Gangsta Paradise: Book 1 - Part 12

Ganon kasi ang uso noon, kapag gumagawa ng love letter maraming style ng pagtiklop ng papel ang naiisip ng mga gumagawa nito, kung nakatanggap ka rin ng love letter na kagaya nito, malamang magkaidad tayo.

Marami rami na rin akong love letter na naibigay kay andrea Pero kahit minsan hindi niya ito sinagot, kaya napakasaya ko dahil sa unang pagkakataon nakatanggap ako ng love letter galing sa kanya.

Lumakad na ako pabalik sa upuan ko ng makuha ko ang sulat ni andrea, para akong nakashabu sa nararamdaman ko dahil para akong nakalutang sa hangin at pinagpapawisan pa ng mga sandaling yun, hindi rin mawala sa mga labi ko ang ngiti at labis na saya dahil sa sulat ni andrea.

Nang makaupo ako sa upuan ko ay making at ko binuksan ang liham ng babaeng minamahal ko, gamit ang papel na may nakatatak pa na snoopy at napaka bango pa nito, stationary ito sa mga hindi nakakaalam, isang special na papel para sa mga love letter.

Sa katunayan hawak ko sa mga oras na ito ang sulat ni andrea sa akin nung elementary kami, maingat kasi ako sa mga gamit ko lalo na kung ito ay mahalaga sa akin.
Dear Nico
Before anything else, I hope you are in good condition before you read my letter. (Yan ang eksaktong panimula ni Andrea)
Pasensya na kung ngayon lang ako sumulat sayo, hindi naman kasi talaga ako nagbibigay ng sulat kung kani-kanino lang, except kung special na siya sa akin.

Aaminin ko na sayo simula pa lang ng lumipat ako dito sa school niyo at nang una kitang makita crush na kita, naaalala mo pa ba nung pinaalis ka ni teacher sa upuan mo para maging upuan ko? Yun ang unang pagkakataon na nakita kita at sinabi ko sa sarili ko na crush kita.

Pero nilihim ko lang yun, wala akong ibang pinagsabihan ng feelings ko sayo.

Natuwa pa ako ng malaman ko na ate mo pala si ***, kaya siya yung una ko kinaibigan, pero nainis lang talaga ako ng malaman ko na palaaway ka at medyo black sheep sa room natin. Kaya naisipan ko na subukang baguhin ang pagkatao mo, salamat dahil hindi ako nabigo nagawa ko na mapagbago ka, nalaman ko rin na mabait ka pala at may malasakit sa mga kaibigan mo. Kaya lalo kitang naging crush, alm mo ba napaka saya ko sa twing ihahatid mo ako sa bahay namin at sa tuwing sinusunod mo lahat ng gusto ko, pakiramdam ko prinsesa ako.

Kaya ito na siguro yung oras para magkaroon na ako ng first boyfriend.

Nico sinasagot na kita, huwag na huwag mo akong lolokohin at papaiyakin, lahat ng gusto ko susundin mo pa rin, ihahatid mo pa rin ako palagi sa bahay at ayoko na makikita ka na nikikipag usap kay Niki at gail.

Sorry kung sa sulat ko pa dinaan ang lahat, wala kasi akong lakas ng loob para sabihin sayo lahat ng ito.

Basta tandaan mo boyfriend na kita ngayon…

I love you Nico.

….Andrea…. <3

Nico!!! Ano ba hindi ka ba tatayo diyan? Punyeta kang bata ka kanina pa nagsisimula ang flag ceremony nakaupo ka pa diyan!!! Pasigaw na sabi ng teacher ko na Hindi ko namalayan na ako nalang pala ang tao sa loob ng classroom dahil sa sobrang saya ko sa nabasa kong nilalaman ng liham ni andrea.

Mistula akong binge at bulag sa kaganapan sa paligid ko ng sandaling yun, kahit pa sobrang galit na ng teacher ko nakangiti pa rin ako na parang wala sa sarili.

Nakatingin pa sa akin ang mga classmates ko ng lumakad ako papunta sa pila namin para mag flag ceremony at kung hindi ba naman ako sira ng oras na yun ay sumingit ako sa pila ng mga babae na nasa unahan ko si andrea, lahat halos ay napapatawa sa ikinikilos ko, dahil ang teacher ko ng sandaling yun ay sumabog na sa galit.

Nico!!!! Punyeta ka nang aasar ka ba talaga?? Bakit diyan ka pumila? Bakla ka ba? Sita sa akin ng teacher ko at lahat ay pigil ang pagtawa, ako naman ay hindi malaman kung ano ang gagawin.

Ganun siguro talaga ang epekto ng labis na kasiyahan sa isang bata na nakamit ang matagal na niyang hinahangad.

Isang bata na parang nakatapak na sa tugatog ng tagumpay sa simpleng sulat na galing sa kanyang minamahal.

Halos hindi maalis sa mga labi ko maghapon ang ngiti ng oras na yun, maski siguro sapakin ako ng kung sino ay hindi ko gagantihan dahil sa saya.

Uwian na ng hapon ng ihatid ko muli si andrea, nang makarating kami sa malapit sa bahay nila na wala ng masyadong tao ay bigla nalang akong hinalikan sa pisngi ni andrea, sa unang pagkakataon ay dumampi ang malambot na labi ni Andrea sa pisnge ko at para na naman akong nakadroga, napahinto ako sa paglalakad at tulalang hinawakan ang pisnge ko.

Si Andrea naman ay tumakbo name pauwi sa bahay nila habang nililingon ako na nakatayo pa rin na parang tanga lang.

Ilang minuto rin bago ako nahimasmasan sa ginawa sa akin ni Andrea at tinahak ko na ang daan pauwi sa bahay namin.

Sa muling pagkakataon ay sinagupa ko ang kasabihan na kaakibat ng labis na kasiyahan ang pighati at kalungkutan.

Isang pangyayari na naman ang hindi ko inaasahang maganap ng sandaling yun.

Masaya ko noong binabagtas ang daan pauwi sa bahay namin na hindi mawala ang saya at kagalakan sa kaloob looban ko, dahil sa naging resulta ng relasyon namin ni andrea ng mahagip ng pandinig ko ang isang tila sigawan mula sa kung saan.

Mabilis ko inikot ang paningin ko subalit wala akong makita na kaguluhan o ano pa man sa kalsadang dinadaanan ko.

Kaya pinagpatuloy ko lang ang paglalakad, nakakailang hakbang pa lamang ako ng biglang magtakbuhan palabas sa isang gate ng bahay ang mga lalaking kasing edad ko lamang, natakip ng damit ang mga muka nito na parang ninja, subalit kahit anong kubli ang gawin ni Cris sa itsura niya ay alam ko na siya ang isa sa mga lalaking tumatakbo na may takip ang muka.

Dala ng mga kasama ni Cris ang dalawang bibe at isang manok habang tumatakbo palayo sa lugar na yun, subalit laking gulat ko ng biglang lumabas ang isang matandang lalaki na may hawak ng itak para habulin ang grupo ni Cris.

Napahinto ako sa paglalakad at napatitig na lamang sa habulan na naganap, kitang kita ko pa kung paano naabutan ng lalaking may itak si Cris bago hinatak ang damit na nakabalot sa ulo ng kaibigan ko.

Napabagsak si Cris sa kalsada at agad na pinagsisipa ng lalaking humahabol sa kanila.

Hindi ko alam kung tanga ba ako o sadyang may dugong bayani lang ako ng panahon na yun, dahil kusang tumakbo ang mga paa ko para awatin ang matandang lalaki na gumugulpi kay Cris.

Niyakap ko siya patalikod at nagmakaawa ako na itigil na ang pananakit sa dati ko kaibigan, subalit imbis na maawa sa akin ang matandang lalaki ay winasiwas niya ako para makalas ang pagkakayakap ko sa kanya sabay sipa sa akin na naging dahilan ng pagtalsik ko sa kalsada, mabilis na nagdilim ang paningin ko ng sandaling yun sa ginawa sa akin ng matandang lalaking yun, agad akong nakakita ng malaking bato pagtayo ko, mabilis ko itong dinampot at nang babatuhin ko na siya ay itinutok niya sa leeg ko mismo ang hawak niyang itak.

Napalitan kaba at takot ang nararamdaman ko galit ng mga sandaling yun, ang mga mata ng matandang lalaking yun ay Hindi ko malilimutan, nanlilisik ito na parang handang pumatay ano man oras, kaya nabitawan ko ang hawak ko bato at nanlamig na ang buong katawan ko, akala ko nung sandaling yun ay katapusan ko na, hindi pala dahil isang malakas na hataw ng tubo sa ulo ang nilasap ng lalaking nagtutok sa leeg ko ng itak, kitang kita ko kung paano nagtalsikan ang dugo sa ulo niya, bago siya tuluyang bumagsak sa kalsada, nanlaki ang mga mata ko ng makita ko ang aking ama na may hawak ng tubo at pulang pula ang muka sa galit, tatayo pa dapat yung matandang lalaki na halos kaidad lang din naman ng tatay ko.

Nang biglang pagpapaluin ng tatay ko ang lulod ng lalaking yun, marami ng nanonood sa kaguluhan nagaganap sa pagitan ni tatay at ng lalaking yun, pero kahit isa sa mga taong nandon ay walang naglakas loob na umawat o tulungan ang lalaking ginugulpi ni tatay.

Duguan na ang lalaki sa paa at ulo nito ng lubayan ng tatay ko ang pag gulpi sa kanya.

Hinatak ako ng tatay ko palayo sa lugar na iyon, nilingon ko pa si Cris subalit wala na siya sa lugar na iyon at hindi ko alam kung saan na siya nagpunta.

Nang makarating kami sa bahay ay agad akonh tinanong ng tatay ko kung ano ang nangyari at bakit ako tinutukan ng itak ng lalaking yun, pinagtapat ko ang katotohanan sa tatay ko, medyo nainis pa siya sa ginawa ko, mabilis na umalis ng bahay ang tatay ko at pagbalik niya ay may kasama na siyang mga hindi ko kilalang lalaki, narinig ko pa ang usapan nila ipablotter na daw agad ang nangyari para may laban ang tatay ko kung magkakaso man ang nakaaway niya.

May dumating pa sa bahay namin na ilang lalaki at nalaman ko na mga pulis pala ito at sundalo na kaibigan din ng tatay ko.

Nag inuman lang sila na parang walang nangyari, subalit mas malala pala ang kasunod ng araw na yun.

Kinabukasan ay pumasok ako sa paaralan at naging normal ang pamumuhay ko, subalit hindi ko na muna inihahatid si Andrea sa bahay nila dahil sabi ni tatay huwag daw ako babalik sa lugar na iyon baka ako daw ang resbakan ng nakaaway niya, kaya sinunod ko lamang ang sinasabi niya at gumawa ako ng napakaraming alibi kay andrea para makalusot lang na hindi siya maihatid sa bahay nila.

Ilang buwan ang lumipas akala ko ay okey na ang lahat subalit nagkamali ako, isang mas malaking gulo pa pala ang kakaharapin ko at ng pamilya ko.

2nd week of November 1996 isang hapon ng umuwi ako sa bahay galing sa paaralan, nabungaran ko sa bahay namin ang mga basag na salamin at gamit na kalat kalat sa sahig, may ilang patak ng dugo pa ako nakita sa sahig na kahit hindi ko alam kung kanino ay labis akong nag alala sa mga kapatid ko at sa magulang ko, kung ano nangyari sa kanila.

Nico dun ka muna sa bahay namin dumiretso. Sabi ng tita ko na nasa likod pala ng bahay namin.

Agad naman akong sumunod sa kanya at nakita ko ang mga kapatid ko at magulang ko na nasa bahay nila tita.

Nico yung lalaking tumutok ng itak sa leeg mo ang may gawa ng pagkasira ng bahay natin, mag ingat ka palagi huwag ka muna magpagala gala sa labas baka ikaw ang bawian nung tarantadong yun, sabi ng tatay ko kahit wala pa ako tinatanong.

Napaupo nalang ako sa upuan ng tita ko at malalim na nag isip, nasa kalaliman ako ng pag iisip ng biglang may mga lalaking tumawag sa tatay ko mula sa labas.

Kagaya dati ay nag inuman uli ang mga lalaking bisita ng tatay ko.

Pero sa pagkakataon na yun ay pinakinggan ko ang pinag uusapan nila.

Bro, ang buong samahan ng guardians sa lugar natin ay nasa likod mo, handa silang tumulong sa kung ano man ang maging plano mo. Sabi ng isang lalaki.

Pero bro, kung ngayon tayo babawi baka mapahamak ang isa sa atin, malamang nakahanda ang nakalaban mo ngayon, magpalamig ka muna tyaka tayo umatake. Singgit ng isa.

Oo nga may punto siya, kami na bahala ang umamoy sa identity ng hinayupak na yun, reresbak tayo sa tamang oras. Singgit uli ng isa.

Gusto ko mabilisin ang paghiganti sa hayop na yun, sapat na siguro ang tatlong araw ng pagpapalamig at nakuha niyo na siguro ang lahat ng impormasyon sa hayop na yun ng tatlong araw diba. Sabi ng tatay ko.

Sumang ayon lahat ng kausap ng tatay ko sa plano niya.

Mabilis lumipas ang tatlong araw at may nabuong plano rin ako sa pagtulong ko sa tatay ko sa pagresbak sa sumira ng bahay namin.

Alam ko ang lahat ng detalye sa pagresbak nila tatay kaya gumawa rin ako ng paraan para makatulong, kahit labag sa loob ko ay bumalik ako sa dati ko grupo na alam ko makakatulong sa akin at sila rin kasi ang dahilan kung bakit nagkaroon ng ganitong problema ang pamilya ko.

Nang makarating ako sa hide out ng SNG ay inabutan ko sila na tahimik na nag uusap usap, napatigil si Cris sa pagsasalita ng makita niya ako at lahat ng nandoon ay nabaling sa akin ang atensyon.

Mabilis na lumapit si Cris sa akin.

Nico nabalitaan namin ang nangyari sa bahay niyo, nandito kami kung kailangan mo ng suporta para gumanti, nakahanda kami tumulong sayo. Sabi ni Cris.

Kaya sinabi ko sa kanya kung ano ang hakbang na gagawin ng tatay ko, matapos kami makapag plano ni Cris ay inalam ko muna sa kanila kung sino ang utak sa pagnanakaw ng bibe at manok ng lalaking nakaaway namin.

Agad naman humingi ng tawad sa akin ang member ni Cris na may pakana ng pagnanakaw na yun, pero hindi sapat sa akin ang salaitang patawad ng sandaling yun, tatlong sunod sunod na sapak sa mukha ang inabot sa akin ng member ni Cris na naging dahilan ng bagsak niya sa lupa, sunod kong nilapitan si Cris at isang sapak sa muka naman ang iginawad ko sa kanya.

Tang ina mo Cris ikaw ang founder dito, pumapayag ka sa mga masasamang plano ng member mo, hindi masama ang makipag basag ulo o kahit pa makipagpatayan pero ang pagnanakaw isa sa mga bagay na walang kapatawaran, para kayong mga patay gutom. Pasigaw na sabi ko sa kanilang lahat.

Ilang minuto natahimik ang buong grupo sa sinabi ko, si Cris lamang ang naglakas loob na sumagot sa mga sinabi ko.

Pasensya na Nico hindi naman namin alam na hanggang dito aabot ang inakala naming kasiyahan. Sagot ni Cris.

Hindi na ako nagsalita pa dahil talagang nag I init lang ang ulo ko sa kanila, kaya lumakad na ako palayo sa kanila upang antayin ang tamang oras ng pagresbak.

Ilang oras akong naghanda sa bahay namin ng lahat ng kakailanganin ko, kinuha ko uli ang lanceta ng tito ko sa aparador niya para magamit kung gipitan na.

Nang sumapit na ang takdang oras, nakita ko na naghahanda na rin ang grupo ng tatay ko, lampas sa sampung lalaki ang kasama niya may ilang tricycle pa silang dala.

Kaya nauna na akong umalis para makipag kita sa grupo ni Cris sa lugar na pinag usapan namin.

Mabilis akong nakarating sa lugar ng napag usapan at inabutan ko sila na naghihintay sa akin.

Kaya nang magkita kita kami ay nilakad na namin ang bahay ng lalaking nakaaway namin.

Medyo may kalayuan ang nilakad namin, dahil kailangan namin ikutin ang barrio na yun para sa kabilang way kami aatake, ang grupo kasi ng tatay ko sa pagkakarinig ko ay rekta sugod na kaya kami nila Cris ay sa kabilang way dumaan kung saan kailangan namin daanan ang bahay ni andrea.

Bitbit ang galit at lakas ng loob ay tinahak na namin ng grupo ni Cris ang daan patungo sa lugar na pinagplanuhan namin, sampu lang kami na magkakasama dahil pinili lang ni Cris ang mga member niya na buo ang loob at mabilis sa takbuhan, dahil lubhang mapanganib ang gagawin namin pagresbak sa kaaway.

Tatlo sa member ni Cris ang may dalang bag, kahit pa hindi ko nakikita ang laman nito, batid ko naman na makatutulong ito sa amin.

Ilang saglit lamang ay nakarating na kami sa lugar na pupwestuhan namin, isa isa ng naghiwalay ang grupo ni Cris, tig lima kami ng kasama at bawat isa ay handa sa kung ano man ang mangyayari.

Matyaga kami naghintay sa grupo ng tatay ko.

Walang kaba o takot sa dibdib ko ng sandaling yun, dahil puno lamang ng galit ang laman ng katawan ko.

Subalit sa hindi sinasadyang pagkataon ay nakita ako ni Andrea na nakatayo sa di kalayuan sa bahay nila.

Nico!!! Tawag ni Andrea sa akin kaya agad ko siyang nilapitan.

Ano ginawa mo dito? Tanong ni andrea.

Ahh ano kasi maglalaro kami ng basketball hinihintay lang namin yung isang kasama namin. Pagsisinungaling ko.

Basketball? Diba sabi mo sa akin, ayaw mo maglaro ng basketball. Tanong ni Andrea.

Noon yun, ngayon gusto ko na, ikaw saan ka pupunta? Pag iiba ko ng usapan.
Ahh may pinapabili lang sa akin si mama sa tindahan, sabi ni Andrea.

Ahh oh sige bili ka muna baka mapagalitan ka ng mama mo kapag nagtagal ka pa. Sabi ko para umalis na si Andrea at Hindi na makita pa ang gulong kasasangkutan ko na naman.

Ahh sige ingat ka sa paglalaro huh!! Kapag pinawisan ka magpalit ka agad ng damit, paalala ni Andrea.

Oo ikaw din ingat. Sagot ko.

Nakahinga na ako ng maluwag ng lumakad na si Andrea palayo sa lugar namin.

Bumalik na ako sa pwesto namin at muling naghintay sa pagdating ng grupo ng tatay ko.

Kinain na ng kadiliman ang buong paligid subalit wala pa rin ang grupo ni tatay, tanging mga ilaw na lamang sa poste at mga bahay ang nagiging liwanag namin sa kinatatayuan namin.

Matyaga pa rin kami naghintay kahit pa pinapapak na kami ng lamok sa lugar na yun.

Ilang saglit pa ay nakita ko na ang dalawang tricycle na puno ng sakay at alam ko na ito ay grupo ng tatay ko.

Mabilis ko binulungan ang isang kasama ko para masabihan sila Cris na maghanda na dahil dumating na ang grupo ng tatay ko.

Mabilis na tumakbo palapit kay Cris ang member niya para masabihan at makapaghanda na sila.

Nagtayuan na ang pangkat nila Cris at nilabas na ang laman ng bag ng kasama nila.

Ako rin ay nasasabik na sa magaganap na gyera sa lugar na iyun.

Lumapit pa kami ng bahagya para makita namin ng malapitan ang pag atake ng grupo ng tatay ko.

Napasok na nila Cris ang bahay ng lalaking kaaway namin kaya alam nila kung alin sa mga bahay na yun ang target namin, may plano rin kami ng mga sandaling yun sa mga hakbang na gagawin namin, mula sa pag atake hanggang sa pagtakbo pauwi ay alam namin ang gagawin.

Kitang kita ng mga mata ko kung paano isa isang nagbabaan sa tricycle ang grupo ng tatay ko, wala silang bitbit na kahit ano sa mga kamay nila, nakita ko pa na unang pumasok si tatay sa bakuran ng nakaaway namin at ilang saglit lang ay may bitbit na siyang lalaki.

Hila hila ng tatay ko ang lalaking nakaaway namin habang pinapaulanan ng suntok sa muka, lumalaban pa ang lalaki pero wala siya magawa sa bawat suntok ng tatay ko.

Nang tuluyan na siyang mailabas sa bakuran nila ay kinuyog na siya ng mga kasama ni tatay.

Ang tatay ko naman ay bumalik sa tricycle at may kinuha na mahaba at matabang tubo, sabay pasok uli sa bakuran ng lalaking yun, kahit Hindi ko nakikita ay alam ko ang ginagawa ng tatay ko sa bahay ng lalaking yun, dahil rinig ko mula sa kinatatayuan ko ang mga nababasag na gamit sa loob ng bahay.

Akala ko ng mga sandaling yun ay ganun lang kadali ang gyerang napasukan namin, pero nagkamali ako.

Dahil lumikha ng ingay ang ginagawa ng tatay ko sa bahay ng lalaking yun, isa isang naglabasan ang mga tao na kapitbahay ng kaaway namin.

May mga lalaki rin na kaidad ng tatay ko ang lumabas na may hawak ng kahoy tubo at kutsilyo.

Pero Hindi natinag ang grupo ng tatay ko, tumigil sila sa pagbuntal sa lalaking nakaaway namin at isa isang binunot ang mga patalim na nakasuksok sa tagiliran nila.

Lahat ng kasama ni tatay ay may dalang patalim at nakatitig sa mga lalaking may dala rin pamalo.

Ang galit sa dibdib ko ay napalitan ng kaba at takot sa magiging resulta ng gyerang pinasok namin, binunot ko na ang lanceta ng tito ko at itinali ko na ito sa palad ko ng panyo, buo na ang loob ko na makipag sabayan sa kanila kung sakaling mag simula ang rambulan.

Subalit ng lumabas ang tatay ko sa bakuran ng lalaking nakaaway namin ay napatitig siya sa mga lalaking nakapalibot sa grupo niya, walang pag aalinlangan na tinakbo ng tatay ko ang pinakamalapit sa kanya at agad na hinampas ng tubo ang katawan nito, nag simula ang riot sa mismong harapan ko, kitang kita ko kung paano sumugod ang mga kasama ni tatay sa mga lalaking nasa harapan nila, ang ilang lalaki ay nakipagsabayan sa grupo ng tatay ko pero ang karamihan ay nagtakbuhan palayo sa kinalalagyan ng gulo.

Para akong napako sa kinatatayuan ko ng sandaling yun, hindi ko magawang maigalaw ang katawan ko sa nakikita ko dahil, nakasaksi ako ng totoong away at kitang kita ko kung paano bumaon ang patalim ng grupo ni tatay sa mga kaaway nila.

Subalit mabilis akong tinulak ni Cris pasugod sa bahay ng lalaking nakaaway namin, sa gilid ng pader nito ay umakyat si Cris at agad akong sumunod.

Inabot sa amin ng member ni Cris ang isang bag na puno ng bote, bawat bote ay may laman ng gasolina, ito yung bagay na ginamit ni Cris para pasabugin yung mga tambay noon sa isang subdivision na nakaaway rin namin.

Pinahawakan sa akin ni Cris ang dalawang bote at sinindihan niya ang dalawang bote pa na hawak niya, sinindihan din ni Cris ang hawak ko bote.

Kahit di niya sabihin ay alam ko na ang gagawin ko, sabay namin binato ni Cris ang mga boteng hawak namin papasok sa loob ng bahay ng lalaking nakaaway namin, kitang kita ko kung paano kumalat ang apoy sa loob ng bahay bago ako hilahin ni Cris paakyat uli sa bakod ng bahay ng lalaking nakaaway namin, nang makatawid kami ay naglakad lang kami palabas sa gilid ng bahay nung lalaki nakaaway namin, nakatayo nalang ang grupo ng tatay ko, may ilang lalaki na duguan na bagsak sa kalsada.

Naglakad kami nila Cris sa daan kung saan kami naghihintay kanina, subalit Hindi ko inaasahan na muli kami magkikita ni andrea.

Masama ang tingin niya sa akin at hindi ko siya matitigan ng husto dahil nasa tabi niya ang mga magulang niya.

Saktong nasa harapan ko si andrea ng mapahinto ang mga paa ko sa paglalakad, dahil may narinig akong tunog ng sirena ng pulis, kahit may kalayuan ay kitang kita ko kung paano tutukan ng baril ng mga pulis ang grupo ng tatay ko, tumakbo ako pabalik sa lugar na yun at kita ko pa kung paano lamunin ng apoy ang bahay ng lalaking nakaaway namin, subalit mas nangilabot ako ng isakay ang tatay ko at grupo niya sa mobile ng pulis.

Tinakbo ko ang tatay ko at agad ko tinulak ang pulis, pero hinawakan ng tatay ko ang kamay ko at isinama ako papasok sa mobile.

Nang makapasok kami sa mobile ay labis ang pagtataka ko ng magtawanan at magtanong ang dalawang pulis sa mga kasama ng tatay ko.

Bro, anak mo ba yan? Tanong ng isang pulis.

Oo bro, sagot ng tatay ko.

Wala naman siguro kayong napatay sa nakaaway niyo, tanong ng isang pulis.

Wala naman siguro panay hita at braso lang ang saksak ko, ewan ko sa mga yan kung may sumaksak sa maselang bahagi ng katawan, sagot ng kasama ng tatay ko.

Wala sisira sa plano bro, alam naman namin na hindi niyo kami maliligtas kapag may napatay kami, singgit pa ng isang kasama ng tatay ko.

Magpalamig muna kayo, baka magdemanda yung mga nakalaban niyo, sabi ng isang pulis.

Oo naman bro, balik trabaho muna kami, sabi ng isa pa sa kasama ng tatay ko.

Teka bro, bakit kasama pa yang anak mo? Tanong ng pulis sa tatay ko.

Oo nga tarantadong bata ka bakit ka nandito? Tanong ng tatay ko sa akin.

Gusto ko po kasi tumulong sa inyo, sagot ko.

Tarantado ka talaga paano kung napahamak ka huh!! Pagalit na sabi ng tatay ko.

Bro, ikaw ba sumunog nung bahay? Tanong ng isang kasama ni tatay sa tatay ko.

Hindi ako, winasak ko lang yung gamit sa loob ng bahay nung gago, para makaganti pero hindi ako sumunog. Sagot ng tatay ko.

Agad na dinampot ng isang kasama ng tatay ko ang kamay ko at inamoy niya ang magkabilang kamay ko.

Bro, kilala ko na, amuyin mo kamay ng anak mo. Sabi nito sa tatay ko.

Lahat ng nasa mobile ay inamoy ang kamay ko at nagkatitigan sila.

Putsa parang mas malala itong anak mo sayo bro, bata pa lang malakas na loob. Biro ng isa sa tatay ko.

Inamoy ko rin ang kamay ko at amoy gas nga ito. Dahil siguro sa paghawak ko ng boteng may gas kanina.

Matagal nagkwentuhan sa byahe ang tatay ko at mga kasama nito, hanggang sa makarating kami sa isang subdivision at isa isa silang nagbabaan kasama ang mga pulis, malaki ang bahay na yun at halatang mayaman ang may ari, may nadatnan pa kami nagiihaw sa loob ng bakuran nito, may mesa na nakahanda at mga upuan alak at ilang plato ng pagkain.

Nagkamayan ang mga kasama ng tatay ko at ilang lalaki na nasa loob ng bakuran ng bahay na yun at nagsimula na silang mag inuman.

Bro, naitawag na nga pala namin kanina kay supremo yung gulo na pinasok niyo, siya na daw bahala kung magdedemanda, sabi ng isang lalaki sa mga kasama ng tatay ko.

Naguguluhan pa rin ako ng Sandaling yun kung ano ba talaga ang grupo ng tatay ko, akala ko noon ay sindikato ang mga kasama ni tatay, pero ngayon alam ko na lahat ang tungkol sa kapatiran nila.

Hindi sila sindikato, pero karamihan sa member nila ay politikong tao, matataas na ranggo ng pulis, sundalo at kung sino sino pa mayayaman na tao..

Noon akala ko ang pangyayari sa mga pelikula ay hindi nagaganap sa totoong buhay, pero nalaman ko na marami palang kaganapan sa pelikula na talagang nagaganap sa totoong buhay.

Katulad nalang ng gulong pinasok namin ng tatay ko, wala kaso o reklamo ang sinampa ng nakaaway namin, matapos lang ang isang linggo ng pangyayari yun ay nabalitaan ko sa mga bataan ni Cris na lumipat na pala ng bahay ang lalaking nakaaway namin.

Lalo akong naging matapang ng mga sandaling yun, dahil sa impluwensya ng kapatiran ng tatay ko.

Wala akong kinatakutan sa lugar namin maski mas matanda o mas malaki sa akin nilalabanan ko ng suntukan.

Subalit lahat ng matatapang ay may katapat, may hangganan lahat ng bagay dito sa mundong ginagalawan natin, kahit pa sabihin na wala akong kaba sa dibdib sa kahit anong gulo, may isang tao pa rin na kaya akong payukuin at patiklupin sa mga titig pa lamang niya.

Nico, hatid mo ako ngayon, ikaw magdala ng bag ko, paki bilisan. Utos ng prinsesa ko na tanging nakakapagpa sunod sa akin.

Agad ko kinuha ang bag ni andrea sa upuan niya at kahit may kabigatan ito ay masaya ko pa rin itong binuhat para maihatid si Andrea sa bahay nila.

Nico may gagawin ka bukas ng tanghali?
Tanong ni andrea.

Wala naman bakit? Sagot ko.

Punta ka sa bahay namin bukas, nagpapasama kasi si niki sa akin sa bahay nila, siya lang daw kasi mag isa bukas, aalis daw kasi ang parents niya. Sabi ni andrea.

Ahh okey hatid lang ba kita kila niki? Tanong ko.

Ikaw!? May gagawin ka pa ba after mo ako ihatid sa bahay nila Niki? Kung wala sama ka na lang sa amin. Sabi ni andrea.

Sige sama nalang ako, wala naman akong gagawin bukas, nakakaboring lang sa bahay, sagot ko.

Sana payagan ako ni mama kapag nagpaalam ako sa kanya ngayon. Sabi ni andrea.

Papayagan ka, magtiwala ka lang sa dasal, pabirong sabi ko.

Sus, kapag si mama ang nagsabi na hindi ako pwede lumabas ng bahay, wala magagawa ang dasal sa kanya, sagot ni andrea.

Ee di magpaka good girl ka mamaya pag uwi mo, maglinis ka ng bahay, mag hugas ka ng pinggan, kahit ano gawin mo para payagan ka, sabi ko.

Saglit napaisip si andrea at ako naman ay napahinto sa paglalakad ng makita ko uli ang bahay ng lalaking nakaaway namin ng tatay ko.

Sunog na sunog ito, wala ng yero at haligi na lamang ang nakatayo sa bahay na yun.

Hoy!! Bakit ka natulala diyan? Tanong ni andrea.

Ahh ee wala naman, nagkasunog pala dito sa malapit sa inyo, tanong ko kunwari kay andrea.

Ahh oo last week lang yan, may nakaaway daw yang nakatira diyan na member daw ng sindikato kaya sinunog yang bahay na yan, sabi pa nga ng mga nakakita kakampi pa raw ng mga pulis yun sumunog ng bahay na yan. Sabi ni andea.

Napatango nalang ako sa paniniwala ng mga kapitbahay nila andrea sa nangyari sa bahay ng lalaki nakaaway namin.

Ilang saglit lang ay nakarating na kami sa harapan ng bahay nila andrea at nagpaalam na siya sa akin, ako naman ay lumakad na pauwi sa bahay namin.

Nang makauwi ako sa bahay namin ay agad ko ng tinapos lahat ng homework ko para makagala ako ng sabado at linggo.

Matapos ko magawa ang homework ko at kumain ng hapunan ay nagpasya ako sa bahay ng lola ko ako matulog, subalit nagulat ako ng makita ko si Cris sa harapan ng gate namin.

Nico may problema ang grupo, baka pwede mo kami matulungan, sabi ni Cris ng lapitan ko siya.

Pasensya na Cris wala akong maitutulong sa inyo, ayoko ng sumabak pa uli sa gulo, gusto ko ng magpakatino ngayon, sana maintindihan mo, sabi ko kay Cris.

Nico wala na akong malapitan, kahit ngayon lang after nito huwag mo na kami tulungan, pakiusap ni Cris sa akin.

Saglit akong nagisip at hindi ko na nagawa pa na tanggihan si Cris.

Sumama ako sa kanya ng oras na yun sa hide out nila.

Nang makarating kami ay agad kong nakita ang mas maraming grupo ni Cris, kapansin pansin na mas dumami sila kesa ng huli ko silang makita at marami na rin ang Babae sa grupo nila.

Nahinto ang tawanan at kwentuhan ng lahat ng makita nila na dumating kami ni Cris.

Ang lahat ay hindi makatingin sa akin, karamihan ay nkayuko lang sila at parang takot na takot na makita ako, nagtataka lang talaga ako ng panahon na yun, dahil wala naman akong ginagawa sa kanilang hindi maganda o kasamaan.

Nang makarating kami ni Cris sa kubo ay agad kami inabutan ng isang member niya ng dalawang upuan na gawa sa kahoy.

Umupo kami at nagsimulang magsalita si Cris para pag usapan ang problemang kinakaharap nila.

Wala sa idea ko ng sandaling yun ang problema ng grupo nila Cris, alam ko na gulo na naman ang papasukin ko.

Mga tol sa mga hindi nakakakilala sa kasama ko, siya si Nico, kaming dalawa ang bumuo ng grupo natin, malaki ang maitutulong niya sa problema natin. Nico may bagong gangsta na nabuo kamakailan lang sa kabilang barangay, GZG ang pangalan ng grupo nila, kami ang pinupuntirya nila, ilang member ko na ang binanatan nila ng walang dahilan. Gusto ko makabawi sa kanila Nico, sana matulungan mo kami. Paliwanag ni Cris.

Sige tutulong ako, pero eto na ang huli na sasama ako sa gulo na kinasangkutan niyo. Bumuo kayo ng plano at sasama ako sa kung ano man ang maging hakbang niyo. Sabi ko bago ako tumayo at lumakad na ako pauwi sa bahay namin.

Natulog ako na puno ng pag iisip ang utak ko sa isa na namang gulo na papasukin ko. Sa totoo lang ayoko ng pumasok pa uli sa gulo ng mga sandaling yun, dahil ayoko ng magalit pa uli si andrea sa akin, si Andrea kasi ang dahilan kung bakit nakalimot ako sa sakit ng pagkawala ni isabel at ang kabiguan ko kay gail. Siya ang nagbigay ng dahilan sa akin na matakot at maging matinong bata ng sandaling yun, subalit hindi ko naman kayang tanggihan ang grupo ni Cris na makailang beses na rin akong tinulungan sa mga away na kinasangkutan ko.

Alas siyete na ng umaga ng magising ako, mabilis akong kumain ng almusal at naligo para mapuntahan ko na si Andrea dahil may usapan kami na susunduin ko siya, para samahan na mag stay kila Niki.

Mabilis ko tinahak ang daan papunta sa bahay nila andrea, naabutan ko siya sa harapan ng gate nila na nakasimangot at masama ang tingin sa akin.

Bakit ngayon ka lang huh? Kanina pa ako naghihintay dito, sabi ni andrea.

Huh ee wala ka naman sinabi oras sa akin kahpon na sunduin kita, sabi mo lang umaga. Sagot ko.

Umaga nga, kaya dapat inagahan mo, nakakainis ka pinaghihintay mo ako, pasigaw na sabi ni andrea.

Sa mga ganitong panahon ako naiirita sa mga babae kahit pa maliit na bagay lang ay pilit nilang pinapalaki.

Lumakad si andrea papunta sa bahay nila Niki na Hindi ako pinapansin at nakasimangot pa rin.

Hindi ko pa alam ng sandaling yun kung paano amuin ang babae kaya mas minatamis ko nalang na tumahik at hindi na siya kulitin.

Nang makarating kami sa gate nila niki ay kinatakot ni Andrea ng malakas ang gate at sumigaw siya ng malakas para lumabas si niki, subalit sa kinasamaang palad ang nanay ni Niki ang lumabas para tignan kung sino ang gumagawa ng ingay sa labas ng bahay nila.

Mabilis akong lumayo kay andrea para hindi ako makita ng mama ni niki, nakarating ako sa malapit na tindahan sa bahay nila niki at kitang kita ko pa na pinapasok si andrea sa bahay nila niki.

Naiwan ako sa tindahan ng ilang oras bago ko makitang lumabas ang magulang ni Niki na may dalang mga bag at plastik, sakay ng owner type jeep ang mga magulang ni niki ng makita ko na umalis ang mga ito.

Kaya naghintay na ako sa paglabas ni Andrea para sunduin ako sa tindahan, subalit bigo ako, dahil ang ilang minuto ko paghihintay ay tumagal ng isang oras, hanggang naging dalawa, tatlo at apat na oras.

Nagmuka na akong tanga sa harapan ng tindahan yun subalit walang lumabas na kahit isa sa kanilang dalawa para sunduin ako at makapasok sa bahay nila niki.

Namuti na ang mga mata ko sa tindahan na yun ay walang Andrea na lumabas para sunduin ako, kaya pinasya ko na lang na umuwi sa bahay.

Sa unang pagkakataon nakaramdam ako ng galit kay andrea, hindi ko maipaliwanag kung bakit ganun nalang ang ginawa niya sa akin.

Malinaw naman na sinabi niya na samahan ko siya sa bahay nila niki, pero nagmuka lang ako tanga sa kakaantay sa kanya.

Lunes ng umaga ng muli kami magkita ni andrea, masama pa rin ang loob ko sa kanya kaya mas minabuti ko na lang na yumuko at hindi siya tignan.

Diretso akong umupo sa upuan ko at kahit hindi ko naging ugali na magbasa ng mga assignment ko ay binasa ko nalang para hindi magtama ang mga mata namin ni andrea.

Kahit na hindi ko siya nakikita ay naririnig ko naman ang boses niya kausap ang isang kaklase namin.

Parang masaya pa si andrea habang nakikiusap at hindi man lang inisip ang ginawa niya sa akin.

Medyo isip bata pa ako ng panahon na yun, kaya ginaya ko na lang siya, pinilit ko rin maging masaya at iniwasan ko na siya simula ng araw na yun.

Lahat ng kasunduan namin ay nilabag ko, madalas akong manapak ng kaklase ko lalo na pag inasar ako o kahit makagawa lang sila ng maliit na bagay sa akin na pagkakamali ay agad akong nanakit.

Sinubukan ko rin himanap ng babae na kapalit ni andrea subalit si Niki lang ang tumanggap sa akin ng sandaling yun.

Nico may gagawin ka bukas ng umaga? Tanong ni niki habang nagliligpit ako ng gamit para makauwi na.

Wala naman, sabado bukas diba. Sagot ko.

Pwede mo ako samahan sa bahay nila Henry may tatapusin kasi namin yung project natin sa EPP, teka tapos ka na ba sa project natin? Tanong ni niki.

Yung pajama ba na gawa sa Katya? Tanong ko.

Oo!! Sagot ni niki.

Napasa ko na kaya yun last week pa, sagot ko.

Ganun? Pero pwede mo ba kami samahan bukas? Dadaanan nalang kita sa bahay niyo, sabi ni Niki.

Sige, hintayin nalang kita bukas, sagot ko bago ako lumakad palabas ng classroom, nakita ko pa si andrea na nakatayo sa labas ng classroom namin, kagaya ng ginagawa niya sa akin, hindi ko siya pinansin at diretso lang ako lumakad pauwi sa bahay namin.

Malapit na ako sa bahay namin ng makita ko si Cris at Marie sa harap ng gate namin, alam ko na ang pakay nila kaya agad ko silang nilapitan at kinusap.

Magpapalit lang ako ng damit, mauna na kayo sa hide out at susunod ako, sabi ko.

Hintayin ka na namin Nico, sabi ni Cris kaya nagmadali na ako magpalit ng damit at lumabas na agad ako para hindi na makita pa ng nanay ko si Cris.

Bad shoot na kasi si Cris sa nanay ko sa mga nababalitaan niya sa kaibigan ko, alam ng lahat ng mga tao sa amin na basagulero si Cris kaya pinapaiwas ako ng nanay ko na sumama sa kanya.

Ilang saglit lang ng paglalakad ay narating namin ni Cris ang hide nila kasama si marie.

Subalitnagtaka ako dahil tatlo lang kami tao ang nandun, kaya nagtanong na ako.

Cris nasaan yun iba? Diba ngayon tayo babawi sa nakaaway niyo. Tanong ko.

Oo tol ngayon nga, naghahanda sila sa bahay ng isang member ko, dito muna kayo ni Marie, tutulungan ko lang sila sa paggawa ng armad na gagamitin natin, sagot ni Cris bago lumakad palayo sa hide out nila.

Matagal namayani ang katahimikan sa amin ni marie, dahil Hindi ko rin Alam ang sasabihin sa kanya.

Hindi ko rin maiwasan na sulyapan ang makinis niyang hita kahit pa medyo kayumanggi siya ay makinis pa rin ang hita niya sa suot niyang maikli maong short, nakasando lang siya, bakat na bakat ang medyo lumalaki na niyang suso.

Puro kalibugan na ang tumatakbo sa isip ko ng sandaling yun, kaya sinubukan ko kung kaya ko ba magalaw uli si marie.

Marie sino boyfriend mo ngayon? Tanong ko.

Huh!? Boyfriend? Wala ako nun, sagot ni marie.

Hindi ba naging kayo ni Cris? Tanong ko uli.

Hindi. Matipid na sagot ni Marie.

Natahimikako ng sandaling yun at nag iisip pa ng itatanong ng si marie na mismo ang magsalita.

Pero nagagalaw ako ni Cris kahit kailan niya gusto, kung Hindi ka lang umalis sa grupo baka pati ikaw nakakagalaw sa akin, sabi ni Marie.

Bakit porket wala na ba ako sa grupo, Hindi na ba kita pwedeng galawin? Banat ko.

Bakit gusto mo ba akong galawin ngayon? Tanong ni Marie.

Pwede ba? Sagot ko.

Wala ng sinagot pa si Marie dahil agad niya akong nilapitan at mabilis na naglapat ang mga labi namin.

Kahit pa nasa labas pa kami ng kubo ay mainit na halikan na ang namagitan sa amin ni marie.

Marahas ako ng sandaling yun, dahil matagal na din ng huli akong nakatikim ng babae, kaya hinubad ko agad ang sandong suot ni marie, matapos ko hubarin ang sando niya ay hinila niya ako papasok sa kubo na ginawa nila Cris.

Agad akong hinila ni marie pahiga sa higaan na gawa sa kawayan, mabilis niyang inalis ang lock ng suot niyang short at sabay na hinubad ang panty niya.

Mabilis ko rin hinubad ang lahat ng saplot sa katawan ko at mabilis na naglapat uli ang mga labi namin ni Marie.

Habang naghahalikan kami ay nilalamas ko ang suso niya kahit may suot pa bra si marie, Hindi pa ako marunong mag alis ng bra ng sandaling yun kaya hinintay ko na lamang na si Marie nalang ang kusang magtanggal.

Matagal kami nagpalitan ng maiinit na halik ni marie bago siya nagpasyang tumayo sa pagkakahiga namin at walang salitang hinubad ang lahat ng nalalabing saplot sa katawan niya.
nakaramdam na naman ako ng pag iinit sa katawan ng sandaling yun na medyo matagal ko ng hindi naramdaman, kaya ng mahubad na ni marie ang lahat ng kanyang suot ay ako na mismo ang humila sa kanya pahiga sa papag na yari sa kawayan.

Kahit hindi maputi si marie ay makinis pa rin ang katawan niya ng panahon na yun, mas lumaki ang suso niya ng huli ko itong makita, kaya mas nakadagdag libog lalo sa akin ang nasilayan ko sa katawan niya.

Matapos ko hinalihin si marie ay agad ko siyang pinatungan na para ba akong uhaw sa laman ng sandaling yun, hindi ko malillimutan kung paano ko makailang ulit na subukang ipasok ang ari ko sa ari niya, subalit sa kasabikan at pagmamadali ay hindi ko maipasok ng tama ang titi ko sa puki niya.

Sandali lang, gusto mo ako na magpasok? sabi ni marie
hindi okey lang kaya ko ito. sagot ko.

Nakikita ko sa muka ni marie na parang natatawa siya sa reaksyon ko ng mga sandaling yun kaya kinalma ko ang sarili ko at maingat ko hinanap ang butas ng puki niya.

Hindi naman ako nagtagal at muli ko naramdaman ang pagpasok sa puki ng isang babae, mainit at madulas, yan ang eksaktong natatandaan ko sa ari ni marie ng mga sandaling yun, marahan naglabas pasok ang ari ko sa puki ni marie habang nakahawak ako sa magkabila niyang suso, nakatitig lamang si marie sakin at tila pinapanood lang ang ginagawa ko, walang daing o kahit mahinang ingay man lang na lumalabas sa bibig niya kaya pinagpatuloy ko lang ang pagbayo sa puki ni marie, subalit sadyang mabilis akong labasan ng sandaling yun, dahiol ilang minuto pa lamang akong bumabayo ay naramdaman ko na ang kiliti na nagmumula sa kaloob looban ng burat ko at walang ingat ko itong isinabog sa loob ng puki ni marie.

Wala akong pakiealam noon kung makakabuntis na ba ako o ano ang kahihinatnan ng ginawa ko basta ang alam ko lamang ay ilabas ang sarap ng nararamdaman ko at kahit papaano ay makalimot sa pinagdadaanan ko kay andrea.

Matapos ko labasan ay mabilis ko ng dinampot lahat ng amit ko at isa isa ko itong sinuot, habang nagbibihis ako ng damit ay napansin ko na hindi man lang kumikilos si marie, nakahiga pa rin siya sa makasalanang papag.

Medyo kinabahan ako ng sandaling yun kaya tinanong ko na siya.
May problema ba marie? Tanong ko sa kanya habang nakatitig siya sa akin na hindi ko alam ang dahilan.

Ilang minuto pa ang tinagal ng pagtitig niya sa akin bago niya ipinaliwanag sa akin ang dahilan kung bakit ganun nalang niya ako kung titigan.

Nico may sasabihin sana ako sayo pero sana huwag mo akong pagtawanan. Malumanay na sabi ni marie.

Ano ba yun? Sagot ko.

Nico pwede ba na maging boyfriend kita? Nakayukong sabi ni marie.

Huh!! Bakit ako? Diba kayo ni Cris ang nagkakamabutihan. Sabi ko na may halong pagtataka.

Oo noon kami ni Cris, pero mukang sawa na siya sa akin dahil yung bagong member namin babae ang palagi na niya kasama, kinakausap lang ako ni Cris kapag gusto niya akong galawin, hindi naman ako makatanggi sa kanya, kaya kahit ayaw ko pumapayag nalang ako na pagparausan ni Cris, malungkot na pahayag ni marie.

Hindi ako nakasagot sa sinabi ni marie, dahil wala akong maisip na pwede ko gawin para maialis siya sa sitwasyon na kinalalagyan niya.

Pinasya ko nalang na tumahimik ng sandaling yun, ilang minuto rin kami tahimik ni marie ng makaisip ako ng paraan para matulungan siya.

Ayoko kasi ng idea niya na maging boyfriend niya ako para lang makaiwas siya kay Cris.

Kaya habang iniisip ko ang gagawin ko hakbang ay biglang narinig na namin ang yabag ng paparating na hukbo ni Cris.

Pinasya ko ng lumabas sa kubo para magkaharap harap kaming lahat at malaman ko kung ano man ang nabuo nilang plano sa gagawin pag atake.
Ang lahat ay napatingin sa akin ng lumabas ako sa kubo at tila nagulat pa ang iba. Agad ko kinausap si Cris sa plano niya at agad naman niya itong pinaliwanag sa akin.

Kagaya dati, maingat na pinag aralan ni Cris ang bawat hakbang na kanyang gagawin sa pag atake, sa puntong yun ay talagang bilib ako sa kanya.

Maraming oras ang ginugugol ni Cris sa pag mamasid palang sa target at pati ang lugar ng kalaban ay masusi niya itong pinag aaralan.

Matapos ang ilang paliwanagan ay tumulak na kami sa lugar kung saan nandoon ang gangsta na pakay namin.

Kung noon sa dalawang grupo lang kami nahahati, ngayon apat na grupo kami at magkakaiba ang lugar na dinaanan namin para daw hindi makatunog ang kalaban namin sa gagawin naming pag atake.

Ilang minuto lang ay narating na namin ang lugar na aming destinasyon, agad na lumapit sa amin ang member ni Cris na babae, nakasakay siya sa bike at agad na binuksan ang laman ng bag niya.

Puno ito ng bote na may lamang gas, panaksak at isang tubo na hugis baril.

May inilabas pa yung babae na hugis bilog na kasing laki ng ping pong ball, nagtataka na ako ng sandaling yun dahil yun ang unang beses ko makakita ng sumpak at pillbox.

Wala pa akong alam sa paggamit ng mga ganung bagay kaya kutsilyo nalang ang kinuha ko at inilibas ko rin ang lanceta ng tito ko na kinuha ko sa aparador niya.

Nang makapag handa kami ng mga sandata ay lumapit pa kami ng kaunti sa target area.

Nakita ko na ang kumpol ng mga kalaban namin sa di kalayuan, nasa gilid sila ng kalsada at mas matatanda sa amin ang itsura nila.

Lalo akong ginanahan ng makita ko na walang babae sa grupo ng kaaway namin.

Ilang saglit pa kami naghintay sa unang hakbang ng grupo ni Cris subalit kinabahan ako ng makita ko na si Cris mismo ang naging pamain sa kalaban.

Nakayukong humahakbang si Cris na wala man lang dala na kahit ano, nang mapatapat siya sa kumpulan ng kalaban ay agad siyang hinarang ng isang lalaki, kahit hindi ko naririnig ang sinSabi ng lalaki kay Cris ay alam ko na dinadarag siya ng mga ito.

Hindi ko na nahintay pa ang sinasabi ni Cris na signal ng makita ko na binatukan si Cris ng isa pang lalaki ng napakalakas, sabay tawanan ang lahat ng kasama nito.

Tumakbo na ako na hawak ang dalawang panaksak, papunta sa kinaroroonan ni Cris, subalit hindi pa ako nakakalapit ng biglang hugutin ni Cris mula sa likod niya ang isang kutsilyo at walang takot na isinaksak tiyan ng lalaking bumatok sa kanya, nagtayuan lahat ng lalaki yun kasabay ng pagsaksak ni Cris, napalingon pa sa akin ang ilan sa kanila at nang tuluyan na akong makalapit ay agad ko inundayan ng saksak ang mga lalaking nakatayo, may isang sumalag sa ginagawa ko saksak at nagawa ko maibaon ang kutsilyo ko dala sa braso niya, subalit handa pala ang grupong yun dahil tatlo sa kanila ay may dala rin balisong ang iba ay may kinuha sa katabing bahay na tubo at kahoy.

Nakita ko pa kung paano lumaban si Cris ng saksakan sa kalaban namin na may dala rin balisong, kahit pa malaki ang kalaban niya ay hindi nagawa ni Cris na tumakbo, ilang saglit pa ay nakarinig ako ng isang malakas na putok na galing sa grupo namin, halos mangilabot ang buong katawan ko ng makita ko na may isang bumagsak sa kalaban namin, walang dugo ang katawan pero nakapikit siya, natigilan ako sa nakita ko na nagawa ng grupo ni Cris, akala ko tapos na ang gulo subalit dalawang putok pa ang narinig ko at hindi ko na mabilang na bote na lumilipad papunta sa nagtatakbuhan namin kaaway at kasunod nito ay ang pag aapoy ng bawat boteng nabababasag.

Nanlamig na ang katawan ko ng tuluyan sa kaganapan na nasaksihan ko, masyado pa akong bata para maging kriminal,p. Yun ang natatandaan ko nasabi ko sa sarili ng mga sandaling yun.

Hinila na ako ni Cris sa lugar na iyon palayo dahil dumarami na ang mga tao sa paligid, ang mga sumunod na pangyayari ay nasa hide out na kami ng grupo ni Cris, may dugo ang kamay ni Cris at ilang mga galos, kahit wala akong galos o pasa duguan din ang kamay ko galing sa kutsilyong ginamit ko sa nakaaway namin.

Hindi ako makapaniwala na sa murang edad namin ni Cris ay magagawa namin ang ganung bagay, napakaaga pa para maging sakit kami ng ulo ng lipunan, kaya ng sandaling yun ay nagpaalam na ako sa grupo ni Cris na yun na ang huling beses na sasama ako sa gulo nila.

Nang mga sandaling yun ay nag iba ang papanaw ko sa gulo, kung noon ay parang laro lamang sa akin ang lahat, biglang umikot sa akin ang pagkakataon dahil matapos ang kinasangkutan namin ng grupo ni Cris ay nakaramdam na ako ng takot at pangamba sa kaligtasan ko.

Sa kagamitan na ginamit namin ng grupo ni Cris ay maaari kaming makapatay ng tao o kaya ay isa sa amin ang mapatay at baka humantong pa sa puntong ako ang bawian ng buhay ng makakalaban namin.

Ayokong maging kriminal, ayokong maging sakit ng ulo ng mga magulang ko at higit sa lahat ayokong maging pariwara ang buhay ko.

Yan ang mga salitang tumatak sa isip ko ng mga sandaling yun, kaya binago ko lahat ng maling ginagawa ko, mula sa pakikipag halubilo sa mga kaklase ko, hanggang sa paggagala ay binago.

Naging school bahay nalang ang routine ko sa buhay ng panahon na yun, para akong nerd na walang kinakausap kundi libro, notebook at mga gamit sa paaralan lamang ang pinagkakaabalahan ko.

Kahit pa may mga sandaling nalalamangan ako ng iba at hinahamon pa minsan ng suntukan ay umiiwas na talaga ako, nabansagan pa akong duwag at walang bayag ng mga sandaling yun, tinanggap ko lang lahat ng paratang nila.

Dahil alam ko naman sa sarili ko na hindi namana talaga ako duwag, gusto ko lang umiwas sa gulo para maging matuwid ang landas ko at hindi malihis ang mga pangarap ko sa buhay.

Subalit ang lahat ng pag titiis ay may hangganan, makakaya ko sa sarili ko na tanggapin ang lahat ng insulto at paratang ng mga kabatch ko na walang basehan, subalit kung ang kapatid ko o ang pamilya ko na ang masasagasaan nila ay hindi na ako makapapayag pa.

Isang hapo noon habang abala ang mga kaklase ko na pumipila papuntang canteen, ako naman ay abala sa pag rereview ng suusnod na klase namin, naging ugali ko ng basahin ang assignment ko noon para kung sakaling itanong sa akin ng teacher ko ang sagot sa assignment ko ay may maisasagot ako.

Wala pang limang minuto ng lumabas ang mga kaklase ko sa classroom namin ng biglang tumakbo palapit sa akin ang isang kaklase ko.

Michael!!! tumayo ka diyan bilisan mo, ang ate mo naiyak pinatid nung mga setion 3 nasa canteen sila. sabi ng classmate ko na labis na nakapag painit ng ulo ko.

Tumakbo ako papunta sa canteen ng paaralan namin na parang hindi na lumalapat sa lupa ang mga paa ko sa sobrang pagmamadali ko, nakita ko pa kung pano sigawan ng ate ko ang mga lalaking nakaupo malapit sa pinto ng `canteen.

Kilala ko halos ang mga lalaking yun, dahil ang iba sa kanila ay membe ni Cris sa itinatag namin gangsta.

Wala ng usapan pang naganap ng sanddaling makita ko ang ate ko na sinisigawan ang mga lalaking yun, dahil ng makapasok ako sa canteen ay agad ko nahawakan ang isang monoblock chair at inihataw ko sa mga lalaking pumatid sa ate ko, hindi ko na matandaan kung ilang beses ko silang hinataw ng upuan, ang naalala ko lang ay naputol ang paa ng monoblock chair dahil sa pagsangga ng isa sa kanila, susubukan pa sana ng isa sa kanila na damputin ang nabaling paa ng monoblock chair, subalit mabilis akong humataw sa likod ng lalaking yun, napada na siya Sa sahig at pinagtulungan akong suntukin ng dalawa pang lalaki kasama niya, hinawakan ako sa kamay ng isa at napadapa kami sa maruming flooring ng canteen, subalit galit na ang bumabalot sa pagkataoA KO ng sandaling yun.

Hindi ako nagawang pigilan sa pagkakayapos sa akin isang lalaking kaaway ko, nakatikim pa ako ng sapak at sipa pero mabilis ko nadampot ang naputol na paa ng monoblock chair at yun ang ginawa ko pamalo sa kanila.

Wala na akong pakialam ng sandaling yun kung sino ang nasa paligid ko, ang mahalaga sa akin ay maiganti ko ang kapatid ko, buong lakas ko silang pinagpapalo kahit nakadapa na sila sa flooring ng canteen, may isang maswerte lang sa kanila na nakatakbo palabas kaya hindi ko siya napuruhan.

Patuloy ako sa paghataw sa kanila ng may biglang humawak sa kanang kamay ko na nagmula sa likuran ko, sasapakin ko pa sana siya ng kaliwang kamay ko subalit mas naunang magising ang puso ko ng makita ko na ssi andrea ang nilalang na may kapit sa kanang kamay ko, matalim ang tingin niya sa akin, sa hindi ko maipaliwanag na dahilan ay biglang nanlamig ng buong katawan ko.

Mistulang binuhusan ako ng malamig na tubig ng sandaling yun.

Ang galit at poot na namumuo sa katawan ko ay unti unting naapalitan ng takot at labis na kahihiyan sa nagawa ko.

Lahat ng tao sa loob ng canteen ay nakatingin sa amin ni andrea, noon lang nagbalik ang ulirat ko na duguan na pala ang mga lalaking nakaaway ko ng tignan ko ang dalawang katawan na nakahandusay sa paanan ko.

Wala na akong nagawa pa ng biglang magpasukan ang guard at ilang mga teacher sa loob ng canteen, humahangos pa sila ng lapitan nila kami, agad na dinampot ng guard at ilang teacher ang katawan ng nakaaway ko, may malay naman sila pero sobrang duguan ang mga katawan at muka nila, ako naman ay tadtad na naman ng sermon sa adviser ko, panay na naman ang salita niya na walang basehan at hindi man lang tinanong ang pangyayari.

Ang sumunod na pangyayari ng sandaling yun ay nasa loob na kami ng principal office, kasama ko ang adviser ko, adviser ng mga nakaaway ko at yung tatalong nakaaway ko.

Mahabang usapin ang naganap sa pagitan namin ng mga teacher at ng principal, pursigido ang teacher ko ng sandaling yun na mapatalsik ako sa paaralan namin, subalit hindi siya nagtagumpay dahil sa muling pagkakataon ay iniligtas na naman ako ni andrea.

Nang sandaling gingisa na ako sa principal office ng adviser ko wala na akong plano pang magpaliwanag pa, dahil alam ko naman na hindi ako mananalo sa adviser ko, masasabi ko na kulang ako sa kaisipan para magpaliwanag at dumepensa sa kanila ng panahon na yun, kaya tinatanggap ko nalang ang paratang nila. kahit pa ang tatlong kaharap ko ang may kasalanan, ako pa rin ang pinapagalitan at sinasabihan ng masasakita na salita, subalit ang bawat naaapi ay may nagtatanggol, dahl ng nauubusan na ako ng pag asa at tanggap ko na mapapatalsik na ako sa paaralan namin ay biglang pumasok sa loob ng office si andrea kasama ang ate ko at ilang classmate namin babae na nakasaksi ng pangyayari.

Iha pasok kayo, talagang pinatawag ko kayo, sabi ng principal.

Isa isang nagpasukan ang mga classmate ko, si andrea at ang ate ko sa principal office at nagsimula na silang tanungin ng principal.

Sino sa inyo ang nakakita ng buong pangyayari? tanong ng principal sa mga classmate ko babae.

Lahat sila ay nagtaasan ng kamay, kitang kita ko kung paano nadismaya ang adviser ko, dahil nakukutuban na niya na makakalusot na naman ako sa gulong pinasukan ko.

Sige iha ikaw na ang unang magsalita, kahit pamankin kita alam ko na kahit minsan ay hindi ka nagsinungaling sa bahay. sabi ng principal.

Kasi ganito po yun tita, nakapila po kami papasok ng canteen, yang tatlong yan hinarang yung paa nila nung padaan na po yung ate ni Nico, nagalit po ang ate ni Nico sinigawan po sila, kaso biglang dumating si Nico at pinalo niya po ng upuan yang tatlong yan para po maiganti ang ate niya, pero pinagtulungan pa po nila si Nico, buti na nga lang po may nakuha si Nico na pamalo kaya ayan po inabot nila, tita wala po kasalanan si Nico, di ba po sabi ni lolo kapag may umaaway sa mga nakakabata kong kapatid ipagtatanggol ko po, ganun po yun ginawa ni Nico kaya wala po siyang kasalanan, tuloy tuloy na salita ni andrea.

Napatingin nalang ang principal sa adviser ko at parang tinutunaw ng principal sa titig niya ang teacher ko dahil sa mga paratang na binabato nito sa akin.
pinaniwalaan ng principal ang sinabi ng mga sumunod kong kaklase at lahat halos sila ay pare pareho ng sinabi sa pangyayari.

Sa madaling salita abswelto na naman ako sa kaso at yung tatlong nakaaway ko pa ang na suspended.

Bumalik ako sa normal ko buhay, school bahay uli ako at kahit napaka boring na ng naging buhay ko ay nilasap ko nalang ito at wala akong pinagsisishan.

Mabilis lumipas ang araw linggo at buwan hanggang sa dumating n ang buwan ng marso.

Buwan ng pagtatapos ko sa elementarya, para sa akin katapusan na ng pangit na image ko sa paaralan na yun, kaya sobrang saya ko.

Subalit ang saya ay hindi ko labis nalasap, dahil ang pinaka highlight pala ng buhay ng isang tao ay ang araw ng paghihiwalay ninyo ng mga taong nakasama mo ng higit sa anim na taon.

Kahit pa naging boring ang takbo ng buhay ko sa paaralan ng mga sandaling pinili kong magbago ay mabilis pa rin tumakbo ang oras at panahon.

Buwan ng marso ng una kaming mag praktis para sa graduation day namin, ako na yata ang pinaka masayang bata ng sandaling yun, dahil sa wakas ilang araw nalang makakaalis na ako sa paaralang yun at hindi ko na muli pang makikita ang teacher ko na walang ibang ginusto kundi ang patalsikin ang sa paaralan na yun.

May mga ilang representative rin ng ilang private school na pumunta sa [paaralan namin ng mga panahon nayun para magbigay ng entrance exam sa grade 6 student na nais mag aral sa kanilang paaralan.

Kahit alam ko na hindi ako makakapag aral sa private school ay ginalingan ko ang lahat ng exam na ibinibigay nila.

Pinaskil sa harapan ng gate ng school namin ang mga pangalan na pumasa sa bawat paaralan na nagbigay ng entrance exam, hindi naman sa pagyayabang pero naipasa ko lahat ng exam na yun, lahat ng private highschool sa na nagpaskil ay nakasulat ang pangalan ko na pumasa, subalit hindi ko magawang magsaya ng sandaling yun dahil alam ko naman na hindi kaya ng magulang ko na pag aralin kami ng sqabay ng ate ko sa private, kaya tanggap ko na sa public school lang din ang bagsak ko.

Subalit tila ang swerte sa akin ng sandaling yun ay umaayon, huling linggo na namin sa paaralan nung panahon na yun, wala na kami ginagawa kundi magprktis nalang ng graduation song.

Isang balita ang dumating sa akin na labis kong ikinatuwa ng ipatawag ako ng coach ko sa volleyball, agad naman akong nagpunta sa room niya at nakita ko dun ang dalawang lalaki na naka suot ng kulay asul na uniform.

Siya si coach noel, nirecomend pala ako ng coach ko para sa varsity scholar ng highschool, masaya kong tinaggap ang alok nila, wala akong grade na dapat imaintain, ang importante lang sa kanila ay maglaro ako at kailangan ko daw galingan.

Agad nilang ipinatawag ang mga magulang ko para makausap at mapapirma ng ilang dokumento.

Matapos ang pirmahan ay isa pang balita ang natanggap ng mga magulang ko, first honor ang ate ko sa batch namin at may limang private high school ang nag aalok sa kanya ng scholar, agad na tinaggap ng mga magulang ko ang alok sa ate ko sa kapareho ko school, ang pinag kaiba lang namin ng ate ko sa scholar, ako libre ang tuition fee, walang grade na kailangan imaintan, pero kailangan ko bumili ng libro at jogging pants na gamit sa p.e. ang ate ko libre lahat libro uniform tuition plus allowance pa monthly, pe ro may grade siya na dapat imaintan.
kahit ganun masaya ako dahil kahit mahirap kami ay makakapag aral kami ng ate ko sa private high school, isa na itong pangarap na natupad para sa akin ng sandaling yun.

Nang sumapit na ang araw ng pagtatapos namin sa elementarya ay sabik akong nagbihis ng toga, nagsuot ng sampaguita sa leeg at sabay namin tinahak ng ate ko at magulang ko ang daan patungo sa paaralan.

Napaka saya ko nung araw na yun, binibilang ko nalang ang oras na mananatili pa ako sa lugar na yun, dahil ayoko na talagang makita pa uli ang adviser ko.

Hindi na ako nagulat ng makita ko na humakot ng medalya ang ate ko, samantalang ako ay tatlo lang ang nakuha ko medal, lahat pa yun ay galing sa volleyball, samantalang ang sa ate ko ay puro academics award ang nakuha niya.

Tatlo ang kinanta namin ng graduation.

If we hold on by diana ross, para sindihan ang kandila at lapitan ang mga magulang namin para yakapin at pasalamatan sa pagtataguyod sa amin.

Journey by lea salonga. ewan ko kung para saan yun basta kinanta lang namin ng sabay sabay yun.

Pero ang huling kinanta namin ang nagpa sabog sa luha ko ng hindi ko inaasahan.

One friend by dan seals.

Malinaw pa sa pandinig ko ng mga oras na ito ang sinabi ng isang teacher ko sa grade bago kami kumanta ng one friend na yun.

Mga mag aaral ng ika anim na baitang, inaayayayahan ko kayong magsitayo muli sa huling pagkakataon, dahil ang susunod na aawitin ninyo ay ang awit ng pasasalamat at pagpapaalam sa inyong mga kapwa kamag aral, bagamat hindi ito ang inyong huling pagkikita, subalit batid naman natin na magkakahiwa hiwalay na ang ilan sa inyo, kaya nais namin ng inyong mga guro na ibigay ang huling minuto na ito para kausapin at magpaalamanan kayong lahat, sa inyomga kaibigan at itinuring ninyong mga kapatid sa loob ng higit sa anim na taon. paki sindihan muli ang mga hawak ninyo kandila at malaya kayong lapitan ang kung sino man ang nais niyong kausapin sa mga oras na ito. yan ang eksaktong sinabi ng isa sa mga teacher ko nung grade 6 bago simulang patugtugin ang kanta ni dan seals na one friend.

Maaaring madrama para sa ilan, pero ang totoo hindi ko nagawang sindihan ang kandilang hawak ko dahil sa kakaibang ihip ng hangin ng sandaling yun ay parang napakalungkot bigla ng school ground namin, nantili akong nakatayo at hindi ko magawang lumapit sa kahit na kaninong kaklase ko dahil hindi ko alam kung may dapat ba akong pasalamatan o dapat ba akong humingi ng tawad.

Subalit nalaman ko na kahit pala masama ang tingin sa akin ng adviser ko ay marami akong kaklase na labis ang pasasalamat dahil naging kaklase nila ako, lahat ng ipinagtanggol ko sa mga nag aaway sa kanila nung grade 5 kami ay nilapitan ako at nagpasalamat. si gail nag sorry sa akin, si niki napaiyak pa nung lapitan ako at walang iubang nasabi kundi salamat. si andrea ang pinaka madrama sa lahat.

Walang salita n lumabas sa bibig namin ng sandaling magtama ang mga mata namin sa gitna ng ground, parang may hangin lamang na nagtulak sa aming dalawa para maglapit at wala kaming pakielam kung nasa paligid lang ang mga magulang namin, dahil niyakap niya ako ng napakahigpit, habang patuloy sa pag agos ang mga luha niya, napayakap na rin ako sa kanya at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan biglang tumulo nalang ng walang dahilan ang luha ko.

Hindi ko alam kung gaano kami katagal magkayakap ni andrea, inawat nalang kami ng isa naming kaklase dahil gusto rin niyang kausapin si andrea, ako naman ay tumalikod nalang at muling tumayo sa harapan ng upuan ko habang hawak ang kandilang dapat sana ay sinindihan ko.

Subalit ang huling tao na lumapit sa akin ang labis kong ikinagulat, kinuha niya mula sa kamay ko at sinindaihan niya ang kandila ko at nang mag apoy ang kandila ko ay muli niya itong ibinalik sa akin.

Nico!! salamat at naging kaibigan kita, naging karamay ko sa gulo na pinasukan ko, naging kakampi ko sa lahat ng naging laban ko. kahit nagkaroon tayo ng tampuhan, gusto kong malamn mo na walang pumalit sayo bilang matalik kong kaibigan. kagaya ng sinasabi ko sayo noon, tayong dalawa pa rin ang founder ng S.N.G walang kahit sino man ang maaaring pumalit sa pwestong iniwan mo. sabi ni Cris habang nakayuko siya at nagpapahid ng luha.

Salamat din sayo Cris, kahit na may tampuhan tayo, hindi mo nagawang magalit sa akin, bagkos palagi ka pa rin nakaagapay sa akin sa tuwing may kaaway ako, asensya na kung umiwas ako, sa totoo lang sa mga oras na ito nanghihinayang ako sa mga oras na nasayang na dapat magkasama tayo, naubos lang kasi yung oras natin sa pag iiwasan. sana maibalik pa natin dat ang lahat. sabi ko habang pumapatak ang luha ko ng hindi ko namamalayan.,
kaibigan pa rin kita Nico hindi magbabago yun, pero sa bakasyon kasi lilipat na kami ng bahay, pero malapit lang din dito, nakakuha ang magulang ko ng bahay sa muntilupa, alabang kaya malapit lang tayo, sana magkita pa tyo. sabi ni bago siya tumalikod at lumakad pabalik sa hanay nila.

Nawala ang saya ko ng mga sandaling yun, dahil nalaman ko na marami pala akong kamag aral na pinapahalagahan ako, naisip ko pa nung mga oras na yun na sana tumakbo pabalik ang panahon para nakasama ko uli sila, sanat hindi na matapos ang gabing yun.

Subalit kagaya ng isang tula, kahit gaano pa ito kaganda, may tuldok ito palagi na magiging hudyat ng katapusan ng lahat.

Natapos ang gabing yun na puro picture taking ang naganap, nagkaroon din ako ng pagkakataon na makapagpa picture sa mga kaklase ko, pero the best picture ko pa rin yung kasama ko si andrea.

Matapos ang graduation ay kumain kami sa jollibee ng magulang ko kasama ang ate ko, sa hindi sinasadyang pagkakataon, nandun din ang pamilya ni niki at pamilya ni andrea, nagkausap usap ang mga magulang namin ni niki at si andrea naman ay nilapitan ang ate ko, para sila ang magkausap.

Laking tuwa ko ng malaman ko na sa parehong paaralan pala namin ng ate ko papasok si andrea…

The End