Naligaw... Naligawan... (Una)

" Naligaw... Naligawan... " (Una) Mabilis na kumaripas ng takbo ang isang batang paslit palabas ng malaki at magarang gate. Hinahabol nito ang kalembang na nagmumula sa isang nagtitinda ng ice cream na malayo na ang narating, at walang kamalay malay sa batang humahabol dito. Sa isang gilid ng mayamang subdibisyon ay ang kalunos lunos na ayos ng mga tagpi tagping bahay. Gawa sa mga pinagdugtong dugtong na lumang yero, sirang plastic, nabubulok na kahoy, at maruruming sako. Ito ang squatter's area na kung saan ang mag inang Marta at Joselito ay nakatira. "Bilisan mo na Isko, pauwi na ang anak ko, ayokong aaahhhhhhh, ayokong abutan niya tayoooooh... tayo. Ahhhhhh!" Kasalukuyang nakahindara sa gitna ng swelo si aling Marta na naka hubad ang palda at bukas ang blusa. Bagama't hirap sa pamumuhay ay halata pa rin ang kanyang angking kagandahan. Tisayin si aling Marta, gawa ng ang kanyang yumaong ama ay Amerikanong sundalo na naanakan lamang ang kanyang ina na bar girl sa Subic. Mahahaba ang mga hita ni aling Marta na walang kagalos galos o peklat, at ito'y naka pulupot sa bewang ng isang karpintero na nagpapasasa sa katawan niyang nanginginig sa sarap ng pakikipag talik. Madiing iniiyot ng karpintero ang puki ni aling Marta, habang sinisipsip nito ang malulusog na suso na umaalog alog sa bawat kadyot ng kanilang pagniniig. Kagat kagat ni aling Marta ang kanyang kanang kamay upang 'di gumawa ng anumang ingay. "Uhhhhmf!" Pigil na ungol ni aling Marta, alam niyang ilang saglit lang ay lalabasan na ang suki niyang karpintero. "Marta, ooooohhh Marta... aaaahhhhh Marta, ayan na ako... puputok na tooooo." At agad hinugot ng karpintero ang matigas niyang titi sa puki ni aling Marta at itinutok ito sa tyan ng maputing babae, at duon pina talsik ang kanyang malapot at mainit na tamod. Pauwi na mula sa kanyang pinapasukang public school ang sampung taong gulang na bata na si Joey, nang nagumpisang bumuhos ang ulan. Binuksan nito ang kanyang punit punit na knapsack at inilabas ang isang itim na garbage bag at itinali ito sa kanyang leeg, habang ang isang ordinaryong plastic bag na pang palengke ay isinuot nito sa kanyang ulo. Nag patuloy siya ng paglalakad, at nang mapadaan siya sa may bakod ng isang subdibisyon, ay may nakita siyang paslit na batang babae na naka pink na jumpsuit, at may akap akap na puting teddy bear na halos kasing laki niya. Umiiyak ang bata at medyo nababasa na sa ulan kaya't nilapitan ito ni Joey. "Uy bata, ano ginagawa mo dyan, mababasa ka na ng ulan, umuwi ka na." Sabi ni Joey sa batang babae. "Mama... mama... mama..." Ang sagot ng batang humihikbi sa iyak niyang walang patid. "Nawawala ka ba? Asan ang mama mo?" Tanong muli ni Joey. Hindi umimik ang bata at patuloy lang ito sa pag iyak. Wari'y naki simpatiya naman ang langit at tuluyan nang bumuhos ang malakas na ulan. Agad agad hinubad ni Joey ang garbage bag at ibinalot ang paslit dito, kinarga niya ito at itinakbo pauwi. "Marta o... eto, may dagdag 'yan na limang daang piso, napanalunan ko sa saklay. Sana makatulong sa inyo ni Joey." Inaabot ni Isko ang pera kay Marta habang nag bubutones ito nang kanyang blusa. "Naku, 'wag na Isko, 'yung dating napag usapan na lang natin, nakaka hiya naman. Pera mo 'yan, bumili ka nang gamit para syo." Sagot ni aling Marta. "Wala akong pag gagamitan nito, kunin mo na. Alam ko gipit kayo ngayon. Sige na. Isipin mo na lang na utang, pag nakaluwag luwag kayo, bahala ka na kung magbabayad ka. Pero tulong 'yan... parang hindi rin, tip na lang, at napasaya mo ako uli ngayon." Humalik si Isko sa noo ni Marta at binuksan ang pinto ng barong barong. Tamang tama naman na andun na sa labas si Joey, at karga karga pa rin ang paslit na walang tigil sa pag iyak. "Joselito! Ano na naman 'yan, nung isang araw asong may galis ang inuwi mo... ano na naman ito?" Nagulat si aling Marta nang makita niya ang maamong mukha ng batang babae. Kinarga ni Isko ang batang babae at iniupo sa silyang kahoy. "Na daanan ko po siya nay, nasa tabi ng kalye, umiiyak, nawawala po yata, baka naligaw. Umuulan na po kasi, baka magkasakit. Naawa po ako." "Joselito naman, kung tayo nga wala nang makain, paano natin bubuhayin ang batang 'yan?" Naka yuko si Joey at 'di alam ang sasabihin. Agad siyang niyakap ng kanyang ina. "Natutuwa ako at mabuti kang bata, may kunsensya, at may pakialam sa kapwa... marunong dumamay. Pag pasensyahan mo na ang nanay ha, gastos agad ang nakita ko. 'Wag kang mag alala, gagawan ko to ng paraan." Hinalikan ni aling Marta ang ulo ni Joey at nilapitan ang umiiyak na paslit. "O, eh alam mo man lang ba kung ano pangalan nito?" Tanong niya sa anak niya. "Eh nay, 'di po yata marunong pang magsalita. Puro mama lang ang sinasabi niya." Tinignan ni aling Marta ang damit ng bata, ang dala nitong teddy bear, at nag hanap ng kahit anong pwedeng gamitin sa pagkaka kilanlan nito, ngunit wala siyang nahanap. "Naku Isko, pasensya ka na at pati ikaw ay naabala na, salamat sa dalaw mo ha, ako nang bahala sa mga batang ito. Joey, magpakulo ka ng tubig pampaligo ninyo, nabasa na kayo ng ulan, baka magkasakit pa kayo paliliguan ko na kayo. Hala, sige na, kumuha ka ng kahoy na pang gatong sa likod." Utos ni aling Marta habang inaalis nito ang itim na plastic na nakapulupot sa paslit na nag umpisa nang tumahan. "Ah eh, tulungan ko na si Joey Marta, maaga pa naman, mamaya pa ako kailangan sa site. Hawak hawak ni Isko ang balikat ni Joey ng lumabas sila ng barong barong at nag tungo sa likod para kumuha ng kahoy. "Hanga naman ako sa iyo bata, ikaw ay isang knight in shinning arrow." Sabi ni Isko na may ngiti sa mga labi. "Armor po mang Isko, nabasa ko na po yan sa fairytale... knight in shinning armor po." At humalakhak si Isko ng ginugulo ang buhok ng bata. "Matalinong bata. Mabait. At gwapo pa. Maswerte ang nanay mo sa iyo. Teka, may ibibigay ako syo, pero 'wag mo ipapa alam sa nanay mo ha... eto, limang daang piso 'yan. Gamitin mo, para sa inyo. Pag tinanong ng nanay mo saan nangaling pinambili mo, sabihin mo, si Santa Clause maagang namigay ng aginaldo. Pag may kailangan ka Joey, lapitan mo ako, gusto kong maka tulong. Ha?" "Salamat po mang Isko." At ngumiti na ang bata habang tinutulungang mag buhat ang karpintero sa tabi niya ng kahoy na pang gatong.