Aristotle Adventures XXXVIII : Final Countdown 3

This is a work of fiction. Unless otherwise indicated, all the names, characters, businesses, places, events, and incidents in this book are either the product of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental

PS: All characters are above 18 years old

==================

" nak… kailangan may maiwan sa atin dito….. Magbubuhos kasi sila mamayang gabi" ang sabi ni tita reagan habang nakaupo kami ngayon sa may office at nagpapahinga saglit. Required kasi iyon na may maiwan na isang magbabantay habang nagbubuhos. Alam mo na baka maloko kami at hindi pala solid ang buhos nito.

Napatingin naman ako sa mga kasama ko sa loob ng ilang araw na nirurush namin ang proyekto na ito.

Kita ko sa mukha ni tita andrea ang pagod dahil kanina pa itong umaga na halos walang patid sa pagbabantay sa progress ng building at sa pag isip ng mga ideas para mapabilis ang construction nito. Ang damit nitong white halos magkulay cream na sa alikabok na dulot ng site.

Si tita lilly naman ay nakapatong na ang ulo sa lamesa at kita mo sa mukha nito ang antok at pagod niya. Hulas na hulas na ang ganda nito. Ang kanyang mga mata ay halos magsara na sa pagod

Si lulu naman ay tahimik lang pero alam kong pagod na ito dahil sa tindi ng pagtatalik namin kanina at dagdag mo pa ang dami ng trabaho niyang tinapos. Halos mahubad na nga ang strap ng suot nitong dress eh.

Habang si tita reagan naman ay halos nakasandal na sa pader. Papikit pikit na ang mga mata nito sa pagod at stress. Ang dating maganda at fresh nitong mukha ay haggard na dahil sa dami ng kailangan asikasuhin dito sa gusaling ito.

Napasulyap naman ako sa aking kasintahan na si vina. Kanina pa ito parang tuko sa akin na nakakapit. Kung hindi naman ito nakakapit ay daig pa nito ang isang guard dog na maka bantay sa akin. Mukhang siya lang ang may energy pa sa mga kasama namin. Pero hindi naman ako papayag na siya maiwan dito kasama ang mga napakaraming lalaki.

" ako na tita…. You all look tired….. Sanay naman ako sa puyatan" ang sabi ko kay tita reagan. Kita ko sa mukha nito na parang nabunutan siya ng malaking tinik. Nagising naman ang natutulog na diwa ng mga kasama ko habang si vina naman ay napatingin lang sa akin.

Kita ko sa mukha nila ang gulat dahil sa mga sinabi ko. Alam ko kung gaano kahirap gumana ang utak ng isang tao kapag puyat ito. Daig mo pa ang isang zombie na walang laman ang utak.

" sure ka mahal?" ang tanong nito sa akin habang haplos haplos nito ang braso ko kung saan siya nakakapit. Kita ko ang pag aalala ni vina sa akin. Hindi ko naman pinahalata sa kanya na pagod na pagod na rin ako.

Ayaw ko lang talaga na isa sa kanila ang magsakripisyo habang ako naman ay napakasarap ng higa sa bahay namin. Napangiti na lamang ako dito tsaka ko hinawakan ang mukha niya.

" kaya ko mahal……. Go take a rest…. Iwan muna lang sa akin car mo" ang sabi ko dito tsaka ko siya hinalikan sa labi. Nakaramdam naman ako ng kakaibang lakas dahil sa parang narecharge ako sa halik ni vina sa akin. Ung pagod ko ay parang naibsan kahit papaano.

" aris… call us if anything happens… mahiga ka muna diyan… mga 8pm pa daw ang pagbuhos" ang sabi naman ni tita reagan sa akin. Mukhang wala talaga ako matatago kay tita reagan. Pansin din nito ang pagod ko sa kanya. Tumayo na sila at hinatid ko na sila sa labas sa kanya kanyang sasakyan nila.

" ingat mahal" ang sabi ko kay vina at hinalikan ko ulit ito sa kanyang labi bago ito sumakay sa tabi ng driver seat ng suv ni tita reagan. Nagpaalam na ako sa kanila at lumabas na sila ng compound. Kita kong umalis na una ang van ni tita andrea kasunod naman ang puting city ni tita lilly at panghuli naman ang suv ni tita reagan.

Ako naman ay bumalik na lang muna sa loob ng opisina. Niligpit ko muna ung mga papel nila at tiniyak ko na nakaorganize at tsaka ako nahiga doon sa maliit na sofa.

Habang nakahiga ako ay parang hindi ako mapakali. May kung ano akong nararamdaman. Parang maalinsangan ang pakiramdam ko na parang may gusto akong sabihin pero hindi ko alam kung ano.

Kahit may aircon dito sa loob ng container van na office namin ay panay pa rin ang punas ko ng pawis sa aking noo. Ang aking batok ay namamasa din ng pawis. Pinilit kong ipikit ang aking mga mata pero hindi ko makuha ang kailangan kong pahinga.

Kahit anong pilit ko, naka ilang ikot na ako sofa. Pati na rin sa lamesa ay sinubukan ko matulog kahit naka upo pero hindi ako datnan talaga ng antok.

=====================

Habang sa tapat naman ng bahay ni Tita reagan. Nakakalat sa gilid ng kalsada ang basura na kanina ay tinatapon ni nanay tetchie. Kinakalkal ito ng mga aso kalsada

Isang itim na van ang tumigil sa dapat nito at mabilis na nagpulasan ang mga asong kalye. Bumaba mula sa loob nito si nanay tetchie. Kita mo sa mukha nito ang relief dahil sa nakaalis na siya sa mga kamay ng mga kumuha sa kanya.

Lalakad na sana ito tungo sa gate ng bahay nila tita reagan ng bigla magsalita ang isang tao sa loob ng van. Napatingin naman dito si nanay tetchie at pinakinggan kung ano ang sinabi

" tetchie… tandaan mo ang bilin ni boss….. Aasahan namin ang tulong mo" ang sabi ng tao mula sa van. Napatango na lamang si nanay tetchie dito at mabilis naman sa sumara ang pintuan ng van tsaka kumaripas na ito ng takbo.

Kahit hinang hina itong si nanay tetchie ay pumasok ito sa loob ng compound. Kaagad niya sinara ang gate at patakbo itong pumasok sa loob ng bahay. Napatingin siya sa orasan.

" parating na ang anak ko" ang sabi nito at pumasok muna siya saglit sa kwarto. Kumuha ng damit at tuwalya tsaka ito naligo ng mabilis para man lang mahimasmasan ito.

Katapos niya maligo at magbihis ay nagsimula na siya maghanda ng hapunan nila. Dahil alam niyang pagod ang mga ito lalo na ang kanyang anak na si aris. Pero kahit anong focus niya sa paghihiwa ng gulay para sa lulutuin niya ay hindi ito makahiwa ng diretso.

Gulong gulo pa din ang kanyang isipan ngayon mga oras na ito. Isang bagay ang bumabagabag sa isipan nito. Hanggang sa hindi na niya kinaya ito at dito tuluyan ng bumagsak ang luha niya.

Dito muling bumalik sa kanyang alaala ang mga panahon na naging katuwang niya sa buhay at sa pagpapalaki sa mga anak niya ang panganay na anak niyang si aris. Habang lumalaki ito ay hindi na alam ni nanay tetchie kung kelan ba dapat malaman nito ang katotohanan.

Napakalaki ng kasalanan nito sa lalaking walang ginawa sa kanyang buong buhay kung hindi ang isipin ang kanilang kalagayan. Ang lalaking pumasok na staff ni tita reagan para lang may mapadala ito sa kanila at makapag aral ang mga nakakabata niyang kapatid.

" anak… patawarin mo ako…. Hindi ako ang tunay mong ina" ang sabi ni nanay tetchie habang pinagmamasdan nito mula sa kanyang telepono ang larawan ni aris noong bata siya. Kung paano ito binigay sa kanya ng dati niyang amo.

Ang amo niyang akala nito ay hindi na babalikan ang baby na pinaalagaan sa kanya noon. Pero isang araw ay bigla na lamang itong nagpakita sa kanya. Kung noong una ay bilin nito na wala dapat makaalam sa bata.

Pero heto ngayon ang dating amo niya, gustong gusto malaman kung kumusta at nasaan ang baby na basta basta na lamang nitong pinamigay sa kanya na akala mo ay isang tuta lang ito.

Naiintindihan naman ni nanay tetchie kung bakit nagawa ito ng amo niya, pero ang hindi niya maintindihan ay bakit ngayon pa na kelan malaki na ung bata ay tsaka nila sasabihin na mahal nila ito.

" bahala na kahit magalit pa sa akin ang mahal kong anak…. Kailangan na malaman ito ni aris" ang sabi ni nanay tetchie habang patuloy ang pagpatak ng luha nito sa harapan ng kanyang telepono. Hindi nito namalayan na nakapasok na pala at nakatayo ngayon sa tapat ng pintuan ang mga kasama niya sa bahay.

" tita… ok lang po ba kayo?" ang tanong ni vina ng makita niya ang nanay ng kanyang kasintahan na umiiyak at nakatingin lamang sa telepono nito. Nagulat naman si nanay tetchie at mabilis nitong tinago ang telepono niya.

Hindi niya ineexpect na ganun kaaga dadating ang mga ito pero ang pinagtataka niya ay kung asan ang anak nitong si Aris. Bakit hindi nila ito kasama umuwi.

" ayos lang ako anak… naluha lang ako dito sa sibuyas na hinihiwa ko" ang sabi naman ni nanay tetchie at mabilis nitong pinunasan ang mukha niya mula sa suot nitong duster. Napatakbo naman agad si vina at kinuha nito ung tissue sa lamesita tsaka siya na mismo ang nagpunas sa mukha ng nanay ng kasintahan niya.

Kahit may malaking pagdududa na nararamdaman itong si vina sa lalaking pinaglaanan niya ng buong puso at kaluluwa niya. Hindi pa rin niya maatim na makitang malungkot ang babaeng minsan ay naging parang nanay niya.

" nak salamat at minahal mo ang anak ko kahit na alam naman natin kung gaano kalayo ang antas ng buhay niyo" ang sabi ni nanay tetchie habang patuloy na ang pagluha nito. Yumakap naman si vina sa nanay ng lalaking minahal niya ng todo todo.

" mahal na mahal ko po ang anak … buong puso" ang sabi ni vina kay nanay tetchie. Kahit na ung huling parte ng sinabi ay parang kutsilyo na tumatarak sa kanyang dibdib. Hindi niya alam kung talaga bang mahal siya ni aris o sadyang tamang duda lang siya.

" anak san si aris?" ang tanong ni nanay tetchie kay vina. Napatingin naman sa kanya ang magiging daughter in law nito tsaka hinaplos ang mukha ni nanay tetchie.

" nagpaiwan po sa construction site… may kailangan po kasi siya bantayan" ang sabi naman ni vina sa kanyang mother in law. Napangiti naman si nanay tetchie dahil mabibigyan pa siya ng kaunting oras para sabihin sa anak nito ang katotohanan.

" sweet naman ng mag mother in law" ang sabi ni lulu na nakatayo sa may pintuan at katabi nito ang kanyang mommy. Nakangiti naman si tita reagan na pinagmamasdan ang sweetness ng anak nito sa kanyang magiging pangalawang nanay.

" mare… wala sa antas ng katayuan sa lipunan ang sukatan ng pagmamahal" ang sabi ni tita reagan. Napatingin naman ang anak nitong si lulu at pati na rin sila vina. Kita sa mukha nila na gusto nilang malaman kung ano ang gusto sabihin ng ginang.

" ang sukatan ng pagmamahal ay kung hanggang saan mo kayang ipaglaban ang mahal mo" ang sabi ni tita reagan. Nakaramdam naman ng kaunting kirot sa puso niya si vina dahil sa mga sinabi ng kanyang mommy.

" Kung hanggang saan kaya mong makita na masaya sila kahit alam mong may kirot ito sa puso mo" ang sabi ni tita reagan. Ito naman ay tila ba isang pana na sapul na sapul na tumama sa puso ng anak niyang si lulu.

Aminado itong hindi na lang basta libog ang nararamdaman niya kay aris. Unti unti na itong nahuhulog para sa lalaki. Ang pagiging maalalahanin nito at pagiging sweet nito sa kanyang ate. Nakararamdam ito ng selos na kahit anong pilit niyang alisin sa isipan niya ay hindi niya magawa dahil hindi niya matanggihan ang tawag ng laman.

" at ang tunay na pagmamahal ay yung kaya mong iwanan ang lahat… lahat ng narating mo sa buhay… lahat ng bagay na kinagisnan mo….. Makasama mo lang ang lalaki na alam mong ipaglalaban ka hanggang dulo" ang mga salita ni tita reagan na parang paalala nito sa kanyang sarili na ang relasyon na mayroon sila ni aris ay panandalian lang.

Darating ang panahon na kailangan na nilang itigil ang lahat ng ito. Ang panahon na kailangan na niyang matutunan sa sarili na labanan ang tukso ng laman. Hindi niya kaya na pang habang panahon na lokohin ang mahal niyang anak na walang ginawa sa mundo kung hindi maging tapat sa kasintahan nito.

" dito nga kayo at mag group hug tayo" ang sabi ni tita reagan at inalalayan ni vina ang kanyang mother in law tsaka na silang nag-akap na apat. Ramdam mo sa bawat isa na may kanya kanya silang dahilan para maging emosyonal.

Pero ang tanging mahalaga ngayon ay dapat nilang alagaan at protektahan ang isa't isa.

=================================

Sa isang sikat na sementeryo malapit sa may bandang loyola. May isang napakalaking private mauseleum kung saan nakahilera ang dalawang nitso. Isang nicho na balot na balot ng tiles ang paligid, ang isa naman ay may kaliitan kumpara sa katabi nito.

Nakaupo ngayon sa sahig ang isang babae na may dalang bulaklak at laruan ng baby. Pinatong niya sa harap ng nitso na malaki ang bulaklak at sa tabi naman nitong ang laruan ng baby.

" Ma…… alam ko…. Malapit muna sunduin si papa" ang sabi ng babae habang hinahaplos nito ang lapida sa may malaking nitso. Ramdam mo sa boses ng babae ang damdamin nito na hindi na niya kayang pigilan pa.

" turuan mo nga ako kung paano patawarin siya kahit na niloko kanya" ang sabi ng babae habang pilit nitong inaalala ang pag-uusap nila ng lalaking nagsilbing sandigan nito sa mga panahon na gusto na niyang gumanti sa kanyang papa.

=================================

FLASHBACK

" baby…. Patawarin mo na si papa mo" ang sabi ng lalaki sa kanya habang nakatayo ito sa harapan niya at sinusuot nito ang kanyang itim na brief. Habang ang babae naman ay sinusuot niya ang itim nitong bra.

" it's easier said than done" ang sabi ng babae habang iniikot nito ung bra niya para ung cup ay mapunta sa harap at kaagad niyang tinaas ung strap nito. Napatingin naman sa kanya ung lalaki tsaka ito tahimik lang na sinuot ang pantalon niya.

Matapos niya itong maisuot ay mabilis naman na umupo sa tabi niya ung lalaki at hinawakan ang kamay nito. Ramdam ng babae ang malambot na palad ng lalaki na kanina lang ay kasama niya sa isang mainit na tagpo.

" baby….. Forgiveness is the hardest thing to give yet that the thing the we want to get easily as well" ang sabi ng lalaki at tumayo na ito. Kinuha ang t shirt niya na nakasabit sa may upuan at sinuot niya ito.

Ang mga salita sa kanya ng lalaki ay parang isang malaking sampal sa kanya. Ito siya, panay ang hingi ng kapatawaran sa mga taong nasaktan niya noon. Tulad nitong lalaking kasama niya ngayon na minsan din nakatikim ng kanyang matinding galit.

Halos pahirapan nito ang lalaki lalo na sa kanyang mga klase kahit na ang naging kasalanan lang nito ay naging amo niya ang mortal niyang kaaway noon. Pero ano, mabilis pa sa alas kwatro na pinatawad siya ng lalaki.

Eh siya, kahit simpleng hi at hello man lang ay hindi niya magawang ibigay doon sa taong nagkasala sa kanya. Ang taong matagal ng nagdusa sa mga kasalanan na ginawa nito sa kanya. Ang taong hindi naman siya sigurado kung talagang ginawa ang mga naisip niyang kasalanan pa nito.

" baby mahirap ng sabihin ang nararamdaman mo sa taong hindi ka na maririnig pa" ang sabi ng lalaki at lumabas na ito ng kwarto habang siya naman ay sinuot na lamang niya ang tshirt na suot niya at sumunod na ito palabas ng kwarto.

=============================

" baby… tulungan mo si mommy na patawarin ang lolo mo…. Samahan mo ako kung nasaan ka man ngayon" ang sabi ng babae habang nilagay nito sa harap ng nitso ang laruan ng pambata na lagi nitong dala kapag dinadalaw niya ang puntod ng anak niyang namatay sa panganganak.

" sana baby….. Buhay ka pa…. Siguro barkada kayo ng isa ko pang baby…… si aris" ang sabi ni tita lilly habang hindi niya lubos maisip na halos kasing edad nga pala ng anak nya si aris.

" siguro klasmeyt kayo ngayon o kasama ka niya nag babasketball" ang sabi ni tita lilly habang hinahaplos nito ang lapida ng anak niyang hindi man lang nagawang padedehin o palitang lampin kahit na isang beses lang.

" pamangkin….. Sana… kayo ni aris ngayon ang tinuturuan ni tita sa math at sa academics" ang sabi naman ni tita andrea na nakatayo sa likuran ng kapatid niyang si tita lilly. Nagulat naman si tita lilly at mabilis itong tumayo. Inakap naman niya agad ang ate nito.

Parang isang gripo naman na binuksan at tumulo agad ang luha ng dalawa. Ramdam nila ang emosyon na kanilang pinipigil sa kanilang loob. Mahal na mahal nila ang isa't isa at nangako sila na aalagaan ang mga ito hanggang pagtanda.

" pamangkin… gabayan mo kami ni mommy mo ah….." ang sabi ni tita andrea habang nakaharap ito sa nitso ng pamangkin na hindi man din niya magawang hagkan o makalaro man kahit isang beses.

" nak gagawin na ni mommy ang tama… para sa iyo at sa ikakatahimik niyo ng lola mo" ang sabi ni tita lilly. Hinawakan naman ni tita andrea ang pisngi ng kapatid tsaka niya pinunasan ang luha nito gamit ang panyo na galing sa bulsa niya.

==========================

Habang sa mansyon ni don aris.

Nakahiga sa kama niya ngayon si Don aris. May nakakabit na maliit na oxygen kanya at humihinga ito dito. Nakatingin naman sa kanya ang nursing aid nito na hindi siya iniwan simula noon hanggang ngayon.

" iha…. At magpahinga ka na… ayos na ako" ang sabi ni don aris na panandalian niyang inalis ang oxygen mask niya. Napatingin naman ang dalagang nursing aid nito sa matanda at hindi ito gumagalaw sa kanyang kinatatayuan.

" di ko po kayo iiwan don aris" ang sabi lamang ng dalagang nursing aid sa kanyang among lalaki. Napatingin naman ito sa dalaga tsaka muli siya nagsalita.

" hindi ka ba natatakot sa akin iha… tulad ng ibang mga kababaihan diyan" ang sabi ni don aris sa babae. Lahat kasi ng babae noon nag apply bilang nursing aid kay don aris ay mabilis na umaalis at hindi na bumabali kapag narinig nila ang kwento tungkol sa nakaraan nito lalo na noong kabataan niya.

" wala naman po kayong pinakitang masama sa akin don aris" ang sabi ng babaeng nursing aid at umupo muna ito sa dulo ng kama ng matanda. Sinundan naman siya ng tingin ni don aris.

" kung ano man ang nagawa niyo noong kabataan niyo… wala na po iyon….. Ang don aris naman na nakilala ko ay ung mabait at matulungin sa lahat ng tao" ang sabi ng babae habang inaalala nito ung panahon na nangailangan siya ng malaking pera para pampagamot sa kanyang inay.

Di nagdalawang isip na bigyan siya ng pera ni don aris, hindi pahiramin kung hindi bigay. Simula noon ay naging matapat na siyang tauhan nito. Taliwas sa mga naririnig niya na kwento ang don aris na nakakasama niya halos 24/7.

Siguro noong kabataan nito ay talagang manyak at mahilig itong lalaki. May ipagmamalaki naman kasi talaga ito. Kahit na matanda na at hindi na tumatayo ang ari nito ay malaki pa rin ito kumpara sa karamihan ng mga ari na kanyang nahawakan sa buhay niya.

Pero ang don aris na nakita niya ngayon ay isang taong pilit na nagbabago. Isang taong halata mo sa kilos at galaw niya na siningil na ng panahon sa mga pangaabuso nito sa katawan niya.

Isang amo na hindi ka magdadalawang isip na malapitan sa panahon ng kagipitan. Tulad na lamang ng driver ng matandang ito ng magkaroon ng covid ang buong pamilya niya ay kaagad na nagpadala ng sariling nurse at ayuda ito sa pamilya ng driver.

Kung sa iba yun ay baka pinalayas na ang driver sa takot na baka sila mahawaan nito. Ang mga sundalong natatanggal sa serbisyo dahil sa politika at mga sundalong suko na sa pamamalakad ng kanilang mga superior ay sa kanya tumatakbo.

Sila ang mga loyal nitong tauhan na handang tulungan siya sa lahat ng oras tulad na lamang ng sabihin ng anak anakan nitong si tita reagan na may problema ito sa mga tauhan.

Di nagdalawang isip ang mga ito ng sabihan sila ng nursing aid ni don aris na tumulong sa pag construction. Napakarami din nitong natulungan sa mga orphanage na kanyang sinusuportahan.

Simula ng iwan siya ng mga anak niya ay tinigilan na nito ang hilig niya sa babae. Ang kalaguyo nitong opisyal ay hindi na niya kinatagpo pa. Hanggang sa nagretiro ito at nakapagtayo ng ilang mga successful na negosyo ay hindi na muli siyang tumikim pa ng babae.

Ayon sa kanya, ito ang kabayaran niya sa lahat ng kasalanan na ginawa nito sa kanyang anak at kaibigan nito.Pero ang lahat ng ito ay parang kulang pa din. Dahil ang isang tao na nagawan niya ng pagkakamali sa buhay niya ay hindi pa rin siya mapatawad.

Ayaw dalhin ni don aris sa kabilang buhay ang sikretong matagal niyang tinago sa anak. Ang kasalanan na hindi na niya kaya pang kimkimin. Ang rebelasyon na talaga babago sa buhay ng anak nitong si lilly.

=============================

FLASHBACK

Sa loob ng isang van sa tapat ng bahay nila tita reagan.

Naging routine na ng mga tauhan ni don aris na bantayan ang lugar na kung saan nag stay sila tita reagan, tita andrea at tita lilly. Gusto kasi ng matanda na siguraduhin ang kaligtasan nila simula ng muntikan mabiktima ng mga frat members ang bunsong anak niya.

Nakamasid sila ngayon sa may gate ng may biglang isang babae na lumabas ng gate. Nakamonitor naman ang nursing aid sa kanila dahil connected ang mga dashcam nila sa isang server na nasa mansyon.

" Yan ung babaeng pinuntahan namin ni boss…. Ano ginagawa diyan niyan" ang sabi ng nursing aid. Sa sobrang kaba nito at hindi alam ang gagawin ay nautusan niya ang mga tauhan na bitbitin ang babae. Natutulog kasi don aris dahil sa ilang araw na itong nakakaramdam ng hina.

" bahala na mamaya" ang sabi nito at matapos ang ilang minuto ay bumalik na ang mga tauhan niya. Bitbit nila ang babae. Sakto naman pababa ng kwarto nito ang matanda kasama ang nursing aid.

" anong ginagawa mo dito tetchie" ang hinang hina usal ng matanda ng makita nito ang babaeng pinagbilinan niya ng apo niya noong kakapanganak pa lang nito. Ramdam mo sa mukha ni nanay tetchie ang takot dahil sa mga nakapaligid sa kanyang mga de baril na tao.

" baka ikaw dapat tanungin ko niyan don aris…. Tahimik akong nagtatapon ng basura sa labas ng bahay ng bigla ako damputin ng mga ito" ang medyo inis pero pigil na usal ni nanay tetchie sa kanyang dating amo. Napatingin naman ito sa nursing aid niya at dumuko ito.

" anong nangyari?" ang tanong ni don aris sa nursing aid niya habang inutusan niya ang mga tauhan na pakawalan ang babae at paupuin ito sa sofa. Kaagad din naman sumunod si don aris at nakatingin pa din ito sa nursing aid niya

" kasi po boss… nakita namin siya na nasa labas ng bahay ni mam reagan… eh sakto tulog kayo… di ko alam gagawin kaya ayan" ang sabi ng babaeng nursing aid. Kita mo naman sa mukha nito ang pagsisi dahil sa kanyang nagawang kapalpakan. Ngumiti naman sa kanya ang matanda.

" tetchie… ano ba ginagawa mo doon kila reagan?" ang tanong ni don aris kay nanay tetchie. Nagulat naman si nanay tetchie dahil kilala ni don aris ang babaeng tinutuluyan niya.

" sabi niyo boss… bantayan ko ang apo niyo at kumuha ako ng tiyempo para aminin sa kanya ang totoo" ang sabi ni nanay tetchie sa matanda. Kung anong gulat ni nanay tetchie kanina ay doble naman ang kinagulat ng matanda dahil alam niyang iisang lang ang lalaki sa bahay na iyon.

" ang ibig sabihin ba nito? Ang apo ko ay si aris na kasintahan ng anak ni reagan?" ang tanong ni don aris sa babaeng pinagbilinan niya noon sa baby.

" sinunod ko ang bilin niyo… sabi niyo aristotle ang ipangalan ko sa bata sunod sa pangalan mo" Ang sagot naman ni nanay tetchie sa lahat ng tanong ng matanda. Hindi naman alam ng matanda kung ano ang magiging reaksyon niya dahil ang matagal na niyang pagkakataon na hinihintay para magkasama na muli ang anak at apo niya ay matagal na palang nangyayari.

" aris apo ko…….. Ilang dipa na lang pala ay mayayakap na kita sana" ang sabi ni don aris habang inaalala nito ang pinakitang kabaitan sa kanya ng binata kahit na alam nitong galit ang anak niyang kaibigan ng binata.

Naalala niya ng minsan ay abutan siya nito ng malamig na tubig habang nakaupo sila mga ginawang make shift na upuan sa construction site at doon niya nakakwentuhan kahit papaano ang binata na siyang apo na niya pala.

==========================

" aris apo… babawi ang lolo sa iyo sa lahat ng pagkukulang ko sa inyo ng ina mo" ang sabi ni don aris habang nakasandal ito sa kanyang higaan at hawak nito ang kanyang telepono. May tinatawaggan itong numero pero hindi sumasagot.

Lumipat naman ito sa isa pang numero pero tulad din kanina ay hindi niya makontak ito. Pang huli, isang numero pa ang muli niyang tinawagan pero katulad ng dalawang nauna. Hindi ito sumasagot.

==========================

Habang sa bahay nila tita reagan.

" Iha…. di pa ba sumasagot si aris… baka ano na ng nangyari doon" ang nag-aalalang tanong ni nanay tetchie sa kasintahan ng anak niyang vina. Kahit si vina ay nag-aalala na dahil sa mag alas diyes na pero hindi pa din umuuwi ang kasintahan niya..Nakaupo ang dalawa sa kusina at panay naman ang inom ng tubig nila dahil sa kaba.

Kanina pa nila tinatawagan ito pero hindi siya sumasagot. Kahit si tita reagan at lulu ay hindi na mapakali. Kaya naman kahit si tita lilly at tita andrea ay tinawagan na nila kung sakali na kumontak si aris sa kanila.

Kahit ung phone ng foreman nila ay hindi sinasagot ng mga ito. Kanina paikot ikot si tita reagan sa sala at parang hindi ito mapa anak na manok sa kanyang patuloy na paglakad ikot.

" magbihis kayo girls…. Itsek natin ang site now na" ang sabi ni tita reagan at mabilis naman na pumasok sa kanya kanya nilang kwarto ang mga ito para magpalit ng damit at kumuha ng panlaban sa lamig at hamog.

Habang sa bahay ni Tita lilly ay kasalukuyan na naghuhugas ito ng plato ng mapansin niya ang isang tila ba anino na kanina pa nagmamasid sa kanya mula sa likod bahay. Kahit takot ay sinundan niya ito pero ng makarating na siya sa kinapwestuhan ng anino ay bigla na lang siya naglaho na parang bula.

" i don't like this feeling" ang sabi ni tita lilly habang palinga linga ito sa paligid na parang hinanap pa rin nito ang anino na kanina lang ay nagmamasid sa kanya.

Habang sa bahay naman ni tita andrea ay busy itong nag aayos ng kanyang mga papers doon sa black attache case na lagi niyang dala sa eskwela. Tiniyak niya kasi na wala ng dapat papeles na kailangan isubmit doon habang naka bakasyon siya sa klase.

Nakapatong sa lamesa nito ang mga folder na laman nito ng bigla na lang siya makaramdam ng tila ba malakas na hangin na dumaan sa kanyang harapan.

" ang lamig" ang sigaw nito at mabilis na tumayo para tignan kung may nakabukas bang bintana pero laking gulat niya ng walang bintana o kahit pintuan man lang na bukas para doon manggaling ung malakas na hangin.

Sa mansyon naman ni Don aris.

Kasalukuyan itong pinaiinom ng gamot niya ng nursing ito ng bigla na lamang na malaglag ang picture frame na nasa lamesa ng matanda. Mabilis naman ito kinuha ng nursing aid itabi muna sa gildi

Kasabay ng pangyayari na ito sa mansyon ay ang iba't iba pang kakaibang pangyayari bahay nila tita lilly , tita andrea at tita reagan. Nakatayo pa rin si tita lilly sa labas ng bigla nitong maamoy ang isang pamilyar na pabango. Pabango na siya mismo ang bumili at pumili.

Habang sa kwarto naman ni tita andrea ay naglakad na ito pabalik sa lamesa niya ng matiyak nito na wala talagang nakabukas na pintuan at bintana. Palakad na ito ng mapansin niya ang isang folder na nakalaglag sa sahig.

Kitang kita niya ang pamilyar na logo ng paaralan kasabay ng mga katagang

" Student of the year" ang sabi sa labas ng envelope at lumabas ang isang larawan na pamilyar sa kanya. Isang larawan na siya mismo kumuha noong igawad niya ito sa lalaki nasa litrato.

Habang sa bahay naman nila tita reagan ay palabas na silang apat at pasakay na ng sasakyan ng bigla na lang tumumba ng walang pasabi ang motor na nakastand ng maayos

Mabilis naman lumabas sila dahil ayaw na ayaw ng may ari nito na magasgasan ang motor na regalo sa kanya ni tita reagan. Hanggang sa isang malakas na sigaw na lamang ang bumasag sa kanilang katahimikan.

" arisssssss mahhhhhaallllllll koooooooooooooooooo" ang sigaw nagmula kay vina. Nakaluhod na ito sa lupa habang hawak ang kanyang telepono at nakatingin ito sa isang news clip sa youtube.

==============================

" WANG!! WANG!! WANG!!"

=============================

ANO KAYA ANG NANGYARI KAY ARIS?

BAKIT PARANG NAMAMAALAM NA SIYA SA KANILANG LAHAT?

ANO NA ARIS? DI MO PA NATITIKMAN SI VINA?

=====================

DUE TO INSISTENT PUBLIC DEMAND

KAILANGAN MA REACH ANG 100 LIKES AT 100 HEARTS. ONCE NA REACH NATIN ITO. MAG UPLOAD NA AKO AGAD AS SOON AS PWEDE NA (1 post per 24 hours lang kasi eh). SO KUNG WITHIN DA DAY NA REACH. UPLOAD NA AGAD AKO KAPAG PWEDE NA OR KAPAG DI NA REACH IS EVERY 72 HOURS ANG UPDATE NATIN. SO ENJOY AND HAVE FUN

====================

AYUDA NI PEDRO IS LIVE. USAP TAYO DALI

PATI NA RIN ANG AYUDA NI PEDRO SA BUYMECOFFEE IS LIVE

===============