Gangsta Paradise: Book 1 - Part 11

Nagmumura pa si Gail at sumasagot din si niki.

Ano ba!!? Punyeta!!! Magkakaklase tayo!! Magsitigil kayo!!! Pasigaw na sabi ko sa kanilang dalawa.

Napatahimik lang ang mga kaklase namin at kaming tatlo lang ang naiwan na nakatayo sa loob ng classroom namin, daig pa nila ang nanonood ng stage play sa eksenang nagawa namin.

Subalit sa isang stage play, may isang bida na darating para gapiin ang mga kontra bida sa istorya.

Anong kaguluhan toh!? Tinig ng isang babae mula sa pinto ng classroom namin at nang lingunin ko ito ay nangilabot ako dahil adviser namin ang nakatayo sa pintuan at pinagmamasdan kaming tatlo.

Nico ikaw na naman ba ang pasimuno sa kaguluhan na ito!? Hindi ka ba nagsasawa sa kagagawa ng gulo huh!!? Paratang ng teacher ko sa akin na wala man lang siyang basehan.

Tinanggap ko nalang ang mga bintang ng teacher ko sa akin para makaligtas si Gail at Niki sa parusa.

Principal office na naman ang bagsak ko, pero nung panahon na yun ako unang nagkaroon ng suspended letters.

1week ako suspended sa dami ng gulo na kinasangkutan ko.

Tinanggap ko lahat yun at Hindi ko ipinaalam sa magulang ko na suspended ako.

Pumapasok pa rin ako araw araw pero sa harapan lang ng bahay nila isabel ako nag uubos ng oras, subalit isinuplong ako ng ate ko sa magulang namin.

Sa pagkakataon na yun ako nakatikim ng hataw ng nanay ko, nakaupo lang ako sa sofa namin habang pinapalo ako ng walis tambo, hindi ko na ginawa pa umilag o dumaing, pakiramdam ko nun manhid ang buong katawan ko.

Puro latay ang braso at hita ko, pero mas hamak na masakit ang dibdib ko sa pangyayari sa amin ni gail.

Mabilis lumipas ang araw na suspended ako, hanggang muling makabalik ako sa paaralan.

Tahimik kong tinahak ang upuaan ko at nagtaka ako kung bakit nakaupo si gail sa kaliwa, si niki naman sa kanan at ako sa pagitan nila.

Nico yan ang bagong sitting arrangement niyong tatlo, isang beses ka pa masangkot sa gulo, kick out ka na! Babala ng adviser ko sa akin.

Hindi ko maintindihan kung ano ang mararamdaman ko ng panahon na yun, dahil katabi ko ang dalawang babae na minsan dumaan sa buhay ko.

Ang isa ay mahal ako at ang isa naman ay mahal ko.

Subalit kahit mahirap ay pinilit ko nalang maging normal ang pamumuhay ko sa loob ng classroom namin.

Si niki ang madalas na kumakausap sa akin at madalas na magkasabay kami kumain tulad ng dati.

Subalit minatamis ko na lang na isubsob ang sarili ko sa pag aaral at huwag nang bigyan pansin pa ang mga babae sa paligid ko.

Pinilit ko ituwid ang kamalian na nagawa ko sa paaralan, subalit ang tatak ng pagiging palaaway ay hindi na nawala pa sa pagkatao ko.

Maraming beses ako nakalasap ng masasakit na salita sa mga teacher ko, mga pagbabanta at babala na tumanim lahat sa dibdib ko, walang kahit isa sa kanila ang gumabay at naniwala na maaari pang magbago ang isang batang gaya ko.

Madalas rin akong ikumpara sa ate ko ng mga teacher namin, mula daw sa gender at buong pagkatao namin ay sobrang magkaiba kami.

Kung gaano daw katalino, tahimik, mabait at maasahan sa klase ang ate ko, kabaligtaran ko raw lahat, yun ang halos araw araw ko nilasap sa mga teacher ko nung grade 6 ako.

Itim na tupa kung ako'y ituring sa klase, gusto ko ng huminto sa pag aaral nung sandaling yun, subalit may isang nilalang na naniwala sa kakayahan ko at siya yung nagturo sa akin ng mga tamang gagawin.

Okey, class may bago kayong classmate, galing siya sa school na nasunog kamakailan sa *** ---. Andrea iha dito ka maupo sa unahan, sabi ng adviser namin na pinakinggan ko lang at Hindi ko nilingon kung sino ba yung bagong classmate namin.

Nico tumayo ka diyan at dun ka sa likod maupo, si Andrea na ang uupo sa upuan mo, utos ng adviser ko sa akin na agad ko naman sinunod.

Nakayuko ko kinuha lahat ng gamit ko at pumunta sa likod na bahagi ng upuan namin, subalit ng mahagip ng pang amoy ko ang pabango ng bagong kaklase namin ay napahinto ako sa paglalakad, dahil ang pabango na gamit niya ay katulad ng pabango ni isabel, sa unang pagkakataon ay nilingon ko si Andrea, kitang kita ko rin kung paano niya ako tignan at ngitian.

Mahaba at tuwid na kulay itim ang buhok niya, matangos ang ilong, singkit, may matamis na ngiti napaka puti, malinis tignan, hindi payat at hindi mataba sakto lang ang pangangatawan niya at maliit na muka.

Napaka ganda niya sa suot niyang school uniform nila, ilang segundo kaming nagtitigan hanggang putulin nalang ng teacher ko ang moment namin ni andrea.

May problema ka ba Nico!? Huwag mo titigan ng masama si Andrea o subukang awayin ang batang ito, pamankin siya ng principal natin baka gusto mo mapaaga ang pagpapatalsik sayo sa paaralan na ito. Masungit na pagbabanta ng teacher ko.

Lumakad nalang ako papunta sa upuan ko at hindi ko nalang pinansin ang sinabi ng teacher ko.

Ilang araw ang lumipas at palihim ko lang kung sulyapan si andrea, naobserbahan ko siya na palakaibigan at masayahing tao siya, mabait at lahat ng classmate namin ay kasundo niya.

Madalas din silang magkasama ng ate ko dahil first honor din pala si andrea sa paaralan nila nung grade 5 siya.

Hanngang isang hapon habang abala ang mga kaklase ko sa pagluluto, dahil time namin ng home economics. Ako naman ay nakaupo lang sa upuan ko at nagddrawing ng kung ano ano.

Nagulat nalang ako ng bigla akong lapitan ni Andrea.

Hello, ikaw si Nico diba!! Sabi ni Andrea.

Oo ako nga! Matipid na sagot ko.

Sorry kung pinalipat ka ng upuan dahil sa akin. Sabi ni Andrea sabay upo sa upuan na katabi ko.

Okey lang ayoko naman sa unahan, mas okey ako dito, sagot ko.

Ahh so okey tayo huh!! Sabi ni andrea na nakangiti.

Oo naman, sagot ko at ngumiti rin ako sa kanya.

Totoong magkapatid kayo ni ***? Tanong ni Andrea.

Pinakita ko nalang sa kanya ang I.d ko para maniwala siya at hindi ako sumagot sa tanong niya.

Ahh!! Ee bakit di kayo magkamuha!? Tapos boy and girl pa kayo, diba kapag kambal dapat parehong boy or parehong girl, sabi ni Andrea.

Ee Hindi naman kami kambal, mas matanda si ate sa akin ng isang taon, sagot ko.

Ahh!! Akala ko kambal kayo, pano kayo nagkasabay ng grade 6, bumagsak ba ang ate mo? Tanong ni andrea.

Hindi, sabay lang kaming pinag aral, ako yung advance, kaya lahat kayo mas matanda sa akin ng isang taon. Sagot ko.

Ahh okey, teka maiba tayo. Bakit sabi ni teacher palaaway ka daw!? Almost 2weeks na ko napasok dito, bakit di ko naman nakikita na nakikipag away ka!? Tanong ni Andrea.

Kahit medyo nakakahiya ay ikinuwento ko lahat kay Andrea ang mga away na kinasangkutan ko, seryoso ang muka niya habang nakikinig sa bawat kwento ko at kita ko na talagang interesado siya.

Sayang varsity ka pa naman, tyaka base sa kwento mo kung totoo man wala ka naman kasalanan sa mga naging away mo, yun nga lang medyo marami ang kinasangkutan mo. Next time kasi huwag laging mainit ang ulo, gaya ka lang sa akin, laging naka smile. Sabi ni andrea.

Yun ang unang pagkakakataon na nakausap ko si andrea, sa hindi ko na namang maipaliwanag na dahilan, nararamdaman ko sa pagkatao niya si Isabel, nung panahon na yun ay hindi ko alam ang tawag sa ganong pakiramdam.

Ngayon ko lang nalaman na, pagmamahal pala yun, naramdaman ko ng mahal ko si Andrea, kagaya ng pagmamahal ko kay Isabel, dahil sa taglay niyang kabaitan.

Ayoko ng magkamali pa uli at masaktan kagaya ng nangyari sa naramdaman ko kay gail.

Kaya hindi ako umasa sa magandang pakitungo ni Andrea sa akin, tinatak ko sa utak ko na ang lahat ng magandang pinapakita niya ay likas na ugali lamang niya at wala itong kahulugan.

Hanggang dumating ang araw ng investiture.

One night matutulog lahat ng estudyante mula grade 4 hanggang grade 6, lahat ay naka suot ng boys scout and girls scout uniform.

Camping ito na may mga activity habang nakasindi ang bonfire.

May dance number kami ng panahon na yun, di ko na naalala ang pamagat ng kanta na sasayawin namin dahil sinaunang kanta yun, ang alam ko lang magsasayaw kami ni Andrea sa tatlong pinagpatong na bangkong mahaba.

Simula pa lang ng sayaw ay hawak ko na ang kamay ni andrea at bawat talon at sampa niya sa mga bangko ay ako ang naging taga gabay niya, may step pa kami na hahawakan ko siya sa bewang at itataas ng mataas para maabot niya ang pinaka mataas na bangko.

Nung panahon na yun ako nagsimulang makaramdaman ng kakaibang kasiyahan habang kasama ko siya, kahit anong pilit ko na isipin na walang kahulugan ang mga bagay na ginagawa niya ay puso ko na ang nagdidikta sa utak ko na mahal ko na siya.

Dahil sa pagtitig ko sa kanya at labis na saya ay nagkamali si andrea ng tapak sa bangko na naging dahilan ng pagkahulog niya pababa sa kinakatayuan ko.

Sa unang pagkakataon ay napayakap sa akin si andrea at nagtama ang mga mata namin, kakaibang kuryente sa pagkatao ko ang nanalaytay ng mga sandaling yun, walang libog o pagnanasa akong naramdaman sa kanya kundi purong pagmamahal lamang.

Hindi ko na maalala pa kung ilang minuto kaming nagkatitigan ni andrea habang nakayakap siya sa akin, nagbalik lang ang ulirat namin ng magpalakpakan ang mga classmates namin at mga teacher na nanonood, dun ko mabilis na kinalas ang pagkakayakap ko kay Andrea at napayuko nalang ako sa kahihiyan.

Bumalik ako sa lugar kung saan nakapila ang mga classmates namin at inulan nila ako ng kantyaw at pang aasar, subalit natahimik lang sila ng isa isa ko titigan ng masama ang mga kaklase ko.

Alam kasi ng mga classmates ko noon na kapag ako ang naasar mapapasama sila sa akin, ngunit isang kurot sa tenga ko ang nagpakalma sa akin.

Ano ba sabi ko sayo!? Diba smile lang palagi para di ka na mapaaway!! Tinig ng babae kumurot sa tenga ko.

Nang lingunin ko kung sino ito ay muntik na akong mapatalon sa gulat ng makita ko na si Andrea ito.

Teka! Ano kasi wala naman ako ginagawa sa kanila ahh!! Sagot ko.

Wala nga, kasi titig mo pa lang kinakabahan na mga kaklase natin. Diba sabi ko sayo magpakabait kana, pano pag nakick out ka!? Sabi ni Andrea.

Natahimik nalang ako sa sermon ni andrea dahil talagang napahiya ako sa inasal ko sa mga kaklase ko.

Subalit laking gulat ko ng hatakin ni andrea ang kamay ko papunta sa classroom namin, nag alala ako dahil hindi pa tapos ang program sa field ay umalis na kami.

Binitawan lang ni andrea ang kamay ko ng makapasok kami sa loob ng classroom namin sabay dampot ng bag niya at may hinanap ito sa loob ng bag niya.

Hindi ko malilimutan ang kulay asul na plastik na kinuha niya mula sa bag niya at niyaya niya akong umupo sa arm chair na katabi ng upuan niya.

Kaming dalawa lang ang tao sa loob ng classroom namin at isang ilaw lamang ang bukas, kahit nasa ganun kami sitwasyon ay hindi man lang pumasok sa isip ko ang kalibugan gaya ng naramdaman ko sa ibang babae na dumaan sa marumi ko kamay.

Nakatitig sa akin si andrea ng buksan niya ang kulay asul na plastik, ang laman nito ay nakabalot sa isang dahon ng saging.

Nico makinig ka at tandaan mo ito palagi huh! kapag uminit ang ulo mo at hindi mo mapigilang makipag away, kumain ka lang ng matamis kagaya nito, pabaon sa akin ni lolo itong kalamay hati tayo, eto ang sikreto ko kaya lagi ako masaya at hindi ako nagagalit kahit kanino. Sabi kasi ni lolo ang mga pagkain matamis daw lalo na kapag gawa sa malagkit na bigas ay nakakapag pakalma daw sa mga taong mainitin ang ulo. Ohh hating kapatid yan ahh!! Sabi ni andea sabay abot sa akin ng kalahati ng kalamay na baon niya.

Hindi ko alam kung may scientific explanation ba ang sinabing yun sa akin ni andrea o niloloko lang siya ng lolo niya, pero epektib sa akin ang pagkain ng kalamay ng gabing yun dahil gumaan talaga ang pakiramdam ko at sa katunayan hanggang sa mga oras na ito, ginagawa ko pa rin kumain ng matamis kapag nagagalit ako.

Ohh kamusta na pakiramdam mo!? Tanong ni Andrea.

Okey na medyo magaan na nga! Sagot ko.

Oh kitam epektib diba!? Tyaka alam mo ba!? Sabi ni lolo ito daw school natin dati daw naging libingan ng mga hapon nung panahon ng digmaan marami daw ditong nilibing na mga sundalong hapon at pilipinong napatay ng hapon. Kwento ni Andrea.

Talaga!? Paano naman nalaman ng lolo mo? Sundalo ba lolo mo dati!? Tanong ko.

Hindi!? Naikwento lang daw ng lolo ng lolo ko ang nangyari dito. Malamang kung maghuhukay tayo dito ng malalim may mga kalansay tayong mahuhukay sa kahit saang lugar dito sa school natin, kwento ni Andrea.

Bakit yung building sa likod ng stage nung ginagawa yun humukay yung mga gumagawa ng malalim bakit wala namang kalansay na nahukay!?? Tanong ko.

Baka mababaw lang ang hinukay nila, ee ilang daan taon na rin kaya naganap yung gyera, kaya malamang natabunan na yun ng malalim, depensa ni Andrea.

Sabagay pero di naman ako takot sa multo, sabi kasi ni tatay sa buhay dapat matakot hindi sa multo. Sagot ko.

Ows di ka takot sa multo?? Tanong ni Andrea.

Oo sus! Multo lang ee, pagyayabang ko.

Ikot nga tayo sa likod ng classroom ng grade 1 kung di ka takot, hamon ni Andrea
Oo ba! Pagyayabang ko.

Agad na tumayo si andrea sa kinauupuan niya at mukang totohanin nga niya ang hamon niya sa akin kaya kumasa nalang ako sa hamon niya at sabay naming nilibot ang madilim na bahagi ng paaralan namin.

May kalakihan ang paaralan namin estimate ko higit 2 hectares ang lawak ng lupa nito at maraming puno ng narra at sampalok sa paligid nito.

Nasa kalagitnaan na kami ng paglilibot ng biglang mapatigil si Andrea at nahagip din ng pandinig ko ang isang tinig na nagmumula sa harapan namin, mistulang dalawang nilalang ang nagtatalo ng pabulong ang narinig namin.

Nagkatitigan muli kami ni Andrea at mabilis na humawak sa kamay ko si andrea at hinatak niya ako sa likod ng isang puno ng sampalok.

Halos sumabog ang dibdib ko sa kaba ng makita ko na may pumasok sa nakabukas na pinto malapit sa pinagtataguan namin.

Nakita mo yun? Tanong ni Andrea.

Tumango lang ako bilang pagsagot dahil kinakabahan na talaga ako.

Tara puntahan natin, sabi ni Andrea sabay hila ng kamay ko papunta sa classroom na pinasukan ng nilalang na nakita namin.

Kahit may kaba sa dibdib ay tinungo ko pa rin ang silid na pinasukan ng dalawang nilalang na hindi namin alam kung tao ba o multo.

Nakabukas ng bahagya ang pinto ng silid na iyon kaya madali kami nakasilip ni andrea.

Magkahalong takot at pananabik ang naramdaman ko ng makita namin ang dalawang nilalang na magkapatong sa desk ng silid na iyon.

Kahit pa nababalot ng kadiliman ang kwartong iyon ay batid na ng utak ko kung ano ang ginagawa ng dalawang nilalang sa loob mismo ng classroom na iyon, nakilala ko rin sila na mga guro sila ng ikaapat na baitang.

Agad akong hinila ni andrea palayo sa lugar na yun.

Nang makalayo kami ay binitawan na niya ang kamay ko.

Ohh bakit tayo umalis agad? Tanong ko.

Baliw ka ba? Nakita mo ng may ginagawang malaswa yung mga teacher manonood ka pa!! Masungit na sagot ni Andrea.

Ayaw mo nun may matutunan tayo sa kanila. Sabi ko na may pang aasar kay andrea.

Hoy Nico!! Kusa nating malalaman ang mga ganung bagay, hindi yun dapat pinapanood ng mga kagaya nating bata. Sabi ni andrea.

Sus para ka naman matanda kung magsalita, hindi na tayo bata. Pang aasar ko.

Ewan ko sayo, basta alam ko kadiri yung ginagawa nila. Sagot ni Andrea.

Kadiri? Ano naman ang kadiri dun? Tingin mo ba kung kadiri yun mabubuo ba tayong dalawa dito? Pilosopong tanong ko.

Ee basta para sa akin kadiri yun. Matigas na sabi ni Andrea.

Kawawa pala mapapangasawa mo kasi di kayo magkakaroon ng baby kasi nadidiri ka sa ganung bagay. Patuloy na pang aasar ko kay andrea.

Gagawin ko yun pag malaki na ako, tyaka sa taong mahal ko at papakasalan ako, bakit ikaw kung makapag salita ka diyan parang nagawa mo na yun ahh. Sabi ni Andrea.

Hahaha marami ka pang hindi alam sa akin, matipid ko sagot.

So ibig sabihin nakipagsex kana? Tanong ni Andrea.

Tango lang ang sinagot ko sa kanya ng sandaling yun, subalit nagulat nalang ako sa kanya ng bigla niya akong hatakin papunta sa playground ng paaralan namin at magkatabi kami umupo sa swing.

Hindi nga Nico, yung totoo, nakipagsex ka na? Tanong ni andrea na parang sobrang interesado sa nakaraan ko.

Oo nga sinabi kulit mo ahh! Sagot ko.

Kanino? Classmates ba natin? Tanong ni Andrea.

Ahhm oo yung isa pero yung iba hindi. Sagot ko.

Ows maniwala ako sayo? Sino? Tatanong ko kung totoo! Hamon ni andrea sa akin.

Sorry pero nagpromise kasi ako sa kanya na walang makakaaalam ng nangyari sa amin at ayokong sirain ang pangako ko. Paliwanag ko.

Hindi ko naman ipagkakalat, safe lahat ng secret mo sa akin, pangungulit ni andrea.

Sorry talaga, ayoko kasi sumira sa pangako, pero para sayo, susubukan ko itanong sa classmate natin kung pwede uli kami magsex na kasama ka para maniwala ka lang, makakapanood ka pa ng live sex. Sabi ko kay Andrea sabay tawa.

Talaga? Paano kung di siya pumayag? Tanong ni Andrea.

Ee di tayo nalang para di mo lang mapapanood, mararanasan mo pa. Biro ko.

Baliw hindi pa ako ready, wala nga ako idea sa ganyan tapos gagawin ko agad. Sabi ni Andrea.

Para nga magka idea ka na, dapat gawin mo na. Pang uudyok ko kay Andrea.

Nico may sasabihin ako sayo pero promise mo secret lang natin ito huh! Sabi ni andrea na labis ko ikinagulat.

Oo sige promise. Sagot ko.

Alam mo gabi gabi ko napapanood mag sex ang parents ko, solo anak lang kasi ako, kaya madalas sa room ng parents ko ako natutulog. Madalas akong nagigising na gimagalaw yung kama namin, minsan nakikita ko si papa nakadagan kay mama, minsan naman si mama yung nasa ibabaw wala silang damit, pero nadiri ako nung nakita ko na inihian ni papa si mama sa bibig, itong si mama naman nilunok pa at parang sarap na sarap pa. Kwento ni andrea.

Gusto ko ng tumawa ng malakas ng mga Sandaling yun pero pinigilan ko dahil mali ang pagkakaalam ni Andrea sa ginagawa ng mga magulang niya, kaya minabuti ko nalang na ipaliwanag.

Ee hindi naman ihi yung nilunok ng mama mo, tamod yun sperm cells sa English. Normal yun na ginagawa ng mga nagsesex napanood ko na yun sa vhs tapes. Sagot ko.

Sperm cells? Bakit iniinom ni mama? Diba dapat sa pepe yun para mabuntis, napag aralan namin yun dati. Sabi ni Andrea.

Hindi ko rin alam, basta alam ko ginagawa yun ng nagsesex. Sagot ko.

Matagal namayani ang katahimikan sa pagitan namin ni andrea hanggang sa muli siyang nagtanong.

Nico girlfriend mo ba yung classmate natin na nakasex mo? Tanong ni andrea.

Oo nung grade 5 ngayon hindi na. Sagot ko.

Ngayon sino girlfriend mo? Tanong uli ni andrea.

Wala, sagot ko.

Bakit sabi nung ilan classmates natin nililigawan mo daw si Gail. Tanong ni Andrea.

Oo pero tinigil ko na may iba na kasi siyang gusto. Sagot ko.

Ahh ee ako gusto mo ba akong maging girlfriend? Tanong ni andrea na labis kong ikinagulat.

Huh!! Oo naman, bakla lang ang magsasabing ayaw ka nilang maging girlfriend. Sagot ko.

Pwes ligawan mo ako mula ngayon, sundin mo lahat ng gusto ko at ayokong makikipag away kapa maliwanag ba? Sabi ni Andrea.

Opo ma'am. Sagot ko.

Good boy. Sagot ni Andrea na may ngiti sa labi.

Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ng mga sandaling yun, magkahalong saya at pagtataka ang bumabalot sa pagkatao ko ng sandaling yun, masaya dahil may babaeng nag alok sa akin na ligawan ko siya at pagtataka kung ano ba talaga ang pakay niya sa akin.

Mabilis lumipas ang dalawang buwan, matyaga ko pa rin nililigawan si andrea, naging routine na ng araw araw ko buhay ang paghatid sa kanya kapag uwian at gumawa ng love letter araw araw na hindi naman niya sinasagot.

Sabay din kami kumakain kapag recess at iniwasan ko na rin ang makipag away, tuwing umaga rin ay tinitignan ni andrea ang mga notebook ko kung ginawa ko ba ang mga assignment ko at pinapauwi niya ako sa bahay kapag hindi ako naka suot ng school uniform.

Madalas din niya akong pauwiin ng tanghali kapag pumasok akong hindi naliligo, kaya nakasanayan ko ng maligo ng umaga at tanghali dahil sa kanya.

Malaki ang nabago sa pagkato ko dahil kay Andrea ng sandaling yun, napuna na ito ng mga teacher ko at medyo bumabango na ang pangalan ko ng sandaling yun, subalit isa na namang gulo ang kinasangkutan ko ng hindi sinasadya..

Uwian ng hapon ng ihatid ko si Andrea pauwi sa bahay nila, masaya kaming naglalakad at nGkkwentuhan ng kung anu anong bagay ng biglang magtakbuhan ang mga studyante na kasabay naming naglalakad pauwi sa kani kanilang mga bahay.

Lahat ay umiwas may ilan pa na nagsisigawan, kaya mabilis kong hinila sa isang gilid ng kalsada si andrea upang lingunin ang dahilan ng biglaang pagtakbo at pagsigaw ng ilang mga estudyanteng kasabay namin.

Nang lingunin ko ang dahilan ay halos mangilabot ako ng makita ko kung paano paulanan ng suntok ng tatlong lalaki ang dati kong kaibigan na si Cris, lumalaban naman ang kaibigan ko subalit tatlong malalaking lalaki ang kalaban niya na tila mga highschool student na.

Sa pagkakataon na yun ay binasag ko na ang pangako ko kay andrea, kahit pa may hindi kami pagkakaunawaan ni Cris ay hindi pa rin kaya ng kunsensya ko na makita siyang pinapatay sa gulpi.

Mabilis kong iginala ang mga mata ko at nahagip ng paningin ko ang isang tuyong sanga ng bayabas, mabilis ko itong dinampot, sabay sugod sa tatlong lalaking gumugulpi kay Cris, walang habas kong pinagpapalo ang tatlo kung saan man sila tamaan nagawa ko mapabagsak ang isa sa kanila subalit sabay akong sinugod ng dalawa pang natitira, nagawa ko pa silang mahataw ng kahoy na dala ko subalit nahawakan nila ang pamalo ko sabay hila palapit sa kanila at muli akong nakatikim ng dalawang malutong na sapak sa muka.

Halos umikot ang paningin ko sa natanggap ko suntok kaya mabilis kong ginalit ang sarili ko, nakipagsabayan ako ng suntukan sa kanilang dalawa, nakakatama naman ako pero mas lamang sila dahil bawat isang suntok ko dalawang suntok ang mabilis na bumabalik sa akin.

Kahit dehado ako sa laban ay hindi nagawang tumakbo ng mga paa ko, buo ang determinasyon ko na lumaban sa kanila at maiganti ang dati ko kaibigan, subalit may hangganan ang katawan ko sa pagtanggap ng mga suntok nila, namanhid muna ang muka ko bago ako tuluyang napabagsak, pinagsisipa pa nila ako bago sila tumigil, malabo na ang paningin ko ng sandaling yun, pero nasilayan ko pa rin na pinagtulungan ng mga lalaking di ko kilala ang mga gumulpi sa akin.

Hindi ko na maalala ang mga naganap nung sandaling yun, dahil nagkaulirat nalang ako na nakaupo na ako sa upuan ng isa sa mga nagtitinda ng pagkain sa gilid ng paaralan.

Basang basa ang damit ko at una ko nakita na umiiyak sa harap ko si andrea, hawak ang isang bimpo na puno ng dugo.

Gusto ko ng humingi ng patawad kay Andrea sa nangyari ng marinig ko ang isang tinig na labis kong ikinabahala.

Anong nangyari dito? Nico ikaw na naman ba ang sangkot sa gulo? Tumayo ka diyan at bumalik ka sa classroom kakausapin kita, sabi ng adviser ko.

Wala akong nagawa kundi ang pilitin tumayo para makipag usap sa adviser ko, ramdam ko ang sakit ng katawan ko ng mga sandaling yun ng sinubukan ko tumayo kaya inalalayan ako ni Andrea na maglakad patungo sa classroom namin, alam ko galit siya sa akin sa ginawa ko pakikipag away subalit hindi niya ako pinabayaan ng mga sandaling yun.

Nang makarating kami sa classroom namin ay agad akong inalalayan umupo ni andrea kaharap ng teachers table.

Nico sagad na ako sayo, napakadami mo ng kalokohan na pinaggagawa dito sa paaralan na ito, akala ko pa naman nagbabago ka na pero ano na naman itong ginawa mo huh? Talaga bang hilig mo ang pakikipag basag ulo? Lahat nalang ng gulo dito sa paaralan natin sangkot ka, lahat ikaw ang pasimuno, sakit ka na ng ulo, mahiya ka naman. Pasigaw na paratang sa akin ng adviser ko.

Niyuko ko nalang ang ulo ko, dahil walang pumapasok sa isip ko ng mga sandaling yun, subalit isang tinig ng angel ang sa akin ay nagligtas.

Ma'am baka po pwede muna nating tanungin ang side ni Nico, wala naman po kasi siyang kasalanan sa nangyari, hayaan po natin siyang magpaliwanag, sabi ni Andrea.

Oo nga po ma'am nandon po kami, nakita po namin lahat ng nangyri, isa pa tinig ang narinig ko mula sa likuran ko at nakita ko na si Niki ang nagsalita kasama ang ilan namin kaklase.

Kinakampihan niyo pa itong basagulerong ito? Baka gusto niyong pati kayo madamay dito, banta ng adviser ko sa mga kaklase ko.

Ma'am diba po itinuturo niyo sa amin ang cause and effect sa science and health, sabi niyo po kailangan munang pag aralan ang cause para maintindihan namin kung bakit naging ganun ang effect, ma'am bakit di po natin iaapply ngayon kay Nico yun tinuturo niyo sa amin? Isang tinig ng babae na kahit hindi ko lingunin alam ko at kilala ko kung kanino ang boses na yun.

Pinagtatanggol mo na pala ngayon ang kapatid mo? Kahit hindi natin alamin ang cause ng gulo, alam ko na ang dahilan, ayan ang patunay basag ang muka ng kapatid mo, kung marunong umiwas sa gulo yan, hindi niya sasapitin ang ganyan. Pangungutya ng adviser ko sa sinabi ng ate ko.

Ma'am hindi ko naman po pinagtatanggol si Nico, nakita ko rin po kasi yung nangyari kaya gusto ko po sana na malaman niyo rin. Sabi ng ate ko.

Buo na ang pasya ko, ipapakick out ko na yang kapatid mo, sakit lang ng ulo yan dito sa paaralan. Matigas na sabi ng adviser ko.

Ma'am kung ayaw niyo po kami pakinggan, si tita na po kakausapin ko, baka sakali po makinig siya sa amin, wala po kasalanan si Nico para ipakick out niyo. Umiiyak na sabi ni Andrea sabay takbo palabas ng classroom namin.

Natahimik ang classroom namin ng sandaling yun at habang nakayuko ako sa kinauupuan ko ay nag aapoy na ang gal it sa kaloob looban ko dahil sa sobrang kitid ng utak ng teacher ko.

Naramdaman ko hinihimas ng isang nilalang ang likod ko at pinipilit niya akong tumayo para makauwi na.

Sobrang natouch ako, dahil sa unang pagkakataon ay naramdaman ko ang pagmamalasakit sa akin ng ate ko.

Inakay niya ako palabas ng classroom namin para makauwi na kami ng makasalubong namin sa pinto si Andrea at ang principal na tita niya.

Lumuluha si andrea habang hawak sa braso ang tita niya.

Iho, iha pumasok muna kayo sa loob at mag uusap tayo. Sabi ng principal sa amin ng ate ko.

Pumasok kami sa classroom at kita ko sa muka ng adviser ko ang pag aalala at pagkabahala ng makitang kasama ni Andrea ang principal.

Mrs: espinosa naikwento sa akin ng pamangkin ko na ipapakick out mo raw ang kaklase niya, ano ang naging batayan mo para ipakick out ang estudyante mo? Matigas na tanong ng principal sa adviser namin.

Ma'am kasi lagi po siyang sangkot sa mga kaguluhan dito sa paaralan, sakit na po ng ulo yang bata na yan, kagaya po ngayon napaaway naman sa labas. Paliwanag ng adviser ko.

Mrs espinosa diba may sinusunod tayong rules sa pagkick out ng mga estudyante, pinakuha ko na rin sa guidance councilor ang record ng batang ito kung marami na ba siyang nagawa kalokohan at para malaman natin kung qualify na ba siya para makick out. Ikaw ang adviser niya, hindi ba dapat ikaw ang mag guide sa kanya para maging mabuting mag aaral, paano magiging matino ang bawat bata kung tayo mismong mga guro ang magpaparatang sa kanila ng maling bintang? Hindi mo ba alam na magfefeedback sa record mo kapag nakick out ang estudyante mo? Paliwanag ng principal.

Natahimik ang adviser ko sa sinabi ng principal sa kanya at ilang saglit lang ay may pumasok na guro sa classroom namin.

Ma'am eto po yung record ng mga estudyante. Sabi ng guidance councilor sa principal.

Paki abot kay Mrs Espinosa, paki tulungan maghanap ng record ng estudyanteng ito kung dapat na nga ba itong ikick out o hindi.utos ng principal sa dalawang teacher.

Halos ilang minutong binukasan ng dalawang teacher ang record book ng guidance at nang matapos sila ay gusto ko ng lumundag sa tuwa.

Ma'am wala po record dito na pangalang Nico, sabi ng guidance councilor namin.

Wala pala so tapos ang usapan, Mrs Espinosa pwede ka matanggal sa pagtuturo kung ipapakick out mo itong estudyante mo na walang sapat na basehan. Gabayan mo siya at turuan ng tamang asal, sabi ng principal sabay lakad palabas ng classroom namin.

Nang makaalis na ang Principal ay kita ko sa mga mata ng adviser ko ang galit sa pagtitig niya sa aming tatlo ni ate at Andrea.

Tinulungan nila ako tumayo para makauwi na kami.

Nang makalabas kami sa paaralan ay isa pang problema ang kakaharapin ko.

Tumayo sa harapan ko si andrea at sinampal niya ako ng malakas na tumama sa mga pasa ko sa pisnge.

Gago ka akala mo tapos na problema mo? Mag usap tayo bukas!!! Pasigaw na sabi ni Andrea sabay takbo palayo sa amin ng ate ko.

Kahit Hindi sabihin ni andrea ay batid ko na kung ano ang kasalanan na nagawa ko, dahil araw araw niyang sinasabi sa akin na huwag na akong makikipag away at hanggang maaari ay umiwas ako sa gulo.

Subalit binasag ko ang pangako ko sa kanya dahil hindi ko kayang makita na ginugulpi lang ng kung sino ang dati ko kaibigan.

Habang naglalakad kami ng ate ko pauwi sa bahay ay nakita namin si Cris at ang grupo niya sa may tindahan na hindi kalayuan sa bahay namin.

Agad akong hinarang ni Cris, bakas pa sa itsura niya ang inabot na gulpi sa nakaaway namin.

Nico salamat sa pagtulong, alam ko may sama ka pa rin ng loob sa amin, pero gusto ko malaman mo na bukas ang pinto ng grupo para sayo. Wala pang pumapalit sa iniwan mo posisyon para sa amin bahagi ka pa rin ng grupong ito, sabi ni Cris na napaka seryoso ng muka.

Lumakad ako pasulong at nilampasan ko lamang sila, walang kahit anong salita ang sinabi ko dahil ng mga sandaling yun ay blanko ang isip ko sa gulpi na inabot ko, maling paratang ng guro ko at ang galit ni Andrea na kakaharapin ko.

Pag uwi namin ng bahay ng ate ko agad niya sinabi sa nanay namin ang gulong kinasangkutan ko.

Dating gawi lang, inulan na naman ako ng payo at sermon ng nanay ko bago ako makatulog at makapagpahinga ng maayos.

Kinabukasan kahit masakit pa ang katawan ko, may pasa at ilang galos pa ako ay pinilit ko pa rin pumasok sa paaralan para kay andrea, subalit wala siya sa classroom namin ng dumating ako.

Nilapitan ko agad si niki at ilang kaklase ko na nagtanggol sa akin sa teacher namin at lubos akong nagpasalamat sa ginawa nila.

Matapos ko magpasalamat sa kanila ay agad humarap ako patalikod para bumalik na sa upuan ko, subalit laking gulat ko ng makita ko na nasa likod ko si andrea habang ang mga kamay ay nasa magkabilang bewang at napaka sama ng tingin sa akin.

Sinubukan ko siyang kausapin, subalit iniwasan niya lamang ako.

Wala pa akong alam sa pagsuyo ng babae ng mga panahon na yun kaya umupo nalang ako sa upuan ko at maghapon ko siyang tinitigan.

Uwian na ng hapon ng muli ko tangkain na kausapin si andrea, sa pagkakataong yun ay pinaunlakan naman niya ang nais ko.

Naupo kami sa ilalim ng punong narra na kaharap ng classroom namin, bago ako huminga ng malalim at nagsimulang magpaliwanag.

Andrea salamat pala kahapon sa pagtatanggol mo sa akin at sorry kung nasira ko yung pangako ko sayo na hindi na ako makikipag away uli. Sabi ko na may malungkot na tinig.

Ginawa ko lang yung alam ko tama, kasi Mali naman talaga na ikick out ka ng teacher natin, ang hindi ko lang maintindihan kung bakit ka pa nakisali sa away kahapon, sino ba sa buhay mo yung ginugulpi nila at tinulungan mo pa huh!!?? Masungit na tanong ni Andrea.

Si Cris yun, kaibigan ko siya nung grade 3 kami, maraming beses na niya akong tinulungan sa away at dinamayan sa mga hindi magandang pangyayari sa buhay ko, nagkaroon lang kami ng hindi pagkkaunawaan kaya hindi ko na siya nakakasama ngayon. Pasensya kana hindi talaga kaya ng kunsensya ko na makita ang dati ko kaibigan na sinasaktan ng kahit sino, kahit pa sabihing hindi kami nagkakasama at may tampuhan pa, may malasakit pa rin ako sa mga taong minsan naging parte ng buhay ko. Malungkot na sagot ko kay Andrea.

Ahh kaya pala kahit mabalewala mo lang ang pangako mo sa akin ayus lang, ibig sabihin mas mahalaga pala ang kaibigan mo kesa sa akin, tama ba!? Sabi ni andrea na may galit sa dibdib.

Hindi naman ganon yun, kung hindi ka ba mahalaga sa akin, magpapaliwanag pa ba ako sayo ngayon? Magkaiba kayo ng aspeto ni Cris, at kahit na sinong kaibigan ko, iba yung pagtingin ko sayo at sa kanila. Sabi ko na Hindi ko malaman kung tama ba, dahil biglang natahimik si andrea ng sandaling bitawan ko ang salitang yun.

Ilang minuto kami tahimik at nakatingin lamang si Andrea sa malayo, nang bigla siyang tumayo sa kinauupuan niya.

Uuwi na ako huwag mo muna akong hinatid ngayon, bukas agahan mo ang pasok may sasabihin ako sayo, kapag nauna ako sayong pumasok, di na kita papansinin kahit kailan, sabi ni Andrea.

Bakit bukas pa? Bakit Hindi mo nalang sabihin ngayon? Sabi ko.

Sino ba masusunod sa ating dalawa? Masungit na sabi ni andrea.

Ahh ee ikaw! Sagot ko.

Good, diyan na uuwi na ako. Sabi ni andrea bago lumakad palayo sa akin.

Pinagmamasdan ko pa siya noon palayo sa kinauupuan ko, kahit nakatalikod siya ay bakas pa rin ang kagandahan ng babaeng minamahal ko.

Nasa kalagitnaan ako ng pagtitig sa kanya ng bigla siyang huminto at nilingon ako sa kinauupuan ko sabay belat sa akin.

Natawa lang ako sa ginawa niya, naisip ko na kahit grade 6 na kami ay may pagkaisip bata pa rin si andrea.

Masaya akong umuwi sa bahay namin ng sandaling yun, kahit hindi ko pa alam ang sasabihin ni andrea ay parang may kumikiliti na sa dibdib ko ng mga sandaling yun.

Mabilis akong gumawa ng mga home works ko page uwi ko sa bahay at maaga na rin akong kumain ng hapunan para makatulog ng maaga.

Madilim pa lamang ay bumangon na ako, naligo at kumain ng kung anong pagkain meron ang ref namin.

5am ng umalis ako sa amin, tulog pa ang nanay ko at mga kapatid ko ng sandaling yun, natatakot kasi ako kay andrea na baka maunahan niya akong pumasok kaya inagahan ko.

Nang marating ko ang paaralan ay sarado pa ito, naupo ako sa harapan ng gate ng paaralan namin at masayang naghintay sa pagbubukas nito.

Medyo may katagalan din ako naghintay subalit hindi ko ito alintana dahil may kakaibang saya na dinudulot sa dibdib ko habang iniisip ko si andrea.

Pupungos pungos pa ang guard ng paaralan namin ng abutan niya ako sa harap ng gate, nang buksan niya ang gate ay nagtutumakbo ako papunta sa harapan ng classroom namin.

Ako palang ang tao sa buong paaralan ng sandaling iyon at ang guard, kaya pinasya ko ipasok mula sa bintana ang bag ko at puntahan si Andrea sa harap mismo ng bahay nila.

Masaya at masigla ko nilakad ang daan patungo sa bahay nila andrea, nang marating ko ito ay naupo ako sa isang gilid ng kalsada kaharap mismo ang bahay nila.

Nakangiti kong pinagmasdan ang tahanan ng babaeng minamahal ko at naghintay sa paglabas niya.

Matyaga akong naghintay sa paglabas ni andrea sa bahay nila, pero bigo akong makasabay siya sa pagpasok sa paaralan, dahil nang lumabas siya sa bahay nila ay kasama niya ang papa niya sakay ng kotse nilang kulay pula.

Nagkatitigan pa kami ni andrea bago tuluyan umandar ang sasakyan nila, pero kahit ganon ay masaya pa rin akong bumalik sa paaralan.

Nilakad ko ito pabalik at nang makarating ako sa paaralan ay nakita ko ang tatay at nanay ko sa harap ng classroom namin.

Katakot takot na sermon na naman ang inabot ko sa kanila, Mali naman kasi talaga ang ginawa ko pagpasok ng maaga na Hindi nagpapaalam sa kanila, kaya humingi nalang ako ng tawad sa kanila at agad na nila akong iniwan sa paaralan.

Matapos ko harapin ang mga magulang ko ay mabilis kong hinanap si andrea, natagpuan ko siyang nakaupo sa upuan niya at tulala na tinititigan ang isang notebook niya.

Andrea pwede na ba tayong mag usap? Diba may sasabihin ka sa akin? Masayang bungad ko kay Andrea.

Ano ba us span natin? Diba dapat mauna ka dito sa school kesa sa akin, ako nauna sayong pumasok kaya Hindi na kita kakausapin kahit kailan, masungit na sagot ni Andrea.

Nauna kaya ako sayo, sa sobrang aga ko nga sinundo pa kita kanina, ayun ang bag ko, patunay na nauna ako dito, hinulog ko sa bintana yan kanina. Paliwanag ko.

Huwag mo nga akong pinagloloko, malay ko ba kung iniwan mo lang yan bag mo kahapon diyan, para may alibi ka na nauna ka pumasok. Sagot ni andrea.

Hindi naman kita niloloko, gusto mo check mo pa mga assignment natin, nagawa ko lahat yun. Teka papakita ko, sabi ko sabay kuha ng bag ko at mga notebook ko bilang patunay na talaang maaga akong pumasok.

Napangiti nalang si andrea ng makita niya ang mga assignment ko bilang patunay na talagang Hindi ko iniwan ang bag ko sa room namin.

Siguro naman naniniwala ka na, sabi ko.

Oo na, sagot ni andrea sabay halughog ng bag niya at may kinuhang maliit na bagay sa loob nito.

Ohh basahin mo, pero dun ka huwag ka dito, sinulat ko nalang lahat ng gusto ko sabihin, sabi ni andrea sabay abot sa akin ng isang papel na nakatiklop ng parang T-shirt ang style.