DREAM GIRL - BOOK II

DREAM GIRL – BOOK II
© 2015, jason_the_jackal, All Rights Reserved

A tagalog tale of love, romance, passion and thrilling mysteries. This is the continuation and final chapters of the romantic affair of Sara and Ariel, a teacher and a student. The entire story is pure fiction with some insinuation of actual facts. All characters are above 18. Brace yourself, this is quite a long read. Enjoy. -JTJ

*

PASADO ALA UNA na ng hapon ng magkita sila sa napag-usupang tagpuan. Tulad ng dati, naroon pa rin ang kaba sa mga pagkakataong ito dahil sa takot na baka may maka-tuklas sa kanilang lihim na relasyon. Nagkita sila sa isang coffee shop sa isang mall.

Sout ni Sara ang malaking shades na halos natatakpan na ang kanyang mukha at naka hoodie jacket. Bukod sa blue university jacket, yellow sundress ang sout nito sa ilalim na hanggang tuhod ang laylayan. Si Ariel ay naka baseball cap na kulay pula, maong pants at green collared shirt.

Ika-labing apat na araw na ang nakalipas nang huli nilang pagkikita. Text at tawagan lang ang kanilang malimit na ugnayan. Pinilipilit nilang iwasan na mag usap o kaya magsama sa campus upang di kakitaan ng pagduda ang mga nakabantay na mga mata.

Ganito sila sa loob ng halos dalawang taon mula ng maging sila. Patuloy si Ariel sa paglaro bilang varsity scholar at nasa fourth year na ito ngayon sa Civil Engineering. Isang taon na lang ang kanyang bubunuin upang makatapos. Si Sara ay iginagalang pa ring PE teacher sa parehong campus nasisiguro nilang tahimik pa rin ang paligid sa mga matang mapagduda kung ano ang tunay na ugnayan nila.

Sabado ngayon. At ang araw na ito ay libre sa dalawa dahil halos patapos na ang first semester ng taon.

"Kanina ka pa?" Si Sara, nakatayo sa harap ni Ariel.

"Mga 10 mins."

"Ay sorry. Traffic."

"Tara?"

"Sige. Ano na ngang panonoorin natin?"

"Ano ba yung sabi mo, The Falling Stars?"

"ah, The Fault In Our Stars."

"Yun."

Inakbayan ni Ariel ang dalaga at yumapos sa baywang niya babae saka sila naglakad ng walang pagmamadali. Alas dos impunto ang sunod na screening, kaya may natitira pa silang oras. Palinga-linga sa paligid upang masiguro na walang makakakitang kakilala, bago sila pumasok sa sinehan.

***

Maliban sa mga yakapan at mga dampi ng halik, wala ng ibang naganap habang nanonood sila ng sine. Masyadong nakatutok ang babae sa kanyang pinapanood hanggang sa matapos. Magang-maga ang mata ni Sara sa loob ng sout na shades ng lumabas sila. Tawa ng tawa si Ariel, dahil tila nadala si Sara sa nakalulungkot na Love Story ng dalawang teen-ager na parehong may terminal cancer ngunit nagka-ibigan sa kabila ng huli nilang mga sandali sa mundo.

Medyo pikon ang babae sa pang-aasar ni Ariel.

Makulimlim ang panahon ng lumabas sila sa mall. Iniwasan nilang maghawakan ng kamay dahil baka may makakitang hindi inaasahan.

"Kunin mo ang kotse, nakaparada dun sa bandang likod. Antayin kita dito." Ani Sara.

Medyo natuwa si Ariel dahil parang kasama siya sa plano sa paguwi ng dalaga. Nung ini-abut ni Sara ang susi ng Picanto, siniguro niya ang nasa isip.

"Nasaan si Trish?"

Maliit na ngiti at tila may landi ang aura ni Sara sa naitanong Ariel. At sumagot ng pabulong.

"Kinuha kanina ni Meanne. Nandun kina Mommy." Mas naging matamis ang ngiti ni Sara, lalo na ng idugtong ito.

"Until tomorrow."

Dito, mas lumitaw ang ngisi ng lalake. Tila uminit ang kanyang katawan sa excitement.

Nakatingin sila sa isat isa, habang paisa-isa at patalikod ang mga hakbang ni Ariel papunta sa parking area. Sa ikalimang dipa tumalikod ito bigla at mabilis na tumakbo upang kunin ang nakaparadang sasakyan.

Nagmamadali.

***

Si Ariel na ang nagmaneho ng maliit na Picanto ng dalaga. Tuwing hihinto sa traffic, hindi makatiis ang binata na sulyapan ang maputing tuhod ni Sara dahil sa nalilis na bestida. Bahagyang nakaharap ito sa kanya at medyo nakasampa ang likod sa pinto ng passenger side seat.

Nung huminto si Ariel dahil sa red light, nakita niyang medyo malayo ang tingin ni Sara kaya idinampi niya ang palad sa tuhod.

Nang maramdaman ito ni Sara naibaling ang paningin sa binata.

Buti na lang tinted ang salamin ng kotse kaya di sila halos makikita ng mga malalaking kotseng katabi nilang nag aantay din ng go signal. Pinaikot ikot ni Ariel ang malaking palad sa tuhod. Nang ibaling niya ang mata ki Sara, nakangiti ito.

Kagat ni Sara ang isang daliri habang nakapatong ang siko sa kanang kamay na nakabalandra sa kanyang dibdib. Pinakikiramdam lang ang ginagawa ng binata sa kanya, na nagdudulot ng mga munting boltahe ng kuryente sa litid at ugat sa kanyang katawan. Ang pinaka sentro ng kiliti ay nararamdaman niyang umaabot sa kanyang pagkababae.

Nakakapaso.

Patuloy ang haplos ni Ariel. Natigil lang ng alisin niya ito upang itulak ang kambyo sa drive mode dahil umaabante na ang mga sasakyan sa kanyang unahan. Nakatutok na ang mata niya sa unahan at iginilid sa outer lane ang kotse upang medyo bagalan ang kanyang takbo sa highway. At saka ibinalik ang palad sa tuhod ni Sara.

Sa pagkakataong ito, medyo ibinuka na ni Sara ang hita. Kagat ni Sara ang labi at napasinghap ng dumantay ang haplos sa loob ng nakasiwang na hita.

"Babes, ano bahh."

Nagmamaneno lang ang binata, tila walang narinig. Banayad ang mga dantay ng haplos na halos magnet lang ng kanilang balat ang mararamdaman na nagpapatayo ng mga balahibo ni Sara sa buong katawan. Umiinit ang libido ni Sara sa labis na kiliti.

"Babess, laterr naa."

Pero dahil tila may pressure ang kamao ni Ariel, lumalaki ang siwang sa pagkakabuka ng hita ni Sara. Umaakyat ng marahan ang mahina ngunit halos hindi dumidikit na haplos ni Ariel, pataas. Pikit na si Sara habang nakasandal ang likod sa pinto ng kotse.

Hindi na alam ni Sara ang gagawin paggalaw dahil sa nakakainit na palad na humahaplos sa kanyang hubad na binti. Pilit na ipinapasok ni Ariel pataas, sa singit.

"Ahngg. Arieell please.. huwag munaa.."

Kagat ni Sara ang labi, inipit niya ang palad ni Ariel na huwag umabot sa kanyang panty.

Napatingin si Ariel sa namumungay ng mata nito. Ipinabatid sa mata ang tanong na bakit?

Na kaagad naunawaan ni Sara. Sinagot niya itong sa bigkas ng bibig, walang tinig.

"Wet."

Hindi gumagalaw ang kamay ng binata na naiipit ng binti ni Sara.

"So?" Bulong ni Ariel.

"Hiya ako, later na lang.." Pabulong din.

Ang landi.

Natawa si Ariel. Ipinilit kamay na ipasok kahit mahigpit ang pagkakaipit ni Sara.

"Babeeehhh.. please."

Ngunit hindi kinaya ng mahinang tuhod ni Sara na labanan pumapasok na kamay hanggang sa umabut ang dulo ng gitnang daliri ni Ariel sa panloob ni Sara. Basa ang manipis na panty ng malagkit na likido.

"UUnngggg"

Hinawakan ni Sara ang kamay ni Ariel na mahigpit. Medyo napabuka siya ng kaunti kaya nakalaya ang daliri ni Ariel na guhitan ang kanyang biyak. At dahil walang buhok doon si Sara, madaling nalinya ng daliri ni Ariel ang kanyang hiyas. Muli siya napa ungol.

"Ahhhhh goddd."

Nagpatuloy si Ariel sa pagdrive at nakatutok ang mga mata sa kanyang daan pero abala ang kanyang kamay sa medyo naiipit na binti ni Sara. Basang basa ang panty nito habang ginuguhit guhit ng pababa taas ng daliri ang biyak. Umutog ang clitoris ni Sara labis na libog. Matigas.

Umusli ito ng bahagya sa kanyang biyak at nararamdaman niyang tinatamaan ni Ariel sa pabilis na babilis na pagkuntil sa biyak na natatakpan ng manipis na panty. Hawak pa rin niyang kamay ni Ariel pero hindi upang pigilan ito kung tila alalayan sa masarap na ginagawa nito sa kanya. Pikit na pikit na si Sara habang binabaybay nila ang daan. Umuunat na ang kanyang paa at natanggal ng tuluyan ang kanyang sout na heels. Ibinuka niya pa ang hita, na halos nakasanday na sa upuan niya ang isa. Halos lantad na ang kanyang panty habang dinadaliri ito ni Ariel.

Paisa isa ang singhap ni Sara sa mas bumilis na pagkanti ng daliri sa kanyang kuntil na nakausli dahil sa katigasan nito dala ng labis na libog.

Maingay na si Sara.

"Ahhuh, ahhuh, ahhuh..."

Darang na darang na si Sara sa ginagawa ng binata. Utog na rin ang dalawa niyang utong na naghahanap ng Atension. Pikit ang mata niya habang sumisinghap ng paisa-isa na umaalsa ng malalim na buga ng hinga kaya bumababa taas ang kanyang dibdib.

"Ahuh, ahuh, ahuh..." Patuloy na singhap ni Sara habang halos tatlong magkakadikit na daliri na ang sabay sabay na tila kumakamot sa kanyang hiyas. Patuloy naman na lumalabas ang kanyang likido, basa na maging ang bestida dahil tumatagos ito sa kanyang panloob hanggang sa upuan.

"S-sigeeh sige behh. Ahhhh, Si-siggeeh babess.. i-ipasok mo.."

Ipinasok ni Ariel ang isang daliri sa hiwa habang natatakapan ang panty. Mas lumalim ang hagod ni Ariel sa biyak kahit may tela pang balakid sa kanyang mga daliri. Pinag igihan niya ang ginagawa. Tigas na tigas na ang ari niya sa itsura ni Sara.

"Ssi-ssgeeee... sssiiggeeee... sssigggeee paaa.. yaaannn yaaannn yaaannn sssiiggeehhhhhhh..."

Mas humigpit ang pagkakahawak ni Sara sa kamay ni Ariel. Unat na unat ang kanyang mga paa, at kunot na ang mga daliri ng paa sa labis na sensasyon. Itinukod ang paa at tila umangat sa upuan si Sara, hanggang sa halos nasa balikat na ni Ariel ang mukha ng dalaga malapit sa kanyang tenga.

Mas binilisan ni Ariel ang paglaro ng daliri.

"Sssyyeeetttt Ooohh gggodddddddddddddddddddddddddd..."

Nilabasan si Sara.

Buti na lang mataas ang focus ng binata sa pagmamaneho dahil nagagawa niya pa rin kontrolin ang manebela, kahit halos nasa katawan na niya ang bigat ni Sara.

"Uunnggggggghhhh"

Halos nakayapos si Sara ki Ariel.

"Wow." Usal ng binata.

Pikit at tila pagod na pagod pa rin si Sara. Umaalsa't bumabaon pa rin ang kanyang dibdib sa malalim na mga hininga dahil sa katatapos na pagnanasa. Inilapit niya ang bibig sa tenga ng binata at kinagat ng malambot na labi. At binulungan ang binata.

"I love you."

Tumayo ang balahibo ni Ariel. Napa pikit. Nakabig niya ang manibela, kaya narinig niya ang malakas na busina ng mag oovertake na sasakyan.

"S-sandali, nag-dadrive ako."

Natawa ang dalaga. Mapungay pa rin ang mata ng bumalik ito sa pagkaka upo.

"Nakaka inis ka."

Maktol ng dalaga, habang inaayos ang sarili.

Nakangiti lang si Ariel habang nagmamaneho ng tuluyan niyang alisin ang kamay sa pagitan ni Sara. Inaninag ang daliri at palad na nagingintab sa dami ng likidong inilabas ng babae.

"Nilabasan ka." Medyo nakatawa si Ariel.

Inirapan ng tingin ni Sara ang binata.

"Natural." Sagot nito saka unti-unting napangiti.

Inamoy ni Ariel ang sariling kamay.

"HHmmmmmm."

Nakita ito ni Sara.

"Hey, stop it."

"Ba't naman? Kinakain ko naman yan ah."

"Kahit na. Naiilang ako."

"Sus."

At dinilaan nito ang sariling daliri upang himurin ang mga likidong nagkalat.

"Slurrrpp."

"Beehh.. yucckkk eh." Saway ni Sara.

Hindi siya pinakinggan ni Ariel. Isa isa nitong dinilaan ang daliri, habang nakatutok ang mata sa daan.

Pinanood na lang dalaga ang binata sa ginagawang pag himod nito sa sariling daliri. Napailing. Nang matapos si Ariel..

"So? anong lasa?" Tanong ng babae.

"Dati. Matamis."

"Matamis. Maalat kaya."

Sandaling napabaling si Ariel ki Sara.

"Bakit nalasahan mo na to?"

"Hahaha. Yuck. No way."

"Hah! Eh kinakain mo ang tamod ko, anong pagkakaiba nun."

Mahinang hinampas ni Sara ang balikat ni Ariel.

"Bastos naman, para akong cheap whore."

Kinurot ni Ariel ang tagiliran ni Sara.

"Ayyy hihihi."

Maayos na ang pagkakaupo ni Sara sa upuan, habang binabagtas pa rin nila ang daan.

"Ayaw mo ba ng binabastos Ma'am Sara?"

Natatawa sa loob ng sarili si Sara sa tawag na 'Mam Sara'. Alam niyang parte ito minsan ng lambing ni Ariel. Minsan, nakakakiliti ito sa pandinig. Masarap isipin – magkaiba ang antas ng katayuan nila at tila mahigpit na ipinagkakait ito ng moralidad.

"Yes, ayoko ng binabastos, ayoko ng bastos ang bibig."

"Ows?"

"Yep, kaya umayos ka. Desente tayo." May ngiti pa rin ang labi ng babae.

Natahimik sila saglit.

"Ma'am Sarraa." Lambing nito.

Naglalaro na naman siya ng binata. Tiningnan niya ng maigi si Ariel. Paglao'y sinakyan.

"Yes, Ladrido?"

"Ang ganda mo ngayon Ma'am. As in B-E-A- utiful." Nakangiti si Ariel.

Flattery. Gustong gusto ito ng babae.

"T-thank you, Mister Ladrido. Ikaw din, ang guwapo mo ngayon."

Saglit muli.

"Ah Ma'am Sara..."

"Yes?"

Tiningnan ni Ariel kung delikado ang kasalubong at ang side mirror para sa mga nakasunod. Nung matiyak na safe ang daan, inilapit nito ang mukha ki Sara at binulungan.

"Kantutan tayo."

Natigilan si Sara. Uminit na naman yata bigla ang katawan. Siniliban ang kanyang libido. Napakasarap pakinggan ng salitang kantutan kahit hindi siya sanay na binibigkas ito.

"Ulitin mo nga." Bulong ni Sara. Kagat ang labi.

Lumapit muli si Ariel.

"Sabi ko, kantutan tayo."

Ang sarap pakinggan.

Malandi na naman ang ngiti ni Sara. Nakapangingilabot ang salita. Kaya kahit hindi sanay at ilang ang bibig, bumulong din siya..

"Sige ba. Sige kantutin mo ko. Yung masarap at mahaba ha? Kantutan tayo."

Kinurot niya ng maliit ang tagiliran ni Ariel.

Parang napapaso ang labi ni Sara habang sinasabi ito. Nakaka-ilang ngunit nakakadarang.

Tumango si Ariel.

"Yes Ma'am."

***

Sabik na sabik ang dalawa at nagmamadali. Pagpasok sa pinto at maisara ito wala na silang malay kundi ang paalpasin ang nagsisilakbong pagnanasa. Sinunggaban ni Ariel si Sara at isinampa sa pader, siniil ng halik ang kanyang labi, mukha at leeg. Kasabay nito ang paghimas niya sa bilugang binti ng dalaga pataas at pababa. Nung magpang abut ang kanilang mga labi, hinayaan ni Sara na makapasok ang mapusok na dila ni Ariel.

Hinuhubad na ni Sara ang sout ni Ariel at pansamantalang naputol ang kanilang mga labi ng alisin ng binata ang kanyang t-shirt. Gumapang ang kamay ni sara sa makisig na dibdib ng binata. Matigas ang mga muscles dahil sa batak na ensanyo bilang varsity ng basketball team. Dumaosdos ang kamay niya ng marahan hanggang sa six pack abs, marahan – hanggang sa umabut ito sa may sintoron. Abala rin ang kanilang mga dila sa palitan ng laway.

Itinaas naman ng husto ni Ariel ang laylayan ng bestida at kaagad na hinila ang manipis na panty ng dalaga. Naibaba niya ito ang hanggang binti, ngunit di na nakatiis ang binata, dinakma niya ang nag-aapoy na puki ni Sara. Umungol ang babae.

"Ohh Fuck!"

Natataranta na ang teacher dahil natatagalan siyang ikalas ang sintoron. Sabik na sabik siyang hawakan ang tarugo ng estyudiante. Dahil dito, itinulong na muna ni Ariel ang kaliwang kamay na maalis ang namamagitan sa kanila.

Ipinasok ni Ariel ang isang daliri sa biyak ni Sara.

"Unggg."

Lalo itong naulol sa tindi ng naramdaman. Nang maramdaman niyang lumuwang na ang pantalon ng binata, hinila ito pababa kasabay ng brief hanggang sa may binti ni Ariel at dinakma nya rin ang sandata ng lalake.

"Ang tigaasss."

Bumuka si Sara sa pagkakatayo. Hindi na kinakaya ng nag-aapoy na katawan ang nararamdaman. Gusto na niyang malasap muli sa kanyang sarili ang titi ni Ariel.

"Dito. Dito na, fuck me. Fuck me here." Pakiusap ng dalaga. Binatak ng kaliwang kamay niya ang laylayan ng bestida hanggang sa puson, habang sinasalsal niya ng kanan ang titi ni Ariel.

"Panty. Panty. Alisin mooo dalii."

Ibinaba pa ni Ariel ng husto ang panty ni Sara. Hinawakan ni Ariel ang titi, pareho sila nakatingin sa kanilang kaselanan. Kagat ni Sara ang labi sa labis na pananabik na maramdaman ang malaki at nagpupumiglas na tarugo.
Ikiniskis ni Ariel ang ulo sa hiwa. Itinutuok.

"Ready? Kakantutin kita."

Bumuka pa ng husto si Sara sa pagkakatayo.

"Si-sigee na. Ipasok mo na please."

"Sabihin mo please.." Pakiusap ng binata.

Halos nagdedeleryo ang mata ni Sara kagat ang labi at iginigiling ang balakang sa naka umang na sandata sa kanyang bukana. Alam niya ang nais ng binata kaya inilapit niyang mainit na mga labi sa tenga ni Ariel.

"Kantutin mo ako."

Dito umigting ang libog sa pagkatao ni Ariel. Kumadyot siya pataas!

SAGAD!

"AAAAAAHHHHHH"

Sigaw ng dalawa sa init na naramdaman.

"God, I miss you.." Bulong ni Sara.

"I miss you too, babes. I love you."

Habang pinakikiramdam ang pagkislot ng kanilang kaselanan na magkasugpong, torrid ang halikan ng dalawa. Ipinasok ni Ariel kaliwang palad sa ibabaw ng neckline upang damahin ang suso ni Sara. Pumasok ito hanggang bra, hanggang sa maabut niya ang matigas na nipple.

Nagumpisa siyang maglabas-pasok sa puki ni Sara na nagraragasa ang likido. Basang basa at madulas na kinantot niya ng banayad habang nakatayo. Nagbabaga ang katawan ni Sara sa ginagawa ni Ariel.

Inilingkis niya ng husto ang isang paa sa binti ng binata at sinalubong ang bawat ulos ni Ariel.

"Siggee... siggee pa.. idiin mo...Isagad mo.." Ungol ni Sara. "Unngg ssshit, sarraapp.."

Nasa kasarapan sila ng makarinig ng kaloskos sa bakuran ng bahay. Maaninag pa ang sikat ng araw ng hapong ito.

Napatigil si Sara dahil nakabukas pala ang kanyang bintana at nakatiklop ang kurtina. Naisip niyang tila dinala ng hangin ang narinig na kaloskos.

"Shit, babes. Bintana. Bintana please."

Walang masyadong pangamba si Sara dahil wala naman makakakita kung sa malapitan o kung may nasa loob ng kanilang bakuran.

Nainis si Ariel, ngunit inalis niya ang titi ki Sara. Muntik pa siyang matumba ng maglakad habang nakababa ang pantalon niya sa paa kaya halos tumalon ito papunta sa may binata. Hinila niya ang sarili hanggang sa maabut at maisara ang bintana at tuluyan ng pakawalan ang nakataling kurtina.

Di na siyabumalik dahil sa kalagayan, bagkus ay naupo ito sa gitna ng sofa.

"Babes lika na." Tawag nito ki Sara na nagaantay pa sana sa kanang bahagi ng pader sa sala.

Hinawakan ni Ariel ang matigas ang nanlalagkit na titi at sinalsal. Tinanggal na ng tuluyan ni Sara ang panty at iniwan sa sahig saka sinunggaban si Ariel sa pagkaka upo nito. Kinabayuan niya ang magkabilang binti sa gitna ni Ariel. Kahit natatakpan ng laylayan ng sout na bestida, nahanap pa rin ng titi ang butas ni Sara.

Bumaba si Sara upang muling lasapin ng kanyang puki ang matigas na sandata.

"OOOhhhh.."

Abala si Ariel na mautas ang hook sa likod ng bestida upang ibaba ang zipper Nang lumuwang ito, sabay niyang binatak pababa ang damit at strapless bra upang palayain ang dalawang suso ng teacher.

Sinibasib niya ang nipple.

"Ungggg."

Naguumpisa ng umindayog si Sara sa titi ni Ariel.

"Ungggg."

Dahil medyo mabagal ang babae, yinakap ng husto ni Ariel ang katawan nito at kumadtoy ng malalakas. Kumapit ng husto ang babae dahil patumba na sila sa sofa habang sinasalubong ang malakas na kadyot ng binata.

"AAAhhh aahhhhhhh aahhhhhhhh"

Nakakalibog ang halinghing ng babae. Mas lalong umiigting ang libido ng lalake. Pinag ibayo niya ang pagbayo habang nakaupo.

"Babess mal-malaapit na ako." Babala ni Ariel.

"S-Sandalii, sandalii na lang babess aantayinnn mo akooo.."

Nag-aantay si Sara ng kanyang sukdulan. Pinaikot ikot ni Ariel ang kanyang titi, bumabayo at gumugiling. Binalikan ni Ariel ang isang nipple at kinagat kagat habang nilalapirot naman ang isa.

"Oh syeeeeet, aay-aayaannn na."

"Siggeee."

"Sa-sabayaan mo akooo..."

"Siiggeeeee..."

"Ayaaaannn nnaaaa... Ohhhhh fffuccckkkkkkkkk.."

Umabut ng sukdulan ang babae.

"Uuuuuuuuuungggggggggggg." Ibinaon ng husto ni Ariel ang titi sa puki ng pumilandit ang kanyang tamod at sinumpit nito ang kaloob looban ni Sara.

Sunod-sunod.

Mahigpit ang pagkakayakap nila habang pinakikiramdam ang sabay na pagnanasa. Makailang segundo ang makalipas, kapwa humihingal ang dalawa sa pagod. Pawis na pawis na magkasugpon habang nakaupo si Ariel sa Sofa.

"Ang sarap." Mahinang bulong ng babae.

Magdamag silang nagtalik sa bahay nina Sara, hanggang sa makatulog.

~~~~

Ang panaginip ay paulit-ulit.

Halos gabi-gabi. Naging mas madalas na kung dalawin ng panaginip si Ariel tungkol sa babaeng umaakit sa kanya. Naalala niyang nakakita niya ito palabas sa kanilang subdibisyon, nakatabi sa tricycle. Nakita niya pa ito ng ilang uli ngunit hindi sila kailanman nagkakilala.

Ngunit ngayon nakikita niya ang hubo't hubad nitong katawan – papalapit sa kanya.

Maamo.

Nakangiti.

Pinagmamasdan niyang maigi magandang nilalang. Ang manipis at mapulang mga labi, ang mahaba at straight na buhok. Ang balingkinitan at maputing katawan. Ang malusog na dibdib, ang mapula at matulis na nipples.

Nakukuryente ang buo niyang katawan.

Lalo na nung idadako ang paningin sa pagkakabae nito na dinadampian lang ng manipis na buhok ang guhit sa hiyas. Nakikita niya ang pagbuka at pagsara na tila perlas na nangingintab sa pusod ng karagatan.

Basa'.

Kilala niya ang babaeng ito. Minsan, nakasabay niya ito papalabas noon sa dating lugar na kanyang tinitirhan. Nagkasabay na sila sa tricycle.

Nag-aalab sa init si Ariel. Gusto niyang hawakan ang magandang dilag na nasa kanyang harapan. Gusto niyang maramdaman. Ngunit unti-unti itong naglalaho hanggang sa magiging abo, na sumasama sa hangin.

Bumabagabag ito sa kanyang katauhan dahil paulit-ulit ang panaginip na ito.

Magigising siyang pagod na pagod. Uhaw na uhaw, at basa' ang brief sa loob ng shorts dahil nilabasan siya ng semilya habang nagpupumiglas pa rin sa galit ang kanyang sandata.

~~~~

Jolo, Sulu. Southern Mindanao. Bumubuhos ang ulan sa hapong ito. Bumaba ng sasakyan si Lieutenant General Leonardo Altarez, Vice Chief of Staff ng AFP at Director General ng National Intelligence Coordinating Agency (NICA), Philippine counterpart ng Central Intelligence Agency (CIA) ng America.

Kunot ang noo at halatang nagsisilakbo ang poot sa kanyang dibdib dahil sa kaganapan kagabi. Bukod sa nalagasan siya ng tao, nakatakas ang grupo ng mga rebeldeng moro, kasama ang dalawang Muslim Extremist na sangkot sa mga pambobomba sa Metro Manila, Davao at Cebu. Naka-engkwentro ito ng Bravo Company ng 3rd Battalion unit ng Army. Ngunit tatlo sa kanila hindi na nakabalik ng buhay. Kalunos-lunos ang sinapit ng mga sundalo dahil tadtad ng mga bala ang katawan.

Lahat pinugutan ng ulo.

Dito sa kampo ng 21st Infantry Army sa Jolo, nakakulong ang isa sa mga nakasagupa ng mga sundalo kagabi. Inakala itong patay ng mga kasama matapos tamaan ng bala at mahulog sa matarik na burok. Narecover ito ng reinforcement unit, na walang malay.

Hindi pinansin ni Leo Altarez ang hukbo ng mga military officials na sumalubong sa kanya at nagkakandarapang sumaludo kahit basang basa ng ulan. Sinabayan siya sa paglalakad ni Colonel Ishmael Olimpio, Commanding Officer ng 5th Army Brigade. Mabilis nilang nilakad ang isang tent habang nagbibigay na ng briefing si Olimpio.

"Confirmed Sir, kasama si Yusuf at Akhmed ni Wahab Suhala. We are still in hot-pursuit operations. Positive tayo sir that we will track them anytime sooner, today or.. t-tomorrow. S-sir baka matsambahan natin."

Malakas ang buhos ng ulan, narinig ni Olimpio ang mahinang tinig ng heneral.

"hindot!"

Kilala si Leo na sadyang marumi ang bibig. Lalo na sa mga pagkakataong tila pinagmumukha siyang tanga. Alam niya kasing nangangapa at nahihirapan ang mga tumutugis sa tropa ni Suhala at mga kasama nito.

"..we are planning Sir to transport the suspect today papuntang Camp Aguinaldo, kasi ihaharap daw po ito sa press briefing. I've already coordinated na with the Air Force to lift.." Patuloy sana ni Olimpio, ngunit natigilan ng biglang huminto sa paglalakad si Leo.

Hinarap at tinitigan siya nito. Kaya ang naidugtong..

"..C-cancel na lang siguro S-Sir? Para ma-interrogate further..?"

Nagngitngit na ngipin ng heneral. Parang matutunaw sa nerbyos si Olimpio habang nakatingala sa nakatayong five-foot-eleven na heneral at sa makisig na katawan nito, sa edad na 57.

"Here's what you are going to do." Malakas ang tinig ni General Altarez. "File a report that the suspect, unfortunately died while we are treatin' that mother fucker here. He sustained fatal wounds and there was a lot of blood lost.."

"P-po? eh.. Bu-buhay pa.. po..na-nasa loob..Sir."

Para siyang bata na itinuturo ng nahihiyang daliri ang tent kung saan naroon ang moro na alam niyang pinakapain ng mga sundalo matapos gamutin sa infirmary.

Alam niyang isang tama lang bala sa binti ang sugat nito.

Pero hindi siya pinakinggan ni General Altarez. Umiling ang ulo nito at nagpatuloy,

"He died this afternoon due to multiple organ failure caused by severe infection." Walang kurap ang pagkakatitig sa kausap na si Olimpio. "Adding to that, the doctors in our infirmary told us, that this asshole has serious contagious disease. So, we immediately buried his body upon his death..."

Halos mataranta sa isasagot si Colonel Olimpio. Litong-lito sa instructions.

"S-sir?"

Matagal silang nagkatitigan, habang parang sumpit ang ulan na bumubuhos sa kanila. Siya at ang mga opisyal na sundalong nakaririnig ng usapan ay nakatitiyak na kung ano ang mangyayari sa loob ng tent sa susunod na mga sandali.

"Can you do that? Or you want me to ask your deputy to do it instead, Colonel?"

Natakot si Olimpio, tila naaninag niya ang demotion at madaliang transfer. Kaya, tumuwid siya ng maayos, inaanag ang kanyang assistant brigade commander na nakangisi. Saka sumagot.

"Y-yes Sir. I'll do it."

Saka lang kumurap ang heneral.

"Good."

***

Tatlo lang ang inabutan nila sa loob ng malaking tent. Dalawang sundalong armado at nakabantay. At ang bihag na moro na nakaupo habang tahimik na kumakain sa isang mesang yari sa kawayan. Nakabenda ang binti ng lalake dahil sa sugat na tinamo nito. Liban dito, wala na siyang ibang karamdaman. Nang makita niya ang pagpasok ng heneral at ilang mga sundalo, bahagyang ngumiti ang lalake.

Naupo si Leo sa harap ng bihag.

"Nasabi mo na ba kung saan ninyo dinala ang ulo ng mga tao ko?" Kalmado ang tinig ni Leo.

Tiningala lang siya ng lalaking bihag, tapos na itong kumain kaya dinampot nito ang baso upang uminom ng tubig. Tinutpik pa ng daliri nito ang tinga' sa ngipin. Tiningnan niyang mabuti ang kaharap at nakita ang tatlong bituin sa balikat ng military camouflage uniform. Alam niyang mataas ang katungkulan nito. Saka umusal..

"So-sorry Mister General, pero isang sagradong bagay para sa amin ang bagay na yan, patayin niyo man ako hindi ko po ma-aaring sabihin dahil parte yan ng aming tradisyon."

Tinututpik tutpik pa rin nito ang tinga sa ngipin gamit ang hinliliit na parang nakakainsulto sa panginin ni Leo.

"Very well." Sagot ng heneral.

Tumayo si General Altarez. Mabilis. Hinatak nito ang kwelyo ng kaharap at hinila pataas hanggang sa madala ang buong katawan nito sa kabilang mesa sa kanyang harapan. Binunot nito ang caliber 45 pistol sa kanyang baywang at sabay baba ng safety.

'Click'

Walang nakapagsaglita dahil maging mga sundalo sa loob, natutulala sa bilis ng pangyayari dahil narinig agad nila ang dalawang putok. Double tap.

BANG. BANG.

'AAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH"

Napaluhod ang lalake at nagsisigaw dahil sa tama ng bala sa magkabilang balikat. Inakala niya kasing bluff. Ang isang kapsula ng balang bumanda ay tumalsik sa pisngi ni Leo. Ininda niya ito, lalo pa't malakas na napasigaw ang lalake sa sakit ng tumagos ang bala sa katawan.

Kumalat ang dugo.

Akmang tatakbo si Olimpio upang sawayin ang heneral, ngunit dalawang magka-ibang pares ng mga kamay mula sa mga aide ni Leo ang agad kumapit sa kanya upang pigilan. Buhay pa ang lalake, paisa isa ang hingal at uma-atungal sa sakit.

Tumutulo ang luha sa mata. Kumakalat rin ang ihi niya sa pantalon.

Hawak pa rin ng heneral ang kwelyo habang bahagyang nakaluhod ang lalake. At saka itinutok sa noo nito ang gatilyo. Nang maramdaman ang malamig na bakal sa ulo, humahagolhol na kumanta ang lalake. Mabilis. Nag uunahan ang mga banghay sa talata.

"Sa paanan po ng Sitania, sa Marede Creek, daan ng Ahabi. Me Kuta po kami doon General, meron pong kubo at doon po namin dinadala lahat. Inilibing po namin lagi ang mga ulo doon."

Paisa-isa ngunit malinaw na narinig ng heneral ang pagtatapat ng moro.

"H-huwag niyo po akong papatayin, maliliit pa po ang mga anak ko General."

Tila wala siyang narinig sa pagmamaka-awa.

"Saan pupunta sina Yusuf?" Tanong ng Heneral.

Lupaypay ang lalake, ngunit hawak ng heneral ang kwelyo. Di alintana sa kanya ang bigat ng bihag sa laki ng braso ni Altarez.

"Hi—hindi po ko alam, maniwala po kayo.. S-Sir.. General.."

Takot na takot na ito at nagmamaka-awa ngunit mapapansin ang maitim na mga mata ng heneral na tila isang taong walang kalululuwa. Kaagad niyang ibinaba ang gatilyo ng baril sa paanan at ipinutok muli.

BANG. BANG.

Sa pagkakataong ito, tumagos sa magkabilang tuhod ng lalake ang mga bala.

"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH"

Tuluyan na itong nalaglag sa lupa. Kumapit siya sa katawan ng heneral, pero lumuhod si Leo. Pilit na inalsa ang katawan ng lupaypay na lalake. Ang mga kasama niyang sundalo sa likod, parang hinihilab ang sikmura sa nasasaksihan. Mabangis din sila, pero kung tibay dibdib ang paguusapan, wala sila sa kalingkingan ni Altarez.

Muling itinutok ni Leo ang gatilyo sa sentido ng bihag. Nataranta na ang isip ng rebelde kaya't wala siyang nagawa kahit namimilipit sa sakit dulot ng mga butas na sugat sa kanyang balikat at mga tuhod, sinabi niya ang nalalaman.

"M-may pagtitipon po bukas sa Durak, Lamitan, naroon po sila lahat sa Basilan, na-naroon po lahat G-General.. Sina Akhmed, sina Yusuf.. h-huwag po ninyo akong Papatayii.."

BANG!

Di na natapos ng lalake sa kanyang sintonadong kanta dahil tumagos ang punglo sa ulo nito. Kumalat ang utak nito sa lupa. Maging sa combat ni Leo, tumilamsik rin sa kanyang mukha ang pira-pirasong laman mula sa nabutas na sentido. Kaagad na nalaglag ang katawan ng lalake nang bitawan ng heneral ang kwelyo. Nangingisay, hanggang sa malagutan ng hininga.

Parang mamamatay sa nerbyos ang mga sundalo sa nasaksihan. Kaya pala tinawag si General Altarez na 'Diablo'. Marahas, makamandag at mapanganib.

***

Si Altarez ay Baron (top one) sa batch ng PMA 'Mandirigma' class of 1978. Siya ang utak ng grupong 'El Diablo' isang secret fraternity ng upper class sa Philippine Military Academy. Nung sumikat ang Diablo Squad ni Altarez sa unang assignment sa Iligan City, marami ang umanib sa kanya hanggang sa maging Diablo Guardians ito at kalaunan ay maging Guardians Brotherhood, samahang ng Army, Navy, Police At Constabulary. Ngayon, ang Philippine Guardians Brotherhood na may civilian members na rin ay pinamumunuan ng pitong active at in-active police at military officers, bilang mga co-founders at si Lt.Gen. Leonardo Altarez ang kinikilala nilang Supremo.

Pitong coup d'etat ang lihim na minaestro ni Leo. Ginuhit niya ang mga salitang Reform the Armed Forces Movement, kaya sumikat ang RAM, lalo na ng basbasan niya ang isang mistah, isang Army Colonel noon na si Greg, co-founder ng El Diablo, para sa isang assassination plot sa Malakanyang. Hindi ito nagtagumpay pero naging usap-usapan ang Diablo's Guardians. Sinundan pa ito ng iba pang mga coup hanggang Oakwood stand-off.

Plinano niya ang lahat at inilatag ang mga tauhan sa isang tila sarsuelang mga palabas upang takutin ang mga naka-upo sa pwesto. At may dahilan ang lahat. Alam niya kung sino sa kanila ang magiging senador, congressman, mayor at cabinet officials. Bagama't na-discharge sila sa hanay ng military chain of command at kunway nakasuhan ng pag-tataksil sa bayan, at nilitis ng Military Court Martial kung saan ang Military Judge ay kasapi nila sa Philippine Guardians Brotherhood, ang lahat na ito ay bahagi ng kanilang plano.

Planong iginuhit ng utak ni Altarez mula pa noong kabataan niya bilang kadete, nang marinig na magsalita sa isang pulong sa PMA noon si General Fabian Ver ng AFP, General Fidel Ramos ng Constabulary, Defense Minister Juan Ponce-Enrile at si Prime Minister Cesar Virata. Ipinaliwanag nila kung ano ang buod na pamantayan ng Martial Law sa hanay ng militar at pulis, at kung bakit kailangang – aprubahan ito ni Apo, ang naka-upong Pangulo noon. Hinangaan ni Altarez ang prinsipyo at ang ideya. Sana pagdating panahon, gusto niyang mamayani ang mga magigiting na sundalo bilang lider ng bayan.

Totoong lider ng bayan.

Wala siyang ibang hiling kundi ang maayos na pamamalakad. Galit siya sa mga tiwaling kasama, at alam ng karamihan ang mga nangyayari sa mga ganid na heneral. Pulis o sundalo man.

Hanggang ngayon, usap-usapan pa rin ang kinasadlakan ni Retired General Ramiro Rustico, na ang huling kausap ay si Leo Altarez – bago mapabalitang nagpakamatay ito sa sementeryo sa puntod ng mga magulang.

Paanong nangyari na ang entry point ng isang slug ng caliber 40 ay tumagos mula sa likod, bago lumabas sa puso at dibdib nito, ay sasabihing nag-suicide ang dating pinuno ng Armed Forces, na sangkot sa 53 million peso kickback/stash, mula sa hindi kalianman ina-audit na military intelligence fund? Binaril niya ang sarili mula sa likod?

Isa itong napakalaking puwang at palaisipan sa mga opisyal na tanging si Altarez lang ang nakakaalam. Pero suicide daw ayon sa final report ng PNP-SOCO at NBI Medico Legal. Ang asawa at mga anak ni Rustico, naki-usap na itigil na ang Senate Hearing dahil nagpaka-martir na ang Tatay nila sa pagpapatiwakal nito.

Bilang respeto sa namayapang punong sundalo, pinatigil na ni Leo ang usapin sa nawawalang pera sa kaban ng AFP. Pero binigyan niya ng ticket papuntang Australia ang buong pamilya ni Rustico. At binalaan, hindi na sila muling makakabalik sa Pilipinas. Kailanman.Tatlong tawag din ginawa ni Altarez, natigil bigla ang entertainment show sa senado.

Ang 53 million? Wala ng nakaalala.

Ngayon, ito ang huling ground assignment niya sa mahigit apat na pung taon sa Military Service, bago mag retiro pitong buwan mula ngayon. Ang balikan ang Mindanao sa kamay ng ibat ibang factions ng mga rebeldeng moro na iba iba ang pananaw para sa Mindanao.

***

Walang nagsasalita ng mga oras na iyon nang kunin ni Leo ang kanyang bandana upang punasan ang katawan, kamay at mukha sa nagkalat na dugo mga laman at hibla ng mga utak mula sa pinaslang na lalake. Tiningnan niya si Olimpio at iba pang mga opisyal sa paligid. Kita sa mga mata nito ang takot at pagkagulat.

Nagbigay uli ito ng instructions.

"You know what to do, you heard di ba? I want you to wipe them all sa Lamitan."

Sa pagkakatayo, muli niyang ibinaling ang tingin sa bangkay sa kanyang paanan. Tinadyakan ang tagiliran ng walang buhay na moro.

'Blag!'

"Itong putang inang ito, hatiin niyo sa lima at sunugin sa likod!"

***

Pabalik na sila sa bayan kung saan naroon ang Hewey Chopper na magdadala sa kanya sa Cagayan de Oro City. Naroon ang pansamantalang Command Center ni Leo, habang inaayos ang Bangsangmoro National Security Realignment, ayon sa peace agreement ng pamahalaan sa MILF. Ang MNLF ni Misuari ay kasaluyang walang papel sa usapan, kaya pinag-hahandaan niya ang mga posibleng pag-atake nito sa Mindanao.

Sakay siya ng Toyota Land Cruiser kasama ang apat na mga military-aides. Narinig niya ang pagtunog ng cellphone na hawak ni Ding, Navy Lieutenant Senior Grade at chief aide-de-camp ni General Altarez.

"Si Ma'am, Sir." Ibinigay nito ang cellular phonel.

Huminga muna ng malalim ang heneral.

"Mommy?.."

"Dad, kumusta.. nasaan ka?"

"Okey naman, galing kami sa conference, kayo?"

"We're fine. Tumawag ako kasi sa Saturday na ang birthday ng apo mo.. kailangan umuwi ka."

"Oo, uuwi ako, nakaready na ang ticket ko. Nandiyan ako."

Ang totoo hindi niya sigurado kaya pinandilatan niya ng mata si Ding, tumango naman ito na ibig sabihin, affirmative.

"Ok, siguraduhin mo't miss na miss ka ng apo mo. Ay, by the way, isasama daw ng anak mo yung boyfriend niya, gusto kung umayos ka Leo."

Kumunot ang noo ng heneral.

"Oo. Ikaw naman ..." Pinilit niyang ngumiti sa malambing na tinig.

"Ok, naniniguro lang kasi kilala kita pagdating sa lovelife ng mga anak mo. Ingat ka diyan ha? Kumakain ka ng maayos?"

"Opo. Don't worry. Sige na mommy papunta kami sa HQ ha? Love you I miss you."

"Love you too Dad. Take care."

Nang matapos ang usap nila, nilingon ni Leo si Third, isa din sa aide.

"Yung mga pinakuha kung files, naipadala ba?"

Mabilis na tumango si Third.

"Yes Sir dala ko po, actually kahapon pa po dumating galing sa ISAFP. Me kinuha din po akong version sa classmate ko na nasa Intel ng WPD."

Iniabut nito ang dokumento na nasa plastic cover ng Air 21.

Binasa ang briefing na naka imprenta sa apat na pahinang papel. Meron ding nababalot na memory card na nasa maiksing envelope. Tiningnan niya rin ang ilang mga letrato ng binatang ang pangalan ay Ariel. Kasalukuyang boyfriend ng anak niyang si Sara.

Pero napaiktad siya sa kinauupuan ng makita isa pang larawan.

"Jesus!"

Sa picture, torrid ang halikan ni Sara at Ariel habang nakasandal sila sa pader, kuha sa bahay ng dalaga. Nakapasok pa ang kamay ng lalake sa palda ng babae. Nangilabot si Altarez sa nakikita. Halos hindi siya makapaniwala. Kaya muling umigting ang galit nito.

"Third."

"Sir?"

"May tao ba tayong nakabuntot dito?"

"Yes Sir."

"How about itong Dennis, buddies sila diba?"

"Yes Sir, binabantayan din po."

"Ok, good. Huwag lubayan. Bantayan ang lahat ng kilos. And I want daily updates."

"Yes Sir."

"I don't want loose ends, tell our men. Baka may makahalata."

"I know Sir, yun din ang instructions ko."

Muling natahimik ang heneral, ilang saglit.

"What do you think, Ding. Should we do it?"

"Sir?"

"Itumba na natin to. Wawasakin nito ang buhay ni Sara, nakikita ko."

"That's up to you Sir. Madali lang naman, pasagasaan ko po sa taxi. O ipa-holdap ko po."

Nag-isip muli si Altarez. Malalim. Matagal bago nakapagsalita.

"Sige, pero huwag ngayon. Wait for my signal."

***

labag man sa kalooban ni Sara, plinano niyang maigi ang pagpunta ni Ariel sa bahay ng kanyang mga magulang. Hiling ito ng bata, na hindi nila matanggihan ni Ariel.

At dahil dito, masusing kinausap ni Sara ang kanyang ina at mga kapatid.

Alam na nila ang tungkol sa binata at sa kanilang relasyon. Ngunit dahil hindi ito masyadong ikinukwento ni Sara, inisip nilang di gaanong seryoso ang dalaga dito. Nababahala sila ki Sara, dahil estyudiante ang kasintahan sa kanilang pamantasan. Persistido si Sara, at tila wala na silang magagawa sampu ng kanilang pagtutol. At upang maalis na ang mga agam agam, panahon na, ayon ki Sara na makilala nila si Ariel. Panahon na rin para ki Ariel na makilala niya ng lubos ang buong pamilya ni dalaga.

Ang kanyang ina, si Mrs. Eleanor Bergman-Altarez, Filipino-American, ay nag-iisang anak ni retired US Navy Admiral Randolf Bergman na naging Fleet Commander ng Battleship USS Abraham Lincoln, noong 1984. Ang ina ni Eleanor si Flora Madrid ng Pampanga ay isang rin dating US Navy Petty Officer noon. Sa States na halos lumaki si Eleanor at nag-aral. Baguhang nurse siya noon sa Lyndon Johnson General Hospital ng makilala niya si Leo sa isang Military Banquet na inihanda ng US Army sa isang pagtitipon ng International Armed Forces Delegates na ginanap noon sa Houston, Texas. Kabilang si Leo sa mga batang tenyente na nakasama sa Philippine Contingent na magsasanay ng Military Intelligence and Security Course. Sa opening ceremonies, si Eleanor na date noon ng isang US Marine Captain, ay di nilubayan ni Leo na makilala. Bukod sa training, naging abala si Leo sa pagkikita nila ni Eleanor araw-araw. Nung matapos ang schooling ni Leo, 68 days later, pumayag ang Fil-Am na sumama sa kanya pabalik sa Pilipinas. Balak ni Eleanor magbakasyon din lang sa pamilya ng ina sa Angeles City, Pampanga. Pero hindi na ito pinabalik ni Leo, hanggang sa makasal sila sa Manila.

Ipinagpatuloy ni Eleanor ang pagiging nurse sa Veterans Memorial Medical Center dito sa bansa, ngunit pinahinto ni Leo dahil sa pam-pamilyang suliranin. Apat ang sana ibinayaya sa kanilang anak.

Ang panganay nina Sara, si Miranda o Dindy, 29, Interior Designer na sa isang malaking kumpanya na naka-base sa Singapore. Kada ikatlong buwan, umuuwi si Dindy, bukod ito sa mga vacation passes na ibinibigay sa kanya tuwing holidays. Engaged ngayon si Dindy ki Jet, isang Pinoy na IT Manager din doon.

Halos dalawang taon lang ang pagitan ni Dindy at Sara, kaya malapit ang dalawa sa isat-isa. Ang sumunod sana ki Sara, si Leonardo Junior ay maagang pumanaw dahil sa karamdaman. Dose anyos noon si Sara nang ma-diagnosed na may advance stage ang kapatid ng Lymphoblastic Leukemia. Ginawan pa sana nina Leo at Eleanor ng paraan na madala ang bata sa Houston, upang doon gawin ang Prophylaxis Treatment, ngunit ng sumailalim ito sa dalawang chemotherapy sessions para sa bone marrow remission, bumigay ang katawan ng anak nila at namatay sa edad na sampu. Mula noon, hindi na pinapasok ni Leo si Eleanor na mag-trabaho sa ospital upang mas maalagan ng husto ang natitira nilang mga anak.

Sumunod sa namayapang si Jun, ang bunso nina Sara, si Mary Anne o Meanne, 19, ngayon ay second year college sa kursong Business Admisnistration sa De La Salle University.

***

Kabado si Ariel. Mag-aalas dos ng hapon ng dumating siya kahit 4pm ang party ni Trishia. Dala niya ang munting regalo na nabili nung isang araw. Casual ang sout na khaki pants at collared navy blue shirt.

Pinindot niya ang buzzer sa gate.

Halos nakahanda na ang lahat sa lawn kung saan gaganapin ang party ng lumabas ng pinto si Sara mula sa dalawang palapag na mansion. Naka simpleng walking shorts ito na beige, at naka-light green tshirt na body fit kaya hapit na hapit ang kurba ng katawan nito. Nginitian siya ng dalaga, habang papalapit sa gate.

"Nahirapan ka bang hanapin ang lugar?" Sabi nito habang binubuksan ang gate.

"Hindi naman, kilala naman kayo ng mga tricycle drivers. Alam mo bang last year, three blocks away lang ako dito? Nandiyan ang tiyahin ko, dati kung tinutuluyan."

"Talaga? Hmm. You look good." Bulong ng dalaga. "At nag-perfume ka pa?" Natawa ng kunti si Sara, habang isinasarang muli ang lock ng gate pagpasok ng binata.

Hindi na sumagot si Ariel. Napakaganda ni Sara sa araw na ito, kaya tinitigan niya ng husto ang teacher. Natauhan lang siya ng marinig ang munting tinig mula sa may pintuan ng bahay

"Hello Tito Ariel." Si Trishia.

Lumapit ang binata.

"Hi Trishia, Happy Birthday." Saka inabut ang regalo sa bata.

"Thank you po."

Hinalikan niya sa noo ang bata habang nasa likod si Sara.

Sa bintana ng bahay nakasilip sa kurtina ang ina ni Sara. Maiging pinagmamasdan sa unang pagkakataon ang binata. Nung papalapit na sila sa pinto, agad nitong tinabig ang kurtina at namamadaling naglakad papalayo sa sala. Wala na siya ng makapasok sina Trishia, Sara at Ariel sa bahay.

Nagtaka si Sara ng makitang tila wala ang nanay niya, samantalang iniwan niya ito kanina ng marinig ang door bell. Pinaupo niyang saglit ang binata, habang si Trishia na mismo ang nag-entertain ki Ariel.

"Hay, ang tagal ng oras, wala pa yung mga friends ko. Nasan na kaya." Sabi ng bata.

"Maaga pa kasi, antayin mo saglit pa darating na sila."

"Ay tito, look ito yung gift sakin ni Daddylo, ang ganda di ba?" Itinuro ng bata ang isang mini-bike na may training wheels. Pink na may mga imprentang barbie na ni-regalo ng Dad ni Sara na kung tawagin ng bata ay Daddy-Lo.

"Wow." Sabi ni Ariel.

Pagbalik ni Sara, kasama na nito ang ina. Napatayo si Ariel.

"Hi Mommylo, ito po si Tito Ariel, friend ni Mommy."

Natawa si Sara dahil mukhang inunahan na siya ng anak.

"Trish, magbihis ka na, malapit ng dumating ang mga friends mo, nanduon si Yaya sa taas. Susunod agad ako."

Tiningnan ni Trish si Ariel. Nagkibit balikat at saka sumagot, "Oh-keyy."

Nakatayo silang lahat at sinundan ang bata papapunta sa itaas. Saka lang nakausal muli si Ariel, kaharap ang ina ni Sara.

"Good afternoon Ma'am."

Ngayon niya lang naaninag ng husto ang ina ni Sara na tila dito nagmana ang dalaga sa kanyang makinis at maputing kutis. Maging ang straight na buhok na kulay dark-brown. Ang chocolate brown eyes. Ang manipis na mga labi, ang maliit na hugis ng mukha at katamtamang tangos ng ilong. Ang kilos nito 'with grace, style and elegance', walang duda, American Beauty si Mrs. Eleanor Altarez sa edad na 56.

"Have a sit." Sabi nito.

"Diyan ka muna ha, kasi aayusan ko lang si Trish." Si Sara. Tiningnan niya ang ina.

"Mommy, be good." Nakangiti ito.

Ngumiti din lang si Mrs. Altarez.

Medyo kinabahan si Ariel, dahil mukhang one-on-one na sila ng ina ni Sara dito. Tumalikod ang dalaga kaya nagumpisang maupo ang binata at ang ginang sa sofa. Ilang minutong katahimikan. Nakaka nerbyos na katahimikan. Saka umusal ang ina.

"I understand, secret pa rin ang relationship ninyo ng anak ko sa school?"

Sa tagal niya sa Pilipinas at dahil Filipina din ang ina, sanay at malinaw managalog ang ina ni Sara. Mahinang tumango ang binata.

"O-opo."

Napailing si Eleanor.

"When we left for Hong Hong to celebrate Christmas at di sumama si Sara, I knew something is going on." Sabi nito.

"So, I ask around. At yun, base sa nakarating sa akin, tila magkasama kayo sa bahay ni Sara nung bumabagyo almost two-years ago." Malamig naman ang paligid dahil me electric fan ang bawat sulok, pero parang pinagpapawisan si Ariel. Hindi makasagot.

"Tinatanong ko si Sara about you pero hindi siya nagsasabi. Ayaw niyang sabihin." Patuloy ng ina.

"What I don't understand is the risk. Alam mo ba na pwedeng mawalan ng trabaho ang anak ko, sakaling malaman ng buong campus na she's dating a student?"

Naibaling na ni Ariel ang paningin sa sahig. Pinipisil pisil niya ang kanyang palad. At tila, nakakaramdam siya ng ihi mula sa pagkakaupo. Sabi ng dalaga, handaan niya ang oras na magkaharap sila ng kanyang ama, ngunit bakit di niya nasabi ang tungkol sa ina. Mukhang ang unang sabak ng pressure sa araw na ito, nag uumpisa na.

May tension na sa paligid.

"You know Ariel, in all honesty, I don't approved this relationship. My goodness, ilang taon ba ang gap ninyo. And the risk, yung kahihiyan na sana di naman mangyari, pero what if magka iskandalo sa campus. Hindi kita mapapatawad."

Medyo napalingon ang binata sa kausap, namumula na ang mukha ng binata. Hindi niya ipinapahalatang nangingnig ang buo niyang katawan sa nerbyos.

"I know your old enough, you're like what, 20?" Tanong nito.

"T-twenty one po."

"Twenty one.."

Natahimik muli.

"I love my daughter." Dugtong ng ina. "Ilang beses ko na siyang pinagsabihan, ayaw kung masaktan siya. Ayaw ko nang madapa siyang muli. Ayaw ko ng makita siyang umiiyak. Kasi mas nasasaktan ako..."

"...I remember, ganitong ganito siya noon. She told me she's in love. She told me, she's happy. She's was so excited. Kaya we were so happy for her."

"But then, all of the sudden, biglang naglaho ang sigla niya. Hindi siya lumalabas, hindi siya kumakain. She never spoke to us. Day and night, nakakulong lang siya sa silid. Huli na namin nalaman na nasa States na si Freddie, iniwan siya. Nag-iisa. And worst, ni hindi namin alam na nagdadalang tao siya. She's pregnant at ang taong pinagkatiwalaan namin, tinalikuran si Sara. Lahat kami, galit na galit kay Freddie."

"Nakakalungkot ang mga araw na yun. Yung Dad niya, parang nabaliw yata. He was in rage. He was lost for a time."

Makikita ang pagpatak ng luha ng ina ni Sara sa mga sandaling ito.

"Nung dumating si Trishia parang naka-recover si Sara. Pati kami. Naging masaya kami kasi unti-unti bumabalik sa normal ang aming buhay...

"At ngayon ito, we're back to square one because of you. You're a student, my goodness. Hindi namin alam kung ano ba ang plano mo sa buhay. Kung ano ang plano mo para sa anak ko. You know she is a single mom. And we all know, na this relationship would never be good. At.. dahil diyan.. natatakot kaming lahat."

Tumatagos sa laman ni Ariel ang mga binibigkas ni Mrs. Altarez. Nanghihinga ang kanyang tuhod.

"Kaya nakiki-usap ako sa'yo, as a mother at para rin sa aming apo... si Trishia, please Ariel, please..."

Nakatitig ang lumuluhang mata ng ginang ki Ariel.

Tumigil yata ang tibok ng puso ng binata. Mas lalong lumaki yata ang bara sa kanyang lalamunan. Hanggang sa dugtungan ng babae ang kanyang pakiusap..

"...huwag mong sasaktan si Sara."

Natahimik muli.

Pero parang naibsan ang tinik sa dibdib ni Ariel sa narinig. Nakahinga siya. Isa lang ang pahiwatig ng paki-usap na ito ng ina ni Sara. Sana nga tama ang kutob niya.

"Maipapangako mo ba yan?" Malambot na ang tinig ni Mrs. Altarez.

Sumagot si Ariel. Mabilis.

"Y-yes Ma'am."

Ngumiti ang ina. Inabut ang kanyang balikat at pinisil.

"T-thank you. Thank you so much."

May sigla ng muli ang mukha ni Ginang Altarez.

"Halika, tulungan mo ako dito sa kusina at darating na ang mga bisita, you don't mind helping?" Sabi nito.

"Naku no ma'am, sige po." May kunting sigla ng muli sa mukha ni Ariel ng tumayo ito upang tulungan si Mrs. Altarez sa kusina.

***

Inabutan ni Sara si Ariel na abala sa pag-ayos ng ilang menu sa tamang sisidlan sa kasina na medyo komportableng nakikipag-kwentuhan sa kanyang ina. Medyo nakampante ang dalaga sa nakikitang ito.

"Uhurm."

Nilingon siya ng ina.

"O, Okay na si Trish? Ilabas na ninyo ito. Me mga dumadating ng bisita, paki-entertain na lang ninyo sa labas."

Sa lawn nakalatag ang ilang set ng mesa para sa food and drinks. Dinala nila ang ibang mga pagkaing sa bahay mismo niluto, bukod pa sa inihanda ng catering. Patapos na sila halos ng di makatiis si Sara na usisain kung ano ang naging laman ng kaunting oras na kwentuhan ng binata at ng ina.

"So, anong sabi ni Mommy?"

Ngumiti lang muna binata.

"Ano?" Usisa ni Sara.

"Ok naman. Mabait si Mommy." Pabulong ding tugon ni Ariel.

"Mommy ka diyan, mamaya marinig ka nabatukan ka."

"Si Daddy, nasaan?" Bulong ni Ariel.

"Aba, kung maka-Daddy ka na eh kala mo naman close na kayo, humanda ka mamaya, tingnan ko lang."

Natigilan ang binata.

"Namumula ka.." Natawa si Sara.

"Wala ba sa bahay?"

"Wala pa, sinundo nina Meanne sa airport, darating na yun."

"Galing sa?"

"Mindanao, naroon ang concentration niya this quarter."

"Ano nga uli trabaho ni Daddy?"

Medyo natawa si Sara. Dalawang taon na sila at ni minsan hindi niya naikwento ang buong buhay niya ki Ariel, lalo na ang kanyang pamilya. Ni mga larawan nito, wala siyang nakikita sa bahay ng dalaga.

"Si Dad, military officer."

"Officer?"

"Yep. Lieutenant General, to be exact."

Napatigil ng tuluyan sa ginagawa si Ariel. Napatingala sa harap ng bahay nina Sara, at sa dalaga. Nagtaka naman si Sara.

"Oy?"

Nakatitig na sa kanya si Ariel. Medyo matagal bago nakasagot.

"Teka. Tatay mo yung General Leonardo Altarez?"

Medyo napaatras si Sara. Natigil na rin sa ginagawa ngunit may ngiti pa rin ang labi.

"Hello? Ako si Sara Minerva Bergman Altarez, and the last time I check, yes. Anak ako ni General Leo Altarez, second-in-command ng Armed Forces of the Philipppines. Bakit? Is there a problem?"

Nakangiti pa rin si Sara. Mas inasar si Ariel. Napaupo ang binata sa isang silya.

"Hoy, ano ba." Naguluhan ang dalaga.

"W-wala, napanood ko siya sa TV. Minsan. P-parang nakakatakot."

Natawa lalo si Sara.

"So, uuwi ka na? You wanna back out?" Biro nito.

"P-pwede pa ba?" Nakatingala siya sa dalaga.

"Ah, di na pwede. Prisoner kita eh! Hahaha. " Tawa nito. "Pa-kiss nga."

Natawa na rin si Ariel.

***

Nasa labas na sila ng bahay at nagkakasiyahan na ang mga bata sa event na nagaganap malapit sa gazebo. Meron mga clowns at magicians, kung saan tuwang tuwa ang mga batang nanonood ng kanilang mga skits. Pero ang celebrant na si Trish, wala dito dahil nasa may gate ito pasilip silip sa mga dumadating na sasakyan.

Nilapitan siya nina Ariel.

"O, ba't andito ka Trish? Dapat nanonood ka ng show, tingnan mo, tuwang tuwa ang mga friends mo."

"Wala pa si Daddylo, asan na? Uuwi ba siya? di ba nag promise siya."

"Parating na yun..lika punta na tayo dun sa show."

Halata ang lungkot ng bata. Hanggang dumating at pumarada ang dalawang sasakyan sa harap nila.

"O ayan na si Dad." Sabi ni Sara.

Napanganga si Ariel ng makita ang nakabuntot na sasakyan, agad nagsipagbabaan ang mga naka sibilyang tauhan at nagmamadaling nagtungo sa naunang Nissan Prado, upang buksan ang pinto.

Nakita niya ang pagbaba ng matangkad na lalake at may kasunod na dalaga.

Dahil sa iron moldings na nakatayo sa konkretong bakod, hindi niya pa gaano maaninag ang mga ito. Naramdaman niya mula sa likuran na papalapit na si Mrs. Altarez, upang salubungin ang asawa sa gate.

Binubuksan na ni Sara ang tarangkahan.

"Daddylo!" Sigaw ni Trish at patakbong umakap sa kanyang lolo.

"Pretty, hello. Happy Birthday baby ko." Sagot ni Leo. Mahigpit na yakap at kinarga nito ang bata at pinupog ng halik ang leeg.

"Hi Dad." Halos nagkasabay na bati ni Sara at ng Mommy niya.

"Hi. Pasensiya na, sumaglit ako sandali sa Aguinaldo at me iniwan lang. Na-traffic kami papunta dito."

Nakangiti si Leo, sinulyapan rin ang halos kasing taas niyang binata na nasa likod ni Sara. Medyo napayuko si Ariel ng tingnan siya nito.

Pero biglang parang nabuhusan ang binata ng malamig na tubig sa sumunod na segundo.

Inaasahan niya ang nerbyos sa pagharap ki General Altarez, ngunit ang hindi niya inaasahan ang surpresang bumulaga sa hapong ito. Ang kasamang dalaga ni Leo.

Hindi siya maaraming magkamali.

"O, eto ang sister ko, si Meanne. Meanne, ito na para matapos na ang pangungulit mo, this is 'him.'"

Nagkatitigan si Ariel at Meanne. Naputol ito ng hilahin siya ni Sara.

"Tara na."

Parang natulala ang binata. Nakasunod si Meanne sa kanyang magulang, pero nilingon siya uli nito habang naglalakad papunta sa main door. Halatang nag-iisip din. At parang nagulat sa pagkakakita sa kanya. Hindi nga ito inaasahan ni Ariel. Hindi siya makapaniwala. Hindi siya maaraming magkamali.

Ang babae sa kanyang mga panaginip. Si Meanne. Ang babaeng hindi maalis sa kanyang isip.

Si Meanne nga. Kapatid pala ni Sara ang nakatabi niya noon at nakasabay. At Nakasalubong. Hindi sila nabigyan ng pagkakataong magkakilala, ngunit naging laman ng isip niya sa loob na ng maraming buwan.

Hanggang ngayon.

***

Nagmukhang tanga si Ariel na nakatayo sa loob ng sala, habang pinagmamasdan na abala ang lahat sa pagdating ni Leo, karga pa rin ang birthday celebrant. Liban sa damit, me dala siyang mga kahon na laman ay iba't ibang prutas at mga kakanin, gawa sa probinsiya. Dala ito ng dalawang matatangkad na military aide. Mula sa hagdan, bumaba ang isa pang babae, na halos kasing tangkad lang ni Sara. Gaya nila, maputi din ang kutis nito, mahaba rin ang brown na buhok . Tulad din ni Meanne at Sara, brown din ang iris ng mata nito. Me maliit nunal ito sa ibabang bahagi ng kaliwang pisngi.

Halatang bagong gising.

"Dindy, nandito ka pala. Nabigyan ka ng vacation pass?" Nagulat si Leo dahil narito ang panganay na anak.

"Nope, tumakas ako. hahaha. Weekend eh."

Yumakap sa ama ang babae at humalik.

"Hi Dad, miss you."

"Asan si Jet? kasama mo?"

"Damn. Yoko marinig ang pangalan. Grrrr."

Napadako ang tingin ni Dindy ki Ariel. Hindi alam ng binata kung anong klaseng bati ang gagawin pero bahagya siyang tumango at ngumiti. Sumagot din si Dindy ng matamis na ngiti.

Nagkamot si Leo ng ulo sa narinig kay Dindy tungkol sa nobyo. Napatingin sa asawang si Eleanor, na kaagad naman nagkibit ng kablikat.

"Malay ko diyan." Sabi ng ginang.

"Mahabang kwento. Later." Sagot ni Dindy.

Biglang kumalas sa pagkaka-karga si Trishia sa bisig ng kanyang lolo, bumaba. Napatingin ang lahat dahil halos magsumigaw ito.

"Daddylo..." Papalapit ito ki Ariel, binatak ang kamay ng binata at akmang hinihila siya.

"Daddlylo.. hindi mo pa nakikilala si Tito Ariel."

Lahat napa-tingin ki Trishia at Ariel.

"Siya na ang magiging Daddy ko. Di ba Mommy?" Nakatingala ang bata ki Sara.

Parang tumigil ang orasan. Mula ki Ariel, bumaling ang lahat ng mga mata sa kinatatayuan ni Sara. Walang nagsasalita. Tumulo ang dalawang pawis sa noo ni Ariel ng sandaling ito. Tila nangatog ang kanyang tuhod sa hiya.

Naputol ang tension ng lapitan ni Sara si Trishia upang kunin ang kamay ng bata.

"Alam mo, magtatampo na yung mga friends mo, hindi mo sila ini-entertain eh, halika." Sabi ni Sara at senenyasan niya na rin si Ariel na sumunod – sa labas.

Lahat sila, sinundan ng tingin ang tatlo papalabas.

Natahimik.

***

Halos madilim na ang paligid nang paisa-isang magsiuwian ang mga bisita ni Trishia. Tila inaantok na rin ang bata kaya karga na ito ni Sara. Wala na ang isang sapatos nito. Sa porch, kausap ng heneral ang mga kasing edad niyang mga kaibigan dito sa subdibisyon, habang umiinom ng Black Label. Ang mga asawa nito, ay kausap rin ni Mrs. Altarez sa kabilang mesa at pinagsasaluhan ang natirang cake. Si Dindy at Meanne ay abala na sa pagligpit ng mga gamit habang katuwang nila ang ibang catering crew na naghihiwalay ng kani-kanilang mga gamit na hindi magkahalo.

Hanggang ngayon, tensionado pa rin si Ariel. Nakita niyang hinihila ni Dindy ang pinagpatong patong na mga monoblocks, kaya patakbo siyang lumapit upang tulungan ang kapatid ni Sara.

"A-Ako na."

Nagulat si Dindy.

"Ha? Ah, S-sure. Pakidala na lang please sa likod."

Umalalay na rin ang dalawang aide ni Leo, dahil may ilang sets pang mga kinalas na mesa at mga upuan na inililigpit.

Pagbalik niya, wala na sa dati nilang pwesto si Sara, dahil nakaupo na ang magkakapatid sa gazebo. Naalangan si Ariel na lumapit pero ng makita siya ng dalaga, napansin niya ang senyas nito. Tila nagkakasiyahan ang magkakapatid dahil masigla sila habang nagkukwentuhan.

Kung maririnig niya lang, pinaguusapan nila ang kanyang matipunong katawan. Ang mga tanong ni Dindy kung matigas ba ang muscles niya sa loob ng suot na damit. Namumula na si Sara sa pagbibiro nina Meanne at Dindy.

Tulog na si Trishia habang karga ni Sara. Katabi nito si Dindy at si Meanne sa loob ng gazebo na may konkretong upuan ng abutan sila ng malapitan ni Ariel.

"Nakalimutan ko kanina, Ariel this is my elder sister si Miranda, we call her Dindy. Si Meanne nakilala mo na kanina." Bestfrieds bukod sa magkapatid ang turingan ni Dindy at Sara kaya hindi niya ito tinatawag na Ate.

"Hi." Ngiti ni Ariel.

"Hello Ariel.." Si Dindy.

"Teka, nangangalay na ako, dalhin ko lang tong si kulit sa loob. Plastado na yata eh."

"Ako na kaya magbuhat.." Ani Ariel.

"Huwag na, kaya na to. Sige na, dito ka muna kina Dindy, babalik ako sandali lang."

"Nagugutom ako, I need something. Me lasaga diba?" Sabi ni Dindy ki Meanne.

"Oo, madami sa ref. Ate, kuha ka na rin ng ice cream, please."

"Okie dokie, ikaw Ariel, ice cream?"

"S-Sure."

Magkasabay na si Sara at Dindy na pumasok sa kabilang pinto ng bahay. At sa kinauupuan, naiwan si Meanne at Ariel. Medyo nakakaramdam sila ng malamig na hangin ng oras na ito, bagama't maaliwalas at medyo lumiliwanag na ang sikat ng buwan.

Matagal tagal na sandali, bago may nagbukas ng usapan.

"Nakikita kita noon dito sa subdivision, papalabas." Sabi ni Meanne.

Nawala ang kaba ng binata. Hinarap niya si Meanne.

"Naalala mo pala. Dati akong nakikituloy diyan sa tiyahin ko, siguro three or four blocks galing dito."

"Wala ka na diyan?"

"Wala na, lumipat ako malapit sa campus, nahihirapan ako sa sked ng training. Kaya nag-rent ako sa may Espaa."

"Kaya pala di na kita nakakasabay."

Nagkaroon muna ng kunting katahimikan, pagkatapos nito. Saka nag usisa si Ariel..

"A-asan na yung kasama mo nun sa mall?"

Napatitig si Meanne sa binata, tila nag-isip.

"Hmm naalala ko yun. Yes. Teka, si Emman, tama si Emman ang kasama ko. Classmate ko yun. Bumili yata kami ng mga gagawing project. Oo, naalala ko na." Medyo natawa si Meanne. Nakamasid si Ariel. "Hahaha, nalala ko, nag grocery ka. Ang cute mo nun."

Ang ngiti ni Meanne ay unti-unting napawi matapos maisip ang kanyang pinakahuling nasabi. Nakaramdam siya ng hiya. Ganun din si Arien, bagama't umiinit yata ang kanyang pakiramdam sa narinig.

Mula dito nailang ang isat-isa. Nagkaroon muli ng katahimikan dahil nag aantay kung sino ang mau-unang magtanong o mag salita. Mapadako sa mag ibang lugar ang kanilang mga mata.

Halos magkasabay na lumabas si Dindy at Sara pero sa magkaibang pinto. Si Sara mula sa main door, malapit sa porch , si Dindy mula sa kusina dala ang tray kung saan me laman lasagna at ilang baso ng ice cream. Papalapit sila.

"Psst. Lika muna sandali." Tawag ni Sara.

"Me dala akong snacks." Sumabad agad si Dindy.

"Si Dad eh, kausapin daw to."

Sa narinig ki Sara, kahit aka-angat na sa pagkaka-upo si Ariel, bigla siyang napaupo. Natawa tuloy si Dindy at Meanne. At magkasabay na nanakot.

"Hala. Lagot."

"Dindy ano ba. Meanne." Saway ni Sara. "Halika na at gabi na."

"Ariel, dalhin mo na itong ice cream mo, matutunaw eh. Saka, kailangan mo to. Sure ako mainit ang upuan dun. Hahaha."

"Hot seat. Hahaha." Si Meanne.

"Hey, stop it." Medyo pikon na si Sara.

Tumigil si Dindy, bagamat naka ngiti, pinalakas niya ang loob ng binata, na halatang kinakabahan.

"Sige na Ariel. mabait naman si Dad. Kunting usisa lang naman yan. Curious lang yun, kaya mo yan." Sabi ni Dindy.

"Go bro. Aja!" Sabi ni Meanne.

Walang nagawa ang binata kundi samahan ng tuluyan si Sara. Bitbit niya ang isang baso ng ice cream. Tama si Dindy, kailangan niya ang pampalamig sa gabing paigting ang init.

***

Wala na ang mga kausap ng heneral. Wala ng bisita. Ang mag-asawang Altarez na lang nakaupo sa iron sets na nasa porch. Maging ang mga aide ni Leo ay hindi makikita sa paligid. Tatlo sa kanila nasa gate nakabantay. Ang dalawang opisyal, umiinom na ng beer sa tabi ng kalsada.

"Dad si Ariel." Si Mrs. Altarez na mismo ang nagpakilala sa binata, habang katabi ito ni Sara.

"Maupo kayo.." Sabi ni Leo.

Tahimik na naupo ang magkasintahan. Kinuha ni Leo ang hindi gamit na brandy glass at tinagayan ito ng Jack Daniels saka itinulak sa harap ni Ariel. Napakilos si Sara.

"Uhm Dad, di yan umiinom."

Tiningnan ni Leo ang dalaga. Iniusog pa rin nito baso sa tapat ni Ariel. Tiningnan ni Sara ang ina, ngunit sumenyas ito na hayaan ang ama. Ibinaba ni Ariel ang hawak na ice cream, upang damputin ang alak.

Tahimik muna ng maraming segundo. Hanggang sa bumira ng bigwas ang tatay ni Sara.

"You two are fuckin morons!" Bungad ni Leo.

Nagulat si Sara at Ariel, lalo na ang ina ni Sara.

"Leo, ano ka ba!" Si Eleanor.

Nagkibit balikat ang heneral.

Binuksan ni Leo ang bag sa tabi ng kanyang silya at hinugot ang isang brown envelope. Inilapag sa mesa.

"Buksan mo. Tingnan mo." Utos nito sa anak.

Nanginignig ang kamay ni Sara ng kunin ang brown envelope at dahan-dahang ilabas ang isang larawan, na nasa 8"x 9" ang sukat. Super imposed ang picture. Pero mas lalong tumulo ang luha ng dalaga ng makita ng maayos.

Tumambad sa kanya ang torrid na halikan nila ni Ariel sa loob ng kanyang tahanan. Nakapasok pa ang kamay ng binata sa laylayan ng kanyang bestida. Tila kuha sa may bintana. Dit, biglang nanikip ang dibdib ni Sara. Alam niyang invation of privacy ang ginawang ito sa kanila.

Walang karapatan ang kanyang ama na panghimasukan ang kanyang personal na buhay, lalo pa't kuha ito sa sarili niyang bakuran at tahanan. Tumutulo ang kanyang luha at hinarap ng namumula niyang mukha ang ama. Umusal ang nanginginig na labi.

Galit.

"H-how could you..? Dad!?"

Napatitig si Leo sa anak. Muling tumagay ng kunti sa kanyang baso. At umusal, una mahina hanggang sa palakas na tinig.

"Fool. Do you think I did that? Can I do that to you? Jesus Christ, Sara. Grow up."

Nababagabag si Mrs. Altarez kung ano ang nasa larawan. Ngunit ayaw niya munang makialam. Naaninag ni Ariel ang picture habang hawak ni Sara. Nangangatog ang tuhod niya sa nakikita.

Nakatitig pa rin ang dalaga sa ama. Naghihintay ng karugtong. Dahil kung hindi siya ang may gawa nito, sino? paano? at bakit? Hinarap siya ng maayos ni Leo.

"Kuha yan nang a certain Julius Canojado. Does the name ring a bell?"

Kagyat na napaisip si Sara. Pamilyar.

"Well, 'tong hayop na to, Ibinagsak mo for being late and most the times absent almost everyday sa 7:20am class mo. Tamad eh. Laging lasing kaya di umaabut sa klase mon a napaka-aga sa kanya. You warned him, kinausap mo pero patuloy siyang wala sa klase. Make the story short, you failed him..."

"...When he realized the damage, saka lang siya nag isip na kausapin ka. Pero hindi ka niya naabutan sa campus. Isang Sabado, around 6pm on 27th of October pumunta siya sa bahay mo para makiusap at magpaliwanag. That didn't happen. Ito ang dinatnan niya. Bukas ang mga bintana mo. Umakyat siya sa bakod, kinunan ka sa cellphone..

"...And oh, by the way, hindi siya picture ah. Ito ay video. A 3-minute sex video. My men only captured a snapshot for printing to clearly verify na kayo nga ito."

Napahawak na si Sara sa kanyang bibig. Hindi siya makapagsabilita sa labis na pagkabigla. Hinahaplos halos ni Ariel ang likod ng dalaga, dahil maging siya hindi alam kung ano ang reaksion sa tagpong ito.

"My God." Naiusal ni Mrs. Altarez. Nagpatuloy si Leo..

"I learned this a day after he took the video, nung magyabang ang bata sa kausap niyang a certain Dennis Barba, they're fraternity brothers. Sabi niya, may papasabuging bomba laban sa'yo. Because my sex video ka daw. He was in a bar nung marinig ito ng dalawang tao ko na nagkataong naroon din. Ang hindi nila alam, kilala kang anak ko. In fact, ang gonggong na ito, pinatulan ang mga tao ko at ipinagyabang dun ang sex video nang teacher niya. Ipina-nood niya. And they confirmed it kayo nga ito. That night, after calling me, they grabbed Canojado. Sabihin na nating naholdap siya ng gabing yun, kaya nakuha namin ang lahat na dala niyang gadgets. At eto, eto ang narecover namin 'so far' sa kanyang cellphone."

Tumigil sandali si Leo. Uminom ng kunti sa baso.

Umiling si Leo. Napatingin sa asawa at ki Ariel. Inilaglag niya pa ang envelope at nahulog sa mesa ang isang maliit na plastic na laman ang memory card.

"Ang hindi namin alam kung meron pang ibang kopya. Ipagdasal ninyong wala ng iba. God, Sara ano bang nangyayari sayo? This is damaging stuff."

"D-Dad" Manipis na ang garalgal na tinig ni Sara. Hindi niya lubos maisip na mangyayari ito, pilit na binabalik-balikan ang mga nasabi ng ama.

Nakanganga si Mrs. Altarez. Biglang-bigla.

"S-Sara." Hindi pa rin makapaniwala ang ginang sa narinig.

Nanghina lalo ang dalaga. Umiiyak na ng todo. Si Ariel ay tahimik na pinakikinggan ang nakagigimbal na mga sandali. Ito na yata ang katapusan nila.

"At ikaw naman." Ibinaling ni Leo ki Ariel ang nanlilisik na paningin. "You're so stupid! Hindi ka ba nang-hihinayang sa scholarship mo? Hindi ka ba naawa sa tatay mo, na kahit papaano pilit na nilalakasan na habaan ang buhay niya sa wheel chair, just to see you finish your engineering studies? You fucking idiot!"

"Leo. Please." Kahit umiiyak si Mrs. Altarez, nagawa pa rin nitong sawayan ang asawa na tila sumubra na ang bibig sa kanilang bisita.

Hindi na nakakahinga si Ariel sa sakit na naramramdaman. Wala yatang hindi alam ang ama ni Sara tungkol sa kanya. Si Sara, napatayo sa pagkaka upo at biglang yumakap sa ama. Mahigpit.

"Dad." Umiiyak ito.

Inakap din siya ni Leo ng mahigpit. Sa mga tagpong ganito, inaakap siya ng mga anak, nagiging marupok si Leo. Mabilis siyang nadadala ng kahinaan.

"S-Sorry Dad." Sunod sunod ang patak ng luha ng dalaga sa balikat ni Leo.

Matagal bago nakasagot ang ama. Medyo kumalma sa higpit ng yakap ni Sara.

"I was not born yesterday. Alam ko lahat, mula sa umpisa. Pero hindi kita hinusgahan diba? wala kang narinig sa akin. You've been through this before. Alam kung responsable ka na. All these years hinayaan kita. Until this one. Until this one, anak. Kasi alam kung nabubulag ka na sa nararamdaman mo, that you become so careless forgetting things to protect you and your kid. Kailangan kung makialam. All my life I have been protecting the lives of people at hindi ko pwedeng isantabi at pabayaan ang pamilya ko dahil sa aking ginagawa. I love you. I don't wanna see you get hurt. It's too painful for me, see you cry.. like this.. Anak."

Maririnig ang iyak ni Sara habang nagpapaliwanag ang ama. Sa gitna ng lahat, proud si Sara si Leo ang kanilang ama. Nakararamdam siya ng hiya sa sakripisyong ginagawa nito para lang makita siyang maligaya.

Para pa ring maligno si Ariel sa mesang ito. Kasabay ng dala niyang ice cream, tunaw na tunaw siya sa labis na hiya. Ang buong maghapong sa tahanan nina Sara ay isang pinakamahabang sandali ng kanyang araw. Bawat tagpo, bawat sandali, sunod sunod ang mga surpresa.

Linagok ni Ariel sa unang pagkakataon ang basong hawak na may laman ng Jack Daniels rhum upang ibsan ang nanlalamig niyang katawan sa umiinit na gabi.

Hindi pa sila tapos. Nag-uumipisa pa lang.

***

"Mommy, bat umiiyak ka?"

Malungkot ang tagpo ngunit nabasag ang atension nila sa munting tinig na narinig mula sa pinto.

"Pretty.." Nagulat si Leo.

"Trish anak, nagising ang baby ko, me kailangan ka? Come..." Si Eleanor.

Agad tumayo si Sara. Pinunas ang luha sa namamagang mata.

"Come here, baby."

Pupungat pungat ang bata na naglakad papunta sa kanila. Ngunit imbes na tumungo sa ina, lumapit si Trish ki Ariel, nagpakalong at yumakap. Saka ipinikit muli ang mga mata. Napatingin si Sara ki Ariel. Medyo nagulat din si Leo at Eleanor. Sa bisig ng binata, nakatulog muli si Patricia.

Sa kanilang kaliwa, papalapit na sina Dindy at Meanne. Dala ang tray ng kanilang pinagsaluhan sa gazebo. Tila walang narinig sa kanilang usapan.

"What's up guys." Si Dindy. "Matutulog na yata ako, magdi-dinner pa ba tayo? kasi busog na ko."

Walang pumansin ki Dindy.

"Aba, nagising ba si kulit, akin na nga." Si Meanne.

Kinukuha sana ni Meanne si Trishia pero nung naramdaman ito ng bata, mas along hinigpitan ang pagkakayakap ki Ariel.

"Yaan mo na, pasok na kayo." Sabi ni Sara.

"Okey."

"Ipapahatid kita mamaya Ariel. Ipasok mo muna ang bata sa loob, maambon dito." Sabi ni Leo. Mukhang kalmado na.

Tumayo ang ama ni Sara, dinampot ang mga pictures, memory card at envelope sa mesa, at muling isinilid sa bag. Hindi ito nakita ng magkapatid na Dindy at Meanne.

"Sara." Inalok ni Leo ang anak papunta sa lawn.

Pagtayo ng dalaga, saka lang napansin nina Meanne ang mugtong mata ng kapatid. At pati ang kanilang ina. Papalayo si Leo at Sara narinig nila ang usisa ng magkapatid sa ina habang papasok sila kasama si Ariel, Trishia at papasok sa bahay.

"What happened Ma?" Bulong ni Dindy.

***

May ilaw ang mga poste pero medyo madilim ang kinatatyuan ni Sara at kanyang ama sa lawn. Sa mahinang tinig, nag usap sila habang lumuluha ang dalaga. Pinunas ni Leo ang pisngi ng dalaga.

"Ang solusyon nito anak, break-up. Break up with him. Huwag mong patagalin."

Nabigla si Sara.

"Dad?"

"Look, Sweetie. It's getting out of hand. Hindi ko makokontrol lahat. It will explode. nakikita ko."

"Dad, h-hindi ko kaya."

Napailing ang ama, napatitig.

"My God, mahal mo nga ba talaga yan? Ano na bang alam niyan sa buhay?" Hinaplos niya ang buhok ni Sara, at nag biro.

"..Pero in fairness, mas guwapo ng isang ligo sa pesteng si Freddie. Hahaha."

Medyo natawa si Sara, naibsan ang nadaramang sakit sa dibdib.

"Seryoso anak, can you at least cool it down with him kahit for a while? Say, a year or two?"

"Daadd naman eh."

"Sara, listen. Hindi ako nagbibiro. Pag-sumabog ang relasyon mo sa batang yan, mawawalan ka ng trabaho. Nakakahiya. You could end up nothing. Please itigil mo na muna ito. We are still looking kung mayroon pang nakakaalam na baka mag-umpisa ng tsismis."

"W-wala Dad, I swear."

"We're not sure about that. Masyado kang malapit sa vartsity team at sa cheer squad. Ano ka ba naman, sumama ka pa sa outing nila noon. So, imposibleng wala. Delikado. It's a serious offense Sara. The school board will kick you out. Worst they might file a case against you. Think about it."

Saglit na nanahimik si Sara. Saka nakiusap.

"Can you let me handle this Dad. I mean, ako naman issue dito kaya let me handle this on my own. I'll decide on whatever. I'll come up with something. Pero huwag mo naman akong lagyan ng pressure." Sabi ni Sara.

"Tsk. Hinayaan na kita and what happened? You made a mess, Sara."

"Dad, please."

Pinagmasdan ng maigi ni Leo ang pakiusap ng anak. Pinag aralan. Tumango ng bahagya.

"Alright, I don't totally agree with this pero sige, I'll give you a shot. But don't do anything stupid, okey?"

Yumakap si Sara.

"Thank you Dad. I'm so sorry. Sorry talaga."

Hinalikan ni Leo ang noo ni Sara.

"You're gonna be fine. Narito ako, don't worry."

Ilang sandali ang mahigpit na pagkakayakap ng mag-ama.

"Dad?"

"Hmm?"

"A-anong nangyari dun sa kumuha ng video?"

Natahimik si Leo. Napalunok ng laway.

"Let's just say, inayos namin siya."

"Dad?" Tiningnan ni Sara ang mata ng ama.

"What? ano ka ba? hindi ko ililigpit yun. Hahaha."

"Are you sure?"

"Tsk. Pumasok ka na, tawagin mo si Ariel, I need to talk to him alone."

"Daad?" Tila hindi pa rin kuntento ang dalaga kung anong nangyayari ki Julius Canojado.

"Sweetie, relax. Pinababantayan ko siya. Yun lang. Huwag lang siyang magkakamali na gumawa ng kagaguhan, may paglalagyan siya."

"Dad!"

"Hahaha, relax. Hindi ako mamamatay tao."

"Sinabi mo yan."

"Tsk, sige na tawagin mo si Ariel."

***

Dalawang araw ang nakalipas, nagpasya si Sara na huwag muna sila magkita lalo na sa loob ng campus, cellphone ang tangi nilang kumunikasyon. Gabi na ng makatanggap ng text si Sara.

Ariel: I miss you, babes.

Sara: Hi, how are you?

Ariel: OK naman, Ito namimiss ka.

Sara: Miss u 2, babes. Teka, ano ba yung napag-usapan niyo ni Dad?

Ariel: Wala naman masyado, sabi niya lang eh umiwas nga muna ako sa'yo pansamantala.

Sara: Yun lang?

Ariel: Alagaan daw kita. ;-)

Sara: Sinabi niya yun??

Ariel: Hindi sa ganun.

Sara: Gago ka talaga. Ano nga? :-/

Ariel: Well, sabi niya papatayin niya ako, pag sinaktan kita.

Sara: Ha!?

Ariel: Yes.

Sara: Babes naman eh. Ano nga?

Ariel: Yun nga sabi niya.

Sara: Warfreak talaga si Dad. So, anong sabi mo?

Ariel: Sabi ko, ikaw ang buhay ko. At huwag siyang mag-alala, dahil magpapakamatay ako pagnawala ka.

Sara: Heh! Ano ka ba? Seryoso nga.

Ariel: Seryoso. Sabi ko, without you, wala akong karapatang huminga.

Sara: Lier, matulog ka. Na late na. :p

Ariel: I really miss you, babes.

Sara: Miss u 2. I luv u. But we have to be carefull. General's order.

Ariel: Yeah, General's order.

Sara: Goodnight.

Ariel: Babes?

Saa: Hmm.

Ariel: Anong sout mo? I'm dying to see you naked now.

Sara: Shut up. Loko-loko, matulog na tayo.

Ariel: SOP please.

Sara: No.

Ariel: Please.

Sara: Katabi ko si Trish, next time.

Ariel: Aw ;-(

Sara: Thong sout ko. Wet pussy ko. Night babes.. Mmuuaah!

Ariel: Tease. Grr.

***

Two weeks. Tawag at text lang ang kanilang kumunikasyon. Umpisa na second semester ngunit malimit nilang nakikita ang isat isa sa campus kahit binabatak sila ng labis na paninibugho at kasabikan.

***

"Hey, Ladrido."

Nagulat si Ariel sa isang tapik mula sa kanyang likuran. Hawak ng magkabilang kamay niya ang mga groceries para sa supplies na kailangan. Pagharap niya, hindi niya inaasahan si..

"Meanne."

"Hihihi. Funny ka, tuwing magkikita tayo mall may bitbit kang grocery. Me tindahan ka ba?"

"Ha- W-wala, talagang supplies lang. Sino kasama mo?"

"Wala. Napadaan ako, nakita ko likod mo hinala ko ikaw eh. Ikaw nga, so nilapitan kita. Tagal mo ng di napapasyal sa bahay brother."

"Oo, me general's order eh."

"Yeah, I know."

Nagtaka si Ariel.

"Yung video niyo ni Ate, I know."

Nakaramdam ng hiya ang binata.

"Alam mo?"

"Yes. Napanood ko."

Napalunok si Ariel.

"N-napanood mo?"

"Wag kang mag-alala, nasa safe hand ang copy. No reproduction."

"P-Pero napanood mo?"

"Ahuh. Ayos nga eh, hanep. Tindi mo pala - - bayaw hihihi."

"Meanne." Napailing ang binata.

"Ay teka, me MacDo pala dito. Tara, libre kita ng chicken joy."

"H-ha?"

"Tsk, tara na. Arte mo."

***

"I have a favor to ask." Si Meanne, magkaharap sila sa isang table sa Mac Donalds, mag-aalas kuatro ng hapon. Kunti ang mga tao.

"Oo ba, ano yun?"

Ang totoo, ilang na ilang si Ariel. Matagal na niyang pinangarap ang pagkakataong ito na makita, makausap at makilala ng lubusan ang babaeng laman ng kanyang panaginip. Ang babaeng hindi nilubayan ang kanyang utak, sa kabila ng pagmamahal niya ki Sara.

Sadyang mapanukso ang tadhana dahil hindi niya inaasahan kapatid ni Sara ang babaeng ito. Kinakabahan si Ariel dahil sa malagkit na mga matang nakatitig sa kanya. Pinagpapawisan siya.

"Me outing kami sa Sunday, wala akong kapareha." Natigil si Meanne.

Dinugtungan ni Ariel.

"Aha. Ihahanap kita." Nakangiti. "Lam mo daming bagay sayo sa team ko, gusto mo dadalhan kita ng mga pictures, pakikilala kita don't worry. Pipili ako ng mabait. At pogi." Sabay kindat.

Pero namasdan niya ang pagsalubong ng kilay ni Meanne, tumulis din ang nguso. Tila hindi sang-ayon sa mungkahi.

"O, bakit?"

"Yoko nga, total strangers. Huwag."

"So, sino?"

Nakatitig si Meanne at unti unting gumanda ang aura nito dahil sa matamis na ngiti. Pantay ang maputi at makinis na ngipin.

"Ikaw. Sana. Pwede ba?"

Nabilaukan ng iniinom na Coke si Ariel. Nasamid.

"Uhuh! uhu!"

Napaatras ng kunti sa kinauupuan at nagpunas ng tissue sa bibig.

"Sira ulo ka." Sabi nito. Ngunit ang totoo, tila lumundag ang kanyang puso sa nakaka-akit na imbitasyon.

"What, ano naman." Namilog ang mata ng babae.

"Anong what? it's wrong. GF ko ate mo. Magagalit yun."

Napatitig ng husto si Meanne. Kumabog din ang dibdib. Gusto niyang malaman ng tapatan.

"Ikaw, magagalit ka ba? Halimbawa wala sa picture si Ate Sara. Gusto mo di ba?

"Meanne..." Hindi alam ni Ariel ang sagot, hindi niya alam kung bakit.

"Sagutin mo."

"Meanne, dine-date ko si Sara, kapatid mo. Kaya mali. Hindi tama."

Tumango ang dalaga. Inilapat ang likod sa upuan. Ngumiti.

"Weird ka, lam mo? Sabi nito.

Napataas ng kilay ang binata. Lumapit muli ang katawan ni Meanne at umusal. Pabulong.

"Di kita niyaya na maging boyfriend. Nagpapasama lang ako."

Nakaramdam ng hiya si Ariel.

"Oh. Uhm, eh ganun pa din eh. Mali pa rin, lalo na kung hindi alam ni Sara."

Nakatitig si Meanne. May naisip.

"What if alam ni Ate?"

Natawa si Ariel.

"You're crazy, ano ka ba? Hindi papayag yun." Tatawa-tawa ito.

"Malay natin."

Kasunod nito, binunot ni Meanne ang cell phone sa kanyang bag. Natanto ng binata ang plano ng dalaga. Naguunahan ang kabog sa kanyang dibdib.

"Meanne, please."

Pero tila determinado si Meanne hanggang sa i-dial nito ang cellphone. Ang kasunod, parang hindi makapaniwala si Ariel sa naririnig.

"Ate... nasaan ka?... talaga?... Ok... May favor ako sa boyfriend mo... yes... Hindi sa Sunday kasi, papunta kami ng Cavite... hindi... kung ok lang sana, isama ko si Ariel... Wala akong partner eh... Hahahaha... hindi poh... Talaga? Wow, thank you Ate... Ok, bye..."

Nakatitig lang ang binata sa katatapos na usapan. Bluff ito. Sigurado siya.

"Pumayag si Ate." Nakangisi si Meanne.

"Hindi ako naniniwala."

"Ano ka ba, kausap ko nga."

Umiling si Ariel.

"Tsk, Mary Anne..."

Pero nataranta si Ariel ng biglang maramdaman ang vibration ng kanyang cellphone sa bulsa. Agad niya itong binunot at tiningnan ang caller. Hindi siya makapaniwala, agad sinagot.

"Babes... Yes, how are you?...Ha?... Sunday?.... Me practice yata ako... Aba, coach ka ba at alam mo sked ko? Hahahaha... Sure ka ba... Si-sige Ok lang. Ah Babes... I love you." Nakangiti ang binata ng ibinaba ang cellphone.

"Naks, magkaka-diabitis yata ako sa tamis. Hahaha!" Sabi ni Meanne.

"Salbahe ka akalain mong.."

Pero agad tumayo ang dalaga, sabay dampot ng mga gamit at pilit na ininom ang natitirang ice tea. Halos hindi nagalaw ang inorder na salad.

"Mauuna na ako. 7:30AM, Sunday. Daanan kita sa may Harrison."

"Teka, sandali.."

Nakatayo na ang dalaga.

"Sunday. You and I. It's a date Ladrido."

Sabay talikod. Iniwan si Ariel sa pagkaka upo. Tulala. Litong lito sa bilis ng pangyayari.

***

Gustong mag-back out ni Ariel, pero tumawag muli sa kanya si Sara. Mukhang desperada nga si Meanne na alalayan niya, lalo pa at naroon daw ang ex nito, baka magkaroon ng tension. Ang text ni Meanne, magdala siya ng pang-over night na gamit. Dahil nasa resort, pinagdadala din siya ng mga pampaligo.

"Sige na, alalayan mo na si Meanne. Besides, I trust you naman." Sabi ni Sara nung huling mag usap sila.

Totoo, malaki ang tiwala ni Sara ki Ariel. Ang hindi pinagkakatiwalaan ni Ariel, ang kanyang sarili. Masyado siyang nanghihina tuwing kaharap si Mary Anne dahil bago pa man niya nakilala ng lubusan si Sara, si Meanne ang laman ng kanyang isip.

Naguguluhan si Ariel.

Alas siete, linggo. Nakagayak na si Ariel. Hindi pa rin siya mapakali sa mga nagaganap. Tumatawag siya ki Sara upang sa huling sandali pigilan siya ng kasintahan, embes ay yayain siyang magkita na lang. Silang dalawa lang. Ngunit naka-off ang cellphone ng dalaga, siguro'y drain ang battery o naka-charge. Kabado talaga si Ariel sa mga sandaling ito.

Nilakasan niya ang loob. Kakayanin niya ang ipinagagawa ni Meanne. Wala dapat manaig na malisya. Sasama siya bilang alalay na kaibigan na chaperon na bodyguard at iba pang rason na magpapalakas sa kanyang loob na ito ay isang simpleng pakikisama lang sa kapatid ng kanyang nobya.

***

7:45 nang dumating si Ariel sa lugar ng kanilang napagusapan. Naroon na si Meanne, nakatayo at bahagyang nakasandal ang isang paa sa pinto ng kanyang Honda Civic na itim. Habang papalapit ang binata, kumakabog ang kanyang dibdid sa itsura ni Meanne.

Nakapony tail at maayos nakatago sa likod ang mahabang buhok. Mala-porselana ang kutis ng katawan lalo na ang mukha na tila American-Korean sa kinis. Masyadong maiksi ang light green shorts, na tila hanggang singit lang yata kaya makikita ang bilugan at makinis na hita pati binti na kumikinang sa kaputian. Naka strap ang sandals sa paa, at hapit na hapit sa kumukurbang katawan ang white t-shirt nito na may embossed printed pink letters sa harap:

DREAM GIRL.

Napahinto at napapikit ng mata ang binata. Naalala niyang ganitong t-shirt din ang nagamit noong unang punta niya sa bahay nina Sara.

"Hoy, late na tayo! Ano ba? Alas kuatro na." Sigaw ni Meanne.

Natauhan ang binata.

"Grrr ang tagal mo. Di ka sumasagot sa text. Kala ko di na dadating."

"Yun nga eh, tsk. Di na ako sure, good idea ba to?"

"Heh, tara na. Naghihintay sila."

***

Sila lang ang nasa kotse, si Meanne ang nagmamaneho. Pilit na inilalayo ni Ariel ang sarili sa tukso na nasa kanyang tabi, ngunit di magagawa ng kanyang mata at katawan.

Napansin ni Meanne ang mga sulyap. Lalo na sa kanyang hita. Nakikiliti si Meanne sa dahil tila namimilipit sa takam si Ariel sa kanyang kinauupuan. Ganito ganito din siya noon nung magkasabay sila sa tricycle papalabas sa subdibisyon. Hindi ito nakakalimutan ni Meanne.

Napapailing siya at umaandar ang kanyang kapilyahan.

Automatic ang kotse, kaya di gaanong gamit ang kaliwang paa ni Meanne liban sa pag apak minsan sa preno. At paminsan-minsan inaangat niya ang paa at medyo ibinubuka ang hita kaya tumatambad ang kanyang singit sa napakaikling shorts. Napapabaling si Ariel sa kanyang kanan upang mamintana na lang sa kanilang dinadaanan. Kailangan niyang labanan lang ang mapang-akit na display ni Mary Anne.

Ang katahimikan ay kagyat na binasag ng dalaga.

"Alam mo bang ki Ate itong gamit kung t-shirt."

"H-ha?"

"Itong shirt sabi ko hiningi ko kay Ate. Lam ko me kwento ka dito, sinuot mo na daw to. Hahaha. Di ko ma-imagine ang itsura mo. Tawa ako ng tawa nung kwenento ni Ate Sara."

"Sabi?"

Tumango si Meanne, nakatutuk pa rin sa highway ang mga mata. Muling pinasadahan ni Ariel ang buong katawan ng babae hanggang sa binti. Kailangan niya ng maraming dasal sa mga susunod na oras.

Natahimik muli sila. Pero makaraan ang ilang saglit..

"Ladrido, me papakiusap pa ako."

Napa buntong hininga ang binata. Una, irita si Ariel sa tawag sa kanya. Pangalawa, alam niyang problema na naman ang kasunod.

"Ano na naman ba yan?" Inis na si Ariel.

"Galit ka na ata hahaha. Problema kasi yung itatawag ko sayo eh. Alangan namang kuya magkasing edad lang tayo, alangan namang bayaw di pa naman kayo kasal ni Ate."

Agad siyang binara ng binata.

"Una, ayos naman ang first name ko. Ok na yun. Pangalawa, bente uno na ako, disi nuebe ka kaya panganay ako. At pangatlo, ano na naman yung problema mo, ang dami mo yatang dala-dala?"

"Ey, huwag na kasing mareklamo. Ganito, naroon yung ex-bf ko, balak ko sanang asarin. Di ako natutunawan, asshole kasi."

"Anong papel ko diyan?"

Sumandal na si Ariel sa upuan at ipinikit ang mga mata.

"O-okay lang ba, ipakilala kitang boyfriend ko?"

"Sinasabi ko na nga ba. Meanne, Si Sara magagalit na diyan. Buti kamo ikaw, siguro di ka gaanong affected, pano naman ako?"

"Tsk, defensive ka masyado. Wala ka namang ibang gagawin, akbayan mo lang ako. Yun lang. Promise, hindi malalaman ni Ate."

"Tigilan mo nga ako. Bodyguard lang ang papel ko sa pagsama sayo."

"Ikaw alam mo praning ka. OA mo masyado. Gusto mo bang ipaalam ko pa ki Ate? Tawagan ko? Na gusto kung asarin si Ryan, tapos patutulong ako ng kunti sayo? Papayag yun, wala namang problema diba?"

"Ayan ka naman, nagpapahinga yung tao, araw ng linggo tatawagan mo para lang ipag paalam na paakbay ka sa akin. Tama ba yun? Para kang bata."

"Duh! Whatever." Eyes rolling.

Natawa si Ariel. Kalaunay narinig niya ulit si Meanne.

"Niloko ako ni Ryan."

Kumunot ang noo ni Ariel sa narinig. Gusto niyang takpan ang tenga. Gusto na niyang bumaba.

"Ewan ko ba, di naman yun guwapo. Mabukadura lang at ang taas ng sense of humor, napapatawa niya ako. Siya lang yata ang nakakagawa nun." Patuloy ni Meanne habang nagmamaneho.

Nakapikit pero naririnig ni Ariel na tila seryoso si Meanne sa pagkakataong ito.

"Anong nangyari? nag away ba kayo?" Tanong niya habang nakapikit.

Napalingon saglit si Meanne. Saka nagpatuloy.

"Ano pa ba, classic story. Nahuli ko sila ng best friend."

"Nahuli mong ano?"

"God, kailangan ko bang mag spell-out?"

"Ehh, baka naman kasi nahuli mong magkayakap tapos nag over act ka. O naghahalikan tapos nataranta ka. Minsan ganun, nauunahan ng galit ang katotohanan. Malay mo, magkayakap dahil me lumundag na ipis. O baka napuwing ang mata, mali ang anggulo mo kala mo naghahalikan. Kayong mga babae kasi masyadong..."

Pinutol siya ni Meanne.

"...Ay putris na mga rason yan. Hahaha, nakakatawa. FYI, nahuli ko sila. Caught in the act while fu... having sex. Nagsurprise visit ako sa bestfriend ko sa apartment niya. Eh hindi naka lock, kaya nakapasok ako. Akala ko si Melai lang ang nandun. Pero ang inabutan ko sa kama, silang dalawa, nakaluhod si Melanie at hubad, hubad din si Ryan nasa likod niya, nakasalang ang cock sa pussy ng bestfriend ko. Nilalaro ni Ryan ang dede ni Melanie, sarap na sarap sila. So, tingin mo? over acting ba ko?"

Napaayos ng upo si Ariel. Parang pinagpawisan sa kwento. Hinarap si Meanne at muling inasar ng binata.

"So, nag-panic ka. Sure ka ba na si Ryan at best friend mo yun? Aba, baka naman mga bisita lang ng bestfriend mo sa apartment yun na naki-gamit lang, umalma ka agad, malay mo diba?." Natatawa si Ariel.

Biglang hinampas ng babae ang dibdib niya.

BLAG!

"Ulol, kala mo saken blind and stupid?"

"Hahahaha, sorry."

"Tatawa-tawa ka diyan, ihulog kita sa kotse."

"Sorry na. Tama nga, dapat yung Ryan ang hinulog mo sa apartment."

"Seriously, galit talaga ako sa kanya."

"Kelan pa to?"

"Four months ago."

"So, kasama sa outing now? Ang tanong, bakit?"

Nakapagat labi si Meanne, napatingin ng sandali ki Ariel.

"Kanila ang resort."

"Namputsa, eh bakit ka nga pupunta? Ang labo."

Napaisip si Ariel. Natigilan..

"Unless..."

"Unless what?" Palinga linga sa kanya si Meanne.

"Hmm in-love ka pa sa kanya."

"Huh! Masaya siya. Hindi. Never. Over my dead body."

"Aminin mo na."

"Hindi sabi. Pupunta ako to take my revenge."

"Revenge?"

"Yes."

"Pano?"

Walang imik ang dalaga. Nakatutok ito sa binabagtas nilang daan. Nakangiti.

"Huwag mong sabihing..."

Nanlaki ang mata ng binata.

"Yes, my future brother-in-law. Tutulungan mo ako." Mas lumaki ang ngiti ni Meanne.

Hindi muna nakapagsalita si Ariel. Nakatitig siya sa mukha ng dalaga na abala sa pagmamaneho.

"Meanne.."

***

Inabutan nila ang grupo sa junction ng Trese Martirez. Tatlong sasakyan sila, dalawang pick-up at SUV. Hindi mabilang ni Ariel kung ilang pares ang magkakasama, pero parang halos hindi nalalayo ang mga edad nila sa kanya. Ang ilan sa mga mukha, tila nakita at nakalaro minsan sa court ng Araneta.

Nasa loob pa rin sila ng sasakyan, nagaayos ng sarili si Meanne sa salamin.

"So, this is it. The show starts here, Ladrido." Sabi ng babae.

"Meanne, baka naman me iba pang paraan."

"Relax ka lang, show lang to, huwag kang mag-alala. Gentle ako."

Pinisil ni Meanne ang pisngi niya.

"Shit mas pogi ka pag namumula. Haisst, kung di lang mahal ko si Ate, aagawin kita ng totoo."

Napabuntong hininga ang binata. Wala na yatang mailalabas na tinig ang bibig niya.

"Tara, papasikat ako. Hunk ang jowa ko, hihihi."

Lumabas si Meanne. Halos hindi makagalaw si Ariel sa kinauupuan. Nakita niya si Meanne na niyakap ng ilang babae at nakipag beso sa ibang lalaki. Binalikan siya ng tingin ng dalaga nung mapansin na di pa rin siya lumalabas ng kotse. Lumapit na ito, upang buksan ang pinto ni Ariel.

"Hoy, Ladrido. Nanginginig ka ba? Lika na."

"Sigurado ka ba talaga sa ginagawa mo?" Si Ariel.

"Arte naman, lika na." Hinablot na ni Meanne ang braso ng binata palabas.

Sabay sara ng pinto.

BLAG!

"Wooo! Meanne, me kasama ka pala." Halos sabay sabay na sabi ng mga babaeng kaibigan.

"Sinits Ititz?" Sabi ng isa.

"Guys, meet Ariel." Hila niya ang kamay ng binata papalapit sa grupo.

"Babes, si Anette, Erika, Java, Megan, si Ella, Si Clint, EJ, si Abet, tsaka to si Baste, Emert.. kilala mo nayan.."

"Hunk." Narinig ni Ariel ang isa.

"Aba lintek, si Ladrido yan ah!" Sabi ng isa naka upo si hood ng kotse niya.

"Ah, oo nga ano. Oy tol!" Lumapit ito.

"Musta ang pinaka-tigre ng uste? Langya yung siko mo last season, masakit pa tol, bukol pa ang ribs ko! hahaha."

Natawa si Ariel. Kakilala niya nga ang mga ito.

"Musta guys.." Nakipag kamay din siya.

"Ayos, kayo pala ni Meanne, masyadong tahimik ka Sis, nansyota ka pala, kalaban!"

Tawanan.

Biglang yumakap si Meanne sa bisig ng binata. Lumapat ang dibdib nito sa katawan niya.

"Don't worry guys, di ako nanonood ng laro niyo." Ngiti ni Meanne.

"Sweet." Sabi ng isang babae.

"Sino pa ba ang inaantay natin?" Si Meanne uli.

"Kayo na lang."

"Asan si Melanie?"

"Oh, her." Napatingin ang isa sa iba pang girls.

"Actually, nag-back out si Melai."

"At bakit?"

Nakatitig na lahat sa kanya ang mga babae, habang abala na ang mga lalaki sa pag ayos muli ng kanilang mga gamit sa sasakyan.

"Teka, baka naman feeling guilty pa siya. Naku, kung yun lang wala na yun, sabi ko naman ki Ryan, magpakasaya na sila."

"Meanne." Tinig ng isa.

"Hah, hayaan mo na yun, kung ayaw niyang sumama di huwag."

Nagkatinginan muli ang mga babae at ki Meanne.

"Oh tara na, la bang sasabay sakin?"

"Wala na, we're good."

"Ok, sige, convoy tayo. Mauna ka na, Baste."

"Sure."

Babagtas pa sila ng mahigit 30 kilometero, upang marating ang resort sa sa bayan ng Naic, Cavite.

***

Malawak ang resort, ngunit tila walang tao nung araw na yun. Sinalubong sila ng isang binata na may katabaan, ngunit maputi. Siguro hanggang balikat lang ito ni Ariel. Me hawak itong umuusok na sigarilyo ng kamayan niya ang bagong dating na grupo.

Nasa pinakahulihan si Meanne at Ariel at pagdating sa kanila, nagulat si Ariel dahil halos nakayakap na sa kanya ang dalaga. Kinakabahan ito lalo na't sumusout sa kanyang utak ang mala-cotton candy na amoy ni Meanne. Tumama din sa may tagiliran niya ang nakatutok na nipples. Hanggang sa batiin nito ang lalaking narito at nag hintay sa kanila.

"Musta, Ryan." Bati ni Meanne.

Nagulat si Ryan.

"A..Anne." Tila hindi niya ito inaasahan.

"Ah meet my boyfriend. Ariel. Babes, siya yung kinukwento ko sa'yo." Palihim na kumindat ang dalaga.

"Pards. Maganda place niyo." Bati nito. Mukhang tinitigan lang siya patingala ng ex ni Meanne.

"Ha, ah... T-Thank you...Tu-tuloy kayo.." Usal nito.

"Sige, pasok na kami. Saan nga pala ang room namin?" Si Meanne uli.

Gulat pa rin si Ryan, parang natataranta.

"D-Doon, sa left wing. Pili ka na lang ng room."

"Okay, Tara na babes? Medyo napagod ako, idlip tayo. At gusto ko rin massage mo ko, treat kita nang..." Nakangiti si Meanne, at bumulong sa tinig na naririnig ni Ryan..

"..masarap na blowjob."

Parang matunaw si Ariel sa hiya pero hinayaan ang laro ni Meanne. Di niya inasahan ang kasunod dahil inabut ni Meanne ang kanyang labi at banayad na hinalikan ang binata.

TSUP!

Tulala na si Ryan. Namumula. Di na nakagalaw sa kinatatayuan habang sinusundan si Meanne at Ariel papasok sa kanilang resort.

Habang naglalakad at medyo may distansiya na ki Ryan, hindi nakatiis si Ariel na umusisa. Pabulong.

"So, yun pala siya."

"Yeah."

"Ayos naman ah. Balikan mo na kasi."

"No way. Magdusa siya."

Napailing ang binata.

Room five ang inabutan nilang bakante. Pero sa pintuan, napatigil si Ariel at nag tanong.

"T-teka. Saan ako?"

Nalito si Meanne.

"Anong saan?"

"Matutulog, ano pa?"

"Siyempre dito, saan mo gusto?"

"Ibang kwarto, natural."

"Bobo! sa mata nila girlfriend moko, tapos hiwalay ang kwarto. Nag-drugs ka ba?"

"Okay lang naman siguro yun, maiintindihan nila kasi di naman tayo mag-asawa."

"Huwag mo nga ako paandaran ng ugaling tiga-bundok. Halika na, dito tayo mag-arrange sa loob kung anong plano. Huwag dito."

Maliit lang ang silid, pero may sariling banyo. May TV, may maliit na ref. At malaki ang kama. Nakahanda sa ibabaw nito ang dalawang tuwalya. Matapos isara ni Meanne ang pinto, ini-lock niya ito. At lumundag bigla ang dalaga sa malambot na kama, pataob na nahiga.

"Kapagod shit! ang layo pala nito. Di ka man lang nakunsensiya na tulungan ako mag-drive."

Naupo si Ariel sa isang silya.

"Di ka naman nag request, gusto ko sana kaya lang baka mapahiya ako kung mag-offer na magmaneho."

Napabalikwas ang babae, nahiga ito patagilid saka itinaas ang isang hita sa kama at itinukod ang isang kamay sa kanyang ulo. Sa posisyung ito, di maiwasan ng mata ni Ariel na makita ang maputing singit ni Meanne.

Torture!

Naiinis si Ariel. Ibinaling sa paligid ang paningin. Pero natatawa sa sarili si Meanne, dahil alam niya ang nararamdaman ng binata.

"Ba't ka mapapahiya kung aagaw ka ng manibela. Tamad ka lang."

Hindi na ito pinansin ni Ariel.

"Lumapit ka nga at baka marinig tayo diyan sa kabila."

Lumapit si Ariel.

"Maupo ka dito." Hinablot niya ang kamay ni Ariel hanggang sa mapa-upo ito sa kama.

"Hay, ang sarap ng feeling." Mahina na ang tinig ng babae. "Nakita mo kanina ang itsura ni Ryan? Hahaha, ang saya-saya ko."

Pero hindi si Ariel.

"Ikaw, kanina basta-basta ka na lang nanghahalik. Nagulat ako dun ah."

"Sus, nagulat. Ang init ng lips mo. Sabihin mo nasarapan ka, drama effect."

"Tama na yun Meanne. Saka yung yakap mo baka sobra na. Total nakita na ni Ryan, siguro sapat na yun para maliwanagan siya kung ano ang gusto mong iparamdam sa kanya, diba?"

Tinapik ni Meanne ang braso niya.

PAK.

"Ang damot mo, alam mo yun? Naguumpisa pa lang tayo. Mamaya, marami pang iba, kaya hayaan mo na. Overnight lang kitang boyfriend eh, magrereklamo ka pa."

"Ano pa ba ang meron mamaya?"

"Eh, di ko pa alam. Basta, di pa tapos ang show. I'll advise you if it's over na. Focus ka lang, para di tayo mahalata, okey?"

Nagkamot ng ulo si Ariel. Di na niya dinugtungan. Babalik at babalik din naman sila sa umpisa.

"Iidlip ako ha? Napagod ako eh. if you want, idlip ka rin. I'm Sure, matutulog din muna sila."

Tumango ang binata hanggang sa papikit na si Meanne sa pagkakahiga sa kama. Dito, pinagmasdan niya ng maigi ang mukha nito. Itong-ito ang laman ng panaginip niya araw-araw. Ang lahat, ang katawan.

Nakatakam.

Ngayon, totoo na. Katabi niya. Pero malaking balakid ang namamagitan dahil si Meanne ay di dapat ihalintulad sa nagaganap sa kanyang panaginip. Ni sa isip, isang pagtataksil ito kay Sara at sa buong pamilya. Napailing ang binata. Napakalaki ng tiwala ni Sara sa kanya upang sirain dahil lamang sa walang kwentang pantasya.

Pantasyang lihim niyang dinadala, kahit pa malinaw sa kanyang puso at isip na mahal na mahal niya ang kapatid ni Meanne. Malalabanan niya ito, malulusutan at makakayanan.

Alang-alang ki Sara. Kaya siya nandito.

***

Nang dumilat ang mata ni Ariel, nasa harap niya si Meanne. Mukhang galing sa banyo dahil pinupunasan nito ang kanyang basang buhok ng tuwalya. Nagiinit siya sa tsura nito dahil, wala itong shorts, naka-panty na kulay pula, habang sout pa rin ang t-shirt na bukol ang dalawang matulis na utong. Walang bra sa loob ng maliit na damit na may tatak:

DREAM GIRL.

"M-mag-shorts ka nga.."

Usal ni Ariel, kahit medyo pupungat pungat pa. Naka tulog din siya sa di inaasahang pangyayari siguro dahil na rin sa pagod. Ang totoo, nakakaramdam na siya ng gutom dahil parang hindi sila nananghalian ni Meanne.

"Don't worry, bikini yan." Sabi ni Meanne. "Talikod ka muna, aalisin ko shirt ko."

Pumihit si Ariel pataob sa kama upang ilayo ang mata sa katawan ni Meanne. Huli na ng matanto niya na ang nasa harap niya ay salamin. Doun kita niya ang pagtanggal ni Meanne ng t-shirt. Bahagya itong nakatagilid, lalo na ng damputin ang pang taas na bra, kapareha ng bikini sa baba. Nakita niya ang utong ng dalaga.

Malarosas.

Matulis.

MATIGAS.

Hindi nilubayan ni Ariel ng tingin ang magandang umbok ng dibdib. Ang magandang hubog ng katawan. Makinis at maputi. Nakaramdam ng panggi- gigil ang binata sa nasasaksihan. Nararamdaman niya ang pagtigas ng ari, sa sout na maong.

Nanghihina ang panlaban ni Ariel.

Lalo na ng igawi niya ang mata sa mukha ni Meanne. Nakatitig din ito sa kanya habang nakatayo, hawak ang bikini bra. Tila hinahayaan siyang makita ang kanyang dibdib. May ngiti ang labi nito. Napapikit si Ariel.

"Ok, I'm done." Sabi ni Meanne, na parang walang nangyari sa loob ng nakalipas na sandali.

"Nag-lunch ba tayo?" Sabi ng dalaga.

Napabangon si Ariel, naupo sa kama.

"Anong oras na ba?"

"Six, yata?"

"PM?"

Natawa si Meanne.

"Umaga. Hihi. Siyempre hapon, Six PM na po."

Lumapit ito sa kama at naupo.

"I-itali mo nga sa likod." Hawak nito ang cap ng bikini bra.

Nanginginig ang kamay ni Ariel, habang itinatali ang straps sa likod. May aircon pero umiinit ang kanyang pakiramdam, lalo na ng marinig nito ang tinig ng dalaga. Mahina. Pabulong.

"M-mas maganda boobs ko ki Ate, tingin mo?"

"M-Meanne, please."

Matapos maayos ang dibdib, isinunot ng dalaga ang isang bagong shirt na large size upang ikubli ang kanyang bikini. Pumihit ang dalaga sa pagkakaupo sa kama, medyo nakatagilid at naharap niya ng malapitan si Ariel.

Hinaplos ng dalaga ang mukha ng binata. Tila ina-alis pansamantala ni Meanne ang maskarang pang-kubli sa kanyang tunay na nararamdaman. Gusto niyang maging totoo sa pagkakataong ito.

Pabulong, nakiusap si Meanne.

"Pwede ba akong maging honest for a while? I think it's time to confess something, s-sandali lang naman, sana pakinggan mo, without judging me. Okay lang ba?" Seryoso si Meanne.

Tumango si Ariel. Hinawakan niya ang kamay ng dalaga na nasa kanyang mukha.

"When I first saw you nung magkasabay tayo sa tricycle, I have this super instant crush sa'yo. Grabe yung nerbyos ko. Sasabog yata ang dibdib ko."

Napapikit muli ang binata.

"Mula noon gusto na kitang lagi makita, makasabay o sana makausap, o makilala, pero masyadong mailap ang situation. Three or four times, I saw you sa subdivision. Gusto kitang lapitan. Pero, siguro medyo bata pa ako, natakot ako..."

Ang mga sumunod ay nagimbal si Ariel sa sinabi ni Meanne..

"Gabi-gabi, alam mo ba? I dream of you. I dream about your face. You, holding me, kissing me."

Nakikinig lang si Ariel. Hindi niya inaasahang halos magkapareho sila ng mga panaginip. Nilalakasan ni Meanne ang loob, patuloy ang pagkumpisal..

"Once, in my dream. I saw us... making love.. so intense.. I love every inch of it.."

Napaso yata ang mga laman ni Ariel. Medyo natauhan.

"Meanne.. pleasee..."

Inilagay ni Meanne ang daliri sa labi ni Ariel.

"Sshh, pagkatapos ko, I'll never speak of this again. Promise."

Hindi na ito matatanggihan ng binata.

"Nung nawala ka, di na kita nakita muli. Maraming araw, hinanap kita. Pero wala. Maraming beses I look around, wala. So, inisip ko imagination ka na lang. You don't exist. That you're a figment of my fantasy. God, hinahanap kita. Pinagdadasal na makita. Until I saw you sa bahay, kasama ni Ate. Years of looking, then bigla kang narito. Naguluhan ako. My feelings suddenly came back...."

"..Pero, nagagalit ako. I lost you, kaya pala naroon ka ki Ate. All these years, malapit lang pala ako sa'yo. Pero how cruel and unfair naman....that kind of destiny.."

Paisa-isa na ang bigkas ni Meanne.

"..I know your heart belongs to Ate Sara, Ariel. Nararamdaman ko how much you love her, alam ko I can never be with you... ever.. and I accept that. I know, ...I can never be your girl. Ayokong masaktan ang Ate ko. Ayokong makasira sa inyo."

"..Pero meron something, deep in my heart and mind na keeps on bothering me. I mean, wala naman akong ginawa para masaktan ng ganito. And I wanna get it out in my system. Sasabog na yata, Ariel. So, the thing is.."

Bahagyang nag-aalangan si Sara ng mga sandaling ito. Natigil. At nagtuloy..

"The thing is, may request sana ako...sana, don't judge me."

Nang idilat ni Ariel ang sarili may bakas ng mga luha ang mga mata at pisngi ni Meanne. Naantig ang puso ng binata sa nakikita.

"Meanne..."

Pinutol siya muli ng babae.

"K-kung pwede, kahit ngayon lang, please kahit ngayon lang.. c-can you pretend.. you love me..?

"Meanne.."

"Alam ko, it's impossible for you. Okay lang if you don't like me. K-kaya lang, hindi ko nalalabanan. Sometimes your eyes, pag nakatitig sakin, natutunaw ako. Hindi kita ma-gets. Ang feeling ko, may pakiramdam ka rin sa akin. Siguro paranoid lang ako, pero that's how I feel. Sorry, sorry..."

Sunod sunod ang luha ni Meanne. Kinukurot na ang puso ni Ariel. Hindi niya alam kung saan huhugot ng lakas ng loob upang labanan ang kanyang nararamdaman. Napatuloy si Meanne..

"I realized lately, I'm in love with you that it hurts so much. Gusto kung maka-get over. Dinala kita dito, hindi para ki Ryan. There, I said it. Gusto kitang masarili, makausap, mahawakan. Gusto kung malaman ang lubos-lubos sa'yo, na hindi nag-aalangan na baka may mamagitan. I want to hate you.. pero mostly, I want to feel you love me.. also. God, sorry!"

Umiyak na si Meanne, kaya niyakap siya ng mahigpit ni Ariel.

"Ohh Meanne, I'm Sorry. "

'Kung alam mo lang Meanne. Kung alam mo lang,' sa isip ni Ariel, kung ano ang mga pinag dadaanan niya buhat ng magkita silang muli sa bahay nila.

Kailangan na ding mag-tapat ni Ariel. Pinunas ng hinlalaki ni Ariel ang mga luha sa pisngi ni Meanne. Saka ito nagsaad ng tunay ng kanyang nararamdaman.

"To be honest, hindi ka maniniwala, pero napapanaginipan kita every night, alam mo ba? Ever since nakita kita noon, before I met your sister, nasa isip kita. Minsan, galit ako sa sarili ko kung bakit di man lang kita nakilala. But then, nakita kita sa Mall, with a guy. Yung feeling ko parang naduwag dahil parang may nag-mamayari na pala sa'yo."

Napatingin si Meanne sa kanya. May mga luha pa rin, ngunit parang lumiliwanag ang kanyang mukha sa naririnig. Naalala niya ang araw na iyon. Ang nakakagulat na mata ni Ariel ng magkita sila ng tahimik. Natatawa sa isip si Meanne.

Ngayong, isinasayaw yata ng hangin ang kanyang isip at parang hinihele ang damdamin at kaluluwa sa naririnig ki Ariel. Nagtatanong siya, totoo ba to? Siya, pinapanaginipan din, gabi-gabi?

Nagpatuloy si Ariel.

"Pareho mo I blame myself for not making a move when I first saw you. Pero, I really dream of you everyday. Everynight. Hanggang ngayon. I know I like you very much. I like you noon pa... I like you more hanggang ngayon. Pero ang sakit. Ang gulo. Nasasaktan ako dahil nararamdaman kung mahal na mahal ko si Sara. Hindi ko kakayanin kung mawala siya, hindi ko siya maaaring saktan..."

Ini-angat niya ang mukha ni Meanne na mugto ang mata. Patuloy ang pagluha. Muli niyang pinupunas ng mga daliri ang pisngi dahil sa mga luha.

"Naguguluhan din ako, Meanne. I like you. I like you a lot. And I am not saying that para marinig mo lang. I think, noon pa man the first time I laid my eyes on you, May gusto na ako sa'yo."

May kunting ngiti sa labi ng babae. Namamaga ang namumulang mata pero naroon ang sigla. Hindi niya inaasahan na maririnig ito. Gusto niyang alamin kung totoo ba o panaginip pa rin ang mga nagaganap ngayon. Kaya..

"Kiss me. Please. " Pakiusap ng babae. Mahina.

Nag-isip ng ilang sandali ang binata. Nakakatukso ang mga sandali. Pinupunit ang kanyang puso, dahil alam niyang mali ang mga nagaganap. Pero ito lang yata ang pagkakataon. Wala ng iba.

Marahan. Inilapit ni Ariel ang kanyang labi sa labi ni Meanne. Mainit na dinama ang malambot na laman sa matagal na sandali. Nagdulot ito ng kuryente sa buo nilang katawan. Kiliti na dumadaloy sa kanilang kaluluwa.

"Oh God. Thank you, thank you for that.." Sabi ni Meanne.

"M-Meanne..."

Nag-aalangan si Ariel, ngunit kailangan niyang ipabatid sa dalaga ang kung ano ang tama. Kung ano ang nararapat matapos malaman ng isat isa ang kanilang tunay na saloobin.

"Listen, matagal kung inasam na maging totoo ang aking panaginip sa sa'yo." Muli natigil siya, tila nag hahanap ng gagamiting mga kataga at mga ukol na panghalip sa mga salitang gustong niyang bigkasin na hindi makakasakit ng damdamin. Pero tila hindi maiiwasan.

"...Pero things are different now. Napaka-complicated. Gusto ko ang lahat, pero I'm deeply devoted to your sister Sara. I love her with all of my heart. Naiintindihan mo ba?"

Muli, napapikit si Meanne. Umagos pa ang mga luha. Idiniin ang kanyang mukha at bibig sa dibdib ni Ariel upang ikubli ang pagtangis at hikbi. Pinilit niyang sumagot sa impit na tinig dahil pakiramdam niya'y sinaksak ng punyal ang kanyang puso.

"Y-yes, I understand."

Natahimik sila. Basang-basa ang t-shirt ni Ariel sa luha ni Meanne. Ramdam ito ng binata, ngunit tila pilay ang kanyang damdamin sa gagawin. Alam niya ang katotohanan. Ang pag-ibig ay masakit. Kailangan mong maramdaman ito, upang malaman na totoo.

"Listen," Patuloy ni Ariel. Pabulong. "Alam ko unfair. Alam ko masakit. Pero papayag ako sa magdamag, but we have to be careful not to cross the line. We should never do anything na pagsisisihan natin sa huli, dahil marami ang masasaktan. It's unfair. It's cruel. Pero yun ang tama, naiintindihan mo ba?"

Naramdaman lang ni Ariel ang pag galaw ng ulo ng babae sa kanyang dibdib, pahiwatig na wala siyang magagawa kundi sundin ang hiling ng binata.

At muli, naglapat ang kanilang mga labi. Bukod dito, alam ni Meanne na wala na silang karapatan na gawinang ibang bagay. Kakayanin nila ito.

Sana makayanan nila ang buong magdamag.

***

Wala na ang pagpapanggap, wala na ang alinlangan ng lumabas sila sa silid upang saluhan ang mga kasama sa patio. Nagsasalo ng hapunan. Hapunan na pananghalian dahil walang nakaisip nito sa kanina dala ng pagod. Kapwa sila may ngiti ng makita ng mga kasama.

Nagsalo sila ni Meanne sa isang plato.

Patapos na sila ng maramdaman ang tinig mula sa likod.

"A-Anne, p-pwede ka bang makausap?" Si Ryan.

"R-Rai, nagulat ako dun, yeah I guess? ano yun?"

"In private?"

"Ryan. I'm with someone, get over it."

Pinisil ni Ariel ang balikat ni Meanne, kaya napabaling ng saglit ang dalaga sa kanya. Ibinaba ni Ariel ang bibig sa may mukha ng dalaga. Binulungan.

"Sige na, kausapin mo."

"Sure?"

"Oo, I'm fine."

Makikita ang galak sa mukha ni Ryan.

"S-salamat tol. It'll not take long." Sabi nito.

"Siya, sige na nga." Si Meanne.

***

Lumayo sina Meanne at Ryan ngunit nakikita sila ni Ariel. Tila masinsinan ang pag-uusap ng dalawa sa di-kalayuan habang nakaupo nang magkaharap na silya. Nakikita niya na tila umiiyak ang lalaki. Tumalikod si Ariel.

Kagat na ang dilim. Naglakad lakad si Ariel malapit sa may dalampasigan upang pakinggan ang alon. Panoorin ang mga munting ilaw ng mga nangingisda sa gitna ng karagatan. Damhin ang ang hangin sa paligid. Binunot niya ang cellphone sa bulsa at tinawagan si Sara. Narinig niya ang tinig na gustong gusto niyang marinig. Naupo siya sa buhangin.

Sara: Hi, musta? Nandiyan na kayo?

Ariel: Oo, k-kanina pa, actually.

Sara: Maganda ba ang lugar?

Ariel: Okey naman. Sure.

Sara: M-malungkot ka yata? Something's wrong?

Ariel: W-wala, ok lang. I miss you, babes. Sana andito ka.

Sara: Next time. Gawin natin yan.

Ariel: Kelan? I miss you na.

Sara: Babes, kunting time na lang. I miss you too, kaya lang.. We have to be carerful, alam mo na.

Ariel: Can I visit you, sometime?

Sara: No, huwag muna, please.

Narinig niya tila inilayo ni Sara ang bibig sa cellphone, 'Trish, don't do that.'

Ariel: Andiyan si Trish. Miss ko na siya.

Sara: Ah sorry si Trishia tumalon sa sofa. Yeah she's here. Gusto mo makausap?

Ariel: Si-sige.

Ilang saglit

Trishia: Tito, kelan ka pupunta dito? Wala akong kalaro.

Ariel: Malapit na baby, malapit na po. Gumawa ka na ng assignment?

Trishia: Opo.

Ariel: Kumusta ang school?

Trishia: Okay lang po, I got three stars nung Friday.

Ariel: Wow, very good.

Trishia: Ay tito, wait kasi Barbie na palabas, bye tito. I love you.

Mabilis na iniabut nito ang telepono ki Sara. Hindi na naantay ang palaam niya.

Sara: Hey, huwag kang lumun... Grrrr. Hrm. Hi babes... nandiyan ka pa? Kumusta si Meanne? Andiyan yung dating boyfriend?

Ariel: Oo, naguusap sila.

Sara: Good, so magaganda ba kasama ni Meanne, sino sexy?

Ariel: Sara..

Sara: Kidding.

Ariel: Babes.

Sara: Hm?

Ariel: I love you. I love you so much.

Sara: Hmmm. Sarap ah. Na-feel ko yun. I love you too babes. Don't worry kunting panahon na lang.

Ariel: Okay. Take care ha?

Sara: You too babes. Ingat ka lagi. I love you. Gotta go. Masusunog ang niluluto ko. Bye.

Ariel: Sara, sanda... li.

TOOOOTT.

***

Sadyang pinutol ni Sara ang linya. Naka upo siya sa may dining table. Hindi niya mapigilan ang lungkot ng marinig ang tinig ni Ariel. Naninibugho ang kanyang pagkatao na mahawakan at makausap ng malapitan ang binata. Gabi gabi, umiiyak si Sara sa labis na lungkot nitong mga nakaraan.

Hanggang kelan ba ang pagtitiis na ito, hindi niya masabi. Alam niyang ganito rin ang pinagdadaanan ni Ariel, alam niya ang labis na pananabik nito na makita siya. Ang araw-araw na text at tawag ay nakakapang-hina sa kanila dahil kahit abut-kamay lang sila kung iisipin, pilit silang pinaglalayo ng mapanganib na paligid.

Tumulo ang luha ni Sara, hawak pa rin ang cellphone at naka display pa rin ang pangalan ni Ariel. Tinititigan niya ito. Ang message box na puno ng pangalan ni Ariel, na puno rin ng mga mensahe ng pag-aalala at walang katapusang I love you.

Ramdam na ramdam ni Sara kung gaano siya kahalaga ki Ariel. At sa pagkakataong ganito, kailangan ni Ariel ng hangin. Ito ang dahilan kaya mabilis siyang sumang-ayon ki Meanne, na isama ito upang magliwaliw. Upang kahit papano, maibsan ang labis na paninibugho.

Kakayanin niyang magtiis. Sana, kayanin din ni Ariel.

***

"Si Ate ba yun?"

Narinig ni Ariel si Meanne nakatayo sa kanyang likuran.

"Oh hi. Oo, just checking."

Napatingala ang binata, lumapit si Meanne sa may harapan niya. Inilapag nito ang dala-dalang malaking tuwalya sa paanan ni Ariel, habang nakatayo pa rin siya sa harap ng binata. Inililipad ng hangin ang malaking t-shirt na sout na nagkukubli sa kanyang red two-piece bikini.

Ang malaking buwan mula sa silangan ay pausbong. Naninilaaw ang paligid sa liwanag na tumatama sa katawan ni Meanne mula sa likuran. Hindi niya maaninag ang mukha ngunit hindi maikukubli ang ganda ng hubog ng katawan ng babaeng ito. Tila sa panaginip, ganitong ganito ang anyo ni Meanne.

Nagbabaga ang pakiramdam niya kahit sa malamig na simoy ng hangin. Tila ginagatungan ang mga sandali dahil mapanukso ang babae't, hinayaan na pagmasadan ang kaniyang katawan.

"Di ka ba, maliligo?" Si Meanne.

"S-siguro mamaya."

"Mauuna ako, sayang ang tubig."

Natawa si Ariel.

"Saan naman yan pupunta?"

"Weeh, baka mamaya mag-recede, malayo na siya, kasi ano na yata eh, ano bang tawag dun?"

"Low tide?"

"Yun, pa-low tide."

"Ok, sige, babantayan kita."

"Talaga? S-sige."

Hinubad ng dalaga ang sout na shirt, at itinapon sa binata. Saka ito tumakbo papunta sa dagat. Mag-isa.

"Shit ang lamig. Halika na." Sigaw n Meanne.

Malalaki pa rin ang ilang alon. Lumusong si Meanne. Lumangoy papalayo. Medyo madilim ang gawing yun kaya tila nahihirapan si Ariel na maaninag ang dalaga. Pinakiramdam niya ang tampisaw at sigaw o tinig, ngunit tila wala siyang naririnig sa mga sumunod na sandali. Nabahala ang kanyang isip.

"M-Meanne?"

Wala.

Nangamba si Ariel. Tumayo. Sumigaw.

"Meanne!"

Wala pa rin.

Dito, kumabog na ng malakas ang kanyang dibdib. Dali-daling hinubad ang t-shirt at pantalon. Buti na lang nakasout siya ng shorts. Patakbo siyang lumusong sa dagat at lumangoy. Sumigaw.

"Meanne."

Wala. Palinga linga si Ariel sa lugar na huli niyang nakitang lumusong ang dalaga. Walang ano-anoy, naramdaman niya ang paglundag mula sa kanyang likuran at yumakap sa kanya ang mainit na katawan.

"Got you!" Sigaw ni Meanne.

"Maryosep. Ba't di ka sumasagot?"

"Hahaha. Relax, di ako mawawala."

"Tsk."

Nakayakap si Meanne sa mula likuran ni Ariel kaya nakalapat ang dibdib na dalaga sa hubad na katawan ng binata. Isinandal din ni Meanne ang pisngi sa likurang balikat ni Ariel. Dito, pinakiramdaman lang nila ang tahimik na paligid habang kapwa nakaapak sa malambot na buhangin ng dagat.

Sumasayaw sa ritmo ng kanilang katawan mula sa ng mga alon na umaalog sa kanilang katawan. Naramdaman ni Ariel ang mga haplos ng kaliwang palad ni Meanne sa kanyang abs, pataas. Hanggang sa umabut ito sa kanyang dibdib. Ang lamig ng tubig at simoy ng hangin amihan ay napapawi sa init ng mga palad ng babae. Nasagi ni Meanne ang nipple ni Ariel at naramdaman nila kapwa kung gaano ito katigas.

Napaapikit sila pareho.

Ninanamnam ang mga sandali ng kanilang ugnayan. Uganayang nabibilang lamang sa mga daliri kung kaylan ang katapusan. Naramdaman ni Ariel ang dampi ng mga halik ni Meanne sa kanyang likod. Mas umiigting ang init. Unti-unti, habang patuloy ang pagdaan ng mga alon, pumihit si Meanne upang harapin ng tuluyan ang nayayakap na bisig.

Hinayaan ito ng binata hanggang sa magkaharap sila. Madilim, ngunit ang liwanag ng buwan ay nagbibigay daan upang maaninag nila ang isat isa. Yakap pa rin ng babae ang kanyang baywang. Mahigpit. Ang kanyang sandata sa loob ng boxer shorts ay nakaumbok at kumikiskis sa puson ng babae.

Ang dibdib ni Meanne na nasa may ribcage ng lalaki ay nakakakiliti, dahil sa dalawang utong na marahang kumakamot sa katawan ni Ariel. Tanging ang sout na bikini bra ang namamagitan sa kanila. Nang idilat ni Ariel ang mga mata, nakatitig sa kanya ang nakangiting mukha ng dalaga.

At narinig muli ang nakakaakit na pakiusap.

"Kiss me."

Medyo natawa ang binata.

"Na naman?"

Tumango ang babae. Sila lang dalawa ngunit mga manipis na tinig lang ang maririnig.

"Please."

"Nakarami na tayo ah, baka naman.."

"Please."

Nadadala na si Ariel.

Dahan dahang ibinaba nito ang mukha upang abutin ang naghihintay na labi ng Meanne. Hinagkan ito, marahan. Banayad. Kinagat-kagat ng mga labi ni Meanne ang upper lip ng lalaki. Natutukso si Ariel sa init ng hininga. Naamoy niya ang mabangong katawan ng babae, hanggang sa higpitan nila ang yakap. Nasa batok niya ang isang kamay ng dalaga at lalong idiniin ang kanilang mga mukha. Inilabas ni Meanne ang kanyang dila at pilit na ipinapasok sa bibig ni Ariel. Sinipilyo ng dila ang gilagid at ngipin niya kaya bumigay at bumukas ito, upang makapasok ang mapusok na dila ng dalaga.

Nilabanan ng sariling dila ni Ariel ang babae ngunit sadyang lumilingkis ito sa kanyang kaloob-looban. Kinakabig ni Meanne ang laway ng binata, saka nagtutulak din ng sariling laway upang paghaluin ang kanilang mainit ngunit matamis na nektar. Kinakapitan ng labis na pagnanasa si Ariel sa ginagawa ni Meanne, kaya unti-unting tumitigas ang kanyang sandata sa loob ng sout na pambaba. Umaangat ang garter sa katigasan nito, na nararamdaman ng babae sa kanyang puson. Idiniin pa ni Meanne ang katawan niya sa binata. Hinagod ng puson ang matigas na sandata ni Ariel.

Bumitaw ang kanilang mga labi at nangangalay na mga dila. Kapwa naghahanap ng hangin. Tila pagod na pagod. Maghaharap at kalahating pulgada lang ang pagitan ng kanilang mga mukha. Ramdam ang kapwa paghahabol ng hininga habang nakatitig ang sa mga mata. Naghahabol din ang mga katanungan sa kanilang mga isip kung hanggang saan sila dadalhin ng mga sandaling ito. Kung mapipigilan ba nilang hayaan nang tuluyan ang tukso at init ng laman at upang isantabi ng tuluyan ang kanilang mahigpit na kasunduan.

Hindi pa kuntento si Meanne. Matapos maka-recover ang sarili sa muli niyang dinampian ang labi ni Ariel. Kinagat kagat. Gumanti rin ang binata, gustong gusto niya ang laway ni Meanne, masarap, matamis. Gusto niyang lasaping muli kaya hindi na siya nag-atubuli, linusong na rin ng dila niya ang bibig ng babae at sinipsip ng sinisip ang bawat laway ng dalaga habang nagdu-duelo ang kanilang mga dila. Naramdaman ni Ariel ang pagdaosdos ng kamay ni Meanne sa kanyang tagilian. Humahaplos ito, hanggang sa mapunta sa kanilang pagitan. Hinaplos nito ang kanyang puson. Nang magawi ang daliri ni Meanne sa garter ng boxers short, natigilan si Ariel.

"Meanne."

Alam niya kung saan patungo ang palad ng dalaga. Nilalabanan ng kanyang kunsensiya ang pagkakataong ito dahil ang kanyang sarili at utak ay bihag na ng tukso.

Nakatitig rin si Meanne sa kanya, nasa may gawing pusod lang nito ang nakabukadkad na palad at marahang hinihimas. Nasagi ng isang daliri ang babang puson, kung saan naka usli ang ulo ng sandata ni Ariel. Matigas at dumadaloy sa tubig dagat ang likidong kanina pa tumatagas sa bunga ng pagnanasa.

Kagat ni Meanne ang labi. Nakakalibog ang mukha dahil tila darang na darang at nang gigigil na madampian man lamang ang matigas na titi na nasa kanilang pagitan.

Ngunit nababalot siya ng hiya. Nangangamba ang babae baka ipagtulakan siya ng tuluyan sakaling abutin niya ang matigas na sandata ni Ariel.

Dahil dito, embes na pababa, itinaas niya ang haplos papunta sa dibdib ng binata, sa rib cage, papunta sa likuran. Hinaplos niya ang katawan ni Ariel. Dinama ng palad ang malaking pangangatawan ng binata. Ang nakatonong mga mucles. Nakatutok ang mata ng babae sa madilim na mukha ng lalaki, nang unti unting ilapit ni Meanne ang labi sa dibdib ni Ariel. Hinihipan ng hininga ang kaliwang nipples ng binata, kasunod nito inilabas niya ang dila at banayad na dinilaan ang maliit na utong ni Ariel. Napapikit ang binata. Tila umunat ang kanyang kalamnan. At napaungol.

"Anneeee.."

Banayad na nilaro ng dila ni Meanne ang utong ni Ariel.

Ilang saglit gumapang din ang isa pang palad ng babae, sa kabilang utong at pinipisil-pisil ito. Tila nasa alapaap si Ariel sa ginagawa ng dalaga. Ang kaliwang palad ni Meanne ay nasa babang likuran ni Ariel, idiniin papasok ang balakang ng binata upang humagod ang titi nito na nasa pagitan na ng dalawang suso ni Meanne.

Kakaiba.

Mainit ang katawan ni Meanne lalo na ang pagitan ng suso na natatakpan ng manipis na bikini bra, marahang sinasalsal ng dibdib ni Meanne ang umbok na titi na natatakpan din ng manipis na tela. Napahawak si Ariel sa may likuran ni Meanne at tila nakanti niya ang tali ng bikini bra. Hindi niya namamalayan dahil nawawala ang sarili niya sa mundo, sa mga sandaling ito.

Alam ni Meanne na nahubad ang tali ng bra, dahil lumuwang ito bigla at kumalas sa kanyang katawan. Inanod ito ng alon. Inilipat ni Meanne ang bibig niya sa isang nipple at tulad ng ginawa niya kanila, dinilaan niya ito ng banayad. Pinaikot-ikutan, kinanti kanti. Sinipsip at kinakagat kagat. Ilang saglit pa, umakyat ang labi ni Meanne pataas sa dibdib ng lalake. Sa leeg, sa panga.

Medyo nakahinga ng maluwag si Ariel dahil kagyat na naputol ang sensasyon sa ginawa ni Meanne. Muli silang nagkaharap. Ang tubig dagat ay hanggang baywang na lang nila sa oras na ito. Dito napadilat ang mata ni Ariel ng husto dahil nakita niyang hubad ang dalawang dibdib ni Meanne. Nakatutok sa kanya ang dalawang matigas na utong.

"M-Meanne."

Walang maisabi si Meanne. Natatakot siyang baka tanggihan sakaling sabihin niya ang gusto sa oras na ito. Sa harap ni Ariel, niyakap ni Meanne ang sarili at pinisil ng sariling kamay ang isa niyang nipple.

"M-Maganda ba ako Ariel?" Bulong nito.

Nakatitig lang binata. Nakahawak ang kanan kamay niya sa balakang ng babae habang nasa may balikat ang ni Meanne ang kaliwa niyang kamay. Hindi niya alam ang mga nangyayari.

"Oo naman."

Ngumiti si Meanne. Matamis.

Nilalamas pa rin ni Meanne ang sariling suso. Titig na titig ang binata. Naghahabol ang kanyang hininga. Ang isang kamay ng dalaga gumalaw kung saan naroon ang kamay ni Ariel sa kanyang balakang. Marahang hinimas at nilagyan ng pressure upang pagapangin ito. Giniyahan ni Meanne ang palad ni Ariel, mula sa katawan hanggang sa kanyang suso. Nadadama ni Ariel ang matigas na laman ng dibdib, hanggang sa umabut ang palad niya sa tuktok kung saan naroon ang nakaka takam na nipples ng dalaga.

"Meanne..."

"T-touch me."

"S-sobra na. We are playing with fire, Meanne. "

"I don't care. Gusto ko to. Sige na."

"Meanne, makinig ka naman. Mahina ang panlaban ko."

"Bat mo kasi nilalabanan, Please."

Dalang dala si Ariel sa nakiki usap ni mata ng dalaga. Nagmamaka-awa. Walang nakakakita sa kanila, walang makakaalam sakaling subukan niya ang tuksong ito. Umaangat ang palad ni Ariel. Dahan dahan..

At napapikit, napatigil at umusal..

"I can't. Sorry, Meanne."

Tumalikod si Ariel at lumisan papalayo ki Meanne.

Tila nakaramdam ng labis na pagkahiya sa sarili ang babae kaya niyakap ng dalaga ang kanyang dibdib. Ngayon, sa unang pagkatataon nakaramdam siya nang labis na panlalamig. Nanginginig ang buo niyang katawan.

Ito na yata ang pinaka matinding kahihiyan na naramdaman ni Meanne sa buong buhay niya. Napaiyak siya habang nakatayo sa dagat yapos ang sariling katawan, habang papalayo si Ariel. Hanggang sa hindi na ito matatanaw sa dilim.

***

Hindi mapakali si Ariel, pagdating sa kanilang silid. Agad siyang nagbanlaw at nagbihis dahil inisip niyang umuwing mag-isa sa gabing ito. Ngunit pinigilan siya ng kunsensiya dahil tiyak na hindi maganda kung iiwan niya ng tuluyan si Meanne. Hindi dapat siya masisisi sa mga nangyayari. Alam niyang tama ang kanyang ginawa. Ngunit bakit hindi maalis sa isip niya si Meanne.

Nakaramdam siya ng habag.

Galit siya sa inasal kung bakit biglang bigla, iniwan niya sa dagat ang dalaga. Inisip niyang baka may mangyari. Ilang minuto pa siyang nanatili sa silid. Saka muling tumayo si Ariel. Kailangan niyang makausap si Meanne.

Sana, magkaroon siya ng lakas ng loob upang humihi ng paumanhin.

Pagdating niya sa malaking balkunahe, nag ipon ipon doon ang mga barkada ni Meanne na nasa gitna ng kasiyahan. Basa ang ilan sa kanila tanda na naligo na rin ang mga ito sa dagat.

"Hey, bro. Beer?" Sabi ng isa.

"S-sige tol, baka later." Palinga-linga si Ariel.

"Si Meanne nakita niyo?"

"Hindi ah, kasama mo di ba?"

"T-teka, parang naglalakad dun mag isa." Sabi ng isang babae.

"Nag-away ba kayo?"

"H-ha, Hindi. Sige sundan ko dun."

"Ok, balik ka, isama mo . Jam tayo."

"S-sige."

Naglakad si Ariel papunta mula sa may dalampasigan at palinga linga nitong hinanap kung saan naroon si Meanne. Maliwanag ang mga ilaw sa poste sa resort, ngunit madilim pa rin ang bahagi ng dalampasiga kayao hindi maaninag ng maayos kung may tao. Siguro mga talong poste ang distansiya, may nakita siya sa bandang kanan.

Naglakad siya papunta doon at habang papalapit mas lalo niyang maaninag ang tila dalawang tao na nakatayo sa buhangin, malapit sa dagat.

Hanggang sa tuluyan niyang makilala si Meanne kausap si Ryan. Gustong huminto ni Ariel upang huwag maki-alam pero parang naririnig niya na mataas ang boses ng bawat isa.

Mukhang nag-aaway. Ilang saglit pa, maiintindihan na ang mga sinasabi.

"Ba't ba kasi ang kulit mo! Sabi ko tama na! hindi ka ba nakakaintindi!" Boses ni Meanne.

"Nakikiusap nga, humihingi ng chance! lahat naman binibigyan ng second chance!"

Hindi nila napansin na malapit sa kanila, nakatayo si Ariel, taimtim na nakikinig. Hawak ni Ryan ang balikat ni Meanne, ngunit pilit naman na umaalpas ang babae.

"Ryan, go away. Leave me alone!"

"Anne! gumising ka nga! makinig ka, it was not my fault, kung walang dapat sisihin, ikaw yun!"

"Tangina, ako?"

"Anne please. Alam mo kung ano yun."

"Ahh, dahil hindi ko maibigay sa'yo, you suddenly fuck my friend, tapos okay lang?!"

"Come on, please. I love you."

"Whaaat? Hahaha. Walandyo! Si Melai, sasabunutan ka nun pag narinig to."

"Hindi ko siya mahal. Ikaw, ikaw gusto ko."

"Hahaha! At si Melai, praktisan?"

"Anne naman."

"Ryan, stop it. Umalis ka na."

Pilit na inilapit ni Ryan ang sarili upang halikan si Meanne, ngunit pumiglas ito.

"Ano bah!"

"Anne."

Sinampal ni Meanne ang pisngi ng kausap.

PAK!

Siguro nasaktan, umumang ang palad ni Ryan na akmang gagantihan ang dalaga kaya naki-alam na si Ariel.

"Tama na yan!"

Kapwa natigilan ang dalawa.

Humihingal si Ryan. Binalaan si Ariel.

"Bro, pasensiya ka na. I don't know you. Alam kung palabas lang ang pagsama mo ki Meanne. Kaya pakiusap, huwag kang maki-alam, problema namin to."

Hindi nakinig si Ariel.

"Halika na Meanne. Bumalik na tayo."

Dahan dahang naglakad ang dalaga papalapit ki Ariel.

"Anne, ano ba?" Si Ryan. Lumapit ito at hinarangan ang daan ng dalaga.

"Usap tayo please?"

"Wala ng pag-uusapan, nandito na ang boyfriend ko. Hindi ka ba nahihiya?"

"Tsk tsk, boyfriend? Hindi ako naniniwala. I never heard of him. Alam ko, ginagawa mo to para saktan ako. Come on, please."

Muling humakbang si Meanne, pero pinigilan ni Ryan.

"Let me go, Ryan."

"Tol, paraanin mo na kasi." Si Ariel.

Humarap si Ryan ki Ariel.

"Ang kulit mo naman brod, huwag ka sabing maki-alam."

Pero dinampot ni Ariel ang kamay ni Meanne upang hatakin papunta sa kanya.

"Halika na."

Bigla na lang nagbitaw ng suntok si Ryan. Buti na lang dumaplis ito sa hangin dahil napasabay ito sa pagpihit ni Ariel nung hilahin niya si Meanne.

Uunday pa sana ito ng isa pang suntok ngunit mabilis ng bumigwas si Ariel mula sa ilalim. Isang solid upper cut ang tumama sa lower jaw ni Ryan. Sa labis na lakas, kahit may katabaan ang katawan, umangat yata ito sa pagkaka-tayo at tila tumunog ang ngipin ng tumama ang suntok.

Saka bumagsak sa buhangin.

BLAG!

"Oh shit." Nasabi ni Meanne.

Madaliang lumuhod ang dalaga upang alugin ang katawan nito sa pagkakahiga.

"Ryan.. Ryan.. Oh shit." Napatinga siya ki Ariel. "Napatay mo yata."

Lumuhod din si Ariel at inilapat ang tenga sa dibdib ng binata. Narinig niya ang hagod sa ilong.

'Nnggork.. ZZZzzz.'

"Tulog lang."

Natawa na si Meanne. Pinakinggan din.

"Wow, amazing. Tulog nga!"

Mabigat, pero pilit na binuhat ni Ariel tulog na katawan ni Ryan. Napatayo ang mga barkada ni Meanne ng makita ang karga karga ni Ariel.

"O anong nangyari diyan?"

"Anak nang.. pinatay niyo ba?"

"Sobra naman..."

Nakangiti si Meanne.

"Lasing yata. Nakita namin tulog dun."

"Oww."

Dinala ni Ariel sa recliner chair si Ryan. Iniayos ang pagkakahiga at saka kinumutan. Hindi halata ng lahat na nangingitim ang ilalim ng panga nito.

Biglang sumigaw ang isang babae.

"Back to the beach!"

"Back to the beach!" Sagot ng lahat.

Sabay-sabay na nagsipag hubadan ng kanilang mga pang ibabaw at tumabad ang mga trunks at bikinis ng mga ito at nag uunahan sa pagtakbo upang muling lumusong sa dagat.

"WOOOOOOOOOOOOOO!!!!"

Naiwan dito si Meanne at Ariel, kasama si Ryan na mahimbing ang tulog sa recliner. Iniwan din ang tumutunong ang dalawang speaker na nakabit na iPod.

***

Binabalot ni Meanne ang sarili sa malaking towel. Sout nito ang malaking t-shirt, ngunit halatang nilalamig, kaya imbes na sumunod sa kanyang mga kaibigan nanatili siya dito. Naupo ang dalaga sa bakanteng sets, pinanood ang mga kasama na nagkakasiyahan sa dagat. Wala itong imik. Hiyang hiya sa sarili. Mali nga yata ang ideya na akagin dito si Ariel.

Hindi siya makatingin sa mukha ng binata. Tumabi ito sa kanya sa isang bakanteng silya. Sa bandang likuran, mahinang tumutunog ang tugtog mula sa speaker, ngunit nangingibabaw ng magumpisa kantang All Of The Stars, Ed Sheeran..

~It's just another night, and I'm staring at the Moon,~
~I saw a shooting star and thought of you.~

"Meanne.. Sorry kanina."

Wala pa rin imik ang dalaga. Hindi niya yata alam kung anong klaseng paliwanag ang sasabihin.

~I sang a lullaby by the waterside and knew,~
~If you were here I'd sing to you.~

"O-ok ka lang?" Inilagay ni Ariel ang kamay sa balikat ng dalaga.

"I-I'm fine. Sorry din, nawala ako sa sarili." Malungkot ang tinig nito.

~You're on the other side as the skyline splits in two,~
~Miles away from seeing you.~

"Sana huwag kang magagalit sakin."

"Gusto ko ngang magalit sa'yo, pero wala eh. Inggit ako ki Ate Sara."

"Makakahanap ka ng mas better saken, Meanne."

"Bat ba hindi ikaw yun?"

~But I can see the stars from America~
~Iwonder do you see them too.~

"Kasi, may nagmamay-ari na sakin, you know that."

Napatitig na si Meanne sa kanya. Nag-uunahan talaga ang tibok ng puso ng dalaga tuwing nakikita si Ariel. Para itong magnet na hinihila ang kanyang katinuan. Kaya kahit nababalot pa ng hiya sa nangyari sa dagat, hindi pa rin makatiis ang dalaga na makiusap muli..

"Can I kiss you, one last time?"

Nakatingin si Ariel sa kanya. Hindi nga talaga kaya ni Meanne na pigilan ang lahat.

"Meanne..."

"Last?"

Napailing ang binata. Gusto niyang tuldukan ang lahat upang sa gayon ay maisip ni Meanne na hindi ukol ang kanilang mga damdamin.

"P-puwede last na?"

"Hm..last. Call it, goodbye kiss."

Naantig ang puso ni Ariel. Bahagyang lumapit sa mukha ng dalaga.

"Goodbye kiss." Marahang sabi ni Ariel.

Tumulo ang luha ni Meanne habang inilalapit ang labi ki Ariel.

~So open your eyes and see,~
~The way our horizons meet.~
~And all of the lights will leave,~
~Into the night with me.~

Dumampi ang kanilang mga labi. Mainit. Sa pagkakataong ito, walang erotismo, walang malisya at walang pagmamadali. Ang tagpong ito ang huling tanda na ang lahat ay totoo.

~And I know these scars will bleed,~
~But both of our hearts believe,~
~All of these stars will guide us home.~
~I can hear your heart on the radio beats,~
~They're playing 'Chasing Cars' and I thought of us.~
~Back to the time you were lying next to me,~
~I looked across and fell in love.~
~So I took your hand back through lamp head streets and dew,~
~Everything led back to you.~
~So can you see the stars over Amsterdam?~
~Hear the song my heart is beating to.~

"T-thank you..Meanne."

"Salamat din.. for everything.. and for not taking advantage."

Inakap ni Ariel si Meanne sa huling pagkakataon. At hinalikan ang kanyang noo.

~So open your eyes and see,~
~The way our horizons meet.~
~And all of the lights will leave~,
~Into the night with me.~
~And I know these scars will bleed,~
~But both of our hearts believe,~
~All of these stars will guide us home.~
~And all you know,~
~And all~
~I can see the stars from America~

***

Mabigat man sa loob, kailangan ni Meanne tanggapin ang katotoohanan. Iba ang simoy ng hangin sa kanilang pagbabalik sa Maynila. Nakakabingi ang katahimikan. Si Ariel ang nagmamaneho, habang si Meanne ay nakatingin lang sa unahan hanggang matapos ang mga oras ng matagal tagal na biyahe.

Pagdating sa lugar kung saan bababa ang binata. Saglit silang natigilan ng iparada nito ang kotse sa tabi. Saka niya lang narinig muli ang tinig ng dalaga.

"Funny."

Napalingon siya.

"Lam mo, ayos na din tong nagkausap tayo." Si Meanne muli. "At least, marami akong nalaman at naintindihan."

"Yeah. Oo. Ako rin." Tugon ni Ariel.

"Tama pala lahat. Ikaw nga ang kailangan ni Ate. Nasa iyo ang klase ng pagkatao na kailangan niya. Strong.. faithfull. You and her are actually a perfect match.."

Natigilan ng saglit ang dalaga. Hindi siya makatingin ki Ariel. At nagpatuloy..

"Sana mayroon pang natitirang tulad mo. Sana makahanap din ako."

"Meanne.. Marami diyan.. You're still young. Marami pang time. Just.. enjoy your life."

Napatingin na sa kanya si Meanne.

"Alagaan mo si Ate. Huwag mong paiiyakin." Hiling nito.

"Y-yan ang balak ko. Yan yan talaga ang gagawin ko, Meanne."

Nakatitig ito, ang huling sasabihin ay parang nag-aalangan ngunit nagawa niya itong bigkasin makalipas ang ilang segundo..

"Bye... K-Kuya.. Salamat.." Malungkot dahil may luha.

Medyo nagulat si Ariel sa huling narinig na tawag sa kanya. Hindi ito pagpapanggap kundi tuluyang pagtanggap sa kanya. Sa kanila.

"Googdbye, Meanne."

***

CAMP AGUINALDO. Office of the Vice Chief of Staff, Director General, National Intelligence Coordinating Agency.

Nagmamadali si Emma, civilian at Senior Analyst sa NICA ng katukin nito ang pinto ni General Altarez. Pagbukas niya sa malawak na opisina, kabababa lang ni Leo ng telepono habang nakaupo sa harap ng kanyang malaking mesa.

"Sir."

"Emma, what's up."

"Sir, me mga pumapasok pong 'Doomsday LRA', nakakabahala kasi ang pattern, pare-pareho. They are talking about highly explosive element."

"Saan niyo namonitor?

"Na-intercept namin bale 36 text messages, from 17 cellular numbers. All prepaids, sent and received from the areas of Bataan, Manila and Zaboangga City at merong ding emails, IP's mostly galing Davao City, Manila and Quezon City. They have all the same messages since yesterday, talking and confirming Doomdsday LRA. What should we do?"

"Yung exact contents?"

"Yun, medyo inconsistent po ang iba eh, pero yung last convi, ito po.."

Iniabut niya ang papel.

00:07: 20:24 PREP DOOMSDAY LRA, C4 RDY., Sent
00:07:40 : 17 COPY ADVS OF ETP, Reciever, Responder.

Hinilot hilot ni Leo ang kanyang sentido habang binabasa ito, at nagtanong.

"Ano sa palagay mo?

"We are convince Sir na there is a possibile bomb attack sa Land Registrations Office, considering the issues at hand with the Vice President, regarding properties. Malamang this is more on political or personal and not exactly from our usual terrorists."

Pinagmasdan siyang maigi ni Leo.

"Agree ako sa personal, pero the Vice President? He can't do this. Walang bayag yan para mag finance ng ganito, not even his allies. Mga bobo ang mga yun to think like this. I think it's personal, but not them. Trace these cellphones."

Sumandal ang heneral sa kanyang swivel chair at nagpatuloy.

"Print all the remaining details and look for dates, places and names. Kung meron. Kumuha ka rin kayo ng audio messages, sakaling may relevance dito ang mga ma-pick up niyong conversation. Huwag niyo itong lubayan, and send me all reports every now and then."

"Yes Sir."

"At tawagan niyo ang Justice Department, set me an urgent meeting today."

"A-anong agenda Sir?"

"Highly classified kamo."

"Ok Sir."

Ang hindi alam ni Emma, kabababa lang ni Leo ng telepono mula sa Langley, Virginia. Liban sa napag usapan nilang malaking problema dahil at-large pa rin si Yusuf Baddi isang Palestinian Al-Quida na nasa lista ng mga International Terrorist. Anim na buwan na ito sa Pilipinas at nagtuturo ng pag assemble ng mga bomba sa mga lokal na terorista sa Mindanao. Nakatakas ito sa atake nila sa Lamitan nitong nakaraang buwan. Naniniwala ang CIA na may imminent attacks, sa Metro Manila. Naka red alert ang US Embassy, kaya kailangan nila ang three-way team kasama ang Intelligence Bureau ng Israel Goverment na Mossad, upang mapigilan ang karahasan sa Pilipinas. Ang report ng CIA, mula sa kanilang ground operatives na nasa Pilipinas na matagal ng nakakubli sa pagpapahayag ng The Book of Mormons, si Yusuf, ay may planong maghasik ng lagim sa Asya, kabilang na dito sa Metro Manila.

***

Ang huling usap sa cellphone, magkikita sila ngayon gabi, araw ng biyernes. Ika tatlungput tatlong araw na ang nakalipas ang usapan sa bahay nina Sara.

Mula ng mag umpisa ang semester, hinahanap ni Sara si Julius. Hindi para kausapin, kundi pag-aralan ang sitwasyon. Pero ayon sa records, hindi ito nag-enroll ngayon. Iniwasan niyang magtanong. Ngunit dahil tila kalmado lahat, nasisiguro nina Sara na wala ng dapat ipangamba.

Maagang umuwi si Sara, mula sa campus.

Mga ala sais pa matatapos ang laro ni Ariel, kaya kelangan niyang mag-handa ng dinner. At bago umuwi, inihatid muna nito si Trishia kina Mommy niya. Pagkatapos, dumaan siya sa market upang mamili ng mga kakailangan sa kanuang gagawing hapunan. Excited si Sara na muling makita ang binata.

Ganun din si Ariel na gusto ng hugutin ang oras para sa laro. Injured siya sa final quarter, kaya naka upo lang siya habang inaantay na matapos ang malas na laban. Inuulan na sila ng score ng Ateneo at nasa umpisa pa lang ng season.

***

Patanaw-tanaw si Sara sa bintana. Alas siete na, wala pa si Ariel. Tinatawagan niya ang cellphone, pero cannot be reached ito. Kinakabahan na siya kasi baka kung anong nangyari papunta dito. Ang laro ay natapos siguro mahigit isang oras, na napanood niya sa Studio 23.

Dalawang simpleng ulam lang naman ang inihanda niya. Ngunit ang espesyal ay ang minatamis na adobo na paborito ng binata. Naka-set na ito sa hapag kainan. Malinis na ang bahay sa mga kalat ni Trish. Bago rin ang sout niyang sundress, na kulay light orange. Natatawa si Sara habang nag aayos dahil mukha siyang teen ager sa ayos. Naglagay pa siya ng ipit, sa inayos na buhok. Hindi siya nag-make up, una hindi naman siya sanay. Ikawala, hindi gusto ni Ariel ang kulurete sa mukha. Ikatlo, hindi kailangan ni Sara. Peferct ang kanyang kutis at mukha.

Muli siyang naupo sa sofa. Hindi alam ang panonoorin sa tv.

Seven-twenty ng gabi ng marinig niya ang pagbukas ng gate at pagkatok sa pinto. Naka hinga siya ng maluwag.

"Hi, pasensiya na I'm so late.."

Ngiti ng binata. Tila pawis na pawis at naka jersey shorts pa ito, karga ang isang back back. Halatang hindi pa naligo matapos ang laro. Shit. Sa isip ni Sara.

Shit, kasi hindi niya nalinisan ang banyo.

"Di ka pa nag shower?"

"Di pa, nagmamadali ako eh. Nasakyan kung taxi kung saan saan pa ako isinuot at grabe ang traffic."

"Hay susme, halika na. Baka me makakita sa'yo." Sa pagkakataong ito, saradong sarado ang mga bintana, at nakaladlad ng maayos ang kurtina.

"Ang ganda mo babes?" Sabi ng binata pagkapasok sa pinto, hinalikan niya si Sara sa pisngi.

"Amoy pawis ka."

"Masangsang ba?"

"Hindi naman, maasim. Hihi."

Hinalikan ni Ariel ang labi. Malambot.

"Ang bango mo."

"At ikaw hindi, maligo ka. Bilis. Tapos dinner tayo, ok?"

"Hindi ba pwede umisa?" Nakangiting aso si Ariel.

"Tse! Ligo, or .. dinner lang aabutin mo."

"Grrr."

***

Sarap na sarap si Ariel sa init ng tubig ng tumama ito sa katawan niya. Naalis ang pagod, ngunit naroon ang excitement. Matagal na niyang inaasam ng kanilang muling pagkikita. Labis ang kanyang pananabik. Inililista na niya sa isip kung anong klaseng pagpapasarap ang gagawin ki Sara.

Narinig niya ang katok ng pintuan, pag bukas at tinig ng dalaga. Malambing.

"Babes.."

Nakasilip si Sara. Bukas ang kurtina ng shower divider kaya kita niya ang buong katawan ni Ariel sa ilalim ng shower. Napabuntong hininga ang babae sa nakikita, ang nakatatakam na malaking pangangatawan ng binata. At ang pagkalalaki nito, na kahit half mast, malaki pa rin ito sa kanyang paki-wari.

"Naninilip ka, Ma'am?."

"Ay Sorry. Tatanong ko lang kung me dala kang damit?"

"Oo, nasa bag. Paki-ayos babes."

"Towel."

"Ah, sige akin na."

"Lumapit ka, mababasa ako."

Lumabas sandali si Ariel, upang sana abutin ang dalang tuwalya ng dalaga. Umuuga ang malaking titi sa harapan ng binata. Nawawala sa katinuan si Sara.

"Nakita mo yung sabon, shampoo?" Tanong ng dalaga.

"Yep."

"Me toothbr.."

Hindi siya nakatapos. Hinila siya bigla ni Ariel sa loob ng banyo.

"Ayy!"

Wala ng magagawa si Sara. Nabasa' na ang katawan niya't nabitiwan ang tuwalya bago sila umabot sa shower head.

"Loko-loko ka talaga, basa na oh. Sayang ang damit ko. Bago toh eh." Mabilis na dumaloy ang tubig sa buong katawan ni Sara, habang akap ni Ariel. Lumitaw ang dibdib nito, walang bra. Bakay sa manipis na damit ang nakatayong suso at nipples. Bumakat din ang pagitan ng hita na natatakpan ng maliit na panty, na kulay puti. Tumayo ng todo ang titi ni Ariel, sa pagitan nila.

"Shit, I miss you babes." Si Ariel.

Sinunggaban siya ng binata. Napasandal si Sara sa wall habang pareho sila binbubuhusan ng tubig mula sa shower. Mas uminit ang kanilang pakiramdam ng maramdaman ni Sara na dila nito na sinisibasib ang kanyang bibig. Nakipag laban na rin si Sara at yumakap. Naramdaman niyang ang napakatigas na sandata sa kanyang puson.

"Ungg." Ungol ng babae.

Sabik na sabik din siya sa pagkakataong ito. Matagal na niya itong inaasam-asam. Kanina, habang iniisip niya ang magaganap ngayong gabi, nababasa' ang kanyang hiyas habang nagpapantasya. Sabik din siyang lasapin muli ng pagkalalake ni Ariel. Kumalas si Sara sabay daosdaos. At lumuhod. Agad na dinama ng bibig ang matigas na titi.

"Saraaa.." Ungol ni Ariel ng maramdaman ang dila ng babae na tila linilinisan ang kahabaan ng kanyang sandata. Dinilaan ito ng dinilaan na parang ice cream. At sinalsal. Sinipsip din ng teacher ang kanyang bayag at kinakagat kagat.

"Pag dika tumigil, hindi ako tatagal.." Bulong ni Ariel.

Pero parang walang narinig ang babae. Hinimod niya ang ulo ng tarugo, saka ipinasok ang buo sa kanyang bibig. Inipon niya ang maraming laway at idinudura habang nakasubo ang titi. Basa ito ng tubig, ngunit tila mas lumapot dahil naghahalo na ang likido mula sa pre-cum ni Ariel at laway ni Sara. Binilisan niyang ang baba taas sa loob ng bibig. Sinipsip niya ang buo habang ang kalahati ay sinasalsal.

"Ssaaarrraaa.."

Baliw na baliw si Ariel sa ginagawa sa kanya. Tumitigas ang kanyang mga laman at litid at napapa iktad sa pagkakatayo. Hindi na niya matatagalan. Hindi na niya kayang pigilan ang papalapit na sukdulan.

"Babeess.. lalabasan ako."

Tumango lang ang babae. Walang pakialam dahil mas binilisan nito ang pag labas pasok ng titi sa kanyang bibig kasabay ng pagsalsal sa ibabang bahagi ng tarugo. Umiikot ikot din ang dila niya sa ulo, habang nakasubo. Bigla na lang niyang naramdaman, bumulwak ang tamod ni Ariel sa kanyang bibig.

Ang unang sumpit ay napakalakas na tila tumama sa kanyang lalamunan. Sunod sunod na pumutok ang tamod na halos mapuno na ang bibig niya. Nalimutan yata ni Sara na lumunok, dahil kumakalat na ito sa kanyang bibig at tumatagas na sa kanyang kamay habang nakasubo pa rin ang sandata. Tirik na tirik ang mata ng estyudiante sa nangyayari dahil halos hindi matapos ang lumalabas na malapot at purong semilya.

Mga ilang minuto pa ng makaramdam siya ng ngilo. Nasa bibig pa rin ni Sara ang sandata, pumipintig pintig.

"Babes.."

Nangalay ang panga ni Sara makalipas ang ilang minuto pagpapaligaya ki Ariel. Marami pang natitirang tamod sa loob ng kanyang bibig. Hanggang sa tuluyan niyang alisin ang mga labi sa nang hihinang titi ni Ariel. Nang hihina rin maging tuhod ng binata, nakapikit sa pagkakatayo. Kinailangan niyang isampa ang dalawang kamay sa wall upang hindi malaglag ang katawan sa sobrang kahinaan. Mula sa pagkakaluhod, dahan dahan tumayo si Sara. Inilagay niya ang mga kamay sa balikat ni Ariel at tiningala ito't tinitigan, kahit umaagos sa kanilang mukha ang tubig.

"D-do you love me?" Tanoong ng dalaga.

"Y-yes Ma'am. I love you."

Itinukod ni Sara ang paa upang abutin ang labi ni Ariel. Unang pasok ng dila, nalasahan ng binata ang tamod kaya't napa-kalas.

"Oops." Napaatas si Ariel.

Dinakma ng babae ang batok niya.

"Kiss me, sasampalin kita."

Walang nagawa si Ariel, ibinaba ang mukha at nilasap ang labi ni Sara. Agad isinuksok ng dalaga ang kanyang dila, at itinulak ang maraming tamod na itinago sa kanyang bibig. Pinagsaluhan at pinaglaruan nila ang kumpol ng mga katas saka pinaghatian, bago nila nilulon.

Nakangiti ang babae.

"Yan, yan ang lasa mo."

Natawa si Ariel.

Sa pagkakatayo, dinukot ni Ariel mula sa laylayan ng damit ang garter ng panty at isinuot ang kanyang palad upang dakmain ng buo ang pagkababae ni Sara, nilaro ng dalawang daliri ang hiwa. Binalikan niya ang labi ng babae kasabay ng mga lamas sa hiwa at kuntil. Malagkit ang likido nararamdaman ng kanyang daliri, kaya mabilis na ipinasok ang gitnang daliri sa bukana hanggang sa loob.

"Unnngggg." Halinghing ni Sara.

Ibinaba ni Ariel ang manggas ng bestida, at pinalaya ang isang dibdib ng babae saka nilamas at ang pinisil pisil. Bumaba ng bahagya ang binata at sinibasib ang matigas na utong.

"Unnnngggggghhhhhhh." Napaliyad si Sara habang nakasandal sa wall ng CR. Dalawang daliri na ang nakapasok sa kanyang pagkababae kasabay ng pang gigil ni Ariel sa kanyang nipples.

Pumaibaba ang labi ni Ariel hanggang sa halikan ang katawan ni Sara kahit natatakpan pa ang manipis na damit. Hinalikan niya ang puson hanggang sa hita, binti at tuhod. Abala na ang kamay niya na itaas ang laylayan ng bestidang basa, upang hilahiwan ang low cut panty na sout ni Sara. Naibaba pa lang ito sa tuhod, inginodngod ni Ariel ang mukha sa pagkababae ng dalaga.

"UMMMPPPPPPPPPP"

Inamoy niya ang mabangong aroma. Sininhot ito hanggang sa parang sumusuot ang lahat ng samyo sa kanyang utak. Ibinaba na ng sariling paa ni Sara ang panty hanggang sa makalas sa isang paa. Saka niya inihiwalay ang binti upang bigyan daan ang ginagawa ni Ariel.

Sinalo ni Ariel ang kaliwang binti ni Sara, isinaklay sa kanyang balikat at dito dinilaan niya ang hiwa.

"Ayyyyyyyyyyyyy uunggggghhhhhhhhh"

Nilantakan niyang parang baliw na baliw ang hiwa at ang kuntil na matigas na dahil sa labis na libog na umiigting sa katawan ni Sara. Isinuot ni Ariel ang dila sa kaloob-looban. Sinipsip.

"SSLLLUURRRPPPSSSSS"

"UUUnngggggggghhhhhhhhhhhhhhhhh" Ungol ni Sara. Idiniin niya ang sarili sa mukha ni Ariel. Naramdaman niyang naglalabas pasok ang pinatigas at pinatulis na dila ni Ariel sa kanyang bukana. Libog na libog si Sara, kaya kumayod ang ang kanyang sarili hanggang kantutin niya ang mukha ni Ariel. Sinasalubong ang mga ulos ng dila. Kagat ni Sara ang labi, nakatirik ang mata at nakatingala ang ulo habang masarap na dinadama ang sarap.

Kinakadyot niya pa ng husto ang sarili at idinidiin ang mukha ni Ariel, hanggang sa makaramdam siya ng panghihina. Mula sa puson, mukhang sasabog ang pagnanasa ni Sara. Binilisan ni Ariel ang paglabas pasok ng dila habang sinasabayan ng balakang ni Sara ang ritmo. Hanggang sa umabut sa sukdulan ang babae.

Sakmal ni Ariel ang buong puke ni Sara ng maramdaman ng kanyang bibig ang pagsirit ng ng likido ng babae. Sumumpit ito sa loob ng kanyang sa kanyang dila.

"UUUUnnnnggghhhhhhhhhhhhhhhhhhhh" Sigaw ni Sara. Humihingal siya, hanggang sa unti unting kumalma. Sinisimot naman ni Ariel ang mga likidong naipon, sa bukana sa labia at sa clitoris.

Nang hihina si Sara ng lubayan ni Ariel. Kinailangan niyang kumapit sa katawan ng binata na umaakat sa kanya upang hindi mapaluhod ang nangangatog na tuhod.

Nung magkaharap na ang dalaga, nakangising aso si Ariel. Tila may nakatago sa kanyang bibig. Napangisi si Sara.

"Hahaha, gaganti ka?"

Tumango ang binata.

Pinagmasdan siya ng babae. Inilagat ang daliri sa labi ni Ariel at punas nito ang bahagi na hindi natatamaan ng tubig mula sa shower. Naglawa ang likido sa labi ni Ariel. Tiningnan ni Sara ang daliri niya saka tumutig sa binata at isubo niya ang daliri upang lasahan.

Ninamnam ng kanyang dila. Napataas ang mata, mukhang nag isip saka nag desisyon.

"Oh what the hell..sure, why not."

Hinagkan niya ang labi ni Ariel. Muling nag iskrima ang dila nila kasabay ng pagsasalo sa mga nektar ni Sara na naipon sa gilagid ng binata. Pinagsaluhan nila ito. Matagal. Nilasahan, ninamnam. Hanggang sa masimot at lunukin kapwa ang magkakahalong laway, nektar at ang mga hibla ng tamod na kaninay pinagsaluhan din nila mula ki Ariel.

Nang kulamas ang babae namumungay ang kanyang mata sa libog.

"Yan, yan ang lasa mo." Sabi ng binata.

Tinapik ni Sara ang kanyang braso.

"Hihi. Loko loko."

Mula sa pagkakatayo, bahagyang bumaba ang katawan ni Ariel upang itutuk ang kanyang matigas na tarugo sa bukana ni Sara.

"H-huwag na dito babes.. masakit sa katawan.. doon na lang sa kwarto.'

Pero sabik na sabik na si Ariel.

"Ipapasok ko lang.. sandali lang.."

Walang nagawa si Sara hinanap ng kamay niya ang ulo ng tarugo at itinutok kasabay nito, kumadyot si Ariel at pumasok ng tuluyan ang kanyang titi sa mainit na puki ni Sara. Kapwa sila napaso. At kapwa napaungol.

"OOOOOOOhhhhhhhh"

Nang maisagad ito nanatili ang dalawa sa ganitong posisyon. Mahigpit ang yakap sa isat isa habang pinakikiramdaman ang magkasugpong na mga ari sa babang bahagi ng kanilang katawan.

"Ang sarapppp. Gusto ko ito, gusto ko ng habang buhay nakasalang sa'yo" Sabi ni Ariel.

Nakatayo. Nakasandal si Sara sa wall. Nakasalang ng sagad ang pumipintig na titi sa kanyang puke. Napakislot ang tinggil ni Sara sa narinig.

"Talaga?" Ani Sara.

"Sure."

Napangiti ang babae. Huminga. Sa isip niya, kaysarap siguro bumuo ng pamilya kasama ang lalaking ito.

Pangarap niya ito.

"I love you babes." Bulong ni Sara.

"I love you more."

***

Ang ambiance ng silid ay muling pinaghandaan ni Sara. Dim ang ilaw. Naka-ayos ng kama. At muling maririnig ang manipis na sound mula sa iPod ng bandang kung tawagin ay the Creed.

~~ Well I just heard, the news today~~
~~It seems my life, is going to change~~
~~I close my eyes, begin to pray~~
~~Then tears of joy stream down my face~~

"Paborito mo ang kantang yan, no?"

Nagpupunas ng katawan si Sara, nakatalikod sa kanya ang hubad at nakaka-akit na katawan nito. Ang kurba ng katawan, makinis na balat. Bilugan at umbok na pwet. Hubad din si Ariel, nakatayo habang pinagmamasadan ang liko ni Sara.

Hanggang sa humarap ang babae.

"Para kasing laging first time. Mula noon una I seem to like the song more, lalo na every time me make love."

Tumambad sa lalaki ang buong katawan ni Sara. Ito ang buong kaluluwa ng teacher. Nasa harap niya ngayon. Kanya. Sa isip ng binata, agmamay-ari niya na ang katawang ito. Nang-gigil siya. Nililibugan ng husto kapag naiisip na siya lang ang tanging umaangkin sa katawan ni Sara.

"God, ang ganda ganda mo."

Matigas na ang titi ni Ariel kaya nakaturo ito sa kisame. Magkaharap sila.

"Kaw din naman. You're a beautiful man babes. Minsan, natatawa ako bat ako nagustuhan mo samantalang madami ang nagkaka-ugaga sa'yo."

"Wala silang lahat sa kalingkingan mo. In and out, ikaw na ikaw ang gusto."

~~With arms wide open, Under the sunlight ~~
~~Welcome to this place, I'll show you everything~~
~~With arms wide open, Witharms wide open~~

Lumapit sila at nagyakapan. Naghalikan. Mainit ang kanilang mga katawan. Dinala ni Ariel ang katawan ni Sara sa may kama at iniupo ang katawan duon.

Humiling ang babae habang nakayakap sa kanya.

"Babes, gusto ko muna yung gentle lang muna. I wanna make love."

"So, ayaw mong kantutin?"

Kinurot ni Sara ang braso niya. Marahan, dinala nila ang mga sarili sa gitna ng kama. Pumatong si Ariel at ibinuka ni Sara ang mga binta upang malayang maka puwesto ang binata.

"Siping lang ha? Gentle and warm. Ayoko ng fuck."

"Hm, yomo kantutin?" Pumuposisyon na si Ariel. Humalik ang ulo ng titi sa hiyas. Basa.

"Babes, bat ba gustong gusto mo yan na term. Nakakailang minsan eh."

Ngiti ng babae. Pero napapakagat ng labi dahil nararamdaman niya ang mainit na titi na nakadampi sa labia.

"Nililibugan ako. Ewan, I like the term."

Napangiti si Sara.

"Well, nakaka arouse nga. Minsan. Pagnanarinig ko. O pagnasasabi ko."

"Ready?"

Nakatutuk na sa bukana ang titi. Tumango si Sara. Saka sumalang si Ariel, dahan dahan. Walang pagmamadali. Pumipikit ang mata ni Sara habang bumabaon papasok ang sandata ng binata. Napagalaw ang kanyang balakang ng marahan.

Hanggang sa maisagad ito sa kaloob looban.

"Ang sarap." Sabi ni Ariel.

Tumango muli ang babae. Ramdam niya rin ang init.

"Gently.. please... make love to me.." Bulong ng babae.

Magkatitig ang kanilang mga mata. Marahan, banayad at mainit nilang pinagsaluhan ang pagtatalik ng walang pagmamadali. Dinama nila ang sensasyon ng walang iniisip. Walang alinlangan. Gusto nilang itong damhin na parang walang katapusan.

Mahihinang mga ulos na sinasayawan ng balakang ni Sara.

~~Well I don't know, if I'm ready, To be the man, I have to be~~
~~I'll take a breath, I'll take her by my side~~
~~We stand in awe, we've created life~~

~~ With arms wide open, Under the sunlight~~
~~Welcome to this place, I'll show you everything~~
~~With arms wide open, Now everything has changed~~
~~I'll show you love, I'll show you everything~~

Matagal. Maraming mga minuto. Banayad silang nagsiping hanggang sa sabay na putukan ng punla at dagta at magkatuwang nilang minisla sa sinapupunan ni Sara. Saka lang sila ng halikan ng marahan at mga pakagat kagat ng labi.

Ganito nila kamahal ang isa't isa. Walang hangganan, walang katapusan.

***

Naging regular muli ang mga patagong pagkikita nina Sara at Ariel nitong mga nakaraan buwan. Kampanteng kampate si Sara lalo na nitong mga nakaraang linggo, subalit naroon pa rin ang dobleng pag iingat. Ang huling kopya ng video na galing sa ama, sinira na ni Sara. Kampante na siya sa daloy ng alon at simoy ng paligid.

Ligtas na sila.

Itong hapon na ito, masiglang masigla si Sara, matapos ang huling klase niya ng alas tres. Bumalik siya sa PE office upang tapusin ang ibang mga paper works, grades at modules.

Mas na-excite siya ng tumunog ang beep ng kanyang cell, dahil sa incoming message. Nakangiti siya ng buksan ito, ngunit bigla siyang namula, nasindak at tila sumikip ang kanyang hininga, sa nababasang magkasunod na mensahe mula sa numerong hindi niya kilala:

Hey Ms. Sara. SaRap mo Iyutin!! hInde mo aq kilala, pro kila2 Kta. PokpoK kA! Lam ko SeKreto Mo. Antayin mo lang, Sandali na lang! Sasabog na ang baho mo! IbabAgsak din Kita!!

Ang kasunod ay video clip mpeg na laman ang tatlong minutong namagitan sa kanila ni Ariel, magtatalong buwan na ngayon ang nakararaan.

Die Bitch! Ur gOing dOwn!!

***

Papalabas na si Leo sa building ng Foreign Affairs Department mula sa isang meeting, nang i-abut ni Ding ang cellphone sa heneral.

"S-si Sara Sir, I think something is wrong.."

Agad na napahinto ang heneral sa kinatatayuan.

"Sara?"

"D-Dad..help..."

Halos hindi maisabi ng deretso ni Sara ang nagaganap. Humahagolhol na parang walang hangin ang dibdib nito habang nagsasalita.

"Anak, calm down. Teka, teka lang. Isa isa.."

Tuluyan ng natigilan si Leo. Nanghihina habang nakikinig sa telepono.

Matapos malinawan ang sinasabi ng anak. Huminga ito ng malalim upang pakalmahin ang sarili sa bumibilis na pag pintig ng kanyang puso at mahinahong nag bigay ng instructions sa anak.

"Alright, Sara. Makinig ka. Umuwi ka na. Dun ka muna. Si Ariel, kami na ang tatawag. Don't call or text anyone regarding this, ok? You don't tell a soul regarding everything. It's gonna be fine."

***

Pagpasok ni Leo sa sasakyan, hinawakan nito ang kanyang dibdib sa labis na galit. Nagsisilabasan ang mga ugat sa kanyang sentido, at tumutunog ang ngipin sa gigil. Muli niyang ikinalma ang sarili at tinawag ang aide, na nasa likod.

"Ding. Make the call. Kamo, the green light is on." Mahina ang tinig ni Leo halatang may alinlangan.

Nagkatinginan si Ding at Third. Kapwa napabuntong hininga saka sumagot.

"Copy Sir."

Sa tabi ni Ding si Third kapwa sila naging abala sa sumunod na ilang minuto sa kanilang cellphone. Ang lahat ay magka-kasabay na magaganap apat na oras mula ngayon ayon sa sinanay na drill.

Sa harap, napayuko sa pagkakaupo si Leo. Binalot ng mga palad ang kanyang mukha at taimtim na nagdasal..

'Lord, forgive me. Bless their souls.'

***

Si Julius Canojado, Grand Chancellor ng Alpha Phi Omega, Beta Rho Chapter ay na-corner ng ilang grupo ng mga kabataang nakasout ng t-shirt na Tau Gamma Phi sa harap at Triskillon sa likod. Pinagtulung-tulungan nila itong bugbugin sa isang sulok sa Escolta, saksi ang ilang sidewalk vendors. Matapos lamugin ang binata, isa sa kanila ay humugot ng icepick at tinusok ng anim na beses si Julius sa tagiliran sa dibdib at sikmura. Binatawan nila itong wala ng buhay at hinila sa madilim na pasilyo. Kinuha din nila ang bag at lahat na gadgets. Pagkatapos, mabilis silang naglaho sa dilim.

Sa kasabay na oras, ganito rin ang sinapit ni Dennis Barba habang naglalakad sa may Pedro Gil. Kinurner din ito ng grupo at linamog sa bogbog. May mga tama din ng saksak sa katawan ng datnan ng mga pulis ang kanyang bangkay. Nakalugmok ang ulo sa pusali. Nung magtanong ang mga pulis, nag uunahan ang mga testigo sa pagsabing Tau Gamma ang nasa likod ng krimen.

Ganito pa ring oras, dalawang magkahiwalay pang grupo na nakakubli ang mga mukha at armado ang nanloob sa mga bahay ng mga Canojado at Barba. Iginapos nila ang mga tao at tinakot na papatayin sakaling may sumigaw. Ninakaw nila ang mga alahas, pera, at iba pang mapapakinabangan doun. Pati laptop, desktop, mga cellphones at iba pang gadgets, tinangay nila upang maging lihitimo ang pagkakanakaw.

Ilang oras ang makalipas, nagkakagulo ang Triskillons. Llitong-lito ang grupo sa boung Metro Manila sa naganap. Kalat na kalat silang salarin sa naganap na patayan, gayong wala ni isa sa mga kasamahan ang may alam kung sino o kaninong grupo ang tumira sa Grand Challcelor ng APO at isa pang miyembro nito. Alam nila na may kasunduan sa buong sangay na itigil ang kanilang tradisyon tuwing anniversary dahil masyadong mabangis ngayon ang mga kalaban. Naka posisyon kasi sa mga matataas tungkulin ang mga alumnus at haligi ng APO, sa PNP sa NBI sa Senado at maging sa Malakanyang.

Lingid sa lahat, ang OPLAN SARA, ay tahimik na isinagawa ng mga baguhang CAFGU mula sa lalawigan ng Rizal na sumunod lang sa utos ng kanilang nakatataas. Matagal nila itong pinaghandaan, kaya pinili lang ang kasama. Ang alam nila, mga batang kumunista ang dalawang subjects na may mga inililihim na subersibong hakbang sa sambayanan. Hindi sila maaring magyabang ng kanilang ginawa, dahil ito ay natatanging utos mula sa heneral. Proud sila na mapili na iligtas ang bayan sa kamay ng mga kalaban.

Pero ang susunod na mga araw ay magiging madugo ang fraternity war, dahil nag uumpisa ng rumesbak ang APO, sa ibat ibang bahagi ng Manila laban sa TAU GAMMA PHI. Nagsipagtakbuhan at nagsipagtago na ang karamihan, dahil tiyak na may mamamatay sakaling may makakita sa sino mang kasapi ng Triskillons.

Ang susunod rin na labing dalawang oras ay walang tulugan sa mga tauhan ng Philippine Communications Satellite (PHILCOMSAT), dahil nakatutok ang lahat na technicians ng NICA. Tinatsani nila ang lahat na mga videos na may kaugnayan kina Sara at Ariel, upang pigilan ang pagkalat nito. Apat na main servers na ng mga pangunahing local sex at porno websites ang pansamantalang isinara nila.

Mag-aala una ng hapon nung sumunod na araw ng masigurong malinis ang mga sites sa natuwang videos bago nila ibinalik ang mga isinarang websites. Ang mga foreign porno websites ay madaling kausapin kahit sa emails lang dahil – nasa batas nila ito.

Sa kauna-unahang pagkakataon, ngayong lang gumamit si Altarez ng impluwensiya, upang sagipin ang kanyang pamilya. Inipon niya ang mga tao sa NICA office at nagpasalamat ng lubos sa kanilang tulong sa operasyong ito. Nangako siya na kung sino man ang mangailangan, ay hindi niya ipagkakait na gamitin ang kanyang lakas upang makaganti sa kanilang kabutihan.

***

Limang araw matapos ang insidente, nagbitiw si Sara bilang PE teacher. Hindi siya nagbigay ng dahilan, kahit nagtataka ang admin department sa kanyang biglaang pag-bibitiw. Wala ni isa, kahit mga estyudiante ang may ideya tungkol sa video. Walang nakakita, walang nakarinig. Pero para kay Sara, ito ang pinakatamang gawin bago pa man may makaalam.

Bukas naman ang pintuan ng pamantasan, sakaling bumalik si Sara. Hindi siya nangako, pero hindi rin siya nagsara ng posibilidad. Subalit hindi ngayon. Hindi sa panahong ito. Ang kailangan niya ay mapag-isa at makapag isip at makapapahinga.

Sinundo siya ni Eleanor at Meanne sa tinitirhang bahay, upang ilipat muli sa kanilang tunay na tahanan. Sa loob ng mga susunod na araw, gusto niyang magkulong muli at magtago sa mundo. Narinig at nabasa niya sa mga balita ang sinapit ni Canojado. Gusto niyang magtanong kung talagang fraternity war ang dahilan ng kanilang kamatayan, ngunit sa pagkakataong ito.. wala ng paki-alam si Sara. May kinalaman man o wala ang kanyang ama, ipagdadasal niya ito. Nangingibabaw pa rin ang galit sa kanyang dibdib tuwing naalala ang ginawa ng taong iyon.

***

"Tito!"

Sigaw ni Trish. Tumakbo, umakap at agad nagpakarga ki Ariel ng magkita sila park.

Hindi mabilang ni Ariel ngunit maraming araw at linggo ang lumipas bago sila muling nagkita ni Sara sa araw na ito. Isinama din ni Sara ang bata upang libangin ang mga sarili. Hindi sila nawalan ng ugnayan gamit ang mga gadgets, chat, text at tawag – pero iba pa rin ang ganitong pag uusap.

Tinatanaw nila si Trish na naglalaro sampu ng iba pang mga bata na kahit hindi kilala ay parang panatag na nakikipag habulan.

"Musta babes? Musta pakiramdam?" Si Ariel. Magkatabi sila sa isang upuan.

"Eto ok naman. Musta ang campus? Yung mga girls musta sila?"

"Nabigla, may mga nagtatanong kung bakit. Sina Shane tinatanong ako kung nakita kita, told them hindi."

"Alam mo, for the past months parang ang gaan ng pakiramdam ko now. Ngayon, pwede tayo mag usap ng ganito, yung hindi ako natatakot. Walang pressure."

"Hm oo, pero sayang yung job."

"Hmp madami diyan. May savings pa naman ako. I can manage."

"Magiging maayos ang lahat."

"Sana."

"Musta si Dad, malapit na retirement niya."

"Ay, Oo nga. Next month."

"Si Mommy?"

"She's fine. Hinahanap ka. Sabi ko busy ka kasi.. season ngayon. Nanonood yun sa'yo alam mo ba?"

"Talaga?"

"Oo, nakahanap ka ng taga-hanga sa bahay. Nagtataka nga kami ni Meanne. Funny nahilig siya manood ng basketball ngayon sa TV."

Natuwa si Ariel.

Hinawakan niya ang kamay ng dalaga. Tinanggap naman ito ng dalaga at pinisil ang palad ng binata. Kasunod nito, inakbayan niya si Sara kahit maraming tao ang nakapaligid sa hapong ito.

Isinampa na rin ng dalaga ang kanyang ulo sa dibdib ng binata habang nababalot ang kanyang katawan ng bisig ni Ariel. Magkasabay nilang pinanood si Trishia sa paglalaro.

"I love you, babes." Si Sara.

"I love you. I love you very much."

***

Ang kakaibang meeting ay natiktikan ng Intelligence Service of the Armed Forces, (ISAFP) sa The Peninsula Hotel. Ngayon lang yata sila nakakita ng kristiyano at muslim na nag-uusap sa iisang adhikain. Bantay sarado ang lugar ng mga nakatagong armado, binabanatayan nila ang inaantay na tao. Ngunit tapos na ang meeting, hindi dumating ang kanilang inaasahan.

Agad silang nagbigay ng update sa opisina ng NICA. Ibinigay ito ni Emma ki Leo, habang naglalakad sila papasok sa hallway kinabukasan.

"Me progress Sir ang Doomsday."

"Yes?"

"Imminent pa rin ang C4, naroon pa rin ang LRA, but this time plus 7 messages, nakadagdag ang YANKEE BRAVO/ABB at flight code, malamang transport."

Napatigil si Leo.

"Patingin."

00:10:15:01 CONF YANKEE BRAVO/ABB. TARGET LRA. PAL-D 082207A. C4 RDY.
00:10:20:04 COPY C4. MEN ALL SET. PAL-D 082207A. OPS DOOMSDAY LRA. GO.

"So, you think this is a flight code? Meron bang ganito ang PAL?"

"Yes Sir."

"Yankee Bravo & ABB?"

"It's him Sir. Yusuf Baddi, Ah we are not really sure kung ano ang koneksion at bakit merong ABB to think, buhay pa ba sila? I mean 90's pa yata sila, pero it seems to relate sa meeting kagabi sa Peninsula. Christian and Muslim all for a same cause. The LRA."

"Ok. Good job, Ems. I'll take it from here, kami na bahala nito. Tawagan mo sa conference room si General Mayo ng Marines, along with 10 snipers, acurate shooters ha? Long range kamo. Isama mo rin sa meeting ang Northern Police District Director, yung SWAG Commander ng Navy saka NBI. I'll meet them, about zero three hundred hours today, okay?'

"Ok po. Thanks Sir."

"Oh, by the way Ems, get together tayo on Friday night. Paki-advise pati mga field personnels, ha? My treat."

Nagulat si Emma, saka me naalala.

"Ay oo nga pala Sir. Naku Sir, next week na pala retirement niyo. We will miss you po." Nabigla si Leo dahil biglang yumakap si Emma sa kanya.

Medyo naluluha ang babae ng kumalas.

"S-Sorry Sir, I didn't mean that."

"Relax lang kayo, ano ba. Nandito lang ako di ako mawawala."

"Tatanggapin niyo ba Sir yung Cabinet Position?"

"Nah, wala akong hilig sa politics. I am a soldier."

"And a fine good soldier you are Sir." Sabi ni Emma.

"Thanks Ems. Thanks."

Medyo nalungkot si Leo hanggang sa pumasok sa kanyang opisina. Madilim, kaya binuksan niya ang mga binata. Tinanaw niya ang maaliwalas na ulap. Sininghot ang masarap ng hangin. Muli niyang tiningnan ang hawak na papel na bigay ni Emma, lakip din ang brief anaylsis ng coded coversations.

Nagdasal ng taimtim ang heneral.

***

Hindi makatulog si Leo buong magdamag. Hindi siya mapakali. Tila sumasakit ang kanyang ulo at katawan. Mag-aalas kuatro ng umaga ng bumangon siya sa higaan at naupo sa kama. Sa loob ng mahigit apat na pung taon, tila nalulungkot siya dahil sa araw na ito – tuluyan na siyang magreretero sa serbisyo. Napansin niya ang pag galaw ni Eleanor sa higaan. Niyakap siya sa nito.

"Happy Birthday Dad. I love you."

"I love you, Len. Alagaan mo ang mga anak natin ha?"

"Dad. Ano ka ba?"

"Am just saying, baka maging busy ako. You know."

"Bakit tinanggap mo ba yung Defense?"

"Hindi pa, persistent ang Presidente pero hindi pa ako nagdedecide."

"Ano naman pagkaka abalahan mo, dito ka na lang. Time to rest, tumatanda na tayo."

"Farming, matagal ko ng pangarap yun."

"Hihi."

"Bakit?"

"I can't imagine. You? farming?"

"Malay mo. Teka, as schedule ako ha? Mass 7AM. Wag na sana kayong umatend, ako na lang."

"Ano ka ba, pinag hirapan nina Sara at Meanne yun ah."

"Yung bata, iwan na lang."

"Tsk, Leo it's a family affair. 10am pa naman ang turn over ceremony, so we have time. Andun ba si Presidente?"

"Pinapa cancel ko, di naman ako ganung ka-imporante para umattend siya. People need him more than me."

"Importante ka sa kanya."

"It's politics."

"You're in politics, matagal na."

"No. Kanila na yun. By the way, kumusta si Sara?"

"Sara is doing fine. I think, gusto niyang bumalik sa campus."

"Good. That's very good. Eh, yung siokoy buhay pa?"

"Tsk, Dad. Give him a break. He really love's Sara."

"Hay buhay, tara na nga."

"Mamaya na, 410AM pa lang oh. Dito ka muna."

"Aba, langya nasa mood ka ata ngayon. Bah huwag mo akong hinahamon Ellen. Tangina, matigas pa rin sa bakal ang titi ko, kala mo."

"Hihihi. Yabang."

"Aba't talagang.."

Sinunggaban ni Leo si Eleanor at hinagkan ang leeg nito. Kahit sa edad na ito, 56 maganda pa rin ang katawan ng babae. Alaga ito ng babae kaya di mo pa makakitaan ng panlalambot ang mga balat. Firm maging ang puwet niya. Ganudin si Leo, dahil batak sa araw araw trabaho matigas pa rin ang mga muscles nito sa katawan. Bukol pa rin ang dibdib at ang braso nito.

"You wanna make love?" Tanong ni Leo.

Nakangiti si Ellen.

"Bat di mo kapain.. see for yourself." Sabi ng babae.

Pinadaosdos ni Leo ang palad sa maputing binti at hita ng asawa. Paakyat hanggang sa malilis ang manipis na nighties nito na kulay pula. Umabut ang palad niya sa may singit, hanggang sa manipis na panty ni Ellen. Agad nasalat ni Leo ang umbok.

"Wet.." Tumaas ang kilay ni Leo.

"Ahuh."

"Kelan pa?"

"Kanina. I think I was dreaming.. nung magising ako."

Natawa si Leo.

"Sino?"

"Si Jason Statham, hihihi.. I was riding him."

"Landi."

Isinuot na ni Leo ang daliri sa pundilyo ng panty ni Ellen, at sinalat ang hiwa.

"Shaved?"

"Ahuh."

"When?"

"Kagabi."

"Patingin?"

Inililis ni Ellen ng husto ang laylayan ng kanyang nighties hanggang sa may puson. At dahan dahang ibinaba ang high cut bikini sa kanyang paa saka itinabi sa kama. Inilabas sa may tuhod ni Leo ang kaliwang binti at ihiniwalay ang kanan.

Medyo madilim pa, pero mula sa ilaw ng kanilang lamp shade, nababanaag ang pagkakababae ni Ellen. Makinis, nangingintab ang biyak. Maputi pa rin ang paligid ng labia, kahit ilang beses ng nanganak. Maputi at makinis rin ang singit nito. Sa gitna ang munting kuntil na namumula. Kumikislot habang pinatitingan sa asawa ang bagong ahit na hiyas.

"Gusto mo ba?"

"Yeah, I like it." Nakangisi si Leo.

Sinilaban siya ng libog sa nakakaakit na kundisyon sa namumungay ng mga mata ni Ellen. Ibinaba ni Leo ang mukha at dinilaan ang hiwa ng asawa.

"Unggg, Daadddd...."

Napasabunot si Ellen ki Leo. Tumirik ang kanyang mata. Umunat ang kanyang paa na nasa may likod na ni Leo. Hanggang ngayon, magaling pa rin ang asawa pagdating sa ganito. Sarap na sarap siya sa ekspertong dila ni Leo na pumapasok at naglalaro sa loob. Ipinapasak niya ito at sumisipsip. Mula sa pagkakaluhod, ibinababa na ni Leo ang kanyang sout na pajama kasabay ang brief. Sinipa niya ito sa paanan ng kama, habang bumubuwelo pa ang katawan sa pagitan ni Ellen. Itinaas niya ang isang binti ng asawa at hinagod ng dila ang hiwa hanggang sa biyak ng puwet nito. Umagos ang nektar ng babae.

"Daaddd.. Unngggggggg.."

Ipinasok ng lalake ang isang daliri niya sa biyak. Dinukot at itinulak pataas ang laman kung saan malapit sa kuntil. Nang lumitaw ng husto ang clitoris, pinaglaruan ito ni Leo at sinibasib.

"UUUUUUNGGGGGGGGGGGGGGGG.." Ungol ni Ellen.

Umagos ang nektar ni Eleanor. Nilabasan siya sa ginagawa ng asawa. Umiktad ang kanyang likod sa kama at idiniid ang ulo ni Leo sa kanyang pagkababae. Mga ilang sandali pang dinilaan at sinipsip ng lalake ang hiyas ng asawa bago ito kumalas. Humihingal.

Lumuhod si Leo. Hawak na ang kanyang 6 inches na na sandata na nakaturo sa kisame sa sobrang tigas. Sinalsal niya ito sa harap ng asawa kaya lumabas ang mga paunang likido. Si Ellen, nangingisay pa rin ang katawan sa katatapos na pagnanasa. Kagat ang kanyang labi. Inililis niya pa ng husto ang sout na nighties, hanggang sa ulo upang alisin ito. Walang bra. Katamtaman lang ang suso ng babae kaya nakatayo ang maliit na nipples. Dumagan si Leo at agad isinubo ang isang nipple ni Ellen. Muling napaungol ang babae.

Kumikiskis na ang matigas na sandata ng asawa sa kanyang hiwa. Dinampot ni Leo ang kanang binti ni Ellen at isinaklay sa kanyang balikat sabay diin sa katawan ng babaeng nakahiga. Pumagitna ang isang kamay ni Eleanor sa kanilang pagitan upang hawakan ang matigas na sandata na bumbundol sa kanya.

"Ang tigas..."

"Sabi sayo eh."

"Blue pill?"

"Huh, as if."

"Pero bakit?"

Inilapit ni Leo ang mukha niya sa may tenga ng asawa at binulungan.

"30 years of marriage, pero nililibugan pa rin ako sa'yo, Eleanor Bergman. Walang ibang nakakagawa sa akin, ikaw lang nagpapatigas nito. Kapag nasa malayo ako, iniimagine kita kapag nag-sasalsal ako.."

"Huh! Talaga?"

Ikiniskis ni Ellen ang ulo sa naglalaway niyang hiwa. Medyo natawa sa sinabi ng asawa.

"Yes, it's like always the first time I saw you."

Matamis ang ngiti ni Ellen.

"I love you, Ley."

"I know Len.. Now shut-up and let me fuck!"

Kinurot ng babae ang kanyang balikat, saka isinalang ni Leo ng dahan-dahan ang kanyang titi sa puki ni Ellen.

"OOhhhhhhhh.

"Masikip ka parin." Bulong ni Leo.

"Ang laki mo kasi. I love it. Yan.. si-sige, sagaaaaaddd...."

"Uuuuuungggggggggggggg.."

Nung maisagad ang sandata sa kaloob-looban, nakiramdam muna ang dalawa saka naglapat ang mga labi at naghanapan ng dila. Magaling paring humalik si Ellen, nakikipag duelo ang dila at nakikipagsipsipan ng laway.

Ilang saglit pa, nagumpisang maglabas pasok ang lalake sa masikip na puki ng asawa. Una't marahan, hanggang sa pabilis. Pabilis ng pabilis ang malalakas na indayog ni Leo, na umuuga sa kanilang nahihigaang kama. Nakasampa ng husto ang isang binti ni Ellen sa balikat ni Leo habang sinasalubong ang malakas na unos. Gustong gusto niya ito. Sumasagad ng husto ang bawat ulos na tila. Nakangiwi na si Ellen, at tirik na ang mga mata.

"UUUUNNNNNGGGGGGGGGGGGGGG.."

Muling nilabasan ang babae.

Nang maramdaman ng lalake ang nektar ng babae, umigting rin ang kanyang libido kaya tila naramdaman niya ang paninigas ng kanyang bayag. Humihingal ang lalake, habang papalapit sa sukdulan.

"OOOHHHH GGGOOODDD." Sigaw ni Ellen.

"UUUNGG UUNGGG UNNGGG.. Ungol niya sa bawat ulos hanggang sa parang manigas si Leo sa pagkaka ibabaw sa kanya. Idiniin ng husto ang sarili sa biyak. Yumapos si Ellen, maghigpit. Ginagat ang balikat ng asawa.

"OOOOOOOHHHHHHHHHHHH." Pumilandit ang katas ni Leo. Sunod sunod. Idiniin niya ng husto ang sarili kaya halos mayupi ang katawan ng babaeng nadadaganan.

Pakiramdam ni Ellen, puno puno ng semilya ang kanyang pagkababae. Tumatagas na iba nito palabas, habang nakasalang ang titi ng asawa.

"OOOOOOOOOOOOOOOOOHHHHHHHHHHHHHHHHHHH.."

***

Lupaypay ang mag-asawa sa kama sa pagkakahiga.

"Best birthday ever.." Nakangiti ang lalake.

"Bukas, birthday mo uli. You want?"

"Hahhh, now I'm beginning to appreciate this retirement."

Yumakap si Ellen, pumatong ki Leo. Hinalikan ang asawa. Kinagat kagat nito ang labi ni Leo, hanggang sa leeg at tenga. Umiinit muli ang katawan niya.

"Mommy? what are you doing?"

"You just fucked me." Sabi ni Ellen. Pabulong.

"Kaya nga..so?"

"So, It's my turn to fuck you.."

Nagulat si Leo.

"My God, who are you?!"

Nakahiga si Leo tuluyang pumaibabaw ang asawa. Ikinikiskis muli ni Ellen ang kanyang hiwa kahit tumutulo ang mga katas nila sa medyo pagod na titi ng asawa.

"I'm your pretty slutty wife, sino pa?"

"Putang inang Jason Statham yan. Tiga saan ba yan at maregaluhan."

"Relax, Ley. Di pa tapos ang birthday treat mo."

Bumaba si Eleanor at isinubo ang sandata ng asawa. Pinaglaruan niya ito hanggang bayag, hanggang sa muling magkaroon ng buhay. Nang matigas na matigas na ito. Kinabayuan niyang muli ang asawa, at inararo ng todo habang nakatirik ang mga mata ni Leo sa pagkakahiga.

Sampung minuto pa ang makalipas, muli silang nilabasan. Sabay.

***

"Dad, five thirty na." Sa labas, kinatok ni Sara ang pinto ng magulang.

Maya-maya bumukas ito. Inilabas ni Leo ang ulo.

"Yep, sige, maligo na kayo.'

"Good Morning Daddylo, Happy Birthday."

"Hello pretty, thank you."

"Ready na kami actually. Andiyan na sina Kuya Ding. Waiting."

"Ok, sige maliligo ako."

"Gising na si Mommy?"

Bumukas na lalo ang pinto. Lumabas si Eleanor naka bathrobe.

"Sige na Dad, maligo ka na. Ayusin ko lang mga bata." Ani Ellen.

Hinalikan niya ang labi ng Leo. Naiintriga si Sara kasi parehong matamis ang ngiti ng mga ito. Nang maisara ang pintuan, pinagmasdan maigi ni Sara ang aura ng ina. Kakaiba ang ngiti nito, saka namumula ang mukha, namumungay ang mata. Gusot ang buhok. Napahawak ang dalaga sa kanyang bibig.

"My God Mommy, did you just f..se.."

Napangiti si Eleanor.

"Ssshh.. me bata."

"God mom! Gross. Eww!"

"Heh! di dapat nahahalata yan." nakangiti si Eleanor. May hiyang nararamdaman.

"Well, good job Mom. Good job." Naka ngiti si Sara. Naiilang pero masaya.

"Bakit good job si Mommylo? what did she do?" Si Trishia, nalimutan ni Sara na hawak niya.

"Heh! bat ba nakikinig ka sa usapan ng matatanda!"

Nalito tuloy ang bata kung ano ba ang kasalanan niya. Napakamot.

***

Military Geyla ang sout ni Leo dahil pagkatapos ng kanilang pagsimba, deretso na siya sa Aguinaldo para sa napipintong turn over of command sa office of the Vice Chief of Staff at Office of the Director General ng National Intelligence Coordinating Agency. Mag-aalas sais na ng umaga. Sinalubong siya nina Ding sa sala. Naka full uniform din ang mga ito. Pagbaba niya sa hagdan, mabilis na tumayo si Ding, Third at tatlo pang military NCO na nag silbing aide-de-camp ni Leo sa loob ng maraming taon. Tuwid ang pagkatayo ng mga ito at mabilis na sumaludo.

"Sir."

"As you were boys."

Pero hindi ibinaba ng mga sundalo ng mga kamay, saka umusal si Ding.

"We'd like to tell you Sir, na it is really an honor for us to serve you. Whenever you need us, whatever it is, we will always be there for you, General."

Parang maluluha si Leo sa tagpong ito. Pero nilakasan niya ang loob. Nasa may hagdan ang mga anak asawa at mga anak ni Leo, liban ki Dindy. Nalulungkot din sila sa tagpong ito, dahil patapos na ang serbisyo ng mga taong pinagkakatiwalaan nila ng matagal.

"Well, mamamatay na ba ako?"

"S-Sir?" si Third.

"Come on guys. Quit. Hindi ako mawawala. Masamang damo ako. Magsasama pa rin tayo."

Ngunit nakasaludo pa rin ang mga ito.

"Permission to speak, Sir." Si Third.

"Speak."

"Baka pwede sir, pag tinanggap niyo ang Cabinet Position, kami uli ang kunin niyo."

"I- I really don't know guys. Hindi ko pa iniisip yun. My mind tells me not to accept eh. Kilala niyo naman ako. Hindi ako sanay makipag plastikan."

Nilapitan niya ang mga tapat na sundalo. Isa isang niyakap.

"Today, after I hand my flag to General Quintanar, you guys will work for him from now on. Promise me that you will serve and protect him, as you guys did to me and my family. We will see each other and we will be talking more in the future but I want you to become a good and honest soldiers. Your mission is always to protect the people specially the needy.."

Lumuluha na si Ding.

"Putang inang sundalo ka, ano ba!"

"So-Sorry Sir. It's really rare to work with an officer with such brilliant mind like you. Mahihirapan kaming mag-adjust."

"Oh come on, Baron din yan si Quintanar. Matalas. Hahh! Let's go, it's late. Merong pa tayong last mission, remember?"

Nagkatinginan ang mga tauhan.

"So ano? all set?"

"Yes Sir."

"Good."

***

Puno ang simbahan dumating sina Leo. Malapit lang ito sa kanilang lugar. Sa harap nito ay malaking plaza, at ang left side ay national highway. Gaya ng inaasahan, kulang ang sasakyan sa oras na ito. Taimtim na nagdasal ang buong mag-anak sa misa, habang nasa likod sina Ding.

Malakas pa rin ang mga kaba ni Leo sa mga oras na ito.

Paulit ulit ang kanyang dasal, kung ito ang gusto ng Panginoon sa kanya, kung ito na talaga ang itinakdang araw ng kanyang kamatayan, tinanggap niya ito. Nagpapasalamat siya sa mga biyayang naibigay sa kanya sa loob ng maraming panahon. Sana ay pantubayan ang kanyang buong pamilya.

Patapos na ang misa at malapit ng magbigay ng huling basbas ng mapansin ang apat na truck ng mga sundalo na nagsipagbabaan sa plaza. Ang mga sacristan at ang mga choire members ginigiyahan ang mga tao na sa left and right-wing dumaan. Tinungo ito ni Third at nagmasid. Lumabas pa siya at may kinausap ang nagpakilalang opisyal.

Pagbalik niya sa simbahan, ibinulong niya ki General Altarez ang sitwasyon. Naririnig din ito ni Ding.

"A certain Colonel Mendez Sir. They have orders daw to conduct full military salute paglabas mo, at yun na din daw ang escort papunta sa Aguinaldo."

Natawa si Leo.

"Dito sa simbahan?"

"Yun ang sabi Sir."

"Ok. Ding, do it. Move."

"Yes Sir."

Umalis si Ding.

"Problem Dad?" Si Eleanor

"Wala." Nakangiti si Leo.

"Maraming military sa labas, ano yan?"

"Kaletsehan, magbibigay daw ng military honors for me."

"Dito sa simbahan? this is a public place."

"Kaya nga."

"So, mauuna ba kami?"

"No, diba mag no-novena ka? isabay mo na muna ang mga bata dito, tatawagin na lang kayo ni Ding. Huwag lalabas, ok?"

"Ok."

"Mommy.." Malambing ang tinig ni Leo.

"Yes."

"You know I love you, ha?"

"Ley. Ano ba? you're so weird mula pa kanina."

Hinalikan ng heneral ang labi ng kanyang misis. At ang noo.

"You're beautiful as ever, Ellen. A perfect wife, and a perfect mom to my kids. Thank you for always being there for me all these years. I love you forever, sweetheart."

Napangiti ang asawa sa sweetness ngayong ni Leo. Hinaplos ang kanyang mukha.

"Happy Birthday."

Tumayo si Leo ng tuwid.

"Let's go guys. Party time."

Mapapansin na walang pinalalabas sa main door ng simbahan. Umaalalay din si Ding na sa left at right doors dumaan ang mga tao. Naglakad si Leo, kasama sina Third at iba pang aide palabas sa simbahan. Malalakas na kabog ng kanyang dibdib.

Nasa may bukana na si Leo ng main door ng simbahan. Sa di kalayuan, may mga taong nag iipon ipon din upang panoorin ang kakaibang show. Tatlong platoon na mga unipormadong sundalo ang nakahilira, nasa complete alignment and positions. Lahat may hawak ng M-16 rifle. Sumigaw ang nasa may gitna ng mga sundalo.

"PU..GAY KAMAY!"

Sabay sabay, nagsaludo ang mga ito ki Leo na nasa may pintuan ng simbahan. Humakbang pa si Leo ng tatlo kaya tuluyan na siyang nasinagan ng sikat ng araw. Maya maya, may papalapit na tila isa pang opisyal, at sa likod nito dalawa pang sundalo na parang nag-mamartsa papunta sa kanya. Tensionado ang buong paligid. Wala silang kamalay malay ang mga ususero sa mga mangyayari. Nang makalapit ng husto ang malaking lalaki na kasing tangkad ni Leo mas lalo niya itong namukhaan.

Sumigaw muli ang isang lalaki.

"HAN—DA, TA!"

Isang dipa ki General Altarez huminto ang matangkad na lalaki na naka uniporme din, at bumati sa heneral.

"Good Morning, General Leo Altarez."

Nakatitig si Leo, at bumati.

"Yusuf."

Bumunot agad si Yusuf ng kanyang Caliber 45 Pistol. Ikinasa. At itinutuk sa noo ni General Altarez. Nagulat ang mga nakakitang sibilyan. Napaatras sa kanilang kinatatayuan.

Hindi si Leo.

Tumingala siya sa langit. Pumikit.

Kasabay ng pagbaba ng kanyang ulo. Pumutok ang baril ni Yusuf ngunit halos nauna mula sa isang building sa gawing kanan, dalawang poste ang distansiya sa 4th floor, pumutok din ang isang Carbine Sniper nang isang sharp shooter na Marine Officer.

PING!

Sa laki ng bala, halos nabiyak ang buong mukha ni Yusuff ng tumagos ito mula sa kanyang batok. Tinamaan din si Leo ng bala galing ki Yusuff, pero dumaplis sa ibabang bahagi ng kanyang panga. Nang matanto ng mga kalaban na set-up at ambush ang lahat, nagpaputok sila ng walang dereksion sa harapan.

Ngunit sa bubong ng simbahan at plaza, lumitaw pa ang hukbo ng SWAT TEAM ng Northern Police District at pina-ulanan ng bala ang mga kalaban sa baba. Ilang saglit lang, sumigaw na si Ding..

"WALANG PAPALAG! BABA! BABA ANG GAMIT!"

Natutukuan niya ng baril sa sentido ang nagpakilalang Colonel Mendez.

Natigil ang mga pekeng sundalo. Patay na si Yusuf at hawak na ang kinikilala nilang Kadre. Agad nilang inilaglag ang mga armas. Sa ibat ibang sulok ng plaza, kalapit na mga building at sa simbahan, lumabas pa ang tropa ang composite team, mula sa SWAG ng Navy, Marines, NPD Police at strike force ng National Bureau of Investigation. Lahat naka full battle gear gamit ang mga high caliber fire arms. Bukod dito, siyam pang snipers ang nakalatag sa ibat-ibang anggulo.

Ang bangkay ni Yusuf ay nakahandusay sa may harapan ni Altarez. Bumagsak din si Leo dahil sa tama ng mga bala, ngunit naaninag niya sa may pinto, si Trishia at Sara, nakahandusay rin at duguan. Hawak ni Third si Eleanor at Meanne, kapwa sumisigaw at gustong umaalpas. Wala nang marinig ang heneral sa paligid ngunit bago pumikit at dumilim ang kanyang pangingin, nakausal pa ito ng manipis na tinig.

'Anak. Trish. God. Sorry.'

***

Ang buong pangyayari ay eksakto sa prediction ni Lieutenant General Leonardo Altarez ng ilatag niya ang lahat sa conference room ng NICA ang kanyang natuklasan. Ang malaking debate habang ginagawa nila ang plano, ay kung bakit kailangan naroon ang pamilya ni Leo at kung papayagan nilang lumabas pa siya sa Simbahan.

Ipinaliwanag ni Leo na ang lahat ay dapat masunod ayon sa naiisip at plano ng mga kalaban. Siya lang ang target kaya ang kailangan, precise ang bawat galaw. Diskusyon din ang pagdala niya ng baril. Una, naka-geyla siya kasi papunta siya sa turn over ceremony. Pangalawa nasa simbahan sila. Sakaling mag sukbit siya ng armas, lahat ay magbabago sa papanaw ng mga kalaban. Expected na ang mga mata na susunod sa kanya, ay magmumula sa kanilang bahay. Sakaling magkaroon ng pagkakamali, o makitang mag-isa siya, iisipin ng mga kalaban na alam niya ang mangyayari.

Hindi nila makukuha si Yusuf.

Ang plot para sa kanyang kamatayan ay nakita ni Leo sa huling usap nila ni Emma tungkol sa Doomsday. Nang makita niya ang huling conversation, at naroon na ang petsa, lugar at Bravo Yankee, kinabahan siya dahil natanto nitong hindi Land Registrations Administration ang target. Ang LRA ay initials na kumakatawan sa kanyang pangalan. Leonardo Robles Altarez. Mismong si Yusuf ang magsasagawa nito na ang plano ay isang firing squad sa harap ng publiko. Tama ang hinala niya na personal ang lahat. Ganti ito sa brutal na pagpatay ki Akhmed sa Lamitan. Ang araw at lugar ay nabasa din Leo sa na-intercept na usapan nina Emma.

Ang PAL-D 82207A ay hindi flight code ng Philippine Airlines-Domestic. Ito ay lugar, petsa at eksaktong oras kung paano isasakatuparan ang pagpatay sa kanya. Malinaw na naintindihan ni Leo sa coded message: Palanan Drive August 22, Seven in the Morning. Araw ng birthday at retirement ni Leo at oras kung saan magsisimba sila sa Palanan Drive.

Ang risk ng kanyang kamatayan ay napag-usapan. Pero idiniin ni Leo na kung ito ang katumbas makuha lang si Yusuf, handa siya sa ano mang mangyayari. Ang pangalawang concern, nasisiguro nilang magkakaroon ng civilian casualties dahil magiging open gun battle ang magaganap sa pampublikong lugar.

Upang makaiwas, isang Paring chaplain, Army Captain ang pinagmisa nila sa oras na iyon. Pati mga sacristan at ang choir ay mula sa Camp Aguinaldo Church na mga servicemen. Sila ang nagsilbing giya sa pagpapalabas ng mga tao sa tabi at nakiusap na huwag gumitna sa may mga sundalo. Ang sumabit lang ay si Buddy. Isa sa junior aide ni Leo, dahil ang assignment niya ay isara ang main door upang di makita at hindi mataranta sina Eleanor sa magaganap. Hindi niya ito nagawa dahil matigas ang malaking pinto at hindi niya mahanap kung ano ang lock, gayong apat na beses siyang nag-ensayo sa pagbukas at pagsara ng pintong ito.

Naging palaisipan ang partisipasyon ng NPA . Nalungkot si Leo ng makunpirma kung bakit naki-anib ang notorious liquidation squad ng New Peoples Army, ang Alex Boncayao Brigade o ABB. Ang kasagutan ay nasa profile na hawak niya sa estyudiante ni Sara, si Julius Canojado. Si Canojado ay totoo ngang student leader at may dugo na konektado sa Communist Party of the Philippines. Ang kumpletong pangalan ng binata, Julius Caesar Boncayao Canojado. Tubong Camarines Sur ang kanyang ina, kapatid ng nasirang si Alex Boncayao. Number one NPA hitman, noong dekada otsienta at nubenta na pumaslang sa apat na heneral sa magkakaibang panahon. Liban ito sa mga pulis at iba pang military na nalitis din at hinatulan ng Hukom ng Bayan.

Nasusundan ng mga espiya ng ABB Group ang imbestigasyon sa Canojado-Barba double murder case, sa pakiusap ng ina ni Julius. Ang nakawan sa bahay nila sa oras ng maganap ang pagpaslang ay hindi nalalayong may kinalaman sa isat isa. Nalaman nilang isang grupo lang ito kung saan ang direct order ay nagmula General Altarez. Dito, nakipag kutsaba sila sa planong pagpatay ki Altarez na siyang pinag-usapan sa The Peninsula Hotel, kasama ang ilang Muslim Extremists.

Ang ABB ang grupong nasa likod sa ambush sa Bataan, kung saan ninakaw at itinago nila ang apat na Military Trucks pati mga military uniforms at gadgets. Mabilis sanang nahanap ng ISAFP ang mga ito, ngunit pinigilan ni Leo ang recovery, upang matuloy ang plano para sa DOOMSDAY LRA. Ito ang decoded form sa C4: Cargo Four.

***

Bago naganap ang lahat, halos paubos na ang tao sa simbahan liban sa ilan na nagdadasal pa rin. Magkakatabi si Eleanor, Meanne at Sara sa upuan habang binabasa ng kanilang ina ang kanyang novena. Si Trish ay walang interes sa ginagawa ng kanyang mga kasama kaya tumatakbo takbo ito sa altar at sa gitna. Nung tumalikod ang bata nakita niya ang mga military men na tila kausap ng kanyang lolo.

Napalingon din si Sara sa tinitingan ng anak habang nakatayo ito sa aisle.

Nanlaki ang mata ni Sara ng makitang itinutuk ng kausap ng kanyang ama ang kanyang baril sa noo ni Leo.

"Daddylo.."

BANG!

Narinig niya ang sigaw ni Tricia..

"LOLOOOOOOOOOOOOOOOOOO..."

Tumakbo ito mabilis, humahagolhol si Trishia papalabas. Sumunod si Sara.

"Trish, anak. Waaaaggggggggggggggggggg!!!

Sunod sunod na mga putok ng baril ang narinig nila. Nataranta na rin si Meanne at Eleanor sa narinig at sa pagtakbo ng mag ina at mga putukan sa labas ng simbahan. Agad silang tumayo at humabol. Si Sara at Trish ay dinadampot sana ng sacristan, ngunit napadapa ito ng mag umpisa ang putukan. Tumatagos na ang mga bala sa simbahan kaya nagsipagdapaan ang mga tao. Hindi umabut ang mag ina ki Leo, bagkos natumba si Sara, kalong ang anak. Pareho silang tinamaan ng bala.

Tinakbo ito ni Third pero hindi niya rin inabut, kaya ang hinarang na lang nito ay si Meanne at Eleanor na sumisigaw. Magkasabay niyang hinablot ang mga ito at niyakap upang pigilan pang makalapit sa nagliliparang mga bala.

"DAAAAAAADDDDDD"

"DAAAADDDDDDDDDDDD.."

***

Limang ambulansiya ang sadyang naka-standby twenty meters sa Plaza. Agad itong rumesponde matapos tumawag ang nagsilbing ground commander, si General Carlito Mayo ng Philippine Marines.

Tatlong sibilyan ang malubhang nasugatan kabilang na ang mag inang sina Sara. Ganundin si General Leo Altarez. Nag escort ang patrol car ng NPD Police habang magkakasunod na tumatakbo ang mga ambulansia papunta sa V. LUNA Hospital sakay si General Altarez, Sara at Trishia at isa pang silbilyan.

***

Agad binalot ang bangkay ni Yusuff at pakubling ipinadala sa team ng NBI ang Palestenian terrorist, para sa Post Mortem Examination. Kailangang mag-match ng husto ang prints at identifying marks bago nila isumite ito sa Interpol at UNSOC. Nakahanda na ang press statement sakaling dumating ang media at wala ni isa ang babanggit sa pagkakapatay sa Palestenian Al-Quida terrorist na si Yusuf Baddi. Base sa International Protocol, ang ganitong sitwasyon ay kailangan ng full approval mula sa United Nations Security Oversight Committee upang iwasan ang matinding gulo, sa ibat ibang panig ng mundo.

Dalawang pung minuto ang makalipas, naka-set up na ang OB VAN Microwave Outside Broadcast ng GMA7 at naka-standy by na sa camera si Jiggy Manicad para sa FLASH REPORT. Wala pa siyang ideya kung anong nangyari, pero katabi na nito si General Carlito Mayo upang magbigay ng kunting situationer. Ang wrap-up sa three minute window nila, aabangan daw ang detalye mamaya.

***

Alas nuebe ng umaga ang klase ni Ariel pero medyo napaaga siya ngayon sa campus. Inisip niyang mag snack muna dahil hindi nag almusal kaya dumeretso siya sa canteen. Bukas ang TV na nakasabit sa wall kaya nanonood siya ng habang pumipila sa pag order. Bigla na lang itong pinutol dahil sa flash report ng shoot out sa Palanan.

Napatayo si Ariel at napatutok sa TV ng marinig ang mga Apelyidong Altarez. Mga sugatan at isinugod sa ospital. Nilihisan na siya ng mga nakasunod sa kanya dahil nawala ang interes ng binata na kumain. Kinabahan siya. Nag uunahan ang kabog sa kanyang dibdib lalo na ng lumabas sa chargen ng mga injured, video overlap sa footages na kuha sa pinangyarihan ng barilan sa harap ng simbahan.

Mga Nasugatan:

LT. GEN. LEONARDO R. ALTAREZ, 58
SARA MINERVA B. ALTAREZ, 27
PATRICIA ELEINA B. ALTAREZ, 6
1 UNIDENTIFIED MALE

***

Humihingal si Ariel ng dumating sa Ospital. Fully guarded ang buong V-Luna sa dumadaming media men na nais makakuha ng update ki Gen. Leo Altarez. Buti na lang nakasabay niya si Ding, kaya mabilis siyang nakapasok sa entrance kahit walang ID kung sino ang kanyang pasyente at kung kaano ano niya ito. Patakbo niyang tinungo ang daan kung saan naroon ang mag inang Altarez.

"Meanne."

Napalingon si Meanne.

"O, andiyan ka na.."

Maaninag ang namamaga pang mata ni Meanne. Balisa. Nagiisa siya dito nag hihintay ng abutan ni Ariel sa waiting area.

"K-Kumusta sila."

"H-hindi ko pa alam. Me mga doctors, di pa lumalabas."

"Si Mommy?"

"Kinuha din ng mga nurse kasi, nag collapse siya."

"S-Si Sara? Si Trish, anong lagay?"

"Honestly Ariel, hindi ko alam. They're both unconscious ng dalhin dito. Sumunod lang kami."

"God."

Takot na takot si Ariel.

"A-alam na ba ni Dindy?"

"Y-yes, tumawag siya kanina. She's catching a flight now pauwi."

***

Alas dos ng hapon. Medyo naka-recover na si Eleanor nasa wheelchair ito at kasama na nina Meanne at Ariel na nag-aantay kung ano kalagayan ng kanilang mga ka-anak. Naroon na rin si Ding at Third nagdala ng makakain ng magina at ni Ariel. Pero sa ngayon parang hindi magalaw ang pagkain, maliban sa dalang tubig ni Third. Ilang saglit pa, hinanap sila ng isang doktor na babae. Mga kasing edad ni Eleanor.

"Ellen." Nakangiti ang doktor.

"Oh, Hi Jean, musta, musta sina Leo."

"Si Sara and her baby, okey na sila."

Napahinga si Eleanor. Ganun si Ariel at Meanne. Medyo naibsan ang tension.

"Si Baby, she suffered a bullet sa arms, hindi naapektahan ang bones. Pero ewan ko ang muscles. Oobserbahan natin, pero she's fine."

"Si Sara, a bullet din sa shoulder. Minor injury, nothing to worry. Natutulog pa sila. I think they can manage, baka mamaya lang magising na kasi inopera namin."

"S-si Leo Jean, how's my husband?"

Naupo sa harap ni Eleanor ang doktor.

"Len, Leo is still in operating room. He suffered six bullets. Two of them are serious shots. We are still doing our best."

Napaiyak si Eleanor at Meanne sa narinig.

"Kelangan namin ng blood Len. Leo is type is AB. Waa tayong stock niyan dito kasi alam mo na naman uncommon siya, meron ba sa family na pwede?"

"Si Leo at Dindy lang ang AB, lahat kami type A."

Dito nagsalita na si Ariel.

"Ah, D-Doc, type AB po ako."

Napatingala si Eleanor at Meanne sa binata.

"Okey. Sorry, who are you?" Ang doktor.

"Ahh, Jean, siya ang boyfriend ni Sara. Si Ariel."

"Aw ok. Ano, are you sure about this?"

"Yes Doc."

"Sige, sumama ka muna sakin, will do some tests."

Bago nakahakbang si Ariel, hinawakan ni Eleanor ang braso niya.

"Ariel, okey ka lang?"

"Yes, Ma'am."

"Sure about this?"

"Opo."

"Thank you, anak. Thank you."

***

EIGHT MONTHS LATER..

Espesyal ang araw na ito para ki Ariel. Narito kasi ang kanyang ama at mga tiyahin. Sa unang pagkakataon pinababa niya ang mga ito upang makapiling niya sa araw ng kanyang pagtatapos, sa college of civil engineering. Kumuha sila ng mumurahing hotel para sa tatlong araw na pamamalagi sa Manila. Nang makita niyang maayos na ang kanyang sarili sa salamin lumabas siya ng banyo upang ipakita sa ama ang kayang itsura.

Tiningnan siya ng tatay sa sout na toga. Nakangiti ito. Tinawag siya at niyakap ng mahigpit.

"Masaya ang Mamang mo, alam ko. Nakikita ka niya ngayon nakangiti yun anak. Magiging magaling kang Engineer, Ariel."

Niyakap lang ng binata ang ama.

***

Naguumpisa na ang processional rites, nababagot na si Ariel dahil hindi na niya pa maaninag si Sara. Dalawang buwan na ang nakakaraan ngayon, bumalik siya bilang PE teacher ng campus. Malugod naman siyang tinaggap agad dahil tila walang nagbago sa set up ng kanyang iniwan. Parang nag bakasyon lang si Sara. Naroon pa rin ang mga gamit niya sa PE Room office, walang halos na nagalaw maliban sa mas malinis ito ngayon. Inaasahan ni Ariel na narito na ito ngayon ayon sa kanilang usapan, lalo pa at narito ang kanyang mga kamag-anak mula sa La Union.

Hanggang sa maka upo ang binata sa kanyang pwesto at mag umpisa na ng tuluyan ang programs, palinga linga si Ariel sa paligid. Nababahala tuloy ang kanyang mga kamag anak na nasa may likuran, kasama ang iba pang mga magulang at kamag anak ng mga graduate dahil sa hindi siya mapakali sa kinau-upuan.

Si Sara ay nasa may Grandstand at abala sa pagsasaayos ng sequence ng ginaganap na graduation rites. Nakita niya na kanina si Ariel ngunit hndi niya malapitan dahil inaasikaso ang kanilang panauhing pandangal sa back stage. Nakita niya na rin ang Papang at tiyahin ni Ariel at mamaya, balak niyang lapitan sila.

Nag-umpisa ng magtawag ng pangalan ng Graduates, ayon sa sa pagkakasunod ng mga Departments. Ikatlo ang College of Engineerig.

Saka niya lang nakita si Sara.

Naka-upo na ito katabi ng ilang faculty and staff sa kaliwang bahagi ng stage. Naka-formal dress ito na kulay beige. Nung tumayo si Sara at parang me hinanap sa kanyang likuran, mas lalo pang naaninag ng binata ang dalaga. Hinugot niya ang cellphone.

ARIEL: I see u. Ganda mo in that dress. ;)

Minasdan niya si Sara na tila naramdaman ang vibration ng cellphone sa kanyang dalang purse. Kinuha ito, binasa. At ngumiti. Hinanap siya ng mata nito sa lugar kung saan nakita siyang nakaupo. Nagtama ang kanilang mata. Binilatan siya ng dalaga.

ARIEL: Love u. Lam mo?

SARA: Thanx. :p

SARA: Luv u 2 babes. Kita ko papa mo. Andito pala.

ARIEL: Yep.

SARA: Later. So busy, ako natoka sa programs. ;)

ARIEL: Babes.

SARA: Babes?

ARIEL: Mamaya. I have a surprise.

SARA: Surprise? Nu yun?

ARIEL: Surprise nga eh. ;)

SARA: Hm. Excited! :p

ARIEL: Love u. ;)

SARA: :P

***

Nanginginig ang binata ng matapat na sa kanilang department ang tatawagin sa entablado. Nakapila na siya at nung marinig ang kanyang pangalan..

LADRIDO, ARIEL C.

Nagpapalakpakan lalo na ang kasama niyang mga kamag anak sa hapong ito. Medyo napatayo sin si Sara ng umakyat ang binata sa stage. Ngunit pag-dating niya dito binulungan niya ang Dean at agad na pinuntahan ang Emcee at may sinabi din. Nagtaka si Sara at daang daang mga tao ng kunin ni Ariel ang microphone.

Sa tabi, senensayasan niya si Devine. Ang kakutsabang kaibigan sa hapong ito. Kagat na ang dilim, medyo malamig ang hangin. Ang buong ilaw ay namatay liban sa spot light sa stage.

"Sorry po to interrupt this ceremony for I while but I think it's only right and proper to do this here and now or never..."

"Gusto ko pong ipa-alam sa inyong lahat, na sa matagal ng panahon, nagmamahalan po kami ng isa sa teacher sa pamantasan ito. All these years, we have proven our love even if it is being condemn because of our status. But for me, she is the most adorable woman in my eyes who captivates my heart everytime I see her."

Litong lito ang mga tao. Pero parang naiintriga sa ginagawa ngayon ni Ariel.

Sa upuan, nakaramdam ng labis na kaba si Sara. Madilim ang paligid at tila walang mga alam ang mga katabi niya sa nagaganap ngunit para siyang matutunaw. May mga bulungan kung sino, kanino at ano ang nangyayari mula sa mga kapwa niya college instructors. Ngunit tila wala silang alam. Takot si sara sa nagaganap. Hindi nila ito napag usapan ni Ariel.

"So, infrontof all, the Chancellor and the membes of the board, the deans of colleges, professors and teachers and to you my fellow graduates, and dear parents, I am standing here.. to profess my love to Ms. Sara Minerva Bergman Altarez..."

Nagtayuan ang lahat ng mga estyudiante. Lahat napadako ang tingin kung saan nakaupo si Ms. Altarez. Ang dilim ay biglang kuminang sa sabay sabay na pagbubukas ng kani-kanilang mga cellphones, upang kunan ng video ang nagaganap ngayon. Nagpatuloy si Ariel. Nakatingin na sa kinauupan ni Sara.

"Sara, you know I love you without knowing how, or when, or from where. I love you simply, without problems or pride.."

"I love you not only for what you are, but for what I am when I am with you.."

Lumuhod ang binata sa harap kung saan naroon si Sara. Binuksan nito ang dalang maliit na kahon na may laman ng singsing. Tumili ang mga kababaihan sa nakita maging mga ang teachers sa boung campus.

"Will you marry me, Ms. Sara Minerva Altarez?"

Ito ang hudyat ni Devine upang itapat na ang isang spot light ki Sara. Mas lalong nasilayan ng karamihan ang dalaga sa madilim na sulok ng kanyang kinalalagayan.

At pinindot na rin ni Devine ang play mode sa kanta ni Elvis Costello. She.

~She may be the face I can't forget~
~The trace of pleasure or regret~
~May be my treasure or the price I have to pay~
~She may be the song the summer sings~
~May be the chill the autumn brings~
~May be a hundred different things~
~Within the measure of a day~

Parang matunaw si Sara sa pagkaka upo. Litong-lito sa ginagawa ng binata sa stage. Labis labis ang kaba ng kanyang dibdib, lalo na't nakatuon ang spot light sa kanya. At lahat ng mga mata sa daang daang tao na narito ngayon. Naririnig niya ang sigawan sa paligid.

"Mam Sa-ra.."

"Mam Sa-ra.."

"Mam Sa-ra."

~She may be the beauty or the beast~
~May be the famine or the feast~
~May turn each day into a heaven or a hel~l
~She may be the mirror of my dreams~
~The smile reflected in a stream~
~She may not be what she may seem inside her shell~

Tumayo si Sara. Sinusundan siya ng spot light. Maririnig ang palakpakan ng mga tao hanggang sa marahang magtungo ang dalaga papunta sa kina roroonan ni Ariel.

~She may be the love that cannot hope to last~
~May come to me from shadows of the past~
~But I'll remember till the day I die.~

Nakaluhod pa rin si Ariel, nasa harap na si Sara sa ibabaw ng entablado. Malakas pa rin ang hiyawan at palakpakan. At may mga sumisigaw.

"Say yes!"

Pero inilapit ng dalaga ang kanyang bibig ki Ariel..

"Humanda ka sa akin. Hiyang hiya na ako ah. This is crazy."

"Please say yes."

Nakayuko lang sa kanya ang dalaga, alam ng mga tao na tila nag uusap sila ngunit hindi naririnig.

"Sigurado ka na ba dito?"

Tumango ang binata.

~She who always seems so happy in a crowd~
~Whose eyes can be so private and so proud~
~No one's allowed to see them when they cry~

Huminga si Sara ng malalim. Tumayo ng maayos. Saka kinuha ang microphone ni Ariel. At sumagot..

"Yes."

Muntik pang magiba ang buong campus sa lakas ng hiyawan. Maging ang Presidente at ang Dean, nagsipagtayuan at pumalakpak na rin sa kakaibang wedding proposal na ngayon lang yata naganap sa mahigit 400 years ng pamantasan.

Isinuot ni Ariel ang singsing. At kasunod nito, dinampian niya ng halik ang teacher sa kanyang labi, sa harap ng madla. Sa harap ng school board. Sa harap ng buong tao, wala na silang dapat itago. Wala na ang alinlangan. Napaiyak si Sara sa tagpong ito habang mahigpit na magkayakap sa harap ng maraming tao.

~She may be the reason I survive~
~The why and wherefore I'm alive~
~The one I'll care for through the rough in many years~
~Me, I'll take her laughter and her tears~
~And make them all my souvenirs~
~For where she goes I've got to be~
~The meaning of my life is she.."

Isang oras lang ang makalipas matapos nito, mahigit limang milyun agad ang hits sa video ng marriage proposal ni Ariel na kumalat na sa Facebook, Youtube at iba pang social media platforms.

***

Sa kahabaan ng Edsa. Ma traffic. Nakatigil ang sasakyan ni Leo Altarez, bagong talaga bilang Presidential Adviser on National and International Security Affairs ng Office of the President. Katumbas ng undersecretary ang posisyun niya ngayon. Ang kasunduan ay reporting directly si Leo sa Office of the President nang tanggapin niya ang alok na ito. Mismong ang pangulo ang pumunta sa kanilang bahay upang makiusap na sumama siya sa kanyang gabinete.

Naligtasan ni Leo ang kamatayan. Buti na lang naagapan ang maraming dugo na nawala sa kanya. Buti na lang, dumaplis lang sa spleen ang isang bala na inakala ng mga doctor na tinamaan. Ang isang bala ay bumutas sa intestine, ngunit nagawan ito ng paraan. Tanging ang peklat niya sa baba, ang makikitang lamat sa insidenteng iyon.

Tinapik siya ni Ding.

"Sir, I think you want to see this."

Tiningnan niya muna si Ding, katabi ni Third. Mga dating aide na ngayon ay Staff ni Leo sa Malakanyang. Kinuha niya ang cellphone kung saan makikita ang viral video ng wedding proposal ni Ariel ki Sara sa loob ng University. Napailing ang dating heneral.

"Ugok talaga to. Nag-propose dito, marami namang lugar."

Ibinalik niya ang cellphone sa kasama at nag utos ng padabog sa driver.

"Dumaan ka nga Badong sa Seven Eleven. Bumaba ka muna at bumili ng champagne."

"Me okasyon ba Sir?" Si Ding. Siniko si Third.

"Ano pa nga ba, mukhang makikilala ko ngayong gabi ang bago kung manugang. Putang ina." Nakatanaw siya sa bintana.

Lihim na natawa si Ding at Third sa likod.

***

Dahil coding, nag commute lang muli si Meanne buong maghapon. Nakaka-stress pero dahil third year na siya ngayon madami dami na ang requirements na kailangan niyang asikasuhin. Habang nasa FX, napapa ngiti si Meanne sa napapanood sa kanyang dalang notebook. Kalat na kalat na ang video ng kanyang Ate sa marriage proposal ni Ariel.

Tuwang tuwa siya sa kalokohan ni Ladrido.

Paglingin ni Meanne, tila malapit na siya sa lugar kung saan bababa kaya inayos niya ang sarili. Nasa likuran na siya naka upo, dahil ito ang bakante kanina. Napansin niyang tila dalawa lang sila rito ngayon ng kaharap na lalake. Nasulyapan niyang nakatitig ito sa kanya.. at luminga din sa tabi sabay sabi.

"Boss, sa tabi lang po."

Nagtaka si Meanne dahil dito rin siya bababa. Mukhang naunahan siya. Pagkababa ng lalake, sumunod na rin si Meanne. Nagkatabi sila sa daan habang nag hahanap siya ng tricycle. Matangkad ang lalake, siguro mga 6'ft, kaya hanggang balikat lat si Meanne. Pero nang masinagan ng husto ang mukha nito, nakita niyang maganda ang itsura.

Nang humarap ito kung saan mas maliwanag ang mga bumbilya ng isang tindahan, na tanto ni Meanne na guwapo nga ang lalake. Sa isip, pilit niyang inaalala kung sino ang kamukha nito na tila nakita niya na.

Nung pumarada ang tricycle, may sakay na ito sa likod. Agad pumasok si Meanne. Ngunit naalangan ang binata na sumakay dahil naunahan siya ni Meanne. Narinig nila ang driver.

"Papasok ka ba? Sakay na kasya yan."

Nagkamot ang lalake. Napansin niyang umusog si Meanne sa pinakadulo upang bigyan siya ng space. Halata sa binata na nenerbyos ito lalo ng magkalapit sila ng malapitan ni Meanne. Sa pag pasok pa lang ng ulo, nasinghot na ng binata ang mabangong katawan ng dalaga. Ganundin si Meanne. Rumehistro agad ito sa kanyang utak. Parang napapikit nga siya. Magkadikit ang kanilang braso at binti sa higpit ng kanilang pagkakaupo sa maliit na sasakyan.

Pilit na inaalala ni Meanne kung sino ang kamukha ng lalaking katabi. Napabango niya. Nakatulala lang ang lalake sa unahan, ngunit nararamdaman ni Meanne ang tension. Hinayaan niya ito. Umabut ni si Meanne sa tapat ng kanilang bahay, naroon pa rin ang lalaki. Mauuna siya ang problema, kailangan ding umalis ng lalaki upang magkasya sila.

"Excuse me." Sabi ni Meanne, ng huminto ang sasakyan.

"A-ay Sorry." Bumababa ang lalaki. Tinanaw ang malaking bahay nina Meanne habang nag aabut ang dalaga ng kanyang pamasahe. Nang makasakay uli ang binata umarangkada muli ang tricycle papalayo habang hinahanap ni Meanne sa bag ang susi ng gate.

Narinig niyang huminto ang tricycle sa di kalayuan. Binubuksan niya na ang gate ng bumaba ang lalaking katabi niya kanina. At tumatakbo ito pabalik. Medyo nangamba si Meanne. Bukas na ang tarangkahan ng marinig niya ang tinig ng lalake. Humihingal.

"Hhaahhh, Miss. Hhaaahhh.. Misss Naiwan niyo to."

Nakita ni Meanne ang hawak na gadget.

"Ay, naku. yung tablet. Thank you." Kinuha ito ng dalaga.

Medyo natigil ang lalaki. Nakatitig lang ito sa kanya. Parang sa tingin ni Meanne may gusto itong sabihin pero walang lumalabas sa bibig.

"Thank you." Tumalikod ang lalake.

Nalito si Meanne. 'Thank you?' Napailing. Tsk, buhay nga naman, buntong hininga ng dalaga sabay sabi...

"Meanne.."

Napahinto ang binata sa paglakad, ikatlong hakbang. Humarap muli sa dalaga.

"So-Sorry?"

"Meanne ang pangalan ko."

"Ah, hi." Lumapit ito. "Ako si Jason."

Inaabut sana ang kamay niya pero hindi umimik ang dalaga. Ngumiti.

"Hi Jason. Taga Saan ka?"

"2 blocks, from here."

"Wala ng tricycle, maglalakad ka na niyan."

"Ok lang." Nakangiti ito. Nakikita na ng maayos ang mukha ng binata sa maliwanag na ilaw mula sa poste. Saka lang narealize ng dalaga kung sino ang kahawig ni Jason..

Orlando Bloom, Lord of the Rings

"Ok, nice to meet you, Jason."

"Meanne. See you around..?"

"Sure."

"That's good."

Nakatayo lang sila sa tapat ng gate nina Meanne.

"When?" si Jason.

"Ha?'

"Pwede magkita? When?

Napangiti ang utak ng dalaga.

"Ah, dito. Araw araw dadaan ka diba?"

Nagkamot ang binata.

"Ok."

Muling natigilan si Meanne. Nagisip.

"Naglalaro ka ba ng badminton?" Ani Meanne.

Natitig ang binata. Umiling.

"H-hindi eh."

"Ah Sorry, sige. Bukas kasi maglalaro ako diyan sa likod ng park."

"Ay, sige. Mag-aaral ako mag badminton."

"Sige."

"Sige."

"Ok."

"Right."

"Papasok na ako."

"Ok."

"Good night."

"Nine O'clock, AM"

"Ha?" Nalito ang binata.

"9AM, di mo tinanong kung anon oras ako nandun."

"Ay oo nga. Jee. Ok, 9am."

"Pasok na ako."

"Ok"

Napangiti si Meanne.

"Umalis ka na, para makapasok na ako.

"Ay. Sorry.. sorry. Sige see you tomorrow."

Sabay talikod ang binata. Iiling iling ang ulo. Nakangiti. Tumatalon talon sa daan. At muli siyang sinulyapan. Kilig na kilig si Meanne.

Ang gabing ito ay umpisa ng kanilang matamis na magiging samahan sa mga susunod na araw, dahil sa wakas nagkrus na ang landas ng dalawa. Lingid ki Meanne, matagal ng pinapangarap ni Jason na makilala ng husto kanyang natatanging..

DREAM GIRL.

**

The End