My Pretty Francine Part 19 - The Getaway (My Story of Tintin)

My Pretty Francine Part 19

Ang nakaraan...

Kung ako man ang sumira sa buhay ni Francine, alam kong ako lang ang tanging kayang umayos nito...

Lalayo na kami.... hindi na kami muling babalik... kahit kapalit pa nito ang posibilidad na makulong ako...

Naalala ko pa ang sabi sa akin ng aking nasirang lolo.....

"Ang Pag-ibig parang malalim na ilog yan... Nakatalon ka na, bago mo pa lang maaalala na hindi ka pala marunong lumangoy..."

Handa na akong itaya ang lahat para kay Francine....

CHAPTER 19 - The Getaway

Sa pagpapatuloy...

Makalipas ang ilang pang mga araw....

Pasado alas-diyes na ng gabi at napakalakas ng ulan sa labas ng aking bahay... Nasa terrace lang ako habang pinapanuod ko ang malakas na buhos ng ulan... Wala ng tao sa kalsada. Nangungulila pa din ako sa batang naging parte na ng buhay ko, ilang araw na rin kasi akong walang balita kay Francine... Ilang araw na halos katumbas na ng napakahabang panahon.

Pilit kong pinipigilan ang sarili ko na magkaroon ng poot kay Cheska... Unti-unti ko na kasing nakukumbinsi ang aking sarili na kamuhian si Cheska dahil sa ginagawa nyang pagpaparusa sa akin. Alam kong mali ang aking nagawa ngunit higit na mali kung ilalayo nya sa akin si Francine. Napakalupit pala ni Cheska at kinaya nyang ilayo ang anak nya sa akin kahit alam pa nya na may nangyari na sa amin nito...

Kailangan ko na syang harapin, naka ilang text at tawag na din ako na hindi nya pinansin. Wala na akong ibang maisip na paraan... si Cheska ang humamon sa akin na gawin ang bagay na ayoko sanang gawin...

Pinalakas ang loob ko ng matinding poot.... nagmamadali akong lumabas ng bahay at sinugod ang matinding ulan. Hindi ko alintana ang lakas ng ulan at dilim ng kapaligiran habang mabilis akong naglalakad papunta sa bahay ni Cheska na ilang kanto lang ang layo mula sa aking tirahan. Buo na ang loob ko na kausapin sya at ipaglaban ang pagmamahal ko sa kanyang dalagitang anak.

Ilang sandali pa ay natanaw ko na ang kulay asul na gate ng bahay nila Francine. Habang patuloy ang pagbagsak ng malakas na ulan tinanaw ko mula sa labas ng gate ang kanilang madilim na bahay. Basang-basa ako ng ulan habang pilit kong inaaaninag ang mga bintana sa may kadilimang harapan ng bahay nila Francine....

Kinatok ko ang bakal na gate sa harap ng kanilang bahay.... Walang sumasagot mula sa loob. Napilitan na akong sabayan ng sigaw ang nakakabinging tunog ng pagbagsak ng ulan mula sa kalangitan.

"Cheska!!!!.... Cheska!!!!.... Mag-usap tayo!!!" sigaw ko mula sa labas ng kanilang gate habang patuloy pa rin ang matinding pagbuhos ng ulan.

Inaantay kong may magbukas ng ilaw mula sa loob ng bahay....

"Cheska!!!.... Mag-usap tayo!!!" pilit kong tinatalo ng sigaw ang tunog ng pagbuhos ng malakas na ulan.

Halos namaos na ako sa kakasigaw ngunit walang nagbukas ng ilaw sa loob ng madilim na bahay nila Francine.

"Chin-chin!!! Chin-chin!!! Lumabas ka!!!! Mag-usap tayo!!!" sigaw ko pa rin habang basang-basa na ako ng ulan.

Lumipas ang ilang minuto at wala pa ring lumalabas mula sa madilim na bahay ng mag-iina...

Ilang sandali pa ay napansin kong may nagbukas ng ilaw sa bahay na katabi ng tirahan nila Francine. May lumabas na isang matandang babae na nakapayong at waring inaaninag ako sa kalakasan ng ulan... Marahil ay nabulabog ko siya sa tindi ng aking pagsigaw. Nagsalita ang matandang babae habang nasa loob ng kanyang gate.

"Naku, iho... yung mag-iina ba dyan sa bahay na yan ang hinahanap mo??" sabi ng matandang nakapayong.

"Pasensya na po kayo, mam.... opo, hinahanap ko po si Cheska..." sagot ko naman habang basang-basa ng ulan na nakaharap sa gate ng bahay ng babae.

"Iho, walang tao sa bahay na yan... Halos isang linggo ng walang tao dyan..." sabi ng matandang babae.

"Po??? san po kaya sila nagpunta?" sagot ko naman.

"Hindi ko alam, iho.... maaari ka ng umuwi, baka magkasakit ka pa nyan sa ginagawa mo..." sabi ng matandang babae sabay talikod at pumasok na sa loob ng kanyang bahay.

Halos gumuho ang mundo ko matapos ko malaman na wala pala ang mag-iina sa kanilang bahay.

Naisip ko na naman ang kalupitan ni Cheska... Hindi man lang nya isinaalang-alang ang aming pagkakaibigan.... ang aming pinagsamahan.... ang pagmamahal ko sa kanyang anak.

Muli kong tinahak ang madilim na kalsadang pabalik sa aking bahay... Basang-basa ako ng tubig-ulan ng pumasok ako sa loob ng aking bahay.

Naisip ko muling itext si Cheska....

"Cheska, nagpunta ako sa bahay nyo... wala kayo. Nasaan ba kayo? Kumusta na si Chin-chin? Nag-aaral pa ba sya? Nag-aalala na ako sa kanya... Parang-awa mo na Cheska... sumagot ka naman... Please."

Gaya ng inaasahan ko, hindi ako sinagot ni Cheska... Ang pinakamasakit pa, unattended na ang cellphone nya ng muli ko itong tawagan. Hindi ko maintindihan kung nagalit ba sa akin si Cheska dahil sa ginawa ko kay Francine o nagalit sya dahil nakumpirma na nya kung gaano ako kaseryoso sa kanyang anak at malabo na talagang maging kami. Naisip marahil nya na hindi na maaring maging kami dahil may nangyari na sa amin ni Francine.

*********

Kinabukasan....

Huling pag-asa ko na ito.... Maaga akong gumising at tumungo sa Pateros Catholic School sa bayan mismo ng Pateros. Madaling araw pa lang ay inabangan ko na si Francine sa harap mismo ng gate ng kanyang paaralan. Umaasa akong makikita ko syang papasok ngunit hindi na naman ako naging matagumpay. Halos tanghali na ng napagpasyahan ko ng umuwi dahil bigo na naman akong makita si Francine...

Malungkot na naman akong umuwi ng bahay...

Sumapit na ang gabi at gaya ng nakaraang mga araw, nakatulugan ko na naman ang matinding kalungkutang nadarama... Halos ayaw ko ng gumising mula sa pagkakatulog.

Hindi ko inaasahan ang mga susunod na magaganap....

Malalim na ang gabi ng gisingin ako ng malalakas na kalampag na nagmumula sa aking gate sa ibaba. Biglang bumilis ang pagtibok ng aking puso at napabalikwas ako sa pagbangon. Nagmamadali akong nagpunta sa aking terrace para silipin kung sino ang kumakatok sa aking gate. Laking gulat ko ng makita ko ang isang dalagitang nakapambahay na damit lang at may dalang isang malaking bag... si Francine!!!

Agad na nangilid ang luha ko matapos kong makita si Francine sa labas ng aking gate. Wala akong inaksayang panahon, humahangos akong lumabas ng kwarto para pagbuksan sya.

Hindi ko malilimutan ang tagpong iyon kung saan nakita ko si Francine na nakatayo sa madilim na harapan ng gate habang namumugto pa ang mga mata dahil sa matagal na pag-iyak...

"Kuyaaaaaaaaa! akala ko hindi na kita makikita, kuya... huhuhu.." umiiyak na sigaw ni Francine mula sa labas ng gate matapos akong makitang nagmamadaling lumabas ng pinto ng bahay.

Agad akong napaiyak matapos kong makita si Francine sa kadiliman ng gabi... Halatang tumakas lang ito at hindi nya inalintana ang panganib na kanyang sinuong makarating lang sa bahay ko.

Agad kong niyakap si Francine matapos kong buksan ang gate... Mahigpit din nya akong niyakap habang humahagulgol. Dinama ko ang maliit na katawan ni Francine na kapansin-pansin ang pagpayat. Naawa ako rito.

"Chin-chin, nag-alala ako sa'yo... akala ko hindi na tayo magkikita..." sabi ko kay Francine habang umiiyak na rin.

"Kuya, hindi ako papayag na hindi tayo magkita.... di ba may usapan tayo na walang iwanan... hindi ko naman nalilimutan yun eh..." sabi ni Francine habang umiiyak at nakayakap pa din sa akin.

"Saan ka ba dinala ng mommy mo?" tanong ko kay Francine.

"Sa Bataan kuya... matagal ko ng gustong tumakas kaya lang binabantayan ako ni mommy eh... " sagot naman ni Francine.

Inakay ko na sya papasok sa loob ng bahay... Kinuwento sa akin ni Francine ang ginawa nyang pagtakas. Masama ang pakiramdam ng kanyang ina kung kaya't maaga itong nakatulog. Agad na sinamantala iyon ni Francine, dali-daling inilagay sa bag ang kanyang mga damit. Hindi na nya nagawa pang magbihis dahil sa pagmamadali. Sumakay sya ng tricycle papunta sa highway na medyo may kalayuan. Nag-abang ng bus na byaheng Pasay at nag-jeep patungo ng Taguig. Napakahirap ng pinagdaanan ni Francine nung gabing iyon...

"Okey lang yun kuya, tiniis ko na lang lahat kasi alam kong makikita naman kita sa dulo eh..." sagot ni Francine matapos kong tanungin tungkol sa napakahabang byahe nya.

Napangiti ako sa sinabi ni Francine...

Hindi ako makapaniwala na kapiling ko na si Francine ngunit alam kong nagsisimula pa lamang ang aming problema...

"Chin-chin, hindi tayo pwede magtagal dito sa bahay ko... alam kong dito ka hahanapin ni Cheska. Kailangan na nating umalis..." sabi ko kay Francine.

"Talaga, kuya? Hindi na ba tayo maghihiwalay?" tanong ni Francine.

"Magsasama na tayo... bahala na, Chin... Maghahanap tayo ng bahay.... lilipat na tayo ng bahay kung saan tayo lang ang nakakaalam..." sagot ko naman.

Muli akong niyakap ni Francine...

"Promise yan kuya ha.... hindi na tayo maghihiwalay... sasama mo na ako..." sabi naman ni Francine habang nakayakap pa rin sa akin.

Alam kong napakadelikado ng gagawin ko, ngunit ito lang ang alam kong paraan. Alam kong napakabata pa ni Francine para magsama kami pero wala na akong maisip na iba pang opsyon.

Ala-una na ng madaling araw.... magkatulong kami ni Francine na isinasakay sa kotse ang lahat ng aking mahahalagang gamit tulad ng laptop, mga damit, mga unan, kumot. Lahat ng mahahalagang kasangkapan na kakasya sa aking kotse ay isinakay namin duon. Iiwan muna namin ang malalaking kasangkapan at babalikan na lang namin unti-unti kapag may pagkakataon at kung medyo malamig na ang lahat.

Ilang sandali pa ay biglang nag-ring ang aking cellphone. Natigilan at nagkatinginan kami ni Francine... Tumatawag si Cheska!

"Kuya, wag mo ng sagutin! alam na ni mommy na tumakas ako!" sabi ni Francine.

Hindi ko sinagot ang mga tawag ni Cheska.... Sunod-sunod ang ring ng aking cellphone kung kaya't nilagay ko na lang ito sa silent mode.

Nagpatuloy na kami sa paghahakot ng gamit para ilagay sa kotse....

"Lilinawin ko lang, Chin-chin.... wala ng balikan ito ha... kapag sumama ka na sa akin hindi ka na makakabalik sa mommy mo at kay Raymart..." paglilinaw ko ka Francine.

"Oo kuya... alam ko na yun... Napag-usapan na natin yan diba..." pusigidong sagot ni Francine.

Hindi ko kinakitaan ng anumang pag-aalinlangan si Francine na lalong nagpalakas ng aking loob.

"This is it!!!!... pwede ka pang umurong... hahaha." sabi ko kay Francine habang isinasakay sa likod ng kotse ang flat screen tv ko.

"This is it, talaga! hahaha... mahal kita, kuya... alam kong iniisip mong bata pa ako, pero papatunayan ko sa'yo na hindi ako hihiwalay sa'yo kahit anong mangyari..." sabi ni Francine.

"Makikita mo pa rin naman sila, Chin-chin pero matatagalan muna..." sabi ko pa.

"Hay, naku kuya.... kaya ko tiisin yan basta magkasama lang tayo..." sagot naman agad ni Francine.

Natigilan ako sa sinabi ni Francine... Agad ko syang hinarap at hinalikan sa labi.

"Wala ng balikan ito ha... " sabi ko sa kanya habang nakatingin ako sa maganda nyang mukha.

"Wala na talaga, kuya... eto na yun eh..." seryosong sagot ni Francine.

Muli naming niyakap ang isa't-isa sa tabi ng kotseng punong-puno ng mga gamit....

Napatingin ako sa bahay ko mula sa labas... Hinagod ko ito ng tingin.

"Oh, magpaalam ka na sa bahay natin... madami din tayong memories dyan diba..." sabi ko kay Francine habang nakatingin sa bahay na halos walong taon ko ding tinirhan.

"Paalam, house... hahaha" parang batang sabi ni Francine habang kumakaway pa sa bahay na nagsilbing piping saksi sa lahat ng aming napakaraming alaala.

Nakaramdam din ako ng lungkot habang paatras na ang aking kotse palabas ng garahe. Marami-rami ring alaala ang bahay na yun ngunit kailangan kong lisanin ito kapalit ang bagong buhay kasama ang pinakamamahal kong si Francine. Nangingilid ang luha ko habang sinasara ko ang gate ng bahay ko. Alam kong babalik lang ako rito upang kunin ang natitira ko pang mga gamit. Paalam sa bahay na labis na nagpapaalala sa akin ng napakaraming masasayang alaala. Lilipat na ako sa susunod na yugto ng aking buhay kung saan magiging katuwang ko ang batang pinapangarap ko lang dati.

Alam kong hindi ako magsisisi dahil buo ang aking loob na ipaglaban si Francine... Alam ko rin na hindi magiging normal ang aming magiging relasyon. Bata pa si Francine, marami pa syang dapat matutunan ngunit handa akong maghintay hanggang ganap na syang maging isang dalaga.

Nakahilig sa balikat ko ang ulo ni Francine ng daanan namin ang waiting shed kung saan una ko syang nakita...

"Kuya, dyan kita unang nakita oh...." sabi ni Francine sabay turo sa waiting shed.

"Oo nga eh.... Tapos eto na tayo ngayon...." sabi ko naman.

Nadaanan din namin ang Ususan Elementary School kung saan dating nag-aral si Francine.

"Dyan mo ako hinahatid araw-araw, kuya..." sabi ni Francine habang nakatingin sa paaralang kanyang dating pinapasukan.

Kapwa nangingilid ang luha namin ni Francine habang tinatahak namin ang kalsadang halos araw-araw naming dinadaanang magkasama.

Tinahak na namin ang madilim na kalsadang patungo ng C5. Madaling-araw na nung mga sandaling iyon kung kaya't may mangilan-ngilang sasakyan na rin ang nasa kalsada.

Madilim pa ang paligid kung kaya't pumarada muna kami sa gilid ng kalsada upang magpalipas ng oras. Aantayin naming sumikat ang araw at sisimulan na namin ang paghahanap ng paupahang bahay.

"Kuya, saan tayo maghahanap ng bahay? dapat yung mahirap makita ni mommy... dapat medyo malayo dito." sabi ni Francine habang nasa loob kami ng nakahintong kotse.

"Sa Paranaque tayo maghahanap ng bahay.... duon tayo magsisimula ng bagong buhay...Malayo yun at walang mag-iisip na dun tayo lumipat..." sagot ko naman kay Francine.

Kapwa kami nakatulog sa loob ng kotse sa gilid ng kalsadang malapit na sa C5. Maliwanag na ng magising kami.

Agad kong pinaanadar ang kotse at nagtungo na kami sa Paranaque para maghanap ng mauupahang bahay...

Marami rin kaming nakitang pinauupahang bahay ngunit isang bahay ang namumukod tangi sa amin ni Francine. Isang bahay na may dalawang palapag. Sa unang palapag kami uupa at ibang pamilya naman ang umuupa sa ikalawang palapag. May hagdan ito sa gilid ang bahay patungo sa 2nd floor. Tahimik ang lugar dahil nasa loob ito ng isang subdivision. May sariling gate at may tindahan pa sa harapan mismo.

Agad na nagustuhan ito ni Francine matapos naming tingnan ang loob nito...

"Kuya, gusto ko na dito... ang ganda! May sarili pang gate at may tindahan pa sa tapat. Hindi na ako lalayo kapag may bibilhin ako diba." sabi ng tuwang-tuwang si Francine habang panay ikot ng tingin sa loob ng bahay.

Maganda at bago pa ang loob ng bahay na aming napusuan. Isa lang ang kwarto nito na malapit sa kusina at may malaking sala na katapat ng pinto palabas ng bahay. Maganda ngunit may kaliitan ang banyo nito. Maliit lang ang bahay ngunit tamang-tama na ito para sa aming dalawa ni Francine. Ang mahalaga pa sa amin ay malayong-malayo ito sa dating kong tinitirhan sa Taguig.

Nagsimula ng mangarap si Francine ng kanyang mga nais gawin sa bahay...

"Basta ikaw bahala sa bahay natin habang nasa trabaho ako.... at itutuloy mo pa rin ang pag-aaral mo... gagawa tayo ng paraan para makapasok ka uli..." sabi ko kay Francine.

"Excited na ako, kuya... hahaha" sabi ng masaya ng si Francine.

"Oh akala ko ba kapag tayong dalawa na lang hindi mo na ako tatawaging kuya..." sabi ko naman.

"Oo nga pala, love... hahaha" sagot agad ni Francine sabay yakap sa akin.

Hindi naging madali ang unang mga buwan ng pagsasama namin ni Francine. Masyado pa syang bata, hindi pa nya alam kung paano ang ginagawa ng isang may asawa. Hindi sya marunong magluto, hindi marunong maglaba... Ngunit unti-unting natutunan ni Francine lahat ng mga dapat nyang matutunan... Pinilit nyang maging isang tunay na asawa kahit na sobrang bata pa nya. Minsan nga natutuwa ako sa kanya dahil lahat ng kanyang niluluto ay puro sa youtube nya lang natututunan... Minsan binibiro ko pa sya...

"Buti na lang may "youtube"... atleast natututo ka ng magluto..."

"Hay naku love.... hindi lang pagluluto ang natutunan ko sa youtube, hahaha" sagot naman nya.

Unti-unti na rin naming nakuha ang mga gamit namin sa dati kong bahay. Tuwing madaling araw kami kung pumunta duon para hakutin paunti-unti ang mga gamit na kasya sa kotse. At nung malalaking gamit na lang ang natitira, hiniram ko ang pick-up ng kaibigan ko para mahakot ko ito. Matapos kong makuha lahat ng gamit ko sa bahay tuluyan na akong nagpaalam sa dati kong bahay.

Ilang beses din akong ipina-Barangay ni Cheska ngunit talagang hindi ko isinasama si Francine sa tuwing maghaharap-harap kami sa Barangay Hall. Lagi nya akong binabantaan na kakasuhan at ipapakulong ngunit laging nanaig ang pagiging magkaibigan namin kung kaya't hindi nya ako masampahan ng kaso. Dahil na din siguro nakita nya kung paano ko pinanagutan ang ginawa ko sa kanyang anak. Alam ni Cheska na inaalagaan at minamahal ko ang kanyang anak.

Matagal na panahon din kaming nagsama ni Francine na walang basbas ni Cheska. Katumbas nito ang napakahabang panahon din na hindi nagkikita ang mag-ina. Minsan ay nabanggit din sa akin ni Francine na miss na miss na nya ang kanyang bunsong kapatid na si Raymart. Pinapanatag ko naman ang loob nito na magkikita rin sila ng kanyang nag-iisang kapaid sa tamang panahon.

Alam kong napakalaki ng ipinagpalit ni Francine dahil sa pagsama nya sa akin.

AFTER 2 YEARS....

Nagpatuloy ng pag-aaral si Francine na ngayon ay 2nd year high school na sa isang private school sa Paranaque. Tinutupad ko ang pangako ko sa kanya na magpapatuloy sya sa kanyang pag-aaral hanggang sa sya ay makatapos ng kolehiyo. Hindi pa namin iniisip na magkaanak dahil mas gusto kong mag-aral muna si Francine dahil iyon ang mas mahalaga. Hindi rin kami pwedeng magpakasal dahil wala pa sya sa tamang edad.

Sa dalawang taon na nakalipas, malaki na ang pinagbago ni Francine... Napaka sexy na nito. Ibang-iba na sya sa batang si Francine lalo na pagdating sa pananamit. Mahilig ito magsuot ng mga seksing damit na lalong nagpapatingkad sa kagandahan nito. Napakinis ng mga binti't hita nito at nagpahaba na din sya ng kanyang buhok hanggang sa likod. At siyempre alagang-alaga pa rin nya ang magaganda nyang mga paa.

Kapag namamasyal kami sa mga mall, kapansin-pansin ang madalas na pagtingin ng mga kalalakihan dito. Kahit mga kapwang nya babae ay napapahanga sa angking kagandahan ni Francine. Napaka proud ko kapag kasama ko syang naglalakad sa maraming tao habang magkahawak pa ang aming mga kamay.

Mahilig pa din akong tumingin sa mga batang magaganda lalo na kapag makikinis ang binti at malilinis ang mga paa. Tanggap na tanggap naman iyon ni Francine... Diba nga weakness ko talaga ang mga batang edad 8 hanggang 11. Kadalasan nga sya pa ang nagtuturo sa akin kapag may nakita syang batang edad 8 hanggang 11 na may magagandang mukha...

"Uy love, tingin ka sa kanan oh ganda nun oh..."

"Love, may "Bombshell" sa kaliwa mo oh..." palaging sinasabi ni Francine kapag may nakikitang magagandang bata.

Agad naman akong titingin sa batang itinuturo ni Francine sa akin. "Bombshell" ang tawag namin sa mga batang edad 8 hanggang 11 na kumpletos rekados. Ang ibig sabihin maganda ito mula ulo hanggang paa (from head to toes).

"Partners in Crime" talaga kami ni Francine dahil lahat pwede kong sabihin sa kanya. Walang bawal! Mahirap talagang magsinungaling sa kanya kasi hindi mo na kailangang gawin pa ito. Tama o mali, alam kong kakampi ko si Francine. Sa akin na sya lumaki kung kaya't naturuan ko sya kung paano maging ganito ang pananaw.

Tanggap na tanggap ni Francine ang pagkamahilig ko sa mga bata. Naturuan ko syang maging open sa sex kung kaya't kasama ito sa kanyang mga natutunan. Minsan nga nabanggit nya sa akin...

"Alam mo, love... mas okey pa sa akin na sa bata ka tumingin at magkagusto kesa sa mga kasing-edad mo." sabi ni Francine.

"Bakit naman, Chin...?" tanong ko naman.

"Eh kasi kapag sa bata, alam kong hindi ka nila aagawin sa akin... Eh kapag sa sing edad mo sigurado agawin ka lang nila sa akin diba." sagot naman ni Francine.

Natawa lang ako sa katwiran ni Francine....

"Hay naku, Chin kahit sino pa yan... matanda o bata walang makaka-agaw sa akin... Mahirap makakita ng babaeng gaya mo no... " seryosong sagot ko naman.

"Partners in Crime tayo diba.... san pa ba ako hahanap ng kakampi ko sa lahat ng bagay, hahaha" dagdag ko pa.

Tuwang-tuwa si Francine, alam nyang totoo ang aking mga sinabi.

Sa edad na 16, hindi na mukhang bata si Francine. Masasabi kong bagay na rin kami.... hindi na kami mukhang mag-ama na gaya nung dati. Ngayon, masasabi ko mukha na lang kaming mag-kuya, hahaha.

Minsan nga habang nasa bahay kami sa Paranaque.... may mga kabataang lalaking kumatok sa pinto ng bahay namin. Agad ko namang pinagbuksan at hinarap ang mga ito...

"Kuya, magandang gabi po.... kukunin po sana naming muse ang anak nyo..." sabi ng isang lalaki na nasa labas ng pinto.

"Sinong anak?" sagot ko naman.

"Yung pong maganda at seksing babae na dito po nakatira.... Chin-chin daw po ang pangalan..." sagot naman ng isa sa mga lalaki may dala pang bola ng basketball.

Natawa ako ng mapagkamalang ako ang tatay ni Francine....

"Naku po, mga pare ko... asawa ko si Chin-chin at hindi ko anak.... at hindi sya pwede mag muse sa basketball team nyo.... Pasensya na kayo ha, for "Private Viewing" lang ang asawa ko, hahaha" pabiro kong sinabi sa mga kabataang lalaki.

Kakamot-kamot ng ulo habang nagbubulungan ang mga kabataang lalaki habang papalabas ng aming gate.

Lalo ding naging mainit sa sex si Francine. Nagtagumpay ako sa ginawa kong pagtuturo sa kanya upang maging isang malibog na babae. Minsan nga naiisip ko mukhang napasobra pa ako ng pagtuturo rito. Halos lahat ng may kinalaman sa sex ay nagawa at napag-usapan na namin. Minsan nga kagagaling lang namin sa Baguio at pabalik na ng Maynila, habang tinatahak namin ang NLEX napunta ang usapan namin sa sex...

"Love, ano pa ba mga gusto mong maranasan sa sex?...Baka kasi nagsasawa ka na sa ginagawa natin..." tanong ni Francine habang nakatingin sa madilim na kalsada ng NLEX sa parteng DAU, Pampanga.

Medyo natigilan ako sa tanong ni Francine pero alam kong open sya sa akin pagdating sa sex kung kaya't walang kagatol-gatol kong sinagot ito.

"Pangarap ko talaga may maka threesome tayong babae... Tapos sabay nating kakainin.. hahaha." mabilis at seryosong sagot ko kay Francine na halatang medyo nagulat.

"W-wow.... sarap nun ah... kakaiba, hindi pa ako nakakatikim ng babae eh, hahaha" sagot naman ni Francine na medyo halatang medyo tinablan na ng libog.

"Talaga gusto mo rin?" sabi ko naman habang nagmamaneho.

"Oo naman! excited na nga ako eh.... game! saan naman tayo kukuha ng babaeng papayag sa ganun?" sabi naman ni Francine.

"Hahaha, ako bahala... madami dyan sa Bulacan.... sa Marilao." sagot ko naman.

"Sige, hahaha.... tapakan mo na yan hahaha para bumilis!" sabi naman ni Francine na inuutusan akong tapakan maigi ang silinyador ng kotse para magmadali.

Wala pang isang oras ay nasa Marilao na kami.... Mabagal lang ang takbo ng kotse habang tinatahak namin ang McArthur Highway kung saan sunod-sunod ang mga bars at beerhouses.

Hindi nagtagal ay biglang nagsalita si Francine habang may tinatanaw na babae sa labas ng kotse...

"Love! ayun oh! ang ganda! tapos ang bata pa nya!" halos pasigaw na sabi ni Francine matapos nasulyapan ang isang babaeng nakamaong na shorts at nakapulang spaghetti strap blouse.

"Pucha, oo nga... ang kinis din hahaha... mukhang sing edad mo lang ah..." sabi ko naman matapos makita ang itinuturo ni Francine.

"Sya na ang gusto ko! wag ka ng humanap ng iba... basta sya na talaga!" excited na sabi ni Francine na parang batang tuwang-tuwa sa nakita.

Natuwa ako kay Francine, ngayon ko lang nadiskubre na pwede rin pala sya sa kapwa nya babae. Naisip ko tuloy na pabor sa akin ito dahil ibig sabihin makakatikim ako ng ibang babae ng legal na alam ni Francine. Swerte ko talaga, hahaha.

Hininto ko ang kotse at mabagal kong pinaatras para tapatan ang magandang babae na aming nakursunadahan. Hindi lumapit sa amin ang babae at sa halip isang baklang bugaw ang lumapit sa amin...

"Hanap nyo sir?" sabi ng baklang bugaw na nakadungaw sa kanang bintana ng kotse kaharap ni Francine.

Panay tingin ng bakla kay Francine... alam kong nagagandahan sya rito... Hindi na nakapagpigil ang bakla at muli itong nagsalita...

"Sir, saan nyo ba nakuha itong babaeng ito, napakaganda naman nya... magkano kuha nyo sa kanya?..." sabi ng bakla matapos matitigan ang mukha ni Francine.

Sabay kaming nagtawanan ni Francine ng mapagkamalan syang pick-up girl ng baklang bugaw.

"Hahaha, asawa ko yan!" sabi ko naman habang natatawa.

"Ay sorry po.... ano po bang maitutulong ko sa inyong dalawa?" sabi ng baklang bugaw.

"Gusto kasi namin sya..." sabi ko sabay turo sa dalagitang magandang nakapula na nakatingin sa pag-uusap namin.

"Si Bianca sya sir.... batang-bata hehehe. Sir tatanungin ko muna sya kung papayag syang threesome... Hindi kasi lahat gusto yan eh." sabi ng bakla sabay talikod para lapitan ng babae.

Hindi nagtagal ay lumapit na muli sa kotse ang baklang bugawkasama na ang babaeng si Bianca. Lalo pa palang maganda si Biancasa malapitan na kamukhang kamukha ng artistang si Aubrey Miles nung kabataan pa nya.

"Swerte mo sir napapayag ko si Bianca kasi maganda daw si mam." sabi ng bakla sabay turo kay Francine.

Napangiti lang na parang nahihiya pa si Francine sa sinabi ng baklang bugaw. Nakayuko lang si Francine na parang nahihiyang tingnan ang maganda ring si Bianca.

Nagagandahan pala si Bianca kay Francine kaya pala panay tingin nito habang kausap ko ang baklang bugaw. Hinihingal na ako agad matapos ko makita ng malapitan ang mukha ni Bianca.... Sa tantya ko ay wala pa syang disi-otso anyos. Sa totoo lang sa tingin ko ay kaedaran lang sya ni Francine o baka mas bata pa.

Napansin kong titig na titig si Bianca sa mukha ni Francine. Panay din ang ngiti nito kapag nagkakatinginan sila ni Francine ng mata sa mata. Ginagantihan din naman sya ng ngiti ng magandang si Francine... Waring nagkakahiyaan pa ang dalawang dalagita dahil hindi pa ito nagkikibuan matapos sumakay sa likod ng kotse ang seksing-seksi at batang-bata pang si Bianca.

Hindi na ako makapaghintay sa susunod na magaganap.... dalawang magagandang dalagita ang kasama ko. Lalo pang mapansin kong type na type ni Bianca ang batang-bata kong asawang si Francine...

SUSUNDAN PA...