Prof. Dylan

Part 1

"Guys pag-aralan nyo na lang ang Skeletal System 'coz we'll have a long quiz about that next meeting." nakangiting sabi ni Prof. Dylan Chavez sa amin matapos ang an hour-and-a-half naming Biology Class. "O nga pala, mag-advance reading kayo about the Muscular System ah, papasadahan natin yan next meeting" pahabol na sabi ni Prof. Chavez sa amin bago nagmamadaling umalis sa classroom.

Ako nga pala si Marco, 17 years old, 2nd year and taking up Computer Science sa isang university within Metro Manila. Matangkad ako sa height na 5'9" fair-skinned at, ahem, may hitsura. Di naman ako mayabang about that pero yun ang sinasabi ng ilan. Sa ngayon, wala akong girlfriend dahil we just broke up a month ago at gusto ko muna ng complete break sa pakikipag-relasyon. Nakakapagod kasi minsan at nakakasakal.

Girls…they will always be there. Di sila mauubos kaya ayos lang kung hindi muna ako maghahanap ng prospect. Simple akong tao at hindi rin suplado kaya malapit sa akin lahat. As in classmates ko, yung guard sa gate ng school at yes, pati mga prof. Lahat sila kasundo ko.

Isa lang siguro ang hindi ko makakasundo. Eto ngang si Prof. Chavez na mas kilala bilang si Prof. Dylan. Ewan ko ba, asar ako sa kanya. Pano ba naman kasi, sa tuwing makakasalubong siya ng girlfriend ko dati e halos matunaw siya sa kilig. Ang hilig pang i-flash ang dalawang sobrang lubog niyang dimples sa mga classmates kong babae. At syempre dahil babae nga, kinikilig ang mga loko-lokong yon.

Pero lumipas ang mga araw, biglang-bigla eh nakaramdam ako ng kakaiba. Di ko maipaliwanag pero talagang kakaiba.

Sa lahat naman ng oras na napasarap ang tulog ko eh ngayon pa. Tatlong oras kasi vacant namin at last subject ang Biology kaya umuuwi muna ako sa boarding house para magpahinga. Mahirap ma-late kay Prof. Dylan kasi pinagti-tripan nya yung mga nale-late sa klase niya. Minsan pinakakanta ng pabaligtad, minsan naman pina-ki-kiss sa cheeks nya. Kaya umalis ako ng boarding house na hindi man lang tumitingin sa salamin.

At ayokong gawin yon. Sinabihan ko ang driver ng jeep na paharurutin ang jeep dahil nagmamadali talaga ako. 4:10pm na at 4:00pm ang klase namin. Kaya pagtapat sa school ay dali-dali akong bumababa at patakbong pumunta sa building kung saan ang klase namin.

"O, Mr. Javier, sang meeting ka nanggaling? Anong oras na? Di mo ba alam na Biology Class na?" nakangiting tanong ni Prof. Dylan sa akin.

"Ah sir, pasensya po kasi…nakatulog po ako" sabi ko habang pupungas-pungas pa.

"Actually, halata Mr. Javier. Mukhang maski wisik hindi mo na nagawa." sabi ni Prof. Dylan at sinabayan sa pagtawa ang buong klase. "Sige na Mr. Javier, pumasok ka na at pumwesto ka ng maganda para ituloy ang tulog mo." sabi ni Prof. Dylan habang dinadampot ang isang kumpol ng mga yelloe paper. Tuloy-tuloy naman akong pumasok at umupo sa silya. Uminit ang ulo ko dahil hindi ako sanay na mapahiya at sa harap pa ng maraming tao.

"Marco, huy, wag ka ngang magmukmok diyan. Di kana nasanay kay Prof. Dylan." sabi ng kaibigan kong si Reynard.

"Ala yun 'tol. Yaan mo't lilipas din 'to." sabi ko habang nagpupunas ng pawis sa noo.

Maya-maya'y naglakad na si Prof. Dylan at sinimulang tawagin kami isa-isa at ipamigay ang quiz namin. Nang matawag ako ay kamot-ulo akong lumapit sa kanya.

"Mr. Javier bumababa yata mga quizzes mo. Ano ba tinitira mo nitong mga nakaraan?" pabirong sabi ni Prof. Dylan habang inaabot sa akin ang quiz ko. Tumawa na naman ang buong klase. Tinignan ko lang siya ng seryoso at bumalik sa upuan ko. Sa isip ko, ano bang trip nito? Ako yata ang center of attraction nya ngayon.

"Mukhang masama ang loob ni Mr. Javier sa score niya. Oo nga naman, kulang nga pala siya sa tulog." pabirong sabi uli niya na nagpatawa na naman sa buong klase. Nabwibwisit talaga ako. Mabait ako pero ayoko ng ginaganito ako. May kababawan pero ayoko lang talaga. "Ok guys, binalik ko lang yang mga yan sa inyo and you may go." nakangiti na naman niyang sabi. Bad trip! Nagmadali akong pumunta dito at heto, wala pang 30 minutes ay dismissed na kami, bad trip talaga.

"Hoy Marco, halika na, dismissed na tayo di ba? Punta tayong I-Ball (Internet Cafe), may Ragnarok 2 na don!" sabi sa akin ni Reynard.

"Pass muna ako tol nag-iipon ako pang-uwi sa amin. Atsaka wala ako sa mood mag-RPG." sabi ko habang naglalakad kami palabas sa room.

"O sige bahala ka. Basta pag nagbago isip mo, sundan mo na lang ako don. Sige alis na ako." sabi niya at naghiwalay kami ng landas. Dumiretso ako sa may garden malapit sa lagoon at umupo sa isang bench. Gusto ko sanang magpalipas ng init ng ulo pero bakit naiisip ko si Prof. Dylan? Bakit na-i-imagine ko yung mukha nya kanina habang binibiro akong nakangiti. Bakit naiisip ko na cute pala siya kasi ang lalim ng dimples niya at naka-reading glasses pa…Na gwapo rin pala siya dahil maputi siya at matangos ang ilong…Nababakla ba ako sa kanya? Bading na ba ako? Ano ba ito?

Para maiba ang iniisip ko ay naglakad-lakad ako. Matagal-tagal din akong naglakad-lakad at nagmuni-muni. At dahil malamig ang hangin ay inabutan ako ng tawag ng kalikasan kaya tinungo ko ang pinakamalapit na C.R. Sarado na ang C.R. ng building namin. Sinubukan kong umakyat pero naka-lock lahat ng C.R. sa 4-storey building na iyon. Katapat ng building namin ang COM building kaya sumubok ako kung may bukas pang C.R. doon.

Di ko kabisado ang COM building dahil hindi naman ako madalas nagagawi doon. Sa wakas at nakakita din ako ng C.R. at dali-dali akong tumungo sa cubicle. Maya-maya'y biglang sumulpot sa tabi ko ang isang lalaki. Inaninag kong mabuti…"Prof. Dylan, kayo lang pala. Tinakot nyo ako." sabi ko na gulat na gulat sa biglaang pagtabi sa akin.

"Ganun ba, sorry ha. Ihing-ihi na rin kasi ako eh. Tsaka bat ka naman matatakot eh wala naman multo dito." sabi niya habang binubuksan ang zipper. Ako naman ay lumapit ng husto sa cubicle dahil nagsisimula akong tigasan at hindi ko alam kung bakit.

"Ah hindi naman ako natakot Prof, nagulat lang." sabi ko habang hinihintay na lumabas ang ihi. "Baka dito ka magulat Mr. Javier." sabi ni Prof. Dylan na parang may tinutukoy na iba. Noong una'y hindi ko nasakyan, pero ng hinimas niya ang naka-expose na nyang brief ay nakuha ko na rin kaya agad kong inalis doon ang aking tingin.

Ngumiti lang siya sa akin at sinabi na "Ano ka ba, joke lang Mr. Javier." sabay inilapit ang sarili sa cubicle at nagsimulang umihi. Magkatabi kami sa da-dalawang cubicles na yon sa C.R. Ewan ko kung bakit pero hindi ko napigilang mapasulyap sa private part ni Prof. Dylan. Pa-side view lang dahil baka makahalata. Hindi ko naman maaninag dahil madilim ang flourescent lamp doon. Nakakatuwa siyang tignan, nakatingala at nakapikit habang umiihi. Medyo umuungol pa kaya na-aarouse ako na hindi ko mawari.

"Hindi ka pa ba tapos Mr. Javier?" tanong ni Prof. Dylan sa akin habang naghuhugas ng kamay sa sink. "Isasara ko na kasi itong C.R. ng faculty" pahabol niyang sabi.

Kita mo nga naman, sa sobrang pagka-ihi ko kanina eh hindi ko namalayan na for faculty use pa la ang C.R.

"Dalian mo na dyan at ilo-lock ko na ito." sabi ni Prof. Dylan habang nagpupunas ng kamay.

Maya-maya din ay nakaraos din ako at sabay kaming lumabas ng building.