Ikapitong Utos - Episode 21: Singapura

2007

Noong una, simple lang ang mga pangarap ko. Yung tipong pagka-gradweyt ko sa kolehiyo ay agad na makakuha ng trabaho.

Alam kong hindi matatawaran ang hirap na dinanas naming magkapatid mula nang maulila kami sa aming magulang. Tumigil si kuya Michael sa pag-aaral at kumuha ng tricycle na puwedeng ipasada para suportahan ang pang araw-araw naming pangangailangan. At kahit iskolar pa ako sa Unibersidad ng Pilipinas, ay nagsikap akong pagsabayin ang aking pag-aaral at ang pagtatrabaho sa isang fast food chain sa may katipuna.

Those were the days… Ika nga nila.

Pero sadyang may mga bagay na hindi natin kayang kontrolin at iwasan di mangyari.

Kahit nagpatong-patong pa ang mga problemang dumating sa aming buhay, ay sabay naming nilulutas iyon ni kuya Michael. May mga bagay na hindi napagkakasunduan at naging iba an gaming pananaw sa buhay, ay sinisikap pa rin naming maging maayos ang aming samahan sa bahay.

Dumating ang napakaraming unos, pero hindi pa rin kami natitibag.
Inisip ko na lang na kahit may mga dumadating na suliranin, ay mas madami namang biyayang bumubuhos sa aming pamilya.

Una na diyan ay ang pagkakapasok ni kuya Michael sa kanyang bagong trabaho. Kahit hindi ganoon kalaki ang kinikita niya dito, ay bakas naman sa kanyang mukha ang kaligayahan at pursigidong magsumikap sa kanyang ginagawa.

Napagsasabay na rin niya ang kanyang pag-aaral at ang pagiging janitor sa isang opisina sa Cubao. Naging mabait sa kanya ang kanyang employer dahil pinapayagan siyang abutin ang pangarap na makapagtapos.

Alam niyo naman si kuya, madiskarte at maparaan. May mga sablay pero naandoon pa rin ang kagustuhan niyang makatulong at makagpag-abot para sa mga pangangailangan sa bahay.

At ang pangalawa, at higit na importanteng biyaya, ay yung dumating sa aking buhay sina Linda at baby Jacob.

Hindi ko akalaing mas mauuna pa akong makagawa ng pamilya kay kuya Michael. Dahil alam kong mas matinik siya sa chicks sa akin.

Pero ganoon talaga, kung ano pa yung di mo inaasahan, ay siya pa ang nangyayari.

Wala akong pagsisisi sa aking nagawa. Dahil mahal na mahal ko si Linda.

At lalong naging matibay ang aming pagsasama sa pagdating ni baby Jacob. Ang anghel sa bahay at buhay naming mag-asawa.
Sa kanila ako humuhugot ng lakas ng loob.

Lakas ng loob upang makuha at marating ang mga minimithi ko sa aking buhay. Dahil kahit anomang makuka at marating ko ay para sa kanilang dalawa rin iyon.

Halos isang taon at kalahati na akong nagtatrabaho sa isang opisina sa may Ortigas. Alam kong hindi sa sapat para sa amin ang aking kinikita dahil sa kakarampot kong sinsahod.

Dito na akong nagsimulang mangarap ng mataas para sa aking karera at pamilya.

Ang simpleng pangarap ay unti-unting nagiging mataas at matayog.
Sabi nga nila, kapag nangarap ka, sky's the limit.

Libre lang mangarap, kaya gandahan at lakihan mo na.

At ayokong manatiling isang pangarap lang ang naiisip ko. Gusto ko ito maisakatuparan.

Gusto kong magkaroon ng sariling bahay, kotse at makaipon para sa pag-aaral ng baby Jacob.

Gusto kong makapag-ipon ng pera para maisigurado ko na ang magandang kinabukasan naming pamilya.

Kaya sinunggaban ko na ang inalok sa aking ng mga kabarkada kong trabaho sa ibang bansa.

Hindi siya simpleng pagpapadala lamang ng resume sa isang website o kaya naman ay ang mag-apply sa isang agency.

Napakarami kong pinagdaanang interviews, exams at mga requirements.

At lalong hindi araw-araw ay nakakatanggap ako ng matamis na "oo" mula sa employer. Nagpalipat-lipat ako ng agencies. Dahil kahit pasado ako sa mga exams ay kulang pa raw ang experience ko.

Tama naman. Kulang na kulang talaga.

Pero pursigido ako. Hindi ako sumuko sa pangarap ko.

Dahil panggabi naman ako sa aking trabaho sa isang BPO sa Ortigas, ay nagawa kong maghanap ng trabaho pagkatapos ng shift ko.

Mahilo-hilo ako sa biyahe at sa mga exams na kinukuha ko.
Mahabang pila sa NBI Clearance. Mas mahabang pila sa pagkuha ng pasaporte.

Talagang sasairin ang pagod mo.

Talagang masusubok ang pasensya mo.

Hindi lang puro talino ang kailangan dito. Dapat may kahalong tiyaga at isang malaking suwerte.

Boom na boom noon ang hiring sa Singapore noon para sa IT Professionals.

Hindi naman nagkalayo ang aking tinapos sa hinahanap nila.

Madalas ay nakakakuha ako ng matataas na marka sa mga inaapplyan ko. Ngunit madalas din akong naghihintay ng tawag ilang linggo…hanggang sa wala.

Wala.

Walang tumatawag sa akin.

Nararamdaman na rin ni Linda ang pagiging bugnutin ko. Dahil na rin sa matinding frustration ko sa paghahanap ng trabaho abroad.

Peste!

Magaling naman ako. Graduate din ako sa isang matinong kolehiyo.
At alam ko ang kakayahan ko.

Pero bakit ganoon? Ang hirap makasungkit ng trabaho?

Napopromote ako sa aking trabaho noon, pero mas pinipili ko pa ring magpakahirap sa paghanap ng trabaho sa ibang bansa.
Baliw na kung baliw.

Pero naghahangad lang talaga ako ng mas maayos na kita.
Buo ang desisyon ko.

At nasabihan ko na rin naman ang Manager namin na nagpaplano akong maghanap ng trabaho abroad. Tanggap na nila na mawawala ako sa kumpanya nila at sinabihan akong habang naghahanap pa lang naman ako eh huwag daw muna ako magresign sa kanila.

Pabor sa akin. Pabor din sa kanila, dahil wala pa silang nahahanap na magiging kapalit ko.

Tuloy pa rin.

Tuloy pa rin ako sa pagtatrabaho at paghahanap ng trabaho.

Pagod. Pera. Dugo at pawis ang puhunan.

Pabalik-balik sa POEA. Pabalik-balik sa mga agencies.

Hanggang…

Hanggang isang araw, sinuwerte rin ako.

Jackpot!

Mabait ang nag-interview sa aking Singaporean local.

Nagustuhan nila ang mga sagot ko sa aking interview dahil sobrang matured daw akong sumagot at confident.

Hindi nila alam na halos makabisado ko na ang mga sagot sa tanong dahil sa dinami-dami kong napagdaanang interview.

Isa yun sa mga perks ng trial and error at masigasig na sumipot sa mga interview.

At higit sa lahat, ay halos maperfect ko daw ang technical exam nila. Ready na raw ako sa big world!

Kung alam lang nila… na ang apelyido namin ni kuya Michael ay… Ready.

Matagal na akong inihanda sa mga ganitong paghihirap. Kaya ready na ready na akong harapin ang bagong mundo na iyon.

Gigil na gigil ako noong ihanda ang lahat ng requirements ko.

Daming mga passes at kung ano-ano pang pinagkukuha ko.

Tinutulungan naman ako ng agency pero yung paglalakad at pagpila ng mahaba ang pinaka-challenging sa lahat.

Naandoon yung nagugutom ka na, naiihi ka pa, badtrip na lang kung natatae ka pa, at hindi ka makaalis sa pila.

Pero siyempre, tiyaga-tiyaga lang.

Sabi nga nila, kapag may tiyaga, may nilaga.

Pinapunta na ako sa mga orientation sa agency. Bale, dalawa kaming nakapasok sa trabaho.

Si Calvin yung isa, at makakasama ko siya sa isang kuwarto na rerentahan namin pagdating doon.

Culture training. Mga do's and don'ts. Madaming bawal doon. Ibig lang daw sabihin, bawal ang pasaway at tanga sa batas.

Bahala na. Alam ko namang mabait ako eh at wala akong balak maging pasaway doon.

Basta ang alam ko… Sobrang excited na akong magtrabaho at makaalis.

Heto na!

Heto na ang pinakahihintay kong pagkakataon. Maaabot ko na rin ang pangarap ko.

Masayang masaya ako.

Pero…

Hindi ko namamalayang, may nalulungkot sa aking tabi.

Hindi niya ako kinikibo noong una. Busy siya sa pagkarga at pagpapatulog kay baby Jacob.

Bigla akong kinabahan, hindi para sa akin, kundi para sa aking pamilya na maiiwan dito sa Pilipinas.

Dahil sa tindi ng excitement ko, ay nakalimutan kong ihanda sina Linda at kuya Michael sa pag-alis ko.

Nilapitan ko si Linda at niyakap siya mula sa kanyang likod.

Marahan kong hinalikan ang kanyang batok.

Bigla ako nakaramdamn ng lungkot.

Sobrang lakas ng kabog sa dibdib ko.

Dahan-dahan niyang ibinaba ang aming anak sa kuna na himbing na himbing sa kanyang pagtulog.

Maya-maya ay hinarap ako ni Linda at tinapunan ng matamis na ngiti.

Niyakap ko siya. Hinalikan sa kanyang pisngi habang mahigpit ko siyang niyayakap.

"Oh?! Bakit?" Mahinang tanong sa akin ni Linda.

Umiiling lang ako. Ayokong ipahalata sa kanya na tila nag-iiba ang nararamdaman ko sa aking pag-alis.

"Mahal na mahal kita…Francis." Bulong ni Linda sa aking tenga.

Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at agad ko siyang sinunggaban ng halik.

Hinalikan ko siya sa labi, sa pisngi, sa leeg at pababa sa kanyang dibdib.

"I love you too… Mahal na mahal kita babes…" Paulit-ulit kong sinasabi sa kanya habang bahagya kong inaangat ang suot niyang sando.

Hinahawakan ko ang napakinis niyang tiyan at tagiliran habang pinupupog ko siya ng mga halik.

"Lagi kang mag-iingat doon babes ha…Ooooohhh…" Saad ni Linda habang sinusubukang hinaan ang kanyang pag-ungol sa aking ginagawa sa kanya.

Alam kong kung ano ang nasa isipan niya. Na mas nag-aalala siya para sa akin. Samantalang ako naman ay excited na makaalis ng Pilipinas at hindi iniisip ang nararamdaman ng aking asawa.

Mali ako.

At dahil namulat ako sa aking pagkakamali, kaya gusto ko kaagad makabawi sa kanya.

Tuluyan kong inalis ang suot niyang sando. Nakita ko nanaman ang napakakinis niyang kutis at ang malaki nitong suso na tinatakpan ng kanyang suot na bra.

Tinanggal niya naman ang suot kong t-shirt at natira na lamang ay ang suot kong boxer shorts.

Sa simula'y nilamas ko ang dalawa niyang suso habang papalapit ang aking mukha. Dinama ko ang lambot nito sabay ng pagbigay sa kanya ng mainit na halik.

Nararamdaman ko ang dalawa niyang kamay sa aking batok, na tila ay lalo pa nitong hinahapit papalapit sa kanyang makinis na dibdib.

Agad ko nang tinanggal gamit ng aking daliri sa kanang kamay ang suot niyang bra. Siya na rin mismo ang tuluyang nagtanggal noon at itinapon sa itaas ng aming kama.

"Mahal na mahal kita babes… Konting tiis lang… Konting tiis lang…" Saad ko habang inilalapit ang aking nguso patungo sa kanyang kaliwang utong.

Nilaro ng aking dila ang kanyang utong. Para akong bata na dumedede sa kanyang dibdib.

"Uuuuuhhhmm… Saraaaap… Sige pa… Pagsawaan mo babes…"

Katulad ng sinabi niya, pinagsawaan ko nga ang magkabila niyang utong.

Habang ang isa kong kamay ay agad kong ipinasok sa suot niyang kulay pink na shorts.

"Aaaaaaaaahhhhhhh…Ummmmmmmppp"

Napakagat-labi siya nang masanggi ng aking daliri ang kanyang kuntil. Tinitignan ko si Linda habang ginagawa ko iyon. Gusto kong kabisaduhin ang kanyang itsura habang inaangkin ko siya. Dahil alam kong habang nasa malayo ako, ay matagal-tagal kong hindi ito matitikman.

Hanggang sa dinilaan ko ang balat sa gitna ng kanyang malalaking dibdib. Diniretso ko ang aking dila patungo sa kanyang leeg papunta sa kanyang labi.

Hinapit ko siya papalapit sa akin. Binigyan ko siya muli ng mainit na halik sa labi at pilit na ipinapasok ang aking dila sa kanyang bibig.

Habang naghahalikan kami ay kusa nang tumitigas ang aking burat. Libog na libog ako sa aking misis. Gusto kong kuhanin ang pagkakataong ito para gawing baon ko papunta sa Singapore.

Maya-maya ay naglakad kami patungo sa aming kama. Napahiga ako habang siya naman ay nakapatong sa akin.

Ipinatong ko ang aking ulo sa dalawa kong kamay habang pinapanood siyang tinatanggal ang kanyang suot na shorts at panty.

"Sshhhhhh! Huwag kang maingay ha… Magigising si baby… Hihihi!" Saad ni Linda sa akin.

Napangiti naman ako sa kanya at tila ay nang-aakit pa habang napapasayaw pa siya papalapit sa akin.

Ipinatong niya ang dalawa niyang tuhod sa kama at dahan-dahan na lumalapit sa akin. Hinalikan niya ako sa leeg, patungo sa aking dibdib. At mapaglaro itong dinilaan ang aking utong.

"Hahaha!!! May kiliti ako diyan babes…" Natatawa kong sabi sa kanya.

Ngayon lang naging ganito kalibog si misis.

At nang magsawa siya sa pagdila sa aking katawan ay ibinaba niya ang kanyang mukha papunta sa aking boxer shorts.

Sinasanggi ng kanyang nakangusong labi ang naninigas kong burat.

Kinakapa niya ito habang inaayos ang kanyang mahabang buhok.

Tila may balak siyang gawin sa aking pitutoy.

"Saraaaaaappp babes…"

Maya-maya ay hinila na niya pababa ang aking boxer shorts at kumawala ang tigas na tigas kong burat. Dinilaan niya ang kahabaan nito patungo sa ulo nito.

Habang ang dalawa niyang kamay ay tila minamasahe ang aking bayag.

"Aaaahhh… sige pa… huwag mong tigilan…"

Gusto ko nang isubsob ang ulo niya sa ulo ng aking burat, pero parang lalo niya pa akong binibitin.

Pumunta siya sa aking bayag at dinilaan ito. Lalo ako nakiliti sa kanyang ginagawa.

Taas baba ang kanyang mainit na kamay sa aking tigas na tigas na kargada.

Napapapikit na ako sa sobrang sarap ng kanyang ginagawa sa aking alaga.

"Subo mo na babes… Subo mo na…" Utos ko sa kanya.

Inayos niya muli ang kanyang buhok na kanina pang nahuhulog sa harap ng kanyang mukha.

At nang mahawi na nito ang kanyang buhok ay inilabas niya ang kanyang dila, sabay sungkit nito sa ulo ng aking burat.

"Aaaaaahhh! Puta!"

Napamura ako sa kiliti. Hindi ko na maitatago ang libog ko dahil sa precum na lumalabas sa aking ulo. Dinilaan niya ito bago sinubo ang kabuuhan ng aking burat.

Pasok na pasok. Sarap na sarap ako.

Napapakadyot pa ako habang dinadama ang basa niyang bibig na bumabalot sa aking burat.

"Saraaaaap mo babe…Saraaaapp… Huwag mong tigilan…"

Para akong lalagnatin sa sarapa ng aking nadarama. Hindi ko na mapigil si Linda sa pagtsupa sa akin.

Patuloy ang paglabas-masok ng aking titi sa loob ng kanyang bibig. Napaka-init ng kanyang bibig. Napapakapit ako sa kanyang ulo at napapadiin na ako sa kanyang ulo.

"Teka…teka… baka labasan na ako babes… galing mo eh! Hehehe…"

Tumayo na ako sa aking pagkakahiga at inalalayan ko siyang humiga sa aming kama.

Niromansa ko ulit ang aking asawa. Hinalikan ko sa kanyang labi pababa sa kanyang leeg.

Inabot ko ang kanyang puke sa pamamagitan ng aking daliri. Nang masalat ko ito ay alam kong handang-handa na si Linda.

Ipinuwesto ko ang aking sarili sa gita ng kanyang katawan, at ikiniskis ko ang ulo ng aking burat sa bukana ng kanyang puke,
Nakakapit lang siya sa aking braso habang pinapakiramdaman ang kung anong sing-tigas ng bakal na tumutusok sa kanyang lagusan.

Marahan kong ipinasok ang aking titi sa kanyang puki, at nang maisagad ko na'y sandali kong ibinabad ito sa loob.

Muli ko siyang hinalikan.

Gusto kong namnamin ang ginagawa naming kantutan.

Maya-maya ay bumaba ang kanyang dalawng kamay sa pisngi ng aking puwitan. Tila nais pa nitong isagad ko ang pag-angkin sa kanya.

Nagsimula na akong kumadyot at naglabas-masok sa kanyang puki. Pawis na pawis na kaming dalawa habang dinadama namin ang init n gaming ginagawa.

"Uhhhhhmmmm…"
"Oooooohhhh…"

Nabalot ng ungol ang aming kuwarto, habang natutulog sa kanyang kuna si baby Jacob.

"Babes… I'm cummmming… Uuuuuummm…"
"Sige lang babes… Palabasin mo lang… sige lang…..aaaaahhhh"

Ang sarap ng aking nadarama sa tuwing kinakantot ko si Linda.

Nasisikipan pa rin ako sa kanyang puki at alam kong nalalakihan din siya sa aking burat.

Lalong napapabilis ang aking ginagawang pagbabaon ng aking burat sa kanya nang bumulwak ang katas na nanggagaling sa kanyang puki.

Lalo akong ginanahan.

"Aaaaaahhh babes… Malapit na rin ako….aaaaaaahhh…"

Hindi ko na rin makuntrol ang aking sarili. Sobrang libog na libog na rin ako sa ginagawa niyang pagpapasikip ng kanyang puke.

"Aaaaahhhhhh tangina! Mamimiss ko ito babes… Mamimiss ko ito…"

Saad ko habang hinahalikan ko siya at patuloy ako sa pagkadyot sa kanyang madulas na puke.

Hanggang sa pabilis na ng pabilis ang pag-indayog ko sa kanyang harapan at tila iba na ang tigas ng aking burat.

Sasabog na ako.

"Babess….Ayan naaaa…. Ayan naaaa… Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhh!"

Tuluyan nang sumirit ang napakarami kong tamod sa kaloob-looban ni Linda.

Nanginig ako sa sobrang sarap habang nakakapit siya sa aking likuran.

Kusang lumambot ang aking alaga sa loob ng kanyang puke at saka ako umalis sa pagkakapatong sa kanya.

Hingal na hingal akong tumabi kay Linda.

Yumakap siya sa akin kahit basang-basa ako ng pawis.

Nakayakap siya sa hubad kong katawan.

"I love you babes…"
"I love you too…"

Hinalikan ko siya sa kanyang noo, habang patuloy pa rin ako sa paghabol sa aking hininga.

"Linda… sorry kung iiwan ko muna kayo ni baby ha… Maghahanap-buhay muna ako sa malayo. Para sa atin.. Para sa pamilya natin…"
"Naiintindihan ko babes… Mamimiss lang talaga kita ng sobra-sobra…"
"Ako din babes… mamimiss din kita…"
"Mamimiss ko din itong ginagawa natin… Hihihi…"
"Lalo naman ako babes…"
"Baka naman maghanap ka dun sa Singapore ha…Hmp!"
"Naku… Hindi mangyayari yun…"
"Talaga?"
"Oo naman babes…"
"Baka naman kung may maganda ka nanamang katrabaho doon eh patulan mo."
"Hindi ah… Ikaw lang naman talaga babes ehh… wala nang iba pa."
"Promise?"
"Oo. Promise po."
"Mag-iingat ka dun babes…"
"Oo naman… Kayo din, mag-iingat kayo dito."
"Huwag kang mag-aalala sa amin dito. Naandito naman si nanay, si tiya Susan, si kuya Michael mo."
"Alam ko naman iyon. Pero gusto kong ipangako mo sa aking magiging okay kayo habang wala ako."
"Pangako, babes… Aalagaan ko si baby Jacob ng mabuti."
"Okay babes… I love you…"
"I love you more…"

Kahit buo na ang loob ko sa aking pag-alis ay mabilis naman akong nabalutan ng lungkot at pag-aalala.

Muli kong hinalikan sa pisngi ang aking asawa habang nakayakap siya sa akin.

Pinakapaborito kong puwesto namin sa kama, ay iyong nakapatong ang ulo niya sa dibdib ko.

At sa limang taong kontratang nakuha ko sa ibang bansa, ay malamang sa malamang na mamimiss ko ito… mamimiss ko siya.

Ngayon naman ay pilit kong kinukumbinsi ang aking sarili na magiging maayos ang lahat.

Kay kuya Michael, kay Linda at kay baby Jacob.

Sila ang mga taong mahalaga sa akin.

Sila ang mga taong lubos kong minamahal.

At dahil sa pangarap kong ito, ay kakayanin kong iwanan muna silang lahat nang panandalian.

---

Makalipas ang halos isang linggo ay dumating na ang araw na pinakahihintay ni Francis. Ang kanyang pag-alis patungo sa Singapore.

Habang nag-hahanda si Francis sa kanyang pag-alis ay nakatingin na lamang sa kanya si Michael. Habang si Linda naman ay abala din sa pag-aasikaso sa mga gamit ng asawa upang wala itong makalimutan.

Tila wala silang kibuan.

Halatang may lungkot sa puso ni Michael dahil sa unang pagkakataon ay mawawalay sa kanya si Francis.

"Yung passport mo?"
"Naandiyan sa bulsa. Hiniwalay ko na para madali kong makuha pati yung plane ticket."
"Okay sige. Yung mga gamit mo sa isang maleta, naanduon yung panloob mo. Baka kasi hanapin mo pag nagbihis ka doon. Tsaka yung mga damit mo, nakaayos doon sa kabila, dahan-dahan lang ang halungkat kung may kukuhanin ka pa, para hindi gumulo sa pagkakatupi… Tapos yung…"

"Babes…" Putol ni Francis sa kanyang asawa.

Kanina pa kasing aligaga si Linda sa pagaasikaso sa kanyang asawa.

Tumayo si Francis at niyakap niya ito. Madali namang ibinaling sa iba ni Michael ang kanyang paningin. Ayaw niya kasing tuluyan siyang maiyak sa ginagawa ni Francis sa asawa nito.

"Salamat, babes. Maaayos na lahat ng gamit ko. Okay na ako…" Marahang sagot ng lalaki.

Hindi naman makatingin ng diretso si Linda at halatang nagpipigil ng kanyang luha.

"Walang iyakan babes… Napag-usapan na natin iyan… Hehehe…"

Napangiti naman agad si Linda sabay hampas sa kanyang asawa.

Samantalang si Michael naman ay tuluyang lumayo sa harapan ng dalawa. Pasimple nitong pinunasan ang kanyang mga matang basa sa luha.

Inginuso naman ni Linda kay Francis si Michael nang mamalayan nila itong pansamantalang lumabas ng bahay. Napatawa naman ang lalaki sa ikinikilos ng kanyang kapatid. Batid nito ang lungkot na nadarama ng kanyang kuya kung kaya't inintindi na lamang niya ito.

"Ano kuya? Tara na? Baka ma-late na ako sa flight. Hehehe…"
"Sige kambal…"

Pilit na itinatago ni Michael ang kanyang mukha kay Francis. Agad nitong binuksan ang gate at tinulungan ang kapatid sa pagbuhat ng kanyang maleta.

"Kukuha na ako ng taxi, tol. Hintayin mo na lang ako dito." Saad ni Michael.

Kinuha naman ng lalaki ang pagkakataong ito upang mayakap pa ang kanyang asawa.

"Mag-iingat ka babes ha…"
"Ikaw din babes… Ingat kayo dito…"
"Iwas din sa mga chicks dun ha…"
"Asus… Heto nanaman tayo sa chicks ehhh… Para namang sing guwapo ko si Piolo Pascual niyan. Hehehe…"
"Mas guwapo ka doon no! Kaya nga nag-aalala ako eh. Hmp!"
"Hehehe… Yan ang gusto ko sa asawa ko eh, talagang pinapalakas ang loob ko. Hehehe…"
"I Love you babes…"
"I love you too…"

Maya-maya ay dumating na ang taxi na tinawag ni Michael at sumenyas na ito para palabasin sa loob ng bahay si Francis.

"Mamimiss kita babes… I love you…" Saad ni Linda at hindi na nito napigil ang mapaluha.

"Mamimiss din kita… Ingatan mo sarili mo babes ha… Si baby Jacob, ingatan mo din… I love you." Saad ni Francis na halatang napapaluha din.

Mabilis itong tumalikod sa kanyang asawa papalabas ng kanilang bahay.

Agad itong sumakay sa taxi at hindi na nililingon si Linda na nakadungaw sa bintana.

Kusa nang tumulo ang mga luha nito at hindi na niya napigilan.
Hindi naman makatingin sa kanya si Michael at pilit na iwinawaksi ang kalungkutang nadarama.

"Kuya…"
"Kambal…"
"Ikaw na muna bahala dito ha… Alagaan mo mag-ina ko…"
"Oo naman. Kahit pa may trabaho ako at nag-aaral, hindi ko makakalimutang alagaan sina Linda at baby Jacob."

Napayuko naman si Francis at napapaluha ito sa paghabilin sa kanyang mag-ina.

"Tatagan mo ang loob mo Francis. Alam kong matagal-tagal din ang limang taong kontrata. Pero isipin mo na lang kung bakit mo ginagawa ang sakripisyog ito."
"Hindi ko alam kung kakayanin ko kuya eh. Kahit buo na ang puso at isipan ko sa gagawin ko, naroroon pa rin ang pag-aalala ko para kina Linda at baby Jacob. Hindi ko rin sigurado kung malalabanan ko ang hindi ma-homesick."
"Kambal… Wala kang dapat ipag-alala sa asawa at anak mo. Nariyan din naman si tiya Susan eh. Mapagtutulungan naming alagaan si baby Jacob. Ang isipin mo na lang muna ay iyang sarili mo. Mag-iingat ka doon at alagaan mo sarili mo utol."

Patuloy pa rin sa pag-iyak si Francis. Pilit nitong tinatakpan ang kanyang mukha dahil ayaw nitong makita siyang umiiyak.

"May pagkakataon ka Francis. Malaki ang tsansa mong gumanda ang buhay. Huwag mo nang pakawalan iyan. Alam kong, kayang-kaya mo yan."

Tumatango na lamang ang asawa ni Linda bilang pagtugon kay Michael.

"Basta't huwag mo lang kakalimutan ang rubber shoes ko ha. Hehehe…"

Napatawa naman si Francis nang biglang nagbiro ang kanyang kuya. Pinipilit naman ni Michael na pagaangin ang kalooban ni Francis upang maging maayos ang kanyang pag-alis at pagtrabaho sa ibang bansa.

Ayaw na nitong dagdagan pa ang bigat nang nararamdaman ni Francis.

Kahit siya mismo ay napapaluha, ay pilit niya itong pinipigilan upang patatagin ang loob ng kanyang kapatid.

Hanggang sa makarating sila sa airport.

Niyakap na lamang ni Michael si Francis bilang pamamaalam sa kanyang kapatid.

Kahit walang mga salitang binibigkas ang magkapatid ay alam na nila ang laman ng isip at puso ng isa't isa.

Hindi na nilingon ni Francis ang kanyang kuya at dire-diretso na itong naglakad papalayo.

At nang masiguradong wala na ang lalaki ay agad namang pinunasan ni Michael ang kanyang mga luha na kusang nahuhulog sa kanyang mga mata.

Alam ng binata ang sakripisyong gagawin ng kanyang utol. At alam din niyang nag-aalala ito sa kinabukasan ng kanyang mag-ina.

Kung kaya't pilit na ring pinatatatag ni Michael ang kanyang loob para kay Francis.

---

Lumipas ang apat na araw ay nagpatuloy pa rin sa kanilang buhay sina Linda at Michael.

Naging abala si Linda sa pag-aalaga kay baby Jacob, samantalang si Michael naman ay nakatuon ang buong atensiyon nito sa kanyang pag-aaral at pagtatrabaho bilang janitor.

Halos hindi nila pinapansin ang mga araw na lumilipas na hindi na nila kapiling si Francis. Kahit paminsan-minsa'y naalala nila ang kakulitan ng lalaki, ay pilit nilang tinatatagan ang kanilang loob upang huwag maiyak at mabahala sa kinaroroonan ngayon ni Francis.

Patuloy sa pag-oovertime si Michael at halos alas-diyes na siya nakakauwi sa kanilang bahay. Nais kasi nitong madagdagan ang kanyang sahod at makapag-ipon para sa pang-araw-araw na gastusin at para sa kanyang pag-aaral.

"Oh! Linda. Gising ka papala?!"
"Oo nga eh… Hindi ako makatulog eh. Kaya nanood muna ako ng sitcom sa tv. Hehehe…"
"Ahh… si baby Jacob, tulog na ba?"
"Oo kuya. Kanina pa. Tinulungan din ako ni tiya Susan na magpakain at magpatulog sa kanya."
"Ahh ganun ba? Mabuti naman…"
"Kumain ka na ba?"
"Hindi pa nga eh…"
"Teka, ipaghahanda kita."
"Naku, huwag na… Kaya ko ang sarili ko."
"Hay naku, Michael. Maupo ka na lang diyan at magrelax, habang hinahanda ko ang pagkain mo."
"Hehehe… Sige na nga, mapilit ka eh."

"Oks lang yun! Walang problema dun." Saad ni Linda sabay kindat sa binata.

"Baka kasi isipin ni kambal na inaalila kita… Hahaha…"
"Hahaha… Adik! Hindi noh! Basta ako muna bahala sayo."

Napangiti naman si Michael habang hinihintay ang kanyang pagkain na maihain sa lamesa. Nanood muna ito ng isang palabas sa telebisyon, habang tinatanggal ang kanyang suot na medyas at sapatos, pati na rin ang uniporme nito. Itinira na lamang nito ang kanyang suot na sando at pantaloon.

"Oh halika na! Kain ka na!"
Agad namang tumayo si Michael at pumunta sa lamesa.
"Ikaw ba? Kumain ka na? Sabayan mo kaya ako…"
"Sige magdedessert na lang ako. May ice cream pala akong ipinabili kay tiya Susan kanina."
"Ayos! Tamang-tama at init na init ang pakiramdam ko… Hehehe…"

Inilabas naman ni Linda ang ice cream sa refrigerator at kumuha ng baso upang mapaglalagyan ng kanyang kakaining dessert.

"Sarap ng ulam ah… Galing talaga ni tiya Susan magluto…" Saad ni Michael habang ngumunguya.
"Excuse me… Ako po ang nagluto niyan… Hihihi…"
"Ows?!"
"Hay naku! Wala ka bang bilib sa luto ko, kuya?"
"Hehehe… Hindi naman… Masarap kasi ngayon itong adobo eh…"
"Well, nagpaturo kasi ako kay tiya Susan… Hahaha…"
"Ahh kaya! Hahahaha…"
"Ahh ganun? Hindi na talaga kita ipagluluto… Hmp!"
"Hehehe… Biro lang… Pero ito, seryoso ako. Masarap talaga… Napakasarap."
"Wooooh! Bolero."
"Hahaha… Hindi ako bolero. Nagsasabi lang ng totoo."
"Hihihihi… Okay… Kain lang ng madami."

Patuloy naman sa pagkain si Michael sa ulam at kanin na nakahain sa lamesa. Nasa tapat naman nito ang asawa ni Francis na panay ang tawa dahil sa palabas sa telebisyon.

Napapatingin sa kanya ang binata at tila pinagmamasdan nito ang napakagandang babae na nasa kanyang harapan.

"Hahaha! Nakakatawa talaga itong si Tsong Joey Marquez. Mula pa noong Palibhasa Lalaki eh tawang-tawa na ako sa kanila nina Richard Gomez. Hehehehe…"
"Kaya nga eh… Ayos nga yang palabas na yan…"

Pasulyap-sulyap naman si Michael sa babae habang kunwari ay nakikinood sa telebisyon.

"Sayang lang matatapos na…"
"Ganoon ba? Matatanggal na sa ere?"
"Oo."

Panay naman ang subo ni Linda sa kanyang kutsarang may lamang ice cream.

Hanggang sa tila nahuli ng asawa ni Francis na nakatingin sa kanya si Michael.

"May dumi ba ako sa mukha?"
"Ah eh… Wala naman…"
"Baka kasi pinagtitripan mo na ako… Hahaha… Makalat kasi ako kumain ng ice cream eh…"
"Hehehe… Wala naman."

Agad umiwas ng tingin ang binata at nagpatuloy sa kanyang pagkain. Bigla namang tumayo si Linda upang kuhanan ng baso si Michael at agad niya itong nilagyan ng tubig, sabay abot dito.

"Thank you." Maikling sagot ni Michael.

Ngumiti lang si Linda at bumalik sa kanyang upuan.

"Ano na palang balita kay kambal? Nag-email na ba siya sa iyo?"
"Oo noong isang araw. Sabi niya, magchachat na lang kami sa YM sa Sabado."
"Ah ganun ba? Kamusta naman daw siya doon?"
"Ayos naman daw siya. Medyo masikip sa kuwarto nila at wala daw siyang privacy. Tapos parang bapor daw matulog yung room mate niya. Hahaha…"
"Hehehe… Ganoon ba? Sabihin mo tiyaga-tiyaga lang siya."
"Oo nga eh… Sabi pa niya, baka sa Biyernes eh matanggap na nila yung tig-isang laptop nila. Bigay daw ng kumpanya kasi parang on-call din yata sila."
"Ahh ayos pala sa trabaho itong si kambal. Suwerte talaga niya."
"Kaya nga eh…"
"Suwerte na sa trabaho, suwerte pa sa asawa… hehehe…"
"Asus! Bolero ka nanaman diyan. Hayaan mo, kahit hindi mo sabihin iyan, ipaghahanda pa rin kita ng makakain. Hahahaha… Ipinagbilin ka kaya sa akin ng kapatid mo."
"Naku hindi naman na kailangan pa iyon, Linda. Alam kong pagod ka sa pag-aalaga kay baby Jacob. Kaya ko sarili ko."
"Huwag ka nang umangal pa. Baka ako pa makagalitan ni Francis kung hindi kita mapagsilbihan. Tsaka, alam ko naman kung gaano kayo ka-close ni Francis eh, kaya kung may problema ka, o kailangan mo nang makakausap, naandito lang ako."
"Naks! Bait talaga! Hehehe… Panalo!"
"Hihihi… I know right!"

Sabay namang nagtawanan ang dalawa. Mabilis na nagkasundo sina Michael at Linda, at kahit alam nilang parang kulang pa din ang bahay dahil wala si Francis, ay pilit nilang iwinawaksi ito sa kanilang isipan at mas minabuting maging masaya na lamang.

"Tinatanong pala ni Francis kung kamusta daw sa trabaho mo?"
"Ayos naman. Masayang-masaya ako dahil, heto nga't maaabot ko na rin ang mga pangarap ko. Una na doon yung makapagtapos. Isang sem na lang, tapos na ako. Hehehe…"
"Ayos nga yan. Konting tiyaga na lang ano?"
"Oo nga eh… Masaya na ako sa buhay ko."
"Halata nga eh. Maaliwalas na yang pagmumukha mo, kaysa sa dati. Hahaha…"
"Hehehe… May mabigat lang na pinagdaanan."
"Well, nakapagmove-on ka naman na eh… di ba?"
"Hmmm… Oo."

Sandaling tumahimik si Michael at tila nag-isip ito ng maitatanong kay Linda.

"Ikaw, sa tingin mo. Kung sakaling bumalik dito sa bahay si Nessa, tatanggapin ko pa ba?"
"Hmmmm…"
"Wala lang, naitanong ko lang… Hehehe…"
"Hmmm… Nasa sa iyo kasi yan kuya Michael eh. Pero para sa akin. Kung sa akin lang ha… Eh hindi na. Kung mahal ka talaga niya, eh dapat matagal na siyang bumalik dito. Kung mahalaga para sa kanya ang pagsasama mo, eh dapat kapiling mo pa rin siya hanggan ngayon…"

Napangiti naman si Michael sa kanyang narinig mula sa asawa ni Francis.

"Tama! Galing mo talaga. Mabait na, maganda pa, magaling pa. Saan ka pa? Hehehe…" Sagot at biro ni Michael kay Linda.

Alam niya kasing tama ang sinabi sa kanya ng magandang babae.

Kahit papaano'y nasa puso at isipan pa rin niya si Nessa at baby Carl. Pero kung talagang mahalaga din sa babaeng iyon ang pagsasama nila ni Michael, ay matagal na itong bumalik sa kanyang piling.

Tila lalong humanga naman si Michael sa asawa ni Francis.

Sa isip-isip nito'y sadyang napakasuwerte talaga ng kanyang utol.

Suwerte sa trabaho, suwerte sa asawa at suwerte sa pamilya.

Nang matapos kumain ang dalawa ay agad namang nagpaalam si Linda upang matulog. Si Michael naman ang nagasikaso ng mga hugasin na nasa kusina.

Tila hindi rin siya makatulog sa matinding pagod na kanyang naranasan noong araw na iyon. Madami itong iniligpit na kahon-kahong papeles sa agency at naipatong niya ito sa kanyang balikat.

Panay ang unat nito sa kanyang braso at kamay upang matanggal ang sakit na iniinda nito.

Pagkatapos nitong magligpit ng kinainan ay umakyat na rin siya sa kanyang kuwarto.

Nang mapatingin ito sa kuwarto ng kanyang kapatid ay muli niyang naalala si Francis na lumalabas dito upang magbanyo.

Napayuko na lamang ito at dumiretso sa kanyang sariling silid.

Tinanggal ang kanyang suot na sando at pantalon. Tanging ang kanyang brief lamang ang suot nito sa pagtulog.

Sandaling naupo ito sa kanyang kama at binuksan ang lumang laptop ni Francis. Sinubukan niyang kumonek sa dial-up internet upang tignan kung nag-email na sa kanya si Francis.

Ngunit nabigo ito dahil wala siyang mensaheng natanggap para sa araw na iyon, maliban na lamang sa mga spam mail na naipapadala sa kanya.

Maya-maya ay nagsindi ito ng isang stick ng yosi at marahang hinithit, hanggang sa nabalot ng usok ang kanyang buong kuwarto nang bumuga ito.

Binuksan niya ang kanyang account sa yahoo messenger at nagbabakasakaling may makausap at makachat, upang mapawi ng saglit ang kanyang kalungkutan.

Ngunit dahil sa gabi na ay wala na siyang kaibigan na online sa chat at halos lahat ay naka-konek na lamang sa kanilang cellphone.

Isa doon ay isang babae na matagal na niyang hindi nakakausap.

Bumalik sa kanyang alaala ang mga masasayang pangyayari sa kanyang buhay na kasama ang babaeng ito. At naisip din niyang baka hindi na siya kausapin nito dahil sa tagal ng panahong hindi sila nagkakausap sa chat.

Ngunit nagbakasakali pa rin ang binata.

Dinouble-click niya ang pangalan ng babaeng ito, saka nagsimulang magtype ng kanyang mensahe.

Ilang ulit siyang nagbura ng kanyang mensahe sana sa babae dahil baka hindi na ito magreply sa kanya.

Hanggang sa nakapagpasya na ito sa kanyang sasabihin.

Mabilis nitong itinype ang mga letra sa kanyang laptop at agad na pinindot ang enter key.

angelsheryn01
---
Hello. Kamusta?

Nang matapos maipadala ang kanyang mensahe sa chat ay agad din itong nagsign-out. Minabuti na rin niyang patayin na ang lumang laptop ni Francis at pinatay na rin ang sindi ng kanyang yosi.

Ipinatong nito ang kanyang ulo sa kanyang dalawang kamay habang nakahiga sa kama.

Pilit na ipinipikit ang kanyang dalawang mata upang makatulog at makapagpahinga.

Habang nasa isipan niya ang pag-asang makamit ang lahat ng mayroon si Francis.

Nagdadasal at umaasa na sana'y suwertehin din siya sa trabaho, sa mapipiling asawa at maging sa kanyang buhay.