Teacher: Book 3 - Part 15

"Sobrang namiss kita." Sabi ni roxane habang nakatitig sa akin ng nakakalokong tingin. Bumalik sa alaala ko ang colleg life namin ni roxane, ganito siya kumilos sa tuwing gusto niyang mangyari sa amin, ayaw niya kasi na yayain ako, mas gusto niya na iparamdam lang sa akin ang gusto niyang mangyari.

Nang sandaling yun gustong gusto ng katawan ko na ankinin muli si roxane, subalit hindi ko maintindihan kung bakit muling nabuhay sa loob ko ang kunsensya ko.

"Huwag ka magagalit, sa totoo lang gustong gusto kong ankinin ka ngayon. Pero baka pwede ipagpaliban muna natin, nasa ospital pa si faith baka magkaroon na naman siya ng kapatid." Biro ko kay roxane.

"Gago ka!! Ayoko ng manganak." Biro din ni roxane sabay kurot sa tagiliran ko.

"Ee kaya nga magpigil muna tayo ok." Sabi ko sa kanya.

"Sure ka?" Tanongt ulit ni roxane.

Tumango ako at ngumi ti bilang sagot sa tanong niya. Kasunod ay niyakap ko siya ng mahigpit.

"Yakap mo lang sapat na" bulong ko kay roxane.

"Ngayon naniniwala na talaga ako lalo kila may na nagbago ka na" sabi bigla ni roxane.

So kanina hindi pa?" Tanong ko.

"Medyo lang, eto kasi yung last test mo Phantom" sabi bigla ni roxane.

"Ee paano kung pumayag ako kanina?" Tanong ko kay roxane.

"Itutuloy natin, ikaw lang naman ang lalaki sa buhay ko ee, pero sad to say na bagsak ka sa test ko kung tinuloy mo." Sabi ni roxane sabay kalas sa pagkakayakap ko at inayos na niya ang pagkain namin.

Nagkwentuhan lang kami ng mga nangyari sa buhay namin nung panahon na nagkahiwalay kami, naikwento ko rin sa kanya ang nangyari sa ami ni Ms diaz at ni psalm. Nakwento rin sa akin ni roxane na marami rin ang nanligaw sa kanya matapos siyang manganak kay faith, subalit hindi daw niya pinansin ang mga ito dahil ang gusto lang niya noon ay makapag tapos nug pag aaral para mabigyan ng magandang buhay si faith.

Matapos kami kumain ay nilinis namin lahat ng kinalat namin, bago kami bumalik sa ospital, medyo madilim na rinu ung makarating kami sa ospital dahil namili pa kami ng pagkain at ilang kailangan sa ospital.

Nang makabalik kami sa kwarto ni faith ay nakita ko na gising na siya, sinusubuan lang si faith ng lugaw, dahil yun lang daw ang pwede niyang kainin, bawal ang may kulay na pagkain. Sabi ng nurse na hindi ko alam kung bakit.

"Daddy bili tayo jollibee. Wala lasa yun pinapakain sa akin ni papu." Sabi ni faith sa akin ng makita niya ako.

"Anak bawal pa sayo ang jollibee, pag magaling na ang honey ko kahit anong gusto niya kakainin namin." Sabi ko.

"Promise daddy?" Tanong ni faith sabay abot niya sa akin ng nakatiklop na kamao niya na tanging bukas na daliri lang niya ay hinliliit.

"Promise baby" sabay abot ko rin ng hinliliit ko at pinagdikit namin ang mga ito.

Masaya kong binantayan ang anak ko buong magdamag sa ospital, isinantabi ko muna ang mga problemang kailangan kong harapin. Gusto ko munang makasama si faith at ayokong masayang ang bawat oras na kasama ko siya.

Si roxane muna ang pinatulog ko nung gabing yun, ako naman ay matutulog sa umaga. Palitan langt kami ni roxane.

Pero nung umaga ay pinauwi na naman kami ng mga magulang ni roxane ng dumating na ang mga ito, sila na daw muna ang magbabantay sa apo nila.

Nagtuloy kami ni roxane sa bahay nila, dahil ayoko pa umuwi sa bahay namin.

"Phantom gusto mo dun ka muna sa kwarto namin ni faith matulog." Sabi ni roxane.

"Hindi ba magagalit ang magulang mo kung makikita nila na dun ako natulog?" Tanong ko kay roxane.

"Paano naman nila malalaman? Nasa ospital sila." Sabi ni roxane.

"Ee yung kapatid mo?" Tanong ko uli.

"Nasa school yun, gabi na uwi nun." Sabi ni roxane.

"Baka naman pag samantalahan mo ako kapag tulog na ako." Biro ko kay roxane.

"Hoy ang kapal mo, kung ayaw mo matulog sa bahay, huwag mo! Dami mo arte." Sagot ni roxane.

"Joke, 'to naman masyadong deffensive." Biro ko uli.

"Sa sofa ka matulog." Galit galitan na sabi ni roxane. Hindi ko na lang siya pinansin ng sandaling yun,hanggng makarating kami sa bahay nila ay hindi rin ako kinakausap ni roxane.

Pagpasok namin sa bahay nila ay sa banyo na agad ako dumiretso para makapag linis ng katawan, hindi ako naligo dahil puyat ako, ayokong mag colapse at mapasma kaya sinabon ko lang ang braso kamay at naghimalos lang ako.

Paglabas ko ng banyo ay nakita ko si roxane na dala ang unan at kumot, nilapag niya ito sa sala bago ako tinitigan ng masama.

"Diyan ka matulog, huwag kang aakyat sa kwarto namin ni faith." Sabi ni roxane sabay lakad papuntang hagdan nila para umakyat na uli sana sa itaas, subalit may pagkamakulit ako ng sandaling yun, hinabol ko siya, sabay hila sa balikat niya tyaka ko siya kinarga na parang bagong kasal.

Sigaw ng sigaw si roxane ng karga ko siya papunta sa kwarto niya, subalit ang inaakala ko kwarto niya ay kwarto na pala ng kapatid niya, nakapasok na rin kasi ako dati sa kwarto niya nung wala ang mga magulang niya nung college kami.

Itinuro sa akin ni roxane ang kwarto nila faith, kaya mabilis ko itong tinungo habang karga ko siya.

Nang makapasok kami sa kwarto niya ay marahan ko siyang ibinaba sa ibabaw ng kama niya. Nakatitig lang sa akin si roxane ng sandaling yun, hindi na ako nakapigil pa hinalikan ko na siya sa labi, gumanti naman siya ng halik sa bawat halik na ibinibigay ko sa kanya.
( ooooppppsss oo may nangyari uli sa amin ni roxane, ayoko ng isulat pa yun dahil kagaya ni psalm ay nirerespeto ko si roxane.)
Halos maubusan na ako ng lakas matapos ang dalawang round namin ni roxane, masasabi ko na nung sandaling yun ay si roxane ang bumuhay sa natutulog kong konsensya. Dahil matapos ang nangyari sa amin ay tinaggihan ko na lahat ng babaeng nagyaya sa akin na makipagsex. Ayoko na ng dagdag problema. Sapat na sa akin ang tatlong problema na nakaatang sa balikat ko.

Ilang araw kaming nagbantay kay faith sa ospital at sa awa ng diyos ay nailabas na rin namin siya sa ospital, kaunting halaga lang din ang binayaran ko sa ospital dahil malaking bahagi sa hospital bill ni faith ay nacovered ng card ni roxane.

Paglabas na paglabas ni faith sa ospital ay dinala ko na agad siya sa jollibee kagaya ng naipangako ko sa kanya.

Dito ko na binuo ang plano ko na ipakilala si faith sa mga kapatid ko at sa nanay ko, nanghihinayang lang ako kasi hindi na makikita pa ni tatay si faith. Kung buhay lang ang tatay ko siguro ako na matutuwa siya kay faith. Subalit alam ko naman ng sandaling yun na nakikita niya si faith.

Bumalik na ang dating sigla ni faith matapos siyang gumaling.

Ang dating makulit, matalino at madaldal kong anak ay binigyan ko pa mas mahabang oras para makabawi ako sa kanya sa mga araw na wala ako.

Walang may alam sa bahay namin kahit isa ang tungkol kay faith, kumukuha lang ako ng tyempo na ipakilala siya sa pamilya ko, dahil ayoko ipakilala si faith sa bahat na nandun si malou, hanggang maaari ayoko ng may masaktan pa dahil sa akin…….

Hindi madaling harapin isa isa ang mga problemang nakaambang lamunin ako ano man oras nasa harapan ko lahat ng problema na kailangan kong solusyunan agad, subalit paano ako bibitaw sa tatlong babae sa buhay ko na kapwa sila mahahalaga para sa akin, kahit may mas lamang sa kanila ay ayoko may mawala sa kanila kahit isa. Hindi rin pwedeng tatlo sila na sabay sabay na mahalin ko. Kung tutuusin hindi naman ako mahihirapan kung pipili ako ng isa, mamahalin ko at magsasama kami ng tahimik ok na ako. Pero hindi ganung kadali ang pumili, si malou dala niya ang magiging anak ko, si andrea kayang ibigay sa akin ang lahat ng kailangan ko, si roxane siya ang nakakahigit sa tatlong babae sa buhay ko, dahil siya ang nanay ni faith na sobrang mahal na mahal ko.

Kung tatanungin ako sa nararamdaman ko ng panahon na yan, malamang sumakit ang ulo ng taong makakarinig ng sagot ko, dahil ng panahon na yan pakiramdam ko. Masaya na malungkot na may halong pagamba.

Siguro kung hindi ako marunong magdala ng problema, malamang hindi ako naging writter ngayon, malamang isa na ako sa mga taong grasa na nakikita niyo gumagala sa lansangan, malamang nasira na ang ulo ko sa kakaisip ng mga solusyon sa bawat unos na sinasagupa ko.

Bago magpasko ay dumating sa bahay namin si mara at mama ni malou, masayang nagbabalot ng regalo ang mga kapatid ko para sa mga inaanak nila, ganun din si malou na naging close na ng mga kapatid ko. Nang mabungaran namin ang mama ni malou sa pintuan ng bahay namin ay nawala ang mga ngiti sa muka namin, alam kong gulo na naman ang dala ng mama niyang matapobre.

"Pasok kayo mama." Bungad ni malou sa mama niya at kay mara, ipinakilala din niya ang mga kapatid ko sa pamilya, wala si nanay sa bahay ng sandaling yun dahil namamalengke siya para sa pananghalian namin.

"Malou hindi na ako magpapaligoy ligoy pa, nandito kami ni mara para sunduin ka. Kahit labag sa loob ko ang kalagayan mo ay tatanggapin ko na lang ito dahil wala na tayong magagawa pa diya, tatlo na lang tayong pamilya ayoko na may mawala pa sa inyo ni mara." Sabi ng mama ni malou.

"Pero mama paano si Phantom?" Tanong ni malou na halatang nag aalala.

"May sarili siyang bahay diba, tyka sabi niyo ang pinaghahandaan niyo muna ang panganganak mo, saka niyo na pag usapan ang tungkol sa inyo. Umuwi ka na muna sa bahay anak" sabi ng mama ni malou.

"Mama pwede ba mag usap muna kami ni Phantom?" Tanong ni malou.

"Sige, hihintayon ko kayo sa kotse, mara tulungan mo ayusin ang gamit ng ate mo," sabi ng mama ni malou sabay tayo at labas sa bahay namin na hindi man lang nagpaalam sa mga kapatid ko.

Hinila ako ni malou papasok sa loob ng kwarto ko, nilock niya ang knob bago siya humarap sa akin.

"Paano na tayo? Anong plano mo?" Tanong ni malou sa akin. Hinawakan ko ang balikat ni malou bago ako nagsimulang magsalita.

"Malou sa bahay niyo mas magiging panatag ang loob ko, doctor ang mama mo, mas matitignan ka niya ng maayos kesa nandito ka, dadalaw na lang ako sayo sa bahay niyo. After mo mailabas ang anak natin, saka natin pag usapan ang tungkol sa ating dalawa." Sagot ko.

Nakita ko nangingilid ang luha sa mata ni malou, alam ko na naging masaya na siya sa bahay namin dahil sa mga kapatid ko, pero kailangan na niya munang umuwi para mas maging maganda ang kalagayan ng batang nasa sinapupunan niya.

"Pwede pa rin ba ako magpunta dito sa bahay niyo Phantom?" Tanong bigla ni malou.

"Oo naman, anytime pwede kang magpunta o kahit matulog sa kwarto ko." Sagot ko.

Niyakap ako ni malou ng mahigpit ng sandaling yun bago niya bitawan ang mga salitang.

"Mahal na mahal kita Phantom, gusto ko bumuo ng pamilya kagaya ng pamilya niyo. Huwag mo sana kami iiwan ng magiging anak natin." Sabi ni malou na hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kanya.

Ilang minuto rin kami magkayakap bago siya nagpasyang sumama na muna sa mama niya, katulong niya si mara na ayusin ang gamit niya, matapos maayos ang gamit ni malou ay inihatid ko na sila sa kotse ng mama niya, isang halik sa labi pa ang iginawad ni malou sa akin bago siya pumasok sa kotse ng mama niya. Tinanaw ko ang kotse na sinasakyan nila hanggang sa mawala na ito sa paningin ko.

Pagpasok ko sa bahay namin ay ramdam na ramdam ko ang kalungkutan sa mga kapatid ko, naging malapit na rin kasi sila malou' madalas silang magbiruan at walang sawang kwentuhan. Pati ang nanay ko na may dalawang hinog na mangga para kay malou ay nalungkot din ng malaman niya na umuwi si malou. Eto na yung tyempo na matagal ko ng hinihintay, ayoko balewalain si malou sa buhay ko, mahalaga din naman siya, pero kailangan na ng pamilya ko malaman ang lahat ng meron sa buhay ko.

"Walang aalis sa inyo ngayon may suprise ako sa inyo." Sabi ko sa mga kapatid ko at sa nanay ko.

"Kuya cokefloat sa akin" sabi ng kapatid ko.

"Sa akin fries lang." Sabi ng ate ko.

"Sa akin cokefloat, fries at burger" sabi naman ng kapatid ko bunso.

"Anak sa akin isang apo lang na pwede ko alagaan." Singgit ng nanay ko.

Napangiti na lang ako sa mga sinasabi nila, hindi ko alam kung nababasa na ba ni nanay ang tumatakbo sa isip ko ng sandaling yun.

Mabilis kong tinahak ang bahay nila roxane para sunduin ang mag ina ko, eto na yung tamang oras para makilala sila ng pamilya ko.

Nang makarating ako sa bahay nila roxane ay nadtnan ko na naglalaro si faith sa sala ng mga barbie niya, si roxane naman at magulang niya ay nanonood ng tv.

"Magandang tanghali po." Bati ko sa magulang ni roxane.

"Ohh pasok ka iho." Sabi ng mama ni roxane.

"Daddy look mo si ashley at si shiela ohh i aayusan ko sila." Pagmamalaki ni faith sa mga barbie niya na binigyan niya ng pangalan na kapangalan ng mga classmate niya.

"Aba ang galing naman ng hiney ko, pakiss naman si daddy at hug na din." Sabi ko kay faith ng makalapit ako sa kanya.

Mabilis namang tumayo si faith sa kinauupuan niya para mahalikan ko sa pinge bago niya ako yakapin ng mahigpit..

After nun ay kinausap ko muna ang mga magulang ni roxane, para ipagpaalam kung pwede ko isama ang mag ina ko para makilala ng pamilya ko si faith, sumang ayon naman ang mama at papa ni roxane, kaya mabilis siyang pinaliguan ni roxane at inayusan. Itinali din ni roxane ang buhok ni faith na lalong nagpa cute sa itsura ng anak ko. Matapos mag ayos ni roxane at ni faith ay nag paalam na kami sa mama at papa ni roxane.

Una kami dumaan sa jollibee para mag drive thru, binili ko ang sinabi ng mga kapatid ko, binili ko rin ng pagkain si faith, si roxane naman ay busog pa kaya hindi ko na siya binili.

Matapos namin mabayaran ang inorder namin ay tinahak na ng kotse ko ang daan papunta sa bahay namin.

Ilang saglit lang ay nakarating na kami sa tapat ng compound namin, magkahalong kaba at pananabik ang nararamdaman ko sa magiging reaksyon ng pamilya ko kapag nakita nila si faith, sigurado ako matutuwa sila kapag nakita nila si faith, lalo na kapag nakipag kulitan na si faith sa kanila ay baka Hindi nila ito pauwiin.

Kinarga ko na si faith ng bumaba ako sa kotse ko. Si roxane na ang nagdala ng mga pagkain na binili namin.

"Daddy ano gagawin natin dito?" Tanong ni faith.

"Honey dito nakatira si daddy. Yan ang bahay ko honey." Sabi ko kay faith.

Nakita ko na pinagmamasdan ni faith ang bahay namin, dahil bago lang ito sa paningin niya. Yumakap na lang sa akin ni faith ng salubungin kami ng alaga kong aso.

"Daddy yung dog, baka kagatin tayo." Sabi ni faith habang nakasubsob ang muka niya sa balikat ko dahil sa takot sa aso.

"Mabait siya honey." Sabi ko.

"Ayoko sa dog daddy." Sabi ni faith na ayaw pa rin tumingin sa aso, itinatago niya ang muka niya sa dibdib ko.

Pumasok na kami sa bahay namin para hindi na matakot si faith sa aso, nasa pintuan pa lang kami ni roxane ay kita ko na ang muka ng mga kapatid ko na parang nagtataka kung sinong bata ang karga karga ko.

Iniabot naman ni roxane ang dala naming pagkain sa mga kapatid ko, si ate lang ang nakakakilala kay roxane, dahil mga baga pa ang dalawang kapatid ko nung napunt si roxane sa bahay.

Umupo ako sa sofa namin na nanatiling nakayakap at nakatago ang muka ni faith sa dibdib ko dahil sa labis na takot sa aso.

"Honey wala na yung dog." Sabi ko kay faith.

Dahan dahan sumilip si faith sa lugar kung nasaan kami, sinilip npdin niya ang semento kung wala na nga ang aso.

"Daddy uwi na tayo, ayoko dito, ayoko ng dog." Sabi ni faith.

"Daddy!!???"" Halos pabulong na sabi ng mga kapatid ko.

"Mamaya na honey, diba papakilala ko sayo ang mga tita at tito mo." Sabi ko kay faith.

"Nasaan po sila daddy?" Tanong ni faith dahil nakatalikod siya sa pwesto ng mga kapatid ko.

Pinakilala ko sa mga kapatid ko si faith, pati na rin kay faith ay pinakilala ko ang mga kapagid ko. Isa isa namang nilapitan ni faith ang mga kapatid ko at hinalikan sa pisngi, bawat halik ni faith ay tinatanong niya ang mga kapatid ko kaya tuwang tuwa ang mga ito sa anak ko.

Halos mapuno ng tawanan ang bahay namin dahil kay faith, kinalong pa ng ate ko si faith at sinimulang tanungin ng tanungin. Pinakilala ko rin sa dalawang kapatid ko si roxane.

Subalit ng marinig ni nanay ang ingay sa sala namin ay bigla siyang puamsok para tignan ang nagaganap sa amin.

Binati naman niya aga si roxane ng makita niya ito.

"Nay si faith anak namin ni roxane, faith lapit ka muna kay lola." Tawag ko kay faith habang nakakalong siya sa ate ko.

Lumapit naman si faith sa nanay ko. Kitang kita ko ang tuwa sa muka ng nanay ko ng magkaharap sila ni faith.

"Hello po. Ikaw po ba ang mommy ng daddy ko?" Inosenteng tanong ni faith sa nanay ko.

"Opo ako po ang Mommy ng daddy mo" sagot ng nanay ko sabay upo para yakapin si faith.

"Ano po ang itatawag ko sayo?" Tanong ni faith habang yakap siya ng nanay ko.

"Lola nalang ang itawag mo sa akin apo." Sabi ng nanay ko.

"Lola? Si mamu po ayaw magpatawag ng lola kasi pang matanda daw po yun. Pero sige po lola na po tawag ko sa inyo." Sabi ni faith.

Kitang kita ko ang tuwa sa muka ng nanay ko habang kausap niya si faith, alam ko na labis na magdudulot si faith ng saya sa pamilya ko. Sa natural niyang kakulitan ay kahit sino talagang matutuwa sa kanya.

Inikot ni faith ang compound namin kasama ng mga kapatid ko, pinakilala siya sa mga pinsan ko, mga tit at tita. Lahat sila ay hindi makapaniwala na anak ko si faith, pero kung titignan mo ang mata ni faith at pamamaraan niya ng pagtingin ay nakuha niya sa akin. Sabi din ng mga tita ko at ng nanay ko ay halos katulad ko din daw si faith na masyadong matanpng at madaldal nung bata pa ako.

Sinusundan ko Lang is faith sa pag iikot sa compound namin, dahil baka makita na naman niya ang aso namin ee matakot na naman any anak ko.

Ang nanay ko naman ay tinulungan ni roxane sa pagluluto sa kusina, seryoso ang pag uusap nila na hindi ko naririnig dahil nasa tapat ako ng bahay ng tito ko sa may bandang dulo ng compound namin.ilang minuto pa nangulit sa compound namin si faith ng tawagin na kami ni nanay para kumain.

Salo salo kaming kumain nila roxane at faith sa mesa namin. Habang nakain nakain kami ay nabigla ako sa sinabi ni ate.

"Faith alam mo yung enchanted kingdom?" Tanong ni ate.

"Hindi po ano po yun tita?" Sagot ni faith habang nasa kandungan ko siya at sonusubuan ko ng pagkain.

"Maganda dun may mga rides at mga ilaw. Gusto mo pumunta dun?" Tanong ni ate.

"Kasama mo po si mommy at si daddy?" Tanong ni faith.

"Oo naman lahat tayo, pupunta tayo ngayon dun." Sabi ni ate.

"Yehey!!" Sigaw ni faith kahit hindi naman niya alam ang pupuntahan namin.

"Phantom kasya ba tayong lahat sa kotse mo?" Tanong ni ate.

"Oo kasya yan." Sagot ko.

"Sige magbihis kayo, sagot ko entrace, Phantom ikaw sumagot sa pagkain." Sabi ng ate ko.

Kilala naming kuripot ang ate ko, hindi siya gumagastos kapag alam niyang walang kwentang bagay ang pagkakagastusan. Pero ng sandaling yun, mukang nakiliti ni faith ang ate ko para gumastos sa gala namin.

Matapos kami kumain ay nag ayos na ng sarili ang mga kapatid ko, kami naman ni roxane at faith ay umuwi sa kanila para palitan si faith ng damit at makapag baon na rin ng pamalit na damit ang anak namin kung sakaling mabasa ito ng pawis.

Humalik pa si faith sa parents ni roxane bago kami bumalik sa bahay namin, pagdatimg namin sa bahay namin ay nagulat ako dahil pati ang mga pinsan ko ay nakabihis na rin, sasama sila sa lakad namin. May kotse din naman ang isa sa mga pinsan ko at yung tito ko may adventure kaya mas naging masaya ang lakad namin.

Nang makarating kami sa enchanted ay halos si faith lang ang sentro ng atensyon ng mga kasama namin. Lahat halos ng kumausap sa kanya ay sinasagot niya at may kasunod agad itong tanong.

Karga k si faith ng makapasok kami sa loob mismo ng enchanted kingdom. Kitang kita ko kung paano ikutin ng mata ni faith ang paligid ng enchanted. Nakikita ko na sobrang namamangha ang anak ko sa mga nakikita niya.

"Daddy wow ang ganda naman dito." Sabi ni faith.

"Gusto mo bang sumakay sa ride anak?" Tanong ko.

"Opo daddy dun tayo sa horse." Sabi ni faith sabay turo sa grand carousel.

"Hoy Phantom kanina mo pa kalong si faith, kami naman. Faith sama ka sa tita dali sasakay tayo." Sabi ng ate ko, sumama naman si faith sa ate ko, kasama ni ate si nanay at kapatid kong babae. Isinakay nila si faith sa mga pambatang rides sa enchanted, bakas sa muka ni faith ang saya ng panoorin namin siya ni roxane habang umiikot ang grand carousel, panay pa ang kaway niya sa amin habang nakaalalay ang ate ko at nanay ko sa kanya.

Hindi namin namamalayan ni roxane na habang pinagmamasdan namin si faith ay magkayakap na kaming dalawa.

"Ikaw huh, kanina pa ako nakakahalata panay ang chansing mo sa akin." Biro ni roxane.

"Ikaw kaya yumakap, tyaka bakit ayaw mo ba?" Biro ko rin kay roxane.

"Hoy Mr Phantom Blade, ipapaalala ko lang sayo. Hindi tayo magsyota. Baka nakakalimot ka." Sabi ni roxane.

"Hindi nga kita syota kasi asawa kita diba, ayun baby natin ohh." Sabi ko sabay turo kay faith na hindi mawala ang ngiti.

"Kapal naman, asawa ka diyan. Bakit kasal na ba tayo?" Tanong ni roxane.

"Magpapakasal ka ba sa akin? Banat ko.

Natahimik si roxane sa sinabi ko, hindi ko rin alam kung bakit ko nasabi yun, pero kung pumayag man siya malamang problema na naman yun.

"Kasal agad? Ligawan mo muna uli ako." Pagpapakipot ni roxane.

"Liligawan pa? Kasal na agad para masundan na natin si faith." Biro ko.

"Hoy ayoko muna manganak uli, baka akala mo madali ang magbuntis." Sabi ni roxane.

"Joke lang. Pero sure ka pwede kitang ligawan uli?" Tanong ko kay roxane.

"Oo pero ayusin mo muna ang problema mo kay malou." Sabi ni roxane na labis kong ikinagulat.

Hindi ko pa ito nababanggit sa kanya ang tungkol kay malou, dahil humahanap pa ako ng tyempo, aoam ko kung sinong tao lang ang maaaring magsabi sa kanya ng sitwasyon namin ni malou.

"Ohh natahimik ka bigla diyan? Akala mo hindi ko alam noh?" Sabi ni roxane

"Galit ka ba sa akin?" Tanong ko bigla kay roxane.

"Hindi, naikwento naman ni tita sa akin lahat ee, nasabi niya na hiwalay na kayo ni malou nung nalaman niyang buntis siya. Same kami ng story noh, and nasabi din ni tita sa akin na nung tumira sa inyo si malou dahil pinalayas ng magulang, never kayong natulog na magkatabi. Sinabi din ni tita sa akin na kwento daw ni malou may mahal ka ng iba kaya kayo naghiwalay, nakita mo na daw kasi yung babaeng matagal mong hindi nakita at nakasama. Ako ba yung tinutukoy niya Phantom?" Tanong ni roxane sa akin.

Hindi ko gustong magsinungaling ksy roxane ng sandaling yun, subalit kailangan kong gawin para sa ikakaayos ng lahat, ang alam kasi ni malou na mahal ko nung sandaling yun ay si andrea, si andrea na matagal kong hindi nakita at nakasama. Hindi si roxane. Kaya kahit may kirot sa puso ko ay tumango ako bilang sagot sa tanong ni roxane .

Niyakap niya ako ng sandaling yun ng ubod ng higpit, ang puso ko naman ay walang tigil sa pagkabog dahil nakapagsinungaling na naman ako kay roxane.

Hinayaan na muna namin ni roxane si faith na mag enjoy kasama ang mga kapatid ko at nanay ko. Kami ni roxane ay sinult namin ang pagkakataong yun, hawak kamay namin nilibot ang enchanted kingdom, sumakay sa rides at kung anu- ano pa.

Isa ito sa mga araw na hindi ko malilimutan sa piling ni roxane at faith, ang araw na masaya kami. Nakalimutan ko pansamantala ang problemang naamba ng bumaon sa dibdib ko. Masaya yan lang ang masasabi ko sa araw na yan.

Subalit kahambing ng sugat ang problema, kapag hinayaan mo lang ito at hindi ginamot, mas lalong lumalala ang sugat hanggang sa ito ay maimpeksyon, bagay na isa sa mga pagkakamali ko ginawa sa buhay ko, dapat kasi habang may pagkakataon pa, inaayos ang problema at huwag ipagwalang bahala…

Napagkasunduan namin ni roxane na sa bahay na namin sila magpasko, hindi naman tumutol ang pamilya niya dahil halos ilan lang naman sila bahay, hindi kagaya sa amin ee isang compound kami at kadalasan may family reunion kami tuwing pasko.

Umaga ng sabay sabay kaming magkita sa simbahan, kasama no roxane ang pamilya niya at kasama ko naman ang pamilya ko.

Masayang nagkwentuhan ang mga magulang namin, ang mga kapatid ko naman sy nakasundo rin agad ang kapatid na lalaki at babae ni roxane. Tatlo lang kasi silang magkakapatid, yung babaeng kapatid ni roxane na sumunod sa kanya nagttrabaho sa manila at kumuha ito ng isang room for rent kaya bibihira lang kung umuwi sa kanya.

Masaya kami nakinig ng misa ng araw na yun, si faith naman ay napaka ganda sa suot niyang bestida na binili namin ni roxane, kulay dark blue ito na may tatak ng osh kosh.

After namin magsimba ay umuwi na ang pamilya ni roxane para makapag luto ng pagkain na dadalhin sa bahay namin, ganun din ang pamilya ko. Kami naman ni roxane at faith ay naiwan sa simbahan na hindi alam kung saan pupunta.

"Roxane sinu sino ang ninong at ninang ni faith, mamasko na lang tayo." Sabi ko kay roxane.

"Puro taga baguio ang ninong at ninang ni faith, wala naman akong kinuha na taga dito sa laguna kasi nga ayoko malaman mo na may anak tayo noon." Sabi ni roxane.

"Ahh ganun ba, sige hayaan mo na. Wawa naman ang baby ko. Pero may naisip ako para makaganti sa mga tropa ko." Sabi ko kay roxane.

"Ano naman yun?" Tanong niya.

"Pupunta ako sa bahay nila ngayon para bigyan ng pamasko ang anak nila, pero may pambawi ako kasi nandito na si faith." Sabi ko.

Natawa na lang si roxane sa idea ko, hindi naman siya kumontra kaya pinuntshan ko isa isa ang bahay ng mga tropa ko at ganun na nga ang nangyari, bukod sa pinakilala ko sa kanila si roxane ay pinamaskuhan ko ang anak nila at ganun din naman sila kay faith.

Kitang kita ko sa muka ni faith ang saya sa tuwing pinamamaskuhan siya ng mga tropa ko.

"Daddy marami na akong baon ohh, bibili din tayo ng jollibee daddy." Sabi ni fsith habang pinagmamalaki ang pera na napamaskuhan niya.

"Sayo lang yan anak ako ang bibili ng jollibee sayo." Sabi ko.

"Talaga daddy? Ee madami ito ee paano ko ibibili ito?" Inosenteng sabi ni faith.

"Ee di ibigay mo kay mommy, kapag may gusto ka bilhin sabihin mo kay mommy." Sabi ko.

"Naku faith hindi pwede puro candy huh." Sita agad ni roxane.

Natutuwa akong makita si faith na nag iisip ng malalim kung paano uubusin ang pera niya, sa ganitong paraan mo minsan maiisip na sana bumalik na lang ako sa pagka bata para kahit paano napaka simple lang ng problemang hinaharap nila.

Tanghali na ng makarating kami sa bahay nila roxane. Nakahanda na lahat ng pagkain na dadalhin namin sa bahay at nakaayos na rin ang pamilya niya.

Katulong ko ang papa at kapatid na lalaki ni roxane na isakay sa likod amg mga nilutong pagkain ng mama niya. Si roxane naman ay pinagbaunan pa ng damit si faith.

Matapos kaming makapag handa ay tumulak na kami papunta sa bahay namin, dito ko unang napagmasdan ang kilos ng kapatid na babae ni roxane, unang beses ko pang din narinig ang tinig niya dahil hindi talaga kami nagkikita kila roxane, nung bata naman siya ay lumaki siya sa lolo at lopa nila roxane kaya kahit napunta ako sa bahay nila roxane nung college kami ay hindi ko siya nakikita.

Maganda rin ang kapatid ni roxane. Halos magkamuka sila pero mukang masungit ang kapatid niyang ito, tahimik lang kasi siya, tanging si faith lang ang kinakausap niya, hindi ko alam kung may alitan sila ni roxane, dahil mula ng makasama namin ito kaninang umaga ay hindi nito pinapansin si roxane, maski ako nung ipinakilala ako ng mama nila sa kanya ay wala itong reaksyon.

Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa bahay namin, pagpasok pa lang ng kotse ko sa compound namin ay sinalubong na kami ng tita ko at mga kapatid ko.

"Nasaan si daldalkina, halika dito dali may mga regalo ka.-' sabi ng tita ko kay faith.

Pinalapit ko naman si faith sa tita ko at naglakad sila papunta sa dulong bahagi ng compound namin. May isang mesang mahaba doon na nakahanda para sa mga pagkain, may videoke din at ilang magkakahiwalay na mesa para sa bawat pamilya sa amin.

Magkakatulong namin na dinala sa mesa ang mga pagkain na niluto ng mama ni roxane, ipinakilala ko din sa mga tita at tito ko ang pamilya ni roxane.

Si faith naman ay hindi na malaman kung paano hahawakan ang mga regalo na ibinibigay sa kanya ng mga pinsan tita tito ko.

"Daddy mommy help naman dami ng gift ko" sigaw ni faith habang nakaupo siya sa isang mesa na napapalibutan na siya ng mga regalo.

Nilapitan ko naman ang anak ko at kitang kita ko ang saya sa muka niya.

"Mommy daddy diba tapos na birthday ko, bakit marami pa rin akong gift?" Tanong ni faith.

"Ganito talaga baby kapag pasko. Binigyan ng gift ang mga cute at mabaot na baby." Sabi ni roxane.

"Ee hindi naman ako baby, mommy big girl na ako." Sabi ni faith.

"Oo nga naman big girl na si faith hindi na baby, tara faith may gift din kami sayo." Singgit ng ate ko.

Mabilis naman sumama si faith sa ate ko papasok sa bahay namin.

Ako naman ay binuhat ko na sa kotse ang mga natanggap na regalo ni faith. Ilang saglit pa ay tinawag na kami ng tita ko para makakain na, dahil nagsisimula ng bumili ng alak ang mga tito ko at ilang mga pinsan ko. Kumain na muna kaming lahat pero si faith ayaw ng lumabas sa baha namin, dahil sa regalo ng ate ko sa kanya. Kaya kumuha na lang ako ng pagkain para masubuan ko si faith sa loob ng bahay namin.

Maski ako nagulat ng makita ko ang isang laruan na bahay na halos hanggang bewang ni faith, may stuff toys din siya na teddy bear na mas malaki pa sa kanya. Sa itsura ng mga regalong yun ay sigurado akong mahal ito.

"Ate grabe naman, napaka mahal naman ata niyang binili mo kay faith." Sabi ko ng makita ko na abala si faith na inaayos ang bahay na binigay sa kanya ng ate ko.

"Ok lang yan, pangarap ko kasi yan ganyang laruan dati. Kaso hindi kaya nila tatay noon na bumili ng ganyan, kaya ng makita kp kahapon yan ee binili ko na para kay faith." Sabi ni ate.

Kagaya ko ay may mga pangarap din pala ang ate ko na laruan nung mga bata pa kami, hindi naman kasi mayaman noon para maibigay ng magulang namin ang luho. Medyo nahabag lang ako dahil ang kay faith tinupad ng ate ko ang pangarap niyang laruan.

Habang naglalaro si faith ng bago niyang laruan ay sinusubuan ko siya, hindi ko rin maiwasan na pagmasdan ang laruang bahay niya, up and down na bahay ito may hagdan may kusina may sala may kwarto may kama at may mga manika na lalaki babae at malilit na anak. Inaayos ni faith ang mga ito ng mag salita siya.

"Daddy ikaw ito, tapos ito si mommy, tapos ako ito. Eto yung bahay natin…" sabi ni faith.

"Ee ito sino sila?" Turo ko sa maliliit na manika na parang anak.

"Ahh ee ewan ko daddy, hindi naman sila kasali kasi tatlo lang naman tayo ni mommy na family diba." Sabi ni faith.

Sa totoo lang gusto ko magdagdag ng isang laruan sa bahay ni faith dahil lingid sa kaalaman niya, magkakaroon na siya ng kapatid. Pero hindi ko na ito ginawa dahil baka hindi lang maintindohan ito ni faith.

Matapos kumain ni faith ay busy na siya sa paglalaro niya kasama ang mga kapatid ko at kapatid ni roxane sa loob ng bahay namin, ang papa ni roxane ay nakaupo na sa mesa ng mga tito ko dahil nagsisimula na silang mag inom. Ang mama naman ni roxane ay kasama ang nanay ko at mga tita ko sa isang table.

Okey naman ang lahat ng araw na yun, subalit hindi ko inaasahan na darating si malou kasama si mara. Sinalubong ko naman sila papasok sa compound namin, gusto ko iiwas si malou sa magulang ni roxane ng sandaling yun, kaya isinama ko siya sa unahang bahagi ng compound namin. Sa bahay ng lolo at lola ko sila pinatuloy ni mara.

"Kumain na ba kayo?" Tanong ko sa magkapatid ng sila ay makaupo sa sala.

"Ahh oo kakatapos lang, sinamahan ko lang si ate dito, uuwi rin ako dito daw niya kasi gustong magpasko." Sabi ni mara.

Kinabahan na ako ng sandaling yun, medyo malaki na ang tiyan ni malou, kahit sino ang makakita sa kanya ay halata na sa tiyan niya na buntis siya, alam kong malaking problema ito kapag nalaman ng magulang ni roxane ang tungkol kay malou. Natatakot ako na baka palayuin sa akin si roxane at si faith kapag nalaman nilang may nabuntis akong ibang babae.

Hindi nga nagtagal ay umalis na si mara, kahit hindi pa ako handa ng sandaling yun ay kailangan ko ng ipagtapat kay malou ang tungkol sa anak ko at kay roxane.

"Malou may sasabihin ako sayo, pero please huwag mo sanang dibdibin. Medyo masakit ito malou" sabi ko.

"Ano yun?"" Seryosonh tanong ni malou.

"Nandyan kasi ang pamilya ni roxane, nandyan din ang anak namin. Hindi ko alam kung paano kayo paghahrapin na walang magiging problema.alam mo naman ang tungkol kay roxane diba"Sabi ko kay malou.

Kita ko na agad na nangilid ang luha sa mata ni malou, hindi ko siya gustong saktan pero kailangan niya itong malaman.

"Paano gagawin ko Phantom? Uuwi na lang ako?" Sabi ni malou, kumaba ang dibdib ko at labis ang awa na naramdaman ko para kay malou ng sandaling yun.

"Huwag hindi kita pinapauwi, pinapaalam ko oang sayo ang sitwasyon sa abahay, nandun din ang mga kaaptid ni roxane, hindi ko naman kasi alam na darating ka ngayon, sorry talaga malou." Sabi ko.

"Wala naman problema sa akin Phantom, alam ko naman ang lugar ko sayo ee. Sabihin mo lang yung gagawin ko, wala ka maririnig sa akin." Sabi ni malou.

"Hindi ko alam kung tama ito pero kaya mo ba harapin ang pamilya ni roxane na hindi nila nalalaman na may uganayan tayo?" Tanong ko kay malou.

Tumulo sa pisngi niya ang luha bago niya tumago sa sinabi ko, hindi ko kaya ang makitang ganito si maoou, kahit pa sabihin na hindi ko siya minahal ee hindi ko kayang makita na nasasaktan siya.niyakap ko na lang si malou ng sandaling yun, yakap na baka sakaling mapawi kahit paano ang nararamdaman niyang sakit na naidulot ko.

"Phantom OK Lang ako, huwag kang mag alala. Naiintidihan ko ang sitwasyon ko ngayon. May karapatan sana akong magalit sayo ngayon kung hindi kita hinayaan na lumayo sa akin noon." Sabi ni malou habang yakap ko siya.

Bumitaw ako sa yakap niya at humingi ng pasensya sa mga nagagawa ko sakit sa kanya.

Ilang minuto pa kami nag usap ni malou, bago ko tawagin ang ate ko at nany ko, humingi ako sa kanila ng tulong para ipakilala si malou sa pamilya ni roxane. Kahit naiinis sila sa idea ko na ipakilala si malou bilang pinsan ko ay wala naman silang nagawa ng si malou na mismo ang magsabi sa kanila na sang ayon siya sa plano ko. Ang toto naman talaga ay si malou ang nakaisip ng idea na yun, ang mahalaga lang daw sa kanya ay makasama niya ako sa araw na yun, gusto din daw niyang makita ang anak ko at makilala si roxane.

Kasabay na pumasok ng nanay at ate ko si malou sa bahay namin, ako naman ay nanatili lang na nakatayo sa gate ng compound namin, halos dagundong na ang kaba ko sa dibdib, dahil alam ko na isang pagkakamali lang ay pwede mawala sa akin si faith at roxane.

Lalo akong kinabahan ng mskita ko na lumabas si roxane galing sa loob ng bahay namin, palinga linga ang ulo niya na parang may hinahanap. Nang makita niya ako ay agad niya akong nilapitan sa gate ng compound namin.

"Bakit nandito ka? Hinahanap ka ni faith kanina pa." Sabi ni roxane
"Ahh ee may iniisip lang kasi ako." Sabi ko.

Hinawakan ni roxane ang kamay ko bago siya tumingin sa mga mata ko, hindi ko siya magawang titigan ng matagal dahil nakakaramdam ang guilt.

"Dahil ba sa kanya kaya ka nagkakaganyan? Huwag kang mag alala, mabait naman siya, okey lang naman sa akin. Alam ko naman kasi na wala pa ako at si faith sa buhay mo ng nakilala mo siya" sabi ni roxane na alam ko na ang tinutukoy ay si malou.

"Sorry hindi ko naman kasi alam na pupunta siya." Sabi ko.

"Huwag ka mag alala okey, alam mo hanga ako sa kanya, hindi ko kasi nagawa na ipaglaban si faith sayo noon pero siya eto kahit wala na kayo gusto niyang kilalanin mo pa rin ang magiging anak niyo." Sabi ni roxane.

"Hindi ka galit?" Tanong ko kay roxane.

"Hindi, bakit naman ako magagalit? Pero Phantom sorry huh. Wala ng chance pa para maging tayo, friends siguro tyaka parents ni faith, pero hanggang doon na lang ang kaya ko." Sabi ni roxane.

Labis akong nakaramdam ng lungkot sa sinabi ni roxane, parang ang hirap tanggapin na hindi na pwedeng maging kami kaya sinubukan ko pa rin kung makakaya ko pa ayusin ang desisyon ni roxane.

"Akala ko ba sabi mo kapag naayos ko na ang problema ko kay roxane, pwede na kitang ligawan?" Tanong ko kay roxane.

"Oo sinabi ko nga yun, pero sa nakikita ko kasi kay malou, masasaktan siya kapag naging tayo. Hindi lang naman kasi yung anak niya ang ipinakikilala niya sayo ee. Phantom mahal na mahal ka niya, walang babaeng papayag na ipakilala siyang pinsan ng lalaking mahal niya. Kung hindi ka niya mahal Phantom. Babae ako kaya nararamdaman ko ang pagmamahal niya sayo." Sabi ni roxane.

"Pero tapos na kami, hindi ko na siya mahal, ikaw at si faith na ang mahal ko." Sabi ko kay roxane.

"Huwag Phantom, ibigay mo sa magiging anak niyo malou at faith ang parehong pagmamahal mo, walang mas lamang. Sorry Phantom kahit gusto ko na mahalin ka hindi ko na magagawa. Maging magkaibigan na lang tayo. Bukod dun wala na akong maibibigay pang iba sayo." Sabi ni roxane sabay bitaw sa kamay ko.

Sa muling pagkakataon ay nasaktan ako sa sinabi ni roxane, kagaya nung college kami na nakipaghiwalay siya sa akin ay halos ganun ang pakiramdam ko ng marinig ko na hanggang kaibigan lang ang makakayang ibigay sa akin ni roxane.

Ang inaakala kong masayang araw ay napalitan ng sakit sa dibdib ko, gustong gusto kong sisihin si malou kung bakit naging magkaibigan na lng ksmi ni roxane, pero hindi ko magawa dahil alam ko na hindi rin naman niya ginusto ang sitwasyon namin.

Marahil isa ito sa kabiguan na naganap sa buhay ko, kabiguan na sana hindi ko nalasap kung nagawan ko na sana ng desisyon ang problema ko kay malou, pero kagaya ng kasabihan na ANG NAKARAAN AY HINDI NA MAAARI PANG BALIKAN. Tinanggap ko na lang kung anong plano sa akin ng tadhana. Bahala na uli si batman, kahit lagi siyang sablay ay kay batman ko uli sinalalay ang buhay ko kung saan man ako nito dalhin.

December 29, 2009 ng ibalita sa akin ni roxane na uuwi sila ng pamilya niya sa baguio kasama si faith, ilang araw na rin siyang matabang sa pakikitungo sa akin buhat ng pasko na naganap sa bahay namin.

"Phantom paalis kami ni faith at ng pamilya ko ngayon, may family reunion kami sa baguio. Baka kasi dalawin mo si faith ee mabigla ka kung wala kami." Txt message ni roxane ng magising ako ng umaga.

Sa tono ng txt niya na ipinadala sa akin ay hindi man lang niya ako niyaya kung gusto ko ba na sumama sa kanila, alam ko naman na hindi ako kabilang ng pamliya niya. Subalit may sakit pa rin sa kalooban ko na talagang hindi na ako kasama mga lakad ni roxane dahil kaibigan na lang talaga ang turing niya sa akin.

"Kailan ang balik niyo?" Reply ko sa txt niya.

"Baka sa pasukan na." Maiksi sagot no roxane.

"Ahh okey sige, ingat kayo." Reply ko sa kanya.

Medyo mahabang araw din na hindi ko makikita si faith ng sandaling yun, sinabihan ko na rin ang mga kapatid ko na nasa baguio si faith at ang pamilya ni roxane, minsan kasi hinihiram ng ate ko si faith kapag wala siyang pasok. Si faith kasi ang tanging bata sa compound namin kaya siya yung madalas na hanapin ng mga kamag anak ko.

Si malou naman ay umuwi na muna sa kanila at plano rin niyang magpasko sa bahay nila. Maghapon lang ako sa kwarto ko na nakatitig sa kisame, wala akong maisip na puntahan o mapaglibangan man lang. Hanggang sa maalala ko ang isang kaibigan ko na matagal ko ng hindi nadadalaw.
( hindi ko pwede sabihin kung sino ito dito ngayon, mawawalan ng trill ang GP book2 kapag kinuwento ko na, kaya kung gusto niyo malaman kung sino ang dinalaw ko, abangan niyo ang GP book2)
Ang buong araw ko ay kanya ko iginugol, may dala akong pagkain at ilang damit na maayos, masaya naman ang kaibigan ko na malaman na tatay na ako sa dalawang bata at dalawang babae sa buhay ko. Medyo may tampo nga lang siya dahil hindi ko siya madalas mabisita.

Panay kwentuhan lang kami ng mga nangyayari sa buhay namin at mga problema, pero isang payo ng kaibigan ang sinabi niya na tumatak sa akin bago ko lisanin ang lugar niya.

"Phantom, isa sa pinaka mahirap na magaganap sa buhay ng tao ang pagpili ng taong makakasama mo habang buhay, tandaan mo ito. HUWAG MO ISUSUGAL ANG KINABUKASAN MO KUNG HINDI KA SIGURADO SA PAPASUKIN MO, ISANG BESES KA LANG MAGKAMALI SA PAGPILI, HABANG BUHAY MO ITONG PAGSISIHAN. KAYA MAGING MAINGAT KA KAIBIGAN." sabi ng kaibigan ko na halos tumatak sa pagkatao ko.

Pauwi na ako sa bahay namin na hindi mawala sa isip ko ang sinabi niya. Tama ang kaibigan ko kung mali ang mapili ko, malamang pagdusahan ko ito habang buhay.

Kinabukasan ay nagpasya akong makipag kita kay andrea, dala ko lahat ng bank account ko at atm na ibinigay niya, pati na rin ang papel ng kotse ay dala ko na.

Buo na ang plano ko na tapusin ang kung ano man ang ugnayan na meron kami ni andrea, dahil baka magbago din ang isip niya sa annulment kapag nakipagkalas na ako sa kanya. Baka sakaling makipag ayos siya sa asawa niya kapag nawala ako.

Sa mismong binili naming lupa ako nakipag kita kay andrea ng aw na yun. Tanghaling tapat ng dumating ako at ilang minuto lang naman ako naghintay sa kanya bago siya dumating na kasama pa ang kaklase namin na si april.

"Ohh naman biglaan ata na gusto mo makipagkita? May design ka na ba sa bahay natin? Pero bago mo sagutin yan, may good news ako sayo. Pumirma na si anton sa annulment case namin. Pumapayag na siyang makipaghiwalay sa akin at lahat ng nakasaad sa isinampa ko kaso sa korte ay susundin niya. Mula sa sustento kay bea hanggang sa mga ari arian niya na paghahatian namin ay wala siyang tutol na pumirma. Baka daw february or march maglabas na ng final decision ang judge namin sabi ng atty ko." Masayang balita ni andrea sa akin na parang sinupalpal ako sa plano kong pakikipagkalas sa kanya.

Kahit sinong lalaki ang nasa katayuan ko ng sandaling yun ay hindi na magagawang ituloy pa ang pakikipagkalas sa babaeng masayang ibinalita na malaya na siya at wala na ang asawa niya sa buhay niya. Walang makakagawa na barahin ng kalungkutan ang matamis na ngiti ni andrea ng sandaling yun.

Niyakap niya ako ng mahigpit matapos niyang ibalita sa akin yun, ang mga hawak ko papel na dapat ay isasauli ko kay andrea ay nabalewala na.

"Teka Phantom ano may naisip ka na ba na design sa bahay natin? Gusto ko after new year masimulan na ang construction ng bahay natin." Lambing ni andrea sa akin.

"Huh!? Ee actually may naiisip na ako, gusto ko sana up and down siya, dito yung kusina, dito yung sala, sa itaas naman apat ang kwarto para kay bea ang isa, sa atin ang isa at sa magiging anak natin ang dalawa.yung garden mo plano ko dito na lang sa may gilid ng garahe, medyo malaki din naman ang sasakupin niyo, tyaka gusto ko sana may terrece yung garahe natin para hindi mainitan ang sasakyan at kung sakaling may okasyon tayo sa bahay dun natin gawin." Sabi ko na habang sinasabi ko yun kay andrea ay naiisip ko ang bahay na niregalo ng ate ko kay faith. Ang totoo kasi ay wala pa akong naiisip na design ng bahay namin, dahil wala na sana akong plano na ituloy pa ito.

"Phantom old stylr na yung may terrece sa garahe, mas ok kung lagyan natin ng rooftop, mas malaki at mas malawak diba. Yung room bakit apat lang ee ang laki kaya ng floor area natin. Gusto ko ng maoaking bahay na maraming kwarto para sa magulang ko at magulang mo kung sakaling mag sleep over sila dito. Tyaka wala din maids room?" Sabi ni andrea.

"Ahh ee hindi pa naman final yung naiisip ko, gusto ko din kasi talagang tanungin ang idea mo." Sabi ko kay andrea.

"Ganito na lang, after ng new year call kita, magkita tayo at ipapakita ko sayo ang mga latest house ngayon sa brosure ko. Tayo ang pipili, ako ang magddrawing pero kailangan idea nating dalawa okey." Sabi ni andrea.

Tumango na lang ako bilang sagot sa kanya, dahil ang mdramang hiwalayan na dapat ay kakahantungan namin ay naging pagbuo pa ng bahay na hindi ko alam kung magagawa ko ba na tumira kasama si andrea.

Ilang minuto pa kami nagkwentuhan ng magpaalam na si andrea sa akin dahil may lakad pa daw sila ni april. Ako naman ay naiwan na sa lupang pagtitirikan namin ng bahay ni andrea, nag iisip ng malalim kung saan ba talaga ako mas nararapat na manatili.

Sa sobrang lalim ng pag iisip ko ay hindi ko na namalayan na hapon na, halos paikot ikot lang ang tanong ko sa isip ko kung sino ba talaga sa kanila ang dapat kong samahan. Pero nagtapos ang iniisip ko ng ang sarili ko na ang tanungin ko.

DESERVING BA AKO NA MAHALIN NG ISA SA KANILA? ANG LAKAS NG LOOB KO NA MAMILI NG MAKAKASAMA, PERO HINDI KO NAKILATIS ANG SARILI KO KUNG KARAPAT DAPAT NA BA AKONG MAGING PADRE DE PAMILYA????
Tama ang sinabi sa akin ng tatay ni psalm noon, hindi sapat ang sweldo ng isang guro para bumuhay ng pamilya, paano ko pagkakasyahin ang sweldo ko sa pambayad ng kuryente, tubig, telepono, pagkain, gasolina ng sasakayan ko, pampaaral sa mga anak ko. Ee ngayon pa nga lang na binata ako kulang pa ang sweldo ko sa sarili ko. Kahit kalahati lang ng kinikita ko ang napupunta sa akin ay kulang ito, kaahati kasi ng sweldo ko ay napupunta sa bahay namin, sa pampaaral ng mga kapatid ko at ilang gastusin na pinaghahatian namin ng ate ko.

Hindi biro ang bumuo ng pamilya, madaling isipin na bubuo ng pamilya pero pag naisip mo na ang mga responsibilidad sa pagkakaroon ng pamilya ay parang ang hirap gawin.

Ayokong lasapin ng anak ko ang buhay na dinaanan ko, ayokong mangyari sa kanila na kailangan nilang maging varsity para makapag aral lang, ayokong maranasan nila na mamasada ng tricycle para lang may maibaon sa paaralan at mas lalong ayokong maranasan ng mga anak ko ang kumalam ang sikmura habang nasa loob ng paaralan.

Padilim na ng muli akpng sumakay sa kotse ko, papaandarin ko na sana ang makina ng kotse ko ng biglang maring ang telepono ko, nasabik ako ng mabasa ko na si roxane ang tumatawag sa akin, naglaro sa isip ko na baka makikipag ayos na siya sa akin at sasabihin na sumunod ako sa baguio kasi namimiss na niya ako o baka naman sabihin niya na nasa bahay lang siya nila nagpaiwan dahil gustong makasama ako ng kami lang dalawa. Para matigil ang imahinasyon ko ay sinagot ko na ang tawag niya.

"Hello Roxanne"
"Hello, daddy nandito na po kami sa dating bahay namin. Daddy ang lamig dito parang nasa ref ako." Sabi ni faith ng sagutin ko ang telepono.

"Anak mag jacket ka at pantalon baka sipunin ka. Anak miss ka na ni daddy." Sabi ko.

"Daddy dont worry may jacket po ako at pantalon. May shoes pa po daddy. Miss na din po kita daddy." Sabi ni faith.

"Anak nasan ang mommy mo?" Tanong ko kay faith.

"Mommy hanap ka ni daddy." Narinig ko mula sa phone na inaabot ni faith ang telepono sa mommy niya.

"Ohh hello may sasabihin ka ba?" Medyo masungit na sabi ni roxane.

"Ahh ee kamusta ka naman? May jacket ka ba? Ginigi---
"Ok lang akonPhantom, please naman Phantom huwag na tayong ganito, nag usap na tayo diba." Putol ni roxane sa dapat ay sasabihin ko.

"Ahh ee pasensya na." Sabi ko.

"Sige na marami pa akong gunagawa bye." Sabi ni roxane sabay patay mg telepono niya.

Muli na naman akong nakaramdam ng sakit sa dibdib ko, pakiramdam ko ang bawat pag iwas na ginagawa ni roxane sa akin ay parang lalo siyang mawawala na ng tuluyan.

Wala na akong nagawa pa sa gusto niya, kahit may kirot sa dibdib ko ang gingawa niya ay tinaggap ko na lang, hindi naman kasi ako kagaya ng ibang lalaki na kahit ayaw na sa kanila ipinipilit pa rin ang sarili nila sa mga babae.

Isa lang ang nasabi ko sa sarili ko. HINDI AKO BULBOL NA KAILANGAN MAGSIKSIKAN SA PAGTUBO, KUNG AYAW SA AKIN NI ROXANE AYAW KO NA RIN SA KANYA. Dalawa na lang ang problema ko si andrea at malou na lang.

Madilim na ng lisanin ko ang lugar na yun, medyo nasagupa ko pa ang trapik, dahil magbabagong taon na noon kaya marami na ang mga namimili at nasa lansangan.

Habang naiipit ako ng trapik ay nakatangbap ako ng txt kay mikay.

"Sir busy ka?" Txt ni mikay.

Nag isip muna ako kung pagbibigyan k ba siya, tutal wala naman akong gagawin pag uwi ko sa bahay, kaya nagpasya pa akong makipag laro, hindi lang basta laro ang gusto ko ng sandaling yun. Ang gusto ko ay makalimot kaya ng replyan ko si mikay.

"Hindi naman, bakit?" Tanong ko.

"Labas tayo sir?" Reply niya.

"Sa dati ba?" Tanong ko.

"Yap" reply niya.

"Text mo si hkat, tvreesome uli tayo okey lang sayo?" Txt ko.

Medyo matagal ngreply si mikay ng itxt ko yun, akala ko nga hindi niya gusto ang trip ko ng sandaling yun, pero ako ang nagulat sa reply niya.

"Sir huwag na si kat, ok lang ba kung may isama ako." Reply ni mikay.

"Ee sino naman?" Tanong ko.

"Ee basta sir, sa sm na lang tayo magkita para makilala niyo siya." Sabi ni mikay.

Binaybay ko na ang daan patungo sa sm sta rosa n sandaling yun na naglalaro ang isip ko kung sino kaya ang kasama ni mikay, magkahalong pananabik at libog ang nanalaytay sa katauhan ko ng sandaling yun.

Lalo akong naglagablab sa init ng katawan ng malarating akp sa sm sta rosa at makita ko ang kasama ni mikay.

Hindi ako maaaring magkamali, ito yung babae na may ari ng bahay na minsan na pinuntahan namin ni mikay para mag sex. Siya si rica na sa perpetual help umiversity nag aaral.

Mabilis pumasok ng kotse ko si mikay at si rica ng makita nila ako. Napuno ng bango ang kotse ko sa gamit nilang pabango, halos maputol na ang mga ugat sa burat ko sa aroma pa lang nila.

"Sir si rica nga pala, bestfriend ko, rica si sir." Pakilala sa amin ni mikay.

Kinamayan ko naman si rica ng sandaling yun bilang paggalang sa kanya, nang mahawaka ko ang kamay niya ay naramdaman ko na parang suso ang hawak ko dahil napaka lambot nito.

Matamis din ang ngiti ni rica ng sandalin yun. Sa pangangatawan ay hamak na mas maganda ang katawan ni mikay, mas malaki kasi uang suso ni mikay kumpara kay rica, medyo matangkad din si mikay ng kaunti. Pero kung kinis ng balat ang pag uusapan mas nakakapag laway si rica, kahit madilim na ng oras na yun ay nagliliwanag pa rin ang balat ni rica, ang labi niya na mapupula at matatalim na mata ay nakakadagdag sa akin ng ibog.

Kaya rin siguro ako sabik kay rica ng sandaling yun ay hindi ko pa siya natitikman, hindi katulad ni mikay na lahat na ata ng itinatago ng suot niyang damit ay nakita ko na.
'Habang binabaybay namin ang daan papunta sa motel na madalas ko puntahan ay biglang nagsilat si mikay.

"Sir pwede ka ba hanggang bukas?" Tanong ni mikay.

"Huh? Bakit naman hanggang bukas?" Tanong ko.

"Ee kasi sir si rica nagpaalam sa kanila na sa bahay namin matutulog, ako naman nagpaalam sa bahay namin na sa kanila ako matutulog, kaya dapat bukas pa kami umuwi." Paliwanab ni mikay.

"Sigurado ba kayo na hindi kayo hahanapin ng magulang niyo?" Tanong ko sa kanila.

"Ako sir hindi, busy ang magulang ko sa pagtitinda ng paputok." Sabi ni mikay.

"Sa akin may reunion ang parents ko ngayon, highschool classmate ata nila yun, kaya magdamag wala yun." Sagot ni rica.

Sa pagkakataong yun ay napanatag na ako, alam ko na safe akp sa mga kasama ko ng sandaling yun." Gusto niyo bang uminom?" Tanong ko sa kanila.

"Oo sir, kaso sa motel na lang baka may makakita pa sa amin kapag sa labas tayo iinom" sabi ni mikay
"Tama, baka kasi may makakita sa amin, marami pa namang kilala ang parents ko." Sabi ni rica,

'

' beer ba o hard gusto niyong inumin?" Tanong ko.

"Hard na lang sir." Sabi ni mikay.

"Para hard ka rin mamaya?" Tanong ni rica.

"Sus parang ikaw hindi hard ahh, excited ka nga." Pambaba ni mikay kay rica.

Habang nagbabangayan ang mga kasama ko sa likod ay niliko ko agad ang kotse ko sa isang 7eleven na nadaanan namin, pababa na ako ng mag recquest si rica.

"Sir pabili naman ako mg yosi, lights" sabi niya sabay abot sa akin ng 100php. Hindi ko na ito tinaggap sinabi ko ako na ang bahala.

Bumili ako ng dalawang bote ng gin at tatlong litro ng redhorse, at apat na sachet ng extra joss. Bumili rin ako ng dalawang mineral water na medium size. Binili ko na rin ng yosi at lighter si rica.

Matapos ko bayaran ang nabili ko ay tumulak na kami papunta sa motel, dating taktika lang ang ginawa ni mikay, nagtago uli siya sa likod ng kotse ko ng papasok na kami sa motel para hindi siya makita ng roomboy. (Additional payment kasi kapag tatlo sa kwarto kaya kailangan magtago si mikay para makatipid kami.)
Ang garahe naman kaso ng motel na yun ay may hagdan na patungo na sa kwarto kaya sigurado na ako na hindi makikita si mikay kapag umalis na ang roomboy.

Kinuha ko ang 12hours promo ng motel na yun, para mahaba ang oras na makasama ko sila at sa uri ng alak na titimplahin ko ay siguradong malalasing sila.

Pagbalik ng bell boy sa kotse ko ay dala na niya ang susi ng kwarto, bago kami pumasok ni rica ay humingi ako sa roomboy ng ice at pitsel at baso, umorder na rin ako ng spicy chicken wings at dalawang order ng sizzling hotdog.

Pagtalikod pa lang ng roomboy ay pinutahan ko na agad si mikay, mabilis naman siyang tumakbo paakyat sa kwarto namin.

Hindi pa uso ng panahon na yun ang cctv kaya kampante kami sa ginagawa namin.

Ilang minuto pa kami naghintay sa kwarto bago dumating ang inorder ko.

Kinuha ko ito at binayaran, binigyan ko na rin ng tip ang roomboy bago ito umalis.