Conjugal Visit

“Ron, tara na. Lasing ka na.” Pakiusap ko sa asawa ko matapos niyang ubusin pang-ilang shot niya ng tequila. Nung mga oras na yon ay nasa party kami ng kaibigan niya. Birthday. Idinaos yun sa isang sikat na hotel sa Makati CBD. Nasabi ko yun hindi lang dahil sa kung saan-saan na niya ko hinahawakan. Iyun ay dahil hindi na derecho ang lakad niya, kung anu-ano na kinukwento, at napapalakas na din ang boses.

May kaya sa buhay silang magkakaibigan. Karamihan ay laki sa yaman. Kaya’t di ko mapapagkaila na medyo may kayabangan ang asawa ko. Pamilya ko naman ay may kaya din sa buhay ngunit lahat ng iyon ay dahil sa pagpupursigi ng mga magulang ko.

Finally nayakag ko nang umuwi asawa ko. Nag-offer pa na ako na magmaneho. “Wag na Anne, kaya ko ‘to!” Galit pa niyang sagot sa alok ko. Sumakay na nga kami sa bago niyang biling BMW Roadster. At gaya ng karamihan ng lasing sa kalye eh humarurot ito. Naka-top-down pa kaya halos liparin na suot kong midnight blue tube party dress. Sigurado akong pansin ng mga tao sa ibang mga sasakyan sa Skyway mga binti ko at dibdib dahil sa kaputian ng mga ito. Hawak ko laylayan ng dress ko at itaas ngunit kapag inaayos ang buhok ay kusang lumalantad ang cleavage at upper thighs ko.

Malapit na sana kami sa Alabang exit nang may makagitgitan asawa ko. Isa naman itong Ford Mustang. Di nagtagal ay nagkarerahan sila at nag-dare pa mga lalaki sa kabilang kotse na kung matalo daw asawa ko ay sila daw ang mag-uuwi sa kin. Natakot ako nun sa bilis ng pagmaneho ni Ron. Nung magkagitgitan muli ay nawalan kami pareho ng control. Nagbanggaan ang dalawang sasakyan hanggang sa tumama kami sa side barrier ng highway at ang Mustang naman ay bumaliktad. Nakita kong masama pagkakabagsak nito. Sa lakas ng impact namin at marahil sa kalasingan ay nag-pass out na si Ron. Ako nama’y nawalan ng malay dahil din sa impact at sa nakitang kinahinatnan ng kabilang sasakyan.

Nagising na lang ako nang may tumutulong na sa min makalabas ng sasakyan. Madali naman itong nagawa gawa ng nakababa ang bubong ng kotse. May mga highway patrol at pulis na sa lugar. Narinig ko na lang na sinabihan si Ron ng isang pulis na kailangan namin pumunta sa pinakamalapit na presinto.

Sa presinto namin nalaman na kritikal pala ang dalawang lalaki sa kabilang sasakyan at kakailanganing manatili sa presinto ang aking asawa. Nag-iiiyak na ko nun at nakiusap, nagsumamo sa mga pulis na nandun, habang inaalalayan si Ron, natatakot ako at nalulungkot sa sasapitin niya. Hindi ko na pinansin kung ano man ang ayos ko nun sa maikli kong suot. Kahit na alam kong pinagtitinginan na ko ng mga pulis o ng mga nakadetine dun ay wala na kong pakialam. Sa huli ay itinayo ako ng isang pulis, nakayakap ito sa kin na halos nakasandal na dibdib ko sa braso niya at nakasuporta naman isang braso ko sa kabilang kamay nya, habang inilayo na ang asawa ko papunta sa isang seldang masikip para sa halos 20 tao na nasa loob.

Pinaupo ako sa opisina at nang tumahan na ay tinanong na sa kin detalye naming mag-asawa. Dun ko nasabi na kapwa kami 26 years old, nakatira sa isang kilalang village sa Alabang, mag-asawa pa lang ng tatlong taon, walang anak. Sinabi ko din ang business na pinagkikitaan ng asawa ko at ako nama’y sa bahay lang madalas. Habang nilalahad ko mga ito, dama ko na lahat ng mga mata ng mga lalaking nasa opisina nang mga alanganing oras na yon ay nakatitig lahat sa katawan ko—sa leeg, sa balikat, sa mga braso, sa dibdib, sa binti, at sa mga paang hindi gaanong natatakpan ng suot kong damit at maliliit na sandals.

Dahil sa mag-aalas tres na nun ng madaling araw, pagod na ako, nasa loob na asawa ko sa selda niya, at mukhang wala na akong magagawa ay simula na kong magtanong kung ano ang proseso, kung ano puwede at di ko pwedeng gawin habang nasa loob si Ron. Kinuwento nila ang masalimuot na proseso. Imbestigasyon, posibleng pagsampa ng kaso ng kamag-anak ng nakagitgitan namin, hearing, at kung anu-ano pa. Puwede naman daw akong bumisita kahit kalian ko naisin, kahit anong oras. Payo pa nila, madami naman daw akong puwedeng gawin, para mapabilis ang kaso o mapawalang sala ang asawa ko sa paningin ng batas. Sabi pa ng pinakamataas sa kanila, “Maganda ka, Ms. Anne. Bata pa. Mayaman. Tiyak namin hindi ka mauubusan ng paraan para mapabilis ang paglaya ng esposo mo…”