Shooter Game Eight

GAME EIGHT. FIRST QUARTER.

Nag-enjoy ako ng todo sa naging overnight namin ni Jaja. Sobrang sarap ang ipinaramdam niya sa kin. Inasikaso niya din ako kapag 'break' namin. Midnight snack na siya pa ang naghanda. Breakfast na sinubuan pa niya ko.

Sa sumunod na week, lagi kaming magkasama. Enjoy na enjoy ko na din ang company niya. Parang hinahanap ko na siya kapag lumalabas ako ng classroom. Parang hindi ko na maintindihan ang mga teachers ko.

Thursday ng tanghali, oras ng lunch at lalabas ako ng classroom, bigla akong hinarang ni Elaine. Nakasimangot siya. Parang galit.

Nagtaka ako. "Elaine? May problema?"

Mataray ang naging sagot niya. "Babaero."

Nagtaka ako sa sinabi niya. Pero parang nasapol ako noon. Napaisip ako. Babaero? Hindi naman ah. Isa lang ang girlfriend ko. Yun nga lang pinapatulan ko ang anak ng katulong namin. Pinatulan ko si Ate Chona. At isang college student na prosti ang nakabinyag sa kin. Pero babaero na ba yon? "Hindi ko alam ang sinasabi mo, Elaine."

Ngumisi siya, parang naiinis na nakakainis. "Do you remember the name Annette?"

Nagulat ako. Papano niyang nalaman ang name na yon? Kilala niya si Annette? O baka naman ibang Annette ang kilala niya?

At lalo pa siyang ngumisi. "Na-choke ka sa sinabi ko, no? FYI, barkada ng ate ko si Annette. I know everything, Nico boy."

Sandali akong natahimik dahil hindi ko naman talaga alam ang sasabihin ko. Pero nahimasmasan naman ako mayamaya. Gusto niya ng confrontation? Sige lang. "E ano ngayon kung kilala mo si Annette?"

"Well, she's a living proof na babaero ka!"

Ngumisi ako. "Ano naman kung babaero ako?"

Nawala ang ngisi niya. Sumimangot siya. "Salbahe ka! Wala kang hiya! Wala kang respeto sa mga babae!"

Natawa ako. "Over ka naman."

"Hindi ako over! Naiinis lang ako sa yo!"

"Baka naman crush mo lang ako kaya ka naiinis?" Oops... Ano bang nasabi ko?

"Baliw! Never akong papatol sa yo!"

"Hindi ko naman sinabing papatol ka. Sabi ko lang, crush mo ko."

"Never! Over my dead body!"

"Hahaha. Over your sexy body?"

"Jerk! May araw ka din, Nicolo De Leon San Diego! Makakarma ka din!" Tapos, tinalikuran niya ako at nagmamadaling umalis.

Napailing ako. Napaisip. Alam niya full name ko? Pati middle name? Grabe. May pakarma karma pa siyang nalalaman.

Napansin ko na lang na nakatingin pala sa kin lahat ng classmates ko.

"Bad trip ka yata," sabi sa kin ni Jaja nang magkita kami.

Noon ko lang narealize na nakasimangot ako at iniisip ko pa din si Elaine. Hindi ko alam kung anong isasagot ko kay Jaja. "Ha?"

"Sabi ko, bad trip kaya. Hindi ka ngumingiti eh. Kasama mo maganda mong girlfriend, nakasimangot ka."

Napailing ako. Nag-imbento ako ng sasabihin. "Ah, wala. Bad trip lang yung teacher ko."

"Sino, si Mrs. Vicente? Ang bait kaya nun." Grabe. Alam nga pala niya ang buong schedule ko.

Nahirapan akong mag-isip ng palusot. "May assignment kasi kami na wala sa textbook."

"Madali lang yon. Magresearch ka. May google naman. Kung gusto mo, samahan kita sa library."

Ang hirap talagang lumusot kay Jaja. "Sa google na lang."

Bigla nyang hinawakan ang kamay ko saka ako hinaltak. "Halika. Sama ka sa kin."

Nagtaka ako. "Saan?"

"Basta!"

Dinala niya ko sa office ng student affairs. Doon nag-o-office ang student council, school paper staff, saka student honor guild. Nakalock yon during classes at kahit during breaks. Pero nagulat ako nang maglabas siya ng susi. "San mo nakuya yan?" tanong ko.

"Hiniram ko kay Joey." Member nga pala si Joey ng school paper staff.

"Bakit mo hiniram?"

Nabukas na niya ang pinto at hinaltak na niya ako papasok. "Tinatanong pa ba yon?" Agad niyang isinara saka nilock ang pinto pagpasok namin. Niyakap niya agad ako. Hinalikan niya agad ako.

"Uy, baka mahuli tayo dito," reklamo ko.

Bigla niyang binuksan ang belt ng pants ko. "Kaya nga bilisan natin." Ang bilis niyang naibaba ng pants ko. Ibiniba niya din ang boxers ko. Tapos itinaas niya ang palda niya, ibinaba ang panty niya, at tumalikod sa kin. "Bilis!"

Dahil sa bilis ng pangyayari, nalimutan ko na si Elaine. Nawala na sa isip ko ang mga sinabi niya. Nafocus ang isip ko sa gusto ni Jaja at syempre, gusto ko din yon. Pumwesto ako sa likod niya at itinutok ang junior ko sa flower niya. Bumayo ako at inangkin ko siya nang mabilis. Alam ko kasing konti lang ang oras namin.

Pero sarap na sarap pa din ako. Ang sarap talaga kapag ganito ang girlfriend mo.

GAME EIGHT. SECOND QUARTER.

Nagdaan ang Thursday at masaya ako. Ikaw na ang magkaroon ng girlfriend na kagaya ni Jaja. Actually, parang hindi na kami magsyota na naging magsyota in an instant. Feeling ko, love na namin ang isa't isa. Wala namang problema dun. Exclusive naman siya sa kin. Kahit papano, exclusive na din ako sa kanya. Kahit papano...

Yon nga lang, pagdating ng Friday, hindi ko siya makita sa school.

Si George ang una kong nakita para pagtanungan. Inabutan ko siyang kasama ang girlfriend niyang si Mitch na member din ng cheering squad. "George, absent ba si Jaja?"

Ngumisi si George. "Bakit Pare, miss mo agad?"

"Oo naman. Girlfriend ko yon eh."

Tumawa siya. Nang-asar pa siya. "Sobrang lagkit mo, Pare. One woman man ka na ba ngayon?"

Hindi ako tumawa. "Pare, seryoso ako. Worried ako. Absent ba siya?"

Nakita niya siguro na serious ako kaya tumigil siya sa pang-aasar. "Hindi ko alam. Itong si Mitch ang tanungin mo."

"Mitch, absent ba si Jaja?"

Tumango si Mitch at parang nalungkot. "Oo eh."

"Bakit kaya?"

"Ewan ko ba. Hindi naman nag-aabsent yon, lalo na nung naging kayo."

Huminga ako na malalim. "Ano kayang nangyari?"

Dahil hindi ko alam kung anong nangyari kay Jaja, nagworry ako ng todo. Sa mga classes ko, walang wala ang focus ko. Hindi ko maintindihan ang lesson at wala akong nasagot sa isang quiz namin. Parang gusto kong magickin ang oras at maging four o'clock na.

Sa Math class namin na tulala na naman ako, bigla akong tinawag ng teacher ko na si Mrs. Arguelles. "Nico!"

Hindi ko narinig ang pagtawag kaya tulala pa din ako.

"NICO!"

Nagulat ako. "Mam?"

"Stand up when I call you!"

Napailing ako. Istorbo naman kasi. "Yes, Mam."

"Answer my question. Recitation ito."

"Anong question, Mam?"

Nagtawanan ang mga classmates ko.

"Damn it, Nico! Hindi ka ba nakikinig?"

"Sorry, Mam."

Nakita ko si Elaine. Grabe kung makangisi sa kin.

"What is the decimal equivalent of the square root of 2? Extra assignment nyo yan last week! Ewan ko lang kung nagresearch ka!"

Buti na lang magaling ako sa Math. "1.414, Mam."

Sinimangutan ako ni Mrs. Arguelles na para bang duda siya kung bakit alam ko ang sagot. "Very good. You may sit down."

Pauupuin din pala ako. Umupo ako at huminga na malalim. Ang tagal tagal ng uwian. Inip na inip na ko.

GAME EIGHT. THIRD QUARTER.

Paglabas na paglabas ko ng school, sumakay agad ako ng taxi. Dumirecho ako sa Loyola Heights at bumaba ako sa tapat ng bahay nila Jaja. Sarado ang gate at wala sa labas ang guard kaya nagdoorbell agad ako.

Agad namang lumabas ang guard. "Anong ginagawa mo dito?" tanong ba naman sa kin.

Weird. Last Sunday lang napaka-polite ng guard na ito sa kin. "Nandyan po ba si Jaja?"

"Oo, pero hindi ka pwedeng magpakita sa kanya."

Ano daw? Hindi daw ako pwedeng magpakita kay Jaja? "Bakit po?"

"Nandyan ang daddy niya."

Nagulat ako. Di ba wala pang two weeks mula nang mag-abroad ang daddy ni Jaja? "Nandyan na agad?"

"Umuwi kagabi. Ibinilin sa kin na huwag kang papasukin."

Teka lang, teka lang. Huwag daw akong papasukin? Ako? Kilala na ko ng daddy ni Jaja? Ibig sabihin, alam na ng daddy niya na boyfriend niya ko?

Lagot. Kaya siguro banned ako sa bahay nila. Pero bakit hindi nakapasok si Jaja? Napagalitan ba siya o nagbonding lang silang magdaddy?

"Manong Guard, alam mo po ba kung bakit hindi nakapasok si Jaja?"

Umiling ang guard. "Hindi ko alam. Pero narinig ko, patitigilin na yata ang senyorita sa pag-aaral. Isasama na daw sa abroad."

Parang nawalan ako ng lakas nang marinig ko yon. Parang nanghina ang tuhod ko. Ang bigat ng naging pakiramdam ng dibdib ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Umuwi akong tulala at masama ang loob. Dumirecho ako sa kwarto ko at inilock ko ang pinto. Kinuha ko ang cellphone ko na halos 100 na ang sent messages ko para kay Jaja. Wala kahit isang reply doon.

Nagtext ulit ako kay Jaja. Gusto kong maconfirm kung totoo ang sinabi ng guard nila. Kelangan kong malaman ang totoo. "Ja, anong nangyari? Alam na ba ng daddy mo yung tungkol sa tin? Nagalit ba sa yo? Sabi ng guard nyo, titigil ka na daw sa school. Totoo ba yon? Please reply. Miss na miss na kita."

Isang oras akong naghintay. Walang reply na dumating.

Two hours after kong masend ang last text ko kay Jaja. Nagring ang cellphone ko. Wala sa phone book ko ang number. Sinagot ko na lang. "Hello?"

Nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Jaja. "Nico, ako ito..." Parang ang lungkot niya.

Nataranta ako. "Ja? Ikaw ba yan? Anong nangyari? Nandyan daw ang daddy mo?"

"Oo, ako to. Hiniram ko yung phone ni Inday kasi kinuha ni Daddy yung sa kin. Nalaman niya yung tungkol sa atin, pati yung overnight mo. Galit na galit siya. Isasama na daw niya ako sa abroad."

Natulala ako. Confirmed. Isasama na si Jaja ng daddy niya. Paglalayuin kami. "Papano niyang nalaman? Akala ko ba walang magsusumbong?"

"Yung chismosa naming kapitbahay sa tapat. Tumawag pa kay Daddy sa abroad. Matagal na kong kinakalaban nun. Nakakainis nga eh. Nico... Papano na tayo?"

Hindi ko alam kung papano sasagulit ang tanong nya. "Papano na nga tayo?"

"Nico, hindi ako pwedeng magtagal. Puslit lang ito. Mag-email ka sa kin. Pupuslit ako para basahin saka magreply. Maraming ways para magcommunicate. Pero promise me, ako ang girlfriend mo kahit nasa abroad na ko."

Grabe ang lungkot ko. "Promise, Ja. Ikaw lang. Oo, maraming ways. We'll keep in touch..."

"Sige na, Nico. Hindi ako maggugoodbye. See you later. I love you..."

"I love you too..."

GAME EIGHT. FOURTH QUARTER.

Nagkukulong ako sa kwarto nang may kumatok. Napatingin ako sa wall clock. Alas otso na pala. Halos isang oras na pala akong umiiyak. Masamang masama ang loob ko. Magkakalayo na kami ni Jaja. Kung kelan pa mahal ko na siya. Kung kelan pa nasanay na ko na lagi siyang kasama.

May kumatok ulit. "Nico..." Si Maurin.

"Hindi ako kakain!" sagot ko nang hindi kumikilos. Maririnig nya naman siguro yon sa labas.

"Ha? Bakit? Kelangan mong kumain!" Sa tono ng boses ni Maurin, nag-aalala siya.

"Ayokong kumain! Wala akong gana!"

"Kahit na! Masama ang di kumakain! Saka mapapagalitan ako ng daddy mo!"

"Hayaan mo siya magalit! Wala akong pakelam sa inyo!"

"Nico naman!"

"Iwanan mo na ko!"

Tumahimik siya. Narinig ko siyang naglakad palayo. Buti naman. Ayoko siyang makita. Wala akong gustong makita. Si Jaja lang. Si Jaja lang ang gusto ko...

Mga five minutes ang lumipas, biglang bumukas ang pinto. Nagulat ako. Uminit ang ulo ko. Nakita kong pumasok si Maurin. May hawak siyang susi. Yun siguro ang reserve na susi namin. Alam pala niya yon. Itinuro siguro ni Daddy sa kanya.

"Sorry, Nico. Ginamit ko itong susi. Nag-aalala lang naman ako sa yo..."

Itinalikod ko ang ulo ko sa kanya. Ayokong makita niyang umiiyak ako. "Umalis ka na! Bakit ba ang kulit mo!"

"Nico, nag-aalala talaga ako. Ano bang problema? Baka makatulong ako..."

"Wala kang maitutulong! Iwanan mo na ko! Gusto kong mapag-isa!"

Lumapit siya sa kin. Nakadapa ako noon sa bed at umupo siya sa tabi ko. Naramdaman ko ang kamay niya sa balikat ko. Hinagod nya yon. Kahit papano, parang nakabawas yon sa bigat ng pakiramdam ko. "Nico, nandito lang ako. Kung may maitutulong ako, sabihin mo lang..."

Sinagot ko lang siya ulit nang pagalit pero humina na ang boses ko. "Wala kang maitutulong... Umalis ka na..." Pero napatingin ako sa kanya nang hindi nag-iisip at nakita niya ang mukha ko.

Nataranta siya. Agad niyang hinaplos ang cheeks ko. Sinuklay niya ng kamay ang buhok ko. Hinagod niya ang likod ko. "Nico, bakit ka umiiyak? Anong nangyari?" Ramdam na ramdam ko ang concern niya.

Iniwas ko ang face ko sa kanya. "Wala. Sige na... Umalis ka na..."

"Hindi kita iiwanan nang ganyan ka. Kahit hindi mo sabihin ang problema, dadamayan kita. Huwag mo naman akong itaboy..."

Malungkot ang huling sinabi niya kaya napatingin ako sa kanya. Nakasimangot siya, malungkot, nakatingin sa kin. Feel ko ang concern niya. Totoong concerned siya.

Mabigat pa din noon ang pakiramdam ko. Gusto ko pa ding umiyak. Pero parang gusto ko nang i-share ang nararamdaman ko sa ibang tao. Sa kanya. Maiintindihan nya kaya ako?

Bumangon ako. Umupo ako sa bed. Tumabi siya sa kin. Agad niya akong inakbayan. Hinaplos pa niya ang balikat ko, buhok, cheeks, pati dibdib. Nagustuhan ko ang feeling noon. Kahit papano, parang na-cover non ang konti sa gusto kong mafeel mula kay Jaja. Naisip ko, kelangan ko siya ngayon.

"Hindi ka ba nagugutom?" tanong niya.

Umiling ako. Wala talaga akong gana noon. Tinitigan ko siya. Simple ang face niya pero maganda naman siya. Medyo natuto na siyang mag-ayos mula nang tumira siya sa amin. Ilang ulit ko na ba siyang nahawakan sa hindi ko dapat hinawakan? Ilang beses na ba kaming naglaro ng apoy? Enough na ba siya para mawala o mabawasan man lang ang sakit na nararamdaman ko?

Nagkatitigan kami. Napahawak ako sa cheek niya. Dumaan ang isang finger ko sa lips niya.

Humaplos naman ang kamay niya sa dibdib ko. Hinaplos niya din ang cheek ko. Tapos, hinalikan niya ko sa lips. Saka siya bumulong. "Kung gusto mo, para mabawasan ang nararamdaman mo, okey lang..."

Alam ko ang tinutukoy niya. Papayag siya ulit na magmake 0ut kami. Hahayaan niya na naman na hawakan ko at laruin ang pagkababae niya. Pareho kaming mag-iinit at magpapalabas ng init. Wala siyang problema sa ganon. Pero hindi yon ang gusto ko. "No. Huwag. Hindi ngayon..."

Huminga siya na malalim at niyakap ako. "Anong gusto mong gawin ko, Nico?"

"Dito ka lang. Samahan mo ko..."