Teacher: Book 4 - Part 7

Umupo muna ako mula sa pagkakahiga sa sofa , bago ko siya tinitigan sa mata. Inihanda ko na dina ng sarili ko sa mga kataga na bibitawan niya.

"Phantom sorry sa lahat" sabi ni roxane bago gumuhit sa pisngi niya ang luha na hindi ko alam kung talent na ba talaga ng mga babae ang pag iyak.

Hinayaan ko langbsiyang umiyak, walang kahit anong reaksyon sa muka ko ang ipinapakita ko sa kanya ng sandaling yun, dahil gusto kong maging katanungan para sa kanya ang kung ano man ang nararamdaman ko.

"Phantom pasensya ka na, nagkamali ako. Sana mapatawad mo pa ako. Nahihiya na akong humarap sayo, pero para kay Faith aayusin ko ang lahat ng sinira ko." sabi ni roxane na patuloy pa rin siya sa pag iyak.

"Bakit ano ba yun nagawa mo" kalmadong tanong ko.

"Marami Phantom, sobrang sama ko dahil sa nagawa ko. Maayos naman ang samahan natin pero sinira ko lahat Phantom" sabi ni roxane.

Muli ay hindi ako sumagot, nakatitig lang ako sa kanya, normal pa rin ang itsura ko na parang walang kinakaharap na problema. Ilang saglit pa ng paghikbi at pag agos ng luha ni roxane ay ipinagtapat din niya sa akin ang lahat.

"Phantom mapatawad mo sana ako, nung malaman ko na nabuntis mo si malou, akala ko wala kang pagbabago, kaya palihim akong nakipag balikan kay brando. Palihim kami nagkikita kapag wala ka. At itong dinadala ko ngayon, hindi ako sigurado kung ikaw ang ama nito. Napakarumi kong babae Phantom. Napaka sama ko, sobrang nagsisisi ako sa nagawa ko. Phantom patawarin mo ako. Ngayon ko lang nakita na malaki na ang pinagbago mo, pero ako naman ang nagloko. Phantom para kay Faith ayusin natin ang relasyon natin." sabi ni roxane na sa totoo lang. Mas masakit pala sa pakiramdam kapag nalaman mo sa mismong mahal mo ang bagay na ginawa niyang panloloko.

Oo masakit din naman nung malaman namin ni rochelle yun, pero parang mas masakit nung si roxane na mismo ang nagsabi sa muka ko na iniputan niya ako sa ulo, subalit ano ang karapatan kong magalit? Sino ba talaga ako? Malinis ba akong lalaki? Huwarang asawa ba ako? Dakilang ama ba ako o pareho lang kami ni roxane o sabihin nating mas malala pa ako sa kanya dahil hindi lang Naman si Andrea ang babae ko, idinagdag ko pa ang kapatid niya na si rochelle. Wala sa kamay ko ang dahilan para magalit sa kanya dahil ang mga palad ko at buong pagkatao ay marumi rin na kagaya ng ginawa ni roxane.

"Bigyan mo. Muna ako ng oras at panahon para pag isipan ang mga sinabi mo. Mananatili pa rin akong tatay ni Faith dahil wala naman makakapagbago nun. Pero huwag mo sanang asahan na magiging ama ako sa batang yan." sabi ko.

"Pero Phantom paano kung ikaw talaga ang ama nito." sabi ni roxane.

"Gaano ako kasigurado?" tanong ko na parang sapok na tumama sa muka ni roxane dahil mas lalong lumakas ang luha na dumadaloy sa mata niya.

Ikaw ang magdisisyon kung ipapaako mo yang batang yan sa lalaki mo, pero wala siyang aasahan sa akin dahil sigurado ako sa sarili ko na hindi ako ang ama niyan. Si Faith lang ang anak ko, si Faith lang ang pwedeng umuwi dito sa bahay namin at ituring na kamag anak ng pamilya ko." seryosong sabi ko.

"Paano kung magtanong ang pamilya natin ano sasabihin ko. Phantom please naman" sabi ni roxane.

"Hindi ako ang magsasabi ng ginawa ko kalokohan roxane. Ikaw ang bahalang magtapat sa pamilya mo at sa pamilya ko dahil ikaw ang gumawa ng gulong ito. Pinasok mo yan labasan mo" sabi ko na normal pa rin ang itsura ko kahit ang totoo ay durog na durog na ang pagkatao ko sa usapan naming yun.

"Mahal mo pa ba ako Phantom?" tanong ni roxane.

"Kung sasabihin ko ba sayo na may nangyayari na sa amin ng kapatid mo si rochelle, mahal mo pa rin ako?" sabi ko na para akong tanga dahil sa nasabi ko ay nabigla din ako.

Kitang kita ko din na nabigla si roxane sa ginawa kong halimbawa sa kanya. Alam kong mali ang nasabi ko, subalit nabitawan ko na ng katagang yun at hindi ko na maaari pang bawiin.

"Alam ko na hindi mo magagawa yan dahil malaki na ang pinagbago mo mula ng dumating kami ni Faith sa buhay mo, pero kung yan ang paraan mo para makaganti sa akin. Tatanggapin ko, pero pakiusap Phantom huwag naman sana ang kapatid ko." sabi ni roxane na sa totoo lang ay bigla akong inusig ng kunsensya ko.

Ang kaunting pagmamahal ko na natitira para kay roxane ay biglang umatake sa pagkatao ko, dahil sobra akong naawa sa kanya habang sinasabi niya ang bagay na yun. Ibang katauhan na kasi ni roxane ang kaharap ko ng sandaling yun, nawala na ang pagiging masungit, mataray at laging iretable sa akin.

Kitang kita ko din sa mata niya ang pagsisi sa nagawa niya, isang babae na nagsusumamo para sa ikalawang pagkakataon para maayos ang pamilyang binubuo namin.

Ako kailan ko magagawa ang bagay na ginagawa ni roxane? Ang ipagtapat ang mga kagaguhan ko sa kanya, ang pagtanggap ng masasakit na salita dahil sa kagaguhan din na ginagawa ko.

Isa akong huwad na tao na sa panlabas na anyo ay isang huwarang ama para sa nakakakilala sa akin, matinong asawa na itinuturing ni roxane. Subalit ang katotohanan ay may demonyong nagtatago sa loob ko dahil sa mga bagay na ginagawa ko na hindi nila alam.

Sa papanong paraan ko matatakasan at matatalikuran ang mga masasamang bagay na nasimulan ko, kahit saan ko tignan ay ako ang mali sa nangyayari sa amin ni roxane ng sandaling yun. Dahil siya isa lang ang lalaki niya. Samantalaga ako dalawa ang babae ko at may isa pang babaeng guro na pinapaasa ko sa batangas.

Natapos ang pag uusap namin ni roxane ng sandaling yun na alam ko na sobrang nasaktan siya sa mga sinabi ko, alam ko na patuloy pa siyang masasaktan sa mga mangyayari sa amin.

Naiinggit ako kay roxane ng sandaling yun dahil may tapang siya at lakas ng loob na ipagtapat sa akin ang lahat, samantalang ako ay wala akong lakas ng loob na aminin ang mga kagaguhan na ginagawa ko.

Iniwan ni roxane si Faith sa bahay namin ng sandaling yun, dahil gusto ni Faith na makasama ako. Ayoko din naman kasi umuwi sa bahay nila roxane dahil ayoko pa muna makaharap ng sabay si rochelle at Roxanne sa iisang bahay, dahil alam ko na masasaktan lang si rochelle.

Sa bahay namin ay madalas akong tulala ng sandaling yun, dahil nag iisip ako ng mga bagay na pwedeng makapag ayos ng buhay takbo ng buhay ko, subalit kahit saan ko talaga ipasok ang bawat solusyon na naiisip ko ay hindj talaga maaari.

Ayoko ng umasa muli kay batman, kailangan ko gumawa ng paraan para kahit isa sa mga pasan ko problema ay mabawasan.

Kinabukasan ay tinext ko si roxane, sinabihan ko siyang magkita kami. Ayoko siyang sunduin sa bahay nila, sinabi ko na magkita kami sa tapat ng paaralang pinapasukan niya. Pumayag naman siya at sa katunayan mas nauna pa siyang makarating sa tagpuan namin. Dahil naligo pa ako ng sandaling yun.

Nakahanda na din ako sa maaaring kalabasan ng pag uusap namin na yun, dahil kailangan ko rin bawasan ang nakapasan sa balikat ko. Nararamdaman ko ksi na ano man oras ay sasabog na ako sa dami ng lihim na kinikimkim ko sa dibdib ko.

Pinasakay ko si roxane sa kotse ko ng magkita kami, tahimik naming binaybay ang daan patungo sa pupuntahan namin. Tinanong ko lang siya kung nagugutom ba siya, iling lang ang sinagot niya bago ko daretsong tinahak Ang daan na pupuntahan namin.

Nang makarating kami sa lugar na yun ay kitang kita ko sa muka ni roxane ang pagtataka. Pinababa ko siya sa kotse bago ko binuksan ang lock ng gate ng bahay at pati ang pintuan ng bahay na yun ay may susi ako. Alam ko nagtataka si roxane pero hindi ko muna siya kinausap.

Pinasunod ko lang siya sa loob ng bahay hanggang sa makarating kami sa ikalawang palapag. Binuksan ko ang isang kwarto bago ko pinapasok si roxane.

Muli ay gumuhit sa mata ni roxane ang luha ng makita niya ang isang malaking picture frame na nakasabit sa itaas na bahagi ng kama.

Litrato namin yun ni Andrea nung reunion namin, pinalakihan ni Andrea yun bago ipinaframe.

Kampante ako na dalhin si roxane sa bahay namin ni Andrea dahil alam ko na wala si Andrea, tumawag kasi siya na nag extend sila ng bakasyon ng magulang niya.

"Siya yung babae na kasama mo sa bahay namin nung ginulpi mo si brando diba." sabi ni roxane habang umiiyak.

"Oo siya yun at itong bahay na ito ay pag aari namin. Sa kanya ang perang ipinagpagawa nito, pero sa akin nakapangalan. Bihira lang kung masamahan ko siya dito, dahil ikaw at si Faith ang priority ko. Kailangan ko lang siya dahil sa kanya ko nakukuha ang panggastos ko mga gastusin sa pagbubuntis mo na akala ko ay ako ang ama niya, sa kanya ko rin nakuha ang kotse gamit ko. Lahat ng luho na meron ako ay galing sa kanya. Pero hindi ko siya magawang mahalin ng buo dahil ikaw ang mahal ko. Hindi ko lang alam kung saan ako nagkulang sayo at nagawa mo pa magpabuntis sa brando yun. Walang alam ang pamikya ko tungkol kay Andrea. Wala din alam si Andrea tungkol sayo. Kagaya mo may isang anak din siya sa una niyang asawa pero hanggang ngayon wala pa kami anak kahit gustong gusto na niya na magkaanak kami. Madalas ko rin iwasan ang topic ng kasal sa pagitan namin kahit madalas siyang magparamdam na gusto na niyang magpakasal kami dahil sa inyong dalawa ni Faith. Ang babahagyang oras na naibibigay ko sa kanya ay naging kuntento siya. Pasensya kana pero kagaya mo. May nagagawa din akong kasalanan. Ang pinagkaiba lang natin walang naging bunga ang kasalanan na ginagawa ko." sabi ko na lalong nagpalakas ng pag iyak ni roxane.

Hindi ko magawang yakapin si roxane ng sandaling yun, mas minatamis ko na lang na iwanan siya sa kwarto namin ni Andrea. May isang kaha na din ako ng sigarilyo ng sandaling yun kaya nagsindi na muna ako sa labas ng bahay.

Nakadalawang stick na ako ng sigarilyo ng lumabas si roxane sa bahay.

"Iuwi mo na ako sa bahay namin" sabi ni roxane na namumugto ang mata.

Sinarado ko muna ang lahat ng pintuan at gate bago ako lumabas at sumakay ng kotse ko.

Akala ko ay tapos na ang pag uusap namin, dahil sa totoo lang nakaramdam ako ng bahagyang kaluwagan sa dibdib ko ng mapakawalan ko ang isang lihim na dala dala ko. Subalit mas nagulat ako sa mga katagang binitawan ni roxane ng sandaling yun. Hindi ko inaasahan na sasabihin niya yun ng sandaling yun….

Lahat naman siguro ng tao na nabubuhay sa mundong ito ay may pinapangarap na lovestory, maaaring yung iba sa isip lang nila nabubuo. May ilan na gusto makagaya ang mga palabas sa tv. Pero ako simpleng lovestory lang naman ang hinahangad ko, yung magkaroon ako ng babaeng mamahalin ako king sino ako at ano ang nakaraan ko. Babaeng mamahalin ko at tanging pagsisilbihan, magkaroon ng tahimik na buhay, malulusog at matatalinong anak. Simpleng bahay at pamumuhay. Pero hindi naman ako kuntento sa kasabihan ng iba na sapat na sa kanila ang makakain ng tatlong beses sa maghapon. Gusto ko naman kahit paano makapag meryenda ang mga anak at asawa ko, mabili ang mga bagay na pangangailangan namin sa araw araw at higit sa lahat. Gusto kong bumuo ng pamilya sa probinsya.

Yung lugar na may bukid, may alagang hayop, may pananim, may pinagkakakitaan sa araw araw. Dahil para sa akin wala sa syudad ang buhay na gusto ko, mas masarap ang buhay sa probinsya kung saan simpleng namumuhay ang mga tao.

Subalit lahat ng nais ko sa buhay ay taliwas sa nakakamit ko, maaaring biyaya sa mata ng iba ang mga bagay na meron ako. Subalit para sa akin hindi masayang magkaroon ng buhay na meron ako. Kahit gusto ko salubungin ang alon ng buhay ay hindi ko magawa dahil sa kakulangan ng aking kakayahan. Kaya hanggang sa makakaya ko ay sasabay ako sa alon hanggang sa kung saan ako nito dalhin.

Hindi ko alam kung tama ba ang naging desisyon ko ng sandaling dalhin ko si roxane sa bahay namin ni Andrea, dahil ang tangin alam ko lamang ng sandaling yun ay pagaanin ang mga pasan sa balikat ko.

May isang bahagi din sa isip ko na nagsasabi na kailangan ko ipaalam ito kay roxane upang maramdaman din niya ang sakit na dinulot niya sa akin.

Subalit ng kami ay nakasakay na sa kotse ay hindi ko akalain na mabibitawan ni roxane ang mga salitang sinabi niya, dahil sa totoo lang. Kahit minsan o kahit noong nag aaral pa kami ng college. Hindi ko nakitaan si roxane na nagpakumbaba o nagpaka martir man lang. Malambing siya oo, pero pag may nagawa ako mali. Umasa ka na galit niya ang sasalubungin ko.

"Phantom mahal mo ba si Andrea?" tanong ni roxane ng kami ay pabalik na sa bahay nila.

"Nasabi ko na sayo yan diba." sabi ko.

"Oo o hindi lang Phantom please kailangannko ng sagot." sabi ni roxane.

"Oo" sagot ko.

"Sino mas mahal mo sa amin dalawa?" tanong niya uli na sa pakiramdam ko ee sinusubok talaga ni roxane ang kapasidad ko.

"Sa ginawa mo sa tingin mo magagawa pa kitang mahalin?" sabi ko na sa totoo lang ay hindi ko naman gustong sabihin sa kanya, nabigla lang talaga ako kaya ko nabitawan ang salitang yun.

Ilang sandaling natahimik ang kotse ko sa nabitawan ko salita. Ang buong akala ko na tapos na kami sa pag uusap na yun ay nagkamali ako. Dahil umpisa lang pala ng mas mabigat na sitwasyon na kailangan himukin ang kunsesnya ko.

"Naiintindihan kita Phantom. Ako naman talaga ang may kasalanan, kung hindi na sana ako nakipag ayos pa sa brando na yun. Baka sakaling masaya tayong nagsasama ngayon. Pero tapos na yun eto na tayo, may ginawa akong mali, may ginawa ka rin naman mali. Pero handa ko pagbayaran ang nagawa kong kasalanan sayo Phantom. Bibigyan kita ng kalayaan na puntahan si Andrea kung kailan mo man gustuhin, walang makakaalam niyan sa pamilya ko. Pero sana bigyan mo rin kami ng oras ni Faith. Kahit ilang araw lang sa loob ng isang linggo para magawa ko mabawi lahat ng kasalanan ko sayo, itong batang nasa sinapupunan ko. Alam ko naman na kahit anong gawin ko hindi mo ito kikilalanin bilang anak mo, dahil ako man hindi ko rin naman alam kung sino sa inyo ni brando ang ama nito. Pero huwag mo siyang isipin kaya ko naman siyang buhayin sa kikitain ko sa pagtuturo, sapat na sa akin na mawalan ng ama ang batang nasa sinapupunan ko, pero huwag naman sana si Faith. Handa ko gawin ang lahat para makabawi sayo, para maayos ang pamilya natin." sabi ni roxane

Sa totoo lang nagulat ako sa sinabi niya, dahil naman siya ganu dati. Siguro ganun lang talaga ang nakiking ugali ng tao kapag nakakagawa ng kasalanan. Yung tipong lahat ng pagpapakumbaba gagawin niya para mapatawad mo lang, pero ngiting demonyo naman kapag gumagawa ng kagaguhan.

Hindi ko na siya sinagot sa sinabi niya dahil alam ko masasaktan lang siya sa mga isasagot ko, hinayaan ko na lang si roxane sa pagbawi na sinasabi niyang gagawin daw niya.

Hindi ko n din siya hinatid sa bahay nila, dahil ayokong mapansin ng magulang niya na malamig ang pakitungo ko sa kanya. Sa paaralan na pinapasukan niya doon ko siya binaba dahil may kukunin daw siya doon na hindi ko na lang inalam pa.

Pagbaba ni roxane ay nagtungo na muna ako sa bahay para makapag isip isip ng tamang gagawin ko, subalit kagaya ng nakaraan na pag iisip ko ng solusyon sa mga problema ko ay wala akong makuhang tamang solusyon.

Natagpuan ko na lang ang sarili ko na kainuman ang mga barkada ko na walang problema sa buhay nila kundi sigarilyo, droga at alak lang.

Masarap kasama ang mga kaibigan ko ito, dahil tatawa ka lang ng tatawa kapag kasama mo sila dahil sa mga kwentuhan nila, hindi naman dahil sa damong mahiwaga kaya kami natawa. Marami lang nakakatawang pangyayari sa buhay nila na kapag napapag usapan namin ay nakakagaan talaga ng kalooban lalo na kapag problemado, sigurado ako makakalimot ka pansamantalansa mga pasanin mo sa buhay kapag sila ang nakasama mo.

Gabi na ng makatanggap ako ng text galing kay rochelle, medyo marami ang text na tanggap ko galing sa kanya. Medyo nakakainis lang nung panahon na yun, dahil madalas na delay ang text message. Kaya kapag pumasok sa cellphone mo, sabay sabay.

Text ni rochelle.

1 " Phantom nasaan ka?
2 ui reply naman.

3 busy ka ba?
4 natawag ako bakit nakapatay ang telepono mo.

5 ano ba ui. Pati sa akin ba galit ka?
6 nakakainis ka!!!!!

Nang mabasa ko yun ay agad ko tinawagan si rochelle pero ang isa sa nakakainis sa network noon ay kahit puno ng signal ang telepono ay minsan hindi ka pa rin makatawag, hindi din ako makapag send ng text. Kaya sinubukan ko makitawag sa mga kainuman ko na palaging nakaunli call sa dami kasi ng babaeng niloloko nila.

"Hello rochelle, pasensya na ngayon ko lang nabasa lahat ng text mo. Tapos hindi pa ako makasent at makatawag. sabi ko"
"Ok lang nasaan ka ba ngayon?" malumanay na tanong ni rochelle.

"Nandito sa malapit sa bahay namin. Kasama ng mga kaibigan ko" sabi ko.

"Sunduin mo ako. Nandito ako sa alabang ok lang ba?" sabini rochelle.

"Ahh ok sige sa jollibeejunction nalang tayo magkita. Maliligo lang ako saglit." sabi ko bago niya pinatay ang tawag.

Nagapaalam na muna akk sa mga kaibigan ko na kahit ayaw nila akong paalisin ay nagtatakbo na ako dahil alam kong kapag nahawakan ako ng mga sira ulo konv kaibigan ay hindi na ako papaalisin ng mga yun.

Pag uwi ko sa bahay ay mabilis akong naligo para maalis ang tama ng alak sa katawan ko bago ako nagbihis at nagpabango ng kaunti.

Bago ako umalis sakay ng kotse ko para puntahan si rochelle.

Malayo pa lang ako ay nakita ko ng nakatayo si rochelle sa labas ng jollibee kaya ng makalapit ako ay binaba ko na lang ang bintana ng kotse ko bago ko siya tawagin, hindi na ako bumaba sahil naambon na ng sandaling yun.

Mabilis naman sumakay si rochelle sa kotse ko, bago ko siya abutan ng tissue dahil medyo nabasa siya ng ambon na unti unting lumalakas ng sandaling yun.

"Busy ka ba kanina? Ang dami ko ng text sayo umaga pa lang wala ka ng sagot. Natawag pa ako out of coverage pa ang telepono mo." sabi ni rochelle.

"Ngayon ko nga lang nabasa lahat ng text mo, hindi nga ako makatawag ee kahit text man lang." sabi ko bago ko iabot sa knaya ang telepono ko.

Tahimik naman si rochelle na kinalikot ang telepono ko, panatag naman ako na wala siya makikitang text ng kung sino dun dahil yun telepono ko yun ay para sa ate niya. Yung para kay Andrea ay nakatago sa kargahan ng gasolina.

"Paano ka makakatawag at makakapag text ee naka active ang call barring mo at divert. Ano ba kasi kinakalikot mo dito at naging ganito setting niyan?" sabi ni rochelle.

"Hindi ko alam wala naman akong kinakalikot diyan, text lang at call ginagawa ko diyan." sabi ko dahil sa totoo lang wala pa akong alam masyado sa settings ng telepono ng sandaling yun.

"Ahh teka san nga pala tayo pupunta? Hatid ba kita sa bahay niyo?" anong ko.

"Sira hinfi ako pwede umuwi. Kahit saan ikaq na bahala. Ang paalam ko kasi sa bahay sa dorm ako matutulog ngayon. Nagbayad kasi ako ng dorm ko." sabi ni rochelle.

"Hindi ka ba matatanggal sa trabaho mo? Parang madalas ka ata absent." tanong ko.

"Hindi ahh. Nung bakasyon natin sa baler at boracay, vacation leave ko yun. Kanina pumasok ako. Bukas rest day ko." sabi ni rochelle.

"Ahh ok. Ee saan nga tayo pupunta? Wala ko alam na pwede nating puntahan hindi naman tayo pwede sa bahay namin. Kilala ka ng mga kapatid ko at ng nanay ko." sabi ko.

"Tagaytay na lang tayo? Sagot ko ang hotel natin. Ummmhhhh huwag ka ng kumontra ako nagyaya ngayon." sabi ni rochelle na medyo ikinatuwa ko, dahil gusto ko din naman siya makasama ng medyo matagal na oras.

Mula alabang hanggang tagaytay ay halos isang oras din ang byahe. Nag drive thru din kami nung napadaan kami sa isang gasoline station sa slex na may fastfood chain dahil medyo nakakaramdam na ako ng gutom. Bago kamo dumiretso sa tagaytay.

Sa "Pamana hotel OR panama" hindi ko maalala yung pangalan ng hotel na itinuro ni rochelle sa akin na dun daq niya gusto magstay kami. Siya ang nakipag usap sa front desk ng hotel na yun at nakakuha naman kami ng kwarto, medyo kaunti lang daw kasi ang guest nila.

"Gusto mo ba mag inom?" tanong ko.

"Oo naman." sagot ni rochelle
"Saan dito ba or labas tayo?" tanong ko.

"Dito na lang alam mo naman na ayoko sa maingay na bar." sabi ni rochelle bago siya magpaalam sa akin na maliligo daw muna siya dahil nanlalagkit na ang katawan niya.

Ako naman ay lumabas na muna para bumili ng maiinom namin at pulutan sa isang malapit na 7eleven.

Habang kumukuha ako ng redhorse sa ref ng convience store na yun ay biglang may nagpasukan ng grupo ng babae at ilang lalaki na parang kakagaling lang sa bar. Medyo maingay kasi sila at halata mo nakainom na. Hindi ko na lang sila pinansin daretso kuha lang ako ng alak at sitsirya na pwede naming gawing pulutan.

Nang magtungo ako sa counter para bayaran ang nabili ko ay hindi ko inaasahan na kilala ako ng isa sa mga babaeng nandun.

"Phantom?" sabi ng isang babae buhat sa grupo ng mga maiingay na yun.

Nilingon ko naman sila at pinag masdan dahil hindi ko makilala kung sino ang tumawag sa pangalan ko. Bigla din silang tumahimik ng lingunin ko sila. Inisa isa ko ang muka ng mga taong yun subalit kahit isa sa kanila ay hindi ko kilala.

Sa ayos nila, sa pamamaraan ng pananamit, sa mga gamit na dala nila at alahas na suot ay masasabi mo na ang grupo yun na halos hindi naman nalalayo sa edad ko ay may mga kaya sa buhay, hindi ko lang alam kung sa kanila ang dalawang kotse magara sa labas ng 7eleven.

Medyo matagal ko din silang pinag masdan subalit wala akong kilala sa kanila, naisip ko na baka kapangalan ko lang ang nabanggit ng isa sa kanila kaya binaling ko na ang tingin ko sa cashier para mabayaran ko na ang binili ko.

"Sis kilala mo?" boses sa likod ko na medyo mahina pero rinig na rinig ko.

"Oo" sagot pa ng isang babae sa likod ko na hindinko alam kung ako ang pinag uusapan.

Wala naman sa itsura nila ang gagawa ng gulo ng sandaling yun, pero ako nun ay alerto sa kung ano man ang trip nila. Yung tatlong lalaki kasi kasama nila, mukang mayaman din pero yung itsura nila na mayaman pero bully sa school. Ganun ang eksaktong itsura nila.

Matapos ko bayaran ang binili ko alak at sitsirya ay lumabas na ako ng 7eleven, yun nga lang hindi makalabas ang kotse ko sa parking area dahil may nakaparadang kulay asul na kotse sa likod ng kotse ko kaya nakiusap ako sa guard na kung maari ay pakiusapan ang may dala ng kotse yun para makalabas ako.

Sumunod naman ang guard sa pakiusap ko subalit ng lumabas siya sa 7eleven ay isang babaeng kung titignan mo ang itsura at pananamit ay parang laki siya sa ibang bansa. Maputi siya, maganda ang kutis, cute ang muka. Yung buhok niya parang galing sa parlor, dahil sa sobrang tingkad ng pagkaitim nito at straight na straight ang buhok niya. Ang katawan niya naman ay masasabi mo pang modelo.

Subalit kahit ganun pa ang itsura niya ay may isang taong biglang rumehistro sa utak ko ng bigla niya akong ngitian. Ang mga mata niya at tamis ng ngiti niya na parang matagal ko ng nakita sa isang taong hindi ko lang maalala.

"Sayo ba yang kotse Phantom?" tanong ng babae sa akin na sigurado akong kilala niya ako.

"Ahhh oo sa akin." sagot ko na halos kumunot ang noo ko dahil hindi ko talaga siya maalala kung saan kami nagkita.

Umiiling pa siya bago niya ako ngitian matapos siyang sumakay aa kotse niya na nakaharang sa kotse ko, inatras niya ang kotse niya, bago naman ako pumasok ng mabilis sa kotse ko.

Binaba ko ang magkabilang salamin ng kotse ko para mas malinaw ko makita ang side mirror, bago ko inatras hanggang sa kalsada ang kotse ko. Nang matama ang bintana namin ng babae yun ay bigla siyang nagsalita na labis ko ipinagtaka.

"One of this day magkikita uli tayo at ipapaalala ko sayo kung sino ako." sabi ng babae na nasa loob ng kotse.

Napaisip ako sa sinabi niya, dahil parang matagal na kaming magkakilala sa mga salitang binitawan niya. Masyado akong nahiwagaan sa babaeng yun at parang may kung ano sa isip ko na gusto ko alamin Kung sino siya. Kaya ng maipihit ko ang kotse ko sa gilid ng kalsada ay mabilis ko ipinarada uli ang kotse ko sa kabaan ng kalsada ng tagaytay. Bago ako mabilis na bumaba para alamin kung sino ang babaeng yun.

Yun nga lang pagbaba ko sa kotse ko nakita ko nagsakayan na ang mga kasama niya, yung isa sa kasama nilang lalaki ay ang pumalit sa kanya bilang driver ng kotse. Ayoko naman magpumilit na kilalanin siya dahil baka magkagulo lang. Baka kasi hindi maganda ang dating ko sa mga lalaking kasama niya ee kung ano pa ang mangyari kaya hinayaan ko na lang muna sila na umalis.

Sumakay na din ako sa kotse ko bago ko tinahak ang daan pabalik sa hotel na kinuha namin ni rochelle. Hindi ko talaga maalala kung sino ang babaeng yun, pero ang mata niya at pamamaraan ng pag ngiti niya ay parang nakita ko na noon sa babaeng hindi alam kung kanino.

Sa panahon naman kasi natin ngayon wala na ata hindi kayang ipabago sa katawan ng babae, mula sa kilay ilong, hugis ng muka, laki ng suso at pwet at kahit mga bakla nagkakaroon na ng puke kung mapera lang talaga.

Subalit kahit anong yaman na meron ka, hindi mo kayang baguhin ang pamamaraan mo ng pagtingin at pagngiti na hindi ko alm kung ako lang ba ang nakakapnsin ng ganung bagay sa isang tao.

Pagbalik ko sa kwarto namin ni rochelle ay nakasuot na lang siya ng sando, wala na siyang suot na bra at tanging kulay itim na panty na lang din ang suot niya na pambaba.

Sa totoo lang binura ng alindog ni rochelle ang iniisip ko ng sandaling yun, napaka ganda niya at talaga namang tumigas agad ang burat ko ng makita ko angbayos niya.

"Ako na ang mag aayos niyan, maligo ka na rin muna." sabi ni rochelle.

"Kakaligo ko lang bago kita sunduin. Mag inom na muna tayo." sabi ko.

"Ee bakit eto lang ang binili mo pulutan?" sabi ni rochelle ng makita niya na puro sitsirya lang ang binili ko.

"Ahh ee ikaw kasi ang gusto ko pulutan." sabi ko bago ko siya yakapin at daretso ko hinimas ang malulusog na suso ni rochelle.

"Puro ka naman kalibugan ee. Mamaya na yan. Nasa mood ako ngayon, kaya humanda ka pagkatapos nating mag inom." sabi ni rochelle.

Hinalikan ko siya sa leeg ng sandaling yun na hindi naman niya tinutulan, nakakalibog naman kasi talaga ang kakinisan ng leeg ni rochelle, napapaunggol pa siya ng sandaling yun. Subalit ng subukan ko ipasok ang kamay ko sa suot niyang panty ay inawat na niya ako.

"Mamaya na please. Gusto ko muna uminom para mas masarap." sabi ni rochelle bago niya kalasin ang pagkakayakap ko sa kanya.

Lumabas na muna ako ng kwarto namin para humingi ng baso at yelo sa roomboy. Ayoko na kasi silang pakatukin sa kwarto namin dahil ayoko makita nila si rochelle na ganun ang ayos.

Pagbalik ko ay nakaayos na sa maliit na table ang mga alak at pulutan. Inilabas na din ni rochelle ang sigarilyong baon niya.

Malamig ang klima sa tagaytay kahit summer ng sandaling yun, idagdag pa ang hangin na nagmumula sa aircon ng kwarto namin, pero hindi kayang alisin ng lamig na yun ang init na nararamdaman ko para kay rochelle.

Ang dalawang bote ng redhorse ay mabilis namin naubos ni rochelle, isang bote na lang ang natitira ng sandaling yun.

"Masyado ka excired noh. Dahan dahan naman ang inom." sabi ni rochelle.

"Excited ka diyan. Gusto ko lang din talaga mag inom." sabi ko.

"Ows. Tigang ka noh. Magkaaqay kasi kayo ni ate kaya hindi ka makaiskor." pang aasar ni rochelle.

"Sua hindi na talaga ako iiskor sa ate mo. Sayo na lang" sabi ko bago ko halikan ang balikat niya.

"Ano sa tingin mo ang sasabihin ng magulang ko pag nalaman nila na may relasyon tayo?" tanong ni rochelle.

"Baka mapatay nila tayo." sagot ko.

"Ano plano mo? Ganito na lang tayo lagi?" seryosong tanong ni rochelle.

"Ikaw ano ba ang plano mo?" tanong ko sa kanya dahil sa totoo lang wala akong maisip na isagot sa kanya, dahil batid ko naman na hindi kami matatanggao ng pamilya niya at baka pati rin ang pamilya ko ay itakwil ako kapag nalaman nilang tinuhog ko ang kapatid ni roxane.

"Plano ko magpakasal tayo na hindi nila alam. Pwede naman yun diba. Tapos buntisin mo ako, kapag nabuntis na ako saka natin sabihin sa kanila. Kung itakwil man nila tayo ee di magsama tayo." sabi ni rochelle na nagpakaba sa akin ng sandaling yun.

"Sigurado ka ba sa sinasabi mo?" tanong ko sa kanya.

"Oo naman bakit ikaw ba?" sagot ni rochelle.

Lumagok muna ako ng alak bago ako huminga ng malalim saka ko sinagot si rochelle.

"Hindi naman sa ayaw ko, sa totoo lang gusto ko din na magkaroon tayo ng anak. Gusto ko din na magpakasal tayo at lumagay na sa tahimik. Pero naisip mo ba yung mangyayari kapag tinuly natin ang plano mo. Kapag nagkaroon tayo ng anak, ano siya ni Faith? Kapatid na pinsan pa? Tapos itatakwil tayo ng pamilya natin dahil sa ginawa nating pagpapakasal. Diba ang lungkot ng magiging buhay natin kung wala tayo kamag anak. Bakit hindi muna natin pakiramdaman ang mangyayari. Malay natin kung bigkang aminin ng ate mo ang lahat ng ginawa niya sa akin sa magulang niyo. Baka sakaling matanggap nila tayo kapag ganun Huwag nating madaliin ang lahat rochelle, ienjoy lang muna natin kung ano ang meron sa atin. Masaya ako tandaan mo yan palagi. Masaya ako na makasama ka, alam ko na masaya ka din naman kapag kasama ako. Pero hindi pa tama ang panhon at ang pagkakataon. Maghintay na muna tayo sa mangyayari." paliwanang ko kay rochelle na sa pakiramdam ko ay naintindihan niya ang nais ko ipabatid sa kanya. Dahil matapos ko bitawan ang mga salitang yun ay bigla na lang ako niyakap ni rochelle sabay halik sa labi ko.

Gumanti naman ako ng halik sa kanya na mas lalong naging maalab ang halikan namin ng halos sabunutan na niya ang buhok ko para idiin ang muka sa muka niya. Ang malalambot na dila ni rochelle ay humahagod sa labi ko at pilit na inaabot ang kaloob looban ng bibig ko.

Mula sa upuan namin ni rochelle ay binuhat ko na siya papunta sa kama, nang mailapag ko siya ay kumalas muna ako sa halikan namin para maghubad ng lahat ng suot ko damit. Sinabayan din naman ni rochelle ang paghuhubad ko kaya ng magtagpo ang katawan namin ay kapwa wala na kami saplot.

"Grabe ka Phantom tigas na tigas na ang burat mo" sabi ni rochelle ng himasin niya ng bhagya ang burat ko habang abala akong sinisipsip ang utong niya.

Hindi na ako sumagot pa dahil ayokong maputol ang pagsibasib ko sa malulusog na suso niya, kitang kita ko pa ang mga kulay pulang ugat sa ilalim ng suso ni rochelle ng sandaling yun sa sobrang laki ng mga ito, ang utong niya na mamula mula ay lalong nagbibigay sa akin ng gana para pagsawaan ang mga ito.

Puno na halos ng laway ang halong mapula na din ang suso ni rochelle ng tigilan ko ito, bigla kasi akong hinila rochelle pataas saka niya ako hinalikan uli sa labi.

Ialng saglit lang ay pumihit siya pakaliwa bago niya ako upuan sa muka. Nagulat ako sa ginawang yun ni rochelle.

"Kainin mo Phantom please." sabi niya bigla ng itapat niya sa bibig ko ang puke niya.

Mabango ang puke ni rochelle ng sandaling yun, kahit may kaunting katas na lumabalas dito ay wala kang maamoy na hindi maganda mula dito.

Sinimulan ko ng dilaan at kainin ang puke niya habang marang siyang kumakadyot sa labi ko, ramdam na ramdam ko na sarap na sarap si rochelle ng sandaling yun, hindi ko din alam kung saan niya nakuha ang ganung pamamaraan, ang mahalaga sa akin ng sandaling yun ay mabigyan siya ng hindi maipaliwanag na sarap.

Hindi ko na maalala kung gaano katagal ko kinain ang puke ni rochelle. Basta ang naaalala ko na lang ng sandaling yun ay biglang lumalim ang unggol niya bago niya pakawalan sa muka ko ang malapot na tamod niya. Sobrang init ng katas na lumabas sa kanya na medyo maasim na may kaunting tamis na medyo malansa.

Matapos labasan ni rochelle ay hindi ko alam kung saan siya humuhugot ng lakas, dahil umatras lang siya pababa sa burat ko bago niya ako isubo ng halos sagad sa lalamunan niya.

Unang beses na ginaqa yun sa akin ni rochelle, kitang kita ko pa kung paano mamula ang buong muka niya kapag sinasagad niya ang burat ko na halos maramdaman ko na ang lalamunan niya.

Subalit hindi ako nakuntento sa ganung pamamaraan ni rochelle, may naisip ako isang bagay na dati ko pa gustong gawin sa mga babaeng nakakantot ko.

Inawat ko muna si rochelle sa pagsubo at dila sa burat ko bago ako bumaba sa kama, pinalapit ko anman siya sa akin na nakatuwad ang posisyon pero ang muka niya ay nakatapat sa burat ko.

Nang isubo niya uli ay hinawakan ko ang ulo niya bago ako igalawa ang bewang ko. Para maglabas pasok ang burat ko sa bibig niya.

Dito ko ramdam na ramdam ang malambot na bibig, dila at labi ni rochelle na mistulang puke ang binabayo ko, may pagkakataon pa na sinasagad ko ng dahan dahan ang burat ko sa lalamunan niya.

Nakakadagdag pa ng kiliti sa akin ang dila niya na ginagalaw niya habang bumabayo ako, hanggang sa hindi ko napigilan pa ang sarap ay ipinutok ko lahat sa loob ng bibig niya ang tamod ko, wala namang sinayang na tamod si rochelle dahil nilunok niya itong lahat.

Matapos nun ay patakbo nagtungo si rochelle sa banyo, paglabas niya ay nagpapahid siya ng bibig na halatang bago siyang sipilyo.

"Baliw ka ikaw pa lang gumagawa sa akin ng ganun" sabi ni rochelle ng yumakap siya sa akin pahiga.

"Ikaw din naman ee. Ikaw lang naman gumawa sa akin ng ganun ee." sabi ko din.

"Masrap ba akong mag blowjob?" tanong ni rochelle.

"Oo naman." sagot ko.

"Mas masarap pa kesa kay ate?" tanong niya.

"Oo kasi ang ate mo hindi kaya ideep troat. Hanggang kalahati lang." sabi ko.

Napangiti naman si rochelle sa sinabi ko, dahil yun naman talaga ang totoo.

"Teka ilan na ba ang nakakasex mo?" tanong ko.

"Apatpa lang. Pang apat ka." sagot niya.

"Boyfriend mo lahat yung nakasex mo?" tanong ko.

"Yung isa lang hindi. Nakilala ko lang sa bar. One night stand lang yun." sagot niya.

"Ahh buti hindi ka nabubuntis." sabi ko.

"Nainom naman kasi ako ng pills kapag may boyfriend ako. Ayoko mabuntis nung nag aaral pa ako. Mapapatay ako ni papa." sabi ni rochelle.

"Bakit naman ate mo hindi pinatay" sabi ko.

"Papatayin ba ni papa yun ee paboritong anak si ate." sabi ni rochelle.

Hindi na ako sumagot la ng sandaling yun dahil alam kong kagaya sa bahay namin ay may apple of the din pala sa bahay nila rochelle. Sa totoo lang hindi naman mawawala yun sa kahit saang bahay, kahit ako man sa paaralan may apple of the eye din naman ako na hindi maiiwasan.

"Grabe ka Phantom hindi ata nalambot ang titi mo" sabi ni rochelle habang hinihimas ang galit na galit na burat ko.

"Paano lalambot yan, nakakalibog ang katabi ko."Sagot ko.

"Nambola ka pa. Game na para magkaroon na ng kapatid si Faith" sabi ni rochelle bago siya pumaibabaw sa akin.

"Ahhhhh shiiit ka Phantom. Ang taba ng burat mo." sabi ni rochelle ng dahan dahan niyang upuan ang burat ko.

Ramdam na ramdam ko din kung gaano kasikip ang puke niya, kahit medyo basa pa ito ay nahirapan pa rin si rochelle na ipasok ng sagad ang burat ko, napapangiwi pa siya ng sandaling yun.

Nang maisagad na niya ang burat ko ay medyo sinanay niya muna ang puke niya bago siya nagsimulang magtaas baba sa ibabaw ko.

Kung performance lang din naman sa kama ang usapan, masasabi ko na isa si rochelle sa babaeng pinaka magaling na naka sex ko.

Ilang minuto rin ang itinagal ni rochelle sa ibabaw ko na halos lawang lawa na ang puke niya ng hilahin ko siya pahinga para ako naman ang bumayo sa kanya dahil talaga namang nakakagigil ang itsura ni rochelle habang gumigiling sa ibabaw ko. Kaya natakam ako na ako na ang bumayo sa kanya.

Nang makuha ko ang posisyon upang magdala ng kantutan namin ay mabilis na may halong diin ng sagad ang bayong ginawa ko sa kanya, halos lumubog na din ang kuko niya sa likod ko sa sobrang gigil ko sa pagbayo sa kanya.

Ilang saglit pa ay bigla na lamang akong niyakap ni rochelle ng mahigpit sa leeg, bago niya ikulong ng mga paa niya ang bewang ko na parang nag uutos siya na isagad ko pa ng baon.

Ginawa ko naman ang nais niya, binabad ko lang ng sagad ang burat ko hanggang sa kung saan maabot ng burat ko ang puke niya, kasunod nito ay ang pag agos ng mainit na katas ni rochelle na sinabayan pa niya ng nakakalibog na unggol na may kasama pang pagdila sa leeg ko.

Nang medyo lumuwag ang yakap niya ay mabilis ko siyang pinatuwad dahil nararamdaman ko na rin na malapit na akong labasan at isa sa pinaka paborito ko position ay ang dog style, dahil napaka tambok din ng pisnge ng pwet ni rochelle na lalong nakakadagdag sa lobog ko.

Nang makatuwad si rochelle ay pinaspasan ko na ng bayo ang puke niyang halos tumulo na sa kobre kama ang katas na lumabas sa kanya. Sobrang dulas, malambot at nakakalibog na pakiramdam ang tanging naramdaman ko ng sandaling yun bago ko pakawalan sa loob niya tamod ko.

Hanngang sa huli patak ng tamod ko ay ipinunla ko sa loob ng puke ni rochelle, wala akong pakielam kung mabuntis siya. Dahil pansamantala ko muna kinalimutan ang mga problema ko ng sandaling yun.

Matapos ang unang round namin ay nasundan pa ito ng dalawang round pa ng gabing yun. Napaidlip lang kami saglit at Paggising namin ng madaling araw aay nakadalawa pa kami bago kami tuluyang makatulog ni rochelle.

ANg panahon na yan ang sandaling natahimik ng pansamantala ang utak ko sa pag iisip ng mga prpblemang pinapasan ko, hindi naman sa makasarili ako. Pero minsan kailangan ko rin ipahinga ang utak ko sa pag iisip ng mga bagay na na kinahaharap ko. Dahil kung hindi ko magagawang magpahinga ay baka nasiraan na ako ng utak.

Tanghali na ng magising kami ni rochelle dahil sa ring ng telepono niya. Hindi muna ako kumilos sa pagkakahiga para sana pakinggan kung sino ba ang kausap ni rochelle sa kabilang linya.

Eto yun narinig ko sinabi ni rochelle.

"Hindj ako makakauwi ngayon. Baka gabihin ako."
"Ee di tawagan mo."
"Huh bakit ako ang tatawag? IKaw na lang. Nakakahiya."
"Gabi pa nga ako uuwi."
"May ginagawa pa kasi ako, pero uuwi ako ngayon siguro gabi."
"Oo sige. Ikaw na tumawag, huwag ka mahiya."

Yan ang mga salita ni rochelle na narinig ko bago niya ibaba ang telepono sabay tapik sa balikat ko.

"Phantom, Phantom gising. Tatawag sayo si ate. Magpapasama ata na magpacheck up." sabi ni rochelle.

"Huh? Bakit sa akin magpapasama? Diba h---

Naputol ang dapat sasabihin ko pa kay rochelle dahil biglang tumunog ang telepono ko. Nang tignan ko ay si roxane ang tumatawag.

"Sagutin mo na maliligo lang ako." sabi ni rochelle bago tumayo sa kama at nagtungo sa banyo.

Napatitig pa ako sa katawan ni rochelle ng sandaling yun, dahil talaga namang nakakalibog ang alindog ng katawan niya.

"Hello" sabi ko ng sagutin ko ang tawag ni roxane.

"Hello Phantom. Pasensya na kung naistorbo kita. May ginagawa ka ba ngayon?" malumanay na tanong ni roxane.

"Bakit?" tanong ko.

"Magpapasama lang sana ako sayo….. Ano kasi…… Mag.. Papacheck up kasi ako." paputol putol na sabi ni roxane na halata kong nahihiya siya sa akin.

"Napag usapan na natin yan diba." sabi ko.

"Oo, huwag ka mag alala may pera naman ako para sa check up ko. Huwag mo isipin yun gastos. Ano kasi.. Baka magtaka Sila mama at papa kung bakit ako lang ang magppacheck up kung mag isa lang ako aalis. Gusto mo isama natin si Faith. Treat ko kayo." sabi ni roxane.

"May gagawin kasi ako. Pasensya na." sabi ko na kahit masakit sa kalooban ko ay kailangan ko gaqin ang bagay na yun. Hindi ko siya tinaggihan dahil sa kasama ko si rochelle, kahit naman sabihin na nasa bahay lang ako ee hindi ko pa rin talaga kaya na samahan pa siyang magpa check up sa doktor. Sapat na sa akin na niyurakan na niya ang pagka lalaki ko. SApat na sa akin na ginagago niya ako. Hindi ko na kaya pa magpakumbaba pa ng todo.

"Ahh sige.. Pasensya na uli sa istorbo.. Ahh nga pala daan ka naman sa bahay.. Hinahanap ka na kasi ni Faith." sabi ni roxane.

"Subukan ko." sagot ko bago ko pinatay ang tawag niya.

Alam ko may ginagawa din akong mali sa relasyon namin ni roxane, pero wala naman akong binuo bata sa mga nakarelasyon ko. Siguro naman kahit sinong lalaki ang tumayo sa sapatos ko, magagalit din sila sa babaeng pinili nila makasama na nagpabuntis sa iba.

Matapos maligo ni rochelle ay ako naman ang naligo. Nagyaya na kumain si rochelle sa isa sa restaurant sa lugar na yun.

Kaya ng makapag ayos kami ay lumabas na kami sa hotel, nabayaran na rin pala ni rochelle ang renta sa hotel namin nung naliligo ako kaya wala na kami inintindi pa paglabas namin.

Daretso kami sa isang sikat na restaurant sa tagaytay, Leslie's ang pangalan ng restaurant na yun na kapag sa bandang likuran ka ng restaurant pumwesto ee tanaw mo ang taal volcano. Maswerte lang kami ni rochelle dahil may bakante pwesto na pang dalawahan lang sa mismong dulo ng restaurant na yun.

Romantic ang lugar para sa magkasintahan, lalo na siguro para sa kagaya namin ni rochelle na magkalaguyo. Umorder na kami ng pagkain ng sandaking yun. Habang nagkkwentuhan kami.

"Ano sabi sayo ni ate?" tanong ni rochelle.

"Nagpapasama lang, magpapa check up daw siya." sabi ko.

"Ohh ee ano sinagot mo?" tanong niya.

"Sabi ko kasama kita kaya hindi pwede." sabi ko sabay tawa.

"Siraulo ka. Ano nga sabi mo." sabi ni rochelle.

"Sinabi ko sa kanya na ayoko siya samahan na magpacheck up. Para naman kasi insulto na sa akin yun ginagawa ng ate mo. Anak nila yun nung brando na yun tapos ako pa ang sasama sa kanya para magpa check up." sabi ko.

"Paano kung sayo yung bata? Paano kung hindi si brando ang ama nun?" tanong ni rochelle.

"Malabong maging sa akin yun." sagot ko.

"Bakit? Wala ba nangyayari sa inyo ni ate? Hindi mo ba siya pinuputakn sa loob?" tanong niya.

"Meron naman, pero hindi naman madalas" sabi ko.

"Ohh kita mo. Paano kung sayo yun? Ikaw talaga hindi ka na naawa kay ate. Pno kung sakali Ko yung mabuntis ng iba? Hindj mo rin ako sasamahan?" tanong niya.

"Ib ka naman kasi kesa sa ate mo." sbi ko.

"Sus. Ikaw talaga. Isipin mo lang. Kahit ano mangyari kapatid ni Faith yun ilalabas ni ate. Tignan mo na lang yun anak niyo, huwag na yung ginawa ni ate." sabi ni rochelle na medyo may point siya.

Hindi na lang ako kumibo ng sandaling yun, batid ko naman kasi na tama si rochelle, yun kahit bilang kapatid na lang ni Faith ang tignan ko sa bata at medyo napaisip din ako kung sakali nga ba na anak ko talaga ang batang yun. Mas masakit para sa akin dahil tinaggihan ko samahan ang nanay niya para masuri ang kalusugan ng magiging anak. Subalit may bumubulong din sa isip ko na paano naman kung hindi sayo? Ee di ginagago ka na naman.

Tahimik na lang kami kumain ni rochelle ng sandaling yun, dahil sa lalim ng pag iisip ko. Hindi ko magawang sagutin ang mga bagay na tinanong niya.

Matapos namin kumain ay ako na ang nagbayad ng kinain namin. Alas dos pa lang ng hapon ng sandaling yun kaya napag pasyahan namin ni rochelle na magliwaliw muna sa tagaytay.

Nag horse back riding kami, sumakaysa zip line at kung anu ano pa na maari naming pag aksayahan ng oras.

Nag aagaw na ang dilim at liwanag ng magpasya na kami bumaba sa laguna, pagdaan namin ng pase de sta rpsa ay nagyaya muna si rochelle na kumain na muna uli kami dahil nagutom siya sa paggala namin.

Kumain kami sa isang chinese restaurant na hindi ko kilala ang mga pagkain, sinabihan ko agad si rochelle n hindi ako pwede sa seafood dahil baka umorder siya ng pagkain na may seafood na kasama ee hindi ko lang makain.

Medyo masarap naman ang kinain namin, soup siya na kulay gatas ang sabaw na may laman na kung anu anong gulay at karne na hindi ko alam kung ano yun. May isada rin na may sarsa na sa unang tingin mo ay para hindi masarap pero kapag kinain mo na ay masarap naman ang lasa, may kanin din kami, may pansit din na ang lasa ay maasim na hindi konnagustuhan. Pero ang ise tea nila kakaiba ang lasa, parang maasim na matamis na may bahagyang alat na malinamnam. Nakatatlong baso ako ng ice tea na yun dahil sa sobrang sarap. Pwedeng pwede siyang gawing chaser kapag may inuman, yun nga lang hindi ko alam kung paano timplahin ang ice tea na yun. Dahil ng subukan itanong ko sa waiter na nagserve sa amin kung paano timplahin ang ice tea na yun ay sinabi niya sa Akin na dumarating na daw sa store nila yun na powder, tapos tinitimpla lang nila sa tubig wala na silang dinadagdag dahil sa pagkakaalam daw niya ay galing pa daw sa ibang bansa ang ice tea na yun.

Matapos namin kumain ay umuwi na kami sa bahay namin, hinatid ko lang si rochelle sa sakayan ng tricycle patungo sa kanila, dahil hindi naman talaga pwede na may makakita sa amin na magksama.

Ako naman ay umuwi na muna sa bahay namin ng sandaling yun, gising pa ang mga kapatid ko ng dumating ako at ang sinabi ng bunso ko kapatid sa akin ang nakadagdag pa lalo ng mga iniisip ko ng sandaling yun.

"Kuya may naghahanap sayo kanina dito, babae, maganda siya. Mukang galing ibang bansa, mukang mayaman, may kotse siya." sabi ng kapatid ko lalaki.

"Ano sabi sayo?" tanong ko.

"Kung dito ka pa rin daw ba nakatira?" sabi ng kapatid ko.

"Ano pangalan?" tanong ko uli.

"Hindi naman sinabi ee. Tinatanong ko nga kung may ipapasabi siya sayo, ngumiti lang at sinabi babalik na lang daw siya." sabi ng kapatid ko.

"Anong kulay ng kotse?" tanong ko uli.

"Asul." sagot ng kapatid ko.

"Straight ang buhok niya?" tanongnko uli.

"Oo, parang bagong rebond nga ee." sabi uli ng kapatid ko.

Isang babae lang ang kilala ko na ganun ang deskripsyon, siya yung babaeng nakasabay ko bumili sa 7eleven sa tagaytay. Subalit ang ipinagtataka ko bakit alam niya kung saan ako nakatira.

Nang makapasok ako sa kwarto ko ay inisip ko lahat ng babae nakilala mo mula elementary ako hanggang college, lahat ng babae sinaktan ko at inaway ko, mga naging kasintahan ko at mga hindi pinansin. Subalit hindi talaga mahalukay ng utak ko kung sino siya. Hanggang sa makatulog ako ay yun babaeng yun ang iniisip ko.

Ilang araw ang lumipas ng sandaling yun na hindi ako umaalis sa bahay namin, umaasa kasi ako na baka bumalik ang babaeng yun, subalit bigo ako. Hanggang sa makatanggap ako ng tawag mula kay Andrea.

"Phantom pumunta ka dito sa bahay natin ngayon, may importante tayong pag uusapan." seryosong sabi ni Andrea na labis kong ikinabahala.

Sumagit na lang ako ng oo kay Andrea dahil bihira lang talaga siyang maging seryoso ng ganun sa akin, lalo pa at matagal kaming hindi nagkita dahil nagbakasyon sila ng magulang niya sa ibang bansa.

Mabilis akong naligo bago ko tinahak ang daan patungo sa bahay namin ni Andrea. Medyo kinakabahan ako ng sandaling yun dahil baka problema na naman ang dala niya sa akin.

Nang makarating ako sa tapat ng bahay namin ni Andrea ay inabutan ko, nilalagay ng katulong ni Andrea ang mga gamit niya sa sasakyan niya, nagtaka din ako kung bakit gamit niya uli ang f150 pick up na sasakyan na sa pagkakaalam ko ay sasakyan ng dati niyang asawa.

Pagpasok ko sa loob ng bahay ay nakita ko nakaupo si Andrea sa dinning table, may mga papel at folder na nakapatong sa mesa, may varsity bag din na kulay asul sabtabi niya na hindi ko alam kung ano ang mga yun at bakit parang hinahakot na niya ang mga gamit niya.

"Upo ka muna. Kumain ka na ba?" tanong ni Andrea ng makalapit ako sa kanya.

"Busog pa ako, ano ba ang nangyayari dito?" sabi ko bago ko hilahin ang isang upuan sa dining table bago ako umupo na magkaharap kami ni Andrea.

"Phantom sorry…" sabi ni Andrea bago siya napayuko
"Sorry saan? May problema ba?" tanong ko kay Andrea.

Tumingin muna si Andrea sa akin na nangingilid ang luha sa mga mata bago siya nagsimulang magsalita.

"Tayo yung mali Phantom.. Mapatawad mo pa sana ako. Akala ko wala na akong pagmamahal sa asawa ko peeo nagkamali ako. Mahal ko pa pala siya." sabi bigla ni Andrea na labis ko ikinagulat.

"Ano? Paanong mahal mo pa siya? Diba may kinakasama na siyang iba.?" sabi ko.

"Makinig ka mabuti Phantom. Yung bakasyon namin ng pamilya ko akala ko kami lang, pero nagulat ako ng dumating ang pamilya ng asawa ko sa hotel na nirentahan namin. Pinag ayos kami ng pamilya namin. Nakipag hiwalay na siya sa kinakasama niya at niyaya niya akong magsimula uli ng bagong buhay sa italy. Nung una naisip kita dahil ayoko mawala ka pa, nanghihinayang ako sa nasimulan na natin. Pero si bea na ang humiling sa akin na makipag ayos na sa daddy niya, maunawaan mo sana ako Phantom. Mahal kita pero gusto ko mabigyan ng buong pamikya si bea." sabi ni Andrea bago tumulo ang luha sa mga mata niya.

Sa totoo lang medyo nasaktan ako sa narinig ko, pero hindi naman sagad na sakit sa pakiramdam. Naisip ko pa nga na mas mabuti na ang nangyari dahil baka nga nagbago na ang asawa ni Andrea at maibigay na nito ang pagmamahal na hindi ko maibigay kay Andrea.

"Phantom eto yung titulo ng lupa at bahay na ito, sayo nakapangalan yan, itong isang folder titulo ng resort ko sa los banos, ito naman laman ng bag laman nito ang kalahati sa naipon ko na dapat gagamitin natin sa pagaisimula natin ng buhay natin, yung kalahati niya ibinigay ko kay mama." sabi ni Andrea.

"Huwag. Hindi na tama pa na ibigay mo sa akin yan Andrea. Sobra sobra na ang naibigay mo sa akin." sabi ko dahil sa totoo lang nakukunsensya na ako ng sandaling yun.

"Phantom please tanggapin mo na, kabayaran ito sa sakit na naidulot ko sayo. Gusto ko magkaroon ka rin ng magandang buhay kahit wala na ako." sabi ni Andrea.

"Pwede mo naman ibigay sa mga magulang mo yan bakit sa akin?" sabi ko.

"May ibinigay na ako sa kanila, huwag mo silang isipin pa Phantom. Itong mga ito ay naging bahagi ng relasyon natin kaya sayo ko gustong ibigay ito." sabi ni Andrea na halos mamaga na ang mata niya dahil sa luhang lumalabas dito.

Wala na akongnnaisagot pa sa kanya dahil sobrang naawa na ako sa itsura ni Andrea, kitang kita ko sa kanya ang pagsisi sa mga nagawa niyang kamalian, kaya isang mahigpit na yakap na lang ang naibigay ko sa kanya ng sandaling yun.

Napaisip din ako ng sandaling yun, kung paano kung ako naman ang kailangan lumagay sa sitwasyon na yun. Makakayanan ko kayang harapin lahat ng problema ko? Kaya ko ba balikan si roxane na nabuntis ng ibang lalaki? Sa ganitong paraan ako humahanga kay Andrea at roxane. Bakit sa kanila parang napaka dali lang ng pag amin ng kasalanan. Bakit sa akin parang napaka hirap.

Matapos ang madamdaming tagpong yun ay nagpaalam na si Andrea sa akin, yun na daw ang huling araw na magkikita kami dahil kinabukasan na daw ang flight nila ng asawa at anak niya papunta sa italy.

Naiwan ako sa malaking bahay na yun na puno ng kalungkutan, dahil isa isa ng nawawala sa akin ang mga babaeng dati ay nagbibigay sa akin ng saya.

Nakakapanibago sa bahay namin ni Andrea ng sandaling yun, yung makita mo lang na wala ng laman ang kabinet niya, wala na ang mga botelya ng pampaganda sa harapan ng salamin, wala na din ang batang si bea na kapag napunta ako sa bahay na yun ay sinisiringan ako. Parang nawalan ng buhay ang bahay na yun kahit nandun pa ang mga gamit na mamahalin ni Andrea. Natulog akong mag isa sa kwarto namin ni Andrea.

Kinabukasan ay nagbukas ako ng isang account pa sa bangko, para doon ilagay ang lahat ng perang iniwan ni Andrea para sa akin. ANg mga titulo naman ng bahay at resort ay itinabi ko sa bahay namin kasama ng mga mahahalagang dokumento ng buhay ko.

Tapos ay nagtungo ako sa resort ni Andrea para kausapin ang katiwala doon na sa akin na siya tatawag at sa akin na niya ibibigay ang lahat ng kikitain ng resort na yun, ako na din ang gagastos sa mga gastusin sa resort.

Lahat ng kikitain ng reaort ay plano ko ipunin at hindi galawin. Para kung sakaling magkita kami uli ni Andrea ay maibalik ko pa sa kanya ang dapat ay sa kanya.

Hindi ako mayaman, pero hindi rin ako abusado. Kahit na minsan ko tinamasa ang luho dahil kay Andrea ay hindi naman kaya ng kunsensya ko na pati ang mga iniwan niya ay lustayin ko.

Umupa ako ng tao na pwede maglinis ng bahay namin ni Andrea ng araw din na yun pinaalis ko na lahat ng litratong magkasama kami sa lahat ng dingding na pinagkabitan nito. Itinago ko ito sa bodega sa likurang bahagi ng bahay para hindi makita ng pamikya ko.

Matapos linisin ang bahay ay dinala ko ang pamilya ko sa bahay namin para sana tanungin sila kung gusto nilang tumira dun dahil ayoko naman tumira sa ganung kalaking bahay na ako lang mag isa.

"Pano ka naman nagkaroon ng ganito kalaki bahay?" tanong ng ate ko habang nililibot ng mata niya ang bahay namin ni Andrea.

"Oo nga kuya, ang laki naman nito" sabi ng kapatid ko babae.

"Huwag niyo ng alamin. Ano gusto niyo ba na dito na lang tayo tumira?" tanong ko.

"Anak sandali lang. Alam ko na maganda ang bahay na ito. Magiging komportable kayong lahat. Pero hindi ko magagawang iwanan ang bahay natin, dun ako iniwan ng tatay niyo. Gusto ko na doon din ako balikan ng tatay niyo." malungkot na pahayag ng nanay ko.

"Oo nga tyaka malayo dito ang sakayan, mahihirapan lang tayo dito." sabi pa ng kapatid ko.

"Paupahan mo na lang ito Phantom." sabi sa akin ng ate ko.

Medyo nagustuhan ko ang idea ng ate ko, mas lalaki pa aksi ang gagastusin ko kung doon kami titira. Kaya nagpaskil na ako ng house for rent sa gate ng bahay na yun bago kami umalis ng pamikya ko.

Sa buhay minsan hindi naman masama ang mangarap ng mataas. Ang mangarap na makatikim ng maginhawang buhay. Lalo na kung ang maginhaqang buhay ay nakuha mo galing sa sarili mo pawis at hindi nanggaling sa burat mo o sa puke mo.

Kagaya ko nakatikim ako ng marangyang pamumuhay dahil sa burat ko, pero hindi masabi na masaya ako. Dahil kalakip nito ay sandamakmak na problema. Mga problema na lalong nagpatibay sa akin sa dapat kong puntahan at kalagyan. Mga problema na naging daan upang mas maintindihan ko ang tunay na takbo ng buhay.

Muli ako po si Phantom Blade at ito ang ikapaat na libro ng aking buhay. Salamat sa inyong lahat sa walang sawang pagsubaybay.