Cheating in September 4

IKAAPAT - Nakatadhanang Kapalaran

Ni katiting na asukal sa nyebe ay hindi naisip ni Soledad na mahaharap siya sa ganitong punto ng buhay. Pasiwari niya ay ginigipit siya ng matandang konsehal. Nakasipat ng butas upang pagsamantalahan ang nabosong pagkakataon.

Binawi ni Soledad ang kamay nito na maselang hinihipo ng mapangahas na Konsehal. Buong suway siyang bumitaw sa pagkakahawak.

"Ano po ang ibig ninyong sabihin Ginoong Dutarte?"

"Matalino kang babae Soledad... Alam kong alam mo ang nais kong mangyari kapalit ng iyong hinihiling." tumaas ang isang kilay ni Konsehal.

Bigla namang nakaramdam ng irita si Soledad sa kaniyang narinig. Para sa kaniya ay naging bastos ang tema ng kaniyang kausap.

"Hindi nga ako nagkamali sa lahat ng nasagap kong balita tungkol sa iyo Konsehal. Ikaw nga ay tunay na mananamantala sa mga kababaihan sa ating lungsod..." dahilan upang tumayo si Soledad at lisanin ang bahay ni Konsehal.

Ngunit bago pa niya magawang talikuran ang kausap ay pinigilan siya nito sa pamamagitan ng kaniyang salita,"Pag-isipan mo Soledad. Hindi kita pipilitin, malaya kang umalis ano mang oras mong gustuhin, ngunit tandaan mo na kapag ikaw ay nakalabas na ng pintuang yaon ay hindi ka na makakabalik pang muli, kapag natanto mo na kailangan mo nga ng tulong ko."

Natigilan si Soledad at napaisip ng malalim. Tunay ang sinabi ng Konsehal. Tanging siya lamang ang alam ni Soledad na makakatulong sa kaniyang suliranin, walang iba sa Nayon, kundi ang nag-iisang maimpluwensya at mayaman na si Konsehal Dutarte.

'Magagawa ko bang ipagbili ang kaluluwa ko sa diyablo? Hanggang saan ba ang kayang gawin ng pag-ibig ko kay Samuel? Hanggang saan ko ba kayang magsakripisyo?' ang tanging laman at gumugulo sa isipan ni Soledad.

Walang magawa kundi kunin ang pagkakataong makuha ang natatanging paraang naiisip nya. Naging malaking dahilan ang pag-ibig at pag-aalala niya para kay Samuel na kaniyang piniling mahalin.

"Gusto kong malaman ninyo Konsehal Dutarte na ngayon, ako ay bihag niyo na. Pumapayag na ako sa ibig niyo, alang-alang sa minamahal ko ay nakahanda kong gawin ang lahat. Ang lahat Konsehal Dutarte... Ang lahat..."

Alam ni Soledad na malaking kataksilan sa kaniyang asawa ang gagawin niyang ito. Makikipaniig siya sa ibang lalaki at kusang loob nitong ipapaangkin ang kaniyang katawan. Ipapaubaya ang sariling puri, dignidad at dangal kapalit ay sentimo ng pagmamahal para kay Samuel.

"Ha Ha Ha" napahalakhak ang matandang konsehal sa kaniyang narinig,"Lubos kong nauunawaan na tunay nga ang pag-ibig mo para sa iyong irog."

"Halika..." sunod ay pinalapit ni Konsehal Dutarte ang magandang binibini,"Halika, lumapit ka sa akin."

Halata sa hitsura ni Soledad ang kaba at takot, galit, lungkot at pighati. Kaba at takot para sa kanilang gagawin, ang galit para sa konsehal, ang lungkot para sa minamahal, at ang pighati para sa kaniyang sarili.

Buong tapang siyang tumayo at lumapit sa kaharap niya, habang si Konsehal Dutarte ay magiliw na nag-aabang sa kanyang kinauupuan.

"Hayaan mong kilatisin ko muna ang kapalit sa aking malaking tulong na ibibigay." ang tinutukoy niya ay ang katawan ni Soledad na kaniyang gagalawin.

Hinawakan ni Konsehal Dutarte ang magkabilang kamay ni Soledad at magkasabay niya itong itinaas sa ere na para bang bumukang pakpak ng Anghel.

"Tunay na maalindog ang angkin mong pangangatawan binibini. Kung alam mo lang na noong ika'y aking unang masilayan ay napuno na ako ng pagnanasa na ikaw ay maangkin-"
"-at heto, ako ngayo'y nakahain na sa iyong harapan..." pagpapauloy ni Soledad sa sinasabi sa kaniya ng kausap.

"Ha Ha Ha Tunay kang nakakagigil Soledad..." napatayo ang konsehal mula sa kanyang kinalulugalan.

Mula sa magkabilang kamay ni Soledad ay gumapang ang mga palad ni konsehal pausad sa magkabilang braso ng dilag, marahang hipo at malumanay na himas patungo sa magkabilang balikat ni Soledad.

Nakayuko si Soledad at hindi makatingin ng diretso sa kanyang kaharap. Napahawak siya sa magkabilang kamay na nakapatong sa magkabila niyang balikat. Sa loob-loob niya'y gusto na niyang pigilan ang mapangahas na konsehal sa susunod niyang gagawin. Ngunit siya'y napasubo na at sa palagay niya ay hindi na niya magagawang awatin pa ang konsehal, lalo't nahipo na siya nito.

Banayad ang galaw ni Konsehal Dutarte, alam niyang pumapalag pa ang kalooban ni Soledad kung kaya't hindi niya ito binibigla. Sinubukan na niyang igapang pababa ang mga kamay niya, pababa sa dibdib ni Soledad. Nararamdaman niya ang pagpigil ng mga kamay ni Soledad sa kaniyang mga kamay, ngunit hindi na siya papipigil.

Mula sa dibdib ni Soledad ay tinangka pa ni Konsehal na iusad pa pababa ang kaniyang mga kamay patungo sa magkabilang suso ng babae. Nakapa niya ang kalambutan ng mga ito kahit pa sumasapin ang suot nitong daster. Nasalat din niya sa kanyang palad ang magkabilang utong ni Soledad na humuhulma sa tela ng suot nito. Dito niya natanto na walang suot na panloob ang mga susong kaniyang napipisil.

"Ang lalambot Soledad... Kabigha-bighani... Tunay na maswerte ang iyong asawa, natitiyak kong napagsawaan na niya ang mga ito..."

Ano pa man ang naririnig ni Soledad ay hindi na niya ito iniintindi. Ang tanging hiling niya ay mayari na ang makamundong ginagawa sa kanya ni Konsehal Dutarte. Ngunit nagsisimula pa lamang ito, at hindi basta sa ganito lamang magtatapos.

Nakapikit si Soledad habang patuloy ang paghipo sa kaniya ni Konsehal. Nararamdaman niya na nilalamas ng konsehal ang kaniyang mga suso. Naisip niya na hindi lang basta hipo ang nakakamtam niya ngayon sa malibog na matanda, mayroon ng kasamang masidhing kadmonyohan ng utak.

Hindi maipaliwanag ni Konsehal Dutarte ang kaligayahang kaniyang nadarama sa ginagawa niyang paglamas sa dalawang suso. Pinipiga niya ng husto, dinadamang mabuti ang lambot at animo'y sinusukat ang kalakihan sa kanyang mga palad.

"Binibining Soledad, kung maaari sana'y itaas mo ang laylayan ng iyong kasuotan. Gusto kong masilip ang iyong pagkababae, sa gayo'y hindi naman masayang ang taos-puso kong pagtulong sa iyo."

Tila walang narinig, tila nawawala na sa sarili si Soledad. Buong laya siyang magpapaubaya, walang gagawing pagtutol ano man ang hilingin sa kaniya ng matandang konsehal.

Muling umupo si Konsehal Dutarte sa kanyang silya upang abangan ang pinapagawa niya kay Soledad. Itinuon nito ang kaniyang buong atensyon sa babaeng nakatayo ngayon sa kanyang harapan.

Hindi naman malaman ni Soledad kung paano magsisimula. Basta na lamang ito yumuko ng bahagya upang abutin ang laylayan ng suot niyang daster. Walang laman ang kaniyang isipan nang unti-unti niya itong hilahin pataas upang ilantad kung ano man ang kaniyang masarap na tinatago.

Unang bumulgar ang mapuputi at makikinis na mga hita ni Soledad. Malalaman at alagang-alaga ang kutis. Tila kurot sa laman ang nadama ni Konsehal Dutarte nang masilayan niya ang mga ito, at sobrang pananabik na makita pa ang bulwagang nakapagitna sa mga hita ni Soledad.

Pansin ni Soledad na pinagmamasdan siya ng matanda, matanda ngunit gwapo at matipuno, gwapo at matipuno ngunit hindi pa rin masikmura ni Soledad sapagkat hindi ito ang lalaking kaniyang iniibig. Kung kaya't wala siyang ibang nararamdaman kundi poot para sa konsehal.

"Ano pa ang hinihintay mo mahal kong Soledad? Iangat mo na ng tuluyan ang iyong kasuotang daster at sa aki'y ipakita ang tinatago mong kasarian, na aking daraanan patungo sa langit ng kaligayahan." sambit ni Konsehal nang mapansin niyang may pangamba sa mga mata ni Soledad.

Kumakabog ang dibdib ngunit hindi kaba ang nadarama ni Soledad sa mga oras na ito. Pag-ibig... Pagmamahal para sa kaniyang asawa. Nakahanda talaga niyang gawin ang lahat para kay Samuel.

Malamlam niyang iniangat pa ang suot niyang daster upang ilantad at ipatanaw ang langit na pinakaaasam. Ipinakita ni Soledad kay Konsehal Dutarte ang kaniyang pagkababae. Bagaman may suot siyang panloob ay manipis lang ang puting tela nito kaya natatagos sa tingin ang buhok at hugis ng kanyang kaselanan. Matambok at katakam-takam.

Hindi naman maipaliwanag ni Soledad ang bigla niyang naramdaman nang makita niya ang mga mata ng matandang konsehal na nakatitig sa kanyang munting ari. Sa palagay niya'y naiinitan ang kalamnan niya dahil ngayon lang may ibang lalaking nakakita sa kanyang pagkababae bukod sa kanyang asawa.

Ang ilog, kahit harangan mo man ang tubig nito ay hindi mo parin ito maaaring pigilan sa pagdaloy, hahanap at hahanap ito ng butas na daraanan. Ito ang masaklap na kapalarang kahaharapin ni Soledad sanhi ng kanyang pusong wagas kung magmahal, at hindi niya mapipigilan kung ano ang naka-ukit na...