Astral episode 8 (season ending)

Astral episode 8 (season ending)

Joel 29 years old (part 2)

Natanggap ko na wala na akong pag-asa kay Abby. Kaya alam kong wala na akong dahilan para mabuhay pa. Mula pa noon, wala nang magandang nangyari sa buhay ko. Si Abby na lang sana ang tanging hiling kong babawi sa lahat ng kabiguan ko sa buhay, subalit si Abby pa pala ang siyang dahilan para malaman ko na wala akong silbi sa mundong ito.

Kaya naisip kong wakasan ang buhay ko, nang bumili ako malaking tali sa palengke ay nakita ko pa siya. Napakasakit na iniiwasan niya ako. Gusto kong sabihin na tatapusin ko na ang buhay ko, subalit nagmamadali siyang umalis nang makita ako.

Hawak ang lubid na nakatali na sa leeg ko, masaya na rin ako na matatapos na lahat ng sama ng loob ko. Makakalimutan ko na lahat ng kabiguan ko sa buhay. Marahil, sa kabilang buhay, magiging akin si Abby.

Nakapatong sa upuan, nakapulupot na ang tali sa leeg ko. Nasabi ko pang, paalam mundong pasakit. Kasabay niyon ay itinulak ng paa ko yung upuang pinapatungan ko. Naipit ang leeg ko ng lubid na nakapulupot dito. Unti-unti at nawawalan na ako ng hininga. Sabi ko sa sarili ko na eto…na.eto…na. Hanggang….

Nabali ang kahoy na kinatatalian ng lubid, kasabay niyon ay ang paglagapak ko sa sahig. Naisip kong, sa pagpapakamatay na lang, bigo parin ako. Hinawakan ko ang ulo ko na nabagok sa sahig. Pagkapa ko at pagtingin sa kamay ko, napakaraming dugo.

Iyon na lamang ang naalala ko hanggang makita ko ang katawan ko sa sahig na walang malay. Patay naba ako, naisip ko kaagad. Ganito ba ang namamatay, lumutang ako sa ere, nakahiwalay sa katawan ko.

Matagal akong nakatabi sa katawan ko. Hinihintay ang susunod na mangyayari. Na kung darating si kamatayan at susunduin ako. Baka mga anghel naman, naging mabuti naman akong tao sa buong buhay ko. Pero walang nangyari. Walang sumundi sa akin.

Pinagmasdan ko ang katawan ko. Napansin kong humihinga pa ako. Tumitibok pa ang puso ko. Ibig sabihin buhay pa ako. Pero bakit nakahiwalay ang kaluluwa ko. Paano ako makakabalik.

Nagpaikot-ikot ang kaluluwang katawan ko sa kaiisip ng paraan para makabalik sa katawang tao ko. Sinubukan kong higaan ang katawan ko. Nakaramdam ako ng malamig sa buong katawan ko, kasunod niyon ay naiangat ko na ang kamay ko.

Nakabalik ako sa katawang lupa ko. Buhay pa ako. Kasunod niyon ay muli akong nalungkot. Gusto ko nang tapusin ang buhay ko, pero hanggang doon ay bigo pa rin ako.

Nanatili lang akong nakahiga, nakapikit ang mga mata. Naalala ko ang sarili ko na palutang-lutang habang nakahiwalay sa katawan ko. Naisip kong sana kaluluwa na lang ako. Makakapunta ako saan man na naisin na walang makakita sa akin.

Naalala ko si Abby. Makakapasok ako sa bahay nila. Makikita ko siya nang malapitan. Makikita ko rin ang hubad niyang katawan kung maliligo siya at magbibibihis. Pero maaari pa ba yun magawa ko, ang humiwalay sa katawan ko. Naisip ko yun sa at wala namang mawawala kong subukan kong humiwalay uli sa katawan ko.

Ipinikit ko ang mata ko, pilit kong pinapalutang ang sarili ko. Matagal kong sinubakan ay halos pumutok na ang mata ko sa pamimilit kong pagpikit sa mata ko. Hanggang sa nakaidlip ako at nanaginip.

Para akong binabangungot dahit hindi ko maigalaw ang paa ko. Hindi ko maigalaw ang katawan ko. Akala ko ay binabangungot na ako dahil ganon ang sabi sa akin ng mga nakakwentuhan ko kapag binabangungut. Bukas ang diwa ko pero hindi ko maigalaw ang buo kong katawan.

Naisip ko bigla na baka eto na yun. Nakahiwalay na ang espirito sa katawan kaya hindi ko maigalaw ang katawan ko. Ang kailangan ko lang gawin ay lumutang. At inisip ko ngang lumutang.

Ayun nga, lumutang ako. Nakita ko ang katawan kong nakahiga. Nagpalutang-lutang ako sa ere. Sinubukan kong lumabas pero dahil kaluluwa na nga lang ako ay hindi ko mahawakan ang pisikal na door knob ng pinto. Tumatagos ang kamay ko sa door knob.

Nang subukan kung itulak ay tumagos ang kamay ko sa pinto. Tumagos din ang ulo ko pati ang paa ko ng daanan ko ang pintuan. Tumatagos ako sa lahat ng bagay. Para akong multo na nagpapalutang-lutang ng gabing iyon sa labas ng bahay namin.

Hanggang makita ko ang bahay ni Abby. Pinuntahan ko kaagad ang bahay nila. Tumagos ako sa pinto nila at nakita ko nga si Abby na kagagaling lang ng banyo at bagong paligo na nakatapis lang ng tuwalya. Sinundan ko siya sa kwarto nila at nakita ko ang asawa niyang natutulog na.

Si Abby naman ay nagtanggal na nang nakatapis na tuwalya at nagsuot ng itim na nighties na pantulog. Hindi ko nakita ang pagtanggal niya ng tuwalya kaya hindi ko kaagad nakita ang hubad niyang katawan. Pero kahit ganon, napakaseksi niya sa suot niyang pantulog.

Pinagmasdan ko siya habang nagpupunas at nagpapatuyo ng buhok. Nang matapos ay tumabi na sa asawa niyang tulog na tulog. Magdadamag ako sa kwarto nila bago ako babalik sa katawan ko bukas. Gusto kong pagsawaan na makita ng malapitan ang magandang mukha ni Abby.

Umupo ako sa ulanan ni Abby. Napakaganda talaga ni Abby. Pinagmasdan ko siya habang unti-unti siyang nakakatulog. Sinubukan kong hawakan ang maganda niyang mukha, pero tumagos lang sa kanya ang mga kamay ko. Ganon din ang nangyari ng halikan ko siya. Para akong nahihila sa katawan niya nang magdikit ang katawan namin.

Kinabahan ako bigla. Maari bang sumapi ang espirito ko sa ibang katawan. Pero kung sasapi man ako ay hindi kay Abby, sa asawa niya. Dahil kong asawa niya ako sasapi ay maaari ko na siyang mahagkan ng hindi siya tatanggi si Abby.

Muli akong kinabahan, nangyari na ang lahat sa akin buong araw. Kaya kong ano mang mangyari kong sumapi ako sa asawa ni Abby, ay wala na sa akin yun. Ang gusto ko lang ay maangkin si Abby. ANG MAKANTOT SI ABBY.

may season 2 pa….di ko lang alam kung kelan ;-)