Gangsta Paradise: Book 2 - Part 2 by phantomblade — Pulandit.com

"Andrea mag usap naman tayo, ayoko na ng ganito tayo. Sorry na kung ano man yung nagawa ko. Bati na tayo." Sabi ko kay andrea.

"Umalis ka sa harap ko ibubuhos ko sayo itong kinakain ko. Huwag ako ang kulitin mo, puntahan mo yung malalanding lower sextion na yun sila ang kulitin mo." Masungit na sabi ni andrea.
Napaisip ako bigla sa sinabi ni andrea, kahit medyo bata pa ako ay napansin ko na ng sandaling yun na ang dahilan ng pagsusungit ni andrea sa akin ay dahil sa selos.

"Nagseselos ka ba sa kanila andrea?" Lakas loob kong nasabi sa kanya na naging dahilan ng biglang pag init pa lalo ng ulo ni andrea.
Kitang kita ko kung paano hinawakan ni andrea ang maliit na tupperware na lalagyan niya ng ulam, alam ko na ang kasunod nito kaya ng isinaboy niya sa akin ang laman nito ay mabilis akong nakaiwas.

"ANG KAPAL NG MUKA MO BAKIT AKO MAGSESELOS? BAKIT POGI KA BA? BAKIT SYOTA BA KITA?" pasigaw na sabi ni andrea bago muling ibinato sa akin ni andrea ang walang laman na tupperware niya na naiwasan ko uli.
Subalit sa hindi sinasadyang pagkakataon ay tinamaan pala ng ulan na ibinato ni andrea ang classmate naming lalaki na nakaupo sa unahang bahagi nh arm chair na inupuan ko.

"Tang ina naman ee, kung mag lalandian kayo dun kayo sa labas." Sabi ng classmate naming lalaki na natapunan ng ulam sa uniform.

"Sorry hindi ko sinasadya si Nico kasi ee." Sabi ni andrea.

"Sorry? Tinapunan mo ako ng ulam? Ano ngayon ipapalit kong damit huh?" Pasigaw na sabi ng classmate namin kay andrea.

"Hoy gago ka ahh, nagsosorry na nga si andrea, sinisigawan mo pa?" Sabi ko ng makatayo ako.

"Mas gago ka!! Tang inang niyong dalawa kayo." Sigaw ng classmate ko na hindi ko na pinalampas pa.
Sinuntok ko na agad siya sa muka ng sunod sunod na labis niyang ikinabigla kaya hindi agad siya nakaganti, bumagsak siya sa arm chair niya at sinugod ko pa siya, subalit ng lapitan ko na siya at muli ko sana siyang sasapakin ay isang sipa sa balikat ko ang natamo ko. Bagsak ako sa isa pang arm chair na nasa paligid namin, nang tignan ko kung sino ang sumipa sa akin ay hindi ko siya kilala. Pero sigurado ako na higher year siya sa amin.
Tumayo ako muli at sinugod ko ang sumipa sa akin, nakakatam naman ako sa suntok sa kalaban ko, pero mas matangkad siya sa akin kaya siya nakalamang sa akin. Siguro sa estimate ko isang suntok ko tatlong suntok ang sukli niya. Lamang lang ako sa kanya dahil sanay ang katawan ko sa bugbugan at sa training ng volleyball araw araw.
Halos magulo namin ang buong classroom namin ng sandaling yun, pakiramdam ko kasi ay talo ako sa kanya kaya pilit ko siyang hinahabol ng suntok. Natigil na lang kami sa pagsusuntukan ng awatin na kami ng dalawang teacher na rumesponde sa classroom namin ng tawaging ito ng mga kaklase ko.
Matapos ang suntukan namin ay apat kaming dinala sa principal office. Ako si andrea at classmate namin at ang lalaking higher year na nakasuntukan ko.

"Gusto ko ang malinaw na usapan at katotohanan sa nangyari. Bakit kayo nag suntukan?" Tanong ng principal sa amin.
Walang kahit sino sa amin ang makasagot ng sandaling yun, alam kasi namin Na strikto ang prcincipal namin kaya kapwa kami natahimik sa una niyang tanong.

"Walang sasagot sa inyo? So paano kick out na kayong apat o sasagutin niyo ang tanong ko." Sabi uli ng principal.

"Maam ganito po kasi yun, kinakausap ko po kasi si andrea, humihingi po ako ng sorry sa nagawa ko sa kanyang kasalanan, kaso lalo po siyang nagalit sa akin kaya binato niya po ako ng ulam, nakailag po ako kaya ito po classmate namin ang tinamaan. Humingi naman po ng sorry si andrea, kaso po minura po nito si andrea at piangsisisgawan kaya sinuntok ko na po siya, eto naman pong isang ito hindi ko alam kung bakit nakisali." Paliwanag ko.

"Ikaw bakit ka nakisali ? Tanong ng principal sa higher year na nakasuntukan ko.

"Maam kapatid ko po kasi yung ginugulpi nito ee kaya sinuntok ko na rin po siya para maipagtanggol ang kapatid ko." Sagot niya.
Tinitigan kami ng principal ng sandaling yun na parang nag iisip ng malalim sa dapat ipataw na parusa sa aming apat.

"Ikaw babae dahil ikaw ang ugat ng kaguluhang ito tatlong araw kang suspended, kayong magkapatid na nakipagsuntukan, tatlong araw din na suspended at ikaw dahil una kang nanakit limang araw kang suspended. Sa lunes ang simula ng pagiging suspended niyo, pero kailangan niyong pumunta dito sa office ko kasama ang mga magulang niyo." Sabi ng pprincippal bago kami palasin ng opisina niya. Kitang kita ko sa mata ni andrea ang mga luhang pumapatak dahil sa pati siya ay napatawan ng suspended. Sa pagkakataong ito ay hindi ko na pinayagan pa na hindi ako makabawi kay andrea, hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya at hinila ko siya pabalik sa principal office, kahit nagpapalag pa si andrea ay pinilit ko pa rin siyang pumasok sa principal office nang makapasok kami ay siniringan na naman ako ni andrea.

"Ohh may kailangan pa ba kayo?" Tanong ng principal sa amin ni andrea.
Malalakas na kaba ang kumakabog sa dibdib ko ng sandaling yun habang kaharap namin ang principal subalit nilakasan ko na ang loob ko, para maipagtanggol ko naman si andrea sa unang pagkakataon.

"Maam may ipapakiusap po ako sa inyo, maam hindi naman po si andrea ang ugat ng gulo sa classroom namin ee, ako po talaga kung hindi ko po siya nilapitan sa upuan niya hindi po niya matatapunan ng ulam ang classmate namin. Maam huwag niyo na po siyang isuspended, ako na lang po maam. Varsity scholar po ako sa school niyo maam. Kahit alisin niyo na po ako sa pagiging scholar o kahit po ikick out niyo na lang ponako huwag niyo lang po isuspend si andrea." Paliwanag ko sa principal na halos mangilid na ang luha ko.

"Mag kasintahan ba kayong dalawa?" Tanong ng principal sa akin.

"Hindi po maam, magkaibigan lang po." Sagot ko.

", hindi ka ba nanghihinayang na mawala ang scholarship mo dahil lang sa kaibigan mo?" Tanong ng principal sa akin.

"Hindi po maam, ilang beses na po niya akong ipinagtanggol nung elementary kami, panahon na po siguro ngayon para ako naman ang magtanggol sa kanya." Sabi ko habang nakayuko sa harap ng principal.

"Hayy naku, kayomg mga kabataan kung mag isip at magdesisyon sa buhay parang laro lang. Sige pagbibigyan kita sa hiling mo, aalis ko yang kaibigan mo sa pagkasuspended. Pero bago kita ikick out dito sa school na 'to ee kakausapin ko muna ang mga naging teacher mo, adviser mo at si coach noel.sige bumalik na kayo sa classroom niyo." Sabi ng principal.
Malungkot ko binuksan ang pintuan ng principal office ng sandaling yun, tinanggap ko na na mawawala na ako sa paaralan na yun. Ngunit may saya naman ako sa isang sulok ng puso ko dahil nasuklian ko naman ang magagandang nagawa sa akin ni andrea nung elemntary pa kami.
Habang tahimik akong naglalakad pabalik sa classroom ko ay hindi ko inaasahan na kakausapin pa ako ni andrea.

"Nico. Bakit mo ginawa yun? Paano ka na ngayon? Saan ka na mag aaral?" Sabi ni andrea sa akin habang naglalakd kami.

"Yun na lang naman kasi ang paaran na naisip ko para mailigtas ka, tyaka wala ka naman talagang kasalanan ako yung nangulit sayo kanina diba.." sabi ko.

"Nico sorry." Sabi ni andrea sabay yakap niya sa akin na nakapagpahinto ng mga paa ko sa paglalakad.
Kakaiba ang yakap na yun ni andrea sa yakap na naramdaman ko nung graduation namin, hindi ko maipaliwanag yung pakiramdam, basta ang alam ko lang napawi ng yakap na yun ni andrwa ang lahat ng pangamba sa loob ko na ako ay masisipa na sa paaralang yun.

Hindi ko na halos maintindihan ang itinuturo sa amin ng teacher ko after kami kausapin ng principal, mas madalas ko pang pagmasdan si andrea ng sandaling yun kesa tumingin sa black board. Nasa isip ko kasi na bilang na lang ang mga oras na makikita ko siya.
Hanggang sa dumating ang uwian namin, subalit bago pa man ako makalabas ay sinabihan ako ng adviser ko na dumaan sa principal office.
Sa pagkakataong yun ay wala na akong kaba sa dibdib, tinanggap ko na kasi na masisipa ako ng oras na yun, ang iniisip ko na lang ng sandaling yun ay kung paano ko ipapaliwanag sa magulang ko ang nangyari.
Nang makarating ako sa principal office ay pinaupo muna ako ng principal sa tabi ng mesa niya. May mga inilabas siyang papel sa brown envekop na hindi ko alam kung tungkol saan.

"Nico pala ang tunay mo pangalan iho, nakausap ko na ang mga teacher mo at si sir noel, sinabi ko sa kanila ang nangyari at ang naging kahilingan mo. Alam mo iho sa totoo lang kayang kaya na kitang alisin sa paaralang ito jkahit ngayon din mismo, kaya ko din na gawin kang black listed sa buong distrito natin dahil sa gulong ginawa mo, pero alam mo ba kanina nung bumalik ka kasama ng kaibigan ko, napahanga mo ako. Bibihira na ang mga taong gaya mo na kayang isakripisyo ang lahat ng bagay na meron siya para lang sa ikakabuti ng kanyang hkaibigan. Hindi ako nagkamali sa first impression ko sayo, mabait at mapagbigay kang bata. Dahil lahat halos ng feedback ng mga guro mo sayo ay magaganda, tinignan ko rin ang good moral character mula sa school mo nung elementary ee wla ka rin record. Hindi nA ako magpapaligoy ligoy pa Nico, bibigyan kita ng isa pang pagkakataon para makabawi, hindi kita aalisin sa pagiging scholar mo, hindi rin kita ikkick out, pero yung limang araw na suspended mo ay tuloy yun. H indi ko na rin isasama ang kaibigan mo sa suspended kagaya ng nasabi ko kanina. Magpasalamat ka na lang iho dahil may tao akong naalala sa ginawa mo kanina. Makakauwi ka na iho, sa monday gustong makausap at makilala ang magulang mo." Sabi ng principal.

Hindi ako halos makapaniwala sa narinig kong sinabi ng principal, pinagbigyan niya ako na mawala si andrea sa suspended na ipinataw niya sa amin. Binigyan din ako ng principal namin ng isa pang pagkakataon dahil daw sa kabutihang loob na ipinakita ko. Hindi ko alam kung sinong tao ang kagaya ko na tinutukoy ng principal, binalewala ko na lang yun dahîl Sobrang saya ko ng sandaling yun. Palabas na ako ng gate ng school namin ng makita ko uli si claire nakangiti siya sa akin haabang nakatingin sa akin.

"Okey na Nico naipagpaalam na kita kay coach noel bukas." Sabi ni claire.

"Pumayag si coach?" Tanong ko kay claire.

"Oo, basta bukas 7am huh sunduin mo ako sa 7eleven, tyaka tawagan mo ako mamaya sa phone." Landi ni claire.
Umoo na lang ako sa kanya dahil masaya ako ng sandaling yun, umuwi ako sa bahay na kahit alam kong suspended ako ng 5days ay masaya pa rin ako, dahil hindi naman ako kick out at mananatili pa rin akong scholar. Hindi ko na kailangan ibalita sa nanay ko na kailangan niyang pumunta sa school dahil inunahan na ako ng ate ko. Isa ito sa kinakainis ko noon sa ate ko. Lagi niya lang kasing sinusumbong sa nanay namin kapag nakakagawa ako ng kasalanan. Pero ok pang dahil ang tatay ko naman ay kakampi ko sa tuwing pinapagalitan ako ng nanay ko.

Kinabukasan alas sais pa lang ng umaga ay nagising na ako, hindi naman ako excited sa pagkikita namin ni claire normal na kasi sa akin ang magising ng maaga. Kumain ako ng almusal na puro sermon pa rin ang sinagua ko sa nanay ko, naligo ako nagbihis at nagsapatos na parang may training ako ng vplleyball para payagan ako ng nanay ko na umalis ng bahay, kapag sinuswerte ka nga naman may baon pa akong pera at tanghalian na ibinalot ng nanay ko.
Kinuha ko ang bag ko na may laman ng pamalit na samit at isinilid ko sa bag ko ang lalagyan ng tubig at pagkain ko na ginawa ng nanay ko at nagtungo na ako sa 7eleven.
Ilang saglit lang ay nakarating na ako sa lugar na sinabi ni claire na pagkikitaan namin, nakita ko siyang nakaupo sa loob ng 7eleven kaya agad ko siyang nilapitan.

"Kanina ka pa?" Tanong ko kay claire.

"Hindi naman kakadating ko lang din." Sagot niya sabay kuha ng dala niyang back pack at niyaya na niya akong umalis.
Sumakay uli kami ng tricycle papunta sa bukana ng daan patungo sa tambayan namin nila cris. Konting lakad lang ay nakarating na kami sa mismong lugar.
Nilapag namin ang mga gamit namin sa mesang kahoy na ginawa nila cris, wala kaming nadatnang tao sa lugar na yun kaya pinasya ko sumilip sa kubo, nagulat ako ng makita ko may tatlong lalaki at dalawang babae na natutulog sa loob nito, pumasok pa ako sa loob at sinilip ko ang maliit na kwarto at nakita ko si cris na nakahiga sa maliit na papag sa loob ng kwartong yun, may nakayakap din sa kanyang babae na hindi ko mamukaan kung sino dahil nakasubsob ang muka nito sa balikat ni cris. Lumabas na lang ako sa kubo at umupo sa upuang kahaoy na kaharap ni claire.

"Nico pwede ba maligo sa ilog na yan? Tanong ni claire.

"Noon pwede kasi malinis pa yan nung bagong tuklas oang namin itong tambayan, pero ngayon hindi na. Matapos kasi gawin yung subdivision sa dulong bahagi ng ilog naging marumi na yan at mabaho." Paliwanag ko.

"Sayang naman, may dala pa naman akong pamalit na damit." Sabi ni claire.
Ilang oras kaming nagkwentuhan ng kung anu ano ni claire ng sandaling yun ng biglang may lumabas mula sa loob ng kubo, nakahubad pa ng tshirt si cris ng makita niya kami ni claire.

"Ohh Nico kanina pa kayo?" Bati ni cris sa amin ni claire.

"Medyo lang, mga isang oras na siguro." Sagot ko.

"Bakit hindi mo ako ginising?" Sabi ni cris bago umupo sa tabi ko.

"Ee mukang may milagro ka ginawa kagabi ee tulog na tulog ka pa ee." Sabi ko.

"Normal na yan tol. Teka ano ba ang sadya niyo?" Tanong ni cris.

"Wala naman, tatambay lang kami, mag uubos ng oras." Sabi ko.

"Ahh ganun ba sige papaalisin ko muna ang grupo natin ngayon at hindi ko muna sila papupuntahin dito para masolo niyo ang lugar natin." Sabi ni cris.

"Huwag na tol okey lang yan, kami na nga lang yung nakikitambay ee." Sabi ko.

"Nico paano kayo magiging magsyoto nitong kasama mo kung nandito kami, tyaka huwag kang mag alala sa grupo, alam nila na isa ka sa may ari nitong tambayan. Sandali lang gigisingin ko lang yun mga kumag." Sabi ni cris sabay tayo at muling pumasok sa kubo.
Ilang saglit lang ay pupungas pungas na lumabas sa kubo ang mga lalaki at babae na natutulog na nakita ko kanina. Isa isa silang nagpaalam sa akin ng sila ay umulis, subalit ang huling babae na lumabas sa kubo ay hindi ko inaasahan na makikita ko uli.
Humalik pa siya sa labi ni cris bago ito nagpaalam na uuwi na, napatitig ako sa katawan ni marie ng sandaling yun, medyo maitim pa rin siya, pero ang suso niya ay talaga namang lumaki na ng todo na hindi kagaya noong una ko siyang ginalaw.
Ilang saglit pa ay nagpaalam na rin si cris sa amin ni claire. Maloko ang kaibigan ko ng biruin niya kami Hindi ko na halos maintindihan ang itinuturo sa amin ng teacher ko after kami kausapin ng principal, mas madalas ko pang pagmasdan si andrea ng sandaling yun kesa tumingin sa black board. Nasa isip ko kasi na bilang na lang ang mga oras na makikita ko siya.
Hanggang sa dumating ang uwian namin, subalit bago pa man ako makalabas ay sinabihan ako ng adviser ko na dumaan sa principal office.
Sa pagkakataong yun ay wala na akong kaba sa dibdib, tinanggap ko na kasi na masisipa ako ng oras na yun, ang iniisip ko na lang ng sandaling yun ay kung paano ko ipapaliwanag sa magulang ko ang nangyari.
Nang makarating ako sa principal office ay pinaupo muna ako ng principal sa tabi ng mesa niya. May mga inilabas siyang papel sa brown envekop na hindi ko alam kung tungkol saan.

"Okey na Nico naipagpaalam na kita kay coach noel bukas." Sabi ni claire.

"Pumayag si coach?" Tanong ko kay claire.

"Kanina ka pa?" Tanong ko kay claire.

"Nico pwede ba maligo sa ilog na yan? Tanong ni claire.

"Ohh Nico kanina pa kayo?" Bati ni cris sa amin ni claire.

"Medyo lang, mga isang oras na siguro." Sagot ko.

"Bakit hindi mo ako ginising?" Sabi ni cris bago umupo sa tabi ko.

"Ee mukang may milagro ka ginawa kagabi ee tulog na tulog ka pa ee." Sabi ko.

"Normal na yan tol. Teka ano ba ang sadya niyo?" Tanong ni cris.

"Wala naman, tatambay lang kami, mag uubos ng oras." Sabi ko.

"Ahh ganun ba sige papaalisin ko muna ang grupo natin ngayon at hindi ko muna sila papupuntahin dito para masolo niyo ang lugar natin." Sabi ni cris.

"Huwag na tol okey lang yan, kami na nga lang yung nakikitambay ee." Sabi ko.

"Diyan sila natutulog Nico?" Tanong ni claire sa akin.

"Oo ata, siguro natripan lang nila pero may mga bahay naman sila." Sabi ko.

"Ang saya naman nila, parang malayang malaya silang gawin lahat ng gusto nila." Sabi ni claire.

"Bakit naman? Hindi ka ba malaya?" Tanong ko.

"Hindi. Kapag walang pasok bawal akong lumabas ng bahay, hindi ako pwedeng gabihin ng uwi kapag walang pasok si mama sa office. Kapag may kausap ako sa phone lagi na lang akong sinasabihan ng kung anu ano. Nakakasakal na kaya." Sabi ni claire.

"Ganun din naman ang magulang ko ee" sagot ko.

"Pero yung mga kaibigan mo siguro hindi istrikto ang magulang. Pwede silang matulog dito kahit kailan nila gusto." Sabi ni claire.

"Bakit gusto mo rin ba matulog dito?" Tanong ko.

"Oo" sagot ni claire.

"Kaya mo kahit walang electricfan, tyaka malamok." Tanong ko uli.

"Oo naman." Sagot niya uli.

"Tara tulog tayo ngayon." Sabi ko.

"Ee hindi naman ako inaantok ee." Sabi ni claire.

"Ako lasi medyo inaantok, ngayon lang kasi ako nakapagpahinga ng araw ng sabado mula ng magsimula kaming magpraktis." Sabi ko.

"Tara samahan kita, pahinga ka muna." Sabi ni claire.
Pumasok na kami sa loob ng kubo at pinili kong humiga sa kwartong maliit sa dulo ng kubo na nakita kong hinihigaan ni cris kanina, bukod kasi sa presko sa lugar na yun ee medyo madilim rin dahil maganda ang pagkakatakip sa mga dingding ng kwartong yun.

"
,, a " ang liit naman ata ng kama Nico kaaya ba tayo diyan?" Tanong ni claire sa akin ng makapasok kami sa maliit na kwarto ng kubo nila cris.

"Matutulog ka rin ba? Akala ko sasamahan mo lang ako" sabi ko kay claire.

"Gusto ko din kasi humiga." Sabi ni claire.

"Ee di tabi na lang tayo." Sabi ko na sinang ayunan naman ni claire.
Nang sandaling yun naka fitted t-shirt siya at black jogging pants, ako naman ay tshirt lang at short na pang training ng volleyball. Hinubad ko muna ang sapatos ko bago ako humiga sa gilid ng maliit na kama na ginawa nila cris, matapos ko humiga ay tumabi na sa akin s claire, patalikod ang posisyon niya sa akin na dikit na dikit ang mga katawan namin.
Sa edad ko ng sandaling yun ay ,abilis akong tamaan ng kalibugan, mapadikit lang ng konti ang kataszn ko sa kataaan ng babae ay mabilis tumutayo ang burat ko.
Nakadikit ang pwet ni claire sa mismong burat ko, ang likod naman niya ay lapat na lapat sa dibdib ko, alam kong nararamdaman niya ang mabilis na pagtayo ng burat ko ng sandaling yun. Pero nanatili siyang tahimik at parang pinapakiramdaman lang ang mga katawan namin na magkalapat sa maliit na higaan na yun.
Halos malasing din ako sa natural na amoy ni claire ng sandaling yun, ang amoy niya na lalong nagbibigay sa akin ng dahilan para mas lalong malibugan.
Nilakasan ko na ang loob ko ng sandaling yakapin ko siya mula sa likurang bahagi ng pagkakahiga namin, idinantay ko ang kamay ko sa parteng tiyan niya. Walz soyang reakyon sa ginawa ko. Ilang minuto pa ako nakiramdam at sala siyang tugon sa ginawa ko, malalalim na paghinga lang ang sinusukli niya sa akin ng sandaling yun.
Sinubukan ko gumalaw ng bahagya para maikiskis ang burat ko at lalo pang maidiin sa pwet niya. Subalit wala pa rin siyang tugon sa pangalawang aksyon ko.
Huminto muna ako sa ginagaaa kong panunubok kay claire ng sandaling yun, naisip ko lasi na baka hindi pa siya handa sa mga bagay na naiisip kong gawin sa kanya. Pero mas tinalo ng libog ang utak ko dahil imbis na itigil ko ang ginagawa ko ay lalo ko pang dinimonyo si claire.
Mula sa pagkakayakap sa tiyan niya ay dahan dahan ko itinaas ang kamay ko papunta sa suso niya, nasanggi agad ng braso ko ang dalawang suso niya na may kalakihan na ng sandaling yun. Nakahanda na sana akong lamasin ang suso ni claire ng maramdaman ko na hinawakan niya ang palad ko.
Napahinto na ako ng sandaling yun at nag isip pa ng maaring hakbang ko. Kahit bata pa ako ng panahon na yan ay makailang ulit na naman akong nakagalaw ng babae, kaya medyo may kasabikan na ako sa loob ko na maulit ang masarap na pakikipag sex sa babae.
Habang hawak ni claire ang palad ko ay marahan ko ikiniskis ang burat ko sa pwet niya. Alam ko na gising siya at nararamdaman ang ginagawa ko yun, umaasa ako na magugustuhan niya ito at makikipagsex sa akin.

"Nico para kang sira." Sabi bigla ni claire habang kinikiskis ko ang burat ko sa pwet niya.

"Ayaw mo ba?" Tanong ko.

"Ang alin?" Tanong ni claire.

"Ang ginagawa ko." Bulong ko sa kanya.

"Ee Nico mga bata pa tayo, diba bawal pa natin gawin ito." Sabi ni claire.

"Hindi bawal ito, tyaka hindi na tayo bata claire, highschool na tayo." Bulong ko uli habang patuloy ang ginagawa ko sa likuran niya. Naramdaman ko na humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko bago siya muling sumagot.

"Diba dapat mag asawa lang ang gumagaawa ng ganun" sabi ni claire.

"Ee di kunyari mag asawa tayo," sabi ko sabay diin pa lalo ng burat ko sa malambot na pwet ni claire.
Hindi na sumagot si claire sa sinabi ko ng sandaling yun, naramdaman ko na lang na gumagalaw na rin ang balakang niya na parang nilalabanan na ang pagkiskis ng burat ko sa pwet niya.

Dito na ako kumilos para maisakatuparan ang balak ko lay claire. Hzbang hasak niya ang kanang kamay ko ay umatake naman ang kaliwang kamay ko na pinalusot ko sa balikat niya para mahawakan ko ang suso niya.
Nang lumapat ang palad ko sa suso ni claire ay mas lalong lumalim ang paghinga niya, nilamas ko na ito ng salitan, sinabayan ko pa ng halik sa batok niya dahil halos nakatapat na sa labi ko ang batok ni claire.
Ilang minuto ko rin nilamas ang magkabilang suso ni claire, halik sa batok at kiskis ng byrat sa pwet niya.subalit ng subukan kong ipasok ang kamay ko sa loob ng tshirt niya ay inawat niya ako.

"Huwag Nico. Saglit lang." Sabi ni claire sabay tayo mula sa pagkakahiga sa kama.
Ako naman ay biglang napaupo sa naging reakyon niya.

"Bakit?" Tanong ko agad kay claire.

"Natatakot ako Nico." Sabi ni claife.

"Ano naman ang ikinatatakot mo?" Tanong ko sa kanya.

"Ee basta natatakot ako, uuwi na muna ako Nico." Sabi bigla ni claird sabay labas ng kubo. Sinundan ko naman siya at nakita ko na kinuha na niya ang bag na dala niya at naglakad na siya palabas sa tambayan namin na hindi man lang ako nilingon.
Ako naman ay naiwang tulala at bitin sa nangyari sa amin ni claire, wala rin akong maisip na puntahan ng sandaling yun kaya nagpasya na lang ako Na tumambay muna sa lugar na yun hanggang magtanghalian, pasado als dose ng umuwi ako sa bahay namin at nagdahilan na lang ako sa nanay ko na halfday lzng ang training namin.
Lunes na ng umaga ng muli akong pumasok sa paaralan kasama ang magulang ko para kausapin ng principal. Medyo matagal ang naging pag uusap nila ng sandaling yun at nagtapos ito sa parusa ko na isang linggong suspended, pero pwede pa rin akong magtraining ng volleyball tuwing hapon dahil nalalapit na ang district meet ng sandaling yun.
Naging ganun na nga ang buhay ko ng isang linggo na yun, maghapon akong nasa bahay at napunta lang ako sa sxhool kapag oras ng training ng volleyball.
Isang hapon habang papunta na ako sa training ng volleyball ay hindi inaasahan na haharangin ako ni claire, ilang araw ko rin siyang hindi nakita matapos ng nangyari sa amin, hindi ko na din siya tinawagan dahil ang totoo ay nahihiya ako sa kanya.

"Nico sandaling lang, pwede ba tayong mag usap?" Tanong ni claire.

"Tungkol saan?" Sagot ko.

"Dun sa alam mo na." Sabi ni claire.
Medyo kinabahan na ako ng sabihin yun ni claire, naisip ko agad na baka nalaman ng magulang niya ang gjnawa namin. Hindi ako halos nakasagot sa kanya ng bangitin niya yun, nakatitig lang ako sa kanya ng muli siyang magsalita.

"Sordy huh, hindi pa kasi talaga ako handa na gawin yun, sana hindi ka nagalit sa akin." Nakayukong sabi ni claire. Medyo nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko yun galing sa kanya. Kahit naman nabitin ako ng hindi natuloy ang sez namin ay ayos lang sa akin. May kamay naman ako para magparaos kaya hindi bigdeal sa akin yun.

"Ok lang naintindihan naman kita. Sorry din kung naging mapangahas ako." Sabi ko.

"Hindi ka galit sa akjn?" Tanong ni claire.

"Hjndi." Sagot ko.

"Ee bakit hindi ka na natawag sa akin?" Sabi niya bigla.

"Huh ee medyo marami nagamit ng telepono ng tita ko hindi ako makasinggit." Palusot ko.

"Ganun? Yaan mo Nico pag reasy na ako sasabihan kita. Tawagan mo ako kapag hindi ka busy." Sabi ni claire na labis kong ikinagulat.
Hindi ako halos nakasagot sa sinabi niya, sa totoo lzng gustong gusto ko ng tirahin si claire ng sandaling yun, kaso nga lang hindi pa nga daw siya handa. Pero ang marinig ko na kapag handa na siya ee sasabihin niya agad sa akin ay mistulang musika ito sa pandinig ko.
Nagpaalam na ako kay claird ng sandaling yun dahil mahuhuli na ako sa training namin.
Hanggang sa natapos ko ang araw na suspended ako ay walang ibang nasa isip ko kundi ang aras na maging handa na si claire sa pakikipagsex sa akin.
Lunes na uli ng umaga ng pumasok ako, sinalubong ako ng ilang teammates ko at sinabihan ako na sumama daw ako sa kanila sa room ni sir noel dahil may importatnte daw na sasabihin sa amin ang coach namin.

Dala ko pa ang bag ko at hindi pa ako nakakarating sa classroom ko ay hinatak na ako ng mga team mates ko, sumama na lang ako sa kanila dahil importante daw ang sasabihin sa amin ng coach namin.
Nang makarating kaming lahat sa multipurpose hall ay agad kami naupo sa sahig dahil naghihintay na ang coach namin sa room na yun.

"Mga bata may maganda akong balita sa inyo. May binigay locker unit ang principal natin para sa inyong lahat, libre ito na pwede niyong magamit habang kayo ay naglalaro para sa paaralan natin, pero kapag kayo ay natalo o huminto sa paglalaro ay kasama rin mawawala ang locker niyo. Alam niyo naman siguro na may bayad ang locker unit sa mga mag aaaral natin. Kaya sana mas lalo nating galingan ang paglalaro. Tyaka team last 2 weeks nalangbtayong magttraining bago ang district meet, kung madali tayong nanalo sa area meet ee ngayon pa lang sasabihin ko sa inyo na mahihirapan tayo sa mga makakalaban natin sa district meet. Gusto ko sana na pilitin nating manalo ngayon, ayoko na magaya na naman last year ang naging laro natin na natalo tayo agad. Galingan niyo sanang lahat ang paglalaro. Lumapit kayo isa isa dito at iaabot ko sa inyo ang locker unit number ng bawat isa sa inyo." Paliwanag ni coach sa amin.
Isa isa na kaming lumapit sa coach namin at nang ako na ang kukuha ng locker unit ko ay sinabihan ako ng coach ko na kakausapin niya daw ako ng kaming dalawa lang.
Hinintay ko matapos maibigay lahat ng locker number ng mga team mates ko bago sila nag alisan isa isa. Inayos lang ni coach noel ang gamit niya bago niya ako inakbayan at naglakad na kami palabas sa multipurpose hall.

"Nico nakarating sa akin ang balita na suspended ka pala ng isang linggo hindi kita nakausap agad dahil nawala sa isip ko yun, alam mo na tumatanda na ako kaya medyo nagiging makakalimutin na ako. Huwag naman sasama ang loob mo s akin kung papangaralan kita, alam ko rin naman kasi ang backgrpund mo nung elementary ka. Alam mo Nico ang pagiging isang lalaki ee hindi naman nakikita yan sa dami ng away na sinagupa ee, wala din yan sa dami ng babaeng naging kasintahan. Alam mo Nico magiging isang tunay na lalaki ka lamang kung marunong kang umiwas sa basag ulo." Sabi ni coach.

"Coach diba pagiging duwag ang umiwas sa away." Tanong ko.

"Hindi Nico, utak ang tawag sa ganung paraan. Ano ba ang maidudulot sayo ng away? Hindi ba magiging maliit ang mundo mo kapag marami kang kaaway, marami kang lugar na hindi pwedeng puntahan, marami kang iiwasang tao. Pero kung marunong kang umiwas. Malaki ang magiging mundo mo. Pero hindi ko sinasabi na sa ahat ng oras ka iiwas. Kung minsan kasi kailangan mo na rin lumaban kapag sobra na yung ginagawa sayo, basta lagi mo tatandaan kung may pagkakataon na umiwas ee di umiwas ka sa gulo." Sabi ni coach na tumatak sa isip ko ng sandaling yun.
Hinatid niya ako hanggang sa classroom ko ng sandaling yun, nagsisimula na kasi ang klase namin at kinausap nalang ni coach ang teacher ko na nagkaroon kami ng meeting ng mga varsity kaya ako nalate sa klase.
Agad naman akong pinapasok ng teacher ko, bago ako pumasok ay nagpasalamat ako lay coach noel sa payo niya. Mahina pa ang utak ko sa mga ganung klaseng payo ng sandaling yun, pero ang mga salitang binitawan ni coach noel sa akin ng sandaling yun ay itinatak ko sa utak ko. Tama naman kasi kung iiwas ka sa gulo wala kang magiging problema, kung palagi kanh sasabak sa basag ulo ee malamang mapalihis ako ng landas.
Nang umupo ako sa upuan ko ay halos lahat ng mga kaklase ko ay nakatingin sa akin. Hindi ko na lang sila pinansin at nakinig na lang ako sa teacher namin hanggang sa magrecess na kami.

Lahat halos ng mga classmate ko ay tinatanong ako kung paano uli ako nakapasok, alam kasi nila ay kick out na ako, hindi ko na lang sila sinagot, dahil nahihiya talaga ako sa lagaguhan na ginawa ko.
Nakapila na ako sa canteen para bumili ng pagkain ng biglang may kumalabit sa likod ko. Nang lingunin ko ay nakota kong si andrea ito.

"Galit ka ba sa akin?" Tanong ni andrea ng lingunin ko siya.

"Hindi. Bakit naman ako magagalit?" Tanong ko.

"Bakit hindi mo ako hinintay, diba sabay tayo laging nakain dito sa canteen." Sabi ni andrea.

"Huh ee yung mga classmate kasi natin tanong ng tanong ee. Kaya lumabas na agad ako." Sagot ko.

"Ahh ganun ba. Kamusta ka naman? Ano ginawa mo nung hindi ka napasok?" Tanong ni andrea habang sabay kami napili ng pagkain na kakainin namin.
Kinuha ko muna ang pagkain namin at binayaran sa tindera ng canteen bago kami naupo sa upuan na bakante sa loob ng canteen.

"Nasa bahay lang ako palagi, nanonood ng julio at julia, dog of ladders, at remi sa umaga. Tapos nun maglilinis ng bahay, tapos kakain ng lunch, tapos manonood uli ng eat bulaga. Tapos matutulog 4pm gigising manonood naman ng MGA MUNTING PANGARAP NI ROMEO AT COSEIDON. Tapos kakain ng dinner tapos manonood uli ng tv hanggang makatulog, kinabukasannganun uli." Kwanto ko kay andrea na hindi ko alam kung bakit siya napatawa.

"Ohh bakit ka tumatawa? Tanong ko uli sa kanya.

"Ee kasi naman highschool na tayo nanonood ka pa rin ng cartoons? Tyaka diba mga replay na yung mga yun, napanood ko na lahat yun ii." Sabi andrea.

"Ee wala naman kasi akong ibang gagawin sa bahay, kaya pinapanood ko na lang uli yung mga cartoons na yun. Tyaka nakakatuwa naman panoorin uli ahh." Sabi ko.

"Sabagay. Ahh nga pala may mga nagpapaabot na naman sayo ng mga sulat, mga taga kabilang section, meron pa ngang mga 2nd year ee. Bigay ko sayo mamaya nasa bag ko lahat." Sabi ni andrea.

"Next time pag may nagbigay sayo ng loveletter huwag mo ng tanggapin." Sabi ko.

"Bakit naman?" Tanong ni andrea.

"Ee kasi bakla ako, huwag kang maingay huh." Biro ko kay andrea na biglang naging seryoso ang muka niya.

"Seryoso ka?" Tanong ni andrea na nakakunot ang muka.
'Tumango ako bilang pagsagot sa tanong niya at para igoodtime siya.

"Sira ulo ka Nico, crush pa naman kita tapos bading ka!?" Sabi bigla ni andrea na labis kong ikinagulat.

"Ano? Crush mo ako?" Tanong ko bigla.

"Oo nung elementary pa tayo, kainis ka nagkakagusto pala ako sa bakla." Sabi ni andrea sabay tayo muula sa kinauupuan namin na hindi pa nauubos ang pagkain namin.
Dinampot ko na lang yun tinapay na binili niya na hindi pa niya naiinom at yung softdrinks namin na wala pang kalahati ang bawas bago ko siya hinabol.

"Hoy yung bote saan mo dadalhin?" Sigaw ng tindera sa akin.

"Ibabalik ko ate saglit lang." Sigaw ko rin bago ako nagtatakbo para mahabol si andrea.
Inabutan ko na siya sa tapat mismo ng classroom namin dahil may kabilisan din siyang maglakad.

"Andrea saglit." Sabi ko.

"Hayy naku wan ko sayo Nico humanap ka ng kausap mo." Sabi ni andrea habang patuloy na naglakad papunta sa upuan niya.
Ako naman ay masugid pa rin sumunod sa kanya ng sandaling yun, nilapag ko sa arm chair niya ang tinapay at softdrinks na naiwan niya kanina sa canteen bzgo ko siya kinausap.

"Andrea makinig ka nga muna." Sabi ko.

"Peste ka!! AyAn ang mga loveletter mo, umaasa sayo yang mga yan. Umaasa sa bakla." nmasungit na sabi ni andrea.

"Bakit ka ba nagagalit? Hindi naman talaga ako bakla, may bakla ba na nakikipagsuntukan? May bakla ba na magkakagusto sa babaeng kagaya mo?" Sabi ko kay andrea na muling nakapagpa simangot sa muka niya.

"Ano sabi mo?" Tanong ni andrea.

"Sabi ko binibiro lang kita hindi ako bakla." Sagot ko.

"Hindi yung isa pa." Sabi ni amdrea.

"Alin? Kung may bakla ka ba na kilalang palaaway o kung may bakla ba na nakikipagsuntukan?" Sabi ko.

"Sasabihin mo ba uli yung sinabi mo o babasagin ko sa ulo mo itong bote ng softdrinks." Sabi ni andrea sabay hawak sa bote ng softdrinks.

"Ee ang totoo naman kasi crush din kita andrea, kaso nung elementary tayo hindi malinaw sa akin kung ano ba talagz tayo, pwede ba ngayon na lang natin simulan kung ano man yung pwede nating simulan?" Sabi kokay andrea na hindi ko alam kung tama.

"Anong sisimulan ka diyan? Hoy crush kita, pero kung gusto mo na maging tayo. Manligaw ka muna." Sabi ni andrea.

"Talaga? Pwede kitangt ligawan?" Sabi ko.

Tumango lang si andrea at mjedyo namula ang pisngi sa pagpipigil ng tawa niya. Maputi kasi si andrea ng sandaling yun kaya mabilis mamula ang balat niya.
Nang sandaling yun ay labis ang kasiyahan ko na payagan ako ni andrea na ligawan siya. Ang m ga sulat na natatanggap ko ay binabalewala ko lang noon. Dahil ang buong attensyon ko ay nakatuon lang kay andrea.

Nang panahon na pumayag si andrea na ligawan ko ay naging masigasig ako sa panunuyo sa kanya, mula sa umaga na hintayin siya sa gate ng paaralan namin, kumain ng sabay sa canteen, hanggang sa uwian ng hapon ay hinahatid ko muna siya sa sakayan ng tricycle bago ako bumalik sa school para magtraining ng volleyball.
Subalit hindi naging madali para sa akin ang panliligaw kay andrea, medyo marami siyang ipinagbabawal na gawin ko, ayaw niya na nakikipag usap ako sa ibang babae, ayaw niya na pumapasok akong walang assignment, ayaw rin niyang mapaaway ako, gusto niya kapag recitation ay makasagot din ako sa mga tanong ng teacher namin at ang pinaka ayaw ko na pinapagawa niya sa akin sagutin ang bawat loveletter na natatanggap ko galing sa mga babaeng school mate namin na humahanga sa akin dahil sa pagiging varsity ko.
Gusto ni andrea na sagutin ko ang mga loveletter na natatanggap ko base sa kagustuhan niya ang isusulat kong sagot, medyo marami ang sumama ang loob sa akin dahil lahat ng sumusulat sa akin ay binabasted ko agad. May mga words pa na medyo hindi maganda sa pakiramdam kung mababasa mo na galing sa taong hinahangaan mo. Wala akong nagawa ng sandaling yun dahil lahat yun ay kagustuhan ni andrea.
Hanggang sa dumating ang district meet namin sa volleyball, nakapila na kaming lahat ng araw na yun ng bigla akong tawagin ni andrea mula sa classroom namin, wala akong nagawa kundi ang lumapit sa kanya kahit nag aalala ako na mapagalitan ako ng coach namin.

"Bakit?" Tanong ko kay andrea.

"Ingat ka sa pupuntahan niyo, alam mo naman ang mga ayaw ko diba. Kahit wala ako dun huwag kang titingin sa ibang babae." Sabi ni andrea.

"Oo naman ikaw lang naman ang babae sa buhay ko." Sabi ko.

"Sige na galingan mo huh." Sabi ni andrea bago ako lumakad pabalik sa pila ng mga kakampi ko, subalit hindi pa ako nakakalayo kay andrea ng muli siyang magsalita.

"Nico kapag nagchampion uli kayo ngayon, may regalo ako sayo." Sigaw ni andrea sabay pasok sa loob ng classroom namin.
Hindi ko alam kung ano ang regalong sinasabi ni andrea, ang alam ko lang yung salita niyang may regalo siya sa akin kapag nagchampion kami ay parang enerhiya sa katawan ko na biglang kumarga at nagbigay sa akin ng kakaibang sigla at lakas ng loob para gawin ang lahat ng makakaya ko para manalo ang team namin.
Isang linggo halos ang tinagal ng district meet namin, isa lang kasi ang court at salitan lang ang laban ng boys and girls sa school na pinagganapan ng district meet. Hindi ko na ikkwento ang nangyari sa laban namin ng sandaling yun dahil wala namang magandang kaganapan sa district meet na yun ng sandaling yun.
Talo ang babae namin at kaming mga lalaki lang ang nagchampion ng sandaling yun, byernes na nanghapon ng matapos ang laro namin, halos madilim na ng pauwiin kami dahil after ng game ay awarding ceremony. Best setter lang ang nakuha kg award ng district meet na yun, hindi naman kasi ako masyadong nakagawa ng score dahil naka focus lang talaga ako nun sa pagseset ng bola kaya yung spiker namin ang naging mvp.

Lunes ng umaga ng muli akong pumasok sa paaralan namin, kinuha ko muna sa locker ko ang ilang libro na gagamitin ko para sa umagang klase ko, subalit nagulat ako ng nahulog mula sa pintuan ng locker unit ko ang mga nakatiklop na papel, mga loveletter na naman na hindi ko pinapatulan ng sandaling yun dahil kay andrea lang talaga naka focus ang atensyon ko. Maski si claire, marie at vivian ay iniiwasan ko na dahil sa utos ni andrea.
Inilagay ko lang sa isang sulok ng locker unit ko ang mga nakuha ko loveletter, bago ko kinuha ang mga libro ko na kakaipanganin, saka ako mabilis na nagtungo sa classroom namin.
Lahat halos ng mga nakakakilala sa akin ay binabati ako ng congrats sa pagkakapanalo namin sa district meet, subalit mas nasasabik ako sa kung ano ba ang ireregalo sa akin ni andrea na ipinangako niya.
Pagpasok ko sa classroom ay mabilis na hinagilap ng mata ko si andrea subalit wala siya sa upuan niya, kaya umupo na lang ako sa upuan ko at naghintay sa mga papasok sa pintuan ng classroom namin. Ilang minuto rin akong naghintay bago dumating si andrea. Nakangiti siya sa akin ng ako ay makita niyang nakaupo sa upuan ko, binaba lang niya ang bag niya sa upuan niya bago niya ako nilapitan.

"Congrats huh, nabasa ko sa bulletin board, champion pala kayo tapos best setter ka uli." Sabi ni andrea.

"Thank you. Pinagbuti ko kasi ang paglalaro ko dahil sabi mo may regalo ka kapag nagchampion uli kami." Sabi ko.

"Oo may regalo ako sayo, pero bukas mo pa matatanggap. Kung ok lang sayo, magcutting tayo bukas." Bulong ni andrea sa akin.

"Huh? Seryoso ka?" Tanong ko sa kanya dahil wala sa tipo ni andrea ang magcutting.
Tumango lang siya bago niya ako nginitian ng sandaling yun.

"Saan naman tayo pupunta?" Tanong ko uli.

"Ako na bahala dun, basta bukas 7am sa tapat ng simbahan huh. Kapag nalate ka kalimutan mo na ang regalo ko sayo." Sabi ni andrea sabay balik sa upuan niya.

Sa totoo lang sobrang excited na ako sa kung ano ba ang regalo ni andrea sa akin ng sandaling yun, kung pwede lang sanang hilahin ang orasan ee ginawa ko na para mapabilis na malaman ko na ang regalo niya.
Hindi ako halos nakapakinig ng leksyon namin ng sandaling yun, dahil ang isip ko ay lumilipad sa kung anong nilalaman ng regalong sinasabi ni andrea, hapon ng mag uwian na kami ay muling pinaalala ni andrea sa akin na magkikita kami kinabukasan, umoo lang ako sa kanya bago ako naglakad pauwi sa bahay namin. wala naman kaming training ng volleyball that time dahil kakatapos lang ng district meet may isang linggo kami pahinga bago namin paghandaan ang unit meet. Kaya maaga akong nakauwi sa bahay namin.
Kumain kang ako ng hapunan nanood saglit ng tv bago ko pinilit na matulog ng maaga.
Kinabukasan 6:30am pa lang nasa harapan na ako ng simabahan, ganun ako kaexcited sa pangako ni andrea. Siya naman ay dumating sakto alas syete. Subalit nagulat ako ng makita ko na kasama niya si niki.

"Ayos ahh ang aga mo." Bati ni andrea sa akin.

"Oo naman ayokong mahuli." Sabi ko
"Nico kilala mo na naman si niki diba. Okey lang ba kung dun tayo sa kanila mag stay?" Tanong ni andrea sa akin. ( si niki ay classmate namin nung elem, kami. At si niki ang babaeng pareho naming naging crush ni cris noon.)
"Huh? Ee hindi ba tayo papagalitan ng parents niya?" Tanong ko.

"Wala naman si mama at si papa sa bahay ngayon, umalis sila kahapon umuwi ng probinsya namin." Sagot ni niki.

"Ee sino kasama mo sa bahay niyo?" Tanong ko.

"Wala, kapag gabi nauwi lang si tita sa bahay namin para samahan akong matulog. Kapag umaga na at papasok na ako kasabay ko na aiyang naalis." Sagot ni niki.

"Tama na kwentuhan tara na baka may makakita pa sa atin dito isumbong pa tayo na nagcucuting tayo." Sabi ni andrea bago kami lumakad sa sakayan ng tricycle papunta kila niki. Hindi na nila ako pinasabay sa tricycle dahil baka makita daw kami ng mga kapitbahay nila niki na magkakasamang pumasok sa bahay nila, kaya nauna silang sumakay ako naman ay naglakad na lang dahil nanghihinayang ako sa pamasahe, medyo maliit lang kasi ang baon ko nun kaya kung kaya kong lakarin ay nilalakad ko na makatipid lang ako sa gastos.
Ilang minuto pa ng paglalakad ko ay nakarating rin ako sa bahay nila niki, kagaya ng napag usapan namin ay nakabukas ang gate nila para daretso akong makapasok sa bahay nila. Kabisado ko na naman ang bawat sulok sa bahay nila kaya hindi na ako nahirapan pang pumasok.
Sa likod na pintuan na ako dumaan para mas ligtas sa mga mata ng kapitbahay nila niki. Bakal lang kasi yung gate nila na kitang kita ang harapang pintuan nila kung sakaling may mga tao sa harapan ng bahay nila.
Nanag makapasok na ako sa loob ng bahay nila niki ay nakita ko nasa sala si andrea at niki, nagulat ako sa itsura nila dahil naka sando na lang silang puti at short na pang ilalim ng palda nila, nakahubad na rin ang mga sapatos nila. Mas natuon kay andrea ang atensyon ko dahil sa labis na kaputian ng balikat niya na kahit na sinong lalaki ang makakita ay tiyak na mabubuhay ang ugat sa buong katawan.

"Upo ka Nico, okey lang ba sayo kung dito lang tayong tatlo maghapon?" Tanong ni andrea sa akin.

"Oo ok lang." Sagot ko na pilit ko iniiwas ang tingin ko sa kanilang dalawa dahil nadedemonyo na ako sa mga itsura nila.
Nang lapitan ko sila ay lalong nag init ang pakiramdam ko ng mahagip ng paningin ko na kapwa sila walang suot na bra. Bakat kasi sa sandong suot nila ang mga utong nila. Hindi pa kalakihan ang mga suso nila ng sandaling yun, sa estimate ko ay kasing laki lang ng normal na pandesal ang kay andrea, kay niki naman ay parang mamon na nabibili sa goldilocks. Mas malaki kasi ang suso niki kay andrea, pero sa kaputian ay kakinisan ng balat ay wala siyang panama kay andrea.
Hindi ko alam kung ilang minuto namayani sa aming tatlo ang katahimikan, nakaupo lang kami sa sofa at nanonood ng tv malalakas na ang kabog sa dibdib ko ng sandaling yun. Halo halong imahinasyon na ang tumatakbo sa isip ko na maaaring mangyari sa amin sa lugar na yun.

Habang tahimik kami nanonood ng tv na wala naman akong maintindihan ay biglang tumayo si niki.

"Saan ka pupunta?" Tanong ni andrea.

"Sa c.r" sagot ni niki.

"Sama ako." Sabi ni andrea sabay tayo rin at sabay silang nagtungo sa banyo nila niki. Naiwan akong mag isa sa sofa, higit kalahating oras din ata ang itinagal nila sa banyo bago mag isang bumalik si andrea sa sala nila niki.

"Nico pwede ba tayong mag usap?" Sabi ni andrea na parang kinakabahan
"Oo naman" sagot ko.

"Pero hindi dito." Sabi uli ni andrea.

"Saan?" Tanong ko.
Tinuro ni andrea ang isang kwarto sa bahay nila niki, alam kong kwarto iyon ni niki dahil makailang ulit na akong nakapasok sa kwartong yun. Bumilis lalo ang kaba sa dibdib ko ng sandaling yun.
Naunang tumayo si andrea sa pagkakaupo sa sofa at binuksan ang pintuan ng kwarto ni niki. Ako naman ay hindi halos makatayo sa kinauupuan ko sa labis na kaba.

"Ano mauupo ka na lang ba diyan?" Sabi ni andrea ng makita niya akong nakaupo pa rin sa sofa. Kaya mabilis akong sumunod sa kanya papasok sa loob ng kwarto ni niki, subalit bago ako makapasok sa kwarto ay nakita ko na nakatingin si niki sa akin mula sa kusina ng bahay nila, hinayaan ko na lang siya ng sandaling yun at nagtuon ako ng atensyon sa kung anong mamagitan sa amin ni andrea.
Umupo sa kama si andrea ng makapasok kami sa kwarto ni niki, ako naman ay tumayo lamang sa harap ng binatan ng kwartong yun habang nakatingin ako kay andrea. Tanging kabog ng dibdib ko lamang ang nararamdaman ko ng sandaling yun, walang kahit anong salita ang lumabas sa dila namin sa mga ilang minutong nagdaan.. subalit ilang minuto pa ang pinalipas ni andrea bago niya basagin ng tuluyan ang katahimikan sa pagitan namin.

"Nico upo ka dito, tabi tayo." Sabi ni andrea na mabilis ko namang sinunod. Nang makaupo ako sa tabi niya ay lalo akong kinabahan ng todo.

"Bakit namumutla ka Nico may sakit ka ba?" Tanong uli ni andrea.

"Huh wala ano, mainit lang kasi dito." Sabi ko.

"Ahh teka open ko yun fan" sabi ni andrea sabay tayo at binuhay ang electric fan na nasa kwartong yun. Bago siya muling umupo sa tabi ko.

"Diba may promise ako sayo na gift kapag nagchampion kayo." Sabi bigla ni andrea na lalong nagpatindi ng kaba na nararamdaman ko.
Tumango ako bilang tugon sa sinabi niya.

"Mahal mo ba talaga ako Nico?" Tanong uli ni andrea.

"Oo naman. Elementary pa lang tayo mahal na kita." Sagot ko.

"Talaga?" Tanong niya uli.

"Oo, ikaw mahal mo ba ako?" Tanong ko naman.

"Oo mahal din kita. Kaya nga tayo nandito kasi yung regalo ko sayo ee gusto ko sagutin ka na ngayon." Sabi bigla ni andrea na labis kong ikinasaya.

"Talaga? Magsyota na tayo? Girlfriend na kita?" Tanong ko uli.

"Oo." Sabi ni andrea sabay ngiti.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko na yakapin siya ng mahigpit ng sandaling yun, ang kaba sa dibdib ko ay napalitan ng hindi masukat na kaligayahan sa narinig kong sinabi ni andrea.

"Nico huwag mo akong sasaktan huh, susundin mo pa rin lahat ng gusto ko kahit girlfriend mo na ako." Sabi ni andrea habang yakap ko siya.

"Oo naman, ikaw ang masusunod sa relasyon natin. Mahal kita andrea hindi kita sasaktan at lolokohin." Sabi ko kay ansrea na hindi ko alam kung mztutupad ko ng sandaling yun.
Kumalas si andrea sa pagkakayakap sa akin ng sandaling yun, nakatitig lang siya sa mga mata ko ng bigla niyang ilapit ang labi niya sa labi ko na labis kong ikinagulat.
Sobrang lambot ng labi ni amdrea ng sandaling yun, hindi rin siya marunong humalik dahil nakalapat lang ang labi niya sa labi ko ng ilang minuto.

Ilang segundo kaya ako na ang nagsimulang gumalaw batay sa natutunan ko, inipit ng labi ko ang itaas na bahagi ng sabi ni andrea bago ko ito dinilaan, ganun din ang ginawa ko sa ibabang bahagi ng labi niya subalit nanatili siyang walang tugon sa ginagawa kong paghalik sa kanya, pikit mata lang niya itong tinatanggap kaya ilang ulit ko lang ginawa ang ganung pamamaraan. Hanggang sa kusa na rin gumalaw ang mga labi ni andrea. Niyakap niya ako habang nageespadahan ang mga dila namin, sinusupsop ko na rin ang dila niya at labi niya na halos maglaway na kami pareho. Subalit ng haplusin ng kamay ko ang isang suso ni andrea ay bigla niya kinalas ang mga labi namin at inalis ang kamay ko na humaplos sa napaka lambot na suso niya.

"Ayaw mo ba?" Tanong ko kay andrea ng titigan niya ako ng masama matapos kong hawakan ang suso niya.

"Hindi pa ako handa Nico, hanggang kiss lang muna tayo." Sabi ni andrea.
Hindi ko na pinilit pa ang gusto ko sanang mangyari kay andrea ng sandaling yun, kahit gustong gusto ko makasex na si andrea ng oras na yun ay pinigilan ko na lang ang sarili ko, alam ko na marami pa pagkakataon na magagawa namin ang bagay na yun. Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa loob ng kwarto ni niki, naghalikan uli kami, bago kami nahiga na magkayakap sa kama ni niki.
Lumabas lang kami sa kwarto ng tawagin na kami ni niki mula sa labas dagil nagugutom na daw siya, wala namang pagkain na luto na sa bahay nila dahil alam ng tita ni niki na nasa school siya.

"Andrea marunong ka ba magluto?" Tanong ni niki ng makalabas kami sa kwarto niya.

"Hundi ee, wala akong alam sa kusina si mama lang kasi ang nagluluto sa amin." Sabi ni andrea.

"Ikaw Nico may alam ka ba sa pagluluto?" Tanong sa akin ni niki.