Teacher: Book 4 - Part 1

Bata pa lamang ako ay pinuno na aako ng pangaral at payo ng aking mga magulang. Mga pangaral upang maging isang mabuting tao ako na may respeto sa kapwa at may takot sa diyos. Madalas din akong makatanggap ng sermon sa nanay ko noon sa tuwing may magagawa akong kamalian.

Subalit hindi ko maalala o sadyang hindi lang talaga ako tinuruan ng mga magulang ko kung paano ba dapat lutasin ang problemang dumarating sa buhay ng tao. Tama ba na ituro sa bawat bata ang paglutas ng problema kapag matanda na sila, maiintindihan kaya ng mga batang tuturuan at ihahanda sa mga posibleng problema n dumating sa kanila sa hinaharap?
Kung may tao man siguro na naturuan kung paano harapin ang lahat ng klase ng problema na dumarating sa kanya ay ang tawag sa taong yun ay imposible.

Dahil kahit naman saang ahensiya ng gobyerno, walang nagtuturo kung paano mo lulutasin lahat ng problema. Oo may mga women desk at dswd na maaari mo lapitan kapag nalilito ka na sa mga desisyon na gagawin mo sa buhay. Pero kahit sino pa man ang lapitan mo at magpayo sayo o kahit pa simula ng bata ka pa ay tinuruan ka ng lumutas ng problema.

Sariling desisyon mo pa rin ang masusunod sa nais mong pamamaraan sa paglutas ng kahit anong suliranin na kakaharapin mo.

Maraming nagsasabi na ang mundong ginagalawan natin ay balanse sa lahat ng bagay.

May mga taong hirap sa buhay pero kumpleto naman ang myembro ng pamilya at nagmamahalan.

May mga mayayaman naman na sagana sa lahat ng luho, subalit uhaw sa pagmamahal at atensyon ng pamilya.

Subalit ang lahat ng tao na nabubuhay sa mundong ito ay may kanya kanyang hinaing sa buhay. Mga bagay na wala siya, pero meron ang iba, mga pangyayari na bakit siya hindi niya naranasan samantalang yun iba nakaranas na, mga tanong na bakit ako pa ang nagkaroon ng ganitong sakit, bakit ako pa ang dumaranas ng ganitong problema, bakit bakit bakit bakit bakit bakit bakit…

Bakit yan anh madalas nating sabihin sa tuwing nakakaranas tayo ng problema, kabiguan at kakulangan. Hindi man lang ba naisip o napansin man lang ng mga taong bumibigkas ng " bakit" ang mga bagay na meron siya, ang bawat pangyayari na naranasan niya, ang bawat biyayang natatanggap niya?.

Para SA akin ang salitang "Bakit" AY dulot NG inggit AT hindi pagka kuntento SA kung anong meron tayo ngayon.

Bakit kailangan lahat ng tayo ay nais na makarating sa itaas, kung pwede naman tayong mamalagi sa gitna kung saan ang pamumuhay ay magiging balanse lamang sa lahat ng bagay. Hindi ba mas maganda kung magtulungan tayong lahat upang hilahin ang mga naka lugmok sa ibaba upang makabangon at muling makapag patuloy ng paghakbang sa buhay.

Bakit kailangan magpataasan?
Bakit kailangan magpahirap ng kapwa, kung nasa kamay naman ng bawat isa sa atin ang paraan upang ang lahat ay guminhawa.

Wala siguro tayong papasanin na problema kung ang lahat ng tao ay may malasakit sa kapwa, mawawalan na rin siguro ng trabaho ang mga pulis, abogado at hukom kung lahat tayo ay magiging kuntento sa kung anong meron tayo.

Subalit kahit pa matutunan nating lahat kung paano maging mabuting tao, hindi pa rin natin maiiwasan na magkaroon ng mga problema sa pag ibig.

Ang pag ibig na isa sa pinaka mahiwagang kapangyarihan na meron sa mundo ng mga tao.

Pag ibig na kayang ituwid ang baluktot at kayang gawin tama ang lahat ng maling bagay.

Pag ibig na kahit gaano pa kataas ang pinag aralan mo o kahit sabihin ikaw na ang pinaka matalinong tao sa mundo, nagiging bobo, tanga, sunod sunuran sa lahat ng bagay ng taong minamahal mo.

Ako po muli ito si Phantom Blade, aking ilalahad ang ika apat na libro ng aking buhay, hindi ako mag sasawang sabihin ito sa inyong lahat. Kung may napanood man po kayong kagaya ng pangyayari sa kwento ng aking buhay. yun po ay hindi ko sinasadya. Sa ilang bilyong tao nabubuhay sa mundo. Sa hindi mabilang na dami ng pelikula na ginagawa sa buong mundo. Napaka imposible na walang makagaya ng istorya ng bawat tao ang istorya sa mga ginagawang pelikula.

Uuliyin ko po mga kapatid, hindi po ako nanonood ng thai movie, dahil hindi ko po naiintindihan ang salita nila. Nanonood ako ng mga koreanovela na tinagalog pero kaunti lang ang napanood ko.

Sana po magustuhan po ninyo ang aking istorya, ito po ay hango sa tunay na pangyayari ng aking buhay. Ang masaya, magulo, malungkot, maingay at punong puno ng problemang buhay na meron ako ay naging sandata ko po upang makapag sulat ako ng ganitong klaseng istorya. .

Isang linggo matapos ang aking kaarawan ay napagpasyahan namin ni Roxanne na magtungo sa hospital upang makapagpa check up siya sa kalagayan ng magiging anak namin.

Kapwa masaya ang pamilya namin ni Roxanne dahil madadagdagan na naman ang myembro ng aming pamilya.

"Daddy magiging ate na ako? Parang ako na po si tita ganda pag labas sa tiyan ni mommy si baby? " sabi ni Faith sa akin habang naghihintay kami sa mommy niya na kasalukuyang kausap ng doktor sa loob ng isang kwarto sa ospital.

"Oo honey, kailangan love mo si baby at aalagaan mo siya. Dapat kagaya ka din ni tita ganda na mabait sa kapatid niya. " sabi ko sa inosente kong anak.

"Opo naman daddy magiging good ate po ako kay baby. Pero daddy babae po ba o lalaki si baby? " tanong ni Faith.

"Naku hindi pa natin alam. Kasi ngayon maliit pa si babay hindi pa siya pwedeng i-ultra sound. Bakit honey ano ba gusto mo maging kapatid babae ba o lalaki" tanong ko kay Faith.

Tumingin muna sa kisame ng hospital si Faith na lagi niyang ginagawa kapag may iniisip na bagay, bago niya ako sinagot.

"Gusto ko po girl din daddy para pwede kami magshare ng mga damit, tyaka pwede kami maglaro ng mga pang girl na laro. Kapag boy po kasi daddy hindi kami pwede mahshare ng damit, hindi din po kami pwede maglaro. Diba po baril barilan at mga robot ang laruan ng boy. " inosenteng sabi ni Faith.

"Honey alam mo dapat tanggapin natin kahit lalaki man o babae si baby. Kapatid mo pa rin kasi siya. Katulad namin ng tita ganda mo, girl siya ako boy pero nakakapaglaro pa rin kami nung mga bata pa kami. Love pa rin si daddyni tita ganda, kapag may umaaway noon kay daddy inaaway din ni tita ganda. Kasi love niya ako kahit boy ako. " paliwanag ko kay Faith na hindi ko alam kung naiintindihan ba niya.

Patuloy lang kami ni Faith ng pagkkwentuhan ng biglang lumabas si Roxanne sa kwarto ng doktor.

"Kamusta? Ano sabi ng doktor? " tanong ko.

"Ok naman sabi lang kailangan ko daw na regular na macheck up para daw ma-monitor ang kalusigan ng bata, bawal daw akong mastress, mag isip ng problema at mabuhat ng mabibigat. Kumain daw ako ng masustansiyang pagkain para sa magandang development ni baby. " paliwanag ni Roxanne.

"Baby kamusta ka na diyan, hindi ka ba naiinitan sa loob ng tiyan ni mommy? " tanong ni Faith na nakahawak pa sa tiyan ni Roxanne.

Napatawa na lang kami ni Roxanne sa ginagawa ni Faith. Kinakausap niya sa tiyan ng mommy niya ang kapatid niya na hindi naman siya naririnig, pero bakas ko sa muka ni Faith ang kasabikan na magkaroon ng kapatid ng sandaling yun.

"Saan tayo sa amin ba o sa inyo? " tanong ko kay Roxanne ng makasakay na kami sa kotse.

"Sa amin na muna tayo. Medyo inaantok kasi ako. " sabi ni Roxanne.

"Ahh sige. Medyo inaantok din ako. Faith gusto mo dun ka muna sa bahay namin, kila tita ganda ka muna? " sabi ko.

"Hoy Phantom bakit mo iiwan si Faith sa inyo? Anong binabalak mo? Buntis na ako baka nakakalimot ka. " masungit na sabi ni Roxanne.

"Sige daddy dun muna ako kila tita ganda. " singgit ni Faith.

"Hindi Faith sumama ka sa amin ng daddy mo. Matutulog tayo. " sabi ni Roxanne.

"Mommy hindi naman ako inaantok. " sabi ni Faith.

"Faith anong sabi ni mommy? Pagalit na sabi ni Roxanne.

"Faith huwag lagi makulit" nakayukong sabi ni Faith.

Hindi kami umubra ni Faith sa bagsik ni Roxanne ng sandaling yun, medyo naging masungit na kasi ng sandaling yun. Although masungit naman talaga si Roxanne mas naging grabe lang talaga nung nagbuntis siya.

Ang panahon na yun ay ang panahon at oras na iniwasan ko na lahat ng mga babaeng mapanukso sa buhay ko, mga estudyante na madalas magtext sa akin ay hindi ko na sinasagot pa. Naging school bahay na lang ang routine ng buhay ko.

Subalit hindi ko tuluyang tinalikuran lahat ng babae, dahil si Andrea ay nanatiling kalaguyo ko o kabit ako o other man o kung ano man ang tawag sa relasyon namin.

Si malou naman ay sa school lang kami madalas magkita at magkamustahan na parang magkaibigan lang. Kahit medyo lumalaki na ang tiyan niya ng sandaling yun.

"Phantom pag uwi mo dito ka dumiretso sa bahay na pinapagawa natin may pag uusapan tayo. " text message na natanggap ko mula kay Andrea.

Sinagot ko na lang siya ng ok. Ng sandaling yun. Bago ko muling itago sa sapatos ko ang telepono ko.

Sapatos???
Oo sa gilid ng sapatos ko itinatago ang isang cellphone na gamit ko kay Andrea, dahil minsan ng nagkalikot si Roxanne sa kotse ko, maswerte lang ako na hindi niya nakita ang cellphone na para kay Andrea na nakasiksik sa ilalim ng driver seat. Kapag nasa bahay naman namin kami, tinatago ko ang cellphone na yun sa drawer ng lola ko, kapag nasa bahay naman kami nila Roxanne, sa gilid ng kotse kung saan nagkakarga ng gasolina ko nilalagay ang cellphone. 2100 ang teleponong yun maliit kaya kasya itago sa kargahan ng gasolina kapag isinarado. Safe pa na hindi makikita ni Roxanne.

Yun nga lang halos maubusan na ako ng dahilan kay Andrea kapag tumatawag siya sa akin ng gabi

Yun nga lang halos maubusan na ako ng idadahilan kay Andrea kapag tumatawag o nagttext siya sa akin ng gabi. Dahil hindi ko talaga maaaring sagutin ang tawag o yext niya, dahil ayoko mahuli ni rocanne na may ginagawa pa rin akong kalokohan.

"Kanina ka pa? " tanong ko kay Andrea ng makarating ako sa bahay na ipinapagawa namin.

"Medyo, pero ok lang. Phantom kaya kita pinapunta dito kasi may ipinabago akong kaunting design sa bahay natin. Tara sa loob papakita ko sayo. " sabi ni Andrea.

Sinamahan ko naman si Andrea na pumasok sa bahay na pinapagawa namin, halos kalahati na ng bahay ang nagagawa ng sandaling yun.

Kinuha ni Andrea ang papel ng plano ng bahay namin at ipinaliwanag niya sa akin ang mga babaguhin niya. Subalit wala akong naiintindihan sa mga sinasabi niya, dahil sa totoo lang ang nasa isip ko ay papaano na kapag tuluyan ng nagawa ang bahay namin ni Andrea. Anong idadahilan ko sa kanilang dalawa kung sakaling hilingin ni Andrea na magsama na kami. Paano ko gagawing dalawa ang katawan ko na pwede makatabi ni Andrea at Roxanne sa gabi?

"Phantom ikaw wala ka ba gustong ipadagdag sa bahay natin? " tanong ni Andrea.

"Ahh wala ok na yan. Sabi ko naman kasi sayo diba, kahit maliit na bahay lang ok na sa akin. " sabi ko. Dahil ang totoo ayoko pang matapos ang bahay namin ni Andrea dahil sigurado akong isa sa kanila ni Roxanne ay mawawala sa akin.

Hindi ko kaya na may mawala sa kanilang dalawa, pareho silang importante sa akin. Oo si Andrea importante sa akin dahil hindi ko naranasang magipit sa pera, dahil sa kanya. Subalit sa araw araw at mga bagay na ginagawa niya para sa akin ay hindi ko maiwasan na hindi mapamahal sa kanya.

Subalit mahal ko rin si Roxanne at ang mga anak ko sa kanya.

Sa panahon na ito sumagi sa isip ko na sana ay naging kasapi na lang ako ng relihiyon na maaaring mag asawa ng higit sa isa, para sana maari kong maging asawa pareho si Andrea at roxane. Subalit yun ay hanggang sa isip ko lamang. Ayokong talikuran ang mga bagay na kinalakihan ko na. Ang paniniwala sa diyos na kinilala ko simula ng ako ay isinilang ay hindi ko maaaring talikuran dahil lamang sa pansariling layunin.

"Phantom sunod ka sa akin. Punta tayo kila april nagpaluto ako ng dinner. " sabi ni Andrea bago siya sumakay ng sasakyan niya.

Ako naman ay sumakay na din sa kotse ko, sumunod lang ako kung saan papunta si Andrea. Nang biglang tumunog ang telepono ko.

"Phantom nasan ka na. " tanong ni Roxanne sa kabilang linya.

"Ahh ee papunta akong sm, may pinapabili kasi yung principal namin sa akin. Babalik uli ako sa school, may program kasi sa school bukas. " sabi ko. Sa totoo lang may program naman talaga nung panahon na yun sa school namin. Yun nga lang nagsinungaling ako na in charge ako sa stage decoration at kailangan ko bumalik sa school para lang mapagtakpan ang pakikipag kita ko kay Andrea.

"Ahh ganun ba? Bili mo naman ako ng hinog na papaya kahit maliit lang, ok lang ba? Hintayin ko pag uwi mo. " paglalambing ni Roxanne.

"Yun lang ba? Wala ka na ba ibang gusto? Si Faith ano gusto? " tanong ko.

"Sa akin ok na ang papaya. Huwag mo ng ibili si Faith ang dami ng nakain ng anak mo. Binili kasi ng ate mo ng pizza kanina. " sabi ni Roxanne.

"Ahh ok sige. Tawagan na lang uli kita, nagddrive kasi ako. " sabi ko. Bago ako nagpaalam kay Roxanne.

Ilang saglit pa ay nakarating na ako sa bahay nila april, ang sasakyan ni Andrea ay daretsong pumasok sa garahe nila april, ang kotse ko naman ay sa harapan na lang ng gTe ng bHay nila april dahil isang sasakyan lang naman ang kasya sa garahe nila.

Ganito ang sitwasyon ko kapag si Andrea ang kasama ko. nakatago ang tunay na telepono ko sa ilalim ng upuan ko. Never naman naghalughpg si Andrea sa kotse ko kaya kampante ako na hindi niya mahuhuli ang isang cellphone ko. 2100 ang teleponong pinapakita ko kapag si Andrea ang kasama ko.

"Ohh napa aga ata kayo hibdi pa ako tapos magluto. " sabi ni april ng makapasok kami sa bahay nila.

Nagtaka na lang ako ng bulungan siya ni Andrea at bigla silang nagtawanan matapos bumulong ni Andrea.

"Hayy naku kung hindi lang kayo malakas sa akin, sige na akyat na kayo. Alam mo naman ang kwRto diba? Huwag niyong tutuluan huh. " pang aasar ni april kay Andrea na labis ko naman pinagtaka.

Hinawakan ni anfrea ang kamay ko bago niya ako hinila paakyat sa ikalawang palapag ng bahay nila april.

Sa dulong bahagi ng hallway ay binuksan ni Andrea ang pintuan bago kami pumasok.

Nilock ni Andrea ang pintuan ng kwarto yun, bago niya ako niyakap at hinalikan sa labi.

Maalab na halikan ang naganap sa pagitan namin ni Andrea ng sandaling makapasok kami sa loob ng kwarto ni april. Matagal na din kasi ng huli may nangyari sa amin ni Andrea kaya hindi ko siya masisisi kung mistulang uhaw na hayop siya sa laman ng sandaling yun.

Habang naghahalikan kami ni Andrea ay kasabay na namin tinatanggal ang mga suot naming damit ng sandaling yun. Tang underware na lang ang suot namin ng makarating kami sa kama ng kwartong yun.

Subalit ang bawat halik at haplos ng ni Andrea ng sandaling yun ay bigla na lang rumehistro sa isip ko ang anak ko si Faith.

Marahan kong itinulak si Andrea sa balikat upang magkalas ang mga labi namin sa paghahalikan.

"Bakit Phantom? May problema ba? " tanong ni Andrea na may halong pagtataka.

"Huh? Ano wala naman. Hubarin mo na kasi ito" sabi ko sabay kalas ng suotniyang bra at panty.

Yumuko naman si Andrea upang mahubad din niya ng suot kong brief. Hindi na siya umalis sa posisyon na yun, dahil sinimulan na niyang dilaan ang burat ko.

Masarap tsumupa si Andrea, lalo na sa pamamaraan niya na vbabasain muna niya ng laway ang kabuuan ng burat ko hanggang sa bayag ko bago niyo isususbo ng hanggang sa abot ng kanyang makakaya ang kahabaan nito.

Subalit hindi ko magawang maramdaman ang tunay ns pagpapaligayang ibinibigay sa akin ni Andrea ng sandaling yun, dahil nasa isip ko ang anak ko. Naisip ko rin si roxane at ang isa pa naming anak na dinadala niya.

Hindi ko rin magawang awatin si Andrea sa nagaganap sa amin dahil alam kong magagalit siya at magtataka kung bakit ako tatanggi sa kama. Ayoko malaman niya na nagsasama na kami ni roxane, ayoko malaman niya na buntis na si roxane at may plano na kami para sa kinabukasan namin. Kaya kahit may kirot ng kunsensiya ang dibdib ko ng sandaling yun ay itinuloy ko na lamang ang nasimulan namin ni Andrea.

Inawat ko na si Andrea sa pagtsupa niya sa burat ko ng sandaling yun, ako naman ang umupo, nago ko siya pinahiga. Walang kupas ang katawan ni Andrea. Napaka kinis pa rin niya. Kahit may anak ns siya ay wala kang makikitang bahid ng stretch mark sa tiyan niya, ang suso niya ay bahagya lang na lumaki ang utong niya pero napaka ganda pa rin nito na parang suso ng dalaga. Ang puke niya ay makinis rin na may kaunting hibla ng bulbol, matambok at mamula mula ang laman na nakausli sa hiwa niya.

Isa si Andrea sa pinaka malinis na babaeng nakilala ko sa buong buhay ko. Kahit nung highschool pa kami ay never kong kinain ang puke niya na may naamoy akong masamang amoy. Palaging mabango ang puke niya na parang amoy ng isang dalagitsng hindi pinapawisan.

Pinaghiwalay ko na ang mapuputing hita ni Andrea, bago ko dilaan ang pinaka hiwa ng pike niya na naging sanhi ng kanyang pag unggol. Nilaro ko ng dila ko ang hiwa niya mula sa ibaba hanggang sa clitoris niya, bago ko sipsipin ang pinaka butas ng lagusan niya.

Pinatigas ko rin ang dila ko bago ko ibaon sa butas ng puke niya kung hanggang saan ito maabot. Inulit ulit ko lang ang ganitong pamamaraan hanggang sa halos mapasigaw na si Andrea sa sarao na nararamdaman niya bago niya ipagdiinana ang muka ko sa puke niya. Kasunod nito ay ang pag agos ng napaka init na likido na lumabas sa puke niya.

Habol hininga si Andrea ng humiga ako sa tabi niya matapos ko masimot ang ang likidong nilabas niya.

Ayoko ng patagalin pa ang kasalanang nagagawa ko ng sanxaling yun, kaya kahit hinihingal pa si Andrea ay pinatungan ko na siya. Kusa naman niyang ibinuka ang hita niya, itinutok ko na ang burat ko sa naglalawa pa puke ni Andrea bago ko ibaon ng sagad ang burat ko.

Napangiwi ang muka ni Andrea sa ginawa ko dama ko din na medyo sumikip ang pike niya ng sandaling yun, dahil siguro sa wala talagang ibang kumakantot sa kanya bukod sa akin.

"Dahan dahan Phantom medyo masakit. " sabi ni Andrea ng magsimula akong bumayo ng medyo may kabilisan dahil dama ko ang sarap sa malambot at may kasikipan na puke ni Andrea.

Hindi ko na siya pinansin ng sandaling yun, binagalan ko lang ang pagbayo ko pero may diin na kasama lalo na kapag sinasagad ko n ang pagbayo.

Habang nasa ibabaw ako ni Andrea na patuloy na bumabayobay bigla niyang hinila ang ulo ko, idinikit niya sa suso niya ang labi ko. Kahit hindi niya sabihin ay alam ko angbgusto niyang ipagawa sa akin.

Dinilaan ko ng may diin na may kasamang supsop ang utong niya habang bumabayo ako. Dito lalong lumakas ang unggol ni Andrea, sinabayan ko pa ng lamas sa kabilang suso niya ang ginagawa kong pagdila sa utong niya.

Halos mabunot na ang buhok ko sa tindi ng pagsabunot ni Andrea sa akin, subalit hindinko ito ininda. Tinuloy ko lang ang ginagawa ko dahil batid ko na malapit na namang labasan si Andrea.

Ilang saglit pa ay lumakas lalo ang unggol niya na sinabayan pa ng malalim na paghinga bago niya ako yakapin ng mahigpit. Sinagad ko naman ang pagbaon ng burat ko sa loob ng puke niya bago ko maramdaman ang ikalaeang orgasmo ni Andrea.

Subalit ang sumunod na ginawa ni Andrea ay hindi ko na nagawang Awatin.

Dahil habang nilalabasan siya ay bigla niyang kinagat ang balikat ko ng napaka diin na kagat. Hindi ko magawang awatin siya dahil napaka higpit ng yakap niya sa leeg ko at ang dalawang palad niya ay naka sabunot sa buhok ko.

Labis na ang kaba ko ng sandaling yun, hindi dahil sa sugat na dulot ng kagat ni Andrea. Kundi ang marka nito na hindi malabong makita ni Roxanne dahil lagi akong nakasando kapag matutulog lang.

Matapos labasan si Andrea ay lumuwag na ang yakap niya sa akin. Pati ang pagkakagat niya sa balikat ko ay lumuwag na rin. Ramdam ko pa ng alisin niya ang ngipin niya sa balat ko na pakiramdam ko ay bumaon ng hanggang kalahati ng ngipin niya.

Pikit ang mata ni Andrea ng sandaling lumuwag ang pagkakayakap niya, sa totoo lajg gustong gusto ko siyang mirahin, awayin at pagsisisgawan sa ginawa niya. Subalit hindi ko magawa.

Hinugot ko na ang burat ko sa pagkakabaon sa puke niya bago ako tuluyang tumayo mula sa pagkakadapa sa ibabaw niya.

Kinuha ko na ang mga damit ko at mabilis ko itong sinuot, nakapikit pa rin si Andrea ng sandaling yun.

Nakabihis na ako ng lahat ng damit ko ng idilat niya ang mga mata niya at kitang kita ko ang gulat at pagtataka ng makita niya akong nakabihis na.

"Ohh tapos na ba tayo? Nilabasan ka ba? " tanong ni Andrea.

"Magbihis ka na kailangan ko ng umuwi may gagawin pa ako sa bahay. " sabi ko na hindi man lang siya tinitignan.

"Teka lang ano ba nangyari? Galit ka ba dahil kinagat kita? Sorry hindi ko kasi mapigilan ee ayo---
"Magbihis ka na please ok lang ako. Hintayin kita sa baba. " putol ko sa dapat ay sasabihin pa ni Andrea bago ko tinungo ang pintuan.

Naupo ako sa sala ng bahay nila april, na inis na inis sa ginawa ni Andrea.

Ilang saglit pa ay bumaba na din si Andrea mula sa itaas na bahay nila april.

"Phantom sorry na. Hindi ko naman talaga sinasadya ee. " Sabi ni Andrea ng tumabi siya sa akin sa pagkakaupo ko sa sala.

"Ok lang. Kalimutan ko na yun. Mauna na muna ako. Marami pa kasi talaga akong gagawin sa bahay. " sabi ko kay Andrea.

Kahit pinipilit pa niya ako na kumain muna bago umuwi ay hindi n niya ako napilit pa. Nagpaalam na lang ako kay april bago ko lisanin ang bahay nila.

Nagpark muna ako sa simbahan ng bayan namin bago ako bumili ng papaya at jollibee na ipapasalubong ko sa kalapit na palengkr at store ng jollibee sa lugar namin.

Umuwi muna ako sa bahay namin para magpalit ng damit. Binabad ko na agad ang suot ko damit sa batya para hindi na maamoy pa ni roxane, mabilis din akong naligo para alisin ang amoy ng katawan ni Andrea sa katawan ko. Bago ako nagtungo sa bahay nila Roxanne.

"Daddy!!! " sigaw ni Faith ng makita niya akong nagbubukas ng gate sa bahay nila roxane.

"Hello honey. Kamusta naman ang pinaka magandang big girl sa buong mundo? " tanong ko ng salubungin ako ni Faith papasok sa bahay nila roxane.

"Look daddy" sabi ni Faith bago niya ipakita ang kamay niya na may dalawang star sa magkabilang kamay.

"Aba verygood na naman pala ang honey ko. Eto ang price mo" sabi ko sabay abot ko sa kanya ng jollibee na binili ko para sa kanya.

"Thank you daddy" sabi ni Faith bago siya humawak sa kamay ko at sabay kaming pumasok sa bahay.

Hinanap ko agad si roxane ng makapasok ako sa bahay at itinuro naman ng mama niya na nasa kwarto daw ito.

Iniwan ko muna si Faith na kumakain ng pasalubong ko bago ako umakyat sa itaas ng bahay.

Inabutan kong nakahiga si roxane, nakasaksak sa tenga niya ang headseat niya kaya hindi niya ako napansin ng makapasok ako sa kwarto.

Nakapikit ang mga mata niya ng sandaling yun, kaya marahan ko siyang hinalikan sa pisngi.

"Phantom bakit bagong toothbrush ka? " sai ni roxane habang nakapikit na parang imbestigador.

"Ohh gising ka pala. Nandyan na yung papaya na pinabili mo. Tara kainin na natin" pag iiba ko sa usapan dahil ayoko talagang mag sinungaling kay roxane.

"Sagutin mo ang tanong ko bakit bagong toothbrush ka? May ginagawa ka na naman bang kalokohan? " sabi ni roxane bago siya umupo mula sa pagkakahiga at inalis ang head seat sa tenga niya.

"Wala ano ka ba. Nagtootbrush lang may kalokohan agad? Kumain kasi ako ng mangga na may bagoong kanina sa labas ng school pag uwi ko kaya nagtoothbrush ako. " sabi ko na lang para makaiwas sa gulo.

"Hubarin mo nga yang t-shirt mo, patingin ako ng katawan mo!! " seryosong sabi ni roxane na nagdulot sa akin ng hindi maipaliwanag na takot.

Bakat na bakat sa balikat ko ng sandaling yun ang ngipin ni Andrea, oras na hubarin ko ang damit na suot ko ay alam kong ito na ang katapusan ng pagsasama namin ni Roxanne.

Subalit sinagip ako ng aking angel ng sandaling itataas ko na ang damit ko para sana hubarin at nakanda na rin ang paliwanag na gagawin ko sa pag amin sa kasalanang nagawa ko kay Roxanne.

"Mommy daddy!! Luto nandaw po ang ulam sabi ni mamu tara na daw po kakain na po. " sabi ni Faith bago siya umakyat sa kama at hinawakan kamay namin ni Roxanne at pilit kami hinihila palabas ng
Kwarto.

Napangiti na lang ako ng lihim sa isip ko ng sagipin ako ni Faith sa bingit ng isang malaking gulo. Subalit ang problemang haharapin ko na akala ko ay tapos na ee hindi pa pala.

"Phantom minsan lang akong kutuban, binabalaan kita. Isang beses pa na lokohin mo ako. Hindi mo na kami makikita ni Faith. " sabi ni roxane ng pababa na kami sa hagdan ng bahay nila.

Mas pinili ko na lang na hindi sumagot sa sinabi ni roxane, ayoko ng mawala sila ni Faith at ang magiging anak ko sa kanya. Subalit paano ko magagawang iwanan si Andrea?

Ito na naman ang gumulo sa isip ko ng sandaling yun, ang problema na parang paikot ikot lang na bumabalik sa akin hindi ko alam kung paano ko bibigyang solusyon.

Kumain kami ng hapunan ng sandaling yun na hindi man lang kumikibo si roxane, hindi ko alam kung paano niya nahulaan na may ginawa akong kalokohan. Hindi naman ako naniniwala sa sinasabi sa pag aaral tungkol sa women instinct, para kasing kalokohan lang yun, pero sa ikinikilos ni roxane ng sandaling yun ay parang naniniwala na talaga ako na ang mga babae ay may kakayahan na makaamoy o makaramdam na niloloko na sila ng lalaking mahal nila.

Matapis kami kumsin ay umakyat na agad si roxane sa kwarto namin ako naman ay tumulong muna sa nanay ni roxane na mag linis ng pinagkainan bago ako nanood ng tv sa sala kasama ang tatay ni roxane.

Ilang minuto pa lang ako nanonood ng tv ng bigla akong tawagin ni roxane mula sa itaas ng bahay nila.

"Bakit? " tanong ko ng sumilip ako sa hagdan dahil pasigaw ang tawag niya.

"Umuwi ka daw muna sa inyo, papahatid daw ang ate mo sa airport. " sabi ni roxane bago niya ako tinalikuran na halata mong galit pa rin siya sa akin.

Mabilis ko naman siyang hinabol papasok sa kwarto namin, bago ko siya abutan na isasara na ang pintuan. Mabilis ko siyang niyakap sa likuran niya bago ko siya halikan sa lees at pisngi.

"Phantom ano ba. " sabi ni roxane habng kumakawala sa pagkakayakap ko.

"Bakit ba napaka moody mo? Ako ba pinaglilihihan mo? " tanong ko sa kanya bago ko uli siya halikan sa leeg at pisngi.

"Ewan ko sayo. Umalis ka na baka mahuli ang ate mo. Mag ingat ka. Kapag late naka na nakauwi dun ka na matulog sa inyo. Matutulog na ako kailangan ko magpahinga. " sabi ni roxane bago siya humarap sa akin at kusa na niya akong hinalikan sa labi.

Hindi ko na pinalampas pa ang pagkakataon na yun. Nabitin ako kay Andrea kaya roxane ko ibubuhos ang lahat.

Sorry… Hindi ko ikkwento dito ang bed scene namin ni roxane. Malaki po ang respeto ko sa nany ng mga anak ko.

"Gago ka talaga. Kapag itong anak mo naging kambal, sasakalin talaga kita. " sabi ni roxane habang mabilis kami nagbibihis ng damit.

"Bakit ayaw mo nun? Swerte kaya kapag may kambal sa pamilya. " sabi ko.

"Swerte nga mahirap naman magbuntis at manganak. Ok lang snaa kung ikaw ang maglilihi at manganganak. " sabi ni roxane sabay kurot sa tagiliran ko.

Nagpaalam na ako kay roxane ng sandaling yun dahil tawag ng tawag n ang ate ko sa akin.

Kung nagtataka kayo kung bakit hindi nakita ni roxane ang kagat ni Andrea sa balikat ko ay dahil hindi ko hinubad ang damit ko. Short ko lang ang inalis ko dahil quickie lang naman ang ginawa namin ng sandaling yun.

Naihatid ko naman ng matiwasay ang ate ko sa airport subalit mistulang tumakbo pabalik ang panahon ng makita ko ang lugar na yun, isang tao ang nagbalik sa alaala ko. Isang tao na minsang naging parte ng buhay ko.

Sa labis na kalungkutan at pagka miss sa taong yun ay natagpuan ko na lang ang sarili ko sa museleo ni psalm, nakatitig ako sa imahe ni psalm ng sandaling yun, buhay lahat ng ilaw sa loob nito ng biglang may nagsalita mula sa likuran ko.

"Hindi mo pa rin pala nalilimutan ang anak ko. " tinig ng isang lalaki ng lingunin ko ay ang tatay ni psalm ito na nakatayo sa pintuan ng museleo.

"Hindi ko po magagawang kalimutan si psalm. Pwede po akong magmahal uli ng ibang babae, pero sa isang sulok ng puso ko mananatili po ang lahat ng alaala ng anak niyo. " sagot ko na hindi ko na naman napigilan tumulo ang luha sa mata ko.

Nilapitan ako ng tatay ni psalm bago niya hagurin ang likod ko ng sandaling yun.

"Galing ka pa ba ng laguna niyan? " tanong nig tatay ni psalm sa akin matapos ko pahirin sng luhsng tumulo sa mga mata ko.

"Galing po ako ng airport hinatid ko po ang ate ko. Kaya naisipan ko po dumaan dito kahit gabi na. Kayo po madalas po ba kayo dito? " sabi ko
"Oo araw araw akong dumadaan dito. Hindi kumpleto ang araw ko kapag hindi ko napupuntahan ang nag iisang anak ko. Ngayon lang ako nagpunta dito ng ganitong oras. Yung caretaker kasi dito binabayaran ko para bantayan ang museleo ni psalm, sinasabi niya sa akin kung may dumadalaw ba sa anak ko. Kaya napapunta ako dito dahil tinawagan ako ng caretaker na may nagbukas nga daw ng museleo. Kutob ko naman na ikaw ang nagpunta dahil nabuksan daw ng maayos ang pintuan. Ikaw lang naman at ako ang may susi sa pintuan nito. " sabi ng tatay ni psalm.

Mahaba ang napag usapan namin ng tatay ni pslm ng sandaling yun, kamustahan at balitaan sa mga naganap sa buhay namin pareho. Naikwento ko rin sa kanya ang tungkol kay Roxanne at kay Faith. Sinabi ko rin buntis si roxane subalit inilihim ko na sa kanya ang tungkol kay Andrea at malou.

Madaling araw na ng makabalik ako sa bahay namin. Natulog ako at sa kinasamaang palad, isa na namang probkema ang hinarap ko ng gisingin ako ng nanay ko.

Phantom, Phantom bumangon ka nga diyan. Kanina pa tunog ng tunog ang telepono mo. " ang tinig ng nanay ko na gumising sa aking pagkakatulog.

Kahit medyo antok pa ako at masakit ang dulo dulot ng puyat at pagod na nilasap ko ng gabing yun ay pinilit ko sagutin ang telepono ko na hindi ko man lang tinignan kung sino ang tumatawag.

"Hello Phantom" sabi ng babae sa kabilang linya ng sagutin ko ang aking telepono.

"Hello sino to? " sabi ko na medyo garalgal ang boses habang nakapikit pa ang mga mata ko.

Subalit ang mga sumunod na sinabi ng babae sa kabilang linya ay mistulang mainit na tubig na isinaboy sa buong katawan ko ng sandaling yun. Ang antok at pagod ay biglang nawala sa katawan ko tanging kaba at pag aalala ang naramdaman ko at nakapag pa balikwas sa akin mula sa pagkakahiga.

"Phantom ako ito si mara, magpunta ka dito sa bahay ngayon. Si mama dadalhin si ate sa amerika. " sabi ni mara.

"Bakit ano bang nangyari? " tanong ko.

"Hindi ko alam Phantom, maski si ate nagulat ng malaman na ngayon tanghali ang flight nila papuntang amerika. Phantom pumunta ka dito sa bahay hindi ko maawat si mama. " garalgal na boses ni mara na batid ko na umiiyak ng sandaling yun.

Pinatay ni mara ang tawag sa telepono ng sandaling yun, mabilis akong kumilos upang maligo at makapag bihis. Subalit ng matapos akong magbihis ay isa na namang tawag ang natanggap ko.

"Hello Phantom iho. Magmadali ka nasa ospital si Roxanne nawlaan siya ng malay tao kanina kaya isinugod namin siya dito. " tinig ng tatay ni roxane sa kabilang linya na mabilis ko namang sinagot na pupunta na ako kung nasaan man sila.

Isang desisyon ito na hindi ko alam kung sino ang uunahin kong puntahan. Isang desisyon din ito na labis kong pinagsisihan hanggang sa mga oras na ito.

Pinasya kong puntahan si roxane ng sandaling yun, naisip ko na kung kay malou ako pupunta ay puro masasakit na salita lamang ang matatanggap ko sa nanay niya. Isa pa alam ko isang drama lang ang nagaganap sa bahay nila malou, kung dalhin man si malou sa amerika ng nanay niya ay marami pa kaming pagkakataon na magkita at makikita ko pa rin naman ang anak ko sa kanya. Kaya mas pinasya ko na puntahan si Roxanne, dahil labis akong nag aalala sa kalagayan niya.

Nang makarating ako sa ospital kung nasaan si Roxanne aty inabutan ko ang mga magulang niya na nasa labas ng emergency room.

"Ano po nangyari? " tanong ko agad.

"Huwag ka ng mag alala iho. Normal lang daw sa nagbubuntis ang mahilo at matumba. Nagpanic lang talaga kami kanina akala kasi namin kung napano na ang anak namin. " sabi ng tatay ni roxane.

"Kamusta naman po si roxane? " tanong ko.

"Ok naman siya nagpapahinga lang siya sandali doon at pwede na daw siyang lumabas kapag lumabas na yung laboratory test ng doktor. " sabi ng tatay ni roxane.

"Si Faith po nasaan? " tanong ko uli.

"Nasa canteen kasama ni rochelle ( nakakabatang kapatid na babae ni roxane) may binibili lang. " sabi ng tatay ni roxane.

Nagpaalam muna ako sa tatay ni roxane bago ko tunguhin kung nasaan si roxane. Inabutan ko siyang nakahiga sa isang kama sa emergency room. Nakapikit siya ng sandaling lapitan ko siya.

Pinag masdan ko mabuti ang muka ni roxane sa ganitong pagkakataon ay makikita mo talaga na siya ang nanay ng anak ko. Kamukhang kamukha niya si Faith, mula sa korte ng mukha, sa labi, sa ilong. Para silang before and after.

Naupo ako sa bandang paanan ng kama ni roxane, hinawakan ko ang kamay niya na naging dahilan ng pagkakagising niya.

"Ohh kamusta ka na? May masakit ba sayo? " tanong ko ng makita ko dumilat na ang mata ni Roxanne.

Hindi niya ako sinagot sa tanong ko ng sandaling yun, bagkos ay sinenyasan niya ako na lumapit sa kanya. Kaya inilapit ko naman ang tenga ko sa bibig niya. Subalit ang inaakala ko na may sasabihin siya ay nagkamali ako. Dahil isang malakas na batok ang natamo ko kay roxane.

"Arraayyy!! Bakit inaano ba kita? " tanong ko.

"Sira ka kaya ako nahilo dahil sayo. " sabi ni roxane.

"Bakit? Ano ba ginawa ko? " tanong ko.

Sinenyasan uli ako ni roxane na lumapit uli sa kanya. Nang sandaling yun ay naging alerto na ako. Hawak ko na ang ulo ko ng ilapit ko ang tenga ko sa kanya.

"Gago ka hindi ako nakatulog kagabi ng ayos. Nabitin ako sa ginawa mo kaya ako nahilo at natumba kanina. Gago!!! " sabi ni roxane na hindi ko mapigilan na tumawa.

"Pag uwi natin bumawi ka na lang. " bulong ko din sa kanya.

Nasa ganung tagpo kami ng bigla akong yakapin ni Faith.