Laro Sa Paraisong Parisukat-- Inangkin, Nagpaangkin. Aangkinin.

CHAPTER 4

INANGKIN…NAG-PAANGKIN, AANGKININ.

Ang pagtatalik, sa dalawang pusong nag-iibigan, ay lagablab ng apoy na tutunaw sa kanila upang maging isa. Ang isang marubdob na pag-iibigan ay karaniwang humahantong sa marubdob na pagtatalik. Ngunit, ang pagtatalik kaya na walang pag-ibig ay maaaring humantong sa pag-ibigan ?

Halos ay ganap ng ika-sampu ng umaga ng makarating ako sa opisina. Piniga ni misis ng madaling araw, ang sustansya ng soup number five, tahong,talaba at buttered oyster na kinain namin nung hapunan. Tiniyak na busog na busog si manoy.

Pahangos akong akmang hahawakan pa lang ang door knob ng pinto ng opisina ko, ng lumapit si Aileen, ang kalihim ng kumpanya.

"Good morning Sir, katatawag lang po ni Mr. So. Dadaan daw po siya dito sa office mamayang 2:00 pm." Bungad ng dalaga, na naka-ngiti at naka-sungaw ang sungking ngipin na binagayan ng malalin na dimple sa kaliwang pisngi.

Si Edison So, ang sinasabi nito, siya ang may-ari ng Cutting Edge Construction. Mag-finalize kami sa bid proposal namin para sa branch ng isang bangko sa Cagayan de Oro. Kahit na binigyan nya ako ng full discreetion para sa aming bid sa bawat project, siya pa rin ang hinahayaan kong magpasiya kung magkano ang gusto nyang ROI para sa aming final bid.

"Tea with milk, Sir?!" Bulalas ni Aileen ng napansin niya na parang may sasabihin ako. Bakit kasi, ang mga sekretarya, parang inari na ring kasama sa trabaho nila ang pagtimpla o pagkuha ng kape para sa kanilang mga superior.

"Kaya mahal na mahal kita, Aileen eh," Pabirong sabi ko, na isinuntok ko pa ang nakatikom na kamao sa hangin, sabay thumbs up.

"And, please, make it hot…" Sabi ko pa na sadyang pinahaba ko ang bigkas sa katagang, 'hot'.

"Yes Sir, super hot, Sir!" Sagot naman naman ng dalaga na pabiro ding ginagad ang bigkas ko sa katagang 'hot'. At nakangiting tinalikuran ako para kumuha ng tsaa sa office pantry.

Hindi naman 'yun ang gusto kong sabihin kanina, pero, isang paraan iyon para madama ng isang subordinate na appreciated ang kanilang efforts, At saka, ito yung paraan ko para maging palagay kami sa isa't-isa ng mga ito.

Gusto kong nagsisimula ang bawat work day ko on the right foot. Bukod sa meeting mamaya kay Edison So, agad kong tiningnan ang daily planner ko, matapos kong maging komportable sa pagkakaupo sa loob ng sarili kong kwarto sa office. Ilang sandali lang ang lumipas ng marinig ko ang mahinang katok sa pinto at maingat na pumasok si Aileen dala ang umuusok na tsaa na nasa cup and saucer.

"Sir, may nagpadala po ng dim sum kanina, gusto nyo po..?" Sabi nito, makaraang mailapag sa working table ko ang dala. Nagpalagay ako ng lamesa na may anim na upuan. Nagsisilbing private conference room ang aking opisina, para sa mga pribadong pulong sa mga kliyente, staff at iba pa.

" Dim sum ?" Napatingin ako kay Aileen ng marinig ko ang sinabi nito. "Sino?" Dugtong ko pang tanong. Gusto kong malaman, kung sino ang nagpadala ng siopao sa opisina.

"Supplier po…Ong-See Glass." Magalang na tugon ng maganda naming sekretarya. Nagpadala ng siopao si Mrs. Ong-see? "What's up?" Tanong ko sa aking sarili.

"Okay na 'yan, sweetheart." Pamuling sabi ko kay Aileen. Na ibig kong sabihin ay, tama na sa akin ang dinala nyang tsaa, Natutuwa akong makita ang wari ay pamumula ng maamong mukha nito sa tuwing tatawagin ko siyang 'sweetheart'.

"Share mo na lang sa lahat yan sa break-time." Patapos na sabi ko.

"Tapos na po kaming mag-break-time," Natatawang sabi nito. Tanghali na nga pala akong pumasok. Break-time na ng dumating ako sa office.

"Isa na nga lang po ang natira para sa inyo Sir," Kagat-labi na sabi pa nito na piit itinatago ang impit na bungisngis. At bago pa ako naka-huma ay mabilis na itong nakalabas ng pinto.

Naiwan ako na napapangiti. Gano'n kami sa office. Pag may nagpadala ng merienda o ano mang makakain sa opina, ito ay para sa lahat.Madalas ay si Edison So ang nagpapa-deliver ng pizza o kaya ay palabok pag nakaka singil kami sa mga natapos na project.

Maganda na ang simula ng work day ko. Busog si manoy sa madaling-araw na 'pagpapakain' ni misis. At dito naman sa office, I get inspired with my staff at sa trabaho mismo.Isang pangkaraniwang araw lang sa trabaho ang araw na ito. Ito ang akaia ko.

Pagkaraang mag siesta matapos mag lunch sa Canteen. agad akong nagbalik sa mga gawain ko. Kasalukuyang nirerepaso ko ang ginawang bill of materials ng aming Quantity Surveyor para sa bid namin sa project sa Cagayan de Oro, ng sabay na tumunog ang mobile phone ko at ang landline sa ibabaw ng lamesa. Inabot ko ang landline, habang binabasa ko ang nasa message alert ng mobile phone ko.

"Sir, nasa line one po si Kristine." Si Aileen, ang nasa dulo ng linya. Lahat ng in-coming calls ay dumaraan kay Aileen. Pero allowed akong tumawag direct mula sa landline na nasa mesa ko.

Nag message si Cherry sa messenger ! At may text message ako mula sa isang unknown number. Inuna kong kunin ang tawag ni Kristine.

"Mag-update lang po ako, Sir, sa project natin sa BGC Uptown Mall. Natapos na po natin ang flood tests. positive naman po ang result, walang leakage ang flooring natin…" Sabi ni Kristine sa boses na parang ligalig.

"Cheer up! positive naman pala ang water-proofing natin base sa flood tests, bakit parang agitated ka ?" Pang-aalo ko sa site engineer, " Nag-dry run na yan last week at for turn-over na this week…"

"Yun nga Sir, okay naman ang flood tests, pero may tagas pa rin sa ground floor. Nag schedule po ng meeting ang Megawide…" Nang ibaba ni Kristine ang telepono sa kabilang linya, napa-buntong hininga ako.

"It could be a long day, huh!" Tumayo ako at kinuha ko ang kopya ng As-Built plan ng project na itinawag ni Kristine. Kasalukuyang nire-repaso ko ang plumbing at sanitary plans ng project ng tumunog ang mobile phone ko. Si Cherry ang nag-video call.

"Galit ka pa ba? Please don't be. Makikipagkita agad ako sa'yo pagbalik ko ng Manila." Chat nya sa messenger. I-delete ko na sana ang buong conversation namin, ng pumasok ang maikling video na pinadala nya. Tulad ng nauna nyang ipinadala, kinuha nya ang video sa ioob ng isang CR. Sa video ay naka-stockings siya at naka-itim na damit. Hinubad nya ahg stockings at tumambad ang suot nyang kulay flesh na panty. Nang hinubad nya ang huling saplot ng kanyang pagka-babae, ay nag-voice over siya sa video. "May naaalala ka ba, Ted?"

Kapag nakakakita ako ng babae na naka itim, bumabalik sa ala-ala ko ang isang karanasan na parang panaginip lang. Isang yugto sa buhay ko na nag-iwan sa ala-ala ko ng isang gunita na pilit ko mang ibaon sa limot, ay muli at muling bumabalik.

Tatlong buwan pa lang ako sa Riyadh, Kingdom of Saudi Arabia ng makatanggap ako ng tawag sa telepono. Ganap na ika-labing dalawa ng tanghali. Oras ng salah. Buwan ng Disyembre, at kapapasok pa lang ng taglamig. Umaalingaw-ngaw sa buong distrito ng Al-Malaz ang "Ya salah! Ya salah…" Na panawagan sa bawat Moslem na pumunta sa Mosque at magdasal. Nag-sara ako ng opisina, matapos kong pagdikitin para magsara ang dalawang bahagi ng steel knife door.

Dahil taglamig at lubhang maginaw sa labas, pinapayagan kaming mga hindi Moslem na manatili sa loob ng opisina sa kabuuan ng kanilang pagdarasal. Direktang dinala ako dito ni Jabeer Al Hussein, mula sa pinagtrabahuan kong kumpanya sa Makati.

Halos kasasara ko lang ng pangalawang pinto na tinted glass, ng tumunog ang telepono na nasa mesa ni Sayeed, ang Masri na tumatayong Moder, o manager ng kumpanya. Isa siyang Civil Engineer na tulad ko.

Nag aalangan akong dinampot ang teiapono at pinakinggan ang tinig sa kabilang linya. "Halo, maasalama alai kum," Bungad ng tumawag. Maganda ang boses ng babae na nasa linya. Kahit pa guttural o nanggaling sa lalamunan ang pagsasalita nya, may lambing at tinis ang tinig nitong masarap pakinggan.

"Inta Filibini ? Ana Saudia…" Sabi uli nito. Limitado pa lang ang alam ko sa Arabic language at isa sa masasabi kong kahinaan ay hirap akong matuto ng ibang wika, maliban sa English, na parang pangalawang wika ko na.

"I am a Filipino. I speak English," Sabi ko sa kausap ko.

"Quayish!" Narinig kong bulalas nya sa kabilang linya. Nalaman ko ng mga sumunod na araw na ang 'quayish' ay katumbas ng salitang 'mabuti' sa tagalog.

"Ana fi roh madrasah, fi swayaya English, what your name is ? Me, Fateh, " Sa takbo ng pag-uusap namin, napagtanto ko na ang pangalan nya ay Fateh, at tinatanong nya ang pangalan ko.

"My name is Ted, " Pagpapakilala ko.

"Shukran, Ted. Me call baden. Maasalamah alhin habibi. Bye!" Parang naulinigan ko ang impit na bungisngis sa kabilang linya bago nya madaling ibinaba ang telepono. Habang muling umaalingaw-ngaw sa bawat sulok ng Al Malaz ang, "Allahu ahkbar, la Ilaha Il Allah" tanda na patapos na ang salah.

Iyon ang naging simula ng pagtawag-tawag ni Fateh sa telepono tuwing gano'ng oras. At iyon ang naging daan sa aming pagkakaibigan. Bumili ako ng libro para sa pagsasalin sa wikang English ng Arabic, at ilang cassette tapes para sa tamang bigkas nio. Tinuruan ako ni Fateh ng wika nya, at tinuruan ko naman siya ng English.

At parang umaayon sa amin ang tadhana, ng lumipat kami ng villa. Sa isang housing compound iyon ng sundalong British. Kumpleto ang mga amenities dito, at may telepono ang bawat kwarto. Matapos kong maibigay sa kanya ang numero ng telepono ko sa villa, halos gabi-gabi ay tumatawag siya. Kadalasan ay hatinggabi ha kung siya ay tumawag, na umaabot kami ng madaling araw sa pag-uusap.

Masarap kausap si Fateh. Nawawala ang homesick ko pag kausap ko siya sa telepono. Naaaliw ako sa impit na paghagikhik nya. Mabilis siyang matuto ng English, kaya ilang linggo lang ang lumipas ay halos diretso hs siyang magsalita nito. Nai-kwekwento na nya na malinaw kong naiintindihan ang ibig nyang iparating.

"Today, me not go madrasah. Me not feeling well." Sabi nya, isang gabi na kausap ko siya sa telepono. Ipinaalala ko sa kanya ang itinuro kong tamang paggamit ng 'Me' at 'I' sa pangungusap sa wikang English.

"I paint house whole day…" Nagpinta siya maghapon sa kanilang bahay, ang ibig nyang sabihin. Sa painot-inot na English na hinaluan ng Arabic parang nabuo sa isip ko ang Impresyon ng personalidad ni Fateh. Masayahin, malambing, at naghahangad na malayang magalugad ang katotohanan sa kinalakhang mundo. At nararamdaman ko na nagkakalapiit ang aming mga damdamin.

"Ted, I love you. Mahal kita!" Nagulat ako ng marinig ang sinabi niya. Buwan iyon ng Pebrero, at malapit ng matapos ang taglamig. Hindi ko siya tinuruan ng tagalog. Pero malinaw na narinig ko ang sinabi nya.

" Where did you learn tagalog? " Nagtataka kong tanong.

" Ana fi kahdima from Philibin. Ana maalum kallam tagalob." Napa-kamot ako sa ulo sa narinig ko. Mas madali pala kaming nagkaintindihan kung nagtagalog ako!

"Sige, you said, "mahal kita." Mahal mo ako? Paano? " Sunod-sunod kong tanong. Ibig kong malaman kung may kahihinatnan ba ang sinasabi nyang pagmamahal.

"Aiwah, uhibuk Ted, gusto ko kantot mo ako. Make love to me," Gumapang ang kilabot sa buong katawan ko ng marinig ko ang sinabi ni Fateh. Lukaret ang kahdima nito para ituro ang ganitong kalaswaan.

"Alam mo ba sinasabi mo, alam mo kung ano ang kantot?" Pinipilit kong hinaan ang boses ko habang nagsasalita. Gusto kong mainis sa nagturo sa kanya ng ganitong 'kabastusan'. Idealistic pa ako noon. Taboo pa sa akin ng mga panahong iyon, na bulgar na ituro sa isang babae, lalo na sa isang labing-pitong taong gulang na inosenteng Arabiana, ang tungkol sa sex.

"Naam Ted. Ako alam sabi ako," Sagot nya sa kabilang linya. At naligalig ako sa naramdaman kong pagiging seryoso ng boses nya habang nagsasalita sa telepono.

"Gusto ko ikaw kantot ako. before me go…" Naalala kong may kilabot akong naramdaman sa pag-uusap naming iyon. At hindi ko pinansin ang mga katagang huli n'yang tinuran. Marami siyang katanungan ng gablng iyon. Tinanong nya kung mahal ko siya. na sinabi ko naman na hindi pa ako tiyak sa nararamdaman ko para sa kanya. Pero, inamin ko na masaya ako na kausap siya, at nami-miss ko siya pag di siya nakakatawag. Gusto raw nya akong makapiling kahit Ilang sandali lang, at magiging masaya na siya sa buong buhay nya.

At naganap ang sandaling iyon, isang tanghali sa kalagitnaan ng buwan ng Pebrero, oras din ng salah. At malapit ng matapos ang taglamig. Katatapos ko pa lang isara ang steel knife door ng bumulaga sa may harapan ang isang babae ha naka-abaya at mata lamang ang nakaliaw. Mabilis nitong kinabig ang isang bahagi ng bakal na pintuan at pumasok sabay pihit sa seradura ng pangalawang pinto na tinted glass na di ko pa naisasara.

"Fateh," Narinig kong sabi ng babae sa nangangatog na boses, na ewan ko kung dahil sa ginaw sa labas o dahil sa kaba sa kapangahasang ginawa nito. Narinig ko sa usap-usapan na pwede kaming mapugutan ng ulo kapag may nakakita sa amin, na narito at magkasama kami sa oras pa naman ng salah.

Mabilis nyang ini-lock ang pinto ng nasa loob na siya. Wala siyang sinayang na sandali. Umupo siya sa upuang bakal na nasa harap ng mesa ni Sayeed. Itinaas nya ang kanyang abaya, kasama ang suot na bestida. Tumambad sa akin ang matambok nyang kaangkinan na natatakpan ng kulay flesh na panty na agad nyang hinubad. Binukaka nya ang kanyang mapuputing mga hita, at tumambad ang kanyang sariwa at ahit na ahit na hiyas.

"Taal, Ted," Halos pabulong na sabi nya sa nangangatal na boses. Nangangatog din ako. Hindi sa ginaw kasi umaamdar naman ang heater. Kundi sa magkahalong kaba at pananabik sa magaganap sa sandaling iyon.

Agad akong lumuhod sa kanyang harapan, at saglit kong pinagsawa ang aking mga mata sa kanyang katambukan, at napansin ko ang mapulang birth mark sa kaliwang pisngi ng kanyang ahit na hiyas. Inamoy-amoy ko muna ahg halimuyak ng kanyang pagka babae. Naghahatid ng katigasan sa sarili kong kaangkinan ang amoy ng kanyang pagkababae, na pinatingkad ng gamit nyang feminine wash at ini-spray ha mamahaling pabango.

Nang pinadaanan ko ng pinatigas kong dila ang hiwa ng namamasa na nyang hiyas ay nanginig ang katawan nya na parang nakuryente, at napasabunot siya sa uio ko.

"Ohhhh, uhmmm, ohhh." Sumasabay sa langitngit ng silya ang impit na ungol nya habang hinagod ng dila ko ang ngayo'y basang-basa na nyang kaselanan. Halos ay ipagdiinan nya ang kanyang harap sa aking mukha sa tuwing makakanti ng dila ko ang maliit na kuntil sa itaas ng kanyang biyak. Lalong napahaba ang kanyang impit na halinghing at mga pag-ungol ng supsupin at hitit-hititin ko ang kuntil na ito.

Nang maramdaman ko ang pag sirit ng kanyang nektar na bumasa sa bibig ko, ay agad ko siyang inangat mula sa silya at ini-upo ko siya sa lamesa. Sabay kong ibinaba ng hanggang tuhod ang aking brief at suot na pantalon. Nakita ko ang pamimilog ng kanyang mga mata, tulad ng pamimilog ng mga mata ng babae sa manggahan, ng umalagwa ang aking matikas na sandata, at handa ko ng itarak sa kanyang pagkababae.

Napayakap siya sa akin ng itarak ko na sa kanyang biyak ang naghuhumindig sa tigas na aking sandata. Naramdaman ko ang saglit na pangangatal ng kanyang katawan. Parang may napunit sa loob ng kanyang hiyas. Naramdaman ko ang pagbaon ng kanyang mga kuko sa aking likod. Basal pa ang hiyas na nilusong ko.

Gusto ko sanang dahan-dahanin ang paglabas-pasok ng aking sandata sa makipot pa nyang lagusan, subalit kaiangan naming magmadali, at malapit ng matapos ang salah. Kaya para akong hinete na nakikipagkarera sa loob ng Malaz Stadium na pumaspas ng pumaspas. Mabilis akong naglabas pasok sa padulas ng padulas na basal na hjyas ng aking katalik. Buong pagpapaubaya nyang tinanggap ng tinanggap ang bawat ulos ko sa kanyang hiyas. Ilang maririing sakyod pa, at muling naramdaman ko ang pagbaon ng kanyang mga kuko sa aking balikat. Nang maramdaman ko ang pagpilig-pilig ng kalamnan ng kanyang hiyas, naramdaman ko rin ang biglang pagpuslit ng mainit-init na likidong naipon sa aking puson.

Halos kasabay sa pagragasa ng aming katas ang pag alingaw-ngaw ng " Allahu ahkbar…" Agad kong nahugot ang pagkakaiatarak ng aking sandata sa kanyang hiyas. Halos ay patalon siyang nakababa mula sa lamesa. Hindi na nya nakuhang isuot ang kanyanyang panty. Pero, nagawa niyang itaas sandali ang takip ng kanyang bibig at mabilis na kinintalan ako ng halik sa labi. Abot-abot ang kaba ko habang palinga-linga siyang lumabas ng pinto. Nakahinga lang ako ng maluwag ng makita ko ang mangilan-ngilan na mga naka-abayang tulad nya na naglalakad sa kahabaan ng Siteen Street.

Matagal siyang di tumawag matapos ang pangyayaring iyon, at na miss ko talaga si Fateh. Yung naiwan nyang panty ang nagpapaaiala sa akin na hindi panaginip ang lahat. Ngunit, tumawag din siya para magpaalam. Marso na noon, katatapos lang ng taglamig.

" Halo, Ted, me, Fateh." Homesick lang yata ako at isang buwan na akong walang natatanggap na sulat. Pero, pumatak ang luha ko ng marinig ko ang boses nya. Marami akong gustong sabihin sa kanya, pero wala akong nasabi.

" Ana mutaasif. Me, sorry, mumkin hintay ikaw tawag ako." Na miss ko talaga magjng ang garil nyang paghahalo-halo ng Inglis, Tagalog at Arabic.

" It's okay. No need to feel sorry. " Sabi ko naman.

Marami siyang sinabi. Tinanong nya ako kung masaya ako sa ginawa nya, Na inisip ko na ang nangyari sa amin, ang tinutukoy nya. Yun lang daw ang magagawa nya para sa akin. Hindi ko alam na iyon na pala ang huling pagtawag nya sa akin.

" Ted, ya habibi, me no call again wag ikaw lungkot. Ana fi roh alatool. Me go far. Ahubahk, Ted. I love you…" Ito ang mga katagang sinabi ni Fateh sa akin.

At ngayon ay tinatanong ako ni Cherry kung may naaalala ako. May kakaiba akong nararamdaman habang paulit-ulit kong pinanonood ang video na pinadala ni Cherry. Pero, imposible…Inilagay ko sa slow motion ang video. Tinablan ako lalo pa ng mapansin ko na inahit nya ang hiyas nya, biglang nanigas si manoy at namukol sa aking pantalon!

Nasa ganito akong sitwasyon ng marinig ko ang mahinang katok sa pinto na ikina-gulat ko at napatayo ako sa aking upuan. Bigla naman na bumukas ang pinto at sumungaw si Carmen Vda dela Real, at si Aileen. Kapwa saglit na napako ang tingin ng dalawa sa naka-bukol kong harapan. Bigla akong napa-upo at isinara ang naka bukas na laptop.

"Nagpilit pong pumasok si Ma'm, gusto raw po kayong maka-usap," Hingi-paumanhin ni Aileen, at matapos na tapunan ng pa-simpleng irap ahg bisita ko, ay agad ng bumalik sa kanyang pwesto. Marahan namang ini-lock ng byuda ang pinto matapos matiyak na nakalayo na si Aileen.

Kinabahan ako matapos kong marinig ang mahinang lagitik ng pagsasara ng pinto. Kay ganda-ganda ni Carmen sa suot na pulang body hugger. Kurbang-kurba ang malapad nyang balakang, maliit na bewangat maumbok na puwet. Mukhang mati-testing ang sinabi kong, "Enough is enough."

" Mukhang di mo ako na-miss, Ted. Di mo sinagot ang mga messages ko. Di mo rin sinagot ang mga tawag ko…" Habang sinasabi nya ito ay nakita kong hinuhubad nya ang kanyang panty.

" No, not here, Meng, please…" Paki-usap ko sa kanya. Pero, ang salbaheng manoy ko nakatingaro na, parang nakaka-amoy ng matinding laban.

" You made me crave for you, Ted," Lumapif siya sa kina-uupuan ko at inilapag ang hinubad na panty sa ibabaw ng mesa ko at kinuyumos ako ng halik.

" Meng, wag dlto, please…" Muli kong paki-usap. Subalit, mabilis nyang nakalag ang butones ng pantalon ko at nailabas ang kahabaan ni manoy. Inikot nya paharap sa kanya ng mapansin nya na walang arm rest ang swivel chair na kinauupuan ko. Kumandong siya sa akin ng paharap at inupuam ang nakatirik na si manoy. Nangangatal siYa sa pananabik na nagsimulang magbaba-taas sa kandungan ko ng tumunog ang telepono sa mesa ko. Bumabayo siYa ng abutin ko ang telepono, Si Aileen ang nasa linya.

" Sir nariyan na po si Mr. So…" Marahan kong itinulak pakalas sa pagkakandong sa akin ni Carmen.

" Dumatlng ang boss ko," Bulong ko sa kanya. Mabilis akong tumayo at ipinaloob ko si manoy sa brief ko at ibinitones ko ang aking pantalon at tinungo ko ang pinto para ibukas Parang nataranta din siya na inayos ang sarili at naupo sa silya sa harap ng mesa ko. May inginunguso sa akin si Carmen ng pumasok si Edison So. Nasa lapag pala na malapit sa akin ang panty na hinubad kanina ni Carmen. Mabilis ko itong tinapakan at hiniia palapit sa akin at ng maabot ko ay ipinamulsa ko. Hinugot ko ang isang malalim na buntong-hininga. " Saved by the bell, for now!"