Ikapitong Utos - Episode 25: Bitiw

"Mommy! Mommy! Look… I got two stars…"
"Wow! Galing naman ng baby ko…"

"Patingin nga… Patingin nga…" Saad ni Michael sabay buhat sa anak ni Linda.

"Wow! Perfect score… Job well done! Galing galing naman ni Jacob…"

Pinaghahalikan ni Michael ang kanyang pamangkin.

Panay naman ang tawa ni Jacob habang kinikiliti siya ng kanyang daddy-ninong.

Napapangiti naman si Linda habang pinapanood ang dalawa habang nagkukulitan. Inihahanda naman niya ang baon ng kanyang anak, maging ang pananghalian ni Michael.

"Oh tama na yan… Magugusot ang uniform mo Jacob…"
"Hahahaha… Daddy-ninong is tickling me… Hahahaha…"

Agad namang binitawan ng lalaki si Jacob sabay ngisi nito kay Linda.

"Oh sige, magtoothbrush ka na Jacob…"
"Yes mommy… Bleh! daddy-ninong…"
"Hala! Andiyan na ako…takbo ka na…"

"Wahahaha…." Kumaripas naman ng takbo si Jacob papunta sa banyo.

"Loko-loko ka talaga…"
"Hehehe… Ito naman… Nakikipagkulitan lang ako…nagseselos ka naman agad… Hehehehe…"
"Selos ka diyan…"

Tumayo si Michael at paling-lingon ito, habang tinitiyak na walang nakakakita sa kanila.

Lumapit ito sa tabi ni Linda at hinalikan ito sa pisngi.

"Hoy! Ano ka ba… Baka may makakita sa atin…"
"Hehehe… Ayaw mo ba?"

Hindi naman sumasagot si Linda, sa halip ay tinapunan niya lang ng ngiti ang binata.

"Ayaw mo yata ehh… Hehehe…"
"Huwag ka ngang ganyan. Mamaya makita ka ni Jacob eh…"
"Hehehe… Sige na nga…"
"Heto pala baon mo. Isinama kita sa luto ng adobong manok. Alam ko namang paborito mo yan eh…"
"Wow! Sweet mo naman… Thank you. Sakto, makakatipid-tipid din ako mamaya… Hehehe…"
"Tama… Kailangan mong magtipid."
"Oo nga pala, sahod ko na bukas. Kung may kailangan ka para sa pang-araw-araw, sabihan mo lang ako…"

Tumango naman si Linda at tila bumalik ang pagkalungkot sa kanyang mukha.

"Ano ba naman kasi yang nangyayari kay Francis. Hanggang ngayon ba eh hindi ka pa rin kinikibo nun? Halos mag tatatlong linggo na ah… Wala ka pa ring balita sa kanya…"
"Kaya nga eh… Dapat nga nakapagpadala na yun ngayon… Kaso parang wala pa rin siyang balak na kausapin ako…"

Nagtataka ang dalawa kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin nagpaparamdam sa kanila si Francis. Kung anu-ano na ang naiisip ng dalawa, at ang tanging puwedeng idahilan ni asawa ni Linda ay ang pagkagalit nito sa kanyang kabiyak.

"Hindi ko maintindihan kung bakit hanggang ngayon hindi niya sinasagot ang mga offline messages ko. Pati mga email ko sa kanya, wala ring napapala…" Reklamo ni Linda.

"Huwag kang mag-alala, mag-eemail din yun sayo. Pero, parang hindi naman ugali ni Francis ang magtampo ng ganyan… Baka mamaya, mayroon na yun sagot sa mga naipadala mong mensahe." Saad ni Michael habang iniisip ang dahilan kung bakit wala pa ring kibo ang kanyang kapatid.

"Mommy! Mommy! I'm done brushing my teeth…"
"Tooth! Tooth lang yan Jacob. Bungi-bungi ka eh… hahaha…"
"No! I've got more teeth na…"
"Hahaha… Patingin nga…."

Lumapit naman agad si Jacob, sabay buhat sa kanya ni Michael.

"Huli ka!"
"No! No! Hahahaha… Stop tickling me daddy-ninong…"

"Hoy! Tama na yan!" Saad ni Linda.

Patuloy na naghaharutan ang dalawa at tila hindi nila pinapansin si Linda.

Hanggang sa lumapit si Linda sa kanyang anak para ito ay suklayan.

"Tama na yan Michael, at baka isuka niya nanaman ang inalmusal niya. Come here Jacob…"

Itinigil naman ng binata ang kanyang ginagawang pangingiliti sa anak nina Francis at Linda. Lumapit naman si Jacob sa mommy niya at nagpasuklay.

"Tignan mo na… Gusot-gusto na ang polo mo… Naku!"
"Si daddy-ninong kasi eh… bleh!"

Patawa-tawa lang si Michael habang iniinis ang kanyang pamangkin.

Nakagawian niya na ring isabay ang anak nina Francis at Linda bago ito pumasok sa trabaho, lalo na kapag panghapon ang pasok ng binata.

"Siya nga pala Michael, Baka puwede mo kami samahan sa Recognition Day ni Jacob. Nakakuha kasi siya ng award eh…"
"Wow! Oo naman… Sasama ako."
"No… I don't want… Mommy only…"
"Hahaha… Sama na ako Jacob, please… Anong gusto mong gift? Hehehe…"
"Hmmm…"
"Naku sinuhulan mo pa… Hihihihi…"
"Hindi nga, kasi you did well in school…so kailangang may reward ka…"
"I want a new toy!"
"What toy?"
"The one we saw at SM."
"Ahhh… Sige, bibilhan ka ni daddy-ninong… Hehehe…"

"yehey! Yehey! I love you daddy-ninong… You're the best!" Saad ni Jacob sabay yakap nito kay Michael.

Tuwang-tuwa naman ang binata habang nakayakap sa kanya ang pamangkin. Hindi rin niya akalain na maibabaling niya ang kanyang atensyon sa bata.

Pakiramdam kasi ni Michael na siya ang nagpupuno sa mga pagkukulang ng kanyang kapatid.

"Yeah! Alright! Apir!" Saad ni Michael sabay kalong muli sa kanyang pamangkin.

"Hay naku… ikaw ang nagiispoil diyan sa bata ehhh… Kaya hindi na nakikinig kay mommy…" Pagmamaktol ni Linda.

"Siyempre. Magkakampi kaya kami ni baby Jacob."
"I'm not baby anymore daddy-ninong…"
"Oh tignan mo… sabi sayo binata na itong anak mo eh… Hahaha…"
"Ah ewan… Bahala na nga kayo diyan… Sige na pasok na kayo at baka mahuli ka pa sa trabaho."
"Okay Jacob, get your things na… Susunod na si daddy-ninong…"
"Yes!"

Mabilis na tumakbo si Jacob papunta sa may pintuan ng kanilang bahay. Habang si Michael naman ay isinuot ang kanyang polo shirt na nakasampay sa may kusina.

"Salamat ha…"
"Oh! Bakit nagpapasalamat ka nanaman?"
"Wala lang… Kasi napapasaya mo si Jacob. Alam mo namang may problema ako at pinagdadaanan ngayon kaya medyo nasusungitan ko ang bata…"
"Huwag mo kasing isipin yung problema mo… Naandito naman ako para sa inyo eh… Kahit hindi mo pa ako utusan, gagawin at gagawin ko ang makakaya ko para sa inyong dalawa."
"Nag-aalala nga din ako kay Francis eh… Sobra naman ang pagtatampo niya sa akin kung iyon ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hindi niya ako kinakausap."

Sandali namang tumahimik si Michael habang inilalagay ang kanyang baunan sa bag.

"Huwag kang mag-alala, mamaya pagdating ko, mag-eemail na ako kay Francis. Pasasaan din at sasagot din yan sa mga mensahe natin."
"Okay… sige…"

Napayuko naman si Linda at pinipilit na pakalmahin ang kanyang sarili.

Lumapit sa kanya si Michael. Akmang hahalikan ng binata si Linda, ngunit agad na nakaiwas ang babae sa halik nito.

Tila napahiya naman si Michael sa kanyang ginawa.

Tahimik na lamang itong iniwan si Linda at pinuntahan ang kanyang pamangkin.

Napapaisip tuloy si Michael kung dapat na niyang tigilan ang ginagawa sa kanyang hipag. Alam niyang mali ito, pero iba ang pakiramdam niya para sa asawa ni Francis.

Nagyon pa at lumalalim na ang samahan nila ng kanyang pamangkin, na kung ituring nito'y tunay niyang anak.

Mas laki ang lamang ni Michael kay Francis, dahil hindi nakakasama ng bata ang kanyang tunay na ama.

Tila natutuwa naman ang binata sa pag-iisip na kahit papaano ay lumalamang na siya ng kaunti sa kanyang kapatid.

Samantalang si Linda naman ay pilit na lumalayo kay Michael, ngunit hindi rin niya magawang maiwasan ang binata dahil kasama niya ito sa iisang bubong.

Madalas din siyang kinukulit ni Michael, mula nang may nangyari sa kanilang dalawa.

Maraming pagbabagong nadarama si Linda, lalo na't halos tatlong linggo nang hindi nakikipag-usap si Francis, sa di alam na kadahilanan.

Nag-aaway ang kanyang puso at isipan sa kung ano nga ba ang totoong nangyayari kay Francis. Ayaw niyang mag-isip ng masama, ngunit tila gumugulo sa kanyang isipan ang iniwang kataga ng lalaki; "na sana ay tinutoo na lang niya para may katuturan ang pagseselos" ni Linda.

Pinipigilan niya ang kanyang pagluha. Umaasa na lamang siya na huwag mangyari ang kanyang iniisip lalo pa't napakarami ng pangangailangan ng kanilang anak.

---

"Guys… We are not just celebrating the anniversary of our agency, we are also gathered here today for some, let's just say, exciting announcement…"

Tahimik namang nakikinig ang lahat sa iaanunsiyo ng may-ari ng agency. Tumigil muna silang kumain upang madinig ng malinaw ang sasabihin sa kanila nito.

"Each one of you will get a production bonus… an incentive…this coming pay-out."

Nagpalakpakan naman ang lahat dahil sa magandang balitang ito. Dahil sa malaking kinita ng agency mula sa mga aplikanteng naipadala nila sa iba't ibang sulok ng mundo ay naisip ng kanilang boss na ibahagi ang parte ng kinitang ito sa mga masisipag na empleyado.

"Thank you sir… Tamang-tama may pang enroll na ako sa anak ko sa susunod na pasukan."
"Oo nga sir… saktong-sakto itong incentive namin, dahil plano naming mag Boracay this summer. Hihihihi…"
"Well, salamat din sa inyong lahat, for giving your one hundred percent commitment and focus towards your work. Lahat kayo ay naging bahagi ng tagumpay na iyon."

Nagpalakpakan at naghiyawan muli ang mga tao sa loob dahil sa sinabi sa kanila ng may-ari ng agency. Maging si Michael ay tuwang-tuwa dahil mayroon nanaman siyang maidadagdag sa kanyang ipon.

Nang matapos magsalita ang kanilang boss ay itinuloy ng mga tao ang kanilang pagkain. Samantalang si Michael naman ay lumapit dito upang personal na magpasalamat.

"Sir… Idol talaga kita. Maraming salamat po."
"Oh Michael! Wala yun… In fact, totoo naman ang sinabi ko sa inyo eh… You all deserve the bonus."
"Salamat po sir. Laking tulong po yan sa akin…"
"Ahh… well that's good. Oo nga pala, kamusta na yang gamutan mo? Nagpapacheckup ka pa ba?"

Halos hindi naman maka-imik si Michael. Alam niya sa kanyang sarili na bihira na siyang bumalik sa ospital para magpatingin, dahil ang buong akala niya ay magaling na siya ng lubusan.

"Ah eh… opo sir… Okay naman na ako sir… fit to work… Hehehehe…"
"Nice… Okay, follow me…"

Pumunta ulit sa harapan ng mga tao ang kanilang boss at tila may nakalimutan itong i-anunsyo sa kanyang mga empleyado.

"Guys… paumanhin kung maaantala ko nanaman ang inyong tanghalian… Hehehe…."

Tumingin at tumahimik muli ang lahat upang pakinggan ang mga pahabol na sasabihin ng kanilang boss.

"Gusto ko na ring iannounce sa inyong lahat ang promotion ng isa nating kasama dito sa trabaho. Well, we all know kung paano siya nagsimula dito sa agency natin… and he worked so hard to earn our trust, my trust… and of course he impressed us with his performance…" Saad nito sabay tingin sa kanyang katabi.

Tila nanginginig naman ang binata habang pinapakinggan ang sinasabi ng kanilang boss.

"Ladies and gentlemen, I would like to inform all of you with his promotion as Senior Associate in this agency. Let us all congratulate, Mr. Michael Alcantara."

Napanganga ang binata nang madinig nito ang kanyang pangalan.

Abot hanggang tenga ang kanyang ngiti habang pinapalakpakan siya ng kanyang mga kasamahan. Tuwang-tuwa ito, dahil napapansin pala ng kanilang boss ang kanyang mga sakripisyo sa opisina.

"Congrats Michael!"
"Good job boss Michael hahaha…"
"Galing-galing naman ni Michael…"
"Salamat! Salamat!"

Hindi alam ni Michael kung ano ang kanyang sasabihin. Kahit nahihiya pa ito, ay hindi maikukubli ang kasiyahan sa kanyang damdamin na papurihan ng kanyang mga kasamahan sa trabaho.

Tuwang-tuwa siya dahil ngayon lang ito sinuwerte sa buhay. Unti-unti na niya nakukuha at naaabot ang lahat ng kanyang mga minimithi sa buhay.

Tila nalalasing naman siya sa tagumpay.

Agad itong bumili ng mga pagkain bilang pasalubong kina Linda at Jacob. Bumili ito ng isang bilaong pansit bihon at isang buong litsong manok. Sinamahan niya pa ng inuming paborito nilang kasalo sa pagkain at bumili na rin siya ng paboritong laruan ni Jacob.

Kahit bigat na bigat sa kanyang bitbit si Michael ay hindi niya ito inaalintana, sa halip ay nagmamadali pa itong naglalakad pauwi ng kanilang bahay.

"Wowwwww!!! Robot!!!!" Masayang salubong ni Jacob nang makita nito ang napakalaking robot na nakita sa isang mall noong isang linggo.

"Oh! Bakit dami mo yatang pasalubong?" Tanong ni Linda.

"Siyempre… Masaya ako ngayon eh… Hehehe…"
"Hmmm… Bakit naman?
"Napromote ako ulit eh… Hehehe…"
"Wow! Good news nga yan. Congrats."
"Thank you…"
"Mahal yang robot na binili mo kay Jacob ah… Patingin nga…"
"Don't touch mommy… This is mine eh…"
"Hehehe… Pinagkasya ko lang naman kung anong meron ako… Regalo ko na sa kanya yan para sa recognition day niya…"

"Salamat…" Maikling saad ni Linda sabay ngiti sa binata.

Tila tumatalon naman ang puso ni Michael dahil sa matamis na ngiti ng kanyang hipag.

Pakiramdam niya ay nagtutuloy-tuloy na ang suwerte sa kanyang buhay dahil hindi lang siya na-promote sa trabaho, kundi nakuha niya pang mapaligaya ang pamilya ng kanyang kapatid.

"Dapat lagi ka lang nakangiti Linda… Lalo ka kasing gumaganda pag ginagawa mo yan…"
"Asus! Nambola ka pa… Hihihihi…"
"Nagsasabi lang ako ng totoo… Masaya na rin ako, dahil nakita kong masaya kayong dalawa ni Jacob."
"Kaya nga ako nagpapasalamat sa lahat ng ginagawa mo para sa amin… para sa akin…"
"It's my pleasure… Hehehe…"
"Ayos ah! Naka-english ka pa niyan?! Hahahaha…"
"Siyempre… na-promote eh… Hehehehe…"
"Tara kain na tayo, baka kung saan pa mapunta itong usapan natin."

Agad namang inihanda nina tiya Susan at Linda ang mga pagkaing dinala ni Michael.

Pasulyap-sulyap ang magandang babae sa kinaroroonan ng kanyang anak at bayaw, at natutuwa itong pinapanood ang dalawa habang nilalaro ang robot na binili ni Michael.

Para sa kanya, iba ang ligayang ibinibigay ni Michael kay Jacob. Dahil ito kasi ang naituturing na ama ng bata.

Maya-maya ay napabuntong hininga ito, habang iniisip ang kalagayan ni Francis. Ngayon ay nababahala na siya kung bakit wala pa rin itong komunikasyon sa lalaking nasa Singapore.

Nang naihain na ang lahat ng masasarap na pagkain sa lamesa ay dali-daling tinawag ni Linda ang dalawang lalaki.

"Kain na tayo… Jacob wash your hands first…"
"Okay mommy… Daddy-ninong wash your hands first too… Before eating…"
"Ayan… tinuruan ka tuloy ng bata. Hahahaha!"
"Opkors baby Jacob…"
"I'm not baby anymore… Kulit-kulit naman…"
"Hahahaha…."
"Aba-aba… kailan ka pa natutong magkulit-kulit? Do you me to tickle-tickle you again?"
"Nooooo…. Hehehehe…"
"Tama na yan… Kakain na tayo…"

Masayang pinagsaluhan ng lahat ang pagkaing binili ni Michael.

Sarap na sarap sila sa espesyal na pansit bihong binili ng binata sa isang Chinese restaurant. Ibinigay naman ni Michael ang leg part ng litsong manok kay Jacob. Ito kasi ang paboritong parte ng manok ng kanyang pamangkin.

Napapangiti naman si Linda sa kanyang nakikitang pag-aalaga ni Michael sa kanyang anak.

Samantalang tahimik namang nagmamasid si tiya Susan sa ikinikilos ng kanyang dalawang kasamahan sa bahay.

Tila iba ang pakiramdam ng matanda at agad niyang pinagdududahan ang kapatid ni Francis.

Nang matapos kumain ay inako na ni Linda ang paghuhugas ng pinggan. Agad nitong pinagpahinga si tiya Susan dahil sa dami ng ginawa nitong trabaho buong araw sa bahay.

Iniakyat naman agad ni Michael si Jacob sa itaas, kasama ang kanyang bagong laruan, at doon na lamang niya hinayaang maglaro ang bata.

Tuwang-tuwa ito dahil nabili niya ang robot na inaasam-asam ng kanyang pamangkin. Sinabihan pa siya ni Jacob na tatabihan niya ito sa pagtulog sa sobrang saya. Napapatawa na lamang ang binata dahil nakikita niya ang kanyang sarili sa anak ni Francis.

Abalang-abala naman si Linda sa paghuhugas ng pinggan, nang maya-maya ay may lumapit sa kanyang likuran at hinalikan siya sa batok.

"Ay pusang gala!!!"
"Hehehe…."
"Michael, ano ka ba… Baka may makakita sa atin…"
"Hindi ko mapigilan ehh…"
"Si Jacob?"
"Nasa itaas… Tayong dalawa lang naandito…"
"Kahit na… Huwag mo akong binibigla at baka mabitawan ko itong plato…"
"Hehehe… sorry…"

Patuloy si Michael sa pag-kiskis ng kanyang harapan sa likuran ni Linda. Hindi naman kumikibo si Linda habang pinakikiramdaman ang katigasan ng burat ng lalaki.

"Michael, ano ka ba…uuuuuhhhhmmmmpppp…" Napapsinghap naman ang magandang babae habang dinidilaan ni Michael ang kanyang batok.

Damang-dama nito ang mainit na hininga ng lalaki at nakikiliti din ito sa bigoteng taglay ni Michael.

Maya-maya ay mayroon silang nadinig na papalapit sa may kusina at agad na kumalas ang binata sa kanyang ginagawa kay Linda.

Kaagad itong nagpunta sa refrigerator upang kumuha ng malamig na tubig.

Tila patay-malisya ang dalawa habang nasa kusina si tiya Susan.

Halatang-halata ang kakaibang ikinikilos nina Linda at Michael. Gustong makasigurado ni tiya Susan na tama ang kanyang hinala bago nito kumprontahin ang kapatid ni Francis.

Agad namang umalis ang binata dala-dala ang isang basong malamig na tubig. Hindi nito tinitignan ang matanda at diri-diretso lamang siya sa kanyang paglakad.

Samantalang si Linda naman ay tahimik na ipinagpapatuloy ang kanyang mga hinuhugasang plato.

"Itigil niyo na yang ginagawa ninyo… Masama… Hindi maganda, at unang-una sa lahat ay kasalanan yan sa Diyos." Saad ng matanda habang pinupunasan ang lamesa.

Saglit na napatigil si Linda habang pinapakinggan ang mga sinasabi ni tiya Susan.

"Mahiya na lang kayo sa bata… Isipin mo na lang ang anak mo iha… Alam kong may pinagdaraanan kayo ni Francis, pero hindi ito ang solusyon sa lahat ng problema… Itigil na ninyo ito habang maaga pa…" Dugtong ng matanda sa babaeng naghuhugas ng pinggan.

Nang matapos ito sa pagpupunas ng lamesa ay tahimik na umalis ng kusina si tiya Susan. Tuluyan na itong pumasok sa kanyang silid upang makapag-pahinga.

Napaiyak naman si Linda sa sermong nadinig niya mula sa tiyahin nina Francis at Michael. Alam niyang mali ang kanyang ginagawa at gustong-gusto niyang paglabanan ang tukso. Ngunit sa tuwing naaalala niya ang larawang kasama ni Francis ang isang babae, at naiisip nitong may ginagawang milagro ang kanyang asawa, ay kusa na siyang bumibigay sa tawag ng laman.

Madali niyang iniligpit ang mga nahugasang plato at baso, at agad itong umakyat sa kanyang kuwarto. Napansin naman ni Michael na tila umiyak nanaman ang magandang babae. Gusto sana niya itong tanungin, ngunit agad siyang pinalabas ni Linda sa kanilang kuwarto.

Tahimik na sumunod si Michael sa kagustuhan ng magandang babae at hindi na ito nagtanong pa. Inisip na lamang niyang baka pagod si Linda at wala siyang ganang makisiping sa kanya.

Maagang nagpatay ng ilaw sa bahay ng mga Alcantara. Tahimik ang paligid at tanging ang simoy ng mainit na panahon ang bumabalot sa buong kabahayan. Nakatulog na ang lahat habang baon sa kanilang puso at isipan ang mga problema pinagdaraanan.

---

Kinabukasan, naging abala ang lahat sa kanya-kanyang gawain sa bahay. Nakatoka si Michael na linisin ang mga bintana at sahig. Si tiya Susan naman ay inaasikaso ang mga labada. Samantalang si Linda naman ay abala sa pagpapaligo ng kanyang anak.

Gumugulo pa rin sa isipan ni Linda kung ano na ang nangyayari kay Francis, kung kaya't pagkatapos niyang paliguan si Jacob ay agad nitong tinawagan ang agency na nagpasok sa kanyang asawa sa trabaho.

---
"Naku Mrs. Alcantara… Pasensya na po kasi hindi na hawak ng agency si Francis. Inabsorb absorbed na kasi sila ng kumpanya. Mabilis na naayos ang mga papeles niya dalawang taon na ang nakakaraan. Kaya hindi kami sigurado kung makokontak pa namin ang asawa ninyo…"
"Ganun po ba… Pero kung puwede ninyong subukan na tawagan yung company, baka puwedeng makuha ang bagong number ni Francis doon kung mayroon man… Kasi ilang linggo na naming hindi nakakausap ang asawa ko… Kahit sa chat o email, wala din siyang sagot…"
"Sige Mrs. Alcantara… Gagawin namin ang makakaya namin para makausap ang mister ninyo. Tatawag na lang kami ulit kung may update na…"
"Okay po… Maraming salamat…"
---

Umaasa na lamang si Linda na magkakaroon na ng magandang balita sa susunod na mga araw dahil sa sinabi ng kanyang kausap sa telepono.

Kahit ano pa man ang kanilang pinagdaraanan ni Francis, ay lubos na nababahala at nag-aalala ito sa kalagayan ng kanyang asawa sa Singapore.

Upang maibsan ang kanyang pag-aalala, ay isinubsob na lamang niya ang buong atensiyon kay Jacob. Lumabas sila ng bahay at pumasyal sa mall. Sinamahan naman sila ni Michael, at dahil araw ng Sabado ay nakipagsiksikan sila sa dami ng taong nasa mall.

Tuwang-tuwa si Jacob habang naglalaro sa World's of Fun. Takbo ito ng takbo at kahit anong makitang laruan ay tinuturo at gustong ipabili sa kanyang daddy-ninong. Agad namang humihindi si Linda dahil ayaw niyang maging sunod sa layaw ang kanyang anak. Kahit gustuhin pa ni Michael na bilhin agad ang laruan ay tinututulan ito ng asawa ni Francis.

Larawan ng isang perpektong pamilya sina Michael, Linda at Jacob. Kung titignan silang tatlo habang nagsasaya sa mall ay masasabi mong napakasuwerte nilang mag-anak.

Lingid sa kaalaman ng lahat na hindi asawa ng magandang babae ang kasa-kasamang lalaki. Hindi mo makikitaan ng kahit anong pagdurusa at problema sa kanilang mga mukha, dahil talagang maligaya silang magkakasamang namamasyal sa mall.

Halos alas-siyete y media ng gabi na silang nakauwi sa bahay. Katulad ng dati ay kaagad nakatulog si Jacob dahil sa pagod.

Si Michael na mismo ang naglagay dito sa kama at hinayaan na lamang na mahimbing sa kanyang pagkakatulog.

"Pahinga ka na rin…" Mahinang bulong ni Michael kay Linda.

Tumango na lamang ang magandang babae sa kanyang bayaw.

Kaagad na lumabas ang binata sa silid ng dalawa at dumiretso na ito papunta sa kanyang sariling kuwarto.

"Michael…" Habol na saad ni Linda.

Lumingon naman agad ang binata.

"Gusto ko lang magpasalamat sayo… Nag-enjoy kami ni Jacob…" Dagdag ni Linda.

Lumapit naman si Michael sa kanyang hipag.

"Yun naman talaga ang ipinunta natin doon… Gusto ko maging masaya ka… pati si Jacob…"

Maya-maya ay nag-iba ang mukha ni Linda. Tila nalungkot nanaman ito habang iniisip si Francis.

"Oh… Nalungkot ka nanaman… Huwag ka nang umiyak please?"
"Nag-aalala lang ako kay Francis…"
"Okay lang yun si kambal… Huwag ka masyadong mag-alala."
"Natatakot kasi ako sa kung anong nangyari sa kanya…"
"Walang nangyaring masama sa kanya…"
"At huwag naman sana…"
"…huwag naman sana…ano?"
"Natatakot ako baka… baka ginawa niya yung sinabi niya sa akin… Na baka tinutoo niyang sumama sa babaeng iyon…"

Saglit namang napatigil si Michael dahil sa sinabi sa kanya ni Linda.

"Ayokong sabihin sana sa iyo yan Linda… Pero parehas tayo ng iniisip ngayon…"
"Posible ba yun? Ganun ba si Francis?"
"Hindi ko alam… Hindi ko na alam… Hindi gawain ni kambal ang mang-iwan sa ere. Huwag naman sana mangyari ang iniisip nating dalawa…"

Lalo namang nalungkot si Linda. Kinakabahan ito at talagang hindi matanggal sa kanyang isipan ang pagdududa sa kanyang asawa.

"Tama na… Huwag ka nang umiyak…"

Hinatak ni Michael ang isang kamay ni Linda hanggang sa tuluyan itong napayakap sa kanya. Itinuloy ng magandang babae ang kanyang pag-iyak sa bandang dibdib ng binata. Patuloy naman sa paghaplos ng kanyang buhok si Michael habang pinapatahan niya ang asawa ng kanyang kapatid.

"Ayokong nakikita kang malungkot Linda… Please…" Pabulong na saad ni Michael.

Hanggang sa unti-unting ini-angat ng magandang babae ang kanyang mukha. Papalapit ng papalapit sa mukha ng kanyang kaharap na lalaki.

Mabilis namang sinalubong ni Michael ang nagbabagang mga labi ni Linda. Hindi na ito nag-aksaya ng panahon at agad pinapak ang napakalambot na labi ng kanyang hipag.

Kinapa ni Linda ang doorknob ng kanilang pintuan at marahan itong isinara.

Habang si Michael naman ay dahan-dahan niyang inilalapit ang kanilang katawan patungo sa kaniyang kuwarto.

Nang tuluyan na silang nakapasok sa silid ay sinipa ni Michael ang kanyang pintuan habang sabay nilang tinatanggal ang kanilang kasuotan. Muling tumambad sa kanyang harapan ang makinis na balat at seksing-seksi na pangangatawan ni Linda. Tila gustong kabisaduhin ng binata ang ganda ng tanawing kanyang nakikita.

Maya-maya ay bumalik sila sa marahas na halikan at animo'y malalagutan sila ng hininga dahil sa tagal na magkahinang ang kanilang mga labi.

Hanggang sa pumaibabaw si Linda sa katawan ni Michael. Patuloy lamang sa pagsapo sa kanyang malalaking suso ang binata, at tila ginagabayan pa ng magandang babae ang kanyang mga kamay.

Kahit kapus sa kanyang mga palad ang suso ni Linda, ay sinisikap niya pa ring malamas ng buo ang perpektong hugis ng dibdib nito.

Napapapikit pa ang kanyang hipag habang napapakiskis ang matigas niyang burat sa puke ng babae.

Habang nakapikit si Linda ay naiisip niya ang hitsura ng kanyang asawa.

Iniisip niya na ang mga kamay ni Michael ay mismong mainit na palad ni Francis na patuloy sa paglamas sa kanyang mga suso. Kinuha pa nito ang isang kamay ng binata at sinubo ang isang daliri nito.

Lalo namang nalibugan si Michael sa ginagawa sa kanya ng kanyang hipag. Hindi na ito makapagpigil at agad bumangon para abutin ang utong ng babae.

Dinila-dilaan nito ang kulay pink na utong ni Linda. Hanggang sa napahawak siya sa suso nito at mas inilapit sa kanyang bibig, upang masipsip ang napakagandang bundok ng kanyang hipag.

Napapakapit sa may batok ni Michael ang asawa ni Francis.

Kitang-kita pa rin sa kanyang kinikilos ang kasabikan at kalibugan nito.

Gustong-gusto nito ang sensasyong nararamdaman sa tuwing may kaniig siya at hindi lamang ang kanyang daliri ang nakakapagpaligaya sa kanyang puke.

At kahit sa kaunting halikan pa lamang nila ni Michael ay talaga namang kumakatas na ang asawa ni Francis.

Maya-maya ay hinawakan niya ang burat ni Michael. Sandali nitong dyinakol ang kargada ng binata hanggang sa siya na mismo ang nagtutok nito sa kanyang lagusan.

Pinapakiramdaman ang laki at kabuuhan nito hanggang sa unti-unting naipapasok ng binata ang kanyang alaga sa masarapa at masikip na puke ng kanyang hipag.

Nakaupo si Michael at nakapatong sa kanya si Linda, habang marahan nilang nilalasap ang mainit na muling pagtatagpo ng kanilang mga katawan. Basang basa sila ng pawis habang bigay todo sa pagkantot ang binata, na siya namang sinasalubong ni Linda.

"aaaaaaahhhh… aaaaaaaahhhh…..uuuuummmmm…"
"Sikip mo….sarap mo Linda….sarap mo talaga…."

Mangailang beses kumatas ang magandang babae habang nakapasok ang burat ni Michael sa kanyang lagusan.

Patuloy naman sa pagkadyot ang binata at sarap na sarap ito habang pinapadulas paloob ang kanyang buong katigasan.

Nang maramdaman muli ni Michael na nanginig ang katawan ni Linda at tila sumisikip ang puki nito ay lalo siyang ginanahan. Inayos niya ang puwesto nila ni Linda at pinatuwad niya ito.

Kitang-kita ni Michael ang ganda ng kurba ni Linda sa bandang likuran, maging ang mamasa-masa nitong puke. Sandaling nilapitan ng binata ang nakatambad na puke ng kanyang hipag habang nakatuwad at dinila-dilaan ito.

Napapapikit naman si Linda habang ninanamnam ang gingawang paghigop sa lumalabas na katas niya mula sa kanyang lagusan.

Patuloy naman si Michael sa pagdidyakol sa kanyang burat, upang mapanatili nito ang kanyang katigasan.

Nang magsawa na ito sa pagkain ng puke ng kanyang hipag ay agad nitong itinutok ang kanyang kargada.

Nakahawak ang isang kamay ng binata sa bandang puwitan ni Linda habang unti-unti nitong ibinabaon ang kanyang burat sa madulas nang puke ni Linda.

Dahan-dahang iginagalaw nito ang kanyang balakang habang kumakadyot, upang tuluyan na niyang maipasok ang kabuuhan ng kanyang uten.

"aaaaaahhhh….laki niyan…sarappppp…"
"nag-eenjoy ka ba??…. sabihin mo sa akin….nag-eenjoy ka ba…." Tanong ni Michael habang marahas nitong tinitira ang puke ni Linda.
"oo…aaaaahhh…oo…"

Nang madinig ang kanyang sagot ay agad inabot ni Michael ang bandang balikat ni Linda. Kinakagat-kagat pa niya nito ang makinis na balat ng babae. Gigil na gigil ito habang inaangkin ng lubusan ang asawa ng kanyang kapatid.

"Puta!!!! Sarappp mo talagaaa… sarap mooooo…. ahhhhh… tangina… tanginaa…."
"lalabasan na ako kuya Michael….lalabasan na ako…."
"Sige lang….iputok mo lang Linda….ilabas mo lang ang katas mo…."
"aaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhh….uuuummmmmppp…"

Parang musika naman sa pandinig ni Michael ang malakas na pag-ungol ni Linda nang siya ay muling labasan.

Hindi pa rin nag-paawat ang binata at patuloy pa rin ito sa pagpapabaon ng kanyang burat, habang nakatuwad si Linda.

Nakahawak na siya sa magandang hugis ng puwet ni Linda at binibilisan ang kanyang pagpapabaon.

Hanggang sa isang ulos at ibinabad nito ang kanyang burat habang idinideposito ang napakaraming tamod sa kaloob-looban ni Linda.

Hindi na siya napigilan ng babae at tuluyan nang nilabasan si Michael sa sobrang libog…..

"Ooooooooooooohhhh….tangina…..tangina….ooooooohhhh……"
Hingal na hingal at pawis na pawis ang dalawa.

Bumagsak agad sa kama si Michael at hinang-hina ito sa dami ng tamod na inilabas.

Si Linda namay ay nakadapa pa rin… tila hindi pa rin bumabalik ang kanyang katinuan dahil sa nakakabaliw na kantutan nila ni Michael.

Nang matapos ay kinuha ni Linda ang kumot ng binata at ibinalot nito sa kanyang katawan. Sinimulang damputin ang kanyang mga damit sa sahig at binuksan ang pintuan.

Agad naman siyang sinundan ni Michael upang ihatid sa may pintuan.

Pagkalabas ni Linda sa kuwarto ni Michael ay dahan dahan itong naglakad patungo sa sarili nitong silid.

Sinilip naman ng lalaki, at tiniyak nitong nakapasok kaagad sa kuwarto ang asawa ni Francis.

Isinuot naman ni Michael ang kanyang boxer shorts at bumaba ito patungo sa kusina para kumuha ng malamig na tubig.

Nagulat ito nang makita si tiya Susan na hawak-hawak ang kanyang malaking bag.

"Oh tiya… Saan kayo pupunta?"
"Aalis na ako."
"Po? Bakit po? Kailangan po kayo dito sa bahay… Lalo na ni Linda para may makasama siya sa pagbabantay kay Jacob."
"Hindi ko na kayang makita ang mga pinaggagagawa ninyo ni Linda."
"Po?"
"Anong akala ninyo? Hindi ko alam? Napapansin ko ang pagiging malapit ninyo ng asawa ni Francis."
"Ano naman pong masama doon?"
"Michael. Alam kong alam mo ang sinasabi ko. Hindi ako tanga. At lalong hindi ako nababaliw para hayaan kayo at panoorin ang ginagawa ninyong kahalayan…"
"Hindi ko alam yang pinagsasabi ninyo tiyang. Nananahimik ako dito."
"Ito pa ba ang igaganti mo sa kabutihang ipinapakita sayo ni Francis? Pagkatapos ng lahat ng sakripisyo at pagpapakahirap ng kapatid mo para mabuhay lang kayo dito sa Pilipinas, ay iyan pa ang isusukli ninyo sa kanya. Nakakasuka kayong dalawa. Mabuti pang umalis na lang ako, kaysa maging saksi sa mga kalokohan ninyong dalawa."

Agad na binuhat ni tiya Susan ang kanyang mga dala-dalang bag at naglakad patungo sa pintuan. Kahit gabi na ay desidido na itong lumayas sa bahay nina Francis at Michael.

"Kung sa tingin ninyo santo ang kapatid ko…nagkakamali kayo! Madami ding pagkakamali si Francis at kahit kailan hindi niyo nakikita yun dahil nabubulagan kayo!" Pagalit na saad ni Michael sa kanyang tiyahin.

Saglit na lumingon si tiya Susan sa kanyang pamangkin.

"Inaamin ko…maaaring may pagkakamali din ang kapatid mo. Pero di hamak na mas mabait si Francis kaysa sayo… Hindi tulad mo, pala-asa at walang delikadesa…" Sagot nga matanda hanggang sa tuluyan na itong lumabas at umalis ng tinitirhan ng pamilya Alcantara.

Galit na galit naman si Michael sa kanyang nadinig mula kay tiya Susan.

Pakiramdam niya ay kahit ano pang gawin niyang kabutihan, ay hindi na mabubura at maaalis ang mga masasamang bagay na nakadikit sa kanya.

Madali na siyang nahusgahan dahil sa kanyang nakaraan. At tila pang habang buhay na itong pilat sa kanyang pagkatao.

---

Kinaumagahan, nagmamadaling inempake ni Linda ang kanilang mga gamit ni Jacob. Tila natauhan na ito sa kanyang mga nagawang pagkakamali, at upang magawang iwasan si Michael ay nagdesisyon itong manatili muna sa bahay ng kanyang nanay.

Ipinaliwanag na lang nito sa kanyang anak na magbabakasyon sila ng buong summer sa bahay ng lola niya. Ayaw pa sanang sumama ng bata dahil gusto nitong makipaglaro pa sa kanyang daddy-ninong.

Nang makuha na ang lahat ng damit at gamit na kanilang kakailanganin ay sabay na silang bumaba sa hagdan patungo sa may sala.

Napakunot-noo naman si Michael nang makita nito ang mag-ina na mayroon ding bitbit na mga maleta.

Maaga pa naman siyang nagising upang ipaghanda sila ng almusal. Si tiya Susan kasi ang nakatokang magluto para sa kanilang lahat.

"Saan kayo pupunta?"
"Doon muna kami kay nanay…"
"huh? Papasyal kayo dun? Bakit daming ninyong dala?"

Saglit na ibinaba ni Linda ang kanilang mga dalang bag at hinarap ang binata.

"Michael… Doon muna kami titira kay nanay. Tamang-tama, bakasyon na rin naman."
"Teka muna… Ano yun? Bakit? Paano ako? Mag-isa na lang ako dito…"
"Pasensya ka na Michael. Ito lang naisip kong paraan para maisaayos ang sarili ko. Hindi na tayo puwedeng mag-bahay-bahayan pa… Hindi tama ang ginagawa natin… At ayoko nang dagdagan pa ang problema naming mag-asawa…"
"Linda naman… Bakit ganun? Bakit mo ako binibitiwan ng ganyan? Ano naman yun?"

Hindi na sumagot ang asawa ni Francis. Gusto sana nitong makaalis agad ng bahay dahil iniiwasan nito ang ganitong tagpo sa kanilang dalawa ni Michael.

Tila naiiyak din si Jacob habang hawak-hawak nito ang laruang robot na bigay ng kanyang daddy-ninong.

Nilapitan nito si Michael at tila hinihila nito ang suot na pantaloon ng binata.

"Daddy-ninong…daddy-ninong… sama ka… sama ka…"

Tuluyan nang napaiyak si Michael.

Nakikita na niya ang kanyang sarili na maiiwang mag-isa. Unti-unti nanamang gumuguho ang kanyang buhay tulad ng nangyaring pag-iwan ni Nessa at baby Carl sa kanya.

Lumuhod si Michael sa harapan ni Linda at nagmakaawa.

"Please Linda… Huwag mo naman akong iwan… Huwag niyo akong iwan ni Jacob…"

Nagbingi-bingihan naman ang magandang babae at agad hinawakan sa kamay ang kanyang anak. Sa kabilang kamay naman nito'y hila-hila ang malaking bag.

Hindi na nito pinakinggan si Michael. At kahit alam niyang masasaktan ang binata sa kanyang desisyon ay naisip ni Linda na ito ang dapat at tamang gawin.

Nanatili namang nakaluhod si Michael habang umiiyak at sinusundan ng kanyang paningin ang likuran nina Linda at Jacob. Wala na siyang magagawa. Lahat na ng tao sa kanyang buhay ay nawala at umalis.

Sa tindi ng kanyang nararamdaman ay tila nahilo bigla si Michael.

Napahiga ito sa sahig habang umiikot ang kanyang paningin.

"Balikan niyo ako… balikan niyo ako…" Bulong nito sa hangin habang unti-unting nawawalan nanaman ng pag-asa.

---

Nakalipas ang ilang mga araw na wala pa ring balita kay Francis. Panay ang tingin ni Linda sa kanyang cellphone, at madalas din itong lumalabas ng bahay at rumirenta ng computer sa labas upang tignan kung may email o offline chat mula sa kanyang asawa.

Nagpatuloy ang kanyang mga pag-iyak sa gabi. Halos mahigit na isang buwan na siyang hindi kinikibo ni Francis. At hanggang ngayon ay gumugulo sa kanyang isipan ang mga larawang nakita nito sa account ni Michael. Pinipilit nitong huwag nang pag-isipan ng masama ang asawa, at tanggalin ang posibilidad na inwan na siya ng tuluyan ni Francis.

Naiinis din siya sa kanyang nagawang kasalanan sa lalaki. Alam niyang mali ang maging alipin ng kamunduhan at maki-apid sa iba, bilang ganti sa inaakalang ginagawa ng kanyang asawa.

Naiinis din siya sa palagian nitong pagbulyaw sa webcam at pagdudahan si Francis sa tuwing nakikipagkaibigan ito sa mga babaeng kaopisina.

Naiinis din ito dahil hindi siya nagtiwala sa kanyang asawa. Para sa kanya, ay ito ang isa sa naging dahilan kung bakit ikinubli sa kanya ang ginawang pamamasyal nina Francis at Sheryn. Natatakot kasi si Francis na mabahiran ng malisya ang kaniyang ginagawa kasama ang dating kaibigan.

Ngunit ngayon, huli na ang lahat.

Nagkasanga-sanga na ang mga nagawang pagkakamali at kasalanan.

At pakiramdam ni Linda ay habang-buhay niyang dadalhin sa kanyang konsensya ang ginawang pagtataksil sa kanyang asawa.

Napapansin naman ng nanay ni Linda ang dinadamdam ng kanyang anak. Panay lamang ang pagbibigay ng gabay at payo dito na magpakatatag para sa kanyang anak.

Kumuha na lamang ito ng lakas kay Jacob, dahil kahit ano pa man ang mangyari sa kanilang mag-asawa, ay dapat pa rin siyang gumawa ng paraan para maitaguyod mag-isa ang kanyang anak.

Ipinagtapat din ni Linda sa kanyang ina ang nagawang kasalanan at pagtataksil nito kay Francis. Kahit nagalit ang kanyang nanay ay tinanggap niya pa rin ng buo si Linda. Pinapayuhan siya ng kanyang ina na simulan nang patawarin ang kanyang sarili, upang maibsan ang bigat na nadarama nito sa kanyang dibdib.

Pinaunawa nito sa kanya na parehas silang nagkamali mag-asawa. At dapat hindi nila ipinagpapabukas ang kanilang problema. Dapat ay kaagad nila itong pinag-usapan at niresolba.

Kaya ngayon ay patuloy pa ring umaasa si Linda na makakausap muli ang kanyang asawa. Gusto na nitong maayos ang lahat sa kanilang dalawa ni Francis.

"Jacob… Jacob… come here!"
"Yes… mommy?"
"You did not put back your toys… You should always put them back here inside the box…"

Agad namang sumunod si Jacob na iligpit ang kanyang mga nagkalat na laruan.

"Mommy…mommy… when will I get to see daddy-ninong?"

Saglit namang tumahimik si Linda at tila patay-malisya ito habang inililigpit ang iba pang laruan ng kanyang anak.

"Mommy…mommy…"
"Jacob, just go to lola please?"
"Mommy… mommy…"

"Ayyy kulit-kulit nanaman si Jacob… just go to lola, okay?" Saad ni Linda.

Nakayuko na lamang sumunod si Jacob sa kanyang mommy. Tila namimiss na ng bata si Michael at gusto na nitong makalaro ulit ang kanyang daddy-ninong.

Napag isip-isip din ni Linda ang kalagayan ngayon ni Michael. Ilang araw din niyang hindi sinasagot ang mga tawag ng binata.

Maya-maya ay nagpunta ito sa may sala at kinuha ang kanyang cellphone. Akmang idadial na nga magandang babae ang kanyang telepono, nang bigla itong nag-ring.

"Hello?!"

"Hello, puwede po kay Mrs. Linda Alcantara?"

"Yes, speaking. Who's this?"

"Ahh hello ma'am. Si Janice po ito ng agency… Gusto ko lang po ipaalam sa inyo ang tungkol sa asawa ninyong si Francis Alcantara…"

Tahimik na pinapakinggan ni Linda ang kanyang kausap sa cellphone at unti-unting niyang naiintindihan ang sinasabi ng isang babae mula sa agency na nagpasok kay Francis sa trabaho sa Singapore.

Maya-maya ay tila nanlamig at namanhid ang buong katawan ni Linda.

Umiikot ang kanyang paningin at nanghihina ang kanyang mga tuhod.

Bigla na lang niya nabitawan ang hawak-hawak na cellphone at napaupo ito sa sahig.

Tulala…

---

One Month and Five Days Earlier…

Dahil sa naipangako ni Francis kay Sheryn ay maaga nitong hinintay sa kanyang condo ang magandang dalaga.

Naghanda ito ng makakain nilang tinapay habang nasa loob ng sasakyan. Alam kasi niyang medyo mahal ang bilihin sa kanilang pupuntahan.

Nakaligo na ito at nakapagbihis na ng maayos na damit, handang-handa na para sa kanilang gagawin ni Sheryn sa maghapon.

Maya-maya ay nagdoorbell na si Sheryn.

Mabilis na tumakbo si Francis sa pintuan at pinagbuksan ang magandang babae.

"Ready?"
"Yes…"
"Tara na?"
"hehehe… Let's go."

Habang naglalakad sila sa pasilyo ng building ay ipinagmamayabang pa ni Francis ang kanyang inihandang salami sandwich.

"Hahaha… field trip?"
"Siyempre, dapat ready tayo… Paano kung bigla tayong magutom sa daan? Hehehe…"
"Okay… okay… you have a point…"
"Hehehe… puwede namang mag thank you na lang agad eh… kasi.. kasi… Hehehehe…"
"Okay… thank you Francis… thank you best friend… Hihihihi…"
"You're welcome best friend… Hehehe…"

Excited ang dalawa sa kanilang pupuntahan. Ngayon lang din magagawi doon si Francis at tila mas marami pang alam na pasyalan si Sheryn kaysa sa kanya.

Halatang hindi pala-labas ang asawa ni Linda.

Mabilis na nagpatakbo ng kanyang sasakyan si Sheryn.

Habang si Francis naman ay malakas na sinasabayan ang kanta sa car stereo ng magandang babae.

Kinakanta nito ang awiting pinasikat ni Bon Jovi na It's My Life.

"It's my life… My heart is like an open highway… Like Frankie said, I did it my way… I just wanna live while I'm alive… It's my life…"

Tawa naman ng tawa si Sheryn habang pinakikinggan ang boses ni Francis na nawawala-wala pa sa tono.

Hanggang sa nakisabay na rin ito sa trip ng lalaki.

"It's my life… It's now or never… I ain't gonna live forever… I just wanna live while I'm alive…."

"It's my life!"

"Tet-tenew-tenew-tenew…"

"It's my life!!!

"Hahahaha!!! Woohooooo!!!"

Hanggang sa hindi napansin ni Sheryn ang isang sasakyang mabilis na tumatakbo at tila nawalan ito ng preno. Kung kaya't agad itong sumalpok sa minamanehong sasakyan ni Sheryn.

Naaksidente ang dalawang sasakyan sa isang kalsada patungo sa Seletar Expressway bago makarating ng Yio Chu Kang Exit.