Halik ng Higanti 5

IKALIMANG KABANATA
(Ang natatagong lihim)

"Nabalitaan ko yung nangyari sa Ninong mo. Ikinalulungkot ko hija."
wika ni Diana kay Isolde isang umaga sa kanilang pag-uusap.

"Salamat Tiya. Nakakalungkot nga pong isiping sa isang iglap lang pumanaw na sila, pero ang inaalala ko ngayon ay si Joshua. Na-trauma ata dahil nakita daw ng bata kung papa'no patayin ang mga magulang niya."

"Nasaan na ba siya ngayon?"

"Ayun ipinasa ko siya sa DSWD habang hindi pa siya kinukuha ng lola niya sa probinsiya. Alam kong mas maaalagaan siya ng maayos don. Kukupkupin ko sana pero mag-isa lang ako sa bahay, walang titingin sa kanya kapag pumasok na ako sa trabaho."
napabugtong-hininga pa si Isolde.

"Gano'n ba…o sige, paminsan-minsan dadalawin ko siya. Kawawang bata"

Sa kalagitnaan ng kanilang usapan ay pumasok ang isa sa mga kasambahay ni Diana.

"Ahm. Ma'am, may aplikante po bilang driver."
pagsabat nito sa usapan ng dalawa.

"Ah ok. Sige, papasukin mo muna dito at nang makausap ko."
tugon ni Diana.

"Umalis na naman ang driver mo tiya? Diba't kapapalit mo lang last month?"

"Ah. Oo nga Isolde, ewan ko ba't iniiwan nila ang isang magandang amo tulad ko. Ahihi"
pagbibiro pa ni Diana at humagikgik.

Napatindig si Diana at maging si Isolde nang makita ang bagong driver.
Si Diana napakagat-labi dahil sa kakisigan at kagwapuhan ng nasabing driver,
habang si Isolde ay nagulat nang maalala niya ang larawan ng lalaking pumaslang sa kanyang Ama, kahawig na kahawig niya ang driver na ito.

"Sir, pwede ko bang makita ang lisensiya mo?"
mabagsik na bigkas ni Isolde at gusto niyang ikumpirma ang pangalan ng driver.

Nakarandam naman ng kaba ang driver dahil sa talim ng tingin na ipinukol sa kanya ni Isolde, pero binunot pa rin niya ang lisensya sa pitaka at pinakita ito kay Isolde.

"Francisco Baltazar"

Nakahinga ng maluwag si Isolde nang masilip niya ang pangalan ng lalaki, ngunit nando'n pa rin ang pagdududa sa kanya. Hindi ata matanggap na ang driver na ito ay kamukhang-kamukha ng killer ng Ama niya, pero alam din niyang imposibleng mangyari dahil patay na nga ang killer.

"Tiya, mauna na po ako, may lakad pa po kasi ako."
paalam ni Isolde at hindi mawalay ang paningin sa driver hanggang sa paglabas niya ng bahay.

"Ingat ka Isolde, mag-usap na lang tayo sa susunod"

Pinaupo ni Diana si Francisco para interbyuhin, pero dahil gwapo at makisig nga siya ay hindi nagdalawang isip si Diana na tanggapin siya.

At ito ang natatagong lihim ni Mrs. Diana Cacayan na walang ibang nakakaalm liban sa sarili niya.
Ang totoo'y marunong siyang magmaneho, pero dahil sa pangangati ay kumukuha pa ng driver, para ipagmaneho siya hindi ng sasakyan kundi ng kanyang katawan.
Nagpapatira siya gawa na rin ng malayong agwat sa asawa niyang Sundalo na nasa Mindanao sa mga oras na ito.

Iba't-ibang driver, halos hindi na niya mabilang sa daliri ang mga driver na tumira sa kanya, sinasadya niyang magpababoy, at hindi siya titigil hangga't hindi nakakatagpo ng wild na lalaki na tatagal sa kama, at inaasahan niyang matatagpuan ito sa katauhan ni Francisco.

Ngayon ang unang araw ng simula ng trabaho ni Francis, at ngayon din ang simula ng natatagong lihim ng paghihiganti ni Tristan sa pagbabalat-kayo niya bilang driver-sweet-lover.

"Saan po tayo Ma'am?"

"Sa school, susunduin natin ang anak kong si Melissa."

Hindi mapakali si Francis habang minamaneho ang isang Hyundai Tucson at nakakarandam ng mumunting kaba, nasisipat kasi niya ang puting panty ng nakabukaka niyang amo sa back seat, tila sinasadya na maaninag sa rear mirror ang kaselanan niya.

"Nandito na po tayo Ma'am"
sambit ni Francis nang mapatapat na sila sa harapan ng paaralan.

"Aba! Teka! Hindi ko naman sinabi kung saan paaralan pero alam mo na agad? Uhmm… Sinasabi ko na nga ba't tama ang hinala ko sayo eh!"

Natigilan si Francis at nanlaki ang mga mata, iniisip na mukhang nabulilyaso ang pagpapanggap niya. Totoong alam na niya kung saan nag-aaral ang anak ni Diana, dahil sa simula pa lang minamanmanan niya na ang mag-ina.
Bakit nga ba hindi niya naisip yon?

Napalunok siya at namamawis na, wala siyang choice kundi bunutin na ang baril niya sa kanyang tagiliran at patayin na lamang si Daisy bago pa malaman ng lahat na buhay pa rin si Tristan.

"Sabi na nga ba't isa kang magaling na driver."
patuloy ni Diana bago pa nakuhang makaporma ni Francis.

Nakahinga ng maluwag si Francis. Marahil labis na nga ang tensyon niya sa hangaring makapaghiganti.
Paano nga naman pala siya mabibisto gayong walang nakakakilala sa kanya.
Alam niya sa puntong ito na kailangan na niyang bilisan.

Ngunit lingid sa kaalaman ni Francis na kinikilatis na siya ni Isolde, na palihim ng iniimbistigahan ang profile niya.
At kung inaakala niyang walang nakakakilala sa kanya, nagkakamali siya dahil malapit ng matuklasan ni Isolde ang natatagong lihim ng pagkatao niya.

Kinagabihan, inanyayaan ni Diana si Francis na maghapunan. Paraan na rin ito ni Diana ng kanyang pang-aakit, binibigyan niya ng espesyal na atensyon ang driver.

Akala ni Francis na silang tatlo lang nina Melissa ang kakain. Laking gulat niya nang makita niya si Isolde sa hapag-kainan. Maging si Diana ay hindi inaasahan ang pagbisita ni Isolde.

Walang nagawa si Francis kundi umupo, hindi niya malaman kung bakit bigla na lamang siyang kinabahan, lalo na't napapansin niya sa dulo ng kanyang mata na nakatingin sa kanya si Isolde.

"Uhm. Kuya Francis, saan ka nga pala nakatira? May asawa ka na ba?"
nagsimula na si Isolde sa pag-iintriga.

Sinalubong ni Francis ang paningin sa kanya ng dalaga, pero hindi man lang umiwas si Isolde, bagkus ay nakipagtinginan pa ito.

"Cotabato po ma'am, at biyudo na po ako."

"Cotabato? Aba! Ang fluent mo naman magsalita ng tagalog para sa isang taga-cotabato…"
matigas si Isolde at inaamin ang bawat sinasabi.

"Dito na po kasi ako sa maynila lumaki. Sa may Sampaloc."
sagot ni Francis.

Naging sunod-sunod na ang pagtatanong ng dalaga, pero kahit ano'ng gawin niya wala parin siyang makukuha sa driver.
Napaghandaan na ito ni Francis pero sa puntong ito natanto niya na kailangan niyang iwasan si Isolde.

Alam niyang maaari itong makasira sa kanyang plano o sa mga susunod pa. At dahil journalist si Isolde, alam niyang madali niyang maikakalat kapag nabisto ang natatago niyang lihim.

Para makaiwas, agad na tinapos ni Francis ang pagkain at nagpaalam na ito para makapagpahinga na.

"Ibig bang sabihin Tiya stay-in ang lalaking yon?"
pagkabahala ni Isolde pagkaalis ni Francis.

"Oo. Lahat naman ng naging driver ko stay-in eh! Teka, pansin ko na parang ayaw mo sakanya, bakit?"

"Ewan ko nga ba. Parang hindi mapagkakatiwalaan ang lalaking yon. Mag-ingat ka lang Tiya dahil mukhang mapanganib siya."

"Mapanganib?"
napangiti pa si Diana.

Iba ang naglalaro sa kanyang isipan, parang masarap sa pandinig niya ang 'mapanganib na lalaki', umiral na naman ang kalandian.

"Ano ka ba Isolde, mabait yon! Hmm… Baka naman type mo lang sya? Aminin mo gwapo sya! Ahihi"

"Naku Tiya, kahit kailan hindi ako magmamahal ng lalaking isang tulad niya! Over my dead yummy body!"
pagkasabi'y nagtawanan lang ang dalawa.

Samantala, sa paglalakad ni Francis sa pasilyo ng bahay ay nakasalubong niya ang dalawang magkasintahan. Laking gulat niya nang makilala niya ang lalaki. Si Pvt. Castillo kasama ang girlfriend nito, at dahil huli na para makapagtago pa siya ay nakita siya ng dalawa.

"Hoy! Sino ka?!"
tanong agad ni Pvt. Castillo nang magkalapitan na sila.

"Ah.. Eh.. Ako po ang bagong driver ni Ma'am Diana…"
yuko pa ng yuko si Francis, hindi malaman kung papa'no itatago ang mukha. Salamat nalang sa mga pekeng kilay at bigote.

"Ah gano'n ba? Nasa'n si Tita Diana?"

"Sa kusina po, kumakain."
sagot ni Francis at dumiretso na sa paglalakad, mabilis, kulang na lang ay tatakbo na siya.

Napanatag ang kalooban niya ng malampasan niya na ang dalawa, ngunit bigla siyang tinawag.

"Teka! Parang namumukhaan kita… Uhhmm…"
sambit ni Pvt. Castillo na muling lumapit sa kanya.

Biglang binalot ng kilabot ang buong katawan ni Francis, namamawis at bumibilis ang pintig ng pulso.

"Si Tristan! Tama!"

At lalo pang nalula si Francis sa pagkabog ng kanyang puso. Nakikirandam sa mga susunod na mangyayari. Inihahanda ang kamao para sa ano mang masamang pagkilos.

"Kamukha mo nga siya! Aba'y akalain mong may kamukha pa sa mundo ang mokong! Hahaha"

Parang mapapraning na si Francis. Kung ano-ano ang naiisip at alam niyang ngayon kailangan niya ng magmadali, bago pa may makatuklas sa natatago niyang lihim.

Dumiretso na ang magkasintahan, nadatnan ang kwentuhan sa hapag-kainan. Masayang bumati at naupo at nakisalo na rin sa hapunan.

"Tita Diana, kumusta po? Kailan po ang uwi ni Tito Raf?"
si Pvt. Castillo.

"Naku, mas mabuti nga hindi na umuwi yun eh! Haha kiddin'. Sa isang buwan siguro."

Tamang-tama lang pala ang dating ni Pvt. Castillo dahil nakakuha ng inpormasyon si Francis na ngayon nakatago sa isang tabi at pinakikinggan ang usapan sa mesa.

"Teka! Buti ikaw nakauwi ka? Balita ko mahigpit ang labanan sa Mindanao."
patuloy ni Diana.

"Hindi naman po mahigpit. Wala ngang patrol dun eh!"
pagsisinungaling ni Pvt. Castillo para hindi mag-alala si Diana sa kanyang asawa.

"At matagal na po akong nagbitiw sa serbisyo."

"Oh. Bakit naman nagbitiw ka?"

"Ah. Ikakasal na po kasi kami ni Leila sa isang buwan. Sayang nga lang at hindi makakauwi si Sarhento Cacayan."
nakangiti sa girlfriend niya at hinawakan ang kamay na nakapatong sa ibabaw ng mesa.

"Aba… Sabagay matanda ka na rin! Trienta ka na rin at marami ka ng nagawa para sa bayan."

"Oo nga po. Magnenegosyo na lang po kami. Ahm. Sya nga pala Tita, kaya po kami naparito ay para personal na ibigay ang inbitasyon niyo. At Isolde, tutal nandito ka na, ibibigay na rin namin ang sa iyo. Kumusta ka na nga pala? Ikinalulungkot ko yung nangyari kay Pvt. Bancoro."
magiliw na wika ni Pvt. Castillo at iniiabot ang nasabing inbitasyon.

"Okay lang ako Kuya Edmar. Salamat. Congrats sa'yo, at Ate Leila, good luck sa 'yo."
pagbibiro pa ni Isolde.

"Ikaw talaga Isolde! Ikaw kailan ka ikakasal? Baka tumandang dalaga ka niyan, mukhang nalulong ka na sa trabaho mo ah!"
ani Pvt. Castillo.

"Hindi naman Kuya. Tsaka na 'ko ikakasal, kapag mahal na 'ko ng taong mahal ko. Hehe"

"Alam mo Isolde, huwag kang maghintay ng taong lalandi sa 'yo. Aba'y dapat lumandi ka rin! Haha"
nagkatawanan lang ang lahat.

"Siya nga pala Tita, pwede ko po bang mahiram yung Limousine mo para sa kasal ko? Alam mo na para sosyal. Hehe"
pahabol niya.

"Oo naman. Yun lang pala eh! Sabihin ko na lang kay Francis na ilibre niya ang araw na 'yon para sa'yo."
tugon ni Mrs. Diana.

Napangiti naman si Francis na tahimik na nakikinig. Mukhang umayon sa kanya ang pagkakataon dahil ang palay mismo ang lumapit sa manok. Magiging madali na lang para sa kanya, at mukhang mauuna pa si Pvt. Castillo kaysa Sgt. Cacayan.

Natapos ang gabi, sabay na nagpaalam sina Isolde at ang magkasintahan. Dumiretso na rin si Francis sa kanyang silid. Ito namang si Diana, pagkahatid niya sa pintuan sa mga bisita'y nakangiting ikinandado ang front door.

Umiral nanaman ang kalaswaan sa kanyang gunita sa isiping masisipingan niya si Francis ngayong gabi.

Malalim na ang gabi, tulog na ang lahat ngunit hindi itong si Diana. Iniimagine ang hubad na katawan ni Francis.

Hindi siya nakatiis, pinasok niya ang kwarto ni Francis, ang driver na kung matulog ay walang damit, tanging trunks lang ang suot at hindi pa nakasanayang magkumot.

Umupo siya sa gilid ng kama, sinamantala ang mahimbing na tulog ng kanyang driver.
Ang malanding maybahay hinaplos ang dibdib ni Francis.

Si Francis, sa sobrang pagod, hindi man lang naramdaman ang paggapang ng malamig na palad ni Diana. Hindi niya alam na ang inaakala niyang mahirap kabitan ay siya mismong nanghihikayat ngayon.

Mabagsik kasi ang pagtrato ni Diana sa kanya, pero sa harapan lamang ng mga katulong niya. Para hindi mahalata ang natatago niyang lihim sa bisig ng kanyang mga nagdaang driver, hanggang ngayon.

Napapakagat-labi si Diana sa init ng katawan ni Francis. Napakamatipuno, napakasarap tikman. Hulmang-hulma ang dibdib at bukol na bukol ang mga abs, at maging ang nakatagong burat ay nakabukol din sa suot niyang trunks.

Ngunit biglang nag-ring ang telepono sa sala, nagulat pa si Diana at nataranta tuloy na lumabas ng kwarto. Ito namang si Francis hindi talaga magising-gising.
Ni hindi niya alam na nasalat na ni Diana ang pagkalalaki niya.
Umusbong ang pagnanasa sa pagitan nilang dalawa.

Napadalas ang pagpunta ni Isolde sa bahay ni Diana. Minamanmanan niya talagang mabuti si Francis.
Wala kasi siyang ibang mahagilap na profile sa internet sa katauhan ni Francisco Baltazar bukod sa isang tanyag na manunulat.

Malakas ang kutob niya na niloloko lang sila ni Francis, at oras na mapatunayan niya ito, hindi magdadalawang isip na ipakulong si Francis.

Paano pa kaya kapag nalaman niyang buhay pa ang taong pumatay sa kanyang Ama? Kay Lt. Smith. Paano kaya kung ang lalaking lihim niyang minamahal ang siyang tunay na murderer?

Lumipas ang mga araw na sinimulan na ni Francis ang pang-aakit kay Diana, at gayundin si Diana sa kanya. Hindi nila alam na pareho nilang inaakit ang isa't-isa, magkaiba nga lang ang intensiyon, si Diana para matustusan ang tawag ng laman, si Francis para sa kanyang paghihiganti.

"Sa tingin mo Francis, ano'ng magandang regalo sa ikakasal?"
tanong ni Diana kay Francis isang umaga sa hapagkainan.

"Uhmm.. Ano po ba… Ah siguro po ano, A week to Hawaii? O kaya po Carribean Cruise sa Europe…"
sagot nito.

"Oo nga noh?! Treat ko yung honeymoon nila! Ang galing mo talaga Francis! Kaya nga ba gusto kita eh…"
kinuha pa talaga niya ang pagkakataon para malandi si Francis.

"Talaga po Ma'am, gusto niyo 'ko?"

Nagkatinginan ang dalawa, nangungusap ang mga mata, at kung wala lang ang anak ni Diana na kasama nilang kumakain, malamang sa mga oras na 'to ay may nangyari na talaga sa kanila.

Hanggang dumating ang araw ng kasal ni Pvt. Castillo at ang fiancee niyang si Leila.
Masayang-masaya ang lahat ng nasa loob ng simbahan, lalo na si Pvt. Castillo. Ang hindi niya alam ay ang araw na ito ang pinakamalagim na araw sa buong buhay niya.

Lulan ng Limo, pinagmaneho ni Francis ang bagong kasal papuntang langit, hindi, papuntang impyerno. Naisakatuparan pa ang buong plano ni Francis kay Pvt. Castillo nang dumungaw sa bintana ng kotse si Diana.

"Congratulations to the both of you. O, yung gift ko sa inyo surprise, at si Francis na ang bahala sa inyo."
wika ni Diana.

"Wow Tita Exciting! Sabihin niyo na po!"

"No. No. Surprise nga eh! And lastly, dapat naka-blindfold kayo 'pag malapit na kayo do'n ah! Si Francis na nga ang bahala. Bye… Have a good time…"

Ang surpresa, tickets for two in a seven days carribean cruise, pero front lang ito ng tunay na surpresa. Ang matagumpay na plano, abot-kamay na ni Francis.

"Sir, mula rito isuot na po natin yung blindfold. Nasa loob po ng drawer ng Limo"
sambit ni Francis.

"Hindi. Wag na lang! Hindi naman malalaman ni Tita eh!"
pagkontra ni Pvt. Castillo habang abalang hinahalikan si Leila sa loob ng Limo.

Biglang ipinihit ni Francis ang kotse, muntik pang matumba ang mag-asawa.

"Gaddamnit! Bakit ka huminto?!"
biglang tumaas ang prisyon ni Pvt. Castillo sa sobrang pagkagulat.

"Sir, kabilin-bilinan po ni Ma'am na huwag kong itutuloy kapag ayaw niyong magpa-blindfold!"

"Putanana! Hindi naman niya malalaman eh! Idiretso mo na!"

"Isuot niyo muna yung blindfold Sir, tapos didiretso na tayo!"

Ngunit matigas talaga itong si Pvt. Castillo, pero mas matigas pa rin si Francis.
Galit na galit si Pvt. Castillo at akmang lalabas ng sasakyan para ikutan si Francis, pero pinigilan siya ni Leila.

"Isuot nalang natin mahal ko para wala ng problema."

Isang salita lang ni Leila, tumiklop kaagad si Pvt. Castillo. Walang magawa kundi isuot na lang ang blindfold. Ayaw niya rin namang masira ang magandang araw nila ng kanyang asawa.

"Para mas exciting, wag tayong mandaya mahal."
dagdag pa ni Leila. Kakampi talaga ni Francis ang Buenas.

Sa muling pag-andar ng Limousine, ibang biyahe na ang tinahak. Dinala ni Francis ang mag-asawa sa isang liblib na lugar na kanya ng inihanda noong una pa lang.
Kasabay ng pagtanggal niya ng suot niyang pekeng bigote at pekeng kilay.

Ang buong akala ng mag-asawa ay nakarating na sila sa sorpresa ni Diana, ngunit huminto sila sa sorpresa sa kanila ni Tristan.

"Mauna ka Sir, maiwan muna si Ma'am dito…"

"Huh?! Bakit?!"

"Shh.. 'wag ka ng magtanong mahal, sumunod ka nalang para mas exciting. Ahihihi"
pagsabat ni Leila.

Inakay ni Francis si Pvt. Castillo papunta sa isang puno ng akasya na may nakahanda ng lubid, at nang maitalikod na niya si Pvt. Castillo sa puno ay mabilis niyang ipinalupot ang lubid sa katawan nito.

"Teka! Ano 'to?! Bakit mo ko ginapos?!"
natataranta na ang dating militar.

"Parte po yan ng Surpresa, Pvt. Castillo!"
madiin na sa sagot ni Tristan.

"Gaddamnit! Pakawalan mo ko dito!"

Binunot ni Tristan ang baon niyang duct tape mula sa kanyang bulsa at itineyp ito sa bibig ni Pvt. Castillo, at nanatili itong naka-blindfold.
Idinikit ni Tristan ang isang bomba sa dibdib nito.

"Uhmm…mmm…mmm…"
Hindi siya makapagsalita ni makagawa ng malakas na ingay.

Sumunod na kinuha niya ay si Leila, na excited pa talagang bumaba sa kotse.
Pinaupo niya si Leila sa damuhan, sa tapat mismo ni Pvt. Castillo.

Hinablot ni Tristan ang blindfold ni Leila, itinutok niya sa mukha nito ang remote control ng bomba na nasa dibdib ni Pvt. Castillo.

"Activated na ang bomba ngayon. Isa yung motion detector bomb. Ibig sabihin ang paggalaw ng tao ang magpapasabog ng bombang iyan, kaya wag kang tatakbo sa kung saan, at wag mong tangkain tumakas, dahil baka ikaw pa ang pumatay sa asawa mo."
babala ni Tristan.

Gulat na gulat naman si Leila, pilit na binubuo sa kanyang isipan ang nangyayari.

"A-anong ibig sabihin nito? Hindi ko maintindihan! Bakit mo 'to ginagawa? Anong kasalanan namin sa'yo? Alam ba 'to ni Tita?"
nagsimula ng magtanong si Leila kasabay ng pag-iyak niya.

"Sa iyo wala, pero sa asawa mo malaki!"

"Ano bang ginawa sa'yo ng asawa ko at pati ako dinadamay mo?!"

"Tumahimik ka! Wala kang alam! Hindi mo kilala ang taong pinakasalan mo! Hindi, hindi tao kundi hayop! Hayop yan! Binaboy niya ang asawa ko! Ginasaha at pinatay! Malas lang niya dahil nabuhay pa ako!"
napasigaw na si Tristan sa sobrang sama ng loob niya.

Naririnig ni Pvt. Castillo ang usapan nila, hindi siya makapaniwala na buhay pa nga si Tristan. Naalala pa niya ang natagpuan nilang bangkay ni Tristan, hindi niya malaman kung papano siya nabuhay, ni hindi na naisip na hindi pala kay Tristan ang bangkay, basta ang alam niya ngayon buhay pa rin si Tristan, heto't naniningil, naghihiganti.

"Kaya nandito ka ngayon para maghiganti, gano'n ba? Patay na ang asawa mo! Hindi mo na maibabalik ang buhay niya kahit ano pa ang gawin mo! Kaya please, maawa ka na, pakawalan mo na kami…"
pagsusumamo ni Leila.

"Ang daling sabihin dahil hindi sa'yo nangyari! Makatulog ka kaya kung napapanaginipan mo ang asawa mo na nagsusumamo ng hustisya? Makakaya mo kayang mabuhay kung alam mong buhay pa rin ang mga pumatay sa mahal mo? Na parang walang nangyari? Ganon na lang ba yon?"

Sa narinig ni Leila ay siya na mismo ang kusang humiga sa damo, hinila ang laylayan ng suot niyang gown at inilantad kay Tristan ang matambok nitong ari.

"Kung sa tingin mo ito ang tama, heto, kunin mo na ang paghihiganti mo…"

Nagtataka si Tristan sa ikinikilos ni Leila, pero hindi siya nagpadaig sa emosyon niya.
Hinila niya pababa ang puting panty ni Leila, at pagkahubad nito ay kusa ng bumukaka si Leila.
Napatda si Tristan, biglang nalito, hindi niya alam kung makokonsensiya siya o malilibugan sa mapulang kepyas ni Leila.

Tinanggal ni Tristan ang blindfold ni Pvt. Castillo. Laking gulat na lamang nito nang makita niya ang kanyang asawa sa ganoong posisyon, walang panty at nakatihaya, bilad na bilad ang hiwa.

"Mukhang hindi na ako mahihirapan sa asawa mo, sa tindi ng libog niya, siya mismo bumibigay…"
bulong pa ni Tristan kay Pvt. Castillo. Sina-psywar niya para lalo itong manghimutok sa galit.

Binalikan ni Tristan ang nakatihayang Bride, tapos lumuhod ito sa tapat niya at kinain ang nakaabang na biyak.

"Babe, patawarin mo 'ko…"
mahinang sambit niya kay Pvt. Castillo.

Napaliyad si Leila nang simulan ng magtrabaho ni Tristan. Damang-dama niya ang bawat laway na kumakalat sa kanyang biyak. Walang imik si Leila. Tulalang nakatitig sa kanyang asawa habang pinagsasawaan ni Tristan ang pagkababae nito.

Masamang-masama naman ang loob ni Pvt. Castillo sa kanyang nasasaksihan. Naalala pa niya ang araw na gawin nila ang krimen na yon. Ganito rin si Wendy noon, tulalang nakatitig kay Tristan habang binabanatan ni Pvt. Castillo.

Ngayon, lubos na nagsisisi si Pvt. Castillo sa nagawa niya. Mahal na mahal niya si Leila, at ngayon nararanasan niya ang sakit na idinulot niya kay Tristan.

Gayundin si Tristan nang makita niyang umiiyak si Pvt. Castillo, naalala niya ang malagim na araw na yon, parang nakikita niya ang sarili niya kay Pvt. Castillo ngayon.

Ngunit ito talaga ang gusto ni Tristan, ang maranasan ng mga dati niyang kasamahan ang pait ng kanyang sinapit.

Kulang pa to! Kulang na kulang pang kabayaran.
Pinagbutihan ni Tristan ang pagkana sa puwerta ni Leila, gusto niyang palibugin at paligayahin ng husto ang babae.

Ipinasok niya ang gitnang daliri niya sa butas ng puwet ni Leila, kasabay ng pagsipsip niya sa kuntil nito.

"Hmmm…mmm…mmm…"

Hindi naman maiwasan ni Leila na di mapadaing na siyang lalong nagpapasakit sa damdamin ni Pvt. Castillo.

Sa halos apat na taon na relasyon niya kay Pvt. Castillo, alam niya sa sarili niya na nagkakasawaan na sila sa sex. Mag-syota pa lang sila ay halos gabi-gabi na sila kung magtalik.

Dahilan para mabuo ang pantasya ni Leila. Ang makatikim ng ibang burat. Ito ang natatagong lihim ni Leila, na unti-unting natutupad sa katauhan ni Tristan.

"Tama na… Tama na…"

Kunwari pa si Leila pero gustong-gusto naman niya ang ginagawa ni Tristan.
Ang kaninang mapait, napalitan ng libog.
Sa galing bumarurot ni Tristan ay unti-unting nag-iiba ang ihip ng hangin.
Nawala sa katinuan si Leila, ni hindi na niya nakikita ang kanyang asawa.

"Aahhh Shheet… Aaahhhh"

Nanlaki ang mga mata ni Pvt. Castillo nang marinig ang paghalinghing ni Leila. Hindi niya malaman kung nagugustuhan na nga ba ni Leila ito o kung tulad lang ni Wendy noon na nagpaubaya sa pag-asang sila'y makakatakas.

"Kapag ba hindi ako pumalag, pakakawalan mo na kami?"
naitanong ni Leila kay Tristan.

Napatda si Tristan nang maalala nanaman niya si Wendy, nagkatinginan lang sila ni Pvt. Castillo. Pareho nilang alam na ganitong-ganito si Wendy.

Nagpupumiglas si Pvt. Castillo sa pagkakatali. Tutol na tutol siya sa sinabi ni Leila, pero wala siyang magawa, ni hindi makapagsalita sa tindi ng dikit ng duct tape sa bibig niya.

Nawalan ng pag-asa, ibinagsak na lang ang mga balikat at idinaan ang bawat nasasaksihan sa luha.

Naghubad si Leila sa malamig na simoy ng hangin. Nanginginig ang kanyang katawan, magkahalong takot, kaba at pananabik ang kanyang nararamdaman.

"Ako naman ang paligayahin mo…"
sambit ni Tristan.

Ibinaba ang zipper at dinukot lang ni Tristan ang burat niya mula sa kanyang pantalon.
Nang makita ito ni Leila, alam niya na ang gagawin. Inulunsad niya ang kanyang kamay at sinakal ang nakalawit na burat.

Marahan niyang hinimas-himas, pinapatigas niya sa kanyang palad.
Ilang pasada pa ng palad, sa paghagod ni Leila ay unti-unti ng nababanat ang balat ng burat ni Tristan.

"Alam mo, isubo mo kaya para mapabilis?"
hiling pa ni Tristan.

"Relax ka lang! Bibigay na nga ako eh! Hayaan mo na ako!"

Pinagpatuloy ni Leila ang malamlam na pagpapatigas ng titi ni Tristan.
Hindi pa talaga matanggal ang ngiti sa mukha niya.

Para hindi mahirapan. Kinalas ni Leila ang sinturon ni Tristan at tuluyan niya na itong hinubad.
Hanggang tuhod, masikip ang pantalon kaya tinulungan na siya ni Tristan, isinabay na rin ang pang-itaas.

Napapakagat-labi si Leila nang lumantad ng buo sa kanya ang titi at bayag ni Tristan, kahit pa hirap na hirap siya sa pagkakaluhod.

"Shit anlaki, makakayanan ko kaya ito?"
sa isip ni Leila habang napapalunok.

Dalawang kamay na ang ginamit, ang isa'y sinasakal ang kahabaan ng titi, habang ang kabila'y sinasapo ang kambal na bayag.

Napapanganga si Leila, normal na yon, konti na lang at dadampi na sa mga labi niya ang malaking ulo ng titi ni Tristan. Ni hindi na niya iniisip ang asawang nakamasid sa bawat galaw niya. Buong atensyon niya ay naagaw na ng kalibugan.

Si Tristan nama'y nakatingin sa mga labi ni Leila, inaabangan ang gagawing paglamon ni Leila sa burat niya. Ngunit tila pinapasabik siya ng bride.

"Ano ba?! Kainin mo na!"
pagkaatat ni Tristan.

Hinawakan niya ang ulo ni Leila at pilit niyang ipinapasubo ang titi niya, pero itinikom ni Leila ang bibig niya at nagpumiglas.

"Hmm..mm.. Teka lang! Atat ka naman eh!"
pag-iwas ni Leila.

Libog na libog na si Tristan, tigas na tigas na ang kanyang ari, at nang mahalata ito ni Leila ay pinagbigyan niya na ito.

Dinilaan niya ang ulo ng titi ni Tristan, ang matulis niyang dila nilaro ang naglalaway na titi.
Hindi pa maunawaan ni Tristan kung bakit parang gustong-gusto pa ni Leila ang nangyayari.

Naisip na naman niya si Wendy, na ngayo'y nakikita niya sa katauhan ni Leila.

Sa wakas bumuka na ang bibig ni Leila, napatalanga sa langit si Tristan nang lamunin na ni Leila ang titi niya, damang-dama niya ang init sa loob ng bibig ni Leila.

"Oohhh… Ganyan nga… Puta ka ansarap…"

Tinuka-tuka ni Leila ang malaking titing labas-masok sa bibig niya, at ang magkabilang kamay niya ay lumalamas sa magkabilang pisngi ng puwet ni Tristan.
Nakapikit at sarap na sarap sa pagtsupa.

"Hhmm…mmm…mmm… Slurp! Slurp! Slurp!"

Napuno ng laway ang buong titi ni Tristan na umaagos pa sa bibig ni Leila.
Sa ulirat ng kalibugang nadarama, pinagtrabaho na ni Leila ang sarili niyang kamay.
Gigil na gigil sa panibagong titing kanyang natitikman, pikit-matang bino-blow at nilamas niya ang kanyang mga suso.

Masidhi, madiin, mapusok.
Parang wala ng bukas, sinulit niya ang pagkakataong makapagbabad sa malaking titi ni Tristan.

Ngunit hindi na rin matiis ni Tristan ang kalibugan, umatras siya para mahugot ang titing nakasalpak sa bibig, hinabol-habol pa talaga ni Leila.

"O bakit?! Ba't mo hinugot?! Halika! Ibalik mo sa bibig ko please!"

"Puta ka! Ba't parang gusto mo pa?! Pambihira!"

"Diba ito ang gusto mo?! Hayup ka!"

Sa usaping ito, nanumbalik ang ulirat ni Leila sa tunay na sitwasyon. Naawa siya ng husto nang makita niya ang kalagayan ni Pvt. Castillo.

Pero wala na siyang magawa kundi ipagpatuloy na ang nasimulan.
Pinahiga siya ni Tristan sa damuhan, at nang tumiha na siya ay mabilis siyang pinatungan ni Tristan.

"Oohhh… Aaahhhh…."

Nalibugan na naman si Leila nang pasukan na siya ni Tristan.
Buong kaluluwang nagpaubaya, pinapakirandaman ang malaking titi na bumaon sa kanyang kiki.

"Aaahhh… Hhhaaaahhh… Aaaahhh"

Sinasalubong ang bawat kadyot ni Tristan. Napapagiling na parang mababaliw. Binubuo niya sa kanyang isipan ang posisyon nila ni Tristan, iniimagine kung papaano siya kantutin ng ibang lalaki.

"Ooohhh…oohhh…mmm…"

Sa sobrang kasarapan ni Leila ay napayakap siya kay Tristan.

"Fuck me more! Fuck me! Fuck me good!"
malanding bulong niya kay Tristan.

Sa isip ni Tristan, talagang malandi ang asawa ni Pvt. Castillo, nasa bingit na sila ng kamatayan pero nakuha pa niyang mag-aliw.

Pinagbigyan siya ni Tristan. Pwersahan niyang kinadyot ang puke ni Leila, mabilis, mabigat, malakas ang impact! Plok! Plok! Plok!

Gustong-gusto naman ito ni Leila, habang ang asawa nito ay halos mamatay na sa sama ng loob.

"Kunwari ka pa! Gusto mo rin puta ka!"
si Tristan.

Ilang saglit pa ng kanilang maselan na pagtatalik ay naramdaman na ni Tristan ang naiipon sa kanyang puson.

"Ayaaann nnaaa! Lalabaaass nnaaaa!"

Mabilis ang pagbira niya, halos magkanda-pilay na si Leila. Ipinasok niya ang lahat ng katas sa loob ng puke ni Leila. Masarap, mainit.

Nang makaraos na si Tristan, nag-ayos na siya ng sarili. Nagbihis, ngunit itong si Leila ay nanatili lang na nakaupo sa damo at niyakap niya ang hinubad niyang gown kanina.

Napaiyak na lang siya sa bilis ng mga pangyayari, iniisip niya kung ano na ang susunod na mangyayari, iniisip niya na kung pareho man silang maliligtas at mabubuhay ni Pvt. Castillo ay wala ring kwenta, dahil siguradong kasusuklaman lang siya nito.

"Masaya ka ba sa ginawa mo? Makukuha mo nga ba ang hustisya ng iyong asawa sa ganitong paraan? Sa tingin mo ba gusto ng asawa mo 'yang ginagawa mo?! Hindi dahas ang kailangan mo kundi kapatawaran. Itigil mo na 'to!"
sambit ni Leila kay Tristan.

"Ikaw ang tumigil! Wala kang alam kaya 'wag kang makialam!"
pagka-irita ni Tristan.

Tumatak ang mga katagang sinabi ni Leila sa isipan niya, mukhang may bumabagabag na sa kalooban niya.

Para tapusin na ang trabaho, binunot ni Tristan ang baril niya at itinutok kay Pvt. Castillo, hindi kalayuan sa kinaroroonan nila ni Leila.

"Ikaw, pwede ka ng tumakas, pero ang lalaking ito, mamamatay! Hindi ko siya kayang patawarin hangga't hindi ko siya napapatay!"

Nagulat si Leila sa pag-aakalang babarilin na ni Tristan ang kanyang asawa. Mabilis siyang tumayo at tumakbo papunta sa kinaroroonan ni Pvt. Castillo.

"Huwag! Mahal na mahal ko siya!"
sigaw ni Leila habang tumatakbo.

"Hhuuwwwaaaaaaaggggg!"
pagkasindak ni Tristang nang maalala niya ang nasa dibdib ni Pvt. Castillo na motion detector bomb.

Huli na ang lahat. Hindi na nagawang habulin ni Tristan si Leila.
Pagkayakap na pagkayakap ni Leila kay Pvt. Castillo ay nakunan ang galaw niya ng motion detector at biglang nag-trigger ang bomba.

BOOM!

Napadapa si Tristan sa lupa at tinakluban niya ang ulo niya.
Habang ang bagong kasal na mag-asawa ay parehong nagkapira-piraso ang mga katawan dahil sa bagsik ng pagsabog ng bomba.

Napaiyak na lang si Tristan. Napakasakit ng pag-iyak niya. Pilit na sumasagi sa kanya ang mga sinabi ni Leila, gayundin ang mukha ng kanyang asawa, hindi mawaglit sa kanyang isipan.

Nasasaktan siya sa tuwing maaalala niya ang sinapit ng kanyang asawa.
Hindi niya akalaing ganito kaaga siya uusigin ng kanyang konsensiya.
Pero nanaig ang pag-ibig niya sa kanyang asawang si Wendy.
Ang pag-ibig na sa isang iglap lang ay inagaw sa kanya ng mga kasamahan niyang sundalo.

Tumayo si Tristan at buong lakas niyang tinitibayan ang kanyang sarili.

Nilinis niya ang kalat, walang iniwan na ebidensya, ni hindi mahahalatang may sumabog sa lugar na 'yon, at ang mga pirasong bangkay ng dalawa ay inilibing niya, bilang pasasalamat niya sa nakita niyang malasakit sa kanya ni Leila, pero kulang ang salita nito para mapigilan si Tristan sa kanyang hangarin. May lima pang sundalo na naghihintay sa kanyang halik ng higanti.

Linisan ni Tristan ang lugar ng may luha sa kanyang puso. Tsaka na lang siya hihingi ng tawad kapag naisakatuparan na ang lahat ng plano niya.

Habang nagmamaneho, nadaanan ni Tristan ang isang pares ng magkasintahan na sa palagay niya'y nag-aaway nang mga oras na iyon. Bumaba siya sa kotse at nilapitan ang dalawa.

"Maswerte kayo dahil kapiling niyo pa ang isa't-isa, ngunit malas kayo dahil sinasayang niyo lang ang bawat sandaling magkasama kayo dahil lang sa simpleng away."

Nagulat pa ang magkasintahan sa mga sinabi ni Tristan.

"Gusto niyo ba ng 7days carribean cruize? Heto, kunin niyo. Mag-enjoy kayo hangga't may oras kayo."
patuloy ni Tristan at inabot ang dalawang ticket.

Hinatid pa ni Tristan ang magkasintahan sa pier sa araw ding iyon. Hindi pa makapaniwala ang dalawa dahil maging mga damit na isusuot nila sa loob ng pitong araw ay nakahanda na rin at ang lahat ng kanilang kakailanganin, na inihanda para sana sa bagong kasal.

"The subscriber can not be reach, please try again later…"

Samantala, ilang beses ng tinatawagan ni Isolde ang cellphone ni Pvt. Castillo pero hindi ito maabot.
Halos alas-sais na kasi ng gabi pero hindi pa rin bumabalik si Tristan.

"Ano wala pa rin ba?"
tanong ni Diana na medyo nag-aalala na.

Hindi sila mapakali sa loob ng bahay ni Diana dahil maging si Tristan ay hindi rin sinasagot ang kanyang cellphone.

"Paano kaya kung yung cruize ship ang tawagan natin?"
suwesyon ni Isolde.

"Mabuti pa nga, heto yung number. Naku wala naman sanang nangyaring masama…"
alalang-alala na si Diana.

"Sabi na nga ba't hindi mapagkakatiwalaan ang Francis na yan eh!"
sa isip ni Isolde habang dina-dial ang numero ng European cruize ship.

"Thank you for calling EC Cruize ship. How may I help you?"
pagsagot ng staff sa nasabing ship.

"Yes. Good evenin'. I just wanna confirm the name of my friend, Mr. Edmar Castillo and his wife Leila Castillo. Did they avail their tickets?"

"Oh! Of course Ma'am. They're happily aboard but--"

Hindi pa natapos magsalita ang nasa kabilang linya'y biglang dumating si Francis. Hingal na hingal at hinahabol ang hininga.
Hindi na tuloy narinig ng maayos ni Isolde ang mga sumunod pang sinabi ng kausap niya at pinutol na kaagad ang linya nang makita niya si Francis.

"O. Ba't ngayon ka lang?"
tanong ni Diana.

"Sorry po. Nasiraan po kasi ako. Flat tire."

"O ano. Kumusta yung dalawa?"

"Ayun po. Masayang sumakay ng Ship. Happy trip na lang sa kanila."
magiliw na tugon ni Tristan.

ITUTULOY…

Hindi pa rin mapanatag ang kalooban ni Isolde. Malakas ang kutob niya na may lihim talaga sa pagkatao ni Francis.
Lalo na nang malaman niya na patay na ang mga bagong kasal na mag-asawa, sina Pvt. Castillo at Leila.
Muli niyang binalikan ang puno't-dulo ng mga pangyayari. Mula sa pagkamatay ni Pvt. Bancoro at ng kanyang asawang si Daisy, maging ang kabit niyang masahista ay kanyang inimbistigahan.
Doon ay pinagkubli-kubli niya ang mga nakalap na ebidensiya.

IKAANIM NA KABANATA
(Pagkabistado sa akto)

ABANGAN…
Fiction-Factory2014