Teacher: Book 4 - Part 2

"Daddy bakit ngayon ka lang. Tyaka bakit hindi mo ako sinama matulog kila lola? " sabi ni Faith ng lapitan niya kami ni roxane.

"Honey hindi kita pwede isama kagabi kasi hinatid ko si tita ganda sa airport. Gabi na yun mapupuyat ka. " sabi ko.

"Ahh ganun po ba. Daddy gusto mo? Binili ako ni tita Rochelle ohh" sabi ni Faith sabay abot sa akin ng isang magnolia chocolate at isang tinapay na parang mamon.

"Hindi sige anak sayo yan busog pa si daddy. " sagot ko.

Tumagal din kami halos ng isang oras sa ospital bago dunating ang doktor na may dala ng resulta ng laboratory test ni Roxanne. Konting payo na huwag magpagod, huwag magbuhat ng mabibigat at siguraduhing masustansiya ang palaging kakainin upang maging maayos ang development ng bata sa sinapuounan niya.

Wala naman problema si roxane ng sandaling yun sadyang napuyat lang talaga siya kaya siya nahilo. Matapos kami kausapin ng doktor ay umuwi na kami sakay ng kotse ko.

Kagaya ng lagi naming pagkikita ng kapatid na babae ni roxane ay mailap pa rin ito sa akin. Maski tingin, siring, ngiti o kahit sign ng fuck you ay hindi niya ginagawa sa akin.

Hindi ko alam sa kanya kung may galit ba siya sa akin o sadyang masingit lang talaga ang isang yun. Binalewala ko na lang din siya ng sandaling yun.

Nang makarating kami sa bahay nila roxane ay nagpaalam lang ako saglit na may nalimutan akong kunin sa bahay. Nagsinungaling ako kay roxane na kailangan ko kunin ang lesson plan ko para makapag update ako. Pero ang totoo ay susubukan ko habulin ang pag alis ni malou at ng mommy niya papuntang amerika.

Nang payagan ako ni roxane na umuwi ay halos paliparin ko na ang kotse ko sa pagmamadali para makarating sa bahay nila malou. Subalit kahit anong bilis ng patakbo ng kotse ang gawin ko ay hindi ko na nagawa pang mahabol si malou at ang mommy niya. Tanging si mara na lang ang inabutan ko na namumugto pa ang mata sa bahay nila.

"Nakaalis na sila Phantom. Kanina pa kita hinihintay, gusto ka man lang sana makita ni ate bago siya umalis. Kaya kanina ka pa niya pinapatawagan sa akin. Akala ko matapos nating mag usap pupunta ka na. Pero wala ka. Binigo mo na naman ang ate ko sa pagkakataong ito. " sabi ni mara na halos humagulgol na sa pag iyak.

Sobrang naawa ako sa nakita kong reaksyon ni mara. Batid ko na labis siyang nangungulila sa paglayo ng mommy niya at ng ate niya. Subalit ang awa na nararamdaman ko ay napalitan ng katangungan kung ano ba talgaa ang dahilan ng pagpunta ni malou sa amerika. Wala rin siyang naikwento sa akin kapag nasa school kami.

Tumingin ako sa orasan ng sandaling yun. Alas onse pa lang ng tanghali. Ang sabi ni mara alas dose ang flight nila malou. Kung magagawa ko makarating sa airport ay may oagkakataon pa ako na makita si malou, kahit hindi ko man magawa na pigilan sila sa pag alis ay sapat na sa akin na magkaroon kami ng maayos na pag uusap.

Subalit hindi ako superhero na maaaring lumipad, wala rin akong kapangyarihan upang mag teleport. Isa pang nakakainis na pakiramdam ay nasa bansa ako ng pilipinas. Kung saan ang byahe na dapat ay 30 to 45 minutes lang ay umaabot ng tatlo hanggang limang oras na byahe dahil sa pesteng trapik sa lahat ng kalsada sa kamaynilaan. Trapik na kaya sanang gawan ng paraan kung ang mga politician NA nakaupo SA mga putang inang inang upuan nila AY hindi mga magnanakaw.

Naisip kaya NG mga politiko kung ilang tao NA kagaya KO NA hindi NA nagawa pang magpaalam man lang SA isang taong paalis NA dahil SA trapik.

Naisip kaya nila kung ilang buhay ang nantala dahil SA trapik, gaanong kalaking pera, oras AT panahon ang nasasayang SA bawat buhay NG pilipino dahil SA pesteng trapik SA lansangan NA pwede naman sanang gawan NG paraan kung ang kaban NG bayan AY napupunta SA pagpapagawa NG mga kalsada AT hindi SA bulsa NG mga putang inang… kaputa putahang NG mga putang inang mga magnanakaw NA politiko. tang ina talaga diba.

Sa isang malungkot na namang yugto ng buhay ko ay hindi ko na inabutan pa si malou at ang mommy niya. Dahil pasado alas dos na ng hapon ng makarating ako sa airport. Nagtanong pa ako sa mga security guard kung naka alis na ang eroplano na papuntang amerika. Umaasa kasi ako na baka nadelay ang flight nila. Nasa pilipinas tayo. Lahat dito delayed.

Subalit bigo ako dahil nakaalis na daw ang nag iisang eroplano na byaheng amerika ng sandaling yun sa airport.

Bumalik ako sa laguna ng sandaling yun na punong puno ng katanungan ang isip ko, kung bakit kailangan ilayo ng mommy niya si malou. Dahilan na gusto ko sana malaman kung nag abot sana kami, nanghihinayang ako sa pangyayari ng sandaling yun. Dahil may isang anak ako na isisilang na hindi ko man lang masisilayan, ayoko na sana pa na may isa na naman akong anak na lumaki na kagaya ni Faith na hindi man lang ako kilala. Isang anak ko na hindi ko na naman maririnig ang unang pag iyak, ang unang pag ngiti.

Sa spbrang lalim ng pag iisip ko ay muli ko na naman naitanong sa sarili ko kung karapat dapat ba ako na maging ama ng anak ni malou?
Magagampanan ko ba ang pagiging ama sa anak namin, kung ang kapiling ko ay si roxane. Paano ako matatawag na mabuting ama kung may karelasyon ako na kagaya ni Andrea?

Maaring nasa posisyon ako na taga pagpalaganap ng karunungan, may suot ng damit na kagalang galang, ang respeto na tinatamasa ko sa lahat ng taong nakapaligid sa akin ay hindi kailangan paghirapan. Subalit sa likod ng aking pagkatao ay kabaligtaran ng lahat ng magagandang nakikita sa akin ng mga mata ng mortal na tao. Natatakpan ng libro, papel, panulat, at pisara ang kabulukan ng aking pagkatao.

Ang mga maling bagay na ginagawa ko sa aking buhay ay unti unting umuusig sa kunsensya ko ng sandaling yun.

Pinasya ko sa bahay na muna namin ako dumiretso ng sandaling yun, tinext ko na lang si roxane na may kailangan ako gawin sa bahay. Kailangan ko muna mag isip kung paano ko ba itatama ang mga maling bagay nanginagawa ko.

Natatakot akong mawala lahat ng mga importante tao sa buhay ko dahil sa mga kagaguhan ako. Ayoko mawala si Faith si Roxanne at ang magiging anak namin. kailangan na kumilos ako upang maitama ang lahat.

Subalit paano ko magagawang itama ang lahat kung ang mga maling nagagawa ko ay ang nagiging dahilan kung bakit tumatakbo ng maayos ang buhay ko.

Magulo diba. Ganyan kagulo ang isip ko ng sandaling yan, bawat solusyon sa problemang kinahaharap ko ay walang matinong kasagutan kapag nag iisip ako ng tamang gagawin.

Bawat solusyon na maisip ko ay may rebuttal na agad na kasunod, mga bagay na mawawala sa akin kapag itinama ko ang maling ginagawa ko.

Sa mga ganitong panahon ko minsan nararamdaman ang inggit sa ibang tao lalo sa mga mayayaman. Bakit hindi na lang ako naging mayaman, bakit hindi na lang ako ipinanganak na may gintong kutyarita sa bibig. Hindi sana ako kailangan makisama at magpaasa sa kagaya ni Andrea.

Subalit kahit ano pa ang isipin ko, kahit pa sisihin ko ang langit sa kapalaran na meron ako ay hindi mabibigyan ng solusyon ang mga problema ko.

Dahil naniniwala ako na hindi kasalanan ang ipanganak ka na mahirap, magiging kasalanan mo lang kung mamatay ka ng mahirap.

Dumating ang araw ng lunes ng muli akong pumasok sa paaralan, hinatid ko muna si roxane at si Faith bago ako nagtungo sa paaralan na pinapasukan ko. Kagaya ng mga unang pagtatangka ko na ayusin ang problema ko ay wala na naman akong konkretong solusyon na naisip kundi ang sumabay na lamang sa alon ng tama o maling mga bagay na kinahaharap ko.

Mas lalo pang bumigat ang pakiramdam ko ng makarating ako sa paaralan na pinapasukan ko, nag uumpukan na naman ang mga kaasmaahan kong guro at kahit hibdi ko naririnig ang pinag uusapan nila. Alam kong tungkol ito kay malou dahil nakita ko na nasa principal office si mara. Maaring alam na nila na hindi na papasok pa muli si malou, maaaring ako ang sinisisi nila sa nangyari.

Hindi ko na lang sila pinansin, nagtuloy na lang ako ng lakad papunta sa classroom ko.

Nasa kalagitnaan ako ng pagtuturo ko ng makita ko nakatayo sa pintuan si mara. Nakatitig siya sa akin na parang may nais sabihin. Kaya mabilis kong binigyan ng seat work ang mga estudyante ko, bago ko hinarap si mara.

"Phantom pwede ba tayong mag usap?" sabi ni mara ng lapitan ko siya.

"Pwede dun tayo sa canteen?" sabi ko.

"Hindi. Mahaba ang pag uusapan natin. Marami kang kailangan malaman. Pagkatapos ng klase mo ngayong umaga puntahan mo ako sa bahay. Hihintayin kita." serosong pagkakasabi ni mara bago ito tumalikod.

Hindi naputol ang tingin ko kay mara habang binabagtad niya ang daan palabas sa paaralan na pinapasukan ko. Ang bawat yabag ng paa ni mara ng sandaling yun ay mistulang maso na pumupukpok sa dibdib ko. Kakaibang pakiramdam para sa akin na parang nababanaag ko ang isa na namng problema na kakaharapin ko.

Hindi ko nagawang makapag concentrate sa pagtuturo ng umagang yun, laman ng utak ko ay ang nilalaman ng pag uusap namin ni mara. Hanggang sa dumating ang lunch break sa paaralan namin.

Maswerte ako na wala ang prinvipal namin ng araw na yun kaya nagpaalam lang ako sa oic ng school namin na hindi ako papasok ng hapon. Gumawa na lang ako ng alibi sa kanya para payagan ako. Nais ko kasi ilaan ang sarili ko sa kung ano ba ang kakaharapin ko na namang problema.

Pinayagan naman akong umuwi ng oic namin dahil hindi lang naman ako ang guro na gumagawa ng ganitong bagay, oo maraming guro sa public school na kapag wala ang prinvipal sa school umuuwi kung gusto nila basta kaclose mo lang ang oic.

Hindi ko nanagawa pa kumain ng tanghalian ng araw na yun, sakay ng kotse ko ay mabilis kong tinungo ang bahay nila mara. Ilang saglit lang ay nakarating na ako sa mismong harapan ng bahay ng nila. Hindi muna ako bumaba sa kotse ng sandaling yun, tinext ko na lang siya na nasa labas ako ng bahay nila.

Mabuti ay hindi pa siya nagpapalit ng numero, dahil ilang minuto lang matapos ko maiswnd ang text ko ay pinagbuksan na niya ako ng gate.

Naka tshirt na fitted at maiksing short lang si mara ng sandaling yun, kitang kita ang hubog ng katwan niya at ang taglay na kaputian at kakinisan ng balat niya. Sandaling nanariwa sa aking alaala ang nagawa naming pagtatalik sa aking kotse.

Subalit isinantabi ko muna ang libog na nararamdaman ko, dahil alam ko na may isa namang problema ang lalasapin ko sa pakikipag usap na gagawin ko kay mara.

Tahimik kaming pumasok sa bahay nila, daretsong umupo sa sofa si mara bago niya kinuha ang remote ng tv at pinatay niya ito.

"Maupo ka Phantom" sabi ni mara sa seryosong paraan.

Naupo ako na hindi ko magawang tumingin sa kanya ng deretso, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko, magkakahalong kaba, takot, pag aalala.

"Phantom hindi na ako magpapaligoy ligoy pa, nakausap ko si ate kahapon sa telepono. Alam ko na lahat ang dahilan ng biglaang pag alis ni mama at ni ate." sabi ni mara.

"Bakit daw ano ba ang nangyari?" tanong ko.

"Dahil sayo. " may diin at halatang galit na sabi ni mara.

Ayoko ng magtaka o magtanong pa sa sinabing yun ni mara, dahil batid ko na ang ibig niyang sabihin sa akin. Mas minabuti ko na lang na tumahimik at maghintay sa mga susunod na sasabihin ni mara.

"Hindi ka maka sagot diyan? Dahil ano akala mo hindi alam ni mama na may isang teacher ka pang kinakasama ngayon? Ano ba akala mo sa ate ko hayop na matapos mo buntisin iiwan mo lang?" sabi ni mara kasunod ang luha sa mga mata niya.

Damang dama ko ang galit niya sa ginawa ko sa ate niya, alam kong higit kanino pa man ay ako talaga ang may kasalanan.

Walang tamang paliwanag para sa kasalanang nagawa ko kay malou.

"Napaka hayop mo Phantom, kung hindi lang masamang pumatay ng tao, pinatay nankita sa ginawa mo sa ate ko." sabi uli ni mara.

"Tama ka naman, mali naman talaga yung nagawa ko na hindi panindigan ang ate mo, pero mara sana naman huwag mo akong murahin ng ganyan. Kung alam mo lang ang nakaraan namin ng ate mo baka maintindihan mo din ako." mahinahong sabi ko kay mara.

"Ano sa tingin mo ang iintindihin ko? Yung ginawa mo kaming parausan ng ate ko? Tapos ano ng mabuntis si ate iiwan mo lang ng ganun na lang? Tang ina naman Phantom magpakalalaki ka. Tatlo na lang kaming pamilya nagkahiwalay pa kami dahil sayo." sabi ni mara habang walang tigil sa pag iyak.

Hindi ko na nagawa pa sumagit kay mara ng sandaling yun, nilasap ko na lang ang masasakit na salita na pilit niyang binabato sa akin. Ayoko ng dagdagan pa ang sama ng loob niya ng sandaling yun, kaya kahit gustong gusto ko dumepensa sa mga pinaparatang niya ay mas minatais ko na laang na tumahimik.

Hindi ko alam kung gaano katagal ang itinagal ng pagtatalak ni mara sa akin ng sandaling yun. Nagulat na lang ako ng bigla niyang ilapag sa mesa ang isang folder.

"Ayoko sanang gawin ito pero si ate ang nakikiusap sa akin na alukin ka nito. Pera ang laman ng folder na yan. Pamasahe papuntang amerika, panggastos sa mga papeles nating dalawa. Tatapusin ko lang ang ilang buwan ko sa college bago ako sumunod sa kanila sa amerika. Ang gusto ni ate sumama ka dahil mahal na mahal ka ng ate ko. May isang buwan pa tayo para ayusin ang mga papeles natin papuntang amerika. Kayang ayusin ng pinsan ni mama na abogoda lahat ng papeles natin kung papayag kang sumama sa akin. Isang beses lang kitang aalukin Phantom. Kung ako ang masusunod. Ayokong maging parte ka ng pamilya namin, gingawa ko lang ito dahil sa labis na pagmamahal ko sa ate ko." sabi ni mara na halos wala akong maisip na isasagot
Alam ko isa itong napaka gandang pagkakataon upang makabawi sa lahat ng sakit na naidulot ko kay malou at sa pamiya. Isang opportunity rin ito upang mapaganda ang buhay ko, alam naman nating lahat na ang amerika ang isang bansa na napakaraming trabahong maraming pasukan, malaki ang kita at malaki ang tyasa ng kahit na sinong tao na yumaman basta magsipag ka lamang.

Subalit ang lahat ng ito ay tinalukan ko, natagpuan ko na lang ang sarili ko na nakasakay sa aking kotse patungo sa bahay nila roxane. Hindi ko na maalala pa ang eksaktong binitawan kong salita kay mara ng sandaling yun. Basta ang natatandaan ko na lamang ay yun na ang huling araw na nakita ko si mara.

Hindi ko kayang muling mawala si Faith at si roxane sa akin, hindi ko kayang talikuran muli ang dalawang taong mahalaga sa akin. Sapat na ang isang beses na nawala si roxane sa akin. Gagawin ko ang lahat upang makasama sila ng mga anak ko. Kahit sa kabila ng ito ay may mga tao akong nasasaktan.

3rd week ng march ng matapos ang bahay na ipinapagawa namin ni Andrea. Nakabili na rin kami ng mga gamit sa bahay.

Hindi lang basta mga gamit ang binili namin, dahil kung titignan mo ang laman ng bahay na yun ay masasabi mo na mayaman ang nakatira dito.

Si Andrea ang nasunod sa lahat ng gamit na binili namin, mula sa pinggan, ref, sofa, tv, kama, ilaw, lahat ng pwede ko makita sa bahay ay meron kami. Subalit imbis na tuwa at kagalakan ang maramdaman ko ay kaba at takot na naman ang naramdaman ko. Alam kong mas magiging miserable ang buhay ko sa pagkakatapos ng bahay namin ni Andrea.

Madalas niya kasi sabihin sa akin na gusto daw niya na magkatabi kami matulog sa bagong bahay namin. Subalit kahit hindi valid ang naging alibi ko ay pumayag naman siya na minsan lang sa isang lingho kung matulog ako sa bahay namin. Sinabi ko lang kasi sa kanya na hindi ko pa naipapaalam sa magulang ko at mga kapatid ko ang tungkol sa relasyon namin.

Subalit mas natatakot ako sa kung paano ako gagawa ng rason kay roxane kapag nagsimula nanakong matulog sa bahay namin ni Andrea.

Graduation day sa paaralang pinapasukan ko ng sandaling tumawag sa akin si Andrea upang sabihan ako kung maaaring doon ako matulog sa bagong bahay namin. Sa totoo lang hindi ko alam ang isasagot sa kanya, kaya imbis na lumayo ako sa speaker na gamit ng paaralan namin ng sandaling yun ay lalo ko pang tinapat ang telepono ko sa malaking speaker. Yun nga lwng nakaramdam ako ng bahagyang kirot sa dibdib sa ginawa ko. Alam kong mali ito, isang babaeng nagmamahal sa akin ang ginagamit ko upang makuha ko ang mga materyal nq bagay na meron siya.

Napailing na lang ako sa kagaguhang ginagawa ko, kaya isang paraan ang naisip ko upang makabawi kay Andrea ng sandaling yun. Pinatay ko ang telepono ko habang nagaganap ang graduation ceremony sa paaralan namin. Tinapos ko lang ang pagsasabit ng medalya sa mga manlalaro sa paaralang yun dahil ako ang naka assign na mag abot sa mga magulang ng mga varsity na magtatapos sa taong yun.

Matapos kong magawa ang tungkulin ko sa graduation ay pasimple akong umalis sa ground, umuwi ako sa bahay namin upang makapag palit ng damit. Tinawagan ko rin si roxane na hindi ako makakauwi sa bahay nila dahil may kaunting party sa isa sa mga varsity ko. Yun ang pagsisinungaling na ginawa ko, dahil alam ko na sasabihin niya sa akin na kung lasing na ako ay huwqg na akkng magdrive pauwi, dahil delikado. Magpalipas na lang ako ng magdamag kung saan ako nandun.

Hindi ako mabait na tao alam ko yun, subalit batid ko rin na hindi ako ganung kasama. Dalawa silang babae ko ng panahon na yun, kapwa may kanya kanyang ginagampanan sa buhay ko na nakakapag dulot sa akin ng saya.

Madaling sabihin na pumili ng isa sa kanila at talikuran ang isa upang hindi na ako magkasala pa. Subalit paano ko gagawin ang bagay na yun, kung kapwa ko sila kailangan sa buhay ko.

Hindi ko sinasabing lahat ng lalaki ay kagaya ko, pero malamang sa hindi. Karamihan ng lalaki sa mundo ay maaring gawin din ang ginagawa ko ng panahon na yan o baka mas higit pa diyan ang magawa ng ilan kung may pagkakataon lang sila.

Ayoko ng ihalintulad ang ibang tao sa istoryang ito ng buhay ko, kahit anong gawin ko pagpapabango ng pangalan ko ay hindi ko na magagawa pang burahin ang dumi na minsan ipinaligo ko sa buong pagkatao ko.

Matapos akong payagan ni Roxanne ng sandaling yun ay itinago ko na ang telepono na gamit ko kay roxane, ang inilabas ko naman ay ang telepono na gamit ko para kay Andrea.

Hindi ko binuhay ang teleponong yun hanggang sa makarating ako sa bahay na ipinagawa ni Andrea. Nakaparada sa loob ng garahe g bahay ag sasakyan ni Andrea ng ako ay makarating.

Bumaba ako sa kotse ko bago ko binuhay ang teleponong gamit ko kay Andrea. Sunod sunod na mensahe ang dumating sa phone na yun na halos lahat ay galing kay Andrea. Hindj na ako nag aksaya pa ng oras lara basahin pa ang mga message, alam ko naman kasi na galit siya sa akin dahil sa pagpatay ko ng telepono.

May sarili akong susi ng lahat ng lock sa bahay na yun, mula sa gate hanggang sa pintuan ng lahat ng parte ng bahay na yun may susi ako kaya walang hirap akong nakapasok sa bahay.

"Sir magandang gabi po. Darating po pala kayo. Kumain na po ba kayo? Ipaghahanda ko po kayo." sabi ng katulong ni Andrea ng makita niya akong naglalakad sa sala.

"Mamaya na lang manang, pupuntaha ko muna si Andrea." sabi ko, habang patuloy ako sa paglalakad paakyat sa hagdan.

Nang makarating ako sa tapat ng pintuan ng kwarto namin ay maingat ko isinuksok ang susi sa knob ng pinto at marahan ko itong binuksan.

Sumilip muna ako at nakita kong patay ang ilaw sa kwarto, buhay ang tv at malamig ang kabuuan ng kwarto dahil sa aircon. Subalit wala si Andrea sa kama. Nang lingunin ko ang cr ay nasilayan ko ang ilaw mula sa siwang sa ibabang bahagi ng pintusn nito. Alam kong nandun si Andrea kaya mabilis akong nagtago sa ilalim ng kama, kinuha ko ang telepono ko sa bulsa ko bago ko i-silent.

Ilang minuto lang akong tumagal sa ilalim ng kama ng maramdaman kong bumukas ang pintuan ng banyo sa kwarto ni Andrea.

Kitang kita ko mula sa ilalim ng kama ang makinis na paa ni Andrea, nang makahiga na siya sa kama ay dun na ako nagsimulang magtxt sa kanya.

"Galit ka?" unang text ko..

Matyaga akong naghintay subalit walang reply si andea, kaya sinubukan ko tawagan ang telepono niya. Narinig ko pa na mag ring ito subalit hindi niya ito sinasagot. Hanggang sa kusang maputol ang tawag ko ay hindi niya pa rin sinagot, kaya sinubukan ko uli siyang tawagan,subalit unang ring palang ng telepono niya ay nagulat ako ng bigla na lang akong may marinig ng parang nabasag sa may tabi ng tv, nang lingunin ko ito ay nakita kong durog durog na cellphone ni Andrea ang bagay na nabasag ng sandaling yun.

Magkahalong awa at takot ang naramdaman ko ng sandaling yun para kay Andrea, hindi niya dapat nararanasan ang sakit na nararamdaman niya dahil lang sa isang taong katulad ko. Isang lalaki na puro pansariling bagay lamang ang iniisip.

Hindi ko alam kung paano ako lalabas mula sa ilalim ng kama niya, gusto ko pa naman sanang Gulatin si Andrea ng sandaling yun, subalit ako ang nagulat sa ginawa niyang pagbato ng telepono niya.

Alam kong masama ang loob niya sa akin, hindi pala galit na galit siya sa akin ng sandaling yun. Kaya natatakot ako sa kanya dahil baka may maibato siya na makasugat sa katawan ko ee isang kasinungalingan na naman ang iisipin ko para maipaliwanag kay roxane ang sugat na meron ako.

Gulong gulo na ang isip ko ng sandaling yun kung paano ba ang gagawin ko ng biglang may kumatok sa pintuan.

"Bakit!!!?" sigaw ni Andrea na halat mo may galit ang boses.

"Ate baka po kakain kayo ni sir, nasa kwarto ko lang po ako." tinig ng katulong ni Andrea mula sa labas.

"Anong sir? Sinong sir!!? " sabi ni Andrea bago ko na naramdaman na tumayo mula sa kama niya at mabilis na humakbang patungo sa pintuan sabay bukas nito.

"Sinong sir ang tinutukoy mo?" tanong ni Andrea ng mabuksan nito ang pintuan.

"Si sir Phantom po ate." sabi ng katulong.

"Sir Phantom ka diyan ee wala naman siya dito." pagalit na sabi ni Andrea.

"Ate nakita ko po siya kanina umakyat nga po dito sa taas, tinanong ko pa po siya kung kakain kayo kasi ---

Biglang tumahimik ang katulong ni Andrea sa pagsasalita at narinig ko na lang na biglang may kung sinong tumakbo palayo mula sa pintuan.

Dito ako nakakuha ng pagkakataon na lumabas mula sa ilalim ng kama. Malinis sa bahay si Andrea kaya kahit kulay puti ang tshirt ko ay wala man lang alikabok na dumikit sa damit ko sa ginawa kong pagkakatago sa ilalim ng kana.

Subalit Rinig na rinig kong isa isang binubuksan ni Andrea ang kwarto sa bahay na yun.

"Manang hindi magandang biro ang sinasabi mo. Kakatawag langi Phantom sa akin." dinig ko mula sa labas na sabi ni Andrea.

"Ate hindi ako nagbibiro, totoo po nakita ko po si sir kanina." sabi ng katulong.

Sumilip ako mula sa pintuan ng kwarto ni Andrea at nakita ko na pababa sila ng hagdan. Ang galit sa muka ni Andrea ay napalitan ng pagkabahala ng sandaling yun.

Alam kong pupuntahan ni Andrea sa labas ang kotse ko para tignan, kaya ang ginawa ko ay naupo ako sa hagdan para hintayin sila.

Gago ka akala mo nakakatuwa ka. Ano ginagawa mo diyan?" sabi ni Andrea ng makita niya ako nakaupo sa hagdan.

"Gugulatin dapat kita kaso ako pa nagulat sa ginawa mo. Natawag ako tapos binato mo pa cellphone mo." sabi ko.

"Ee gago ka ee. Manang maghanda ka ng pagkain kakain kami ng sir mo." sabi ni Andrea sabay hila sa kamay ko pababa sa kusina.

Isa ito sa katangiang gusto ko kay Andrea, kahit galit na galit siya sa akin ay nagagawa pa rin niyang maging malambing ng bahagya.

Inilabas ng katulong ni Andrea ang lahat ng pagkain na nasa ref bago niya ito isa isang pinasok sa microwave, kami ni Andrea ay naghihintay lamang sa mesa.

"Dito ka ba matutulog o napadaan ka lang?" tanong ni Andrea.

"Kung ok lang sana pwede ba matulog ako dito?" tanong ko.

"Alam mo nakakainis ka." sabi ni Andrea.

"Oh bakit na naman?" tanong ko.

"Ewan ko sayo. Huwag ka ng magsalita lalo lang akong naiinis sayo." sabi ni Andrea.

Hindi na ako nagsalita pa, ganito naman talaga siya. Minsan malambing pero mas madalas moody.

Matapos namin kumain ay lumakad na si Andrea pabalik sa kwarto niya na hindi man lang ako kinausap o niyaya man lang na umakyat na sa kwarto niya.

Uminom lang muna ako ng tubig bago ko tawagin ang katulong ni Andrea na tapos na kami kumain para maligpit na niya ang pinagkainan namin, bago ako umakyat sa taas ng bahay.

Subalit wala si Andrea sa kwarto niya ng buksan o ito, patay din ang ilaw sa banyo at sigurado akong walang tao dun. Kaya pinasya ko siyang hanapin sa iba pang kwarto ng bahay na yun.

Nakita ko siya sa kabilang bahagi ng kwartong yun, kasama ang anak niyang si abby na himbing na himbing ng natutulog. Sinenyasan ako ni Andrea na lumabas na ng kwarto, kaya lumabad na lang ako sa kwarto ni abby bago ako bumalik sa kwarto ni Andrea.

Naghubad ako ng damit ko bago ako kumuha ng mga damit na binili ni Andrea para sa akin. Kumpleto ang gamit ko sa bahay na yun, mula sa short, brief, tshirt, kahit pambahay o pang alis meron akk. Lahat yun ay binili ni Andrea para sa akin.

Naligo muna ako ng sandaling yun dahil sobrang lagkit ko na sa pawis na natuyo sa katwan ko ay pabango na nilagay ko bago ang graduation ceremony kaya.

Paglabas ko ng banyo ay nakita ko ng nakahiga si Andrea sa kama habang nanonood ng tv.

"Bakit hindi mo na lang dito patulugin si abby?" sabi ko.

"Hayaan mo lang siya, gusto ko maging independent ang anak ko habang bata siya." sagot ni Andrea.

"Paano kung magising siya?" sabi ko.

Hindj sumagit si Andrea, nilipat niya lang ang tv sa ibang channel bago ko nakita ang natutulog niyang anak.

Sa totoo lang bago sa akin ang ganung teknolohiya. Kaya medyo namangha ako ng ipinakita sa akin ni Andrea kung paano niya na momonitor ang anak niya kahit nasa kabilang kwarto pa ito.

Habang tulala akpng namamangha sa makabagong teknolohiya na nasisilayan ko sa kwartong yun ni Andrea ay bigla na lng siyang nagtanong ng mga bagay bagay.

"Phantom mag sabi ka ng ng totoo, bukod sa akin may babae ka pa bang iba? Nagkabalikan na ba kayo ng nanay ng anak mo?" tanong ni Andrea na biglang nakapag pahinto sa paghanga ko sa panonod ng tv niya.

Sa pagkakataong yun ay nagtatalo ang isip ko sa tama at mali, madaling gumawa ng kasinungalingan para makalusot akl sa mga ganitong klaseng tanong ni Andrea subalit ang mabuting kunsensya sa kalooban ko ay unti unti ng gumigising at nabubuhay upang kontrolin ako sa mga tamang gagawin ko na alam ko malaki ang mawawala sa akin.

"Umuuwi ako sa bahay nila para sa anak namin, minsan nasa bahay namin ang anak ko pati si roxane pero hanggang dun lang lang." sagot ko na hindi ko magawang tumingin sa mata ni Andrea dahil sa labis na kaba na nararamdaman ko dulot ng pagsisinungaling ko.

"Kaya ba hindi mo magawang tumira dito dahil sa kanya?" tanong uli ni Andrea.

"Natatakot lang ako mawala uli ang anak ko." sagot ko.

"Phantom madali naman akong kausap kung ayaw mo na ng ganitong set up. Sabihin mo lang agad." seryosong sabi ni Andrea bago ito nagkumot at nahiga.

Iniisip ko pa lang na mawawala si Andrea ay napaka dami na agad problemang kakaharapin ko sa pang araw araw ko na gastos. Hindi ako anak mayaman, tanging ang maliit na sahod ko lamang bilang guro ang meron ako. Hindi ito sasapat para matustusan ko ang buhay na tinatamasa ko ngayon kung mawawala si Andrea.

Isang bagay ang naisip kong para makabawi kay Andrea, isang bagay na hindi ko pinag isipan na magdudulot na naman sa akin ng isa na namang mabigat na problema.

Humiga ako sa tabi ni Andrea bago ko siya yakapin, una kong nalanghap ang napaka bago niyang katawan na talaga namang kahit sinong lalaki ay tatayuan ng burat, idagdag mo pa ang napaka lambot niyang balat na parang katwan ng sanggol sa sobrang kinis at lambot. Alaga kasi si Andrea sa pampaganda na inaapply sa buong katawan niya.

"Andrea gusto kong magkaanak sayo" bulong ko sa tenga ni Andrea na biglang nakapagpa bangon sa kanya.

"Seryoso ka ba?" tanong ni Andrea na napaka seryoso ng muka.

Hindi ko na siya sinagot, niyakap ko na lang si Andrea ng mahigpit bago ko siya sinimulang halikan sa tenga, pababa sa leeg hanggang sa magtagpo ang mga labi namin.

Naghahalo ang kaba at pananabik sa buong katawan ko ng sandaling yun, kaba dahil sa labis na takot sa isa na namang responsibilidad na kakaharapin ko.

Matagal ang paghahalikan namin ni Andrea ng sandaling yun, ang mga labi namin na halos magkadikit na sa sobrang diin ni Andrea sa paghalik.

Kumalas ako sa paghalik sa labi ni Andrea upang alisin ang lahat ng sagabal sa katawan namin ng sandaling yun, tumayo pa si Andrea sa harapan ko para mahubad ang short na suot niya. Sinabayan ko na rin siya sa paghuhubad.

Nang muli kaming magdikit sa ibabaw ng kama niya ay kapwa kami walang saplot sa katawan, ang mga katawan namin na labis ang init na nararamdaman ay hindi kayang pawiin ng malamig na hangin na ibinubuga ng aircon sa kwartong yun.

Niyakap ko si Andrea bago ako pumihit paibabaw sa kanya, sinimulan ko na siyang pasadahan ng halik sa leeg, pababa sa malulusog at nakakatakam na suso niya. Pinagsawa ko muna ang labi, dila at palad ko sa napaka kinis na suso ni Andrea bago ko mabilis na tunguhin ang puke niya.

Marahil hindi inaasahan ni Andrea na may mangyayari sa amin ng gabing yun kaya hindi siya nakapag ahit, medyo makapag na kasi ang bulbol niya ng sandaling yun, subalit hindi yun hadlang upang kainin ko ang napaka tambok na hinaharao ni Andrea, bagkos lalo pa akong ginanahan ng hawiin ko ang bulbol niya ay agad ko nasilayan ang hiwa niya na may laman na medyo mamula mula na tila sariwang karne sa palengke.

Pinasadahan ko agad ng dila ko ang hiwa niya mula sa ibaba paitaas sa kapirasong laman na nagdudulot ng libo libong boltahe ng kalibugan sa mga babae. Katulong ng labi at dila ko ang ngipin ko na maharahan kinakagat kagat ang tinggil ni Andrea kasabay ng ilang pagsundot ng dila ko. Mistulang kiti kiti si Andrea sa ibabaw ng kama ng sandaling yun, ang hininga niya ay sunod sunod na malalalim na mistulang hinahabol ng isang halima sa sobrang bilis ng paghinga niya. Ang mga unggol naman niya ay mistulang musika sa pandinig ko na lalong nagbibigay sa akin ng gana uoang lalong kainin at ilubog sa kaligayahan ang babaeng nagbibigay solusyon sa mga problema ko sa araw araw.

Magkahalo na ang laway ko at ang katas na lumalabas sa puke ni Andrea ng sandaling yun. subalit hindi pa rin ako tumitigil dahil gusto kong makarating siya sa pinaka sukdulan ng sarap na dapat niyang maranasan.

Pinababa ko pa ang pagdila sa hiwa ni Andrea mula sa tinggil niya hanggang sa mismong lagusan niya, pinilit ng dila ko na pumasok at kumiwal kiwal sa lagusan ni Andrea habang ang daliri ko naman ay humihimas sa tinggil niya.

Wala ng pakiealm si Andrea ng sandaling yun kung may nakakarinig ba sa unggol niya, dahil ssa labis na sarap na tinatamasa niya ay halos tunog kinakatay na baboy na ang unggol niya. Kung may pulis lang siguro na makakarinig ng unggol ni Andrea iisipin na pinapatay na siya ng sandaling yun.

Hindi pa ako nagtatagal sa ganun pamamaraan ng pagkain ko sa puke niya ay bigla na lang niyang hinawakan ang buhok ko na parang gusto niya ipasok sa loob ng puke niya ang muka ko. Batid ko na lalabasan na siya kaya kahit nakadiin ang muka ko sa puke niya ay patuloy pa rin ako sa paggalaw ng dila ko, hanggang sa tuluyan ng umagos ang napaka lapot at medyo hindi magandang lasa ng katas ni Andrea na daretso sa muka ko.

Nang bitawan ako ni Andrea ay mistulang naghilamos ako ng tamod niya, dahil sa dami ng inilabas niya. Pati ang pisngi ko at ilong ko ay basa ng tamod ni Andrea.

Kahit naghahabol pa siya ng hininga ng sandaling yun ay biglang gumaan ang pakiramdam ko ng makita ko na tumatawa si Andrea,alam kong ako ang pinagtatawanan niya dahil siguro sa itsura ko. Hindi na mahalaga sa akin ang itsura ko ng sandaling yun, dahil masyaa din ako ng muli kong mapangiti si Andrea.

Binato niya ako ng damit na hinubad niya kanina habang patuloy na tumatawa.

"Ohh punasan mo muka mo. Nakakatawa itsura mo." sabi ni Andrea.

Kinuha ko naman ang damit niya bago ko ipunas sa muka ko. Hindi pa ako tapos sa pagpupunas ay hinila na ako ni Andrea pahiga sa kama.

"Ako naman, gago ka nakakabaliw yun ginawa mo." sabi ni Andrea habang nakangiti na parang dimonyita.

Sa totoo lang mas lalong gumaganda si Andrea kapag nakangiti siya, parang naghahalo ang muka ng dimonyo at angel sa muka niya kapag nakangiti siya. Likas kasi na matapang ang muka niya, maputi siya at napakakinis ng balat sa muka niya na parang sa angel, kaya ko nasabi na naghqhalo ang dimonyo at angel sa muka niya kapag ngumiti siya.

Umupo si Andrea sa may paanan ko bago niya hinimas ang burat ko, sa totoo lang kahit palad pa lang ni Andrea lalabasan na ako dahil sa sobrang lambot ng palad niya.

Kung lalagyan lang siguro ng shampoo o kahit anong lubricant ang kamay niya at hihigpitan niya ng bahagya ang pagkakahawak sa burat ko. Pwede ko ng isipin na puke ang kinakantot ko ng sandaling yun.

Hindi ko na napansin pa ng isubo ni Andrea ang burat ko dahil sa palad pa lang niya ay napapikit na ako, subalit mas lalong langit ang naramdaman ko ng simulan ng pumasok ang ulo ng burat ko sa loob ng bibig ni Andrea. Ramdam na ramdam ko ang malambot na labi niya ng dumampi ito sa ulo ng burat ko.

Halos mabaliw ako ng magsimulang lumalim ang pagkakabaon ng burat ko sa loob ng bibig ni Andrea. Lampas na sa kalahati ang naipasok niya ng sandaling yun, humagod pa siya pataas upang maglabas masko ang burat ko sa bibig niya, sinabayan pa niya ito ng marahang paghimas sa bayag ko na nagdulot ng lais labis na kiliti sa akin.

Halos mapuno na ng laway ni Andrea ang kabuuan ng burat ko, pati ang bayag ko ay hindi pinalampas ng malambot na dila ni Andrea. Pakiramdam ko ng sandaling yun ay unti unti na akong inihahatid ni Andrea sa langit sa pamamaraan niya ng pagtsupa sa burat ko.

Hanggang sa hindi ko na kinaya pa ang lahat ng sarap at kiliti na idinudulot niya sa akin, sumabog sa mismong bibig ni Andrea ang tamod ko ng sandaling yun. Subalit mas nagulat ako sa ginawa niya ng wala ;lang kahit isang patak na tamod na lumabas mula sa bibig niya. Nilunok lahat ni Andrea ang tamod ko na labis kong ikinatuwa.

Isa sa pinaka malinis na babae si Andrea sa mga nakilala ko, kaya matapos niyang simutin ang tamod sa burat ko ay patakbo siyang nagtungo sa banyo niya. Kahit hindi ko nakikita ang ginagawa niya ay alam kong nag mumog siya.

Hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakaramdam ng ganito o halos lahat ng lalaki. Hindi ko maipaliwanag pero parang may kakaibang yabang para sa akin kapag ang isang babae ay nilunok ang tamod ko.

Pag labas ng banyo ni Andrea ay humiga siya sa kama bago yumakap sa akin. Amoy na amoy ko ang hininga niya na amoy tooth paste, amoy sabon din ang muka niya na halatang bagong hilamos din. Nakaramdam ako ng hiya kay Andrea ng sandaling yun kaya mabilis din akong nagtungo ng banyo, may nakalaan sa akin toothbrush sa banyong yun. Kaya mabilis akong nagtoothbrush at naghilamos para mawlaa ang bakas ng tamod ni Andrea sa muka at bibig ko,bago ako bumalik sa pagkakahiga sa kama.

AYoko ng mag aksaya pa ng oras ng sandaling yun, gusto ko ng mapasaya si Andrea sa pamamaraan na alam ko, kaya ng muli ako bumalik sa kama ay pinatungan ko na siya agad at muling nagdikit ang labi naming dalawa.

Bahagya kong ibinuka pa ang hita ni Andrea upang malayang makapasok ang burat ko sa naglalawang puke niya.

Habang patuloy kaming naghahalikan ni Andrea ay marahan ko ng ibinaon ang burat ko sa puke ni Andrea, bahagyang kinagat ni Andrea ang labi ko ng maibaon ko na ang burat ko, ang mga palad naman niya na kanina ay humihimas sa likuran ko ay napalitan ng mga kuko na unti unting bumabaon sa balat ko. Kasbaay ng bawat pagbaon ng burat ko sa puke niya. Subalit ang isang bagay na kinaiinis ko kay Andrea ay muli na naman niyang ginawa ng kumalas siya sa pakikipag halikan sa akin, niyakap niya ako ng magsimula na akong bumayo, kasunod ng pagbayo ng burat ko sa medyo makipot na puke ni Andrea ay kasunod nito ang muling pagbaon ng mga ngipin niya sa balikat ko.

Oo may isang anak na si Andrea, hindi ko alam kung ako lang ba ang nakakapansin ng ganitong bagay. Ang puke ng babae ay sumisikip kapag hindi ito madalas nakakantot, hindj naman sobrang sikip pero mararamdaman mo na parang may nahahawing laman ang burat mo sa loob puke ng babae. Yan ay hindi lamg isang beses ko napansin. Maraming beses na.

Kahit may halong inis ako ng sandaling yun ay mas nangibabaw pa rin sa akin ang kagustuhan na makabawi kay Andrea sa mga kasalanang nagagawa ko sa kanya.

Kahit nakabaon ang ngipin ni Andrea sa balikat ko ay nagagawa pa rin niyang umungol ng mahina, mainit rin ang hangin na lumalabas sa hininga niya na lalong nakabibigay sa akin ng ibayonh sarap.

Mabilis at may diin ang bawat bayo ko sa kanya ng sandaling yun, naglalawa na rin ang puke ni Andrea at mas lalong bumabaon ang pagkakagat niya kaya alam kong malapit na naman siyang labasan. Binilisan ko pa lalo ang bayo hanggang sa ilang saglit pa ay bigla nalang pinulupot ni Andrea ang hita niya sa bewang ko na pahiwatig na ibaon ko lang ang burat ko sa puke niya ng sagad. Kaya ginawa ko lang ang nais niya, bago ko naramdaman ang pagragasan ng katas ni Andrea.

Dahil siguro sa tagal na walang gumagalaw kay Andrea ay napakarami niyang inilabas, ramdam na ramdam ko pa kung paano siya manginig sa sobrang sarap ng kanyang orgasmo.

Ilang saglit ay lumiwag na ang pagkakapalupot ng paa niya sa bewang ko, kaya nagsimula na akong bumayo muli, bumitaw na din si Andrea sa pagkakagat sa balikat ko.

Subalit ang sunod niyang ginawa ay labis ko ikinatuwa, dahil habang kinakantot ko siya at bigla niyang dinilaan ng banayad ang utong ko na nakapag bigay lalo sa akin ng sarap. Salitan niyang dinilaan at bahagyang kinakagat kagat ang dalawang utong ko.

Ilang saglit pa ay nakaabot na rin ako sa sukdulan, sinagad ko ang pagkakabaon ng burat ko bago ko pinakawalan ang tamod ko sa loob ng puke ni Andrea. Umaasa ako na sanay ay huwag mabuo ang tamod na yun, sa salita lamang ako nakapag bitaw na gusto ko magka anak sa kanya. Subalit sa kalooban ko ay isa na namang bato ito na ipupukpok ko na naman sa ulo kung sakaling mabuo ang tamod na ipinunla ko sa sinapupunan ni Andrea.

Dahil sa pagod sa maghapon ko sa paaralan at sa pakikipagkantutan kay Andrea ay bigla akong nakatulog ng matapos kami ni Andrea.

Sa totoo lang ng sandaling yun gusto ko sanang magdamag kami magkantutan ni Andrea, yung tipong siya na ang susuko sa sarap na naibibigay ko subalit ako yung bumigay dahil sa pagod.

Nagising na lang ako ng maramdaman ko na parang may mahapdi sa balikat ko, basa ito at parang may malambot na dumidikit dito. Nang imulat ko ang mata ko ay nakita kong nakaupo sa gilid ko si Andrea, hawak niya ang bulak na may betadine.

"Sorry kagabi, hindi ko alam na ganito pala yung kagat ko. Sorry talaga" sabi ni Andrea na parang angel sa mga mata ko ng sandaling yun dahil sa ganda ng itsura niya.

Naka sando lang siya na kulay puti, may bra naman siya. Naka short na maiksi at talaga namang nakakasilaw ang kaputian ng balat niya.

Umupo ako mula sa pagkakahiga ko sa kama at bigla ko siyang niyakap. Isa ito sa pamamaraan ko para humingi ng tawad kay Andrea sa mga kasalanang nagagawa ko sa kanya. Ang tawag ko dito. Lihim na paumanhin. Pauso ako noh. Pero yun talaga ang tawag ko sa bagay na ginagawa ko kapag wala akong lakas ng loob na umamin sa mga kasalanan ko. Yakap, halik o sex na sa abot ng makakaya ko ay gusto kong iparamdam sa babaeng nasasaktan ko at niloloko ko ng palihim.

"Huwag mo ng intindihain yang kagat mo. Ok lang yan." sabi ko kay Andrea habang nakayakap ako sa kanya.

"Salamat. Tara baba na muna tayo. Pinagluto kita." sabi ni Andrea.

Pinauna ko na munang bumaba si Andrea, ako ay nagtungo na muna sa banyo para maisuot uli ang mga damit ko. Subalit kahit saan ko hanapin ay hindi ko makita ang suot kong damit. Alam kong malalagot ako nito kay roxane kapag ibang damit ang suot ko kapag umuwi ako. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag kung saan galing ang damit ko at kung ano nangyari sa akin.