Gangsta Paradise: Book 2 - Part 1

Sinasabi ng karamihan na ang buhay highschool ang pinaka masayang yugto ng buhay ng isang tao, dito kasi nagsisimula ang lahat ng bagay na huhubog sa pagkatao natin, dito daw ay malalasap natin ang lahat ng unang karanasan na meron tayo sa buhay natin.

Pero para sa akin hindi masaya ang highschool, yan ang unang nasabi ko ng ako ay makapasok sa paaralan na nagbigay sa akin ng scholarship. Halos manliit kasi ako sa sarili ko ng mapag masdan ko ang mga estudyante sa paaralang yun, ibang iba sila sa mga eatudyante sa public school na pinanggalingan ko. Malilinis tignan, amoy pabango at yung iba ay kung titignan mo ay parang artista sa kinis at puti ng balat, ganyan ang itsura ng mga estudyante sa private highschool na pinasukan ko ng sandaling yun. Hindi katulad sa mga estudyante sa public elementary scool na pinasukan ko noon, bukod sa amoy pawis kami noon ee kadalasan pa wala kaming pakielam sa itsura at suot naming damit.

Habang pinagmamasdan ko ang mga estudyanteng nakakasalubong ko sa school na yun ay kasabay ko rin hinahanap ang classroom ko, medyo nalilito pa ako dahil bago lang naman ako sa paaralan na yun.

"Nico!!" Sigaw ng ate ko ng makita niya akong dumaan sa classroom nila.

"Diyan ba room mo?" Tanong ko kay ate.

"Oo, saan ka ba galing?" Tanong ni ate.

"Hinahanap ang classroom ko." Sagot ko.

"Bobo ka ba? Magkaklase tayo, ayan ohh tignan mo sa pinto nandyan pangalan mo." Sabi ng ate ko.
Tinignan ko naman ang listahan ng mga pangalan sa pintuan ng classroom ni ate at nakita ko nga na magkaklase kami ng ate ko.

"Hoy dun ka sa likod umupo huh, magpakatino ka na dito. Huwag kang makikipag away, tandaan mo pareho tayong scholar, kapag may ginawa kang katarantaduhan dito baka pati ako madamay." Sermon ng ate ko sa akin na hindi ko na lang pinansin.

Pumasok ako sa classroom na yun at nakayuko akong naglakad papunta sa likurang bahagi ng mga nakahanay na upuan. Isang bakanteng arm chair ang inupuan ko ng sandaling yun at tahimik akong naghintay sa guro namin.

Ilang minuto akong nagmasaid sa itsura ng mga kaklase namin ng sandaling yun, sa totoo lang ay halong kaba at pananabik ang nararamdaman ko dahil nakita ko na nakasulat sa pintuan ng classroom na pinasukan ko ang pangalan ni andrea, pero sa kinasamaang palad ay wala siya sa mga nakaupong kamag aral ko ng sandaling yun.
Hanggang sa dumating ang guro namin at magsimula ang klase namin ay walang andrea na dumating sa classroom namin.

Recess time ng una ko marating ang gym ng paaralang pinasukan ko, kailangan kasing dumaan sa gym bago ka makarating sa canteen, scholar ako dahil sa pagiging varcity ko, kaya hi di ko naiwasan na mapagmasdan ang court na magiging bagong mundo ko. Hindi ko pa alam ng sandaling yun kung ano ang magiging kapalaran ko sa paaralan na yun ng sandaling yun. Dahil bukod sa wala naman akong kilala, wala na rin ang kaibigan ko na maaari kong maging kasangga sa mga away ko.

Sa loob ng canteen walang pakielam ang ang lalaking higher year sa amin. Hindi sila marunong humingi ng sorry kahit mabangga na nila kami sa loob ng canteen, hinayaan ko lang sila. Dahil nakatatak sa utak ko ang sinabi ng ate ko na magpakatino ako dagil baka maalisan kami ng scholarship kung gagaawa ako ng kagaguhan sa school na yun. Isang linggo ang lumipas na mistulang insekto ako sa malawak na damuhan, walang pumapansin sa akin, walang natatakot na baka gulpihin ko. Kagaya ng elementary pa ako.

Sa totoo lang nakaramdam ako ng pagkaboring sa unang isang linggo ng buhay highschool ko. Kahit sabihin na marami akong nakikitang magagandang babae sa paligid ko ee tila balewala silang lahat sa akin.

Ikalawang lunes ng pasukan bilang highschool ay halos ayoko ng bumangon sa kama ko, gusto ko na lang matulog at kung maaari ay bumalik na lamang ako sa elementary para ganahan uli ako mag aral. Subalit wala akong nagawa ng sigawan at pagalitan ako ng nanay ko ng makitang hindi zko kumikilos para magbihis.

Kahit wala na akong ganang pumasok sa paaralan ay pinilit ko na lang ang sarili ko na pumasok, hndi ko alam kung bakit hinahanap ko yung buhay ko nung elementary na isa ako sa sikat sa paaralan namin, maraming natatakot sa akin dahil palaaaay ako. Maraming bumabati sa akin at may ilan pa na humahanga sa pagiging varcity ko.

Naglaho ang lahat ng yan sa buhay ko ng ako ay maging highschool, balik ako sa simula na kailangan ko uli na gumuhit ng pagkatao ko sa bago ko paaralan upang kilalanin ako ng lahat ng tao sa paligid ko, subalit paano ko magagawa na kilalanin ako, gayung insekto lang naman ako sa bagong paaralan na pinapasukan ko.

Subalit ang agam agam sa utak ko ng sandaling yun ay napalitan ng saya at kagalakan ng makita ko ang isang babaeng nakaupo sa arm chair ko, tila may liwanag itong nagmumula sa buong katauhan niya na hindi ko maipaliwanag.

"Nico!!" Sigaw ng babaeng ito ng makita niya ako na nakatayo sa pintuan ng classroom namin.

"Andrea!??" Sabi ko na halos pabulong na lang sa labis na kagalakan ko na makita siyang muli

"Hui kamusta, parang nakakita ka naman ng multo." Sabi ni andrea ng lapitan niya ako.

"Ahh ee eto okey lang ikaw kamusta? Bakit ngayon ka lang pumasok?" Tanong ko kay andrea.

"Galing kasi kami ng probinsya, birtday kasi ng tito ko nung saturday kaya nag extend kami ng bakasyon, pinagpaalam na lang ako ng magulang ko sa adviser natin." Masayang sabi ni andrea.

"Ahh akala ko hindi ka na dito mag aaral ee," sabi ko na parang wala sa sarili.

"Huh? Bakit mo naman nasabi na hindi na ako dito mag aaral? Hinihintay mo ako pumasok noh!?" Sabi ni andrea sabay ngiti na halos matunaw ako sa sobrang ganda niya ng sandaling yun.

"Huh ano hindi naman, wala kasi akong kilala dito bukod sa ate ko ee alam mo naman na hindi ko kasundo si ate." Sabi ko kay andrea.

"Ahh ok, teka saan ka ba nakaupo?" Tanong ni andrea
"Dun sa inuupuan mo." Sagot ko.

"Ay sayo ba yun? Gusto mo tabi na lang tayo?" Masayang sabi ni andrea na hindi ko tinanggihan.
Masaya kami umupo ni andrea sa likurang bahagi ng classroom namin. Napuno kami ng kwentuhan ng mga masasayang nangyari sa amin nung bakasyon.
Nagmistulang vitamins si andrea para sa akin ng sandaling yun, kung bakit nagkaroon ako ng gana na muling pumasok sa paaralan.
Masaya kami ni andrea na nakikinig ng klase, kumakain sa canteen at sabay na umuuwi sa bahay. Wala kami pakielam sa ibang estudyante na nasa paligid namin, ang mahalaga lang sa amin ng sandaling yun ay magkasama kami palagi. Parang kami lang anb tao sa mundo ng panahon na yun.
Hanggang sa isang umaga habang kami ay nakikinig sa lesson ng teacher namin ay biglang pumasok sa classroom namin ang isang teacher na lalaki.

"Excuse me maam, ahh check ko lang kung estudyante mo si Nico." Tanong ng lalaking teacher.

"Yes sir nandito siya. Nico stand up please hinahanap ka ni sir noel" sabi ng teacher ko, nagtataka man ako ay tumayo pa rin ako, wala naman akong maisip na nagawa kong kasalanan para hanapin ako ng lalaking guro na ito.

"Maam pwede ko ba siyang isama muna?" Tanong ni sir noel sa teacher ko.

"Para po saan yan sir? May nagawa bang kasalanan si Nico?" Tanong ng teacher ko.

"Wala naman maam, scholar po yan estudyante niyo maam, varsity po siya. Isa sa magagaling na varcity nung elementary pa siya. Start na kasi ng training namin ngayon." Sabi ni sir noel
Bukod sa ate ko at kay andrea ay halos lahat ng classmate ko ay nagulat ng marinig ang sinabi ni sir noel, napatingin lahat sa akin ng mga kaklase ko ng lumakad ako palabas sa classroom namin na nakayuko. Medyo nakakaramdam na kasi ako ng hiya ng sandaling yun.

Sabay naming binagtas ni sir noel ang daan papunta sa gym ng paaralan na yun, halos magkahalong kaba at pangamba ang nararamdaman ko ng sandaling yun. Hindi ko pa kasi alam kung makakaya ko na ba na maglaro at makipagsabayan sa mga highschool na kakampi ko, dahil wala na akong practice sa paglalaro ng volleyball.

Nang makarating kami sa gym ng paaralan namin ay ipinakilala ako ni sir noel sa mga bagong team mate ko. Hindi ko halos makuhang tumitig sa kanila dahil sa labis na hiya at pangamba na baka hindi ko magawang sumabay sa paglalaro nila, matatangkad kasi ang mga team mate ko at halatang magagaling maglaro.
Dalawa kaming baguhan sa team na yun ni sir noel, 1st year hs din ang kasama ko lalaki na galing din sa isang public highschool. Hindi nga lang siya kagaya ko na scholar sa school namin, hindi ko na inalam pa kung bakit hindi siya scholar.
Isa pa sa pinapangamba ko ay ang pagiging scholar ko sa school namin, dahil naririnig ko ang mga team mate ko na nagbubulungan na baka daw sobrang magaling akong maglaro dahil scholar ako. May narinig din ako na muka naman daw akong hindi magaling maglaro, muka daw kasi akong totoy at baka daw umiyak pa ako kapag tinamaan nila ako ng bola sa muka.
Hindi ko na lang sila pinansin ng sandaling yun, sumabay na lang ako sa strecthing na ginagawa ng mga bago kong team mate.
Nabuo sa plano ko ng sandaling yun na pagbutuhin ang pag eensayo, hindi lang para mapantayan ang kakzyahan ng mga kakampi ko kundi ang lampasan sila sa pamamaraan nila ng paglalaro. Unang araw ng ensayo namin ay pinagbuti ko ang bawat ginagawa ko, ang bawat galaw ko ay lalo ko binilisan mula sa foot work hanggang sa ball control. Hindi naman sa pagyayabang ng panahon na yun ay akong pinaka bata sa grupo namin, pero may ilang team mate ako na nalalampasan ko pamamaraan ko ng paglalaro.
Unang araw pa lamang namin ng training ng isabak kami ni coach noel sa isang laro. 12 kaming lalaki kaya hnati niya kami sa dalawang grupo.
Dito ko pinakita sa coaxh namin at sa mga kakampi ko na kahit napaka bata ko pa ay karapat dapat ako na maging isang varcity.
Mula sa service area, reception area, bilis ng kilos at talasg mata para bumasa ng atake ng kalaban ay pinamalas ko sa kanila. Hindi nga lang ako makaspike ng sandaling yun, dahil sa kulang pa ako sa height at mababa pa akong tumalon ng panahon na yun.
Matapos ang game naming mga lalaki ay sunod naman na pinaglaro ng coach namin ang mga babae. Umupo ako sa gilid ng court at dun ko lang napansin na napakarami na palang estudyante ang nanonood sa laro namin.
Muli nakaramdam na naman ako ng hiya sa katawan ko, isa ito sa kahinaan ko ng highschool ako. Masyado akong mahiyain lalo na kapag maraming tao ang nanonood.
Matapos ang laro ng babae ay tinipon kaming lahat ng coach namin.

"Team kaya ko kayo pinaglaro ngayon ay para makapili na ako ng gagawin kong 1st 6 sa boys and girls, maaga kasi gaganapin ngayon ang area meet, balita ko kasi 2nd week ng august gaganapin ang area meet, may dalawang buwan pa tayo para makapag handa. Sa boys alam ko na kung sino ang 1st 6, alam ko na rin kung ano ang dapat palakasin ng ilan sa inyo. Ganun din sa girls, nakikita ko na dapat kong hubugin at sanayin sa natural na lakas niyo. Pero hindi porket may napili na akong 1st 6 ee final na yun, kadalasan kasi meron mga fast learner na nadadaig pa yung mga datihan ng player.yung hindi ko tatawagin na pangalan ay makakauwi na, yung tatawagin ko naman ay manatili muna dito at may sasabihin pa ako. Pero lahat kayo simula bukas mzgdala ng pamalit na damit dahil daily na ang training nating hanggang saturday." Sabi ni coach noel sa amin.
Isa isang tinawag ni coah ang anim na babae at anim na lalaki na maiiwan. Isa akl sa mga natawag na maiiwan ng sandaling yun. Ang mga hindi tinawag ay pinauwi na ng coach namin.

Lahat kami naiwan ay pinasunod ni sir sa multipurpose hall ng school namin na ginagawang taguan ng mga gamit ng lahat ng gamit ng school. Bakante room ito na ginagamit din ng mga varcity sa school namin.

"Siguro naman may idea na kayo kung bakit ko kayo pinaiwan. Kayo ang napili ko na maging first6. Sa nakita kong galaw niyo kanina sa court alam ko na ang magiging position niyo kaya tandaan niyo ang sasabihin ko, dahil isang beses ko lang ito sasabihin.sasabihin ko sa inyo kung ano ang magiging position niyo sa court pati na ang dapat na gawin niyong pagsasanay para sa position na yun, pero lagaya ng sinabi ko kanina. Oras na hindi ko makita ang improvement sa inyo maaari kayong palitan ng mga kakampi niyo na malalampasan kayo sa training." Paliwanag ni coach sa amin na pinakinggan ko mabuti at itinanim sa isip ko ang bawat sinasabi niya.
Isa isa niya kaming pinatayo at ipinaliwanag ng coach namin ang dapat na gaaing training ng bawat isa sa amin. Hindi ako naging kampante ng sandaling yun, dahil ang bawat kasama ko sa hanay ng 1st 6 ay tinandaan ko at isiniksik ko sa utak ko ang sinasabing training ni coach sa kanila. Dahil gusto kong bumalik ang kasikatan ko nung elementary ko, pinag aralan ko lahat ng position.

"Nico ikaw ang gagawin ko setter, sa kinikilos mo kanina at sa pamamaraan mo ng ball control nakikita ko na ikaw ang pinaka mabisang gawing setter. May medecine ball tayo diyan, after ng strecting natin, magfocus ka sa toss palakasin mo ang anim na daliri mo, ituturo ko din sayo kung paano mo papalakasin ang bisig mo, ganun din kung paano mo itataas ang talon mo. Bukas magdala ka ng garter. Maliwanag ba?" Sabi sa akin ng coach ko.

"Opo sir" sagot ko.

"Coach excuse, hindi po ba freshmen lang si Nico? Bakit siya po ang magiging setter, hindi po ba si rex ang setter last yeaf, bakit ngayon po hindi na siya kasali sa first6" sabi ng isang kakampi ko na hindi ko pa kilala kung sino.

"Iho alam mo ba yang tinatawag mong freshmen ee galing na ng straa? Scholar yang freshmen na yan dahil sa volleyball, kayo ni rex ano na ba ang narating niyo? Natalo tayo last year dahil sa maling set na ginagawa niya dahil mas sinusunod niya ang sarili niya kesa sa akin." Pagalit na sabi ni coach na nakapagpatahimik sa kakampi ko sa pambabatikos niya sa akin.
Natapos ang unang meeting namin ng mga kakampo ko ng araw na yun na punong puno ako ng kagalakan sa dibdib ko. Dahil sa muli na naman akong tatapak sa court at ipapamalas ang tanging kakayahan ko na gusto kong pagyamanin, dahil ng panahon na yun. Aaminin ko na kaaway ang turing ko sa libro, notebook at ballpen. Nabonoring akong mag aral, mas gusto ko pa ang maglaro na lang ng volleyball. Isang buwan ang lumipas ng pag eensayo namin, ginawa ko lahat ng itinuturo ng coach namin sa abot ng makakaya ko, buong lakas ko ay inuubos ko sa tuwing may ensayo kami. Hindi lang ang pagiging setter ang pinagtutuunan ko ng pansin lahat ng aspeto sa paglalaro ng volleyball ay pinag aralan ko, ang mga nalalaman ko ay dinagdagan pa lalo ni coach noel sa nakikita niyang kasipagan ko sa pagttraining.
Hindi sa pagyayabang pero sa loob ng isang buwan na mag eensayo namin ay nagawa ko ng sabayan ang mga kakampi ko 4th year student. Mabilis rin tumaas ang talon ko sa tulong ng weights na sinusuot ko sa paa at bewang ko sa tuwing may training kami.
Sa pagkakataong ito ay unti unting nagiging maingay ang pangalan ko sa paaralan namin, binansagan akong Mighty Kid ng mga kakampi ko ng sandaling yun, dahil bukod sa bata ako ee yun ang tatak ng sapatos na suot ko ng panahon na yun, wala kasi akong pambili ng mamahaling sapatos ng sandaling yun.
Si andrea naman ng sandaling yun ay naging number 1 fans ko, lagi siyang present sa tuwimg may training kami, tagapalkpak ko siya sa tuwing nakakaiskor ako kapag pinaglalaban kami ng coach namin sa oras ng training. Pero ng sandaling yun ay nanatiling magkaibigan kami, walang malinaw na usapan kung kami ba o hindi dahil hindi na naging malinaw pa sa amin ang ugnayan namin nung elemntary kami.
Hanggang sa dumating ang araw ng tune up game namin sa mismong paaralan namin, may taga ibang school na kinausap ang coach namin na kung maaari ay makipag tune up sa amin. Napataon pa na ang oras ng laban namin ay ang oras ng labasan ng mga 1st and 2nd year student sa paaralan namin kaya marami ang nanood sa tune up game na yun.
Halos mapuno ng tao ang buong gym namin ng sandaling magsimula ang laban sa pagitan ng team namin at tema ng paaralan na dumayo sa amin.
Mainit ang lugar namin pero ako ay nanlalamig dahil sa pinaghalong pangamba at hiya na maglaro sa harapan ng mga kamag aral ko. Unang bugso sa salpukan ng team namin at kalaban namin ay lumamang agad sila ng 5-0. Hindi kami makaiskor dahil hindi ko maiset ang bola sa labis na kaba na nararamdaman ko, hi di ako makapag concentrate sa paglalaro kaya halos murahin na ako ng mga kakampi ko ng sandaling yun.
Agad naman akong pinalitan ni coach noel dahil sa sunod-sunod na pagkakamaling nagawa ko sa loob ng court.
Sa pagkakataong ito ay masasabi ko na isa si coach noel sa pinaka mahusay na coach na nakilala ko sa buong buhay ko. Dahil matapos kong lumabas sa court at hinila niya ako sa likurang bahagi ng upuan namin at hinding hindi ko malilimutan ang mga katagang binitawan niya na gumising sa nagtatagong halimaw sa loob ng dibdib ko.

"Nico makinig kang mabuti sa sasabihin ko ayoko ng ulit ulitin sayo ito. Tatagan mo ang dibdib mo, huwag kang magpaapekto sa mga taong nanonood sa paligid mo, gawin mong transparent silang lahat, huwag mo pakinggan ang sigawan ng mga taong nanonood. tignan mo lang ang limang kakampi mo at yung anim na kalaban niyo. Ikabit mo rin sa mga mata mo ang bola na pinaglalaruan niyo. Ang tenga mo ay ilaan mo sa akin na coaxh mo at sa limang kakampi mo. Ikaw ang setter ikaw ang bubuhay sa mga kakampi mo para makagawa kayo ng puntos. Kung panghihinaan ka ng loob babagsak ang koponan natin at tuluyan tayong matatalo." Mahinahong sabi ni coach noel sa akin na bumaon lahat sa dibdib ko.
12- 2 ang iskor lamang ang kalaban namin ng muli akong pabalikin ni coach sa loob ng court. May kaunting kaba pa rin akong nararamdaman sa dibdib ko subalit napawi na ng tuluyan ang kabang ito ng maglakad ako papasok sa court at biglang mapahinto ang mga paa ko sa tinig na narinig ko.

"Nico malaki ang tiwala ko sayo na makakaya mo" sigaw ni caoch noel na nagbigay sa akin ng lakas ng loob.
Mula sa sampung kalamangan ng kalaban ay nagawa naming itabla ito sa 17-17. Simula ng ayusin ko ang set ko ng bola at paminsan minsan na pagblock sa atake ng kalaban ay nakadikit kami at tuluyang naiwan ang kalaban sa score hanggang sa maipanalo namin ang 1st set, sa pangalawang set ay nagbigay ng play si coach noel kung saan may pagkakataon ako na humataw ng bola,
Nang panahon na yun ay nagagawa ko ng ilampas ang dalawang palad ko sa ibabaw ng net para makablock ng mga hataw ng kalaban na medyo mababa, maliit pa kasi ako noon, medyo tumaas lang ang talon ko kaya ko nagagawang ilampas ang palad ko sa ibabaw ng net, pero sa tantya ko kung hahataw ako ay hindi ko magagawa ito ng malakas dahil kailangan kumuha ng bwelo sa braso kasabay sa pagtalon kapag hahataw ee medyo mas mababa ang palad sa net na kadalasang Nagiging sanhi ng block net. Muli na naman akong nagdalawang isip sa play na ibinigay sa akin ni coaxh noel ng sandaling yun, naisip ko na malaking kahihiyan na naman kung sasablay ako sa play na yun. Subalit muli kong narinig sa tenga ko ang huling katagang sinabi ni coach noel na may tiwala daw siya sa akin na makakaya ko ang ipapagawa niya kaya nagkaroon ako ng lakas ng loob.
Sa play na iniutos ni coach noel ay unang aatake ang 1st spiker, kung magawang maibalik ng kalaban ang bola ay yung 2nd spiker ko naman ang papahatawin ko, kung magagawa pa rin makuha ng kalaban ang atake namin at maibalik nila sa amin ang bola ay ako na ang magiging third option ng team.
Sa unang 10-5 na score namin ng kalaban namin ay hindi ko pa ngagawang maka spike dahil panay baon ang hataw ng kakampi ko, magaganda na rin kasi ang naibibigay ko sa kanyang set ng bola kaya nagagawa na niyang umatale ng maayos. Hanggang sa dumating na ang oras ng play na inutos sa amin ng coach namin, parehong nasalo ang hataw ng 1st at 2nd spiker ko ng kalaban at ibinalik sa amin ang bola, tumakbo ako paatras para makapwesto sa open spiker na utos ng coach namin, pumalit sa pwesto ko ang 2nd spiker ko bilang setter.
Nang ibato niya sa akin paitaas ang bola ay buong lakas ko itong tinalon at hinataw. Rinig na rinig ko ang tunog ng palad ko ng dumampi ito sa bola, kasing tunog nito ang simampal na muka na ubod ng lakas. Hindi ako halos makapaniwala na nagawa kong itawid ang hataw ko sa net at hindi nagawang makuha ng kalaban namin ang unang hataw ko.
Halos magtilian naman ang mga babae nanonood ng sandaling yun.

"Good job Mighty Kid" halos sunod sunod na sabi ng mga kakampi ko sa akin ng lapitan nila ako at makipag apir sa akin sa ginawa kong pag spike.
Natapos ang laro namin ng araw na yun na nagawa naming manalo, ito rin ang araw na nagsimula na maging maingay ang pangalan k bilang si Mighty Kid sa paaralan namin.

Matapos ang tune up game namin na yun ay may ilang bumabati na sa akin na hindi ko naman kilala sa paaralan namin. Kahit hindi nila ako nakilala sa tunay kong pangalan ay kilalang kilala naman nila ako sa bansag na Mighty kid.

"Sikat ka na Nico ahh. Mighty kid pala" sabi sa akin ni andrea ng minsang magkasabay kaming kumakain sa canteen.

"Sikat ba yun? Ee hindi ko nga alam kung compliment o panlalait yung tawag nila sa akin." Sagot ko.

"Bakit ayaw mo ba na tinatawag kang mighty kid? Cool kaya." Sabi ni andrea.

"Cool ba yun? Ee pangalan ng sapatos ko yung bansag sa akin. Pambatang sapatos kasi ang gamit ko, pinaglumaan lng kasi ng pinsan ko yung rubber shoes ko.." paliwanag ko kay andrea.

"Ano ka ba, wala naman yan sa tatak ng sapatos na ginagamit ee, bakit yung iba nating classmate mamahalin yung rubber shoes kapag naka pam P.E tayo pero hindi mo naman kasing galing maglaro ng volleyball." Swabi ni andrea.

"Sabagay may point ka, pero nakakahiya lang kasi, diba mas ok naman siguro kung sa pangalan ko ako makilala." Sabi ko kay andrea.

"Sus huwag mo ng isipin yun, basta pangako mo lang sa akin na hindi ka magbabago kahit maging sikat ka na sa buong campus. Baka kasi pag naging star player ka na ee hindi m o na ako kilala." Sabi ni andrea.

"Hindi mangyayari yun, paano naman kita makakalimutan ee taga pagtanggol kita nung elementary diba. Tyaka hindi naman ako sisikat na parang artista para kalimutan ka." Paliwanag ko kay andrea.

"Ee nililinaw ko lang naman, kasi ang totoo niyang Nico, may mga nagpapabigay ng love letter sayo. Ayoko na nga sana ibigay sayo kaso kinukulit ako nung mga malalanding yun na sagutin mo raw yun letter nila" sabi ni andrea sabay abot sa akin ng ilang pirasong loveletter.
Sa totoo lang napaka saya sa pakiramdam ng mabigyan ng loveletter ng panahon yun, feeling ko napaka pogi ko na, pero sa maniwala kayo o hindi yung loveletter na iniabo sa akin ni andrea ay nilagay ko sa mangkok na pinagkainan ko ng sopas na binili ko sa canteen namin.

Matapos ko ilagay sa mangkok ang mga loveltter na yun ay niyaya ko na s andrea na bumalik sa classroom namin.
Habang naglalakad kami pabalik sa classroom namin ni andrea ay bigla niya akong hinawakan sa kamay.

"Teka Nico, loko ka bakit mo nilagay sa mangkok yung mga loveletter sayo?" Tanong ni andrea ng mapahinto na kami sa paglalakad.

"Hindi naman kasi ako interesado sa mga letter nila, may hinihintay kasinakong babae na sumulat sa akin." Sabi ko sabay ngiti kay andrea.
Sa totoo lang gusto ko kay andrea manggtaling ang sulat na matatanggap ko ng sandaling yun, pero wala naman akong lakas ng loob na sabihin sa kanya na gusto ko siya. Kung pwede pa ba naming ituloy yung ugnayan na namagitan sa amin nung elementary kami.
Mabilis lumipas ang mga araw sa buhay ko ng sandaling yun sa paralan, hanggang sa dumating na itinakdang araw ng area meet.
Ang paaralan namin ang naging host ng area meet ng sandaling yun. Kung nagtataka kayo kung bakit sikat na sikat ang volleyball ng panahon namin ay dahil walang basketball team sa buong distrito namin ng panahon namin. Inalis ang basketball sa buong distrito namin dahil may isang estudyante na naaksidente habang naglalaro na naging sanhi ng kanyang kamatayan. Kung sino man siya at saang paaralan ay hindi ko alam. Naikwento lang ito sa akin i coach noel nung minsan magtanong ako kung bakit walang basketball sa paaralan namin.
Lahat ng event ay sa paaralan namin ginawa ng sandaling yun, volleyball, table tennis, badminton, chess, track and field, sepak takraw, sipa arnis, at kung anu ano pa.
Hindi ko na ikkwento pa kung ano ang nanagyari sa area meet, kami ang ang nagchampion ng sandaling yun at ang tagumpay namin na iyon ang naging dahilan kung bakit mas lalo akong nakilala sa buong paaralan namin ng mahirang akong MVP, best setter, best service. sa unang taon ko pa lamang ng paglalaro.
Matapos ang game namin ay naghanda ang captain ball namin na si raprap ng kaunting salo salo sa bahay nila, kasama namin si coach noel at buong team ng boys and girls.
Si raprap ay solong anak, ang mga magulang niya ay parehong sa maynila nagttrabaho ng sandaling yun, katulong lang ang madalas niyang kasama sa bahay.
Matapos ang kaunting salu-salo ay nagpaalam na si sir noel na uuwi na, sumama sa kanya ang ilang team mates namin na babae at lalaki, plano ko na rin umuwi ng sandaling yun pero inawat nila ako.
Gusto pa daw akong makasama ng mga team mates ko na magbonding ng sandaling yun, wala sa isip ko na may plano na pala silang mag inuman, hindi nga lang nila sinabi kay coach noel dahil mahigpit na ipinagbabawal sa aming mga varcity ang kahit na anong bisyo, lalo na ang alak at sigarilyo.
Mahigit sampu pa kaming naiwan sa bahay nila raprap ng sandaling yun na pwang mga varsity lahat, may tinawagan pa sila sa telepono na classmate nila at ilang minuto lang ay nagdatingan na ang mga ito.
Halos lahat sila ay mga seniors at juniors na kapwa ko varsity Sa pagkakaalala ko mahigit walo ang babae kasama ang mga bagong dating na barkada din ata ni raprap at anim ata kaming lalaki. Nilabas na ni raprap ang mga alak na itinago niya nung nandun pa si coach sa bahay nila.

"Ohh mga tol celebration ito, huling taon na namin sa sxhool tapos champion pa kami." Sabi ni raprap.

"Huling taon na nga natin nasulot pa ni mighty kid ang MVP wala rin kwenta ang pagiging champion." Banat ni rex na kateam mate namin.

"Ok lang yan tol, ang mahalaga champion tayo at kakampi natin si mighty kid hindi yan kalaban." Banat ni brayan na isa sa team mates ko na mesyo mabait sa akin.
Nagsimula na kaming bigyan ng tig iisang bote ng ng pale pilsen beer ni raprap. Pati ang mga babae ay inabutan niya at nakipagcheers sa amin, hindi pa ako nakakapag inom ng alak ng sandaling yun, kaya halos masuka ako ng lagukin ko ang beer na ibinigay sa akin ni raprap.

"Tol si mighty kid hindi pa ata sanay uminom." Sabi ni brayan.

"Matututo rin yan." Sabi ni raprap.

"Teka tuli ka na ba mighty kid?" Pang aasar sa akin ni rex na hindi ko na lang pinansin.

"Putsa kahit hindi pa tuli yan bibinyagan natin ngayon yan." Sulsol naman ng isang kasama naming lalaki na hindi ko na maalala amg pangalan.
Hindi ko na lang sila pinansin sa mga pang aasar nila sa akin, unti unti ko na lang inuubos ang mapait na lasa ng beer ng sandaling yun para makauwi na ako.
Ang team mate ko naman at mga babaeng kainuman namin ay halatang sanay na sanay na dahil hindi ko pa nga napapangalhati ang bote na iniinom ko ay nakatatlo na ata sila.
Nawala na sa akin ang sentro ng usapan ng isa isa silang maglapitan sa mga babaeng kasama namin. Si raprap, bryan rex at ilang kasama ko lalaki ay may katabi nug babae, nakaakbay pa sila sa mga ito habang masayang nagkkwentuhan.
Hindi ko alam kung ilang oras tumagal sa kamay ko ang bote ng beer na hawak ko, nakaramdam lang ako ng hilo ng sandaling yun dahil siguro 1st time ko umapasukan ng alcohol sa katawan.
Ang mga kasama kong nag iinom ng sandaling yun ay nakikita ko na minsan ay humahalik sa pisngi at leeg ng mga babaeng kasama namin, may humihimas ng hita at yung iba ay nakikipaglips to lips na talaga sa harapan namin.
Ako naman ay hindi halos makagalaw sa kinauupuan ko ng sandaling yun, dahil mas kakaiba kasiang ginagawa nila kesa nung mga nagawa namn ni cris at ng mga kaklase ko sa bahay nila nikki.
Sa pagkakataong ito ay isang plano ang pumasok sa isip ko, lailangan ko matutunan ang tamang ginagawa ng mga lalaki sa babae, pakiramdam ko kasi parang baguhan pa lang ako sa pakikipagtalik sa babae ngt sandaling yun kahit ilang beses na akong nakaranas ng kantot nung elementary ako.
Ilang saglit pa ay napapansin ko na isa isa ng nagtatayuan ang mga kainuman ko, nasa sala kami ng bahay nila raprap ng sandaling yun, may garden sila at up and down ang bahay nila na medyo may kalakihan din naman.
Ang mga kasama ko ay kanya kanya ng destinasyon sa pag alis mula sa sala na kasama ang mga babaeng kainuman namin.
May ilan na sa garahe ng ng bahay nila raprap nagpunta, may ilan na sa garden, may ilan na umak'yat sa itaas. Sa kanilang lahat ay mas naging interesado ako kay raprrap at kay dina.
Si dina kasi ay kateam mate din namin na ubod ng puti, malaki ang suso at pinaka maganda sa mga kainuman naming babae.

Magkayakap rin na umakyat sa ikalawang palapag ng bahay si raprap at dina apat na lang kami naiwan sa sala nila ng sandaling yun, ang tatlong kasama ko babae ay ay busy sa pakikipag usap sa telepono na nasa sala nila raprap.
Nagkunwari akong pupunta sa banyo pero ng mapatapat ako sa hagdan ay mabilis akong umakyat sa ikalawang palapag mg bahay nila raprap.
Anim ang kwarto sa itaas na bahagi ng bahay na yun, inisa isa kong pakinggan ang mga tunog sa loob ng bawat kwarto subalit bigo ako na makita ang nagaganap sa loob nito dahil halos lahat ay nakalock ang knob ng pinto.sa pinakadulong bahagi ng pasilyo ay tumagos ako sa isang maliit na terrece ng bahay nila raprap kung saan may dalawang bintana ng dalawang kwarto, ang isa ay nakapatay ang ilaw at may kurtina, subalit ang isa ay buhay ang ilaw ay may maliit na nakausling bahagi ng kurtina.
Pagapang akong lumakad para marating ko ang sulok ng binatana na maaari kong silipan.
Nang makarating ako sa tamang pwesto ay dahan dahan akong sumilip sa nagaganap sa kwartong yun. Kitang kita ko kung paano kabayuhin ni dina si raprap ng sandaling yun, wala na silang saplot sa katawan, nasa ibabaw si dina na nakabuyangyang ang malalaking suso habang nilalamas ito ni raprap.
Kitang kita ko kung paano masarapan si dina sa burat na nakapasak sa puke niya, ioang minuto pa ang lumipas ng magpalit sila ng posisyon, patuwad naman, matambok din ang pwet ni dina na halos mapipi na sa bawat bayo ni raprap. Nagpalit uli sila ng posisyon,si raprap naman ang nasa ibabaw habang bukang buka ang dalawang hita ni dina.
Hindi ko alam kung gaano ako katagal namboso sa kantutan na ginagawa ng dalawa. Umalis na lang ako ng mabilis ng makita ko na nilabasan na si raprap at sabay silang humiga at nagpahinga ni dina.
Bumaba ako sa sala nila raprap at busy pa rin ang tatlong babaeng kasama namin sa pakikipag usap sa telepono. Hindi na ako nagpaalam sa kanila, kinuhamkomna lang ang bag ko at umuwi na ako sa bahay namin ng sandaling yun bitbit ang kaganapan sa mga kateam mate ko na magdadala sa akin sa isang kaisipan na dapat ko rin maranasan ang naranasan ni raprap.Ilang araw ang lumipas matapos ang naganap na inuman sa bahay nila raprap ay hindi mawala sa isip ko ang mga bagay na nakita ko, bagamat nakaranas na ako kung paano makipag sex ng panahon na yun, pero hindi ko pa nararanasang makipag sex sa isang babae na malaki ang suso at matambok ang pwet. Tayong tayo lagi ang burat ko sa tuwing maaalala ko ang antutan na napanood ko sa pagitan nila dina at raprap,
Hanggang sa isang hapon habang pauwi na ako galing pag eensayo ng volleyball ay may tatlong babae na hinarang ako sa may gate ng school namin.

"Hello diba ikaw si Nico" sabi ng isang babae na medyo maputi at mas matangakad sa akin.
Tumango lang ako bilang sagot sa kanila.

"Ako nga pala si vivian, sila naman si marie at claire." Sabi ni vivian sabay abot ng kamay niya sa akin, nakipag kamay naman ako sa kanila bilang respeto, pero ang burat ko ay muli na namang tumgias dahil sa lambot ng mga palad nila at mabilis naagaw ni claire ang atensyon ko dahil sa kanilang tatlo siya ang may pinaka malaking suso. Hindi naman totatlly malaki kagaya ng kay dina. Pero mas angat siya sa kanilang tatlo.
Matapos ko silang kamayan ay magpapaalam na sana ako ng muli akong kausapin ni vivian.

"Ahh Nico may telepono ba kayo? Pwede ba malaman number niyo? ( hindi pa uso ang cp ng sandaling yan, telepono ang talamak sa kabataan ng panahon namin.)
"Wala kami landline ee, pero yung tita ko meron, kung ok lang sa inyo landline numner niyo na lang ang kukunin ko." Sabi ko sa kanila na medyo kinakabahan ako, dahil baka maging mayabang ako sa pandinig nila.
Hindi naman sila nagdalawangnisipna ibigay sa akin ang mga landline number nila, isinulat nila ito sa kapirasong papel at iniabot sa akin. Matapos ibigay sa akin ang number nila ay naglakad na sila palayo sa kinatatayuan ko, subalit bago sila tuluyang makalayo ay lumingon pa si claire sa akin ng isang lingon sa kinatatayuan ko.
Muli ay nabuo na naman sa isip ko ang isang kalibugan na hindi ko, alm kung normal pa ba sa edad ko ng sandalinug yun, habang naglalakad kasi ako pauwi ay iniimagine ko ang katawan ni claire na walang damit at gumigiling sa ibabaw ko, kagaya ng paggiling na napanood ko na ginagawa ni dina kay raprap.
Pag uwi ko ng bahay ay nagpalit agad ako ng damit na pambahay at patakbo pa akong pumunta sa bahay ng tita ko bitbit ang papel na may telepone number ng tatlong banaemg nakilala ko, pero ng hawakan ko na ang telepono ay muli na naman akong kinain ng hiya. Inisip ko bigla kung ano ba ang sasabihin ko kung sakaling makausap ko sila, ano ba ang dapat namin pag usapan. Hindi naman kami magkakakilala kaya pinasya ko na lang na hindi na lang sila tawagan dahil naghihiya ako.

Kinabukasan habang kasama ko si andrea na papunta sa canteen ay muli ko na namang nakasalubong sila vivian claire at marie na kagagaling lang sa canteen.

"Hello Nico" bati sa akin ni marie ng makita niya ako.

"Ui Nico bakit hindi mo kami tinawagan kagabi?" Sabi ni vivian.

"Huh ee may nagamjit kasi ng telepono ng tita ko lagabi kaya hindi ako nakagamit." Sagot ko.

"Ahh ok sige kapag may time ka tawagan mo kami huh." Malandi sabi ni vivian bago sila lumakad palayo sa sa amin ni andrea.
Sa pagkakataong ito ay unang beses ko nakita na nagselos si andrea, mula kasi ng kausapin ako nila vivian ay hindi na niya ako kinausap habang kumakain kami sa canteen. Hanggang sa makabalik kami sa classroom namin ay nanatilingntahimik si andrea na hindi ko alam kung bakit ng panahon na yan, dahil wala pa akong idea sa ugali at ikinikilos ng mga babae noon.

"Andrea galit ka ba?" Tanong ko ng kami ay makaupo na sa upuan namin.

"Bakit naman ako magagalit?" Sabi ni andrea na hindi tumitingin sa akin.

"Ee kanina pa kasi ako salita ng salita dito hindi ka naman sumagot." Sabi ko.
Muli ay hindi na naman sinagot ni andrea ang tanong ko sa kanya, hanggang sa maguwian na kamimay hindi na niya ako pinansin, hindi na rin siya nanonood ng training namin after ng klase, pinaka malala pa na ginawa ni andrea ay ng makipag palit siya ng upuan sa isang kaklase namin kinabukasan.
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko para malaman ko ang problema ni andrea ng sandaling yun, medyo bata pa kasi ako na hindi ko pa naiintindihan ang salitang selos noon.

Ilang araw pa ang lumipas ay sinubukan ko ng tawagan ang isa sa mga numero na ibinigay sa akin ni vivian, sa kanilang tatlo ay si claire ang type ko kaya lakas loob kong pinindot ang numero ng telepono nila at nag magring ang kabilang linya ay halos manlamig ako sa kaba.

"Hello sino po ito." Tinig ng isang babae ng sagutin niya ang tawag ko.
Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalita.

"Ako po si Nico, pwede po makausap si claire?" Sabi ko.

"Nico aka mighty kid?" Tanong ng babae sa kabilang linya na batid kong si claire ito.

"Oo ako nga." Mesyo nahihiyang sagot ko.

"Wait lang huwzg mo ibaba yung phine lilipat lang ako sa room ko." Sabi ni claire bago niya binaba ang telepono at Ilang minuto lang narinig ko na naman na iniangat niya muli ito.

"Hello" sabi uli ni claire.

"Hello" sagot ko.

"Nico sino una mo tinawagan sa aming tatlo?" Tanong ni claire.

"Huh? Bakit mo naman naitanong?" Medyo nahihiya kong tanong.

"Ee kasi may pustahan kami kung sino sa amin ang una mo tatawagan. Katuwaan lang naman ee." Sabi ni claore na medyo hindi ko kinatuwa, medyo hindi kasi magandang pakinggan para sa akin ng sandaling yun na pagpustahan ka ng ibang tao sa mga ikikilos at gagawin mo. Pero hinayaan ko lang muna sila dahil type ko naman talaga si claire.

"Ahh ee ang totoo niyan ikaw pa lang ang tinatawagan ko ee." Sabi ko sa kanya.

"Talaga!?? Wow thanks hehehe panalo ako." Sabi ni claire.
Ako naman ay wala ng masabi kaya tumahimik na lang ako, ilang segundo lang ng pananahimik ko ng muling magsalita si claire.

"Hello Nico nandyan ka pa?" Tanong ni claire.

"Ahh oo nandito pa ako." Sagot ko.

"Sorry huh kung napagpustahan ka namin, pero pwede ba malaman kung bakit ako yung una mo tinawagan? Tanong ni claire.

"Huh ee busy kasi yung mga phone nila, sayo lang yung nagring" pagpapalusot ko.

"Ay ganun hindi talaga ako ang una mo tinawagan?" Tanong ni claire.

"Ahh ee pinagsunod sunod ko lang naman kasi yung number sa pagkakasulat niyo," sabi ko na hindi ko alam kung tama ba ang isinagot ko.

"Ganun? Pero matanong kita gf mo ba yung lagi mo kasama kumain sa canteen?" Tanong ni claire.

"Hindi, kaibigannko lang siya, classmate ko kasi siya nung elem kami kaya kami yung lagi magkasama." Sagot ko.
Hindi ko na lama kung gaano katagal kami ng nag usap ni claire ng sandaling yun, marami akong nalaman tungkol sa kanya at marami rin din naman siyang nalaman tungkol sa akin. Masaya naman siyang kausap sa telepono, bukod sa madaldal siya ee ubod pa ng prangka kung magtanong kaya medyo lumakas din ang loob ko na magtatanong ng ilang mga bagay sa kanya. Kinabukasan sa paaralan ay nakasalubong ko silang tatlo kasama ni claire si vivian at marie ng lapitan nila ako.

"Nico totoo na nagkausap kayo ni claire kagabi?" Tanong ni vivian.

"Oo, bakit?" Sagot ko.

"Oh diba ako panalo? 50 ko diyan." Sabi ni claire na imbis na mainis ako ee parang natua pa ako sa lanya dahil wala siyang kaarte arte sa katawan.
Nakita ko naman na binigyan siya ng 50 pesos ni vivian at marie ng sandaling yun at nang makuha ni claire ang pera nila ay nilapitan niya agad ako.

"Nico treat kita mamaya sa canteen." Sabi ni claire bago lumakad palayo sa akin at ipinapaypay pa ang 100pesos na napanalunan niya sa dalawang kaibigan.

"Nico may crush ka ba kay claire kaya siya ang una mo tnawagan?" Tanong ni vivian ng makaalis si claire.

"' huh? Ano hindi naman, busy lang talaga yung mga phone niyo kahapon kaya yung phone nila ang tinawagan ko at nag ring." Sagot ko na hindi ko alam kung maniniwala ba sila.

"Hay naku gamit ata ni mama yun phone namin nung tumatawag ka, hindi kasi siya marunong sumagot ng incoming call." Sabi ni vivian.

"Hmmp sa akin naman yung kuya ko kausap na naman yung phone pal niya kahapon kaya hindi nakatawag si Nico sa akin." Sabi ni marie.

"Diyan ka na muna Nico, may klase na kami." Paalam ni vivian sa akin bago sila lumakad palayo, nang makaalis sila ay nakita ko naman na naglalakad si andrea papsok din sa classroom namin kaya sinubukan ko siyang sabayan at kausapin.

"Andrea. Galit ka pa ba sa akin?" Tanong ko kay andrea ng magkasabay kami maglakad.
Muli ay hindi na naman niya ako sinagot kaya nagpasya na akong harangan ang nilalakaran niya at tinitigan ko siya sa mata.

"Sisipain kita Nico umalis ka sa dinadaanan ko." Seryosong sabi ni andrea.

"Ee di sipain mo, kahit sapakin mo pa ako, ok lang, gusto ko nga yun ee para malaman ko kung gaano--- booooggg
Isang sapak sa muka natanggap ko galing kay andrea na nakapagpa dugo sa labi ko, pero hindi ako nag alala sa lagayan ko, dahil nakita ko na may tumutulong dulo sa kamao ni amdrea matapos niya akong sapakin.

"Hindi na ako natutuwa sayo Nico, umalis ka diyan." Pagalit na sabi ni amdrea. Imbis na matakot ako sa babala niya ay agad ko kinuha ang panyo sa bulsa ko na laging pinapabaon sa akin ng nanay ko, hinawakan ko ang kamay ni andrea bago ko ibinalot ng panyo ko ang kamay niya na nasugatan ata dahil sa ngipin ko.

"Sa susunod kapag mananapak ka sa pingi dapat ang target para hindi masugatan ang kamao mo." Sabi ko habang itinatali ko panyo sa kamao ni andrea.
Matapos ko itali ang panyo ay hinila ni andrea ang kamay niya na hawak ko at nagtatakbo siya palayo sa akin.
Ang labi ko naman ay pinahod ko lang ng kamay ko ang tumutulong dugo, medyo sanay na kasi ang muka ko sa sapak ng sandaling yun.
Naglakad nalang ako uli papasok sa classroom namin at nakita ko na hindi inalis ni andrea ang pagkakatali ko ng panyo sa kamay niya hanggang sa mag uwian kami. Sa pagkakataong ito ay nakaramdam ako ng hindi maipaliwanag na saya sa kaloob looban ko na parang napaka gaan ng pakiramdam ko sa pagbibigay halaga ni andrea sa itinali ko panyo sa kamao niya.
Hilaw pa ako sa larangan ng pag ibig ng sanaling yun kaya hindi ko alam na pagmamahal na pala ang nararamdaman ko ng sandaling yun.
After ng training namin sa volleyball ng araw din yun ay nagulat ako ng makita ko si claire sa gate ng school namin, nakangiti siya sa akin habang papalapit ako kasama ang ilang kateam mates ko.

"Ohh si mighty kid my fans na." Kantyaw nila sa akin ng lapitan ako ni claire.

"Binata na si mighty kid, ui Nico una na kami." Paalam nila sa akin.
Ako naman ay napangiti na lang sa mga kantyaw ng mga kakampi ko, nang tuluyan na silang nakaalis ay nagsimula ng magsalita si claire.

"Nico sorry kanina hindi kita nailibre sa canteen may tinapos pa kasi akong assignment namin na hindi ko nagawa kagabi." Paliwanag ni claire.

"Ok lang yun, wala naman problema kahit hindi mo ako ilibre." Sabi ko.

"Hindi pwede, dapat ilibre kita dahil sayo kaya nanalo ako ee." Sagot ni claire.

"Sus wala yun." Sabi ko.

"Ee basta tara sama ka sa akin. Magagalit ako sayo kung hindi mo ako sasamahan." Sabi ni claire. Kaya wala na akong nagawa sumama na lang ako sa kanya at nagtungo kami sa 7eleven. Bumili kami ng tig isang slurpee. Kay claire ko natytunan na paghauin ang lahat ng available flavor ng slurpee sa 7eleven ng sandaling yun. Ginaya ko lang ang ginawa niya at hindi naman ako nagsisi dahil masarap naman ang lasa, parang may twist ito sa bawat higop mo.
Matapos namin makakuha ng slurpee ay lumabas na kami at naglakad lang sa kung saan kami makarating.

"Nico gala tayo?" Sabi bigla ni claire.

"Huh? 6pm na kaya, hindi ka ba papagalitan?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi. Nasa trabaho pa ang magulang ko, gabi na sila nauwi." Sagot ni claire.

"Ahh ee saan naman tayo pupunta?" Tanong ko.

"Kahit saan, mas ok kung tahimik na lugar yun parang forest." Sabi ni claire

"Parang forest? Baliw ka ba? Saan naman tayo makakahanap ng ganun dito?" Tanong ko.

"Ee nagtatanong ka kung saan ko gustong pumunta ee kaya sinabi ko." Pilosopong sagot ni claire, subalit bumalik sa alaala ko ang lugar na tinatambayan namin nila cris noon. Parang forest na rin yun dahil tabi ito ng ilog na may mga puno sa gilid, pero yung ilog hindi na pwedeng paliguan dahil mabaho na ang amoy ng tubig sa ilog na yun.

"Tara may alam ako, kaso medyo malayo yung lalakarin natin." Sabi ko lay claire.

"Ee di magtricycle tayo, may pera naman ako." Sabi ni claire, hindi na ako kumontra pa sa kanya, pagod na rin kasi ako sa training ng volleyball kaya kung maglalakad pa kami ay baka hindi ko na kayanin ang pagod.
Ilang saglit lang ay ibinaba kami ng tricycle sa daan patungo sa dati naming hide out ni cris. Papasok pa lang kami papunta sa ilog ay nakikita ko ng masaya si claire, nag aagaw na ang dilim at liwanag ng sandaling yun.
Nang makarating kami ni claire sa dulong bahagi nito ay nagtaka ako sa itsura ng hide out namin ni cris, malinis ang lugar na ito, ang kubo ay mas lumaki na kesa dati. May upuan at mesang kahoy na sa gitnang bahagi ng lupa na katabi ng kubo. Subalit wala akong nakitang tao na nandun.

"Ganda naman dito Nico, paano mo nalaman ang lugar na 'to?" Tanong ni claire.

"Hide out namin 'to dati ng mga kagangasta ko." Sagot ko.

"Gangsta? Ano yun?" Tanong ni claire.

"Samahan yun, parang gang ang dating gangsta lang ang tawag para maganda pakinggan." Sagot ko.

"Hindi ko magets yaan mo na nga" sabi ni claire.
Matapos magsalita ni claire ay nakarinig ako ng mga tao na papalapit sa kinaroroonan namin, nagtatawanan pa ang mga ito at may ilang sumisigaw pa.
Nangamba ako sa kalagayan namin ng sandaling yun kaya hinawakan ko sa kamay si claire bago ako dumampot ng isang putol na sanga na pwede ko gawing pamalo sa kung sino man ang paparating sa kinaroroonan namin.

"Bakit Nico?" Tanong ni claire habang nagtatago sa likod ko.

"May parating na tao, hindi ko alam kung sino." Sagot ko.

"Akala ko ba hide out niyo 'to" sabi ni claire.

"Oo pero nung elementary pa kami yun." Sabi ko.
Hindi na nakasagot si claire ng makita na namapin ang mga lalaking papunta sa kinaroroonan namin, marami sila na halos lahat ay kasing edad ko, medyo madilim na ng sandaling yun kaya hindi ko maaninag ang mga muka nila.

"Tol may tao." Sabi ng isang lalaki ng makita kami nakatayo sa gilid ng kubo.

"Hoy sino kayo? Bakit nandito kayo sa teretoryo namin?" Sabi ng isa pa lalaki na hindi ko alam kung sino.

"Teka lang wala kaming planong masama dito, dati namin hide out ang lugar na 'to sinubukan ko lang dalawin." Sabi ko na medyo kinakabahan dahil napakarami ng grupong yun na malamang ee magulpi sarado ako.

"Puta si Nico ata yan tol" tinig ng isa pang lalaki.

"Nico ikaw ba yan?" Tanong ng lalaking sa akin.

"Oo ako si Nico." Sagot ko.

"Tol kami 'to baba mo na pamalo mo.." sabi ng isang lalaki at nilapitan ako nito, dito ay naaninag ko na ang muka niya, isa siya sa mga member namin ni cris ng SNG noon.

"Nico kamusta long time no see ahh." Sabi ng member namin ni cris.

"Buo pa ba ang SNG hanggang ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"Oo tol, mas dumami pa kami ngayon, yan mga yan bagong sali lang. Tara upo ka muna tol papakilala kita sa kanila." Sabi nito sa akin.
Nawala na ang pangamba ko sa katawan ng malaman ko na sa SNG pa rin pala ang lugar na yun, kahit wala na ako ay ipinagpatuloy pa rin nila ang nasimulan namin ni cris noon.
Nang makaupo kami sa upuang kahoy na kaharap ng mesa ay naglapitan na rin sa amin ang mga lalaking kasama nila.

"Mga tol ito si Nico, co founder ni cris sa SNG, siya yung laging kinukwneto sa inyo ni cris." Sa ng lalaking hindi ko maalala ang pangalan hanggang ngayon.
Lahat halos sila ay bumati sa akin, nakipagkamay pa ang ilan ng lapitan nila ako.

"Nasaan na nga pala si cris? Napunta pa ba siya dito?" Tanong ko sa lalaking kausap ko.

"Tuwing sabaso na lang napunta dito si cris, sa muntilupa na kasi sila nakatira ngayon ee. Sabi nga ni cris nagtatayo din siya ng chapter ng SNG dun." Sabi ng kausap ko.

"Kamusta naman kayo, napapaaway pa ba kayo?" Tanong ko sa kanila.

"Medyo iwas na kami Nico, ilang beses na kasi kami muntikan ng malagasan ee., madami na kasing gangsta ngayon na binubuo sa lugar natin. Matatanda pa yung iba kaya umiiwas na kami." Sagot niya.

"Ahh mabuti naman kung ganun. Nga pala si claire sxhool mate ko." Pakilala ko sa kanila.
Nag hello naman si claire sa grupo ng SNG.

"Nico saglit pagpapaapoy lang kami para may ilaw tayo." Paalam sa akin ng kausap ko.
Nagtulong tulong silang humanap ng mga tuyong kahoy bago ito sindihan, ilang saglit lang nagliwanag na ang paligid namin.

"Nico ikaw ba ang leader nila?" Tanong ni claire.

"Noon oo dalawa kami ng matalik kong kaibigan na leader sa grupo nila, kaso humiwalay ako, nag away kasi kami ng kaibigan ko." Sagot ko

"Ganun? Pero bakit sa trato nila sayo leader ka pa rin nila." Tanong ni claire.

"Si cris kasi laging pinapaalala sa kanila na dalawa kaming founder ng SNG, napaka bait kasi nun sa akin ako lang talaga yung nagtampo sa kanya." Sabi ko.

"Bakit ka naman nagtampo sa kanya?" Tanong uli ni claire.

"Huwag mo ng alamin, hindi kasi maganda yung hindi namin pagkakaunawaan." Sabi ko.

"Ee gusto ko malaman ee, ano kasi yun kwento mo na." Pangungulit ni claire.

"Dahil sa babae kaya kami nagkatampuhan." Sagot ko para matahimik na si claire pero mas marami pa siyang tinanong ng malaman niya na sa babae kami nag away ni cris.

"Sa babae? Paanong sa babae, kumpletuhin mo kasi ang kwento." Sabi ni claire.

"Medyo hindi kasi magandang pakinggan ee." Sabi ko.

"Nagtampo si Nico sa akin kasi yung babae niya nahuli niya na kasex ko." Tinig ng isang boses na kilalang kilala ko kahit hindi ko nakikita.
Napatayo ako sa kinauupuan ko ng makita ko si cris na nakatayo sa harapan ng mesa namin.

"Maligayang pagbabalik kaibigan." Sabi ni cris.

"Ako ba talaga yung nagbabalik o ikaw? Akala ko tueing sabado ka lang napunta dito?" Sabi ko.

"Napadaan lang ako, galing kasi ako sa bahay ng tita ko diyan sa kabilang kanto, nagbabakasakali na may tambay dito, maswerte pa ako na inabutan kita dito." Sabi ni cris.

"Kamusta naman ang pag aaral mo?" Tanong ko
"Ok naman medyo maraming gago sa sxhool ko ngayon, pero ok lang may mga tropa na naman ako, nagtatayo ako dun ng chapter ng SNG ikaw at ako pa ein ang founder nun Nico." Sabi ni cris.

"Kamusta naman ang pag aaral mo?" Tanong ko
"Ok naman medyo maraming gago sa sxhool ko ngayon, pero ok lang may mga tropa na naman ako, nagtatayo ako dun ng chapter ng SNG ikaw at ako pa ein ang founder nun Nico." Sabi ni cris.

"Naku huwag mo na akong idamay diyan, ayoko na sa gulo. Scholar kasi ako, hiinakompwede gumawa ng kalokohan, isang pagkakamali ko lang tanggal ang scholarship ko." Sabi ko.

"Ahh ganun ba? Teka baka gusto mo ako ipakilala sa girlfriend mo." Sabi ni cris.

"Ahh si claire nga pala, claire si cris." Sabi ko naghello din si claire kay cris at ganun din si cris.

"Nico, inayos nga pala namin ang kubo baka gusto niyo magpahinga ng girlfriend mo." Sabi ni cris sabay tingin sa akin ng nakakalokong tingin.

"Baliw, kaibigan ko lang si claire hindi pa gf." Sagot ko.

"Soon magiging kami rin." Singgit ni claire.

"Ee soon pala Nico ee, lakad bisitahin mo muna ang loob ng kubo, kami nag ayos niyan." Sabi ni cris.
Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng kakaiba ng pilitin ako ni cris na papasukin sa kubong yun, tinanong ko rin si claire kung ok lang na pumasok kami sa kubo, pumayag naman siya. Kaya pumasok kami ni claire sa kubo at binisita ko ang dati naming kubo.
Mas naging ok na ngayon ang loob ng kubo namin nila cris, nandun pa rin ang papag na madalas naming gamitin noon sa pakikipagsex sa mga bagong sali, ang dingding ng kubo noon na dahoon lang ng natuyong buko ay napalitan na ng kahoy. May maliit rin kwarto sa may sulok ng kubo ng silipin ko ito ay may isang higaan rin sa loob nito.

"Nico nung elementary kayo nakikipagsex na kayo ng kaibigan mo?" Tanong ni claire habang pinagmamasdan ko ang loob ng kubo nila cris.

"Huh!? Ee oo." Sagot ko.

"Anong feeling na makipag sex?" Tanong ni claire sa akin na labis ko ikinabigla. Hindi pa kasi ako sanay sa mga ganung usapan ng sandaling yun, pero nilakasan ko na lang ang loob ko na sagutin si claire.

"Ahh ee ok naman, masarap naman." Sagot ko na halos hindi makatingin kay claire.

"Ganun? Nico 7:30 na pala uwi na tayo, balik na lang tayo dito kapag may freetime tayo." Sabi ni claire sa akin ng sandaling yun.e
Lumabas na kami ng kubo at nagpaalam kay cris at sa mga kasamahan niya, nagpaalam rin ako kung maari pa kaming bumalik sa lugar na yun at buong kagalakan namang sinabi ni cris na welcome daw ako sa hide out namin kahit anong oras.
Hinatid ko na si claire sa sakayan ng tricycle pauwi sa kanila, ako naman ay naglakad na lang pauwi sa amin.

Kinabukasan ay muling nagkrus ang landas namin ni claire sa canteen, sa pagkakataong ito ay hindi niya kasama si vivian at marie.

"Nico may gagawin ka ba bukas?" Tanong ni claire sa akin.
Na isip muna ako at naalala ko na kapag saturday ay wholeday ang training namin.

"Oo may training kami bukas ee." Sagot ko.

"Ganun? Pwedeng huwag ka ng mabtraining? Punta na lang tayo dun sa tambayan niyo?" Sabi ni claire.

"Naku hindi pwede mapapagalitan ako ni coach." Sagot ko.

"Ee kung ipagpaalam kita?" Sabi ni claire.

"Paano?" Tanong ko.

"Akong bahala, family friend kaya namin si coach noel, kumapare siya ng daddy ko." Pagmamalaki ni claire.

"Ahh ee sige ikaw bahala, kapag pumayg siya sige tambay tayo." Sagot ko
"Ok buukas 7am sa 7elven sunduin mo ako, sure ako papayag si sir noel." Sabi ni claire sabay lakad palayo sa akin.
Hinayaan ko lang claire ng sandaling yun na gawin ang gusto niya, alam ko naman kasi na hindi papayag si coach na may umabsent sa training lalo na kapag saturday. Medyo mahipit kasi si coach noel sa oras ng training namin.
Buong maghapon sa klase ay wala akong ginawa kundinang sumulyap lang ng sumulyap kay andrea, kapag nahuhuli niya akong nakatingin sa kanya ay agad niya ako sisiringan at iirapan, sinusuklian ko naman siya ng ngiti. Hindi ko kasi talaga alam sa kanya kung bakit siya biglang nagalit sa akin ng sandaling yun.
Lunch time namin ng lapitan ako ni andrea habang kumakain ako ng baon ko pagkain sa arm chair, nang sandaling yun ay akala ko makikipagbati na siya pero nagkamali ako.

"Ohh ayan na yan panyo mo, salamat huh!! Huwag na huwag mo na akong lalapitan uli." Sabi ni ansrea sabay hagis ng panyo sa akin at lumakad na pabalik sa arm chair niya.
Kinuha ko naman ang panyo at isinilid sa bulsa ko, tumayo rin ako at muling lumapit sa kinauupuan ni andrea habang kumakain siya.