Teacher: Book 3 - Part 12

Pumasok na ako sa sa bahay nila at napansin ko sa sahig nila na napakaraming papel na ginupit.

"Ano namang kalokohan yang ginagawa mo? tanong ko kay may.

"Ahh invitation yan sa kasal, ako na gumagawa sayang kasi dagdag income and makakatulong na rin ako sa kaibigan natin." sabi ni may.

"Kasal? sinong ikakasal na kaibigan natin?" tanong ko.

Tumingin muna sa akin si may ng seryoso bago siya huminga ng malalim.

"Huwag kang masasaktan huh," sabi ni may.

"Huh? bakit naman?" sagot ko.

"Si Ms diaz ikakasal this coming january 12 2010." sabi ni may hindi naman ako nagulat sa sinabi niya, parang wala nga lang sa akin ee. Pero si may parang siya pa ang apektado sa ibinalita niya.

"Ok ka lang ba?" patuloy na sabi ni may.

"Oo naman, matagal na yung nangyari sa amin, wala na yun." sabi ko.

"Mabuti naman kung ganun, tulungan mo na lang ako, teka ano nga pala sadya mo at bigla ka nalang tumawag? bago pa yang number mo kaya pala hindi ka sumasagot sa mga txt ko sayo" sabi ni may.

"Ahh ee wala, tinatamad lang kasi akong magturo kaya hindi ako pumasok, yung phone ko, nagpalit ako ng sim kasi naexpired yung sim ko, matagal ko na kasing hindi napa loadan ayun naexpired." sabi ko sabay dampot ng isang invitation card ni ms diaz at binasa ko ang laman sa loob nito, hindi ko kilala yung lalaki na papakasalan niya. Pero batay sa kuha nilang picture sa invitation na ginagawa ni may halata namang masaya si ms diaz sa lalaking papakasalan niya, sa totoo lang dapat ako yung lalaki sa picture na yun, dahil ako yung nangako na papakasalan ko siya after two years pero hindi nangyari.

Kung hindi kami siguro nagkasira ni ms diaz, masaya kaya ako sa piling niya? masaya kaya kaming bubuo ng pamiya? pero nasagot ko sa isip ko na hindi. Dahil sa totoo lang yung panahon na yun, hindi pa ako pwedeng mag asawa dahil sa mga obligasyon ko sa bahay namin. Wala namang nagbabatas sa akin na huwag akong mag asawa, pero sa kunsenya ko hindi ko kaya na iwan ang pamilya ko para lang makipag asawa.

"Ohh akala ko ba hindi ka apektado? baka naman malusaw ang picture ni ms diaz." banat ni may ng makita niya akong titig na titig sa picture ni ms dia.

"Baliw, minumukaan ko lang yun lalaki, para kasing kilala ko." pagsisinungaling ko pero ang totoo hindi ko talaga kilala ang lalaking yun.

"Ahh yan ba? ilang beses ko ng nakasama yan, lagi kasi kami magkasama ni ms diaz. Mabait yan, teacher din siya sa bagong pinapasukang school ni Ms diaz ngayon." sabi ni may.

"Ahh familiar lang siguro sa akin yung muka niya." sabi ko.

"Nga pala Phantom saan ka magpapasko?" tanong ni may
"Pasko? tagal pa nun nagtatanong ka na agad?" biro ko kay may.

"Anong matagal ee october na. Ilang buwan na lang pasko na." banat ni may.

"Baka sa bahay lang, bakit?" sagot ko.

"Ahh yung mga kasamahan kasi natin sa school nagpplano na mag baguio sa pasko, may kasamahan kasi kaming bagong teacher na may trancient house sa baguio, gusto mo sumama?" sabi ni may.

"Naku bahala na, alam mo namang ayoko pa silang makita ee." sagot ko na ang tinutukoy ko ay mga kasamahan namin sa school na teacher.

"Ano ka ba, nakapalipas na yun, alam mo ba na yung mga matatandang teacher pa nga ang nagsasabi na sabihan ka para makasama ka uli namin. Aba Phantom kapag nakita mo si teacher Roxanne magbago isip." banat ni may.,
"Sinong roxanne naman yun?" tanong ko.

"Siya yung may trancient house sa baguio. Siya yung pumalit sa inyo ni ms diaz nung nawala kayo sa school, sabi niya dito rin daw siya sa laguna nag highschool at nagcollege. Kapareho mo nga ng school nung college, diba st loius anne ka." sabi ni maynang sandaling yun ay medyo kinutuban na ako, may kilala akong roxanne nung highschool ako pero sa ibang school siya napasok, naging classmate ko pa siya noong college ako. Dahil parehong education ang kinukuha namin at oo nagpunta siya ng baguio noon. Huwag naman sana iisa ang roxanne na tinutukoy ni may sa roxanne na kilala ko.

Maghapon kaming nagkulitan, kwentuhan at kung anu ano pa ni may, talagang nalibang ako ng husto sa kanya ng sandaling yun. Ito yung namiss ko ng sobra kapag kasama ko si may, kahit gaano pa kabigat ang dinadala mo problema ee makakalimutan mo talaga.

Kinabukasan maaga akong umalis sa bahay para pumasok sa paaralan, tinapos ko ang lahat ng mga report ko na kailangan ko tapusin at masaya ko rin hinarap ang mga estudyante ko sa araw na yun, hindi ko alam kung bakit tila napaka sigla ko ng sandaling yun.

Mabilis natapos ang araw na yun sa akin na hindi ako nabadtrip o nakaramdam man lang ng problema. Medyo weird ang araw na yun.

Kinabukasan ay naghalfday uli ako para mapag handaan ang lakad namin ni beverly, pina change oil ko ang kotse ko, pinalinis ko rin ang makina, pinacheck ko ang brea, radiator at lahat ng bagay na mabiliis masira sa makina ng kotse kung sakaling isasabak ito sa mahabang byahe. Matapos ko itong maipaayos ay nakatanggap ako ng txt galing kay may.

"Busy ka?" tanong ni may sa txt.

"Hindi naman actually pauwi na ako." sagot ko.

"Daan ka naman sa school, hatid mo ako sa bahay, dami ko dalang gamit. Ok lang?" pakiusap ni mnay.

Dahil wala naman akong gagawin sa nahay at maaga pa naman ay sinundo ko na si may sa dati naming pinapasukang paaralan.

Medyo marami nga siyang dala ng sandaling yun, kaya tinulungan ko siyang isakay sa kotse ang mga plastik na dala niya.

"Pasensya ka na Phantom kung naabala kita huh." sabi ni may habang isinasakay namin ang mga palstik na hindi ko alam kung ano ang laman.

"Ano ka ba ok lang, para saan pa at naging magkaibigan tayo. Teka ano ba laman nitong mga ito?" sagot ko.

"Ahh mga materials sa kasal ni Ms diaz, pati kasi ang church at reception set up ako ang representative ni Ms diaz may format kasi siya na gusto niyang masunod." sagot ni may.

"Para namang inaalila ka na nila sa ginagawa mo." sabi ko.

"Ok lang ano ka ba, hindi mo ba nabasa sa invitation na maid of honor ako." sagot ni maymatapos naming maisakay sa likod ng kotse ko ang mga dala niya ay luminon lingon pa siya sa likod niya, ako naman ay nilalayo ako ang tingin ko sa mga estudyante na dumadaan sa tabi namin ni may dahil ang ilan sa kanila ay kilala ako. May mga guro ko rin na binabati ako, kaya ng hindi na ako makatiis sa hiya ay pumasok na muna ako sa kotse.

"Phantom saglit lang may kasama kasi ako, kinuha lang yun lesson plan sa faculty nalimutan kasi niya." sabi ni may.

"Ahh ok lang pasok lang ako dito sa loob" sabi ko may para makaiwas sa mga taong bumabati sa akin.

Binuksan ko na lang ang mp3 na nakakabit sa stereo ng kotse, hininaan ko lang volume nito habang naghihintay kami sa kasama ni may.

Ilang saglit pa ay bumukas na ang pinto ng kotse ko.

"Phantom ok lang kung dito na kami sa unahan? hindi na kasi kasya kapag umupo kami sa likod." sabi ni may.

"Ahh ee kasya ba kayo? gusto mo ilagay natin sa compartment yung ibang dala niyo para makaupo kayo ng ayos sa likod." sabi ko kay may.

"Huwag na seksi naman ang kasama ko seksi rin ako, kasya kami dito." sabi ni may. Hindi ko pa nakikita ang kasama ni may dahil nakatayo pa siya likod ni may.

Si may ang unang umupo at isinikisi niya ang katawan niya malapit sa kambyo ng sasakyan ko, para mabigyan daan ang kasama niya para makaupo.

Ako naman ay lumingo sa mga malalaking payong na nasa paligid ng paaralan, muli na naman akong nalungkot dahil dito kami madalas magjamming nila apple at margarette ng panahon na dito pa ako sa paaralang ito, magkakasama naming pinagsasaluhan ang mga amoeba na nakukuha namin sa piso pisong tuhog na mabibili sa ilalim ng mga payong na yun.

Speaking of apple, nahagip siya ng mata ko na nakatayo sa isa sa mga payong na nandun, may nakaakabay sa kanyang lalaki, nakauniform din ito ng school ng paaralang yun. Napahinga na lang ako ng malalim ng makita ko na may kasintahan na rin siya kagaya ng tita niya. Nang sandaling yun ay natanggap ko na wala na talaga sila sa akin, tuluyan na nila akong kinalimutan, hindi naman ako nalungkot ng husto. Angn totoo ang naging masaya pa ako dahil masaya na sila sa kanilang karelsyon, dahil alam ko na maibibigay ng mga ito ang pagmamahal na hindi ko kayang ibigay kay apple at shaina.

"Hui!!!! Phantom ok ka lang ba?" sabi ni may habang naglalakbay ang isip ko sa mga nakikita ko sa labas.

"Huh ahh oo ok lang ako." sagot ko.

"Kanina pa ako nagsasalita dito ee, pang apat na ito, Phantom si roxanne, kasamahan ko siya diyan sa school na iniwan mo, roxane si Phantom, team mate ko noon at sobrang close friend ko." sabi ni may.

Nag hello lang ako sa kasama ni may, pero hindi ko agad nakita ang muka niya dahil natatakluban siya ni may ng sandaling yun.

Pinaandar ko na ang kotse papunta sa bahay nila may.

"Phantom drive thru muna tayo, ok lang? treat kita." sabi ni may.

"Oo ba, teka." sabi ko sabay pihit papunt sa pinakamalapit na fastfood sa lugar namin.

Umorder lang si may ng 3 chicken sphaggetti. Fries at drinks. Matapos nmin mabayaran ang naorder namin ay tumulak na kami papunt sa bahay nila may.

Puro kwento naman si may sa mga nangyayari sa school na dati naming pinapasukan, hanggang sa may naalala siyang pinapasabi ng principal nila sa akin.

"Phantom nga pala sabi ni sir, baka daw gusto mo magturo ng volleyball uli sa school, kausapin mo daw siya. Malapit na kasi ang inter --- ee diba defending champion ang school natin dahil kayo ang nagchampion last 2years ago." sabi ni may.

"Huh? ee diba yung pamankin niyang hambog ang coach ng volleyball." sagot ko.

"Oo pero wala namang naipanalo ang volleyball mula ng hawakan niya ang team na yun. Trying hard kasi na magpasikat sa school. Puntahan mo si sir, tinetext ka namin sa dati mong number ee loko ka nagpalait ka na pala ng number kaya hindi ka nasagot." sabi ni may.

"Bahala na may, coach din kasi sa school na pinapasukan ko, magiging komplikado yuin kapag team ng school natin ang nagharap at team ko diba." sagot ko.

"Ano ka ba, magkaiba tayo ng district, malabonng magkaharap yan, tyaka ang alam ko sa inter --- ka lang ata isasabak ni sir." sabi ni may.

"Pag iisipan ko muna." sagot ko.

"Pag iisipan ee february gaganapin yung inter --- baka naman masayang ang oras, yung mga player ngayon, parang mga baguhan nakita mo naman ang laro nila nung nakipag tune up kayo diba." sasbi ni may.

Nakaramdam ako ng awa sa mga naiwan kong manlalaro sa paaralan yun. Subalit paano ko haharapin na kailangan kong bumalik sa lugar na yun? yung lugar na marami kaming inawang alaala ni Ms diaz, ayo ko ng maalala pa uli yun, pero eto ako muling hinihila ng tadhana pabalik sa lugar na yun.

Ilang saglit pa ay nakarating na kami sa bahay nila may, pinatay ko ang makina ng sasakyan ko bago ako lumabas sa pintuan ng kotse ko na halos kasabay ko na bumaba ang katabing babae ni may.

Halos hindi ako nakagalaw ng magtama ang paningin naming dalawa. Hindi ko akalain na muli pa kaming magkikita. Nakasiring siya sa akin at bakas pa rin sa muka niya ang poot at sakit na naidulot ko sa kanya sa nakaraan…

Hindi ko halos makuhang gumalaw mula sa kinatatayuan ko ng makita ko ang babaeng ksama ni may, siya ang babae kasama ko bumuo ng mga pangarap sa hinarap naming buhay, siya ang babaeng labis kong minahal noon, siya rin ang babaeng nasaktan ko ng lubos dahil sa mga bagay na hindi ko pa nauunawaan nung college ako ( abangan niyo sa gangsta's paradise book3 si roxanne)siya si roxane na halos isumpa ako noon, ilang beses ko siyang sinubukang kausapin noon at humingi ng isa pang pagkakataon subalit nabigo ako. Ako ang una niyang naging boyfriend, ang unang lalaking minahal niya ng lubos, ang lalaking kasama niya mangarap, ang lalaking tinuring niyang kasangga sa bawat pagsubok sa buhay niya noon, subalit ako ang lalaking nagdulot sa kanya ng sakit na hindi ko alam kung naghilom na ba o sariwa pa rin sa kanya.

"Hui Phantom tulala ka na naman diyan, may problema ka?" banat ni may ng makita niya akong nakatayo lang habang nakatitig kay roxane.

"Sorry." salitang nabanggit ko na hindi ko alam kung bakit lumabas sa bibig ko ng sandaling yun. Yumuko ako at pulit ulit kong sinabi ang salitang sorry.

Nang mnuli kong inangat ang ulo ko ay nasa harapan ko na si may.

"Hui may problema ka ba? napaka weird mo." sabi ni may.

Hindi ko magawang ipaliwanag kay may ang sitwasyon at nararamdaman ko ng sandaling yun dahil wala naman siyang alam sa nakaraan namin ni roxane.

"Phantom kinakausap kita. Ano ba ang problema?" tanong uli ni may.

Umiling ako bilang sagot sa tinatanong ni may.

"Tulungan mo na lang kami magpasok ng mga dala ko, please." sabi ni may.

Si roxane naman ay nanatiling nakatayo sa gilid ng kotse ko at nakatitig sa kung saan, halata ko na iniiwas niya ang tingin niya sa akin, kaya pinilit ko rin na hindi na siya tignan.

Mas apektado pa sa muling pagkikita namin ni roxane kesa sa nalaman kong ikakasal na si Ms diaz.

Nang maipasok namin lahat ng mga gamit ni may sa bahay niya ay tinawag na niya kami sa maliit na mesa niya sa sala ng bahay niya.

Umupo naman kami at pinagsaluhan ang pagkain na binili namin.

Hindi ko alam kung nakakapansin na si may na pareho kaming tahimik ni roxane.

"Roxane db nakwento ko na sayo na may ex si Ms diaz na dating sa school natin nagtuturo." sabi bigla ni may na bumasag sa katahimkan namin.

"Oo, pero hindi mo naman binaggit ang pangalan." sagot ni roxane na halos walang piang iba ang boses niya mula ng kami ay college pa, napaka lambing ng tinig niya na parang angel sa kalangitaan na nangungusap.

"Ee kahit naman sabihin ko sayo hindi mo naman kilala ang pangalan, ayan yang lalaking yan ang ex ni Ms diaz." turo ni may sa akin.

"Ahh siya pala." sabi ni roxane habnag nakayuko lang at patuloy na kumakain.

"Iniyakan ng todo ni Ms diaz yan kung alam mo lang." biro ni may.

"Ako rin naman ee" mahinang sabi ni roxane subalit malinaw ko namang narinig ang mga katagang sinabi niya na parang mga sibat na itinasak sa dibdib ko ng sandaling yun.

"Ano roxane?" sabi ni may.

"Wala sabi ko kung may tubig kayo." palusot ni roxanetumayo si may para kumuha ng tubig. Pagbalik niya ay dala niya ang pitsel at baso.

"Wait lang, sira kasi yung ref ko kaya walang malamig na tubig, bibili lang akong ice." sabi ni may bago lumabas ng bahay niya.

Naiwan naman kaming dalawa ni roxane. Halos mabingi ako sa katimikan namin ng sandaling yun.

Hindi ako nabigyan ng pagkakataon ni roxane noon na makapagpaliwanag sa kanya o kahit makahingi man lang ako ng patawad sa mga nagawa ko sa kanya. Kaya ang sandaling yun ay hindi ko na pinalampas pa.

"Roxane" sabi ko.

Tumingin siya sa akin na halos walang pinagbago ang muka niya mula ng huling beses ko siyang nakita.

"Bakit?" sabi ni roxane.

"Sorry sa mga nagawa ko noon kasi---
"Wala na tayong dapat pag usapan Phantom, taon na ang lumipas,kinalimutan na kita at ang ginawa mo, pwede ba kalimutan na lang natin ang nakaraan?" seryosong sabi ni roxane ng awatin niya akong magpaliwag. Kitang kita ko ang galit sa mata ni roxane sa akin, ganitong ganito ang mata niya nung sandaling makipaghiwalay siya sa akin.

Halos lamunin ako ng kunsensya ko habang nakaupo ako sa sofa ni may, matapos kong marinig ang sinabi ni roxane. Walang pumapasok sa isip ko kundi ang salitang sana mapatawad pa niya ako. Hindi ko na inaasam na maging kami uli o mahalin niya uli ako na kagaya noon, gusto ko lang ay mapatawad niya ako.

Hindi na ako nakapag salita ng sandaling yun, parang may bumarang matigas sa dibdib ko na naging dahilan sa pagtahimik ng dila ko.

Hanggang sa makabalik si may ay hindi ko nagawa pa magsalita, ganun din si roxane alam ko naman na ayaw na niya akong makita at makausap pa.

"Napaka tahimik niyo naman, magtanungan naman kayo ng tungkol sa mga buhay niyo para magkakilala kayo." sabi ni may nang mailagay niya ang yelo sa pitsel.

"Magkakilala kami may, wala naman kaming dapat pag usapan." midiin na sabi ni roxane na labis ikinagulat ni may.

"Anong ibig mo sabihin na magkakilala kayo ni Phantom?" pagtataka ni may.

Tinitigan ako ni may bago siya tumingin kay roxane, si roxane naman ay masama ang titig sa akin ng sandaling.

"Ex ko siya may." sabi ni roxane.

"Talaga? grabe ka naman Phantom, irereto ko pa naman sana kayo sa isat isa kaya ako nagpasundo sayo Phantom ee naging kayo na pala." nakangiting sabi ni may subalit kami ni roxane ay hindi natawa sa sinabi niya. Ilang saglit kami natahimik bago muling nagtanong si may.

"Teka kayo ba ee may samaan pa ng loob?" tanong ni may sa amin
Walang sumasagot sa amin ni roxane batid ko na galit pa rin siya sa akin at hindi pa rin niya nakakalimutan ang nakaraan.

"Sumagot naman kayo, para akong tanga dito na nagtatanong sa inyo." Sabi ni may.

"Ako wala akong karapatan na magalit sa kanya o magtanim ng sama ng loob, gusto ko---
"Shit up Phantom!!!! Huwag kang umasta na mabait!!! " pasigaw na sabi ni roxane matapos niyang putulin ang sinasabi ko.

"Guys relax okey. Baka pwede pa nating ayusin 'to" sabi ni may.

"Pasensya na may, sa ibang araw nalang kita tutulungan sa mga gagawin natin, wala na ako sa mood." Sabi ni roxane sabay tayo at kinuha ang mga gamit niya, sabay labas ng pintuan ni may.

Ako naman ay nanatiling nakaupo lang habang pinagmamasdan si roxane na kinukuha ang mga gamit niya. Kahit gustong gusto ko siyang awatin na umalis ay hindi ko magawa. Subalit nagmistulang taga sagip ko si may ng sandaling yun.

"Phantom ano pa ginagawa mo diyan? Sundan mo si roxane." Sabi ni may na para naman akng utusan na mabilis tumayo at tumakbo palabas ng bahay nila may para habulin si roxane.

Inabutan ko siyang naglalakad palabas sa subd nila may, hindi ko siya magawang hawakan para maawat sa paglalakad.

"Roxane please makinig ka naman kahit ngayon lang ohh," sabi ko. Subalit lalo pa niyang binilisan ang paglalakad niya na parang walang naririnig sa sinasabi ko.

"Please naman, roxane hanggang ngayon ba ba naman?" Sabi ko na nakapagpahinto sa paglalakad niya.

Binitawan ni roxane ang mga libro na hawak niya bago siya lumapit sa akin, matatalim ang tingin niya ng sandaling yun, ako naman ay hinahapo sa ginawa ko pagtakbo.

Magsasalita pa sana ako ng biglang magdilim ang paningin ko at bigla nalang humapdi ang pisngi ko sa malakas na sampal na inabot ko kay roxane.

"Kulang pa yan Phantom sa sakit na ibinigay mo sa akin noon. Kulang pa yan!!" Pasigaw na sabi ni roxane bago niya damputin uli ang mga libro niya na nahulog sa kalsada.

"Miss may problema ba dito? Ginugulo ka ba n lalaking yan?" Sabi ng isang lalaki ng lapitan nito si roxane. Dito ko naibuhos ang galit ko sa lalaking nagtanong kay roxane. May kasama pa siyang dalawang lalaki na parang mga construction boy ang itsura.

"Huwag kayong makielam, wala kayong pakielam sa problema namin." Sagot ko.

"Ee gago ka pala ee pinapaiyak mo yung babae. Sa lalaki ka makipag away, bakla ka ba huh" sabi ng lalaki medy lasing tangkad ko lang, ang katawan naman ay medyo payat pero halatang banat sa trabaho. Ganun din ang kasama nito, maitim ang dalawa sa likod niya na may muscle pa sa muka ang isa.

Nilapitan ako ng lalaking nasa unahan at agad akong inundayan ng suntok, mabilis naman akong nakaiwas dahil mabagal ang kamao niya sa pagsuntok, pero bawat iwas ko sa kanya ay sumusuntok ako sa muka niya. Huling suntok niya n g tamaan ako sa balikat sa pag iwas ko, pero an suntok ko na tumama sa labi niya ang nakapagpa bagsak sa kanya, nang makita ng kasama niya ang pagbagsak ng kasama nila ay patakbo itong sumugod sa kinatatayuan ko.

Hindi ko na mabilang ang tama ng suntok na sinalo ko dalawang yun, basta ako tuloy lang sa pagsuntok sa kanila. Ang mahalaga ee nakakagantti ako sa bawat natatanggap kong suntok.

Subalit isang sapak sa panga ko ang tumama na nakapagpa bagsak sa akin, may malay naman ako pero hilong hilo ako, pipilitin ko pa sanang tumayo ng maramdaman ko na may yumakap sa akin mula sa harapan ko, natakluban ng buhok niya ang muka ko kaya hindi ko makita kung sinong babae ang yumakap sa akin mula sa pagkakaupo ko sa kalsada.

"Tama na po please, huwag niyo na siyang saktan." Tinig ng babaeng umiiyak habang yakap ako.

Dahil sa labis na hilo ko dahil sa sapak na natanggap ko sa lalaking yun ay hindi ko nagawang makilala ang boses ng babae, pinikit ko na lang ang mata ko para makabawi ako ng lakas.

Namalayan ko na lang na inaakay ako ng dalawang tao, habang pilit kong hinahakbang ang mga paa ko, nahihilo pa rin ako ng sandaling yun pero inaaninag ko pa rin kung sino ang mga taong umaalalay sa akin subalit malabo pa rin ang panngin ko ng sandaling yun..

Naramdaman ko na lang na pabagsak akong inihiga ng dalawang taong may tangan sa akin.

Naramdaman ko rin na hinubad ng kasama ko ang polong suot ko, bago ako makaramdam ng maligamgam na tubig sa buong katawan ko, may malamig din ipinatong sa muka ko.

Ilang saglit pa ay nawala na ang hilo ko, pero ang panlalabo ng mata ko ay hindi pa tuluyang nawawala. Kaya pinikit ko na lang ang mata ko, hanggang sa hindi ko sinasadyang makatulog ako.

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, nagising na lang ako ng marinig ko ang tunog ng telepono ko. Minulat ko ang mga mata ko at nakita ko agad ang kamay ko na may nakahawak na ibang kamay, nakapataong ang kamay namin sa tiyan ko. Nakaunan sa sofa na hinihigaan ko ang babaeng may hawak ng kamay ko.

Hindi ako makapaniwalang babantayan niya ako hanggang sa pagtulog ko.

Sa totoo lang ayoko ng matapos ang sandaling yun, pakiramdam ko napatawad na ako ni roxane sa ginawa niya. Pakiramdam ko kasintahan ko uli siya na nangangamba sa kung anong nagyari sa akin.

Subalit naging kontra bid ang telepono ko ng sandaling yun, dahil nakatapat sa mismong muka ni roxane ang bulsa ko na kinalalagyan ng telepono ko. Hindi ko rin kasi magawang gumalaw dahil alam kong magigising siya.

Subalit napamulat na siya ng mat sa sunod sunod na tunog ng telepono ko. Nagtama ang mga mata namin ng ilang segundo, napalingon siya sa kamay niyang nakahawak sa mga kamay ko kaya agad niya itong inalis at napatayo siya ng mabilis mula sa pagkakaupo niya.

Umupo naman ako sa sofa at tinigna kung sino ang tumatawag,nakita ko na si beverly ang tumatawag kaya sinagot ko ito.

"Phantom nasaan ka na?"
"Pasensya na nagkaroon lang ng problema, pupunta na ako saglit lang." sabi ko.

"Ano ba nangyari sayo? anong oras na ohh?" sabi ni beverly.

"Papaliwanag ko sayo mamaya, sorry talaga." sabi ko
"Bilisan mo." sabi ni beverly na iritable ang boses bago ibaba ang tawag sa telepono.

Muli kong inikot ang mga mata ko sa bahay ni may at nakita ko na naka upo at kayuko si roxane sa mesa.

"Roxane" sabi ko ng lapitan ko siya, subalit hindi siya nagalaw, hindi ko alam kung nagpapanggap lang siya o umiiwas na hindi ako kausapin.

"Roxane salamat sa pagbabantay sa akin, sorry kung nagdulot na naman ako sayo ng problema. Alis na ako. Salamat talaga" sabi ko bago ko hinubad ang polo long sleeve na suot ko. Bago ko ipinatong sa balikat ni roxane para gawin maging kumot niya ng sandaling yun, dahil may kalamigan na ang panahon na yun.

Hanggang sa lumabas ako sa bahay nila may ay hindi man lang gumalaw si roxane mula sa pagkakayuko niya sa mesa.

Mabilis skong umuwi sa bahay namin, naghilamos at nagtoothbrush lang ako, bago ko kinuha ang bag na inihanda ko na bago ako magpaayos ng sasakyan ko.

Tumulak na ako papunta kila beverly, galit si beverly ng makita niya ako dahil 1:00am na ako nakarating ang usapan namin ay 8:00pm kami aalis ng laguna papuntang baguio, pero nawala ang galit niya ng makita niya ang muka ko na may ilang pasa pa.

Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nangyari sa akin, kaya nawala ang galit niya, subalit hindi ko alam kung bakit lahat ba ng mga babae ay malakas ang pang amoy. Dahil ng maisakay namin ni beverly ang mga bagahe niya na gagamitin sa kasal ng pinsan niya ay may kakaibang amoy siyang naamoy sa kotse ko.

"Phantom sinong babae ang kasama mo kanina?" tanong ni beverly ng makasakay sa kotse ko.

"Si may yung kasamahan ko sa school dati bakit?"sagot ko.

"May relasyon ba kayo?" tanong uli ni beverly sabay amoy sa balikat ko at sa upuan ng driver seat.

"Wala. Ano ka ba naman. Kaibigan ko siyang simula pa highschool team mate pa kami sa volleyball noon." sabi ni beverly.

"Sinong may? kilala ko ba siya?" tanong ni beverly.

"Naalala mo yung naging gf ko nung highschool si ericka, player ng --- --- diba may kasama siyang babae lagi noon, yun si may.teacher na rin siya." kwento ko kay beverly.

"Hidni ko sila maalala sa dami ng mga naging gf mo, tyaka wala akong pakielam sa kanila, Phantom umayos ka ayoko ng niloloko ako." sabi ni beverly na nakapagpatahimik sa akin.

Ilang sandali akong hindi nakapag salita sa sinabi niya, subalit alam ko na naniwala si beverly sa kwento ko dahil ang sumunod na salita niya ay.

"Phantom daanan natin si melisa sa bahay nila ate. Sa atin siya sasabya." sabi beverly na labis kong ikinabahala.

Hindi na ako kumontra pa, dinaanan na lang namin si melisa sa bahay na itinuro sa akin ni beverly dahil hindi pa naman ako nakakarating sa bahay ng ate niya.

Nang makarating kami sa bahay ng ate niya ay magkasabay kaming pumasok sa loob nito, inabutan namin na abablang nag aayos ng gamit si melissa at isa pang dalagita na kasama nito.

"Ohh ella sa amin ka rin sasabay?" tanong ni beverly sa dalagitang hindi ko kilala.

"Opo tita ok lang? hindi lang ako kasama ko rin po mina. Kasya pa po ba tita?" tanong ng dalagita kay beverly.

"Phantom kasya ba kung tatlo sila?" tanong sa akin ni beverly.

"Oo naman. Kasya yan." sabi ko.

"Ohh beverly akala ko kanina pa kayo nakaalis? bakit nandito pa kayo?" tanong ni cacai ng bumaba ito sa ikalawang palapag ng bahay.

"Usapan nga sa office na ako dadaanan nito ni Phantom, aba ee hidni nasagot sa tawag at call ko kaya umuwi na ako, hindi ko naman alam na ayan ohh tognan mo muka, napagtripan ng mga adik." sabi ni beverly.

"Ok ka lang ba phnatom kaya mo ba magdrive? almost 8hours ang byahe niyo." sabi ng ate ni beverly.

"Kaya ko naman nakapag pahinga naman ako." sabi ko.

Ilang saglit pa ng pag uusap namin ay bumaba mula sa itaas ang isa pang dlaagita na kasing edad lang ata ni melisaa, narinig ko na tinawag siyang mina ni melisa kaya marahil ito ang dalagita na kasabay namin.

Sa totoo lang, walang lalaking makakatanggi na isabay sa kotse ang tatlong dalagitang ito, bukod sa magaganda na ee napaka seksi ng mga ito.

"Hoy kayong tatlo naka sando pa kayo at short baka akala niyo mainit sa poupuntahan natin." sita ni beverly ng makta niya ang suot ng mga dalagita.

"Tita naman kj, may baon kaming jacket at jooging pants." sabi ni melisa.

"Pinapaalalahan ko lang kayo, ilagay niyo na ang gamit niyo sa kotse, Phantom paki tulungan na lang sila." sabi ni beverly na masaya ko namang sinunod.

Subalit habang inaayos ko ang pagkaka salansan ng mga bag nila sa compartment ng kotse ko ay hidni ko inaasahan na maririnig ang pinagkkwentuhan nila.

"Hindi ka niya type melisa kaya ka iniwan ng ganun ang itsura mo." sabi ni ella.

"Oo nga kung ako yun ay naku, makikipag hiwalay sa gf niya yun." sagot naman ni mina.

"Wala akong nagawa sensitive masyado ee." sabi ni melisa sabay tingin sa akin.

"May nakaraan naman kayo diba sabi mo? paano naging sensitive," tanong ni mina kay melisa.

"Tinanong ko kasi kung totoong mahal niya gf niya, kasi kung mahal niya talaga ang gf niya bakit ako ang kasama niya sa lugar na yun. Aba nagwoalk out ba naman." sabi ni melisa.

Alam kong ako ang pinag uusapan nila, hindi ko lang alam kung alam nila mina at ella na ako nga ang tinutukoy ni melisa dahil hidni ko naman narinig ang unang kwentuhan nila.

"Hayaan niyo na yun, bakla lang ang mga lalaking umaatras." sabi ni melisa.

"Baka hindi ka lang type, tyaka sino ba kasi yun bakit ayaw mong sabihin?" sabi ni ella.

"Sa byahe ko na lang sasabihin sa inyo." sabi ni melisa bago pumasok sa loob ng bahay nila.

Ako naman ay halos atakihin na sa puso ng marinig ko ang sinabi ni melisa, paano kung sabihin niya ang nangyari sa amin sa harapan ni beverly. Malaking gulo ito.

Gusto ko ng umuwi na lang at hindi na sumama sa kanila ng sandaling yun, subalit nakahanda na ang lahat kaya hidni ko magawang mag back out.

Ilang minuto pa sila namalagi sa loob bago sila lumabas kasama si cacai.

"Phantom ingat sa pgddrive huh, sa baguio na tayo magkita kita." sabi ni cacai.

Umoo na lang ako sa kanya at magalang na nagpaalam, bago ka i sabay sabay na sumakay sa kotse ko.

Katahimikan ang bumalot sa loob ng kotse ko ng sandaling yun, subalit ng pumasok kami sa loob ng slex ay ipinakilala na sa akin ni beverly ang mga kasama namin." Phantom nga pala si ella anak ng pinsan namin yan, yung tatay niya kapatid ng nanay ni mina. Mina ella sitito Phantom niyo boyfriend ko." sabi ni beverly." hello po tito." sabay na sabi ng dalawang dalagita sa likod ko." si melisa kilala mo na naman Phantom diba?" tanong ni beverly subalit nagulat ako sa sagot ni melisa." kilalang kilala tita hehehe" sagot ni melisa." oo inabala mo pa nga nung nakaraan." pambabara ni beverly." sorry naman tita, bakit selos ka?" biro ni melisa." selos ka diyan, batukan kaya kita, kayong tatlo umayos kayo huh. Huwag pag bboyfriend unahin niyo, mag aral kayong mabuti. Lalo na ngayong college kayo, huwag niyong biguin ang mga magulang niyo." pangaral ni beverly." kaw po tita kailan ka po nagkaroon ng 1st boyfriend? tanong ni ella mula sa likuran." ngayon lang nagka boyfriend si tita. Akala nga nila mama tatandang dalaga yan ee." sabi ni melisa sa likod.nagulat ako sa nalaman kong ngayonlang nagboyfriend si beverly, lalo akong nangamba sa sitwasyo kopatuloy lang sila sa pagkkwentuhan hanggang makapasok kami ng NLEX." Phantom meron ba tayong madadaan na convience store? stop over muna tayo nagugutom ako." sabi ni beverly." kami rin tita gutom na." sabi ng tatlosa likod." meron ata hindi ko kabisado pero pag may nakita akong gasolinahan, sige bili muna tayo ng pagkain." sabi ko.hindi ko alam kung ilang minuto pa kami bumyahe o kung umabot ba ng oras, basta ang alam ko lang nakakitaako ng gasolinahan at agad akong huminto dito dahil ako man ay nakakaramdam na rin ng gutom

Nang pumarada ako sa gasolinahan ay isa isa na ng nagbabaan ang mga kasama ko, si beverly na ang sumama sa mga pamankin niya, ako ay bumili muna ng kape para magising naman ako sa byahe dahil nakakaramdam ako antok.

Habang namimili ng pagkain sila beverly ay biglang tumunog ang telepono ko. Isang txt sa hindi ko kilalang number ang natanggap ko.

"Salamat " yun lang ang txt niya. Hindi ko na lang ito pinansin at agad ko ng ibinalik sa bulsa ko ang telepono ko.

Pagbalik nila beverly sa kotse ay iniabot niya sa akin ang isang hogdog na may tinapay may mga nakapalstik na stryro foam pa na dala si melisa bukod pa rin ang dala ni ella at mina.

Kinain ko na lang ang hotdog kasabay ng kape. Nagpaalam din si melissa na gagamit muna ng c.r kaya sumama sa kanya si ella at mina. Si beverly naman ay naiwan kasama ko.

"May pa ba ang kotse mo?" tanong ni beverly.

"Oo nagpa full tank ako bago tayo umalis." sabi ko.

"Pag uwi na lang natin pakarga ka na lang uli, ako na bahala." sabi ni beverly.

"Ako na wag mo ng intindihin yun ok." sabi ko kay beverly bago ko siya inakbayan.

Ilang minuto pa kami naghintay sa mga dalagita na kasama namin bago kami tuluyang tumulak papuntang baguio.

Yung pagkain na binili nila ay sa kotse nalang namin kinain, sinusubuan na lang ako ni beverly habang nagddrive.

Napakatagal ng byahe na inabot namin, dahil bukod sa hindi ko kabisado ang daan ee medyo matrapik pa.

Subalit kahit pagod at puyat ay nakarating din kami sa baguio. Tinuro na ni beverly sa akin ang inarkila niyang bahay para sa amin.

Agad ko naman itong narating. Hidni na namin binaba lahat ng mga gamit namin dahil isang araw lang naman kami magsstay sa baguio, kinabukasan ay tutulak na kami papuntang sagada.

Ang mga kasama ko ay gandong ganado na mag gala dahil nakatulog sila sa byahe samantalang ako ay pagod at puyat.

Hiniram na lang ni beverly ang susi ng kotse ko para makagala sila ako naman ay matutulog na sana ng makaalis sila.

Subalit bago ko maipikit ang mga mata ko ay muli na namang tumunog ang telepono ko.

Kahit hindi ko nakikita kung sino ang natawag ay sinagot ko ito.

"Hello." sabi ko.

"Phantom nasa baguio ka rin?" tanong agad ng kausap ko na hindi ko maintindihan kung sino dahil siguro sa pagod ko.

"Oo teka sino ito?" tanong ko.

"Ako ito si andrea, nakita ko ang kotse mo ngayon lang kakadaan mo lang dito sa harapan ng bahay namin. Magkita tayo mamay. Ingat sa pagddrive." sabi ni andrea sabay patay ng tawag.

Napabalikwas naman ako sa pagkakahiga ng marinig ko na si andrea ang kausap ko, alam kong malilintikan ako kapag nakita niya na si beverly ang may gamit sa kotse ko.

Hindi ko magawang matulog dahil sa labis na kaba ng sandaling yun.

Nahiga lang ako sa kama pero ang diwa at isip ko ay nag aalala na baka maglihis ang landas ni andrea at beverly sa baguio, malaking gulo ito.

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakahiga ng maramdaman ko na lang na may nagbukas ng pintuan sa ibaba ng bahay, mabilis akong bumaba at nakit ko na papasok na ng bahay sila beverly. Marami na naman silang dalang mga bagay na pinamili nila.

"Ohh gising ka na agad? hindi na kami kumain sa labas, naisip ka kasi namin kaya magluluto na lang kami para sabay sabay tayong makakain" sabi ni beverly.

"Ahh ee kamusta naman ang paggagala niyo?" tanong ko kay beverly na ang guisto ko malaman ay kung nagkita a sila ni andrea.

"Ok naman ayang mga yan ee bitin pa sa gala. Mamaya na lang daw uli para makapagpahinga naman kami." sabi ni beverly..

"Ahh ok mabuti naman kung ganun." sabi ko.

"Magluluto na muna kami." sabi ni beverly sa akin ng ako ay maupo sa sala.

Ilang saglit pa ay naramdaman ko na nagvibrate ang telepono ko, nilagay ko talaga sa silent ang telepono ko para kung sakali may tumawag sa akin ay hidni marinig ni beverly ang tunog nito.

Lumabas ako ng bahay at agad kong sinagot ang tawag.

"Hello?" sagot ko.

"Phantom busy ka?" tanong ni andrea sa kabilang linya.

"Ahh hindi naman, tulog kasi yung mga kasama ko," pagsisinungaling ko.

"Kita tayo sa burnham park ngayon ok lang?" sabi ni andrea.

"Ahh ok sige, 10 minutes nandun na ako." sabi ko bago binaba ni andrea ang tawag.

Pumasok uli ako sa loob ng bahay para magpaalam kay beverly na may pupuntahan lang ako saglit, dahil busy naman sila sa pagluluto ay hinayaan na nila akong umalis, nagpaalala lang si beverly na bumalik ako agad dahil sabay sabay kami kakain ng lunch.

Umalis na ako at mabilis ko ng tinungo ang burnham park. Nang makakuha ako ng parking area ay agad ko tinawagan si andrea, kaninan pa pala sila nasa burnham park ng tawagan niya ako.

"Phantom," tawag sa akin mula sa likuran ko at nakita ko na si andrea na nakasuot ng jacket at jogging pants.

Niyakap niya agad ako ng magkalapit kami at isang madiin na halik ang iginawad niya sa akin.

Subalit ang mga sumunod na sinabi ni andrea ay labis kong ikinabahala.

Nang sandaling magkita kami ni andrea ay kapansin pansin ko na sa kanya ang saya na hindi mawala sa labi niya, lalo siyang gumanda ng sandaling yun, subalit ang mg dagundong ng puso ko ay hindi nawawala dahil sa labis na kaba, dahil ayokong magkita sila ni beverly sa baguio. Tiyak na hindi magiging maganda ang resulta nito para sa aming tatlo.

"Phantom sino kasama mo dito?" tanong ni andrea.

"Huh ee mga pinsan ko tyaka asawa nila, kaso natutulog sila, kakadating lang din kasi namin." pagsisinungaling ko kay andrea.

"Ahh. Ok naman ba ang byahe niyo?" tanong ni andrea.

"Ok naman medyo nakakapagod lang, ikaw sino kasama mo?" tanong ko sa kanya.

"Parents ko tyaka kapatid ko, pauwi na rin kami mamaya, nakita ko lang yung kotse mo kanina kaya binuhay ko yung telepono ko para maitxt ka, pero may good news ako sayo Phantom." masayang sabi ni andrea.

"Ano naman yun?" sagot ko.

"Naiakyat na ng abogado ko sa supreme court yung annulment papers namin ni anton, this coming tuesday may hiring kami." masayang sabi ni andrea.

Hindi ako halos makasagot sa sinabi niya, alam ko kasi mahabang proseso ang annulment, pero walang nakakapagtaka sa pilipinas, basta may pera ka lahat tatakbo ng mabilis na naaayon sa gusto mo.

"Alam mo Phantom sabi ng abogado ko baka wala pa raw isang taon matapos na ang kaso namin ni anton. Malakas kasi yung mga ebidensya ko sa kanya." sabi ni andrea.

"Ahh ee mabuti naman kung ganun." sagot na halos malunod na ako sa pawis ko na lumalabas sa muka kahit pa napakalamig sa baguio.

Naglakad-lakad na lang kami ni andrea sa burnham park na parang kami ang mag asawa, bumili rin kami ng taho na strawberry flavor na hindi ko naman nagustuhan ang lasa.

Habang naglalakad kami ni andrea sa burham park ay nararamdaman ko na nagvvibrate ang telepono ko, hindi ko na lang ito pinapahalata kay andrea, dahil alam ko na si beverly ang tumatawag dito, mahirap na baka marinig ni beverly na magsalita si andrea ee magkaroon pa ng gulo ang masaya sanang pagpunta ko ng baguio.

Nang mapagod si andrea sa kakalakad ay niyaya niya akong kumain ng lunch, kahit alam ko na nagluluto si beverly sa bahay ay hidni ko maaaring tanggihan si andrea. Kumain kami sa isang malapit na restaurant sa burnham park, hindi na kami gumamit ng sasakyan dahil konting lakad lang naman ang layo nito.

Nang makarating kami dito ay agad na umorder si andrea ng pagkain, ako naman ay nagpalusot na gagamit lang ng c.rpagpasok ko sa c.r ay agad ko binisita kung sino sino ang mga tumawag sa akin. May 15 missed calls si beverly. Gm at kung anu-ano qoutse galing sa mga kaibigan ko at tatlong txt sa hindi ko kilalang number.

"Good morning, sana ok na yung pakiramdam mo, wala sanang masakit sa katawan mo sa nangyari kahapon." txt1
"Salamat nga pala sa polo mo, balik ko na lang sayo kung magkikita pa tayo." txt2.

"Sana tanggapin mo yung alok ng principal na magturo uli dito sa school namin ng volleyball. Nakakaawa kasi yung mga varsity namin. Huwag mo ng isipin ang nakaraan natin, napatawad na kita." txt3.

Kahit hindi siya magpakilala alam ko kung kanino galing ang mga text message na yun. Halos lumutang ako sa kinatatayuan ko sa saya na nararamdaman ko ng sandaling yun.

Hindi ko sinagot ang txt na yun ni roxane, dahil tinawagan ko siya after ko mabasa ang mga text niya.

"Hello." paunang sabi ko ng sagutin ni roxane ang telepono.

"Hello sino po ito?" boses ng bata ang narinig kong may hawak ng telepono ni roxane.

"Hello ako po si Phantom Blade, pwede ko po makausap si roxane?" sabi ko sa batang kausap ko.

"Phantom? kapangalan mo po ang daddy ko. Kaso nasa heaven na po siya." sabi ng bata.

"Ahh ganun ba, huwag ka ng sad, sure ako binabantayan ka ng daddy mo hanggang ngayon." sabi ko sa bata.

"Talaga po?" sabi ng bata.

"Oo naman, teka nandyan ba si roxane?" tanong ko.

"Si mommy? naliligo po siya. Wait lang po." sabi ng bata na labis kong pinagtaka. "MOMMY" ang tawag niya kay roxane? napamura ako ng sandaling yun, hindi kaya may asawa na rin si roxane at nakakagulo na naman ako, pero ang sabi ng bata patay na daw ang daddy niya.

"Anak ang gulo na naman ng kwrto natin, magagalit na naman sayo si lola mo niya." narinig kong sabi ni roxane mula sa telepono.

"Ee hidni lang naman ako nagkalat niyan mommy, pati ni teng teng." sagot ng bata.

"Ay mommy yung kapangalan ni daddy nasa phone kakausapin ka." sabi uli ng bata.

Ilang saglit pa ay narinig ko na ang boses ni roxane sa telepono na ako na ang kinakausap.

"Hello, hello" sabi ni roxane.

"Roxane ako 'to si Phantom." pakilala ko sa kanya.

"Oh napatawag ka? ok ka na ba?" tanong niya na parang wala lang.

"Oo ok na ako, salamat nga pala kahapon sa pagdala sa akin sa bahay nila may." sabi ko.

"Wala yun, huwag mo ng intindihin yun." sabi ni roxane.

"Roxane anak mo ba yung kausap ko kanina?" lakas loob kong tanong sa kanya.

Narinig kong huminga ng malalim si roxane at ilang saglit na hindi nagsalita hanggang sa marinig ko na lang na pinatayniya ang tawag ko.

Kinabahan na naman ako dahil baka naoffend siya sa tanong ko, ewan ko ba kasi kung bakit minsan sinasapian ako ng pagkatsismoso at kung anu-ano na lang naitatanong ko sa mga tao sa paligid ko.

Lumabas na lang ako sa c.r at nakita ko na nakaserve na ang pagkain namin ni andrea, masama ang tingin niya sa akin na halatang naiinis sa sobrang tagal ko sa c,rmabilis naman akong nakaisip ng palusot, humimas ako sa tiyan ko at medyo kumunot din ang muka ko.

"Bakit antagal mo?" masungit na tanong ni andrea.

"Baka hindi ka makakain kapag sinabi ko." sagot ko sa kanya na kunyari ay napapayuko pa ako sa sakit ng tiyan.

"Ano ba kasi nangyari sayo?" tanong uli ni andrea.

"Nasira ata ang tiyan ko sa taho na kinakin natin kanina, yung flavor kasi baklit ganun." sabi ko.

"Hala! sorry hindi ko alam. Ibibili kita ng gamot gusto mo?" sabi i andrea sabay lapit sa inuupuan ko at hinihimas ang likod ko.

"Hindi huwag na, ok lang ako." sabi ko.

"Tea na lang para gumaan ang pakiramdam mo," sabi ni andrea sabay tawag sa waiter at umorder ng mainit na tsaa.

Hindi naman ako artista, pero minsan kailangan ko rin umarte para tumakbo ang lahat sa maayos. Ayoko ng gulo o away sa pagitan ng mga babaeng kasama ko, kaya hanggang kaya ko ee ginagawan ko ng paraan.

Matapos naming kumain ni andrea ay nagpaalam na siya, pababa na daw kasi sila ng laguna after lunch. Naghiwalay na kami ni andrea sa burnham park dahil pareho kaming may sasakyan. Ako naman ay nagmamadaling makabalik sa bahay na nirentahan namin ni beverly.

Ilang saglit lang ay nakarating na ako sa bahay.

Nasa may pintuan si beverly na nakaabang sa akin, masama ang tingin at kita ko sa muka niya ang inis at pagkaasar sa akin.

"Sorry naiwan ko kasi yung phone ko sa kotse." bungad ko ng makita ko siya.

"Naiwan ee sinabi ko ng bumalik ka agad kasi kakain na tayo. Masungit na sabi ni beverly.

"Sorry na please." sabi ko sabay yakap ko sa kanya na pinaka mali kong ginawa. Dahil nalimutan ko na may pagka german shepperd nga pala si beverly.

"Peste ka Phantom, nambabae ka noh." pasigaw na sabi ni beverly.

"Anong nambabae?" pagtanggin ko.

Inamoy pa ni beverly ang tshirt ko hanggang sa dibdib ko at sa kabilang balikat ko.

"Bakit amoy pabango ka ng babae huh? hindi ako gumagamit ng ganyang pabango." sabi ni beverly.

Nanumbalik sa isip ko na niyakap nga pala ako ni andrea kanina at marahil ay naiwan sa damit ko ang pabango na gamit niya.

"Paano ako mambabae? wala naman akong kilala dito. Pwede ba makinig ka muna? kanina may nagmmagic sa burham park, nakita ko lang kasi maraming tao na nakapalibot, kaya nakisiksik ako para makita ko kung ano yung pinagkakaguluhan nila. Siguro pabango toh ng babaeng nasa unahan ko kanina, mukang matrona yun napakatapang ng pabango, tapos ang likot pa sa pwesto namin kanina kaya napapadikit siya sa akin. Kaya siguro humawa yung pabango sa damit ko." palusot ko na halata ko namang pinaniwalaan ni beverly.

"Sigurado ka?" tanong uli ni beverly.

"Oo naman, sino naman ang kilala ko dito?" sagot ko.

"Sabagay, pang matandang babae yang mga ganyang pabango ee." sabi ni beverly.

"Sus magseselos ka lang sa matrona pa." biro ko.

"Heh!!! tumigil ka nga diyan, hindi ko pa rin ankakalimutan na late ka gutom na gutom na ako sa kakahintay sayo. Ikaw maghugas ng plato tyaka ipaghanda mo ako ng pagkain." utos ni beverly.

Niyakap ko uli siya bago ko hinalikan sa pisngi.

"Uhmmmm bango mo naman." sabi ko sa mahinang paraan sa tenga niya.

"Umayos ka Phantom, tanghaling tapat." sabi ni beverly.

"Pwede namang mamaya diba." biro ko uli.

"Tumigil ka nga may mga kasama tayo." inis na sagot ni beverly pero hidni naman siya kumakalas sa pagkakayakap ko.

"Dalawa naman yung kwarto ahh." pangungulit ko.

"Hoy Mr Phantom Blade, huwag mo akong igaya sa mga naging gf mo na isang kalabit mo lang ee nakukuha mo na, after ng wedding natin dun lang ako papayag, tara na gutom na ako." sabi i beverly sabay hila sa akin papunta sa mesa .

After naming kumain at maayos ang kusina ay ujmakyat muna ako sa itaas sa kwarto namin ni beverly. Nakakaramdam na kasi talaga ako ng antok dahil sa dami ng nakain ko, dalawang beses kasi akong naglunch, hindi ko naman pwedeng kauntian lang ang kain na kaharap ko si beverly dahil baka magtampo, sabihin pa na hindi ako nasarapana sa luto niya.

Paghiga ko sa kama ay pinikit ko ang mata ko, hindi ko akalain na ganung kabilis ako makakatulog.

Hindi ko alam kung ilang oras ako nakatulog, nang imulat ko ang mata ko ay madilim na sa loob ng kwarto, naka patay ang ilaw at may naramdamn akong nakayakap sa akin. Kahit hindi ko siya nakikita aalm ko na si beverly ito, pero ang ipinagtataka ko lang may isa pang paa na nakadantay sa hita ko.

Kinapa ko ng bahagya ang tabi ko at nakumpirma ko na may isa pa nga na nakahiga sa tabi ko.

Hinsi ko lang masigurado kung sino sa tatlong dalagitang kasama namin ang katabi namin ni beverly.

Hinayaan ko na lang siya sa tabi at kay beverly ako nagfocus, dahil kahit minsan ay hindi ko pa siya natitikman.

Sa pagkakayakap sa akin ni beverly ng sandaling yun ay lapat na lapat ang suso niya sa dibdib ko. Ang isang kamay naman niya ay nasa dibdib ko.

Sinubukan ko pumihit papunta sa pwesto niya para makaharap ko siya sa pwesto niyang patigilid.

Nang makapihit ako, tantya ko nakaharap na ang muka ni beverly sa akin.

Niyakap ko na rin siya bago ko hinamas ang buhok niya sa likod. Hindi ko alam kung bakit hindi pa rin nagigising si beverly kaya sinubukan ko ilapat ang labi ko sa labi niya.

Nang dandaling yun ay tuyong tuyo ang labi ni beverly, dahil siguro sa lamig ng panahon, kaya binasa ko ng laway ko ang labi niya.

Hinimas ko rin ng bahagya ang hita niya na nakapatong sa hita ko.

Hindi naman ako nangamba ng sandaling yun kung may magbukas man ng ilaw, bukod kasi sa nasa sulok kaming bahagi ng kama na katabi ng dingding ay may comforter din kami gamit ni beverly.

Itinuloy ko lang ang marahan na pagdampi ng labi ko sa labi niya, bahagya ko rin sinusundot ng dila ko ang pagitan ng labi niya para buksan niya ang bibig niya kung gising na ba siya. Subalit walang tugon si beverly sa mga halik ko.

Ginapang ko na pataas ang kamay ko na humihimas sa hita niya hanggang sa dibdib ni bevrly. Nakalambot ng suso niya ng ito ay una kong mahawakan. May kaluwagan ang suot na tshirt ni beverly ng sandaling yun, kaya ipinasok ko na ang kamay ko sa loob mismo ng damit niya.

Dito ko namalas ang tunay na lambot ng suso niya, maliit na utong na galit na galit na ng sandaling yun. Mas lalo akong natuwa ng gumanti na ng halik si beverly sa akin, batid ko na gising na siya, dahil marahan na niyang sinisipsip ang itaas at ibabang labi ko, nakikipagespadahan na rin siya ng dila sa akin.

Lalo akong nasabik kay beverly ng himasin niya ang burat ko sa ibabaw ng pantalon na suot ko.

Nakapantalon pa ako ng sandaling yun, dahil hindi ako nakapagpalit ng damit ng natulog ako.

Kinapa na niya ang zipper ng pantalon ko bago niya ipinasok ang kamay niya sa loob niyo.