Gusto Ko Lang I-Kwento [2]

Sabi nga raw, 'Once tasted always wanted'.

Laging laman ng isip ko ang aking unang karanasan sa babaeng di ko man lang maalala ang pangalan. Kaso, kung anung 'figura' ang ayaw ko [chubby] 'yun naman ang naging unang karanasan ko. Pero sulit din naman sa'kin ang nangyari dahil kapwa kaming first timers. Focus ako sa pag-aaral pero lumalala ang kapilyuhan ko. Tuwing papasok ako sa library ng university na pinag-aralan ko ay naging trip at habit ko ang paninilip sa mga estudyanteng sexy at magaganda. Iba't-ibang hugis ng legs ang nasilayan ko at kung swerteheng bumukaka yung girl, kita ko pati kulay ng panty at umbok ng kanyang kaselanan. At pag-dating ko sa kwarto ay yuyugyog ang kama sa aking matinding pagma-masturbate. Nakakatulong din naman yun sa pagpaalpas ng stress pero alam kong di 'yun dapat gawin. Sabi nga ng mga medical magazines na nabasa ko, masama raw sa katawan ang habitual masturbation at nakakaapekto rin sa utak at sa sikolohikal na pamumuhay. Ewan ko kung tama sila. Pero napansin ko rin yun sa sarili ko. Ibig sabihin, kantot ang gagawin ko at hindi lang masturbation.

Nang dumating ang kapatid ko galing Japan. Pinakiusapan niya akong ipag-drive siya papunta sa hotel na tutuluyan niya ng ilang araw. Isa iyong sikat na 5-star hotel sa Metro Manila. Excited ako kasi first time kong makaapak sa mamahaling hotel. Palagi ko lang kasing nakikita yun pag dinadaanan ng dyip. Ngayon makapasok na ako sa loob. Pagdating namin sa lobby, manghang mangha ako sa espasyo ng receiving area, parang equivalent ng limang bahay ang lawak. Pero ang nakaagaw pansin sa'kin ay ang mga magaganda at seksing attendant ng hotel lalo na dun sa receiving desk.

Bitbit ang mga maleta ni Ate, nakatayo ako sa tabi niya, habang kinausap ang isang attendant dun sa costumer desk. Nakita ko sa name-pin niya ang pangalang Kathleen at your service. Maganda siya, chinita, maputi at seksi. Maihambing ko kay Kim Chiu. Nasa 5'2'' ang height niya. Charming siya at very accommodating. Siguro, yun talaga ang training nila bilang attendant. Naaagaw niya ang pansin. Panay ang sulyap ko sa kanya habang ini-entertain niya si Ate. Pagkatapos kong maakyat sa room ni Ate ang mga gamit. Inutusan niya akong mag-inquire dun sa costumer desk para sa dagdag na details sa mga charges ng hotel. Kaya nakausap ko si Kathleen. Panay ang pa-cute ko habang ini-explain ni Kathleen ang lahat ng detalye sa 3-day-package ng hotel. Hanggang sa pa-simple ko siyang diniskartehan.

"Ma'am, bawal ba ang pangit magtrabaho dito?"

Napangiti si Kathleen. Na gets niya ang ibig kong sabihin.

"Di naman Sir. May balak po ba kayong mag-apply?"

"Well, wala naman, pero may balak mag-apply sa'yo."

"Sir naman, kakahatid mo lang ng asawa mo dun sa kwarto niyo."

"Hehehe, si Ate, kapatid ko yun. Binata pa ako at nag-aaral pa. Si Ate ang gumastos sa pag-aaral ko kaya 'personal alalay' niya ako. Hehehe."

"Ganun ba sir? Di kasi halata, di kayo masyadong magkamukha."

"Sa bagay. Ma'am Kathleen, alam kong busy ka dito kaya di ako dapat magtagal. Puedeng humingi ng pabor?"

"Anu po yun sir?"

"Kasi ma klase pa ako at aalis na dito. Puede makahingi ng… alam mo na… para may means ako to contact you."

"Bakit naman sir. Bawal po 'yan dito."

"Ganun ba, pag sulatan ka, puede bang i-address ko dito?"

"Sir naman. Meron pa bang sumusulat ngayon? Email na ngayon." Sabi niya na may halong ngiti at natuwa sa sinabi ko.

"Basta, matatanggap mo ba?"

"Ewan ko po sir, siguro."

Wala akong pag-asa na magbigay man lang siya anything to contact her. Kaya pinakiusapan ko na lang kung puede malaman ang kanyang family name. She is Kathleen Ongkiko.

Kinagabihan, yun kaagad ang inatupag ko, gumawa ng sulat para kay Kathleen.

Dear Kathleen,

In this modern era, it's quite awkward to send a letter to you. But if this is the only way to reach you and let you know that you are not just anyone to me, here I am doing this.

Being a total stranger to you, I would like to introduce myself. I came from the province, from a family of farmers. I've got the opportunity to study here as a scholar. I'm already third year in college and hope to finish my course two years from now.

I want to let you know that at this age, I can't avoid admiring women but you stand tall among them. Being single, I'm wishing to find someone to inspire me, someone to talk to, and someone to listen to. I would love to have someone to dine with, to watch movie with, and to have fun with. I'll make this straight, I would want that someone to be you.

Am I so fresh? Yes maybe, but I can assure you of my sincerity. Please give me a chance to open up myself to you and let you know my intention. Tomorrow evening, I'll go there and wait for you and we have dinner together or I'll fetch you home.

I'm inviting you for a date.

Sincerely,

Your Number One Admirer

Hinulog ko ang sulat na 'yun sa post box ng university. Usually, pag sa Metro Manila lang, isang araw ay matanggap na yun ng pinadalhan.

I'm unreasonable sometimes so as what I've wrote in that letter. Pumunta ako dun sa hotel kinabukasan, that was Friday.

Pumasok ako at umupo dun sa waiting lounge ng hotel na di kalayuan sa puwesto niya. Mga 3 oras na ako dun na nakatingin lang sa kanya. Saglit lang, may pumasok na kartero, nagtanong sa guard at tinuro si Kathleen. May inabot itong sulat sa kanya. Dahil wala pa siyang costumer. Binuksan niya ang sulat. Alam kong sa'kin yun dahil sa envelope at papel na ginamit ko. Bakas sa mukha niya ang pagkamangha at napangiti habang binabasa niya ito. Delayed ang pagka deliver ng sulat, dapat kahapon pa niya matanggap yun.

Pagkatapos niyang basahin ay tumingin siya sa paligid at nakita niya ako. Ngumiti ako at kumaway sa kanya. Ngumiti rin siya at parang sininyasan akong lumapit.

"Hi Kathleen. Good afternoon."

"Hello Sir. Grabe ka talaga. Masyadong makaluma. Hehehe."

"Ayaw mo kasing magbigay ng kung man lang para ma-contact kita."

"Kanina ka pa dito?"

"Opo, tatlong oras na."

"Naku, iba ka rin."

"Anu, puede ba? Dun sa sinulat ko."

"Hmmm, nakakatakot naman, baka serial killer po kayo."

"At least serial na gwapo at mabait."

"Wow ha. Hehehe. 10pm pa ang off ko."

"Bahala na, mag-antay lang ako."

"Sigurado ka? 5pm pa ngayon."

"E gusto ko to e di magtiis ako."

"Kayo po. Pag-isipan ko pa ho."

Merong lumapit na guest ng hotel kaya naputol ang pag-uusap naming. Bumalik ako sa puesto at nakaupo lang dun. Naghanap ng babasahin. Inantay ko siya hanggang 10pm.