KAMUNDUHAN 73

73

Isang kakaibang araw para kay Gary ng mga sandaling iyon kung saan kasama niya si Kyla. Na pagkatapos nga nilang kumain ay namili ang dalaga ng ilan niyang mga gamit at sunod niyon ay namasyal ng may saya ang dalawa. Sa pagkakataong iyon, nakalimot pasumandali ang binata sa kamunduhan at hindi sumasagi sa isipan niya ang mag-inang Gina at Katlyn maging ang ina ng kasama na si doktora Arnie. Tanging si Kyla nga lamang ang nakikita ni Gary no'ng mga oras na iyon.

Kyla: salamat nga palang muli sa tulong mo Gary ha?! alam mo, ngayon ko lang ulit naramdaman 'to, 'yung malaya at walang pinangangambahan sa paligid! (aniya nito sa binata habang naglalakad ang mga ito sa isang park)

Gary: wala 'yun, ang totoo...masaya ako at ayos na ang lahat sa'yo! (tugon naman nito dito)

Kyla: siguro kung hindi ka dumating, malamang e, bihag pa rin ako ni Mang Erning ng mga kahalayan niya! at ngayon, hindi na siya ang driver ko at sumasabay na lang ako kay mommy! (muli niyang tinuran ngunit bigla itong natigilan ng maalala niya ang halinghing noon sa silid na tinuluyan ni Gary sa kanilang tahanan)

Halinghing ng isang babae na batid niyang sa kaniyang ina nagmumula, kaya naman daglian itong nanahimik at napatitig kay Gary na tila may ibig sabihin.

Gary: Kyla...may problema ba at bigla ka 'atang natahimik d'yan? (puna nito sa kasama ng mapansin niya iyon)

Hindi naman agad nakasagot ang dalaga at waring nag-iisip ito kung magtatanong pa ba ito o hindi na sa binata. Hanggang sa muli siyang tanungin ni Gary.

Gary: Kyla, may problema ba...? (at dito na sumagot ang dalaga)

Kyla: ah wala naman, may naisip lang akong bigla! (siyang sagot nito)

Samantala, sa tahanan ni Mrs. Gina, habang abala sa paglalaba si Rochel ay nilapitan ito ng ginang at agad niya itong kinumusta maging ang asawa nitong si Mike.

Mrs. Gina: Rochel, kumusta na nga pala kayo ng asawa mo? (bungad nito habang umiinom ito ng juice)

Rochel: okey naman ate Gina, kahit papaano e, nakakaraos din! (aniya naman nito)

Mrs. Gina: e...ang romansa niyo, ayos na rin ba? (tila nahihiya pa nitong pag-uusisa)

Ibig malaman ng ginang kung sumunod si Mike sa kanilang naging usapan.

Rochel: ang totoo ate Gina, wala na e...malamig na talaga siya sa 'kin! kahit ano pang gawin ko, parang hindi na niya ako nakikita! magaling lang kapag hihingi ng pera! (at dahil sa sagot na iyon ng babae, galit ang agad na naramdaman ng ginang sapagka't na isahan siya ni Mike)

Mrs. Gina: ang walanghiyang 'yun, panay ang pasarap sa 'kin hindi naman pala tumutupad sa pinag-usapan! (aniya nito sa kaniyang isipan) o e, bakit hindi mo pa hiwalayan? (ito naman ang tinuran niya sa babae)

Rochel: gusto ko na nga sana ate e, kaya lang natatakot ako baka naman kasi kung anong gawin niya sa akin?! (may pangambang sagot nito)

Sa pagkakataong iyon, tahimik na nag-isip si Mrs. Gina ng paraan para matulungan si Rochel at para matapos na din ang kanilang ugnayan sa kamunduhan.

Mrs. Gina: ahmm...Rochel, handa ka ba talagang hiwalayan na ang asawa mo? (tila may paniniyak nito)

Rochel: oo ate pero, pa'no...?!

Mrs. Gina: sige,tutulungan kita ngunit makinig kang mabuti ganito ang gagawin natin! (at dito na ipinahayag ng ginang ang kaniyang balakin)

May pangamba namang nakikinig si Rochel ngunit sa pakikipagtulungan na din niya ay magagawa nilang mapagtagumpayan ang planong iyon ni Mrs. Gina. Kaya naman, pagkaraang ihayag ng ginang ang balak na yaon ay sumang-ayon na din ang babae.

At...

' aahhhh sige pa sir Arman ang sarap kantotin mo pa ako! ooohhhh... ' (ito naman ang daing ng isang dalaga habang binabanatan ito ni Arman ng patuwad na ama ni Nicole habang nasa sa opisina niya ito)

Arman: ang sarap mo talagang kantotin ang sikip ng puke mo! aaahhhh oohhhh...(tinugon naman nito sa dalaga na kaniyang sekretarya at mabilis itong bumabayo sa likurang bahagi nito)

At habang sarap na sarap ang dalawa at pinagpapawisan sa pagtatampisaw sa kanilang kamunduhan, hindi nila inaasahan ang biglaang pagdating ng asawa nito na si Priscilla na nagulat at agad na natigilan ng buksan nito ang pintuan ng opisina ng asawa at doon ay bumungad sa kaniya ang dalawa. Nakatuwad sa sofa ang dalaga habang mabilis itong binabanatan ni Arman sa likuran, dahil dito'y nagulat din naman ang dalawa sa pangyayari at agad na napatayo si Arman at ang dalaga, agad nitong kinuha ang saglot nito't pinangtakip sa kaniyang katawan.

Priscilla: mga hayop kayo, kaya pala lagi kang ginagabi ng uwi at lagi kang pagod ito pala ang ginagawa mo dito! (ang may galit nitong tinuran sa asawa na mabilis na nagsuot ng pantalon)

Arman: hon patawarin mo ako hi-hindi ko lang napigilan ang sarili ko at natukso ako! (paliwanag nito ngunit isang malakas na sampal ang kaniyang natanggap buhat sa asawa)

At pagkaraan niyon ay mabilis na lumabas ng silid si Priscilla na luhaan ang mga mata. Wala namang nagawa si Arman kung hindi pauwiin na muna ang dalaga at napaupo na lang ito sa sofa kung saan kanina nga lamang sila'y nagpapasarap ng kaniyang sekretarya.

-