Sinto sinto 2

Ito ay orihinal na panulat ni Randi Fernandez. Anumang bahagi na maaaring may pagkakatulad sa ibang nailathala nang kwento ay hindi sinasadya.

Nang lisanin na ng magkakaibigan ang dakong iyon, ay bakas ang tuwa at pananabik sa mukha ni Carlota, ang kanyang ngiti ay abot langit. Batid niya ang pamamasa ng kanyang harapan, ang dagta ng labis na kalibugan ay dahan-dahang dumadaloy sa kanyang hita. Agad niyang pinunasan iyon at pumanhik muli siya sa kanilang bahay, ipagpapabukas na lang niya ang pagtatapon ng basura at itinabi niy muna iyon sa ilalim ng kanilang kalan.

Matandang dalagang maituturing si Carlota, sa edad na trenta'y siete ay nawala na yata sa isip nito ang mag-asawa pa. Panganay sa tatlong magkakapatid, maagang naulila ng kanilang ina at sa edad na kinse ay siya nang nag-aalaga sa na stroke na ama, ang dalawa niyang kapatid ang pawang nagsipag asawa na at sa ibang bayan na rin naninirahan, dumadalaw lamang sila tuwing may espesyal na okasyon o hindi kaya ay kapag hinahanap sila ni Mang Ruben, na nakahilata nalang sa kama.

Maalaga sa katawan si Carlota, hindi gaanong lumalabas ng bahay, dahil ang munting tindahan nito ay kakabit rin ng kanilang tirahan. Makinis at walang bahid ang balat ng dalaga, walang masiyadong kaibigan subalit napakaraming manliligaw. Mahinhin at sadyang napakaamo ng mukha ni Carlota kaya labis labis ang pananabik sa kanya ng mga taga bario, ngunit sadyang mailap ang dilag, sirado kandado ang bahay nito, tunay na nag-iingat sa anumang kapahamakan.

"Carr..carrlotta!" hirap na sigaw ni Mang Ruben, habang papasok pa lamang si Carlota mula sa panonood ng panandaliang palabas sa may puno ng sampalok.

"O itay, bakit po kayo bumangon? Hindi niyo nalang ako hinintay? Ginagayak ko lamang po ang inyong hapunan" Sunod-sunod na sambit ng dalaga.

"uhggg..kamot" daing ng matanda habang pilit ginagalaw ang kamay nito upang ituro ang bahagi ng likod na may kung anong makati. Agad naman itong hinapuhap ng anak, hanggang natahimik na ang matanda at nakatutok na muli ang mata nito sa pinapanood na palabas sa tv.

Maagang nagsasara ng kanyang tindahan si Carlota nang sa gayon ay maatupag niya ang kanyang ama upang maaga itong makapagpahinga.

Matapos ang kanilang hapunan ay nagpaalam si Carlota sa kanyang ama upang tumungo sa likod bahay at tatapusin lamang niyang banlawan ang nilalabhan, doon sa may poso. Bitbit ang labahin ay masayang tinungo ng dalaga ang kinaroroonan ng poso at nakita niyang naroon rin pala ang kapitbahay niyang si Aling Pacita at tila tinatapos rin ang nilalaba nito, naroon rin si Marlon na siyang nagsisilbing taga bomba ng tubig ng ina.

"Carlota, ikaw pala, halika" tawag ni Aling Pacita sa papalapit na si Carlota.
"Nako sige po, hihintayin ko nalang po kayong matapos" malambing na sagot ni Carlota.
"Nako hindi, halika dito at iuurong ko lang itong batya ko"
"Sige po" tipid na sagot ng dalaga, nang mailapag na nito ang dalang batya ay akmang tatayo ito upang magbobomba ng tubig.

"Carlota, maupo ka na riyan, yaman din lang na andiyan si Marlon" Alok ni Aling Pacita. Hindi kumikibo si Marlon, nakatingala lamang ito sa langit at masayang pinagmamasdan ang nagkikislapang mga bituin at ang maliwanag na buwan. Hindi rin yata namalayan ang pagdating ni Carlota sa kinaroroonan nila ng ina.

"Marlon anak, ipagbomba mo nga ito si ate Carlota mo ng tubig para sabay na tayong matapos dito, kawawa naman kung iiwan natin siya at madilim na" pakisuyo ng ina kay Marlon.

"Ay oo naman po inay" masiglang sagot ni Marlon.

"Ate Carlota, itapat niyo lang po ang batya ninyo diyan sa tubo at ako na po ang bahala sa tubig ninyo" tugon ni Marlon.

"Salamat Marlon ha? Ang bait bait mo talagang bata ka" si Carlota.

Habang nagkukwentuhan ang dalawang babae na abalang nagbabanlaw ng mga damit na nilalabhan, natulala naman si Marlon sa kanyang ate Carlota. Tila napukaw ang natural na libog nito sa babae, tanaw na tanaw niya ang mga suso ni Carlota habang yumuyuko ito sa kababanlaw, nakasuwang ito sa manipis na daster ng dalaga. Ang makinis na balat nito ay tila kumikislap sa ilalim ng maliwanag na buwan. Kay gandang pagmasdan ng mga susong iyon, makinis, bilugan at ang mga utong nito ang tila ba nang-aakit.

Batid ni Marlon ang paninigas ng kanyang harapan kaya pasimple niya itong kinambiyo at pinagpapatuloy pa rin ang pagbomba ng tubig.

Alam na alam ni Carlota kung saan nakapako ang mga mata ng binatang kapitbahay, kaya lalo niyang pinag-iibayo ang pagyuko habang nililibang niya sa masarap na kwentuhan si Aling Pacita. Nakikita niya sa gilid ng kanyang mga mata ang pagkatakam ni Marlon sa mga nakikita nito. Namuo ang plano sa isip ng dalaga, pupukawin niya ang likas na libog ng makisig na binatang si Marlon.

"O ayan at natapos na ako hija, maiwan na muna kita at isasampay ko lang itong mga damit doon sa gilid ng bahay. Marlon, huwag mong iiwan ang ate Carlota mo rito anak." Bikin ni aling Pacita.

"Marlon ok ka lang ba? Baka pagod ka nia, kaya ko naman eh, pwede ka nang pumanhik doon" malumanay na sabi ni Carlota.

"Nako hindi po, matibay yata to, wala nga akong naramdamang pagod ate, lalong hindi naman po ako pinagpapawisan, hindi po kasi ako nakasama sa laro naming kanina dito." Sunod sunod na tugon ng binata.

Galak na galak ang dalaga sa narinig. Nagugustuhan ni Marlon ang nakikita at nararamdaman nitong init at pananabik sa katawan niya. Ngayon dahil dalawa nalang sila, maari niya nang bumigay ng todo sa pang aakit sa binata, hindi alintana ni Carlota ang iisipin sa kanya ni Marlon, ni hindi nga siguro nito kayang mag isip ng ibang bagay maliban sa libog dahil hindi naman kaya ng utak nitong pag sabay-sabayin ang pag-iisip ng kung anu-ano.

Kunwaring sobrang abala ng dalaga sa ginagawa, sa totoo lang, ilang ulit niya nang nababanlawan ang mga damit. Tuwang tuwa naman si Marlon na pagsilbihan ang dalaga, sa katunayan nangangarap na ang murang isip nito na sana ay isang trak ang nilalabhan ni Carlota para hindi na matapos ang ganda ng tanawin sa kanyang harapan.

Unti-unting ibinuka ni karlota ang mga hita niya, kunwaring inaabot ang mga damit at pinag iigihan ang ginagawa, hanggang sa mahawi na nga ang laylayan ng kanyang daster at lumutang ang napakakinis nitong singit. Tanging ang manipis na panty na lamang ang balakid at masisilayan na nag binata ang pinakatago tago ng magandang kapitbahay. Buti na lamang at kabilugan ng buwan, sobrang liwanag ng paligid at nakatulong rin ang liwanag ng isang ilaw sa may puno ng sampalok, malinaw na napag mamasadan ni Marlon ang nasa pagitan ng mga hita ng kaharap.

Bumibilis ang pagbobomba ng tubig ng binata at lihim iyong ikinatuwa ni Carlota. Hanggang sa tumayo ang dalaga at biglang hinubad nito ang kanyang panty.

"Nako, malabhan na nga rin ito" sabi ni Carlota na tila nag iisa lamang siya doon.

Halos tumulo na ang laway ni Marlon sa mga kaganapan. Muling bumukaka ang dalaga ant sinadya niyang nakabukas ang laylayan ng kanyang daster. Ngayon kitang kita na ni marlon ang nakabukakang hiyas ng magandang dilag niyang kapitbahay, napakasarap pagmasdan ng matambok na puke ni Carlota, halatang hindi ito kailanman napasok ng titi, napakaganda ng tubo ng buhok nito, napakakinis at mamulamula ang nangingintab nitong kuntil.

Hindi na magkamayaw si Marlon sa nakikita, labis labis na ang kasabikan ng binata, gabakal na ang tigas ng kanyang pagkalalaki. Hindi niya na alam kung ano ang kanyang gagawin, sobrang libog na nito.

"Marlon! Tapos na ba ang ate Carlota mo?!" sigaw ni Aling Pacita mula sa bintana ng kanilang bahay. Iyon ang hudyat na nagpabalik sa kanilang dalawa sa katinuan mula sa pantasya ng kalibugan.

"Ay opo, tapos na po ako Aling Pacing, paalis na nga ho" Si Carlota na ang sumagot.

"Marlon, pumanhik ka na doon at uuwi na rin ako" Paalam ni Carlota, subalit bago maghiwalay ang dalawa, ay may ibinulong ang dalaga kay Marlon, agad namang ngumiti ang binata sa narinig at kumaripas ng takbo papasok ng kanilang bahay.

Umuwi na rin si Carlota upang maisampay ang iilang piraso ng damit na nabugbog sa sobrang banlaw niya.

Itutuloy...