MY KEPT MAN

NOVEMBER 2011

"Your story was hot with a heart. It was eromantically written. I hope I'd get to chat with you one of these days."

That was the message I received from an unknown email address. I started to type a reply, just to acknowledge the sender's time and effort to read my story.

But like any other messages I have been receiving since I started writing for an erotic site, I have never spent more than a few moments chatting. Hindi ako interesado.

"Hi, thanks. Sure, just drop a few lines. I may have a few free time to spare."

"Oh hi. Puede ba talaga tayo maging chatmates?"

Umangat ng konti ang isang kilay ko. Maya-maya lang may friend request na lumitaw. It took me just a few ticks before shrugging my shoulder and accepted the request. But I did not bother to answer his question.

That started the intermittent offline messages.

JUNE 2012

I was checking my messages when I saw a message from him a couple of weeks back. I decided to reply. Pero hindi katulad ng dati, I asked him what he was doing.

Siguro dahil gusto kong may makausap ng mga sandaling yun. Kahit sino. Basta makalimutan ko lang ang mga kuha ng ibang babae and some incriminating texts sa cellphone ng asawa ko.After a few minutes, his reply came in.

"Wow, may himala pa pala ngayon. After so many months, bukod sa hi o hello, ngayon lang nadagdagan ang reply mo sa mga offline messages ko."

Napangiti ako sa nabasa ko.

"Sensha. Tamad lang talaga ako magchat. Aside from being really busy. Ikaw ba laging OL?"

"Oo eh, kailangan kasi sa work ko."

"Ah. Where do you work?"

"Sa hospital. Dito sa Riyadh."

Our conversation lasted for a few more hours. And I was quite impressed. Aminado ako I considered him just like the rest of those guys na puro libog lang ang alam at ang utak eh kadalasang nasa pagitan ng mga hita.

But this guy is smart. Witty. At kahit may mga sundot na biro na medyo berde ang dating, hindi naman naging magaspang ang dating sa akin. And yes, for a few hours, at least, nalimutan ko ang problema sa asawa ko.

Yes, I am married. Hindi perpekto ang pagsasama namin. Hindi perpekto ang asawa ko. Pero alam ko hindi rin naman ako perpekto.

Pero may mga simple at malilit na bagay na hinihiling kong sana, hindi ipinagdadamot ng aking asawa. Siguro nga duwag ako kasi kahit gusto kong hanapin ang sariling kaligayahan, takot ako.

But he came.

JANUARY 2013

I felt him hammering me like it was the first time he's fucked again in a long time. I can feel the hardness. The hugeness of it. And just like him, I too, felt like being fucked for the first time.

"Ahhh, harder hon, ibaon mo pa please! Ganyan! Ganyan lang shit! Shit! Ang ssaaraapp hon!"

"Honnn ang sarap mong kantutin! Ump! Haahh! Puputukan kita ng paulit-ulit hon, aahh!"

"Sige hon, sige hon! Malapit na ko hon, shit! Shit hon! I'm comminggg!

Umuungol ako sa sarap. Ngayon ko lang ulit naramdaman na babae ako. Na kaakit-akit pa. Halos maiyak ako sa bugso ng halo-halong emosyon na ibinibigay niya sa akin sa mga oras na iyon.

Pansamantala, nakalimutan ko na may asawa at anak na ako. At kasalanan ang nagaganap sa pribadong silid na iyon. Pero bakit pakiramdam ko, pagkatapos ng napakahabang panahon, ngayon lang ulit nabuo ang pagkatao ko?

Hindi ko malaman kung paano pa iaangat ang balakang para habulin ang katawan niya sa bawat paghugot nito. At kung paano pa ididiin ang kanyang puwitan sa tuwing ibabaon sa aking sabik at naglalawang kaangkinan.

Tumutulo ang pawis sa aming mga naglalagablab na katawan. Nakakapaso ang libog na kapwa bumabalot sa amin. Nakakangilo ang kiliti. At sa likod ng nagbabantang sukdulan, naisip ko, ganito ba talaga kasarap ang daan patungo sa impyerno?

THE PRESENT

"Hon kita naman tayo. Ilang araw na ko dito sa Manila hindi pa rin tayo nagkikita. Pabalik na ko ng probinsya sa isang araw."

"May pasok ako. Closer ako ngayong week na 'to."

"Ano ba'ng problema? Dati naman nagagawan mo ng paraan ah. Bakit ngayon ang dami mong dahilan?"

"Wala akong problema. Baka ikaw meron. Kung gusto mong kumantot dun ka sa bagong pinagkakaabalahan mo."

"Ano na naman yan? Assumptionista ka talaga!

"Oh shut up. Para namang hindi ko alam ang style mo!"

"Pucha, kung ayaw mong magpakita wag ka na lang mambintang."

"Hindi ako nambibintang."

"Eh anong ginagawa mo?"

Hindi na 'ko nag-reply. Lately, alam ko napupundi na rin siya sa akin. Pero hindi ko maiwasan.Ramdam ko naman mahal pa rin niya ako. Pero habang nagtatagal, sa halip na mas mapalagay ako, mas lumalalim ang mga walang basehan kong hinala. Mas dumadalas ang mga away.

Maya-maya pa, may pumasok na bagong text galing sa kanya.

"Hon ilang beses ko ba uulitin sabihin sayo, wala akong ibang babae. Kung hindi na kita mahal, wala namang dahilan para itago ko sayo yun eh. Ikaw ang may asawa hon, hindi ako. At ang dali ko sanang tapusin na lang 'to kasi kahit naman saan tingnan, ano ba ang mapapala ko?

Akala mo ba hindi ako nalulungkot sa sitwasyon natin? Madalas pag magkasama tayo at biglang tatawag sayo ang asawa mo hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Pag nakakakita ako ng mga lalakeng may kasamang asawa at mga anak, iniisip ko kelan kaya mangyayari sa akin yun?

Oo hon, nag-iisip din ako magkaroon ng sariling pamilya. Iniisip ko din pano naman ako pagtanda ko, mag-isa lang ba ako? Kasama pa rin ba kita pagtanda ko? Pano kung kailangan ko din ng mag-aalaga sa akin pero wala ka?

Kaso mahal kita hon eh. Kaya kahit oo, minsan gusto ko na ring kumalas, pero isipin ko pa lang na hindi na tayo magkikita, hindi na kita mayayakap, para na kong sinusuntok sa dibdib eh. Mahal na mahal pa rin kita hon. Maniwala ka."

Ilang beses ko pa binasa ang mga texts bago dinelete. Gusto kong memoryahin sa isip lahat ng mga salita dahil hindi ko puedeng isave ang mga ito sa inbox ko. Then I typed in a reply.

"Ok. Gusto ko nang matulog. Maaga pa ako gigising. Don't reply anymore."

Afterwards, I checked my playlist. And let a few tears fall while letting the song take over my mind and lull me to sleep.

If I could save time in a bottle
The first thing that I'd like to do
Is to save every day'
Til eternity passes away
Just to spend them with you.

If I could make days last forever
If words could make wishes come true
I'd save every day like a treasure and then,
Again, I would spend them with you.

But there never seems to be enough time
To do the things you want to do
Once you find themI've looked around enough to know
That you're the one I want to go
Through time with.

If I had a box just for wishes
And dreams that had never come true
The box would be empty
Except for the memory
Of how they were answered by you.

I know I kept him hanging again. Pero siguro, yun na lang ang hihintayin ko…ang araw na sabihin niyang tapos na kami. But for the moment, I will savor the times I had and would still have with him, my kept man.

#

A/N: This piece contains limited sexual scene and isn't as graphic as my few previous posts. Just the same, I hope you dear readers would appreciate it. Thank you for those who would take time to read and share their takes about it.

©2015 somebodyuused2know This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available