Saglit na Pagkakataon 2

Masakit ang katawan ni Elmo kinabukasan. Bagamat nahihilo siya ay alam niya kung ano ang nangyari kagabi. Gusto lang niyang makita ito mismo.

Dumaan ang mga araw at wala namang nakikitang pagbabago sa pakikitungo ni Amanda kay Elmo Kung malambing man at maaalalahanin si Amanda sa kanya ay natural na ito sa kanyang tiya, mas tila naging malambing pa nga siya ngayon.

Tuloy pa rin ang kanilang mga gawain sa buhay. Pumapasok si Elmo sa klase niya, pag-uwi ay tinutulungan niya ang kaniyang tiya sa pagpapatakbo ng kanyang karinderiya.

"Tiya, nandito na po ako..." sabi ni Elmo pagkagaling sa eskwelahan.

"O siya Elmo, ayusin mo muna ang mga gamit mo, magbihis ka, at tulungan mo muna akong mag-asikaso ng mga parukyano ano? Ang dami kasi nila ngayon..."

"Alam mo tiya, hindi na ako magtataka kung bakit dinadagsa ng mga tao ang mga pagkain mo..."

"Tama iho, dahil magaling at masarap akong magluto hahaha!"

"Oo naman po...tapos ang galing ninyo pang mag-presenta ng sarili niyo. Lalo ngayon, sa suot ninyong iyan, siguradong babalik at babalikan kayo ng mga tao, lalo na ang mga lalaki..."

Yumuko si Amanda at tiningan ang sarili. Naka-red sando siya, at naka tokong shirt na dahil sa hapit ay bakat na ang umbok niya sa harapan. Litaw na litaw din ang magandang kurba ng katawan ng kaniyang tiya kahit na may mga bilbil ito. Mabuti nga lang at natatakpan ng apron ang harapan niya kaya hindi agad ito makikita o masisilip nang maigi.

"Ganon lang talaga yan Elmo, diskarte lang yan para kumita nang husto ang karinderiya. Aba, kung hindi ako magsusuot ng damit na agaw-pansin, siguradong hindi ganoon kalaki ang kinikita ng pwesto natin..."

"Oo nga po eh. Tulad ni Mang Pakito, kung magyaya ng mga tauhan niyang kumain dito eh halos mapuno ang mga lamesa. Ang lalakas pang kumain..." sabay turo ni Elmo sa kalye kung saan naglalakad si Mang Pakito na foreman sa isang ginagawang gusali mga ilang bloke sa kanilang lugar.

Sa tingin ni Elmo ay kasing-edad lang niya ang kaniyang tiyo Raul. Kung malaking babae ang kanyang tiya Amanda, ay matangkad at malaking mama rin itong si Pakito, na kasing tangkad ng kaniyang tiya. Palibhasa hiyang sa pagbubuhat ng mga bakal at semento, naglalakad ang mama suot ang jacket na maong na putol ang sleeves, maong at t-shirt na blue. Kung sisipating mabuti ang itsura, hindi nalalayo ito kay Anthony Alonzo na napapanood niya sa mga lumang pelikula sa DVD. Kasama ng lalaki ang kaniyang mga tauhan para kumain ng hapunan kaya mabilis na hinakot ni Elmo ang mga hugasang plato sa lamesa at nilinis ito agad. Bagamat nasa kusina siya ay naririnig niya ang mga pambobola ni Mang Pakito sa kaniyang tiya Amanda.

"Magandang gabi Amanda...anong ulam natin ngayon?"

"Naku nagtanong pa ito...ang dami mong pagpipilian oh..."

"Ah...pwede bang iyong "special" na lang ang ihain mo sa akin? Hehehe..."

"Aba! Kung magbabayad ba naman kayo, kasama ang mga inutang ng mga kasamahan mo noong isang araw...bakit hindi, hihihi?"

Nagsenyas si Pakito kay Amanda na lumapit ito sabay bulong sa tenga ng huli. Bagamat hindi narinig ni Elmo kung ano ang binulong ng lalaki sa kaniyang tiya ay alam niyang may sinabi ang lalaki na nakapagpakilig sa tiya niya dahil naging mas magiliw pa ito sa pag-aasikaso sa mga parukyano.

Alas diyes na ng gabi at nagliligpit na si Elmo ng mga gamit sa karinderiya. Si Amanda naman ay abala sa pagkukuwenta ng kita sa araw na iyon, na paminsan minsan ay naaabala dahil may ka-text ito.

"Tiya matutulog na po ako.."

"H-huh? Ah, oo sige iho. Susunod na rin ako, tatapusin ko lang ang listahan ng bilihin sa palengke bukas..."



"Unghhh...ohhhh...Elmo...ang sarap mong kantutin...paligayahin mo pa ako...ohhh..."

"H-huh...t-tiya Amanda...?"

"Huwag kang gagalaw...humiga ka lang diyan...akong bahala sa iyo...hayan...ahhh...hmmm...hahhh...lalabasan na ako...hayan na..."

"T-tiya...saglit...huwag..."

"Hayan na ako...Elmoooo...ayyyy...ahhhh!"

"Tiya!!!"

Napabalikwas si Elmo sa kaniyang higaan. Panaginip lang pala iyon pero malakas ang dating sa kanya. Nandoon siya at nakahiga habang walang humpay namang kinakabayo siya ni Amanda, tirik ang mata at nakasandal ang mga kamay sa dibdib niya. Sa puntong nilalabasan na ang kanyang tiya nang magising siya.
"Putsa...basa ang salawal ko?" sabay kapa ni Elmo sa harapan niya. Halatang nilabasan nga siya dahil malabnaw at amoy Clorox ang katas na kumapit sa basa niyang harapan.

Agad na tumayo ito para hugasan ang harapan niya sa banyo. Nang binuksan niya ang ilaw sa sala ay may narinig siyang lagabog sa kwarto ng tiya niya at mga ugong ng boses dahil gawa lang sa plywood ang pagitan ng mga kwarto nila. Maingat na itinapat ni Elmo ang tenga niya sa pader.

"Shhh...huwag ... maingay...nagising si ..."

"Puta...akala ko ba ... na mantika...tulog niya?"

"Baka...niya ...kaya huwag...maingay!"

Biglang tumahimik ang kuwarto ng tiya niya kaya agad na pinatay ni Elmo ang ilaw sa sala at bumalik at kwarto. Tinapat uli niya ang kanyang tenga sa pader at naghintay. Bagamat rinig niya kung may tao sa kabila ay hindi agad niya ito maulinigan nang husto.

"Hayan...nakatulog na ...wala...ingay sa...kwarto niya."

"Ikaw...masyado...maingay...bumurotsa."

"...naman...na-miss...kita eh..."

"Uhhh...hayyy...ang...naman...sige...mo pa ang...ko..."

Sa puntong iyon ay hindi na mapakali si Elmo. Gusto niyang sugurin ang kwarto ng tiya niya at kumprontahin ang kalaguyo niya pero nagpigil pa rin ito. Ayaw niyang magkaroon ng gulo at iskandalo na ikahihiya ng kanyang tiyo Raul kaya tahimik itong lumabas ng kwarto, diretso sa sala, binuksan ang pintuan ng kusina, at dahan-dahang naglakad sa kuwarto ni Amanda at sumilip sa isang siwang ng bintana na hindi nasasara nang husto. At dito nanlaki ang kanyang mga mata.

Sa loob ng kuwarto na naiilawan ng desk lamp ay kitang kita niya ang kaniyang tiya Amanda na nakahiga sa kutson at nakabukaka, ang dalawang hita ay nakalaylay sa gilid nito habang si Mang Pakito ay nakaluhod sa harapan ni Amanda at tila sarap na sarap sa pagbrotsa sa kanyang tiya. Papaling paling ang ulo ni Amanda na nakapikit habang hawak niya ang ulo ng lalaki.

"Sige pa...puta...ang sarap naman talaga...hahhh...ahhh..."

"Hehehe...matagal ko nang hindi natitkman ito Amanda kaya humanda ka hehehe..."

"Tiya...bakit mo nagawa ito...?" kahit gigil siyang bugbugin ang lalaki sa kuwarto ay pinigilan pa rin niya ang kaniyang sarili. Tiim-bagang na pinigilan ni Elmo ang sarili na huwag gumawa ng gulo. Nanginginig na kinuha ni Elmo ang cellphone niya at kinunan video ang mainit na tagpo sa kwarto.