila. Hindi mo lang pinapakita." sabi ni Gary habang hinihimas ang braso ni Mila.

"Hindi! Hindi ko 'to gusto. Tinutulungan lang kita dito dahil sa hiling ng ina ko. Pero hindi ibig sabihin nun na pwede mo na akong ganyanin!" reklamo ni Mila.

"Tutulungan mo lang ako? Parang gusto ko nang magtulungan tayo ngayon." sabi ni Gary habang pinapalapit ang mukha niya kay Mila.

"Gary, wag! Huwag mo akong gaganyanin!" sigaw ni Mila habang sinisikap na iwasan si Gary.

Pero hindi ito nakinig sa kanya. Tuluy-tuloy ang kanyang mga pwersa hanggang sa hindi na nakaya ni Mila. Walang nakakatulong sa kanyang sitwasyon dahil hindi niya alam kung kanino siya lalapit. Walang magtitiwala sa kanya dahil sa kasalanan ng kanyang ina. Pinipilit niyang labanan ang kanyang takot sa bawat araw na nakakulong siya sa bahay kasama si Gary.

"Gary, sana naman maintindihan mo na ayaw ko ng mga ginagawa mo. Hindi tama ito at hindi ako komportable. Pakiusap, huwag mo nang gawin 'to."

"Mila, huwag kang magpakipot. Alam ko namang matagal mo nang hinahangad 'to. Ako na ang magbibigay sa'yo ng kailangan mo."

"Hindi ito hinahangad ko. Hindi ito tama. Ipinagsisiksikan mo lang ang sarili mo sa akin. Huwag mo na akong lapitan pa."

"Mila, kung ganun ay siguraduhin mo lang na hindi ito malalaman ng iba. Kailangan ko ito at kailangan mo rin."

"Hindi! Hindi kailangan ito ng kahit sino! Sana huwag mo na akong lapitan pa. Masakit ito at hindi ako komportable."

"Hindi pa tayo tapos, Mila. Patuloy pa rin kitang aalagaan at mamahalin. Magkakasundo rin tayo sa huli."

Hindi makapaniwala si Mila sa mga narinig niya mula kay Gary. Hindi niya alam kung paano siya lalabas sa sitwasyon na ito. Sana ay may tumulong sa kanya at nang makalaya na siya sa bahay na 'to.

Isang gabi, nagising si Mila dahil sa mararamdamang hindi maganda. Nakita niya si Gary na nakatayo sa tabi ng kama niya. Agad na nagulat si Mila at napabangon.

"Ano'ng ginagawa mo dito?" tanong niya kay Gary.

"Relax lang, Mila. Gusto ko lang makipag-usap sa'yo," sagot ni Gary sabay lapit sa kanya.

"Anong ibig mo'ng sabihin?"

"Kailangan ko lang malaman kung paano tayo magkakasundo."

"Anong pagkakasunduan? Wala tayong dapat pag-usapan, Gary."

"May alam ako na paraan para magkaintindihan tayo."

Biglang nangyari ang di inaasahang pangyayari, humawak si Gary sa kamay ni Mila at hinila papunta sa kanya. Hinawakan niya ang katawan ni Mila at napahiga ito sa kama. Hindi na makagalaw si Mila dahil sa sobrang takot.

"Sige na, Mila. Huwag ka nang mag-alala. Masarap ito. Hindi ka magsisisi."

Pinilit ni Gary si Mila na makipagtalik sa kanya. Hindi ito makapalag dahil sa sobrang takot at pagkagulat. Hinawakan niya ang kamay ni Gary at sinubukan nitong pigilan siya. Pero hindi siya nakakalaban sa kalakasan ni Gary.

Sa gitna ng kanyang kalituhan at pananabik, hindi na napigilan ni Gary ang sarili niya. Hinubad niya ang kanyang pantalon at brief, at nilapit ang kanyang katawan sa katawan ni Mila. Hindi na nito pakakawalan ang pagkakataon at binuka ang mga binti ni Mila.

"Huwag, Gary! Huwag mo 'to gawin sa akin!" sigaw ni Mila, ngunit walang nangyari. Napaangat na lang siya ng kanyang mga mata at naghintay na lamang ng katapusan ng paghihimas ni Gary.

Naramdaman niya ang bigat ng katawan ni Gary habang sumasabay sa kanyang pagkakalatag. Hindi niya alam kung paano siya makakalaya dito. Walang magtitiwala sa kanya dahil sa mga nangyari sa nakaraan, kaya't nag-iisa siya sa laban na ito.

Nang magtapos na si Gary, tumayo siya at nagbihis. Hindi magawang makapagreklamo ni Mila. Ginusto niyang tumira sa bahay na 'yon kasama ang halimaw niyang stepfather.

Matapos ang gabing iyon, hindi nagpakita si Gary kay Mila sa loob ng dalawang araw. Ngunit hindi nito nakalimutan ang mga nangyari at mas lalo pa itong nanggigil sa kanyang pagnanasa kay Mila.

Isang araw, habang nasa kusina si Mila, biglang dumating si Gary.

"Hi, Mila. Kamusta ka?" bati ni Gary sa kanya.

"Wag kang lumapit sa akin." sagot ni Mila na punong-puno ng takot sa kanyang mga mata.

"Ayaw mo ba akong makausap?" sabi ni Gary na mas lalo pang lumalapit sa kanya.

"Wag kang lumapit sa akin!" sigaw ni Mila na lumayo naman sa kanya.

"Relax lang, Mila. Walang makakaalam ng mga nangyari kung tayo-tayo lang ang mag-uusap." sabi ni Gary na nakangiti at patuloy na lumalapit sa kanya.

"Tama na! Hindi ko kailangan ng ganitong uri ng usapan. Hindi mo ba maintindihan na ayaw ko sayo? Hindi kita mahal, Gary!" sigaw ni Mila sa kanya.

"Mahal kita, Mila. Mahal na mahal kita. Gusto kitang makasama palagi. Kaya kailangan natin ng sikreto sa isa't isa." sabi ni Gary sa kanya habang inaangat ang kanyang kamay patungo sa kanyang dibdib.

"Wag mo akong lalapitan Gary!" sigaw ni Mila sa kanya.

Ngunit hindi na niya napigilan si Gary na humalik sa kanya at muling isinakal ang kanyang katawan.

"Gary, tama na! Tama na!" sigaw ni Mila na umiiyak sa galit at takot.

Pero hindi na ito napigilan ni Gary na patuloy na pumipilit sa kanya.

Sa mga susunod na araw, patuloy na ginagahasa ni Gary si Mila. Hindi siya makalabas ng bahay dahil baka makakalat ang balita kung ano ang nangyayari sa kanila. Wala siyang masandalan dahil pati ang mga kaibigan niya ay hindi niya maaaring lapitan dahil baka malaman lang nila ang nangyayari.

Ang kanyang ina na siyang tanging sandalan ni Mila, ay namatay na ilang taon na ang nakalipas. Siya ay mag-isa at naiipit sa isang sitwasyon na hindi niya alam kung paano lalabasan.

Hindi mapigilan ni Gary ang sarili niya at ipinasok niya ang kanyang ari sa loob ni Mila. Ramdam na ramdam ni Mila ang sakit at takot sa kanyang nararamdaman.

"Gary, tama na! Huwag mo akong gawin ito!" sigaw ni Mila sa pag-iyak.

"Puro ka reklamo. Bakit, hindi ba masarap?" tanong ni Gary habang patuloy na gumagalaw.

"Tama na, please!" pakiusap ni Mila.

Ngunit hindi na mapigilan ni Gary ang sarili niya at sa loob ng ilang minuto ay nilabasan siya sa loob ni Mila.

"Ugh! Sige, magbihis ka na. Mukhang kailangan mo ng paliguan." sabi ni Gary kay Mila.

Hindi alam ni Mila kung anong gagawin. Walang tutulong sa kanya, wala ring magbibigay ng katarungan para sa kanya. Ang tanging tulong na nakikita niya ay sarili niya.

"Hindi na ito tama, hindi ko na kaya." sabi ni Mila sa sarili habang nag-iisip kung ano ang dapat niyang gawin.

Hindi na mapigilan ni Mila ang mga luha sa kanyang mga mata. Hindi niya maipaliwanag kung anong nadarama niya sa mga pangyayari. Parang naiipit siya sa gitna ng galit, takot, at kahihiyan. Hindi niya alam kung saan siya pupunta at sino ang kanyang lalapitan para humingi ng tulong.

Kinabukasan, habang kumakain sila ng almusal, hindi makatingin si Mila kay Gary. Hindi rin ito nakatingin sa kanya. Parang wala lang nangyari sa kanila.

Ngunit biglang nagtanong si Gary. "Kelan mo babayaran ang utang mo sa akin?"

"Anong utang?" tanong ni Mila, na hindi alam kung ano ang ibig sabihin ni Gary.

"Alam mo na. Lahat ng ginastos ko para sa iyo. Lahat ng ginawa ko para sa iyo. Dapat ko pa bang ulit-ulitin ang lahat?"

"Tinulungan mo ako dahil utos ng ina ko. Hindi ko hiningi ang tulong mo," sagot ni Mila.

"Anong sabi mo? Hindi mo hiningi ang tulong ko? Hindi ba't kailangan mo ang tulong ko para mabayaran ang utang mong dati? Kaya magbayad ka na. Ngayon na."

"Hindi ko alam kung paano magbabayad. Wala akong trabaho. Wala akong pera," paliwanag ni Mila.

"Hindi mo ba kayang magtrabaho para magkapera? O kaya naman ay ibenta mo na ang mana mo? Basta magbayad ka sa akin."

Sa loob ng ilang linggo, hindi nagbago ang sitwasyon sa bahay. Patuloy na nagpupumilit si Gary kay Mila. Hindi na ito nagiging maingat sa kanyang mga galaw. Hindi na rin ito nagtatago sa kanyang tunay na motibo. Ngunit wala siyang magawa kundi sumunod sa kanyang utos.

Hanggang isang araw, naisip ni Mila na magpakamatay na lang. Ayaw na niyang magpatuloy sa ganitong buhay. Hindi na niya kaya ang paghihirap at pang-aabuso. Naisip niya na baka mas mabuti pa kung wala na lang siya.

Tinangka niya itong gawin sa banyo ngunit biglang pumasok si Gary. "Anong ginagawa mo dito?" tanong nito.

Nang matunugan ni Gary ang balak niyang pagpapakamatay, isang malakas na sampal ang tumama kay Mila. halos umikot ang kanyang mundo matapos maramdaman ang hampas sa kanyang mukha.

Nang makabalik si Mila sa kanyang kwarto, hindi niya maiwasang mag-isip tungkol sa nangyari. Hindi niya akalain na magiging ganun kalala ang sitwasyon. Hindi rin niya alam kung paano niya ito masasabi sa iba.

Nang sumunod na gabi, nagising si Mila dahil sa pagkakatulog ng kanyang telepono. Pagtingin niya, nakita niyang nagtext si Mick.

"Mila, kamusta ka na? Namiss kita. Pwede ba tayong magkita?"

Dahil sa sitwasyon niya sa bahay, naisip ni Mila na magtago sa kaibigan. Hindi niya kayang sabihin kay Mick ang nangyari kay Gary. Pero hindi rin niya kayang magtago sa kanya ng matagal.

"Pwede tayo magkita mamaya. Tara sa park." sagot ni Mila.

Matapos ng kanilang pag-uusap sa park, nagyaya si Mick na kumain sa kanyang paboritong fast food chain. Habang kumakain, napansin ni Mick na hindi masyadong masaya si Mila. Hindi nakikita ni Mick ang malaking pasa sa mukha ni Mila dahil natatakpan ng kanyang buhok ang kanyang pisngi.

"Mila, anong nangyari sa'yo? Bakit may pasa ka sa mukha?" tanong ni Mick nang mapansin ang medyo namamagang mukha ng dalaga.

"Hindi ko alam kung paano sasabihin, pero may nangyari sa'kin." sagot ni Mila.

"Anong nangyari?" tanong ni Mick.

Nahihirapan si Mila na sabihin ang nangyari kay Gary, pero kailangan niya ng tulong ni Mick.

"Na-rape ako ni Gary." bulong ni Mila.

ITUTULOY