NKB ni Manuela 4

Nagmadaling inayos ni Manuela ang sarili bago niya binuksan ang pinto pero laking gulat niya nang…

Isang lalake na nakamaskara at bigla siyang tinakpan nang isang panyo na may halong pampatulog ang ilong nito. Nawalan na nang malay si Manuela at mabilis siyang binuhat nang lalake.

Ilang sandali pa ay gulat na nagising si Manuela. Kinapa ang sarili kung may masamang nangyari sa kanya. May nakita siyang sulat sa tabi nito at binasa niya…

"Huwag kang matakot magandang dilag nasa mabuti kang kamay. Alam ko matapang ka at mahilig makipagsapalaran. Sa gabing ito ay simula nang pakikipagsapalaran mo sa ngalan nang kalibugan.

"May damit sa tabi mo… isuot mo ito at pagkatapos ay susunduin ka nang isa kong katulong para sa isang magarang pagkikita natin dalawa. Huwag kang mag-alala… inuulit ko nasa mabuting kamay ka"

Pinunit niya ang sulat pero ilang sandali pa ay napilitan siyang sumunod at dahil na rin pa siyang naakit sa magandang damit na nakikita niya.

Tahimik niyang sinuot ang isang napagandang pulang gown. Sukat na sukat sa kanya. Inayos niya ang buhok niya… litaw ang mga malusog na suso nito sa damit… na kahit sinong Adan sa gabing iyon ay siguradong maakit sa kagandahan ni Manuela.

Mamaya pa ay may kumatok sa pintuan… isang lalake na nakamaskara din. "Maam… pinapasundo na po kayo" Magalang na sabi nang lalake.

Tahimik na sumunod si Manuela kahit may kaba at takot itong nararamdaman. Malaki ang bahay… animo ay isang Don ang nakatira doon. Ginala niya ang paningin nito… gandang ganda ito sa nakikita. Sa buhay niya ay ngayon lang siya nakapasok sa isang magarang bahay dahil doon ay nawala ang takot nito… napalitan nang paghanga sa nakikita.

Binuksan nang lalake ang isang madilim na silid… "Sige po maam… huwag kayong matakot… hinihintay kayo ni Sir sa loob" Magalang na sabi ni lalake.

Nang sinara ang pinto ay bumukas ang mga ilaw pero Dim lang ito para lang maaninag ni Manuela ang daraanan. Punong puno nang petal of red roses ang sahig. Mabango at tila prisesa siyang yumapak sa mga ito… isang lalake ang sumalubong sa kanya. Nakamaskara din pero mababanaag niya ang kagandahan lalake nito.

"Binibini pwede ba kitang isayaw" Magalang na yumuko bilang pangalang nito kay Manuela.

Pag angat nang ulo nang lalake ay sinampal siya ni Manuela, "Para sa pagdukot mo sa akin" Galit na sabi niya pero napalitan iyon nang ngiti nang sinimulan ang malamyos na tugtog.

Hinawakan nang lalake ang isang kamay nito at ang isa naman ay sa baywang niya. Nagkadikit ang katawan nila kaya naamoy niya ang pabango nang lalake.

"Ang pabango niya… parang… pabango nang mahiwagang lalake na nagrape sa akin" Gusto niyang sitahin pero para siyang nawawalan nang lakas magalit napapalitan ito nang libog… lalo nang dahan dahan bumaba ang hawak nang lalake sa kanya.

Humantong sa slit ng damit ni Manuela parang kinakapa ang matambok niyang puwet hanggang naramdaman na lang niya na tumitigas ang uten nang lalake na dikit na dikit sa kepyas nito.

"I hope you will not get mad… please forgive me if I will fuck you tonight" Bulong nang lalake.

Hindi maintindihan ni Manuela kung bakit hindi siya nakakadama nang takot at galit sa oras na iyon. "Shit… ano ba ito… sino ang lalakeng ito bakit ang lakas nang karisma niya hindi ko magawang magalit para pa akong nanabik sa mangyayari pa" Bulong nang isip nito.

Dahan dahan binaba nang lalake ang zipper sa likod niya… maingat pero namalayan na lang ni Manuela ay nakahubo na ito. Hinalikan siya nang lalake at sinagot niya ito nang may halong kapanibikan… ang lalake ay isang hugot lang sa damit nito ay naalis na para sa mga dancer na isang hugot lang ay iba na ang costume nila.

Pareho na silang nakahubad habang patuloy na naghahalikan… ramdam na ramdam na ni Manuela ang katigasan ang uten nang lalake. Nanatiling nakamaskara ang lalake… at naramdaman na lang niya na bumaba ang halik nito sa kanya… pababa nang pababa…

Napasinghap siya at halos masabunutan nito ang buhok nang lalake sa sarap na nararamdaman nang sinimulan dilaan ang kanyang kepyas. Hindi niya naiisipan alisin ang suot na maskara nang lalake sa sandaling iyon… pumapasok pa rin si Prof. Adel sa utak niya nang kainin din ang kepyas nito.

"Ummmm… haaaaa… angggg gaaalinng mo. Haaaaaa… bakiiiiittt moooo ginagawa ito… haaaaa…" Sambit niya.

Tumayo ang lalake at marahan na binuhat si Manuela habang hinahalikan niya ito. Dahan dahan siyang hiniga nang lalake sa isang kama na punong puno rin nang petal of red roses na lalong nagbigay nang kalibugan sa kanya. Amoy rosas at maraming scented candles na nakasindi sa tabi nang kama.

Sinimulan halikan nang lalake si Manuela mula sa paa nito… marahan… mainit… parang nasa ulap si Manuela sa sarap na nararamdaman lalo nang humantong muli ang halik nang lalake sa kepyas nito.

Dinilaan ang dulo nang kepyas niya… unti unting pinapasok sa butas nito.. kinakagat nang konti ang laman nito… na lalong napapaliyad si Manuela sa sarap.

Parang mga damo kung hawiin nang lalake nang dila nito ang bulbol ni Manuela… hindi na mapigilan ni Manuela ang sarap na nararamdaman… hanggang labasan ito na lalo niyang hinawakan ang ulo nang lalake… halos manghina si Manuela sa sarap na ginagawa nang lalake…

May kinuha ang lalake… isang vibrator… dahan dahan niyang pinasok sa basang kepyas nito… "Haaaaaaaaaaaaaaaaaa…. ummmmmm……. gggggraaaabeeee kaaaaaa…. haaaaaaa" Napakagat sa labi si Manuela sa sarap.

Pinahawak nang lalake ang uten niya kay Manuela habang abala itong nilalaro ang kepyas nito. Ngayon lang nakahawak nang ganitong kalaki nang uten si Manuela at naalala niya ang tarugo ni Prof. Adel noong nakasilip ito sa bintana niya.

Taas baba ang hawak niya… ayaw niyang isubo ito dahil hindi pa niya ginawa mag blowjob…at nalalakihan siya sa tarugo nang lalake.

Nang alam nang lalake na sobra na ang kalibugan ni Manuela ay pinasok niya ang uten nito na kanina pa nagwawala sa galit.

"Humanda ka binibini… eto na ang espada koooo… hmmmmp" Malakas na kadyot nito at mabilis na bumaon sa kepyas ni Manuela.

Sa bawat kadyot… lalong nagpapa-ulol sa kalibugan si Manuela. Siya na rin mismo ang humahalik sa lalake… Tinaas nang lalake ang mga paa nito at sinampay nito sa balikat niya… kinain muli ang kepyas niya… sa posisyon na iyon ay nagwawala na sa kalibugan si Manuela. Pilit niyang inaabot ang matigas na uten nang lalake… pinaglalaruan habang sarap na sarap ito sa ginagawa nang lalake.

Muli hinalikan nito ang mga malusog niyang suso. Inipit nang lalake ang uten niya sa gitna nito habang umiindayog na parang kinakantot niya ang kepyas nito at dahil sa laki nang tarugo nang lalake ay sumasayad ang ulo nang uten nito sa bibig niya. Dinilaan niya ito habang kumakadyot ang lalake.

Basang basa na ang kepyas nito nang muli pinasok nang lalake ang uten nito. Mabilis… nakakaliyo parang lalagnatin sa sarap si Manuela. Nawala na siya sa sarili… kalibugan at hindi katinuan ang nararamdaman niya.

Lito ang kaisipan sa nararamdaman…. kahit muli siyang kidnapin nang lalake ay magpapakidnap siyang muli kung ganito kasarap ang mararanasan niya…hanggang nilabasan ang lalake sa kasarapan sa loob nang kepyas ni Manuela.

"Shit… lalabasan na akoooooo….. haaaaaaaaaaaaaa" Sigaw nang lalake. Lupaypay na napahiga ito kay Manuela at marahan niyang hinalikan si Manuela.

"Sino ka ba… bakit hindi ka magpakilala sa akin" Mahinang sabi ni Manuela.

"Hindi pa tamang panahon… kapag oras na ay makikilala mo rin ako at sigurado akong matutuwa ka" Sabay halik muli kay Manuela. Matagal silang naghalikan nang pilit inaalis ni Manuela ang maskara nang lalake ay mabilis na tinakpan nang isang panyo ang mukha nito na may halong pampatulog.

Maingat na inayos si Manuela. Sinuot muli ang dating damit ni Manuela habang walang malay ito. Pinahatid niyang muli si Manuela sa bahay nila at maingat na hiniga ito sa kama niya. Halos madaling araw na nang iuwi ang babae sa bahay nito.

Umaga… antok.. antok pang lumabas si Willy sa kuwarto niya nang maalala niyang tignan ang ate niya.

"Ate… ate… hoy… gising…." Yugyog ni Willy sa kapatid.

"Ungggg… sarappp" Bulong niya.

"Ate… ano ba… bigla kang nawala kagabi" Galit na sabi nito.

"Anong nawala?" Biglang tayo nito sabay tinignan ang sarili sa salamin. Kinapa ang sarili kung panaginip na naman ang nangyari sa kanya.

"Asan na ang magandang damit ko?" Sigaw nito.

Anong pinagsasabi mo. Sabi Prof. Adel wala ka raw kagabi nang dumating siya dito. Heto O… text nya sa akin" Sabay na inaabot ang celfon sa ate nito.

"Hindi…ano ang nangyayari sa akin" Sigaw nito.

"Ate… nababaliw ka na ba? Anong pinagsasabi mo?" Takang tanong nito.

Tumingin lang si Manuela at napansin niya ang isang mapulang rosas sa tabi nang kama. May isang sulat na nakaipit dito.

"Sa magandang dilag… salamat sa nakakalibog na karanasan nawa… hanap hanapin mo ako… nasa paligid mo lang ako… hanggang sa susunod… "

Pagkabasa ay natawa ito at sabay na niyakap ang kapatid na parang tuwang tuwa pa ito sa nangyayari sa kanya.

"Sira na yata ang tuktok mo ate… kanina galit ka ngayon ay nakatawa ka pa" Sabay kumawala sa yakap nang ate nito.

Naiwan mag-isa sa kuwarto si Manuela. "Bakit ganoon… bakit wala akong maramdaman na galit sa mahiwagang lalakeng iyon…. bakit… Prof. Adel… kasalanan mo lahat… kung hindi sa iyo… hindi magugulo ang kwento nang buhay ko… pero hindi… salamat… ngayon feel ko babaeng babae ako… hi hi hi" Sabay tawa nito at muling humiga sa kama para magpahinga.

Itutuloy… abangan ang muling pagkikita nila nang mahiwagang lalake.