IKA APAT NA BAHAGI

Sumunod na araw nakipagkita muli ako sa kanya

Nakita ko sa kanyang mukha ang labis na kasabikan

Sa pintuan palang ay agad na nya akong hinalikan pero pinigilan ko sya

"b-bakit?" takang tanong nya

"H-huling pagkikita na natin ito.."ika ko

"ha??b-bkit may nagawa ba akong mali?"tanong nya

"b-buntis na ako.."mahinang sagot ko

Duoy nakita kung nagiba ang aura ng kanyang mukha..lumungkot ito

"Buntis na ako..i-ibig sabihin tapos na tayo.."

Sabay abot sa kanya ng envelop kung saan nasa loob nun ang halagang aming napagusapan

Hindi ko na sya narinig pang nagsalita nang tumalikod na ako sa kanya

Alam kong nararamdaman nya..kahit ako sobrang nalulungkot akong mawawala na sa akin ang taong ito.

Lumipas ang mga araw nag iba na nga ang asawa ko

Bumalik na ang dating sya, ang lalaking pinakasalan ko

Balik na rin sa normal ang buhay ko

Pero sa kabilang dako ng aking isipan..ang lalaking iyun ang laman

may mga araw na nakatulala ako, minsan pa nga napapansin ito ng asawa ko

kapag tinatanong nya ako kung anu ang iniisip ko, sagot ko ay ang magiging anak namin

pero ang totoo ang lalaking yun ang iniisip ko

hindi ko ikakailang hinahanap-hanap ko na sya…

maling isipin na ibang lalaki ang laging pumapasok sa aking isip

may asawa akong tao pero ibang lalaki ang hinahanap ko

anu na ba itong nararamdaman ko?..maling-mali ito.

Palabas ako ng pinto at galing sa aking OB

Laking gulat ko nang makita ko ang lalaking nakaupo sa may pasilyo

Hindi ako maaring magkamali sya nga at hinihintay nya ako

Umiwas ako pero mabilis sya at agad nya akong nilapitan

Hinawakan nya ako sa kamay at sabay kaming lumabas ng ospital

Dinala nya ako sa gilid at duon ay kinausap nya ako

Halos masira daw ang ulo nya nang iwan sya nang kanyang pamilya

Ngayon naman daw ay baka mabaliw na sya kung ako ay mawawala pa

Halos mag makaawa sya sa akin na kung pwede wag ko daw syang iwasan

Hindi naman daw sya manggugulo basta paminsan-minsan magkikita kami

Nakatawag pansin naman sa ibang dumaraan ang aming eksena kaya sinabihan ko syang sa bahay nya kami ay magusap.

Pagdating namin sa bahay nya ay tila para kaming ilang taong hindi nagkita

Sabik na sabik kami sa bawat isa

Kahit ako aaminin kong nasasabik ako sa kanya

Sa init ng yakap nya at sa galing nyang mang romansa

Damang-dama ko ngayon sa kaloob-looban ko ang kanyang sandata

Dito ay nasabik ako ng husto

Mas pinag-igihan ko ng todo nang pumaibabaw na ako

Gusto kong lasapin lahat at ilabas ang pananabik ko

Ni hindi sumagi sa aking isip ang asawa ko, wala akong pake muna sa kanya sa mga oras na ito.

Pagkatapos namin tsaka kami nagusap

Ewan ko ba kung bakit pumayag ako na paminsan-minsan kami ay magkikita

Siguro nga ay dahil sa mahal ko na rin sya

Sumunod nun ay nagtalik kaming muli..sa ikalawang pagkakataon.

Naging madalas na ang pagkikita namin

Sa bawat oras na kami ay magkasama masasabi kong nasasapawan na nya ang pagmamahal ko sa asawa ko.

Hindi ko ginustong magiba ang nararamdaman kong ito

Alam kong mali ito, isa itong malaking pagkakamali

Pero huli na ang lahat…mahal ko na talaga sya

Lingid sa kaalaman ko hindi ko na pala nagawang mag-ingat

Masyado na palang napapadalas ang labas ko sa kabila nang paglaki ng tyan ko

Hindi ko na isip na pwede ako mabisto ng asawa ko

Nang maisip ko ito huli na ang lahat

Pagdating ko sa bahay nya nagulat ako dahil sa unang pagkakataon nakasarado ang pinto nito

Kahit anong katok ko wala akong naririnig sa loob.

Kahit ang mga kapitbahay na aking napagtanungan ay hindi alam kung nasaan ang nakatira dito

Kaya napagpasyahan ko na lamang na umuwi ng bahay.

Pagdating sa bahay laking gulat ko nang madatnan ang aking asawa

Nakaupo ito at tila hinihintay nya ang pagdating ko

Maaga pa kung tutuusin para umuwi sya, kaya naisip ko malamang mayroon itong problema sa opisina

Pero mali pala ako ng inaakala

Nang magsalita sya, alam na daw nya ang lahat

Matagal na pala nya akong sinusubay-bayan, anu daw ba ang naging dahilan para magawa ko ito sa kanya.

Hindi naman daw sya nagkulang sa pagmamahal at pinasyal, bakit nagawa ko parin syang lokohin

Nabigla ako sa kanyang mga sinasabi. duon ay tumulo ang luha ko, ayaw kong sabihin sa kanya ang dahilan kung bakit ko iyun nagawa

Mas nagulat ako ng sabihin nyang hindi daw sa kanya ang batang aking dinadala

Kaya sinagot ko sya kung sino ang nagsabi nun sa kanya.

Duon ay hindi sya umimik..alam kong sinusubukan nya lang akong umamin

Pero naging matigas ako at pinagdiinan na sya talaga ang ama ng dinadala ko

Nagulat ako sa mga sumunod na nangyari

Sa unang pagkakataon kasi nasampal nya ako, kitang-kita ko sa mga mata nya ang sobrang galit

Natameme naman ako..ngayon nya lang ako napagbuhatan ng kamay

Sya naman ay parang natauhan,hindi nya siguro akalaing magagawa nya iyun sa akin.

Sukat duoy agad syang humingi sa akin ng tawad, hindi nya daw sinsadya, bugso lang nang damdamin kaya nya ito nagawa.

Alam kong masakit para sa kanya ang aking nagawa, nagawa ko syang lokohin

Pero hindi yun sapat na basehan para pagbuhatan nya ako ng kamay

Babae pa rin ako at nagdadalang tao.

Niyakap nya ako at narinig ko sa kanya ang mahinang paghikbi

Ramdam ko ang init ng kanyang yakap, yakap yun ng isang taong sobrang nagmamahal

Pero ako naman ay nananatiling tahimik, nakikiramdam

Ayaw kong gantihan ang mainit nyang yakap, gusto kong malaman nya na hindi tamang saktan nya ako

Pagkatapos tiningnan nya ako, sabay pahid sa munting mga luha ko

Kalimutan na daw namin ang lahat, magumpisa daw kaming muli

Hindi ako sumagot, hindi ako umimik

Hindi nya daw iisipin ang mga nangyari, isa lang daw itong masamang panaginip

Pagkatapos ay tumayo na sya, inakay nya rin akong itinayo

At pagkatpos pumasok na kami sa aming kwarto.