Hip Hug 2

"Babe? Gusto ko sanang mag manager sa Canada." lambing ni Laura matapos ang isang mainit naming kantutan.

"Bukas na lang natin pag-usapan yan. Matulog na tayo." dahilan ko para iwasan ang proposal ng aking asawa. Hindi ko alam kung bakit nya nasabi yun, pero may hinala na ako sa plano nyang yun base sa mga kwento nya noon. Aniya, ang karamihan ng mga manager sa pinagtratrabahuhan nya ay ginagawang stepping stone ang pagiging manager nga, kasi ang lakas ng bentahe nila sa Canada. Maaring totoo, pero siguro yun yung mga tao na walang ibang choice para kumita ng malaki dahil sa mga pangangailangan. Stable ako sa trabaho ko at nagtratrabaho sya hindi naman dahil sa obligasyon nya sa bahay. Ayaw ko lang na maramdaman nya na nastuck sya at sa bahay na lang umiikot ang buhay nya.

Kinabukasan bago matulog ay muling inungkat ni Laura ang posibilidad na magtrabaho sya abroad.

"Unahan na kita, I don't approve it dahil hindi naman kailangan. Ilang taon pa lang yung anak natin, iiwan mo agad? Give me a good reason bakit mo kailangang umalis." dare ko sa kanya at mukhang nakapaghanda nga sya.

"Mas malaki ang pwede kong kitain kung magmanager ako sa Canada. Then maybe after few years pwede ko kayo ipetition to live there. Wala rin kasi ako masyado makitang growth sa trabaho ko." malumanay na pahayag ni Laura na parang nangungumbinsi.

"Did I require you to give more para sa bahay o kay baby? How about me, my work? Ikaw na ba yung pinakamataas sa store nyo and no more promotions available?" seryoso kong tanong at sa bawat tanong ko ay may sagot sya na mukhang pinaghandaan talaga.

"Nag-aayos na rin ako ng mga papel ko para makaalis." ang halos pabulong na sabi ni Laura at sinabi pang pangarap nya rin daw mapagtrabaho abroad.

"Putang ina! Sige mag-isip ka pa ng dahilan para ituloy yang putang inang pangarap na yan! So nag-aayos ka na pala ng mga papeles mo? Ano 'to, nagpapaalam ka ba o pinapaalam mo lang sa akin?" halos pagalit kong sigaw sa pinaggagagawa nya. Nakiusap pa syang hwag akong magalit, pero sino ba ang hindi magagalit sa ganun?

"Buo na rin naman ata ang loob mo eh at mukhang wala na rin naman ako magagawa kahit pa humindi ako kasi nga PINAPAALAM mo lang sa akin ang plano mo. Bahala ka na, you can live your life peacefully there. Please, don't mind us ng anak mo. Kaya ko syang buhayin mag-isa and you can keep your earnings for yourself." pagsuko ko sa plano ni Laura bago lumabas ng kwarto para magpalipas ng oras. Sobrang sikip at init ng dibdib ko ng oras na yun sa galit. Kahit hwag na nga ako eh, kahit yung anak na lang namin. Tapos yung pinsan pa nya na sya ang mismong kamag-anak at hindi naman ako.

Hindi na kami nagkibuan ni Laura ng mga sumunod na araw at hindi na rin kami nagsesex hanggang sa araw na umalis sya. Hindi ko na rin sya hinatid sa airport sa kanyang pag-alis. Ano, hindi ko pinayagan pero ako pa maghahatid sa kanya sa pag-alis nya? Nakalulungkot lang na mabigat ang mga puso namin bago kami maghiwalay, pero talagang hindi sya nagpatinag sa so-called na pangarap nya at pinagpalit kami ng anak nya para sa trabaho. Blinock ko rin agad ang number nya at inunfriend sya sa facebook right after nyang umalis, at kinausap si Pipay tungkol dito.

"Pipay, umalis na ate mo para magtrabaho sa Canada. Hindi naman sa pinagtatabuyan kita, pero nasa sa iyo kung gusto mong tumira sa ate Jonna mo. Kung gustuhin mo namang magstay sa poder ko, pag-aaralin kita, kukukupkupin kita, tutal napamahal ka na sa amin ni baby at parang nakababatang kapatid ka na rin sa akin o parang anak pa nga eh. Baka lang mas komportable kang tumira sa talagang kamag-anak o kadugo mo." paliwanag ko sa batang si Pipay at para itong takot na takot at nakayukong nagpaalam kung pwede daw ba na akin na lang makitira. Nagpromise pa ito na lilinisin lagi ang bahay at mag-aaral magluto na tinawanan ko naman bago guluhin ang buhok.

May sapat na laki ang bahay na nakuha ko at provisioned lang sya para sa dalawang kwarto pero pinagdalawang kwarto ko ang isa dahil medyo malaki laki pa ito, para kay baby at sa plano ko pa sanang isa pang anak. Bali sa isang kwarto si Pipay at sa kabila si baby pag medyo malaki na sya. May car port din dahil balak kong kumuha ng kotse once makuha ko yung promotion na inaasahan at maliit na parang back yard.

"Musta na bayaw? Pinakakamusta ka rin ni ate sa akin, kayo ni baby." malumanay na tanong ni Jonna ng minsang bumisita sila ni Clark sa bahay.

"I'm ok, we're ok, kita nyo naman. Hwag kamo syang mag-alala, hindi ako ganun kasama para ibrainwash ang anak namin na iniwan sya ng mama nya. Hindi ko lang talaga kayang kausapin sya, pero pwede nya kamong tawagan si Pipay kung gusto nyang kamustahin anak nya." sabay tagay ko ng beer sa aking baso habang nag-iinuman kami ni Clark at kwentuhan. Nagbigay din sila ng saloobin at parehas nga silang hindi pabor sa naging desisyon ni Laura. Na kung si Clark nga lang ang papipiliin ay hindi sya magbabarko para makasama ang mag-ina nya, kaso ay wala syang no choice dahil ang pagseaseaman lang ang kabuhayan na mayroon sya, at napagdesisyunan nila na huminto na si Jonna sa pagtratrabaho para makapagfocus sa anak nila kaya kailangan umakyat para sa kinabukasan.

Habang nag-iinuman ay hindi nakaligtas sa akin ang suso ni Jonna. First time kong makita ang utong nya kahit saglit lang ng ilabas nya ito para padedehin ang anak nya. Mas lalong lumaki iyon at medyo malaki na rin ang bilog ng kanyang areola. Si Laura man ay ganun din sa halos 6 months nyang pagpapadede sa anak namin. Ang medyo kapansin pansin lang ay ang tayog pa rin ng kay Jonna dahil ang kay Laura ay bahagyang bumagsak.

Malamig ang beer na iniinom namin pero parang nag-iinit ako. Ilang linggo pa lang ako nababakante sa kantot pero ang lakas agad ng tama sa akin ang saglit na masilayan ang utong ni hipag. Syempre hindi ako nagpahalata at mukha namang hindi rin halata ni Clark na sinisimplehan ko ng tingin ang asawa sya sa dami ng kwento nya.

Muli kong nasilayan ang utong ni Jonna na basa ng gatas at laway ng anak nya ng iluwa ito ng bata. Natyempo pa sa pagtagay ko ng beer ko kaya mas matagal ng very light ko itong nakita dahil natakpan ng baso at kamay ko ang mukha ko. Kung tutuusin ay parehas na maganda ang magkapatid, parehas na sexy, halos mapagkakamalan mo ngang kambal, pero mas masarap kasi talaga ang bawal.

"Dito na kayo matulog at bukas na lang kayo umuwi. Maayos na yung kabilang kwarto at may AC din naman." anyaya ko sa dalawa na parehas naman nilang inoohan. Kung dati daw na wala pa silang anak ay baka umuwi na sila kahit pa nakainom pero iba na daw pag may iniingatang bata. Pabor din sa akin yun at baka may ioffer sa akin ang pagkakataon, kahit ang muling makita lang ang matambok na puke ni Jonna.

Wala ng ibang naging ganap ng buong gabi, ayaw ko din naman silang pasukin para lang makita si Jonna na natutulog. Malibog lang ako, hindi manyak at kung ano lang ang ipagkaloob ng pagkakataon ang sya kong tatanggapin.

Kinabukasan matapos mag-almusal ay umuwi na rin si Jonna at nakiusap si Clark na bisitahin ang asawa kung umakyat na sya ng barko.

Naging normal ang takbo ng mga araw medyo boring nga lang lalo sa gabi. Work at home, paminsan minsan luto at linis dahil sineryoso talaga ni Pipay na sya ang maglilinis ng bahay at mag-aaral magluto, makikipaglaro sa anak, at matutulog katabi ito ng wala ang mama nya. Nakuha ko na rin yung inaasahan kong promotion. Higher responsibility, higher salary, kaya kumuha na rin ako ng magagamit na sasakyan kung sakaling kailanganing umalis alis. Nang sobrang bored na ay binisita ko si utol kasama sila Pipay.

"Musta kayo? Nabukas mo na ba shop mo?" tanong ko sa nakababata kong kapatid at asawa nito na parang mas yumummy. Parang pangalawang pagkakataon ko pa lang syang nakita, una ay ng ipakilala sya ni Emil at ang sumunod nga eh ng lumuwag na yung restriction ng pandemic. Nakaslacks sya pang opisina ng una ko syang makita pero sa bahay namin, bali bahay na pala nila, ay nakapambahay lang sya. Nakasuot sya ng dolphin shorts kaya lantad ang malaman at mapuputi nyang mga hita at spaghetti strap na sando.

"Ito kuya, medyo mahirap. Bawal pa rin kasi yung mga store o shop na hindi naman necessity kaya yung mga tanggap ko kadalasan ay sa mga PM lang. Pero tatry kong mag-angkas, pwede naman basta may shield." malungkot na sabi ni Emil, ako nama'y nakinig lang dahil tapos na kami sa sermonan tungkol sa kanyang pag-aaral noon.

Rotational naman daw ang pasok sa City Hall dahil hindi pa din daw full time ang operasyon ng mga opisina ng gobyerno kaya medyo kinakapus sila. Ewan ko ba, pero parang ang cute cute ng tingin ko kay Irene habang malungkot nyang pinaliliwanag ang lagay nila, o ba kulang lang sa release kaya parang ang bilis akong nahumaling ng hindi nya namamalayan?

Medyo nagtagal pa kami ng kaunti sa bahay dahil enjoy din ang anak kong kulitin ang maliit nyang pinsan na marunong ng gumapang. Wala eh, iniwan kami ng mama nya, kung hindi eh baka nakagawa kami ng baby brother nya. Naghintay din kasi ako kung may pasuso si Irene sa anak nya kung magutom ito gaya ni Jonna, pero nakaformula milk pala sya kaya walang pasuso.
Tamang palibog lang ako sa puwet, hita, legs at kaunting cleavage sa asawa ng kapatid ko bago umuwi. Nag-abot din ako ng pera at sinabing bumawi na lang sya pag lumakas na ulit ang shop nya.

Yung tulong na inabot ko ay para sa kapatid ko, sa anak nila na pamangkin ko, at para na rin sa pabalat ni Irene, kaya magaan ang aking loob sa halagang naibigay ko.

Nakaakyat na rin ng barko si Clark base sa mga post nila ni Jonna sa FB. Naisip ko nga kung salakayin ko kaya si hipag maybe after three months pag sa tingin ko eh miss nya na ang asawa nya? Baka sakaling maibigay nya ang pangangailangan ko at maibigay ko ang pangangailangan nya, pero sa isip lang naman yun.

Unti unti na ngang bumabalik sa normal ang lahat. Once a week ay kailangan kong magreport sa office, nabalita rin na plano ng pabalikin sa eskwela ang mga estudyante kaya sa kakailanganin ko ng pwedeng mag yaya kay baby kahit once a week lang pag nasa office ako. Nakapagbukas na rin ng shop si Emil kaya medyo nakakabawi silang mag-asawa sa hirap during pandemic. Then one day nakareceive ako ng message kay utol.

"Kuya, gusto ka sanang kausapin ni Irene." Kaya sinabi kong tumawag sya pero sinabi nitong kung pwede daw bang personal akong makausap.

Hindi ko alam kung tungkol saan ang gustong sabihin ni Irene pero may idea na ako kung maaring para saan iyon. Kilala ako ni Emil, alam nya na ayaw ko ng pinaaabot sa iba ang bagay na ikaw mismo ang may kailangan. Kaya malamang ay may kailangang pabor si Irene kaya gusto ako nitong kausapin ng personal.

Sunday afternoon, hinatid ko sila Pipay at anak ko kila Jonna. Small bonding nilang magpipinsan, si Jonna at Pipay, at mga anak namin. Sumaglit muna ako sa bahay nila para mapagmasdan si hipag bago mapaalam na dadaanan ko saglit ang kapatid ko.

"Saan si Emil? Sabi nya gusto mo daw akong makausap?" tanong ko sa malamang hipag na noon ay nakasuot ulit ng cotton shorts kung saan lantad ang kanyang mapuputing hita.

"Nasa shop si Emil kuya. Malakas kasi shop sa weekend dahil maraming nagpapagawa. Hindi ko na alam kung saan makalalapit eh kaya kakapalan ko na mukha ko. Nangyari kasi eh napatrouble ang kapatid kong lalaki at nambugbog ng nakaalitan nya sa daan." pambungad na kwento ni Irene at nakutuban ko na kung saan hahantong ang usapan namin.

"Ngayon ay inaareglo namin yung naagrabyado nya na medyo napuruhan, ang kaso eh medyo malaki ang hiningi ng pamilya nya na hindi namin kayang ibigay." at sa puntong iyon ay napayuko na lang sya, marahil sa hiya at sakit ng ulo dala ng problemang binigay sa kanila ng kapatid nya. Nabanggit nya na nagsisimula pa lang din sila bumawi mula sa pandemic kaya wala pamg ipon tapos ay ganito pa ang nangyari.

Kahit naman siguro sa akin mangyari yun ay tutulungan ko pa rin ang kapatid ko kahit pa sya ang may kasalanan, kahit gaano pa sya kagago, dahil hindi ko rin gugustuhing makulong sya. Nakaisip din ako ng bright idea sa sitwasyon na meron sya at baka sya na rin ang sagot sa pangungulila ko sa puke. Makailang beses ko na nabasa ito at laging nagiging successful ang resulta kaya naisip ko rin na gawin.

"Hayyyyy, medyo malaki nga yung hinihingi nila at naiintindihan kita sa kagustuhang hwag makulong ang kapatid mo. Kaya lang ay ayun nga, medyo malaki nga yung kailangan mo." malungkot kong sabi para ipadama rin sa kanya na hindi basta basta ang kailangan nyang pera, para mas tumaas ang tyansa na mapapayag sya sa kundisyon ko.

"Yung naibigay ko sa panganganak mo ay tulong ko sa inyo ni Emil at sa pamangkin ko, kasi kamag-anak ko kayo. Pero hindi ko naman kaano ano ang kapatid mo." pangalawang hirit ko para idevelop pa lalo ang aking plano at paulit ulit syang humingi ng tawad dahil marahil sa paghingi nga nya ng tulong para sa taong hindi ko naman kaano ano.

"Kaya naman maglabas ng ganung pera, pero paano mo ako mababayaran. Hindi naman pwedeng thank you lang yun. May isang kundisyon lang ako kung papayag ka." tyaka biglang parang lumiwanag ang mukha ni Irene, knowing na matutulungan ko sya. Sinabi nyang babayaran nya ako paunti unti, na kung ok lang yung amount na iyon every 15th and 30th.

"Good. Ang mahalaga naman sa akin ay yung mabayaran. Dahil ako mismo ay pinaghihirapan ko ang perang ipahihiram ko sayo. Obligahin mo kapatid mo na tulungan kang makabayad. Pero paano yung tubo?" muling nanahimik si hipag at lumungkot ang mukha. Sa puntong iyon ay sobrang lakas na ng kabog ng dibdib ko sa kaba at excitement bago bitawan ang kondisyon ko.

"Kung papayag ka… ppwede kitang pahiramin ng kailangan mong pera pero ikaw yung gusto kong tubo? Gusto kitang matikman, kaya kung papayag ka kahit one night stand lang ay pahihiramin kita." at mas lalong kumabog ang dibdib ko ng mabitawan ko na ang kondisyon ko para matikman ang asawa ng aking kapatid. Gaya ng inaasahan, halatang gulat si Irene sa mga sinabi ko, hindi rin sya nakapagsalita ng malamang gusto ko syang matikman. Pero hindi pala ganun kadali yun. Parang ang simple simple lang pag binasa mo at katulad din ng naging reaksyon ni hipag ang reaksyon ng babae sa mga nabasang kong naipit sa pangangailan tapos ang succesful ng negotiation.

"Hayyyy, forget it. Anong bank mo and account number? Itransfer ko na lang."

Sa huli ay hindi ko rin kinaya ang konsensya ko lalo na ng makita ko ang nangingilid na luha sa mata ni Irene. Maaring may pangangailangan ako bilang lalaki, pero hindi naman ako mapagsamantala.

"Pasensya ka na kung sinamantala ko ang kahinaan at pangangailangan mo sa pera. Medyo namiss ko lang ate mo and sorry kung ikaw ang napagbalingan ko." buong puso kong paumanhin tyaka tuluyang tumulo ang luha ni Irene kaya mas lalong nadagdagan ang guilt ko sa mga nasabi ko.

Matapos kong matransfer ang hinihiram na pera ni hipag ay umalis na rin ako dahil parang hindi ko na sya kayang makita pa ng mas matagal. Pagkasundo ko kila Pipay ay wala akong ganang tingnan ng malaswa si Jonna kahit na laging mataas ang libog ko sa kanya at sa bahay naman ay muli kong binalikan ang nangyari sa amin ni Irene. Umaasa na lang din na hindi nya sasabihin kay Emil ang naging kondisyon ko para mapahiram sya ng pera. Anyway, kinancel ko naman yun, pero hwag na lang din sana sabihin.

Kinabukasan ay nakatanggap ako ng message kay Irene, nagpapasalamat at naayos ang gusot ng kapatid nya sa perang pinahiram ko na inOKyan ko lang.

"Kuya ok ka lang ba?" tanong ng batang si Pipay na hindi na pala matatawag na bata. Disisyete na rin si Pipay o Sofia at magfifirst year college na noon sa pasukan.

"Yup, I'm ok. Ikaw, nakapag-enrol ka na ba? Ano na nga ulit gusto mong course?" usisa ko sa pag-aaral ng iniwan na pinsan sa akin ng asawa ko. Bukas pa daw ito mag-eenrol at gusto nya muna sana magnursing bago magdoctor.

"Hindi, kunin mo yung course na gusto mo. Hwag mo intindihin ang tuition fee, pambili ng libro o ano pa man. Ako bahala sa pag-aaral mo. Wala lang choice ang mga ate mo dahil sa hirap nyo noon kaya kinuha ang kurso na hindi nila gusto makakukuha lang sila ng diploma. Kung sa tingin mo kaya mo, go! Hindi yung gagawin mong stepping stone yung nursing." pangangaral ko kay Sofia na parang maiiyak pa ata. Hindi ko alam dahil ba parang napagalitan ko o dahil sa tuwa, pero mukhang masaya naman sya, nangakong pagbubutihin ang pag-aaral at babawi pag naging doktor na sya.

"Ngayong taon na rin pala bday mo noh? Kaya lang hindi pa rin pwede yung mass gathering, tyaka may bata tayo sa bahay, alam mo na, nag-iingat lang." Ok lang naman daw kung kami kami lang at hindi mag-invite ng mga friends. Blessing na daw ang magkacake sa bday nya kasama kami ng ate Jonna nya. Sinabihan ko sya to invite her close friends and kahit sa bahay lang para may ibang taong malapit sa kanya ang ipagdidiwang ang special day nya. Tumanggi pa sya pero pinilit kong kahit yung close friends lang nya at taos puso naman ang kanyang pasasalamat. Yun lang ay sapat na sa akin and deserve naman nya yun.

Masarap pag-aralin ang masipag mag-aral, bonus pa na matalino si Sofia at laging mataas ang marka. Maasahan din sa bahay at sa pag-aalaga kay baby kaya hindi nakahihinayang gastusan ang kanyang debut.

Boring days come. Hindi naman kami regular na nagpupunta kila Jonna for a little spice at hindi rin sila basta basta makabibisita sa amin lalo't dalawa lang sila mag-ina. Mas lumalakas din daw ang shop ni Emil kaya masaya ako't unti unti nakababawi ang nakababata kong kapatid. Hindi rin ako makadalaw doon dahil pa rin sa hiya ko kay Irene, hanggang sa makatanggap ako ng message mula sa kanya.

"Kuya, may lakad ba kayo bukas? Magbayad sana ako after ng work ko at daan ako dyan sa bahay nyo."

Sinabi ko naman na halos sa bahay lang ako lagi pero kung magbabayad sya ay pwede namang itransfer na lang sa bangko ko, tyaka ko binigay ang bank details ko. Para namang hindi ito nakinig at sinabing dadaan daw sya after work nya. Ang totoo ay ayaw ko pa talaga syang makita pero baka ok na rin at makahingi ulit ng paumanhin sa huli kong nasabi.

"Kuya? Nakasalubong ko si Pipay sa gate kaya pumasok na ko." pagbati ni Irene bago ko ito pinaupo at inaya na magmerienda muna. Nag-early out daw sya para maagang makapunta sa bahay at sinabi kong hindi na dapat at pwede nga na kahit hindi na sya pumunta eh, transfer na lang, halos lahat naman na ay online. Ngiti lang ang naging sagot nya bago iabot ang sobre na alam kong pera ang laman.

"Sensya na kung yan lang muna. Dadagdagan ko na lang sa mga susunod pag kumita na kapatid ko." paumanhin ni Irene, ako nama'y kinuha ang sobre ng hindi binibilang ang laman nito. Natanong din nya kung may pupuntahan ba si Pipay at sinabi kong mamimili ito ng gamit sa eskwela.

"Eh si baby mo kuya nasaan?" usisa nya na hindi ko inakalang may pagkamarites pala pero sinabi kong nag-afternoon nap kaya din nakaalis si Pipay.

Saglit na napapikit si Irene at para bang kumuha ng hangin bago isa isahing tanggalin ang butones ng kanyang blouse.