“Ang Sarap ng ‘BOOM-BOOM’ ni Nancy” PART 1

PART 1 – Trexy

Six’o-clock in the morning – nagising ako mula sa mahimbing na pagkakatulog. Malakas sounds ng kapit-bahay ko. Narinig ko na naman yung “Boom-Boom” na tumutugtog. Yung sa Momoland na hit na viral din. Bata, matanda, dalaga, binata, bakla, tomboy, may ipin o wala – na hook sa music na yan. Tatlong bagay para sa akin – maaga ako nagigising dahil nagsilbing alarm clock ko pag nagpatugtog na si neighbor; pangalawa, it reminds me na kahit paano may pakinabang sa K-Pop; at pangatlo at masasabi kong pinakaimportante sa lahat – si Nancy Jewel McDonnie!

Si Nancy ang masasabi kong napakalaking biyaya ng langit na ibinigay sa mga mortal na kalalakihang katulad ko. Siya ang magpapatunay na hindi pantay-pantay ang pagkakagawa ng Lumikha sa lahat ng nilikha. Ika nga ng isang comedian, ang mga nilalang na tulad ni Nancy, nang ginawa ng Maykapal, siyento-porsyento napakalamig ng ulo noong panahong ginawa at hinulma ang katulad ni Nancy. Malamang sa malamang, ginawa si Nancy sa loob lang ng isang araw at siya lang ang nilikha ng araw na yaon. Sa mukha – mukhang makita mo pa lang, kahit gaano ka ka-badtrip siguradong mawawala lalo na kapag ngumiti at nasilayan mo ang mala-porselanang mga ipin; sa katawan – katawan na tinalo ang bote ng Coke; sa kompleksyon – na tila kapag iyong hinawakan at pinagapangan ng daliri ay magsusugat sa kinis; fuck!! Wala ng hahanapin pa ang isang Adan na katulad ko. Thank you Lord! Sa pagbibigay sa amin ng isang Nancy!

Bilang isang Propesor sa isang malaking Unibersidad, hindi naman na bago sa akin ang makakita ng masasabing isang katulad ni Nancy. Marami na din akong ‘nahawakan’ na katulad niya. Mga coed na masasabing panalo! In a scale of 1 to 10, merong mangilan-ngilan na 11 pataas – yung ‘diyosa’ material ika nga. Meron at marami din naman mga nasa siyete at otso, na madalas na mga ‘nagpaparamdam’ sa akin. At siyempre mga kartada nuwebe at diyes – na by standard mga ‘pinapatulan’ ko.

“Sir!! Sir Tonyyy!! Sirrrrrr!!!”, narinig ko na may natawag sa akin. Nilingon ko at yung estudyante ko pala sa Communication Arts na subject – si Trexy. “Oh, bakit nahangos ka?”, tanong ko sa kanya. “Iaabot ko lang po yung project na hindi ko nai-submit last week”, pahingal niyang sagot. “Ms. Concepcion, tama ba ako, your name is Trexy Concepcion?” Patay malisya pa ako na kunwari hindi ko kabisado. Eh unang araw pa lang ng klase isa siya sa mga nakakuha ng atensyon ko. To have an idea, ang datingan niya ala-Kim Domingo. Siguro lamang lang ng isang paligo yung taartits na yun. Hindi rin naman nagkakalayo ang wankata nila – lalo na yung Mt. Apo. Putspa, kahit sino namang lalaki kapag nakakita ng ganyang bebot, hindi pwedeng hindi gagalaw imahinasyon!

“Opo, ako nga po yun . . . buti nahabol ko po kayo.” Pag aalala niyang sabi. “Hmm, Ms. Concepcion, tapos na ang deadline – you are way behind sa ibinigay ko na date. It will be unfair sa iba na gusto din ihabol outputs nila, and that is chaotic kapag nagkataon”, balik ko sa kanya.

“In the first place, I should not be talking about this dito. Come to my office later. I have a class pa in a matter of minutes.”

“Sige po sir. Mga anong oras po kaya?”

“I think mga 5PM – if you are willing to talk”, sabi ko.

“Sige po sir. I have a class naman up to 4PM. Wait ko na lang po mag 5PM.”

“Okay – if that’s what you intend.”

“Salamat po Sir. Punta na din po ako sa class ko. Salamat po ulit.”, sabay talikod and hangos papunta sa class niya.

“No – I’m the one to thank you!” sabi ko sa isip ko.

Whew!! Heto ang isa sa masasabi kong ‘curse’ sa propesyon ko. Propesor, Bachelor, hindi ko naman masasabing guwapo pero sabi nila malakas daw appeal, hindi sa pagbubuhat ng bangko; at yung pa-‘mysterious’ at ‘suplado’ effect ko daw kasi ang isa sa advantage ko. Advantage pala yun?? Hahahaha!!! Guilty as charged!!!

Hayupak!!! Naalala ko tuloy, napako tingin ko kay Trexy habang tumatakbo siya palayo – ang laki talaga ng ‘rear bumper’ – paano pa kaya yung ‘front’?? I can’t imagine!!!

I must forget about it for a while. Sa first class na muna ako focus – pero putsa hindi talaga maalis sa isip ko si Trexy – hahaha!!! Pasasaan ba magpapang-abot din kami – SOON!!!

(It’s nice to be back!!!)